Το πρωί της Τρίτης 13/12 ανακοινώθηκε και επίσημα ο θάνατος του 16χρονου Κώστα Κάλο Φραγκούλη ο οποίος πυροβολήθηκε και δολοφονήθηκε με σφαίρα στο κεφάλι από αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ. Πρόκειται για ένα ακόμα περιστατικό κρατικής δολοφονίας από την ΕΛ.ΑΣ. με τους αστυνομικούς να απολαμβάνουν την προστασία και την ασυλία της ακροδεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη και των δικαστικών αρχών. Η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους.
14 χρόνια μετά από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, και μόλις ένα χρόνο μετά το θάνατο του Νίκου Σαμπάνη από το χέρι των μπάτσων, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές, με το 16χρονο Κώστα Φραγκούλη να δέχεται σφαίρα στο κεφάλι μετά από καταδίωξη από τα ένστολα καθάρματα της ελληνικής αστυνομίας. Ο κρατικός μηχανισμός έχει πλέον αφομοιώσει πλήρως στην φαρέτρα του τις εν ψυχρώ δολοφονίες οι οποίες πλέον αποτελούν καθημερινότητα.
Την Τετάρτη 14/12 αναμένεται η απόφαση των περιοριστικών όρων του μπάτσου που πυροβόλησε τον Κ. Φραγκούλη.
Όλοι, όλες, όλα μας, στα δικαστήρια.
Ανάρες, ομάδα δράσης και αλληλεγγύης
Συγκέντρωση: Τετάρτη 14/12, 08:30, Δικαστήρια Θεσσαλονίκης
Την Τετάρτη 14/12 στις 09:00 ανακοινώνεται η απόφαση του δικαστικού συμβουλίου για τον μπάτσο-δολοφόνο του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Όπως στην περίπτωση του Σαμπάνη, Μάγγου, Γρηγορόπουλου, η ελληνική αστυνομία, για ακόμη μια φορά, αποδεικνύει την αδιάφορη στάση της απέναντι στην ανθρώπινη ζωή.
Τα ξημερώματα της 5ης Δεκεμβρίου, στη Θεσσαλονίκη οι μπάτσοι καταδιώκουν αυτοκίνητο αφοτου ο 16χρονος Ρομά
που το οδηγούσε έφυγε από το βενζινάδικο χωρίς να πληρώσει τα 20 ευρώ των καυσίμων. Η καταδίωξη από το περιπολικό και την ομάδα ΔΙ.ΑΣ. σταματάει όταν η σφαίρα ενός βρίσκει το κεφάλι του ανήλικου. Για πολλές μέρες το παιδί βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση στα επείγοντα του Ιπποκράτειου νοσοκομείου, ενώ ο διευθυντής της δομής δεν είχε κάνει την παραμικρή ενημέρωση για την κατάσταση της υγείας του – αν ζει ή αν πέθανε! – προφανώς σύμφωνα με τις εντολές κυβέρνησης και ΓΑΔΘ. Μόλις πριν λίγες ώρες ανακοινώθηκε και επίσημα ο θάνατός του, επισφραγίστηκε η δολοφονία του από τα ένστολα καθάρματα του κράτους και του κεφαλαίου.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά την δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, το κράτος και τα αφεντικά συνεχίζουν ακάθεκτοι την εγκληματική πολιτική τους εις βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας· συνεχίζουν ένα μοτίβο αμείλικτης βίας, καταστολής, σπέρνοντας το θάνατο, χωρίς την παραμικρή κύρωση. Η συστηματική υποβάθμιση της ζωής των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων συνεχίζει να εντείνεται μέσω της διάχυσης της κρατικής θανατοπολιτικής μέσα στις φλέβες του κοινωνικού σώματος. Είναι ζήτημα να μη συνηθίσουμε το θάνατο τώρα, πιο πολυ απο ποτέ. Όταν πνίγουν μετανάστες, οι γυναικοκτονίες και οι υποθέσεις βιασμένων γυναικών ολοένα και αυξάνονται, εργάτες σε άθλιες εργασιακές συνθήκες αφήνουν τη τελευταία τους πνοή σε εργοτάξια και σκαλωσιές, καταλήψεις εκκενώνονται, το υποκείμενο πίσω από όλες αυτές τις απάνθρωπες ενέργειες δεν είναι άλλο παρά ένα ολόκληρο σύστημα που λέγεται κράτος, καπιταλισμος, πατριαρχία.
