Αντιπολεμικές διαδηλώσεις για την ετήσια σύνοδο του ΝΑΤΟ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Τετάρτη 29/6

Αθήνα: Προπύλαια στις 19:00

Θεσσαλονίκη: Καμάρα στις 19:00 και Άγαλμα Βενιζέλου στις 19:00

Πάτρα: Πλατεία Βασ. Γεωργίου Α΄ στις 19:00

Γιάννενα: Περιφέρεια Ηπείρου στις 19:00

ΑΘΗΝΑ

Πρωτοβουλία Αριστερών Οργανώσεων: Ο δικός μας πόλεμος είναι ενάντια σε κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΝΑΤΟ – Αντιπολεμικές συγκεντρώσεις 29/6

Οι Πολιτικές οργανώσεις

ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΑΠΟ (Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα)
ΔΕΑ (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά)
ΕΚΚΕ
Πολιτική οργάνωση “Κόκκινο Νήμα”
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
νΚΑ
Ξεκίνημα
ΟΚΔΕ
ΟΚΔΕ Σπάρτακος

Ετήσια Σύνοδος ΝΑΤΟ, 29-30 Ιουνίου – Αντιπολεμικές Διαδηλώσεις Τετάρτη 29/6

Ετήσια Σύνοδος ΝΑΤΟ, Μαδρίτη 29-30 Ιουνίου

Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Kάτω η τυχοδιωκτική, επικίνδυνη κυβέρνηση Μητσοτάκη

ΜΑΖΙΚΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Κάτω η Ακρίβεια – Λεφτά για τις Κοινωνικές Ανάγκες, ΟΧΙ για Εξοπλισμούς

Όλοι στις Διαδηλώσεις Τετάρτη 29 Ιουνίου

Αθήνα: 19:00, Προπύλαια – Πρεσβεία ΗΠΑ

Θεσσαλονίκη: 19:00, Άγαλμα Βενιζέλου

Στις 29-30 Ιουνίου γίνεται στη Μαδρίτη η Ετήσια Σύνοδος του ΝΑΤΟ. Φέτος έχει εξαιρετική σημασία, καθώς μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, η σύγκρουση των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και των «εταίρων» τους στην ΕΕ με τη Ρωσία.

To NATO ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1949, λίγο μετά από την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου. Εκτός από μια στρατιωτική συμμαχία ενάντια στην ΕΣΣΔ, ήταν ο πιο βασικός θεσμός μέσα από τον οποίο ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός (επιβάλλοντας την ηγεμονία του στους ευρωπαίους συμμάχους του) έπαιζε το ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα ενάντια στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα, ενάντια σε κάθε προσπάθεια ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας σε όλο τον πλανήτη.

Μετά το 1999, το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε ενάντια στη Ρωσία, παραβιάζοντας όλες τις υποσχέσεις προς αυτή, εντάσσοντας σχεδόν όλες τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, με μια τρομακτική ανάπτυξη βάσεων και στρατευμάτων στην περιοχή. Έτσι, οι δυτικοί ιμπεριαλιστές και πρώτες οι ΗΠΑ πυροδότησαν την ένταση και τελικά την έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία, μετά από την οποία κινήθηκαν αστραπιαία για να αυξήσουν ακόμα περισσότερο την στρατιωτική τους παρουσία στα σύνορα της Ρωσίας. Απειλούν με το άνοιγμα πολλών μετώπων, σε όλο τον πλανήτη (στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού κ.ά.), σε μια προσπάθεια να αναχαιτίσουν την υποβάθμισή τους και τον υποσκελισμό τους από ανταγωνιστές όπως η Κίνα και άλλες «αναδυόμενες» δυνάμεις. Επόμενος σταθμός της «σταυροφορίας» τους είναι η προσπάθεια να εντάξουν στο ΝΑΤΟ τη Φινλανδία και τη Σουηδία. Μια κίνηση που θα αυξήσει κατακόρυφα τον κίνδυνο νέων πολεμικών συγκρούσεων. Αυτή η απειλή εξάπλωσης και γενίκευσης των πολέμων, μαζί με την ξέφρενη παγκόσμια κούρσα εξοπλισμών (ξεπέρασαν τα 2 τρισ. δολάρια το 2022) απειλεί κυριολεκτικά την επιβίωση της ανθρωπότητας. Την ίδια στιγμή, η Ευρώπη είναι σπαρμένη με νατοϊκές βάσεις, όπου αποθηκεύονται και πυρηνικά, όπως στον Άραξο.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όλη η ελληνική αστική τάξη και ελίτ πρωτοστατούν σ’ αυτή την κλιμάκωση. Ελπίζουν έτσι να ανακόψουν την υποβάθμιση του ελληνικού καπιταλισμού – και να έχουν σταθερό στήριγμα των ΗΠΑ-ΕΕ ενάντια στο εργατικό κίνημα στο εσωτερικό της χώρας. Κάνουν θηριώδεις εξοπλισμούς δεκάδων δισ. ενώ ο λαός στενάζει από την ακρίβεια και την φτώχεια. Ανεβάζουν διαρκώς την ένταση ενάντια στον τουρκικό καπιταλισμό, για να εκβιάσουν την παρέμβαση των ιμπεριαλιστών υπέρ τους. Με γκαγκστερικές ενέργειες και προκλήσεις, στην υπηρεσία των ΗΠΑ, ανατινάζουν τις σχέσεις με χώρες της περιοχής (π.χ. η πειρατεία τους στο ιρανικό πετρέλαιο, που παρέδωσαν στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές), εκθέτοντας τον ελληνικό λαό σε τρομακτικούς κινδύνους. Όλη η χώρα έχει μετατραπεί σε απέραντη αμερικανο-νατοϊκή βάση, ενώ η Αλεξανδρούπολη είναι βασικό ορμητήριο για τις πολεμικές ενέργειες των δυτικών ιμπεριαλιστών στην Ουκρανία.

