H επίθεση στους κοινωνικούς χώρους και τις καταλήψεις είναι επίθεση σε όλη την κοινωνία
Οι καταλήψεις και οι κοινωνικοί χώροι αποτέλεσαν και αποτελούν σημεία αντίστασης στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, δημιουργίας και αλληλεγγύης, στοχασμού και πειραματισμού στο εδώ και στο τώρα για τη δημιουργία κοινωνιών και κοινωνικών σχέσεων, για τη δόμηση των ζωών μας πέρα από το ατομικιστικό μοντέλο και το οικονομικό κέρδος. Πριν λίγες εβδομάδες εκκενώθηκε η κατάληψη Mundo Nuevo (μετάφραση: Νέος Κόσμος) στη Θεσσαλονίκη όπως και λίγο καιρό πιο πριν άλλες σε άλλες πόλεις όπως η κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα. Όλοι αυτοί οι χώροι, μετά την εκκένωση τους από την απελευθερωτική διάσταση της κατάληψης που δίνει ζωή στα άδεια και εγκαταλελειμμενα κτίρια, περνούν είτε στην εγκατάλειψη είτε στις ορέξεις του κεφαλαίου που ζητά συνεχώς περισσότερα. Όψεις του ίδιου νεοφιλελεύθερου νομίσματος, βαθιά συνυφασμένες με την κρίση νοήματος που επιβάλλεται στις ζωές μας.
Η επίθεση που έχει εξαπολύσει το κράτος στις καταλήψεις και τους κοινωνικούς χώρους σε μία περίοδο έντονων κοινωνικών εντάσεων και όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων είναι μία διαχρονικά επιλεγόμενη από την εξουσία τακτική αφενός επαναφοράς των κεντρικών της αφηγήσεων στο προσκήνιο, με σκοπό τον έλεγχο και τον καθορισμό του δημόσιου λόγου και διαλόγου και αφετέρου της καταστολή εκείνων των φωνών που δίνουν ψυχή και σώμα για να μπει ένα φρένο στην φτωχοποίηση, τον αυταρχισμό, τον φασισμό, τον κατακερματισμό των από τα κάτω όλου του κόσμου και την εξαθλίωση τους. ‘Ετσι, λοιπόν, όταν το κράτος οργανώνει ένα σόου που παρουσιάζεται από τα κατευθυνόμενα, όντας καλοταϊσμένα με κρατικό χρήμα, ΜΜΕ για την εκκένωση μιας κατάληψης που παρουσιάζεται ως “άνδρο ανομίας”, τότε στην πραγματικότητα προσπαθούν να καταστείλουν και να περιορίσουν υλικά και ηθικά μια μερίδα των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων που όλα αυτά τα χρόνια στέκεται απέναντι στα προβλήματα της κοινωνίας, που πηγάζουν από την ίδια τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος, όπως στην πρόσφατη συγκυρία η ακρίβεια και οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας του λαϊκού νοικοκυριού αλλά και γενικότερα ζητήματα όπως η καταπάτηση των ελευθεριών, η καταστροφή του περιβάλλοντος και η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποιηση κάθε πτυχής του δημόσιου βίου (ενέργεια, νερό, υγεία, δημόσιος χώρος κτλ).
Μέσα στις καταλήψεις και τους κοινωνικούς χώρους δημιουργούμε νοήματα που διαρρηγνύουν το καπιταλιστικό αφήγημα, εστίες ελεύθερης συνάντησης και αγώνα, όπου το συλλογικό επιστρέφει σε στιγμές αλληλεγγύης, ισότητας, αυτο-περιορισμού, αλληλοβοήθειας και συμπεριληπτικότητας. Μέσα στους χώρους αυτούς προσπαθούμε να καλύψουμε τις πραγματικές μας ανάγκες, να διαχύσουμε την γνώση ελεύθερα και όχι σαν εμπόρευμα, να φάμε μαζί, να διασκεδάσουμε, να ζήσουμε μαζί δομώντας σχέσεις οριζόντιες και αδιαμεσολάβητες, ως συστατικά στοιχεία ενός κόσμου όπου η εκμετάλλευση και η καταπίεση (οικονομική, κοινωνική, κρατική) δε θα έχουν καμία θέση.
Είναι λοιπόν σημαντικό να υπερασπιστούμε όλοι και όλες μαζί τους χώρους αγώνα και δημιουργίας που όλοι εμείς σαν απλοί άνθρωποι της κοινωνίας και της γειτονιάς έχουμε δομίσει και δίνουν μια πνοή ελπίδας στη ζοφερότητα που κράτος και καπιταλισμός δημιουργούν καθημερινά. Γιατί η επίθεση στους κοινωνικούς χώρους και τις καταλήψεις είναι επίθεση στην ίδια την κοινωνία.
Αλληλεγγύη με την κατάληψη Mundo Nuevo
Δράσεις:
– Μικροφωνική συγκέντρωση υπεράσπιση των καταλήψεων, Παρασκευή 13/1 στις 18:00, έξω από τον ΕΚΧ Σχολείο
– Στηρίζουμε την Πανελλαδική Ημέρα Δράσεων Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις. Όλοι/ Όλες στην Πορεία 17/1 στις 18.00, στην Καμάρα
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος “Σχολείο”
Βασιλέως Γεωργίου και Μπιζανίου γωνία
Ανοιχτή πολιτική συνέλευση κάθε Δευτέρα στις 19:30