Δεν ξεχνάμε – Δε συγχωρούμε!
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
Για τον Χρήστο, τη Σταματίνα, τον Ιάκωβο, τον Μιχάλη, τον Χριστόφορο, τον Αλέξανδρο, τον Λάμπρο, τον Παύλο, τη Zackie, τον Νίκο… Ο αγώνας μας συνεχίζεται!
Για το πέρασμα από την αυθόρμητη εξέγερση στον συνεχή και οργανωμένο αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Τρίτη 13/12 ΠΟΡΕΙΑ για τη δολοφονία του Κ.Φραγκούλη από μπάτσο 19:00 ΚΑΜΑΡΑ
Τετάρτη 14/12 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στα δικαστήρια για τη δολοφονία του Κ.Φραγκούλη 09:00 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
Τοπικός συντονισμός Θεσσαλονίκης της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
ΔΙΚΕΟΣΗΝΙ
Τη Δευτέρα 5/12 οι μπάτσοι πυροβόλησαν στο κεφάλι τον 16χρονο Ρομά Κώστα Φραγκούλη έπειτα από καταδίωξη, αφότου εκείνος έβαλε βενζίνη αξίας 20 ευρώ σε πρατήριο καυσίμων της δυτικής Θεσσαλονίκης και έφυγε χωρίς να πληρώσει. Στο πρατήριο την ώρα εκείνη στάθμευαν δύο μηχανές της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., με τους αστυνομικούς να βρίσκονται εντός του πρατηρίου, αράζοντας… Όταν ο ιδιοκτήτης του πρατηρίου ενημέρωσε τους μπάτσους, εκείνοι σηκώθηκαν και ξεκίνησαν να καταδιώκουν τον ανήλικο Κώστα Φραγκούλη. Το ανήλικο παιδί χάνει τελικά τη ζωή του την Τρίτη 13/12, μετά από 9 μέρες που βρίσκεται στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Ήδη από την αρχή της γνωστοποίησης του συμβάντος το κράτος επιχείρησε να παραποιήσει τα γεγονότα, τόσο μέσω της επίσημης ανακοίνωσης της ΕΛ.ΑΣ., όσο και μέσω των ελεγχόμενων, καθεστωτικών ΜΜΕ. Ξέρουμε ότι τα ΜΜΕ αναπαράγουν εντεταλμένες ειδήσεις, υιοθετώντας στο ακέραιο την επίσημη κρατική γραμμή που υπαγορεύεται στη διοίκηση της ΕΛ.ΑΣ.. Το έχουμε συνηθίσει, δεν παύει όμως να μας γεμίζει οργή και αηδία η αθλιότητα που είναι διατεθειμένα να φτάσουν ακόμα και όταν η ζωή ενός ανήλικου παιδιού έχει χαθεί με τρόπο τόσο εξοργιστικό. Ακούσαμε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ να λένε για απόπειρα εμβολισμού των μηχανών της αστυνομίας από τον νεαρό οδηγό, όπως ακριβώς υποστηρίζει και η ΕΛ.