Υπεύθυνη δεν είναι μόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που πρωτοστατεί ως πρωτοπαλίκαρο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην αποστολή όπλων στη Ουκρανία, στις ρωσικές κυρώσεις και την αντικομμουνιστική υστερία. Αλλά και η κοινοβουλευτική «αντιπολίτευση» (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.ά.), που στηρίζει την επέκταση του ΝΑΤΟ, ψηφίζει τους εξοπλισμούς, ζητάει ακόμα πιο «σκληρούς τόνους» ενάντια στην Τουρκία.

Όσο κυριαρχούν τέτοιες δυνάμεις, οδεύουμε προς νέα πολεμικά σφαγεία και καταστροφές. Ενώ η ακρίβεια και η φτώχεια θα σαρώνουν τον λαό, τα εργατικά δικαιώματα και οι δημοκρατικές ελευθερίες θα τσακίζονται στο όνομα των «εθνικών κινδύνων». Χρειαζόμαστε άμεσα ένα μαχητικό αντιπολεμικό κίνημα. Με όπλο τον διεθνισμό των εργατών και λαών, τους κοινούς αγώνες μας, να σταματήσουμε τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, να ξηλώσουμε τις βάσεις και τα πυρηνικά, να σταματήσουμε την κούρσα των εξοπλισμών και να αποκρούσουμε την απειλή του πολέμου.

ΟΧΙ στην είσοδο Σουηδίας – Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Πάλη για τη διάλυσή του.

ΕΞΩ η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Καμία συμμετοχή στον πόλεμο. Έξω Βάσεις και Πυρηνικά.

ΟΧΙ στους Ιμπεριαλιστικούς Ανταγωνισμούς, στον πόλεμο των Κυρώσεων στις πλάτες των λαών.

ΟΚΔΕ

Πολεμάμε μόνο τους ΝΑΤΟϊκούς εμπρηστές του πολέμου

Διάλυση του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ – Έξω οι Βάσεις – Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη

1. Στις 29 και 30 Ιουνίου στη Μαδρίτη συνέρχεται η σύνοδος του ΝΑΤΟ για να καθορίσει την Νέα Στρατηγική Αντίληψη της επόμενης δεκαετίας. Ερχόμενη μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η ΝΑΤΟϊκή συμμαχία των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαμορφώνει μια νέα στρατηγική επέκτασης των πολεμικών συγκρούσεων, με άμεσο στόχο τη Ρωσία, αλλά επίσης την Κίνα. Η νέα στρατηγική αντίληψη συνιστά μια τομή στην πορεία της αντιδραστικής υπερ70χρονης ιστορίας του ΝΑΤΟ, κι ένα αποφασιστικό βήμα στην πορεία προς ένα Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όμως, η χρήση των ένοπλων δυνάμεων πέραν της αντιμετώπισης αντίστοιχων δυνάμεων των χωρών-στόχων επεκτείνεται στην αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων που «στρατιωτικοποιούνται», των λεγόμενων «υβριδικών απειλών» όπως χαρακτηρίζονται οι ανταγωνισμοί γύρω από τις νέες τεχνολογίες, οι πρόσφυγες και μετανάστες.

