Φοιτητές/ριες βρέθηκαν στην Πρυτανεία τη στιγμή που ο Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Νίκος Παπαϊωάννου, εμφανίστηκε μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα όπου ήταν εξαφανισμένος, με την καταστολή και την αστυνομοκρατία στο Α.Π.Θ. να είναι καθημερινό φαινόμενο. Παρά την προσπάθεια των φοιτητ(ρι)ών να θέσουν τον Πρύτανη προ των ευθυνών του και ζητώντας του να απαντήσει για το όργιο καταστολής την Παρασκευή το βράδυ με τα ΜΑΤ να κάνουν χρήση δακρυγόνων σε μία συναυλία την οποία παρακολουθούσαν χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών, ο ίδιος απέφυγε την οποιαδήποτε δήλωση και γύρισε για μία ακόμα φορά την πλάτη στη φοιτητική κοινότητα.
Ο Παπαϊωάννου θα μείνει στην ιστορία ως ο Πρύτανης που στήριξε την παρουσία των ΜΑΤ μέσα στο κάμπους του Α.Π.Θ. και τη λειτουργία της Πανεπιστημιακής αστυνομίας, λειτουργώντας ουσιαστικά ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης και όχι ως ακαδημαϊκός και Πρύτανης του Αριστοτελείου. Η απουσία του κάθε φορά που έπρεπε να πάρει θέση και να υπερασπιστεί τους φοιτητές/ριες που δέχονταν την αστυνομική καταστολή, ήταν ηχηρή. Αντίθετα οι δηλώσεις του πάντα πυροδοτούσαν την αντίδραση των φοιτητ(ρι)ών και της κοινωνίας που θέλει ένα δημόσιο και ελεύθερο πανεπιστήμιο.
Καθημερινά ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ βρίσκονται μέσα στο Α.Π.Θ. και στην Πρυτανεία και σύμφωνα με την ίδια την αστυνομία ο ίδιος έχει ζητήσει ισχυρή αστυνομική φύλαξη για την οικία του (πιθανότατα αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία να χρησιμοποιούνται αστυνομικές δυνάμεις για τη φύλαξη της κατοικίας ενός Πρύτανη…).
Τον Ιούνιο του 2022 δημοσίευμα από τα “Παραπολιτικά”, ανέφερε ότι η κυβέρνηση του Μητσοτάκη φαίνεται να έχει επιλέξει τον Παπαϊωάννου για το ψηφοδέλτιο επικρατείας, με τον ίδιο ωστόσο να απαντάει «Τι είναι αυτά ρε παιδιά; Αν είναι δυνατόν… Πού να ξέρω αν ισχύει. Εγώ είμαι πρύτανης κι ασχολούμαι με τα ακαδημαϊκά μου καθήκοντα». Ωστόσο η ζέση με την οποία φανερά αλλά και παρασκηνιακά στηρίζει τις κυβερνητικές αποφάσεις καταδεικνύουν την προσπάθεια εκμετάλλευσης των γεγονότων και της ιστορικής στιγμής για πιθανότατο προσωπικό, πολιτικό όφελος απευθυνόμενος σε ένα ακροατήριο όπως αυτό της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο στηρίζει την καταστολή, την αστυνομοκρατία και την υποβάθμιση των δημόσιων Πανεπιστημίων.
