Κείμενο γενικής συνέλευσης γυμνασίου λυκείου του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Έχουν περάσει 14 χρόνια από την  εν ψυχρώ δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το βράδυ του Σαββάτου στις 6 Δεκεμβρίου ο Αλέξης είχε βγει με τους φίλους του στα Εξάρχεια όταν ένα αστυνομικό περιπολικό πέρασε κοντά από την παρέα των νεαρών. Ο αστυνομικός Ε. Κορκονέας πυροβόλησε τρείς φορές δολοφονώντας τον Αλέξη, ο οποίος πέθανε ακαριαία μετά από χτύπημα στην καρδιά (σήμερα ο Κορκονέας έχει αποφυλακιστεί και κυκλοφορεί ελεύθερος). Η κρατική δολοφονία του του Αλέξη, σε μια περίοδο οπού η ανερχομένη οικονομική κρίση ήταν πλέον εμφανής, οδήγησε στην εξέγερση του Δεκέμβρη 2008. Οι νέοι και οι νέες δεν έμειναν απαθείς, αγωνίστηκαν πραγματοποιούσαν καταλήψεις, διαδηλώσεις με χιλιάδες άτομα αλλά και άλλες παρεμβάσεις, σε όλα αυτά η μαθητική κοινότητα έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ήταν μια κοινωνική εξέγερση, ενάντια στην καταστολή, την κρατική τρομοκρατία και αυθαιρεσία.

Πολλοί υποστηρίζουν, ότι σήμερα τα περιστατικά της αστυνομικής βίας μοιάζουν βγαλμένα από ταινίες τρόμου ή αποτελούν πραγματικότητα μόνο σε χώρες του εξωτερικού. Παρόλα πρέπει να αντιληφθούμε πως όχι απλώς είναι υπαρκτά, αλλά αποτελούν καθημερινότητα. Πριν περίπου έναν χρόνο, ο ρομά Νίκος Σαμπάνης δολοφονήθηκε από αστυνομικούς στο Πέραμα, όταν τον πυροβόλησαν με 36 σφαίρες. Την περασμένη Άνοιξη, σε μια από τις πολλές βίαιες επιθέσεις της αστυνομίας σε φοιτητές, ένας αστυνόμος χτύπησε φοιτητή με κρότου λάμψης στο κεφάλι με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο νοσοκομείο σοβαρά τραυματισμένος. Αυτόν τον Οκτώβριο δεκαεννιάχρονη κοπέλα βιάστηκε από αστυνομικούς μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας, ενώ μόλις χθες στη Θεσσαλονίκη ένας αστυνόμος πυροβόλησε ένα δεκαεξάχρονο παιδί στο κεφάλι, επειδή δεν είχε πληρώσει για βενζίνη αξίας 20 ευρώ.

Πρέπει να αντιληφθούμε πως αυτά αποτελούν μόνο λίγα παραδείγματα της αστυνομικής βίας, αυθαιρεσίας και ατιμωρησίας που επικρατεί, την οποία τα ΜΜΕ πασχίζουν κάθε φορά να νομιμοποιήσουν. Η αστυνομική βία είναι υπαρκτή και θα συνεχίζει να είναι όσο η κοινωνία δεν απαντάει σε αυτήν μαζικά. Αποφασίσαμε λοιπόν, να προχωρήσουμε σε μονοήμερη κατάληψη του σχολείου μας και να συμμετέχουμε στην πρωινή μαθητική-φοιτητική διαδήλωση 12:00 στην Καμάρα. Καλούμε όσους και όσες καθηγητές και καθηγήτριες συμμερίζονται τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας να συμπορευθούν μαζί μας στην σημερινή κινητοποίηση.

Γυμνάσιο-Λύκειο Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Μοιραστείτε το άρθρο