2. Υπό το βάρος των άλυτων ιστορικών, δομικών και συστημικών αντιφάσεων του καπιταλισμού, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, πρωτίστως, και πίσω του ο ξεδοντιασμένος πολεμοκάπηλος ιμπεριαλισμός του Βρετανικού βασιλικού θρόνου, και οι λοιπές χώρες της Ευρωπαϊκής μονοπωλιακής Ένωσης ρίχνονται στη κούρσα των εξοπλισμών και νέων στρατηγικών πολεμικών αναμετρήσεων παγκόσμιας κλίμακας. Ο ίδιος ο πόλεμος συνιστά την εξωτερίκευση των εσωτερικών αντιφάσεων του συστήματος που βασίζεται στην ιδιοποίηση του προϊόντος της κοινωνικής εργασίας, στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, στο εθνικό κράτος και την ιμπεριαλιστική κυριαρχία λίγων προνομιούχων χωρών που ληστεύουν ολόκληρο τον πλανήτη. Η άλλη πλευρά είναι ο ταξικός πόλεμος κατά της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών στο εσωτερικό κάθε χώρας με την λιτότητα, την πείνα, την ανεργία και την ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα, ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ε.Ε. και οι συνέπειές τους στην ενεργειακή κρίση και επισιτιστική κρίση, αντεπιδρά και βαθαίνει αφάνταστα την παγκόσμια οικονομική κρίση με δραματικές συνέπειες στις ζωές των λαών αλλά και επαναστατικές συνέπειες στην ταξική πάλη.

Αυτοί που εξόπλισαν, χρηματοδότησαν, οργάνωσαν και πυροδότησαν την πολεμική πυρκαγιά στην Ουκρανία, εντάσσοντας στις γραμμές τους τούς Ναζιστές / Μπαντερικούς του Κιέβου, οι οργανωτές του πραξικοπήματος του Μαϊντάν το 2014 και του δολοφονικού κυνηγιού των αριστερών, εργατικών και κομμουνιστικών οργανώσεων και του ρωσόφωνου πληθυσμού της Ανατολικής Ουκρανίας, τώρα ενισχύουν το καθεστώς του Κιέβου με άφθονο οπλισμό, χρήμα, ομάδες στρατιωτικών «συμβούλων» και ακροδεξιών μισθοφόρων. Άμεσος διακηρυγμένος στόχος τους η εμπλοκή και αποδυνάμωση της Ρωσίας σε έναν ατέρμονα πόλεμο ώστε να επαναληφθεί σε άλλη κλίμακα η καταστροφή στην οποία συνέτεινε η σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν το 1979.

3. Είναι ωμό ψέμα ότι το ΝΑΤΟ παρεμβαίνει στην Ουκρανία για την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας. Κανείς λαός δεν μπορεί να είναι ελεύθερος υπό τον ιμπεριαλιστικό ζυγό. Αντίθετα με τα παραμύθια της Νατοϊκής αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας, των Συριζαίων και άλλων ψευτοαριστερών, το ΝΑΤΟ πολεμάει δι’ αντιπροσώπου, μέχρι την τελευταία ρανίδα αίματος του τελευταίου Ουκρανού, για την δική του επιβολή. Το στρατηγικό σχέδιο των ΗΠΑ, που ξεδιπλώνεται από την επομένη της κατάρρευσης/ενδόρρηξης της ΕΣΣΔ το 1991 και συμπυκνώνεται ως δόγμα Μπρεζίνσκι από το 1997, στοχεύει στον τεμαχισμό σε τουλάχιστον σε τρία κράτη της Ρωσικής ομοσπονδίας, ώστε να είναι δυνατός ο έλεγχος και η αποικιοποίηση της τεράστιας αυτής περιοχής, που είχε αποσπαστεί με την Οκτωβριανή σοσιαλιστική επανάσταση από τη άμεση καπιταλιστική εκμετάλλευση, σπάζοντας την περιβόητη καπιταλιστική αλυσίδα. Και παρότι η σημερινή Ρωσία δεν είναι η Σοβιετική Ένωση αλλά μια καπιταλιστική χώρα με ολιγάρχες και λοιπά παράσιτα, για τον ιμπεριαλισμό πρέπει να τσακιστεί ώστε να μη συνιστά οικονομική ή στρατιωτική εν δυνάμει απειλή.

Μέρος αυτής της ιμπεριαλιστικής πολεμικής στρατηγικής είναι η επέκταση των χωρών του ΝΑΤΟ, συμμαχίας, υποτίθεται, για την άμυνα της Ευρώπης από την απειλή του κομμουνισμού. Και παρότι ο «κομμουνισμός» με τη μορφή του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού ανατράπηκε, το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε προς ανατολάς, ενσωματώνοντας όλες τις χώρες του «προχώματος» της πρώην ΕΣΣΔ, με βάσεις ακόμη και με πυρηνικά όπλα. Η ένταξη της Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, όπως και η διακηρυγμένη πρόθεση ενσωμάτωσης της Ουκρανίας (ο κύριος λόγος της ρωσικής στρατιωτικής εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου 2022), της Γεωργίας κ.λπ. είναι τα πολιτικο-στρατιωτικά βήματα της νέας φάσης της ιμπεριαλιστικής πορείας στον παγκόσμιο πόλεμο, ακόμη και με χρήση πυρηνικών όπλων – και τον κίνδυνο ολικής καταστροφής κάθε ζωής στον πλανήτη.

Ο επόμενος μέγας στόχος είναι η Κίνα. Απ’ αυτήν την άποψη, όχι συγκυριακά, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, συμμετέχουν η Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Ιαπωνία και Νότια Κορέα ενισχύοντας την εικόνα ενός «Παγκόσμιου ΝΑΤΟ», μέρος του οποίου είναι το ιμπεριαλιστικό AUKUS κατά της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό Ωκεανό.

4. Πίσω από τις ιμπεριαλιστικές χώρες τρέχουν να συνταχθούν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις και αστικές τάξεις διαφόρων χωρών στα Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη και Ασία – ελπίζοντας να εισπράξουν κάποια ψίχουλα από τα κέρδη της πολεμικής έντασης, τις μεταφορές και, εν τέλει, από το πολεμικό σφαγείο. Αυτή την γραμμή προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη καθιστώντας τη χώρα και το λαό άμεσο μέλος της πολεμικής σύγκρουσης με την Ρωσία, μετατρέποντας την Ελλάδα σε ορμητήριο της αντιρωσικής εκστρατείας, με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ως κεντρικό κόμβο του πολεμικού εφοδιασμού του καθεστώτος του Κιέβου, με τις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ ορμητήρια κατά της Ρωσίας, παράλληλα με τον εξοπλισμό που προσφέρει στην Ουκρανία.

Την ίδια στιγμή, στα πλαίσια των προσδοκώμενων νέων συσχετισμών, εντείνεται η εθνικιστική διαμάχη Ελλάδας – Τουρκίας, δύο μελών της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ που «πουλώντας» εκδούλευση στις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς εταίρους, διαμορφώνουν ένα κλίμα πολεμικής αναμέτρησης που κάποια στιγμή μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.

Εκατό χρόνια μετά, η ελληνική μπουρζουαζία, επαναλαμβάνει την ίδια στρατηγική που οδήγησε στη Μικρασιατική καταστροφή. Πόλεμος στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών σημαίνει για εμάς, για τον ελληνικό λαό και την εργατική του τάξη, ταξικό πόλεμο εναντίον της «δικής μας» ληστρικής καπιταλιστικής τάξης, εναντίον της κυβέρνησης και των κομμάτων της, συμπεριλαμβανομένου του ενσωματωμένου ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα.

5. Σε αυτήν την πορεία του καπιταλισμού σε κρίση προς τον πόλεμο, ακόμη και με χρήση πυρηνικών όπλων, που απειλεί την ανθρωπότητα και τη ζωή πάνω στον πλανήτη Γη, η εργατική τάξη και οι λαοί πρέπει να οργανώσουν την διεθνή και διεθνιστική πάλη τους. Η πορεία στον πόλεμο και την καταστροφή μπορεί να ανακοπεί οξύνοντας την ταξική πάλη, ανατρέποντας τις πολεμοκάπηλες καπιταλιστικές κυβερνήσεις σε κάθε χώρα και πρώτα πρώτα στη δική μας χώρα. Δεν ξεχνάμε το δίδαγμα των Καρλ Λήμπκνεχτ, Λένιν και Τρότσκυ: “o βασικός εχθρός είναι στη δική μας χώρα”.

Μια μεγάλη διεθνιστική πάλη πρέπει να αναληφθεί από την κομμουνιστική εργατική πρωτοπορία και σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε η έκτακτη Συνδιάσκεψη του Διεθνούς Κέντρου Κρίστιαν Ρακόφσκυ στις 25-26 Ιουνίου με συμμετοχές από 26 χώρες και πάνω από 36 οργανώσεις. Οργανώστε αντιπολεμικές, αντιιμπεριαλιστικές δράσεις σε κάθε χώρα. Να μπλοκάρουμε τη Νατοϊκή πολεμική μηχανή, τη συμμετοχή της Ελλάδας και του ελληνικού στρατού σε αυτήν.

Πάρτε μέρος στις αντιπολεμικές, αντιΝΑΤΟϊκές, αντιιμπεριαλιστικές δράσεις και στα συλλαλητήρια, στις 29 – 30 Ιουνίου στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις.

Στην Αθήνα συγκέντρωση στα Προπύλαια, την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022, ώρα 7 μ.μ. και πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη στις 28-30 Ιούνη – Όλοι-ες στους δρόμους του αγώνα!

Στις 28-30 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί στη Μαδρίτη η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ. Δεν θα αποτελούσε υπερβολή αν ισχυριζόμασταν ότι η Σύνοδος αυτή θα είναι η πλέον πολεμική της αιματοβαμμένης ιστορίας του, από την ίδρυση του το 1949. Ποτέ άλλοτε το ΝΑΤΟ και κατά επέκταση ο Ευρωατλαντικός Ιμπεριαλισμός δεν είχαν κληθεί να αναμετρηθούν με επίδικα τέτοιας έντασης και μορφής, όπως είναι αυτά που θέτουν σήμερα οι στρατηγικοί του ανταγωνιστές, αφενός η Ρωσία επί του πεδίου του πολέμου στην Ουκρανία, και αφετέρου η Κίνα τόσο στο επίπεδο της οικονομίας όσο και στο καθαρά στρατιωτικό, στη νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό. Με τον παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο -και τη γενικευμένη πυρηνική καταστροφή που αυτός μπορεί να επιφέρει- να επανέρχεται ορμητικά στο προσκήνιο της Ιστορίας ως η μοναδική λύση για το μοίρασμα του κόσμου, η επερχόμενη Σύνοδος του ΝΑΤΟ θα θυμίζει περισσότερο πολεμικό συμβούλιο.Η μέχρι τώρα προπαρασκευή της Συνόδου δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για το περιεχόμενο της. Η νέα «Στρατηγική Αντίληψη του ΝΑΤΟ» που αναμένεται να υιοθετηθεί στη Σύνοδο, με τη διατύπωση «μιας μακροπρόθεσμης απάντησης στις αυξανόμενες εντάσεις με τη Ρωσία», η οποία περιλαμβάνει την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και τη ρητή δέσμευση για «την περαιτέρω ενίσχυση της παρουσίας του NATO στην ανατολική Ευρώπη» μέσα από την ακόμα μεγαλύτερη στρατιωτική υποστήριξη του φασιστικού καθεστώτος του Κιέβου και την αύξηση των των ενόπλων δυνάμεων στις χώρες της Βαλτικής, καθώς και η πρόβλεψη για αναβαθμισμένη παρουσία στη Μέση Ανατολή και την Α. Μεσόγειο, και για πρώτη φορά, η επεξεργασία ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού όσον αφορά την Κίνα, σημαίνουν όλο και περισσότερο πόλεμο, πόλεμο, πόλεμο.

Για τον ελληνικό κρατικοπιταλιστικό σχηματισμό, η Σύνοδος αποκτά χαρακτήρα κομβικό. Με τα κύματα της φτώχειας, της ακρίβειας και της κρατικής τρομοκρατίας να συντρίβουν οποιοδήποτε θετικό κυβερνητικό αφήγημα, διαμορφώνοντας όρους κοινωνικής έκρηξης, η ολοκληρωτική υπαγωγή στους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς -όπως η πρόσφατη Ελληνοαμερικανική συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας επιβεβαίωσε – μοιάζει να αποτελεί τη βασική οδό θωράκισης της αστικής εξουσίας και παράλληλα τη μοναδική στρατηγική για την υπέρβαση της σοβούσας κρίσης της. 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας, η σύγχρονη Μεγάλη Ιδέα του ελληνικού αστισμού, η δια της ολοκληρωτικής του εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, απόπειρα προσπορισμού γεωπολιτικών και οικονομικών οφελών, απειλεί με νέες, ακόμα μεγαλύτερες, καταστροφές την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία της χώρας.

Μετατρέποντας ολόκληρες πόλεις και οικοσυστήματα σε στρατιωτικά ορμητήρια του ΝΑΤΟ, πρωτοστατώντας στην αποστολή βαρέος οπλισμού -μέχρι και τεθωρακισμένων- στην Ουκρανία και στις ποικίλες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας -με πλέον πρόσφατη την δέσμευση κατ’ εντολή των Αμερικανών ιρανικού πετρελαίου από ρωσικής ιδιοκτησίας τάνκερ ανοιχτά της Κάρυστου- , η Ελλάδα καθίσταται εμφατικά εμπόλεμη δύναμη εναντίον της Ρωσίας και του ευρύτερου ιμπεριαλιστικού συνασπισμού του οποίου η τελευταία μαζί με την Κίνα ηγείται. Και υπό αυτήν την έννοια μετατρέπεται ακόμα και με τους όρους του Διεθνούς Δικαίου σε νόμιμο στόχο των αντιπάλων πυρών. Αυτή ακριβώς την αξία χρήσης της Ελλάδας πουλάει με πρωτοφανή κυνισμό σήμερα το ελληνικό κεφάλαιο στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους συμμάχους του: Την αξία χρήσης της εργατικής τάξης και του λαού ως κρέατος για τα κανόνια, την αξία χρήσης της χώρας ουσιαστικά «ως πεδίο βολής φθηνό» ή ακόμα περισσότερο ως βομβιστή αυτοκτονίας για τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου και των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.

Σήμερα λοιπόν, την στιγμή που ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος μαίνεται και ο πυρηνικός αλληλοεκβιασμός εντείνεται, η πάλη για το κλείσιμο των νατοϊκών βάσεων και για την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό αποτελεί πιο εύγλωττα από ποτέ ζωτικό κοινωνικό διακύβευμα. Ένα διακύβευμα κυριολεκτικά ζωής ή θανάτου.

Στην κατεύθυνση αυτή, η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ μπορεί να αποτελέσει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την ανάπτυξη μιας πλατιάς πανελλαδικής αντινατοϊκής καμπάνιας με αποκορύφωμα αντιπολεμικές διαδηλώσεις στις 29 Ιούνη σε όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις και μαχητικές συγκεντρώσεις έξω από τις στρατιωτικές βάσεις. Το παράδειγμα των μετωπικών δυναμικών αντιπολεμικών κινητοποιήσεων σε δεκάδες πόλεις αλλά και έξω από τις βάσεις του ΝΑΤΟ τον Μάρτιο και τον Απρίλιο δείχνουν το δρόμο!

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστ(ρι)ών)

Ενάντια στον πόλεμο, το κράτος, το κεφάλαιο, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό και τον φασισμό.

Ενάντια στο ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. και τους ιμπεριαλιστικούς τους πολέμους, καμία ανοχή σε οποιαδήποτε πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας, κλείσιμο των αμερικανικών βάσεων.
Ενάντια στην ιμπεριαλιστική εισβολή του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία.

Ούτε με τη Ρωσία- Ούτε με το ΝΑΤΟ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ- ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Διεθνισμός- Αλληλεγγύη- Αναρχία
Οργάνωση και Αγώνας για την παγκόσμια Κοινωνική Επανάσταση

Διαδήλωση: Τετάρτη 29/6, Προπύλαια, 19.00

Τοπικός Συντονισμός Αθήνας- Αναρχική Πολιτική Οργάνωση

Στις 29-30 Ιούνη πραγματοποιείται η Σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη.

Ο πολεμικός επιτιθέμενος ιμπεριαλιστικός άξονας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ με ηγέτιδα δύναμη τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό προετοιμάζεται για το ξαναμοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των σφαιρών επιρροής του πλανήτη σαν αποτέλεσμα της δομικής κρίσης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. …

Πολιτικός Χώρος ”Ηλέκτρα Αποστόλου”

Συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 19.00 και κινητοποίηση

προς τα γραφεία της ΕΕ και την Αμερικανική Πρεσβεία

Ο πόλεμος επανεμφανίζεται στην Ευρώπη με την απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στα Ουκρανικά εδάφη με κάλπικα προσχήματα τόσο από την πλευρά της Ρωσίας για αποναζιστικοποίηση και υπεράσπιση ρωσόφωνων πληθυσμών από την μία όσο και από την πλευρά ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ για ελευθερία και ανεξαρτησία της Ουκρανίας.

Με τον ρωσικό καπιταλισμό να έχει ισχυροποιηθεί παρατηρούμε ότι προσπαθεί να διαμορφώσει τη δική του σφαίρα επιρροής γύρω τα εδάφη της πρωην ΕΣΣΔ με σκοπό να αποτελέσει έναν στρατιωτικό και πολιτικό βραχίονα στη συμμαχία με την Κίνα ενώ έχει ήδη δείξει δείγματα αυτής της πρόθεσης από την επέμβαση του στο Καζακστάν.

Αντίστοιχα οι ΗΠΑ με τους συμμάχους τους κινούνται σε μια λογική αντιστάθμισης της οικονομικής τους καθίζησης χρησιμοποιώντας την υπεροχή τους στο στρατιωτικό κομμάτι νιώθοντας πλέον την ορατή απειλή της Κίνας και της Ρωσίας. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτές οι ανακατατάξεις στον καπιταλισμό δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την ειρήνη με τις ΗΠΑ να έχουν σαν στόχο να ενισχύσουν τον πόλο του ΝΑΤΟ και του δώσουν πάλι νόημα.

Όσον αφορά την Ουκρανία αποτελεί πεδίο εκδήλωσης αυτών των ανταγωνισμών σε συνδυασμό με τις ευθύνες της αστικής της τάξης. Το αντιδραστικό πραξικόπημα του Ευρωμαινταν ,η ενίσχυση του φασισμού καθώς και ο οκταετής πόλεμος με τους χιλιάδες νεκρούς από το 2014 όπως και η διαμόρφωση ενός αντιδραστικού καθεστώτος στο Κίεβο ουσιαστικά ακολουθώντας τακτικές ουράς των ΗΠΑ όπως και άλλα γεγονότα διαμόρφωσαν το έδαφος για την σημερινή κατάσταση.

Με βάση αυτά ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι άδικος και αντιδραστικός και από τις δύο Πλευρές με μοναδικούς χαμένους τους λαούς διατηρώντας όλα τα χαρακτηριστικά ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Είναι επείγουσα η σύνδεση της αντιπολεμικής πάλης με το μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής και της καπιταλιστικής αγοράς.

Έχουμε επίγνωση πως μόνο με πόλεμο κατά του πολέμου μπορούμε να έχουμε διαρκή ειρήνη.

Και αυτό, σημαίνει ενίσχυση του διεθνισμού και της πάλης για ειρήνη, ψωμί, ελευθερία.

Eνάντια στη ΝΑΤΟϊκή Σύνοδο Κορυφής στη Μαδρίτη. Πανελλαδική Ημέρα Κινητοποίησεων (29/6) . Όλοι & Όλες στους Δρόμους!

Από τις 28 ως τις 30 Ιούνη πραγματοποιείται στη Μαδρίτη η Σύνοδος Κορυφής των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ. Μια σύνοδος που φέρει όλα τα χαρακτηριστικά ενός πολεμικού συμβουλίου αυτής της αιματοβαμμένης “Ευρωατλαντικής Συμμαχίας”, η οποία διαχρονικά -από την ίδρυση της το 1949 μέχρι και σήμερα- σπέρνει, πυροδοτεί και συντηρεί ανά τον κόσμο Χούντες & Προσφυγιά, Θάνατο & Πολέμους. Μια Σύνοδος που διεξάγεται ένα τετράμηνο έπειτα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με την οποία κορυφώνεται ο ιμπεριαλιστικός Πόλεμος που μαίνεται στο ανατολικό ευρωπαϊκό μέτωπό του εδώ και μια οκταετία.

[…] Ένας Πόλεμος που αποτέλεσε το ιστορικό σημείο ρήξης, μέσα στο εξελισσόμενο ενδο-ιμπεριαλιστικό ξαναμοίρασμα του κεφαλαιοκρατικού κόσμου σε σφαίρες επιρροής και την κορύφωση της στρατηγικής περικύκλωσης της Ρωσίας, που αποτελεί (διακηρυγμένο πλέον) στόχο των ΗΠΑ, μέσω της επέκτασης του ΝΑΤΟ, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 κι έπειτα, σε αντίθεση με τις μεταψυχροπολεμικές δεσμεύσεις του, στην ανατολική Ευρώπη του πάλαι ποτέ “Συμφώνου της Βαρσοβίας”.

Ένας Πόλεμος μέσα στον οποίο ο ελληνικός αστισμός (τόσο στην εθνικιστική όσο και στην “κοσμοπολίτικη” εκδοχή του) και το Κράτος του δεν στέκουν ουδέτερα αλλά αντίθετα, έχουν φροντίσει να γίνει σαφές το διακομματικό δόγμα “Ανήκομεν εις τη Δύσιν” […] [*]

Βασικό επίδικο της συγκεκριμένης Συνόδου αυτών των αιματοβαμμένων φονιάδων των λαών αποτελεί η εμπέδωση της νέας “Στρατηγικής Αντίληψης του ΝΑΤΟ”, μέσα από την ένταξη των σκανδιναβικών (πάλαι ποτέ λεγόμενων “ουδέτερων”) κρατών της Σουηδίας και της Φιλανδίας (στην οποία -τουλάχιστον ως τώρα…- προβάλει βέτο η Τουρκία), την περαιτέρω ενίσχυση της ΝΑΤΟικής στρατιωτικής παρουσίας στην ανατολική Ευρώπη, την αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας προς το ουκρανικό φασιστικό καθεστώς του πρώην γελωτοποιού & νυν μαριονέτα των ΗΠΑ Ζελένσκι (αλλά και προς τις ένοπλες δυνάμεις των χωρών της Βαλτικής που συνορεύουν με τη Ρωσία), την πρόβλεψη για μια πιο αναβαθμισμένη ευρωατλαντική στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο, καθώς επίσης και μέσα από την επεξεργασία ενός πιο ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την συνολική αναχαίτιση της αυξανόμενης γεωπολιτικής ισχύος της Κίνας.

Πολεμικές στρατηγικές και τακτικές μέσα από τις οποίες το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου θερμοπυρηνικού Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται όλο και πιο απτό, από το νότιο Ειρηνικό ως την Αρκτική και από την Ευρώπη ως την Ασία, ώστε οι ΗΠΑ (με τη βοήθεια “εταίρων & συμμάχων”) να διατηρήσουν -στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και των καπιταλιστικών συσχετισμών- την ολοένα και εντονότερα αμφισβητούμενη πρωτοκαθεδρία τους.

