Του Βαγγέλη Γλαντζή
Δεν πρόκειται για ταινία αλλά για την αίσθηση που αποκομίζω παρακολουθώντας τα σημερινά γεγονότα.
Η εισβολή σε μια κατάληψη που λειτουργεί από το 2015 χωρίς να έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα σε περιοίκους και τη γειτονιά.
Χωρίς τέλος πάντων να έχει συσσωρεύσει χρέη όπως όταν το κτίριο λειτουργούσε ως δομή φιλοξενίας.
Χωρίς κάποιο γεγονός που δημιούργησε αναγκαιότητα για καταστολή.
Εκτός και εάν η σύνδεση του κοινωνικού χώρου με τους εργατικούς αγώνες των ανυποχώρητων απεργών της Μαλαμαματίνα, εγκυμονούσε κίνδυνο για τους εξουσιαστές της ζωής μας.
Μόλις χθες βράδυ η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη κατάληψη, ήταν ένα ρεμπέτικο γλέντι τα έσοδα του οποίου πήγαιναν στην οικονομική ενίσχυση των απεργών.
Ίσως και όχι αυτό, αλλά οι συμμορίες των ένστολων χρυσαυγιτών με επίδειξη πυγμής θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς για το φιάσκο της βραδιάς της επετείου του Πολυτεχνείου.
Θυμίζω πως στρατιές πάνοπλων ΜΑΤ με συνεχείς επιθέσεις, δεν κατάφεραν να λυγίσουν τους αντιστεκόμενους καταληψίες.
Ούτε η κατάληψη έσπασε ούτε συλλήψεις έγιναν, πέρα από τυχαία και άσχετα με τις ταραχές, περαστικά άτομα στο κέντρο της πόλης.
Αυτό τους καθιστά ιδιαίτερα επικίνδυνους στην επέτειο για την δολοφονία Γρηγορόπουλου στις 6 του μήνα.
Σημαντική η θετική συμβολή στον κόσμο που θα διαδηλώσει, η παρακάτω πρωτοβουλία:
Πρωτοβουλία πολιτών για την προάσπιση των Συνταγματικών Ελευθεριών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όσων πιθανώς συλληφθούν στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη, επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου (πρόσβαση σε Νομικές – Ιατρικές υπηρεσίες, προστασία από εξευτελιστικές πρακτικές, ακόμη και πρακτικές βασανισμών.)
