Επαναλήφθηκε σήμερα (8/12) ακόμα μια φορά η κακόγουστη φάρσα της μετατροπής μιας πρωτόδικης απόφασης σε βαθμό κακουργήματος για τροχαίο Έγκλημα σε πλημμέλημα από το Εφετείο.
Υπό την προστασία της τυφλής Δικαιοσύνης τέθηκε αυτή τη φορά ο δολοφόνος της 14χρονης Κατερίνας Κυροπούλου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας (3 Μαρτίου 2017). Ο οδηγός που είχε κατηγορηθεί και καταδικαστεί πρωτόδικα για διατάραξη συγκοινωνιών σε βαθμό κακουργήματος με ποινή 6,5 χρόνων, στο Εφετείο, σύμφωνα με τι παραδόσεις, είδε το κατηγορητήριο να μετατρέπεται σε βαθμό πλημμελήματος και την ποινή του να μειώνεται στα 4 χρόνια και 3 μήνες, εξαγοράσιμα προς 5 ευρώ/ημέρα.
Ο δράστης που δεν κρατήθηκε ούτε μέρα μετά το συμβάν ( ακόμα και μετά την πρωτόδικη καταδίκη του του είχε δοθεί αναστολή μέχρι το Εφετείο) έφυγε φυσικά ελεύθερος από το δικαστήριο και με την άδεια οδήγησης του (που φρόντισε να βγάλει μετά το φόνο της Κατερίνας).
Να υπενθυμίσουμε πως ο φόνος της Κατερίνας Κυροπούλου πραγματοποιήθηκε απο ανήλικο δράστη χωρίς άδεια οδήγησης, που έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα μέσα σε κατοικημένη περιοχή, με πειραγμένο αυτοκίνητο. Χτύπησε το κορίτσι το οποίο εκτίναξε πάνω απο 25 μετρά την στιγμή που η Κατερίνα είχε περάσει τη διάβαση πεζών και ανέβαινε στο πεζοδρόμιο. Ο δράστης στη συνέχεια εγκατέλειψε το σημείο και εμφανίστηκε ο πατέρας του να παριστάνει τον οδηγό… Στη σελίδα του δράστη στα κοινωνικά δίκτυα υπήρχε ανάρτηση με το αυτοκίνητο του και το μότο: Κυκλοφορώ & Οπλοφορώ…
Όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας πρόκειται για τον ορισμό του Πλημμελήματος.
Η για να το πούμε στις πραγματικές του διαστάσεις πρόκειται για την Καταδίκη της Κατερίνας (και της οικογένειας της) και την επιβράβευση του δράστη.
Δεν πρόκειται κανείς σ αυτή τη χώρα να καταδικαστεί για τροχαίο Έγκλημα.
Η «απίστευτη» εξέλιξη στην υπόθεση του φόνου της Κατερίνας Κυροπούλου αποτελεί επανάληψη της διαδρομής που ακολουθήθηκε σε μια σειρά τροχαία που συντάραξαν την Ελλάδα με αρχική απόδοση κατηγοριών σε βαθμό κακουργήματος και στη συνέχεια στην μετατροπή τους σε πλημμελήματα.
Υπενθυμίζουμε τις υποθέσεις οικογενειών του συλλόγου μας:
Φόνος και Εγκατάλειψη του 15χρονου Σόλωνα Καρυδάκη (4/12/2009): Πρωτόδικα εννέα χρόνια κάθειρξη για κακούργημα. Στο Εφετείο επτά χρόνια φυλάκιση για πλημμέλημα εξαγοράσιμα προς πέντε (5) ευρώ/ημέρα.
Βαριά σωματική βλάβη και εγκατάλειψη των 7χρονων διδύμων David & Claudia Maciorowski και της μητέρας τους (12/7/2012): Ο δράστης υπαξιωματικός του Ναυτικού, χωρίς άδεια οδήγησης, χωρίς ασφάλεια, με υπερβολική ταχύτητα χτύπησε και εγκατέλειψε τα θύματα μέσα σε διάβαση πεζών. Πρωτόδικα δικάστηκε για κακούργημα σε 6 χρόνια και 7 μήνες. Στο Εφετείο μετατροπή σε πλημμέλημα και ποινή με αναστολή ενώ του επεστράφη και η μηχανή!
Φόνος του 21χρονου οδηγού μοτό Αλέξανδρου Χίλδη (6/8/2015): Ο μεθυσμένος οδηγός, αστυνομικός, (αλκοόλ στο αίμα 2 ώρες μετά το συμβάν: 1,82 gr/L) που μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και τον χτύπησε μετωπικά καταδικάστηκε πρωτόδικα το 2018 για κακούργημα σε εννέα (9) χρόνια κάθειρξη. Στο Εφετείο η υπόθεση μετατράπηκε σε πλημμέλημα και καταδικαστική απόφαση με αναστολή.
Σήμερα η νέα έξαρση των τροχαίων εγκλημάτων δεν προκαλεί καμία αντίδραση στα «συναρμόδια» υπουργεία που κάθε τρεις και λίγο υπόσχονται ριζικά μέτρα για την οδική ασφάλεια. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο που στέκεται στο πλευρό των δραστών μέσα από την υπάρχουσα πολυνομία και τις αμφιλεγόμενες διατυπώσεις δεν αγγίζεται ακόμα και στις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις όπως αυτή του άρθρου 43 του ΚΟΚ που χαρακτηρίζει σαν πλημμέλημα την εγκατάλειψη θύματος από οδηγό – δράστη.
Παράλληλα σε σύμπνοια με την πολιτική βούληση, μέσα από τις δικαστικές αποφάσεις εκφράζεται συστηματικά η απόφαση του να μη τιμωρούνται οι δράστες.
Η ουσιαστική αθώωση του δολοφόνου της Κατερίνας Κυροπούλου, που το Εφετείο έκρινε εκτός των άλλων πως μετά απ ότι έχει κάνει έπρεπε και να έχει το δικαίωμα να οδηγεί, δείχνει πόσο προσχηματική είναι τόσο η προφυλάκιση του δολοφόνου της Έμμας στη Θεσσαλονίκη, όσο και η απειλούμενη χρήση του άρθρου 290Α για την «επικίνδυνη οδήγηση» για το «μεθυσμένο μοντέλο» που εκτέλεσε τον οικογενειάρχη εργαζόμενο- μοτοσικλετιστή στην Αθήνα.
Ο φόνος στην άσφαλτο στη σημερινή Ελλάδα είναι ΝΟΜΙΜΟΣ.
Η δικαστική διαδικασία κατά συνέπεια είναι μόνον ένα ακόμα μαρτύριο για τις οικογένειες των θυμάτων οι οποίες θα πρέπει να επανεξετάσουν την στάση τους και την παρουσία τους σ αυτή. Ο χώρος των δικαστηρίων δεν είναι ο κατάλληλος για να μιλήσουν για το παιδί τους ή για όποιον έχασαν. Η ματαίωση κι ο ευτελισμός που νιώθουν στο τέλος της είναι το κοινό βίωμα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Ας προφυλάξουμε τους εαυτούς μας και ας μην αφήσουμε στους δολοφόνους την ικανοποίηση να σέρνουν μπροστά στα μάτια μας πίσω από τα αμάξια τους με τους εκατοντάδες ίππους τα νεκρά παιδιά μας.
Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα