Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, σιωπηρή πορεία στη μνήμη του θα πραγματοποιηθεί σήμερα Τετάρτη 1/2 στη Θεσσαλονίκη. Στις 18:00 στο σημείο δολοφονίας του θα συγκεντρωθεί κόσμος όπου είναι προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί δράση. Στο Πάρκο Φιλίας θα συγκεντρωθεί ο μεγάλος όγκος της συγκέντρωσης και θα κατευθυνθεί προς το Λευκό Πύργο.
01/02, Πορεία μνήμης για τον Άλκη: Ούτε στη Θεσσαλονίκη ούτε πουθενά
Την Τετάρτη 1/2/2023 συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του δεκαεννιάχρονου Άλκη Καμπανού που σόκαρε τον κόσμο της πόλης μας, αλλά και όλη την Ελλάδα. Ένας ακόμα νέος άνθρωπος δεν βρίσκεται πια μαζί μας, εξαιτίας του τυφλού οπαδικού φανατισμού. Ακούστηκαν και ακούγονται πολλά συλλυπητήρια στην οικογένεια του αδικοχαμένου νέου και πολλές συγγνώμες. Οι δράστες εντοπίστηκαν και οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη, το αυτονόητο δηλαδή. Παράλληλα, το κράτος και οι αρχές για άλλη μια φορά ανέλαβαν δράση για «να τελειώνουν» με τους χούλιγκαν.
Αυτούς δηλαδή που άφησαν ανενόχλητους να ξεδιπλώνουν στην πόλη μας τις δολοφονικές τους επιθέσεις. Μόνο από τύχη δεν είχαμε περισσότερα θύματα τα προηγούμενα χρόνια. Σαν να μην ήταν αρκετές οι δολοφονίες ενός Κύπριου και ενός Βούλγαρου νέου από οπαδικές επιθέσεις, προκειμένου να ενεργοποιηθούν οι αρχές για να εντοπιστούν οι δράστες, να ευαισθητοποιηθούν τα ΜΜΕ και να κινητοποιηθεί η κοινωνία για να καταπολεμηθεί το φαινόμενο της οπαδικής βίας.
Δεν αρκούσαν στις αρχές της πόλης οι επιθέσεις που πραγματοποιούσαν ακροδεξιές ομάδες καλυπτόμενες πίσω από τα σύμβολα του ΠΑΟΚ. Έκαψαν ανενόχλητες τη Libertatia μέρα μεσημέρι, ξεδίπλωναν δολοφονικές επιθέσεις σε συγκεντρώσεις και καταλήψεις, χτυπούσαν μαθητές και φοιτητές στο ΕΠΑΛ Ευόσμου, μέσα από το οποίο πετάχτηκαν μέχρι και βόμβες μολότοφ. Είναι σαφές πως η ασυλία και η κάλυψη που παρείχε το κράτος, η αστυνομία, η δικαστική εξουσία και οι μεγάλες πλάτες στην οικονομική εξουσία σε αυτές τις ομάδες οδήγησε στο αναμενόμενο δυστυχώς. Κάποια στιγμή θα συνέβαινε το μοιραίο.
Πραγματικά υπάρχει κάποιος που θα πίστευε πως όταν συμβαίνουν επιθέσεις με τέτοια πλέον συχνότητα και με τέτοια δολοφονικά χαρακτηριστικά δεν θα υπάρξουν θύματα; Όταν μια ακραία αντικοινωνική αντίληψη μισαλλοδοξίας και επιβολής του ισχυρού μέσω της άσκησης βίας διαχέεται στην κοινωνία (με οποιοδήποτε πρόσχημα) και καθίσταται ως μια πιθανή εκδοχή της κοινωνικής πρακτικής με την υποστήριξη επιχειρηματικών συμφερόντων και την κάλυψη της αστυνομίας, τότε οι προεκτάσεις που μπορεί να πάρει είναι ανεξέλεγκτες.