ΑΣ., παρότι το αφήγημα αυτό μόνο γελοίο μπορεί να θεωρηθεί, αφού οι μηχανές κατεδίωξαν το όχημα, άρα βρίσκονταν ΠΙΣΩ από αυτό, κάτι που επιβεβαιώνεται και από κάμερες την ώρα της καταδίωξης. Ακούσαμε από καθεστωτικά ΜΜΕ να μιλούν για την πιθανότητα οπλοφορίας του 16χρονου και για ανταλλαγή πυροβολισμών, παρότι φυσικά τίποτα τέτοιο δε συνέβη. Ακούσαμε ρουφιάνους δημοσιογράφους να ξεπλένουν την επιχειρούμενη κρατική δολοφονία και τους αστυνομικούς, να μιλούν για αυτοάμυνα των αστυνομικών, να σπιλώνουν τον χαρακτήρα του 16χρονου με βωμολοχίες, να ξερνούν ρατσιστικό δηλητήριο για τους Ρομά. Όταν κατέστη σαφές ότι οι μπάτσοι κατεδίωξαν τον νεαρό Ρομά και τον πυροβόλησαν από πίσω στο κεφάλι, η υπερασπιστική γραμμή των μπάτσων άλλαξε και η “απόπειρα εμβολισμού τους” από τον ανήλικο οδηγό εμπλουτίστηκε με ανοησίες για λακκούβες στο οδόστρωμα… Το νέο αφήγημα είναι ότι ο μπάτσος πυροβόλησε δις, με μία πρώτη προειδοποιητική βολή στον αέρα (που εν τέλει αποδείχθηκε ότι καρφώθηκε σε πόρτα ξενοδοχείου, άρα στόχευε τον νεαρό) και μία δεύτερη με στόχο τα λάστιχα, η οποία όμως βρήκε το κεφάλι του οδηγού λόγω ανεπτυγμένης ταχύτητας της μηχανής και ανωμαλίας του οδοστρώματος! Κοινώς, “δεν φταίω εγώ κυρία πρόεδρε, ήθελα να πετύχω λάστιχο αλλά έπεσα σε λακκούβα”. Και σε όλες αυτές τις ανοησίες εννοείται σιγοντάρουν οι αθλιότεροι των αθλιοτέρων δημοσιογράφοι όπως ο Καμπουράκης, που εμφατικά δηλώνουν ότι “εδώ δεν είναι ταινία, το να πετύχεις τα λάστιχα δεν είναι απλό”. Και όχι, δεν είναι! Για αυτό οι μπάτσοι καλό θα ήταν να μην πυροβολούν εν κινήσει για το τρομερό και φοβερό αδίκημα της μικροκλοπής καυσίμων κι ενώ δε διατρέχουν απολύτως κανένα κίνδυνο, επειδή την έχουν δει σερίφηδες στην άγρια Δύση.
Η κυρίαρχη αφήγηση κυμαίνεται στα εξής: Η “επίσημη” συνεχίζει εμμονικά να μιλάει για “αυτο-άμυνα” και την κακή την ώρα του “καθήκοντος”, αγνοώντας πλήρως τα στοιχεία που δείχνουν ότι ο μπάτσος-σερίφης απλά σήκωσε το όπλο και επέβαλε την θανατική καταδίκη σε ένα ανήλικο παιδί για ένα ασήμαντο πλημμέλημα, απλά και μόνο επειδή ήξερε ότι είναι Ρομά. Η πιο “δημοκρατική” διατείνεται πως πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό, για μια αστοχία ενός μεμονωμένου αστυνομικού, ζητά αρτιότερη εκπαίδευση της αστυνομίας, καταδικάζει με ρατσιστικές προεκτάσεις τη μικροπαραβατικότητα (χωρίς φυσικά να αναγνωρίζει τους ταξικούς λόγους που τη γεννούν), προσπαθεί να χειραγωγήσει μέσω του αστικού τύπου και των καθεστωτικών ΜΜΕ την κοινή γνώμη, προκειμένου να ξεπλύνει την αγριότητα της κρατικής εξουσίας και τις αυθαιρεσίες των πραιτοριανών της. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται η συγκάλυψη μιας ακόμα κρατικής δολοφονίας και χτίζεται βήμα-βήμα η μελλοντική αθώωση του αστυνομικού που πυροβόλησε. Η πιο ακροδεξιά (ή πιο απροσχημάτιστη θα έλεγε κανείς) δε διστάζει να επιρρίπτει την ευθύνη όσων έγιναν στο ίδιο το θύμα, καθώς μάλλον η κλοπή ή το να μη σταματάς σε έλεγχο τιμωρούνται στην Ελλάδα με θανατική ποινή, την οποία μπορεί να αποφασίσει ο κάθε μπάτσος στον δρόμο. Μιλούν, πριν το ανήλικο παιδί ακόμα καταλήξει, για τη “μάστιγα των Ρομά”, για την παραβατικότητα της συγκεκριμένης ομάδας και ανοιχτά υπονοούν ότι καλά έπραξαν οι μπάτσοι, “για να μαζευτούν”. Μία φρικώδης σκηνή εκτυλίσσεται στις οθόνες μας και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, με τους κανιβάλους αυτού του κόσμου να πλειοδοτούν σε αθλιότητα. Όλες οι αφηγήσεις έχουν ένα κοινό: κανείς τους δεν παραδέχεται ότι το κράτος, ως μηχανισμός εξουσίας που επιβάλλει την καταπίεση και την εκμετάλλευση των πολλών μέσω του θεσμικού μονοπωλίου της βίας, είναι προορισμένο να δολοφονεί όσους/όσες αντιστέκονται και όσους/όσες περισσεύουν από τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Ο Κώστας Φραγκούλης νοσηλεύεται σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση σε ΜΕΘ στο Γ.Ν.Θ. Ιπποκράτειο. Χαροπαλεύει από την πρώτη στιγμή. Οι γονείς του ζήτησαν να παραβρεθούν στην ιατρική ενημέρωση. Το αίτημά τους όμως απορρίφθηκε από τη διευθύντρια της Μονάδας σε συνεννόηση με τον διοικητή του νοσοκομείου, Νικόλαο Αντωνάκη. Ο τελευταίος, μάλιστα, δήλωσε κυνικά ότι «είναι απόφαση των γιατρών ποιους θα ενημερώσουν και ποιες πληροφορίες θα μεταφέρουν», λέγοντας ότι «δεν εκδίδονται ιατρικά ανακοινωθέντα για όλα τα περιστατικά», χωρίς να εξηγεί για ποιους λόγους δεν υπήρξε ιατρική ενημέρωση για το συγκεκριμένο περιστατικό. Και φυσικά τίποτα δε θα μπορούσε να δικαιολογήσει την άρνηση παροχής πληροφοριών στους γονείς ενός ανήλικου παιδιού.
Ρομά και αλληλέγγυοι/αλληλέγγυες βρέθηκαν έξω από το Ιπποκράτειο, όπου ήταν παρατεταγμένες ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, έστησαν οδοφράγματα και πραγματοποίησαν συγκρούσεις με την αστυνομία. Όλα αυτά συνέβαιναν απουσία ιατρικής ενημέρωσης.
