Το κύμα αλληλεγγύης και μαχητικότητας που καταγράφηκε στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Μαλαματίνα, είναι το κύριο χαρακτηριστικό του αγώνα αυτών αλλά και όσων έσπευσαν σε συμπαράσταση. Αυτό επισημάνθηκε από όλους τους ομιλητές και συμμετέχοντες στην εκδήλωση – συζήτηση που πραγματοποίησε το infolibre στο χώρο του, απόψε το βράδυ (Παρασκευή). Κοινός τόπος όσων συμμετείχαν ήταν να βρεθούν κοινά σημεία και να δράσουν μαζί οι εργαζόμενοι σε ταξική κατεύθυνση. Να συνδεθούν και να συγκλίνουν οι επιμέρους αγώνες και να συμπορευτούν σε κοινούς δρόμους, έστω με διαφορετικούς τρόπους. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε!- Προτάθηκε η συγκρότηση συνέλευσης/πρωτοβουλίας/επιτροπής αγώνα στη Μαλαματίνα.
Επιγραμματικά αναφέρουμε τα κυριότερα σημεία όσων αναλύθηκαν:
Άρης Μερκενίδης, σωματείο εργαζομένων στη Μαλαματίνα και οργ. γραμ. στην Ομοσπονδίας
Αναφέρθηκε στον δίμηνο αγώνα των εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις που προχώρησε η εταιρεία, η οποία σκανδαλωδώς χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση. Ο κουμπάρος του υπουργού Ενέργειας έφερε απεργοσπάστες, κάτι που αντιβαίνει ακόμη και τον επαίσχυντο αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη. Η υποστήριξη που πήραμε ήταν εντυπωσιακή από τους αλληλέγγυους εργαζόμενους και την κοινωνία της πόλης. Τώρα πρέπει να δούμε πως μπορούμε να συμπορευτούμε οι διάφοροι αγωνιζόμενοι, να νικήσουμε, να δικαιωθούμε –να έρθουν πίσω οι απολυμένοι και να υπογράψουμε συλλογική σύμβαση εργασίας. Να 
εκδηλώσουμε την αλληλεγγύη, κάτι που τρομάζει εργοδότες και κυβερνώντες.
Νίκος Κτενάς, Επιτροπή Αγώνα Διανομέων
Άρχισε με την παγκόσμια κατάσταση και τους κινδύνους που ενέχει για την ίδια τη ζωή και συνέχισε με την αναφορά στο εσωτερικό με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, το φακέλωμα των σωματείων και άλλες αντεργατικές διατάξεις. Σ΄ αυτήν την επίθεση υπήρξαν εργαζόμενοι που έδωσαν αγώνες που ήταν επιτυχημένοι, όπως στην Cosco, την efood, τα Λιπάσματα Καβάλας, τους εκπαιδευτικούς. Όπως βρέθηκαν αντιμέτωποι με την συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τους βραχίονες των κυβερνητικών πολιτικών 
στα συνδικάτα (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, Σύριζα). Ευθύνη έχει και το ΠΑΜΕ, με τις διασπαστικές και συκοφαντικές κινήσεις του. Προβλήματα παρατηρούνται και με την πολυδιάσπαση των δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Στο χώρο των διανομέων, αυτοί πληρώνουν βαριά το τίμημα της εργασίας στους δρόμους με 50 νεκρούς, κάτι που είναι δολοφονίες. Με τους αγώνες μας το 2019 επιβάλαμε στην κυβέρνηση Σύριζα το νόμο με κάποια δικαιώματα. Αντιδράσαμε και σε όσα επιχείρησαν με τους freelancers. Αυτό που απαιτείται είναι περισσότερος αγώνας ενάντια στο κράτος έκτακτης ανάγκης, που έστειλε τα ΜΑΤ σε αγώνες. Ο αγώνας πρέπει να πάρει πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Να προχωρήσουν οι εργαζόμενοι σε κατάληψη του εργοστασίου και να το λειτουργήσουν αυτοί. Να δημιουργηθεί πρωτοβουλία/επιτροπή αγώνα. Όλοι μαζί μπορούμε!