Έναν χρόνο μετά τη δολοφονία, όλες οι κινήσεις του κράτους περιορίστηκαν στο σύμπτωμα του φαινόμενου, όπως άλλωστε συμβαίνει κάθε φορά. Προφυλακίσεις, σύνδεσμοι και οπαδοί μπαίνουν στο στόχαστρο για έναν-δυο μήνες, νέες απαγορεύσεις και μετά όλα ξεχνιούνται. Φυσικά και οποιαδήποτε εγκληματική ενέργεια πρέπει να οδηγείται στην δικαιοσύνη άμεσα. Όμως, λύσεις για το πρόβλημα του χουλιγκανισμού εμπνευσμένες από την Θάτσερ, όπως το ιδιώνυμο και οι απαγορεύσεις μετακινήσεων, το μόνο που έφεραν στην χώρα μας ήταν η περαιτέρω όξυνση του φαινομένου.
Αν ωστόσο δεν καταπολεμηθεί η ίδια η ασθένεια και τα αίτια που την προκαλούν, τότε είναι μάλλον απίθανο να εξαφανιστούν τα συμπτώματα, παρά μόνο για μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να επανέλθουν με άλλη ίσως μορφή. Πώς να συμβεί αυτό όμως όταν τα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από όλα αυτά είναι μεγάλα; Γιατί να αντιμετωπιστεί στη ρίζα ο οπαδικός φανατισμός, αντί να τον εκμεταλλεύεται από τη μία το σύστημα για να διαιρούνται οι από κάτω και από την άλλη για να υπάρχουν οπαδικοί στρατοί επιχειρηματικών συμφερόντων;
Οι παράγοντες του ποδοσφαίρου και το σύστημα γύρω τους θεωρητικά τοποθετούνται κατά της βίας. Στην πραγματικότητα όμως τρέφονται και τρέφουν τον οπαδικό φανατισμό, για να εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα των ιδιοκτητών των ομάδων. Το είδαμε στη Νέα Φιλαδέλφεια, το είδαμε στον Πειραιά, το είδαμε και στην πόλη μας.
Όσο το ποδόσφαιρο είναι εξαρτημένο και παραμένει στα χέρια μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων διαπλεκόμενων με πολιτικούς παράγοντες και την ίδια την κυβέρνηση, τόσο περισσότερο θα οδηγείται στον δρόμο του αρρωστημένου παροξυσμού για τη νίκη με κάθε τρόπο, την επιβολή του ισχυρού στον αδύναμο, τον φανατισμό και τον χουλιγκανισμό. Τόσο λιγότερο δηλαδή θα θυμίζει αυτό που είναι· ένα παιχνίδι.
Ως Πόλη Ανάποδα εκφράζουμε για άλλη μια φορά τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια, τους φίλους και τις φίλες του Άλκη. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε είδους μισαλλοδοξία στην πόλη μας, προκειμένου να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι και κυρίως να απομονωθούν κοινωνικά οι αντιλήψεις και τα συμφέροντα που τους εκκολάπτουν.
Μια τέτοια ευκαιρία είναι η πολύχρωμη κινητοποίηση της Τετάρτης 1/2/2023 που καλεί η δομή «εις το όνομα του Άλκη» τις 18:00 στον τόπο της δολοφονίας. Καλούμε λοιπόν τα μέλη και τους φίλους μας με κάποιο διακριτικό της ομάδας τους για να αποδείξουμε πως εμείς που δεν είμαστε διατεθειμένοι να πλακωθούμε, πολύ περισσότερο να σκοτωθούμε, για την ομάδα μας (όσοι υποστηρίζουμε κάποια) είμαστε οι πολλοί. Πώς μπορούμε να συνυπάρχουμε χωρίς μίσος, όλοι οι φίλοι των ομάδων. Πώς μια εικόνα με οπαδούς διαφορετικών ομάδων δεν συνοδεύεται απαραίτητα από συμπλοκές. Πώς εντέλει μια μαζική πολύχρωμη πορεία είναι η κανονική εικόνα και θα αποτελέσει την καλύτερη απάντηση και θα απομονώσει κοινωνικά τους λίγους αμετανόητους που επιμένουν ότι το μίσος, η οπαδική βία, ο σεξισμός και ο ρατσισμός είναι η κανονικότητα.
Ταυτόχρονα, ζητάμε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης ελεύθερους χώρους πρασίνου και δωρεάν προσβάσιμους χώρους αθλητισμού, μικρά γήπεδα γειτονιών, που τόσο μας λείπουν, για να χαιρόμαστε το παιχνίδι μακριά από τα συμφέροντα των επαγγελματικών σωματείων.
Η Πόλη Ανάποδα