Η κρατική εξουσία βασίζεται στη βία. Γι’ αυτό, λοιπόν, το κράτος συνεχίζει να δολοφονεί, όπως μαρτυρά η δολοφονική
απόπειρα μπάτσων κατά του 16χρονου Ρομά, Κώστα Φραγκούλη, ένα χρόνο μετά την κρατική δολοφονία του 21χρονου Ρομά, Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα. Το κράτος, ενώ επιβάλλει τη φτώχεια και την ανέχεια, εντείνοντας παράλληλα την εκμετάλλευση και το ξήλωμα των δικαιωμάτων των από τα κάτω, ταυτόχρονα εντείνει την καταστολή και παρέχει πολιτική και επικοινωνιακή κάλυψη στον κατασταλτικό του βραχίονα, με αποτέλεσμα την αποθράσυνση των αστυνομικών δυνάμεων και τα συνεχή περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας. Το κράτος αντιλαμβάνεται ότι η όξυνση των ταξικών αντιθέσεων επιτάσσει την αναβάθμιση της καταστολής, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η γενικευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια και οργή. Γι’ αυτό, ενώ συνέβη ο πυροβολισμός στο κεφάλι του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, μία μέρα πριν την επέτειο της κρατικής δολοφονίας του 15χρονου αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ψηφίστηκε στη Βουλή εφάπαξ 600 ευρώ για τους αστυνομικούς εν είδει ευχαριστίας για τις «προσφερόμενες υπηρεσίες» τους. Αυτός είναι ο κρετινισμός της εξουσίας. Αυτό το σύστημα της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης και της αδικίας μπορεί να αναπαραχθεί μόνο μέσω της βίας. Και μέσω της βίας θα ανατραπεί, γιατί οι κυρίαρχοι δεν πρόκειται να δεχτούν να απολέσουν τα προνόμια και την εξουσία τους με ειρηνικό τρόπο.
Στον αντίποδα, η κοινωνική βάση οφείλει να απαντήσει στην εντεινόμενη βαρβαρότητα του κράτους και του κεφαλαίου. Να ανασυνταχθεί οργανωτικά, να συσπειρωθεί με άξονα την ταξική αλληλεγγύη και να αντεπιτεθεί, απαντώντας στη βία της εξουσίας. Οι μαζικές, δυναμικές και συγκρουσιακές συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών καταδεικνύουν πως η κοινωνική βάση δεν θα κάτσει άλλο αμέτοχη να συνηθίζει το θάνατο όλο και πιο πολύ κάθε μέρα, ότι με τις πράξει τις θα βάλει ένα φρένο στη βαρβαρότητα της εξουσίας. Ας λάβει και η αντίπαλη πλευρά το μήνυμα, γιατί όσο συνεχίζει να τεντώνει το σκοινί, οι συνέπειες που θα υποστεί από την έκρηξη της κοινωνικής οργής σίγουρα θα είναι ανυπολόγιστες…
Ο μπάτσος που πυροβόλησε συνελήφθη και διώκεται με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα. Εις βάρος του διατάχθηκε ΕΔΕ… Την υπεράσπισή του ανέλαβε (ποιος άλλος;!) ο γνωστός διαπλεκόμενος μεγαλοδικηγόρος Αλέξης Κούγιας, ο οποίος σταθερά αναλαμβάνει την υπεράσπιση μπάτσων-δολοφόνων, μπάτσων-βιαστών και (παιδο)βιαστών.
ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΔΟΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
SS-SS, ΜΠΑΣΤΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ
ΠΟΡΕΙΑ: Τρίτη 13/12 | 19:00 | Καμάρα
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: Τετάρτη 14/12 | 9:00 | Δικαστήρια Θεσσαλονίκης
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
“Μας φοβούνται καὶ μας σκοτώνουν.
Φοβούνται τον ουρανὸ που κοιτάζουμε
φοβουνται το πεζούλι που ακουμπάμε
φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του παιδιού μας
[…] και όταν μας σκοτώνουν
νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ.”
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 5/12, στη δυτική Θεσσαλονίκη, μπάτσοι της ομάδας ΔΙΑΣ αποπειραθηκαν να δολοφονησουν τον 16χρονο Ρομα Κώστα Φραγκουλη. Κατά τη διάρκεια καταδίωξης ένας από τους μπάτσους σημάδεψε και πυροβόλησε στο κεφάλι τον Κώστα με αποτέλεσμα, μετά από μία εβδομάδα σε κώμα, να ανακοινώνεται ο θάνατος του την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου.
Ο Κώστας ήταν Ρομα, που τα λίγα χρόνια της ζωής του τα πέρασε ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες, σε ένα καταυλισμό που πλημμυρίζει στο ψιλόβροχο αλλά μένει χωρίς πόσιμο νερό, σε ένα γκέτο, σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και κοινωνικής απομόνωσης.