Παναγιώτης Ξοπλίδης, γγ του ΣΥΒΧΘ
Έθεσε το ζήτημα της ταξικής πάλης και της ταξικής συνείδησης των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στον κλάδο του βιβλίου-χάρτου, όπου είναι πλήρης η κυριαρχία της ελαστικής εργασίας. Πρέπει να μιλήσουμε για την ενότητα των εργαζομένων. Ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που διασπά τους εργαζόμενους. Για την εκδήλωση αλληλεγγύης μεταξύ τους και με ανάπτυξη του λαϊκού ταξικού κινήματος. Να βρούμε τους τρόπους. Πρότεινε τη συγκρότηση συνέλευσης αγώνα. Νέες δομές δράσης.
Γιώργος Δεληγιάννης, αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ
Η Μαλαματίνα μας θύμισε τη δική μας περίπτωση πριν δέκα χρόνια. Διαπραγματευτήκαμε με τρείς κυβερνήσεις και αντιμετωπίσαμε αμέτρητες προσπάθειες πλειστηριασμών, ενώ μας έκοψαν το ρεύμα. Δεν πτοηθήκαμε όμως, όπως δεν πρέπει να πτοηθούν οι συνάδελφοι της Μαλαματίνα. Ο αλληλέγγυος κόσμος να σταθεί δίπλα τους.
Παρέμβαση του Παναγιώτη Χαραλαμπίδη, δημοσιογράφου και ΠΑΜΕ Τύπου
Επισήμανε τον αλληλέγγυο κόσμο που έσπευσε στο εργοστάσιο της Μαλαματίνα για συμπαράσταση στον αγώνας τους. Οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αστυνομική βία προς υπεράσπιση της ιδιοκτησίας και των απεργοσπαστών. Κι εγώ βρέθηκα στην πρώτη γραμμή της μάχης, δεχόμενος δακρυγόνα και χημικά στο πρόσωπο. Οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι ενωμένοι σαν μια γροθιά. Τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά καταχτιέται. Με συσπείρωση σε πλαίσιο δράσης.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Στη συζήτηση που ακολούθησε, μέλος του σωματείου των εργαζομένων στη Μαλαματίνα είπε ότι δεν πίστευε το κύμα αλληλεγγύης που εκδηλώθηκε και πόσο θάρρος τους έδωσε στον αγώνα. Ενώ επισήμανε την αναγκαιότητα σύνδεσης των επιμέρους αγώνων, γιατί είναι κοινοί, όπως των εργαζομένων στη Μαλαματίνα ή των αντιστεκόμενων φοιτητών στα πανεπιστήμια.
Άλλο μέλος της ΒΙΟΜΕ έθεσε το ζήτημα της μαχητικότητας ως χαρακτηριστικό που πρέπει να έχουν οι αγώνες. Να επιδείξουμε αλληλεγγύη και να στοχεύσουμε στον εργατικό έλεγχο.
Ο γγ των Συνταξιούχων ανέφερε την ταξική κατεύθυνση που πρέπει να έχει το εργατικό κίνημα. Κάτι που έδειξε στο παρελθόν και πέτυχε πολλά, όπως στον αγώνα της Goodyear.
Άλλοι συμμετέχοντες στην συζήτηση τόνισαν ότι πρέπει να βρούμε τα κοινά σημεία και να δράσουμε μαζί. Γιατί κανένας δεν μπορεί μόνος του. Να συνδεθούν οι αγώνες και να οικοδομηθεί η ενότητα σε κοινούς δρόμους. Γι αυτό να επιδιώξουμε τη σύγκλιση των αγώνων, με την συμπόρευση όσων αγωνίζονται στην κατεύθυνση της ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος, έστω με διαφορετικούς τρόπους.