Τα πέρασε ως μέλος μίας κοινότητας που οι συνθήκες διαβίωσης την αφήνουν εκθέτη μπροστά σε πανδημίες και ασθένειες, αφού μένει χωρίς στοιχειώδη ιατροφαρμακευτικη περίθαλψη, σε μια καθημερινότητα χωρίς πρόσβαση στην παιδεία -με ελάχιστα παιδιά να τελειώνουν το δημοτικό- αλλά και στην βία, τον θεσμικό ρατσισμό και την καταστολή στα αστυνομικά μπλόκα έξω από τον οικισμό Αγία Σοφία αλλά και σε όλη την πόλη.
Ο Κώστας δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη και οι μπάτσοι έβγαλαν την ετυμηγορία για την οποία δεν θα υπάρξει ποτέ εφετείο. Ένοχος και καταδικασμένος σε θάνατο.
Οι σερίφηδες-δολοφόνοι, όλοι οι μπάτσοι, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το μακρύ χέρι των καπιταλιστών, από ένοπλοι προστάτες της αστικής εξουσίας, από την αιχμή του δόρατος του συστημικου ρατσισμού και την βίαιη ενσάρκωση του θεσμού της ατομικής ιδιοκτησίας. Οι μπάτσοι της ΔΙΑΣ επέλεξαν να δολοφονησουν τον Κώστα επειδή είναι Ρομα, επειδή δεν είχε 20 ευρώ.
Ας μην φάμε άλλο κουτόχορτο. Ούτε παιδιά των εργατών είναι, ούτε υπάρχει δυνατότητα εκδημοκρατισμού ενός θεσμού που είναι ιδεολογικά και στρατιωτικά δομημένος έτσι ώστε να ματοκυλά τον λαό και τα παιδιά του. Έχουν το ελεύθερο από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους να χτυπάν, να βασανίζουν, να πυροβολούν όποια και όποιον κρίνεται ένοχος, κάτι που με ιδιαίτερη έμφαση ήρθε να μας δείξει το κυβερνητικό μπόνους λίγες ώρες μετά την δολοφονική επίθεση.
Παράλληλα, τα κυρίαρχα και κυριαρχικά ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή στήσαν έκτακτα ένα πρόχειρο προκάτ πλυντήριο της δολοφονικής αστυνομικής βίας. Τον ίδιο μηχανισμό με τον οποίο ξεπλένουν την αστική τάξη, τις κυβερνήσεις της και τους μπάτσους της για την καταστολή, τους βασανισμους στα τμήματα, τις γυναικοκτονιες, τους βιασμούς από μπάτσους και αγέλες αστών, το μεγαλεμπόριο ναρκωτικών. Και κάπου εκεί, η αστική δικαιοσύνη, βάζοντας στην ζυγαρια των συμφερόντων της την κατάσταση επέλεξε να αποδώσει στον ετοιμοθάνατο Κώστα κατηγορίες για κατά συρροή απόπειρα ανθρωποκτονίας.
“Αν οι πράξεις των εργατών του Παρισιού ήταν βανδαλισμός, ήταν ο βανδαλισμός της απεγνωσμενης άμυνας, και όχι ο βανδαλισμός του θριάμβου, σαν τον βανδαλισμό των χριστιανών όταν καταστρέφουν τους πραγματικά ανεκτίμητους θησαυρούς της ειδωλολατρης αρχαιότητας. Μα και αυτός ακόμα ο βανδαλισμός δικαιολογείται σαν ένα αναπόφευκτο και σχετικά ασήμαντο γεγονός στον τιτάνιο αγώνα ανάμεσα σε μια κοινωνία που ανέβαινε και σε μια παλιά που κατέρρεε”.
Και η Δευτέρα 5/12 ξημέρωσε με τις πρώτες σταγόνες του κύματος της κοινωνικής εξέγερσης που καραδοκεί. Αρχικά, μερικές 10άδες Ρομά, αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι συγκρούστηκαν με την αστυνομία, την πήραν αυτοί στο κυνήγι, αντέξανε στα οδοφράγματα με μία οργή που εξερράγη σαν ηφαιστειο που σιγοέβραζε εδώ και πολλά χρόνια. Το νήμα που ξεκίνησε από το Ιπποκράτειο, έφτασε σε οικισμούς Ρομά και δρόμους των πόλεων σε όλη την Ελλάδα, από τα χέρια αόρατων και αποκλεισμένων, νέων και φοιτήτριων, εργαζομένων και ανέργων, που έστησαν οδοφράγματα με τα πρόχειρα πολεμοφόδια που βρίσκονται συνήθως στα χέρια όσων αποφασίζουν να αντισταθούν, αλλά και με την αλληλεγγύη και την διεκδίκηση για δικαιοσύνη και ζωή απέναντι σε στρατούς πάνοπλων φονιάδων. Στις 6/12 οι ίδιες εικόνες ακολούθησαν σε όλη την χώρα με την αστυνομία να αδυνατεί να ελέγξει το εύρος των εστιών και τη σφοδρότητα της σύγκρουσης.
Οι επιδρομές ΕΚΑΜ και ελικοπτέρων σε οικισμούς Ρομά ήταν η απάντηση αλλά και το προληπτικό μήνυμα ενόψει της σημερινής ανακοίνωσης του θανάτου.
Στον καπιταλιστικό κόσμο που τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι à la carte, που η δικαιοσύνη χτυπάει τους φτωχούς και τους αποκλεισμένους, που τα πιστά σκυλιά της αστικής τάξης την αποδίδουν με μία σφαίρα στο κεφάλι, που ο φασισμός βρίσκει ανοίγματα για να ξεράσει το δηλητήριο του, για την εργατική τάξη και το λαό ένα είναι σίγουρο:
Όσο η λίστα των νεκρών μας μεγαλώνει, η εκδίκηση για τους “δικούς μας” που δεν είναι πια στη ζωή θα έρθει μόνο μέσα από την οργάνωση των ζωντανών.
Είναι χρέος της εργατικής τάξης να σταθεί στο πλευρό των εξεγερμένων Ρομά, να ενδυναμώσει την αντίσταση στην κρατική καταστολή που οξύνεται ραγδαία πιασμένη χέρι με χέρι με την φτώχεια, την πολεμική προετοιμασία, όσο εντείνεται η αφαίμαξη και η εκμετάλλευσή μας.
Είναι χρέος των οργανωμένων δυνάμεων του κινήματος με ενότητα στη δράση να περιφρουρήσουν το δικαίωμα του λαού να εργάζεται με αξιοπρέπεια, να σπουδάζει, να έχει πρόσβαση στην Υγεία, στη στέγαση, σε τρόφιμα.
Το δικαίωμα του λαού να μη θρηνεί τα παιδιά του, να διαδηλώνει, να αγωνίζεται, να αντιστέκεται.
Στις 13 Δεκέμβρη στις 19.00 στην Καμάρα, στις 14 Δεκέμβρη στις 09.00 στα Δικαστήρια, κάθε μέρα σε κάθε πόλη:
Όλοι και όλες στους δρόμους, ώμο με ώμο απέναντι στην κρατική βαρβαρότητα!
Για τον Βασίλη Μάγγο, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, τον Κώστα Φραγκούλη, για κάθε δολοφονημένο σε χώρους δουλειάς, σε αστυνομικά τμήματα, στους δρόμους, για να μη μεγαλώσει η λίστα των νεκρών μας!
Να σταθούμε δίπλα στην αντίσταση των Ρομά και της νεολαίας!
Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε διαδήλωση:
Να οργανώσουμε την προλεταριακή και λαϊκή αυτοάμυνα!
Πολιτικός χώρος Γκαρμπολά 12