Μέσα σε αυτήν την πυρακτωμένη συνθήκη, το Κράτος της Γ’ ελληνικής “Δημοκρατίας”, μέσω της νεοφιλελεύθερης – ακροδεξιάς κυβέρνησης του Μητσοτάκη του υιού και με την σιωπηρή ή ηχηρή συναίνεση σύσσωμης της αστικής αντιπολίτευσης, αναλαμβάνει για άλλη μια φορά το ρόλο του πιστού και δεδομένου φαντάρου της Δύσης. Μέσα από την πρόσφατες συμφωνίες με ΗΠΑ & Γαλλία για πολεμικούς υπερεξοπλισμούς και την μετατροπή της χώρας σ’ ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό πολεμικό ορμητήριο, μέσα από τις αποστολές πολεμικού υλικού στο χούντα του Κιέβου και τις επιβολές ποικίλων αντιρωσικών κυρώσεων (με χαρακτηριστική την πρόσφατη δέσμευση -έπειτα από εντολή των ΗΠΑ- φορτίου ιρανικού πετρελαίου από ρωσικής ιδιοκτησίας δεξαμενόπλοιο ανοιχτά της Καρύστου, η οποία και προκάλεσε “θερμό επεισόδιο” στις διμερείς σχέσεις και τα ιρανικά αντίποινα με τη δέσμευση δυο δεξαμενόπλοιων ελληνικών συμφερόντων στον κόλπο του Ορμούζ), η ντόπια αστική Τάξη και το Κράτος της διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους -μέσα από τα μπουκωμένα με δημόσιο χρήμα καθεστωτικά ΜΜΕ- την αδίστακτη πολεμοκαπηλεία τους και την πίστη τους στον Ιμπεριαλισμό υπό την αστερόεσσα.

Από την πλευρά του, και σε πλήρη αντίθεση με όσα φαιδρά ψεύδη ισχυρίζονται τα παπαγαλάκια της ευρωατλαντικής εθνικοφροσύνης, το τουρκικό Κράτος του ισλαμοφασίστα Ερντογάν κάθε άλλο παρά “απομονωμένο” είναι, αφού (έχοντας καταφέρει ν’ αναχθεί σε διαμεσολαβητή των ρωσο-ουκρανικών “ειρηνευτικών συνομιλιών” και παίζοντας διαχρονικά σε “διπλό ταμπλό”) επιδιώκει -κι εν μέρει ήδη επιτυγχάνει μέσα από τη “διπλωματία των ανταλλαγμάτων”- την αναβάθμιση του σε ρυθμιστική περιφερειακή δύναμη της ανατολικής Μεσογείου. Στο πλαίσιο των ανταγωνισμών μεταξύ των δύο “συμμαχικών” κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, για τη νομή της λείας των πηγών ενέργειας μέσα από τη διαφαινόμενη “συνεκμετάλλευση”, προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων των αστικών Τάξεων τους και των πολυεθνικών καπιταλιστικών ομίλων, και με τον “πόλεμο των δηλώσεων & των γεωτρύπανων” να μαίνεται, οι λαοί που ζουν και εργάζονται και στις δυο ακτές του Αιγαίου κινδυνεύουν -για ακόμα μια φορά στην ιστορία τους- να μετατραπούν σε κρέας προς σφαγή “για του αφέντη το φαΐ”…[…]

Έναν αιώνα μετά τη στρατιωτική εκστρατεία στην Μικρά Ασία, προς υπεράσπιση των συμφερόντων των δυτικών ιμπερια-ληστών “συμμάχων και προστατών”, η οποία και ολοκληρώθηκε με την Καταστροφή και την Προσφυγιά του 1922, η σύγχρονη Μεγάλη Ιδέα της ντόπιας αστικής Τάξης και του Κράτους της, για γεωπολιτική αναβάθμιση στα πλαίσια του εντεινόμενου ενδοαστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, εγκυμονεί εξίσου οδυνηρές συνέπειες και αφήνει ορθάνοιχτο το πολεμικό ενδεχόμενο […] [*]

Από τη στιγμή της ανακοίνωσης της επικείμενης διεξαγωγής αυτής της κρίσιμης πολεμικής Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην ισπανική πρωτεύουσα μέχρι και σήμερα, έχουν πραγματοποιηθεί αντιπολεμικές – αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της Ιβηρικής χερσονήσου, οι οποίες και αναμένεται να κορυφωθούν με τις κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια της Συνόδου για τις οποίες καταφθάνουν και κινητοποιύνται ήδη στην αστυνομοκρατούμενη Μαδρίτη, διαδηλωτές & διαδηλώτριες από όλη την Ισπανία & την Ευρώπη.

Από εδώ, από την αθηναϊκή μητρόπολη, από την πρωτεύουσα του κράτους – παρία της ΕΕ και τα νοτιοανατολικά σιδερόφρακτα σύνορα της Ευρώπης – Φρούριο, από το νοτιότερο βαλκανικό ΝΑΤΟϊκό πολεμικό ορμητήριο, στέλνουμε διεθνιστικό – αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό σινιάλο Αντίστασης & Αγώνα, ενώνοντας τη φωνή μας μ’ εκείνες όλων όσων αγωνίζονται στην Τουρκία και τα Βαλκάνια, στην Ισπανία, όλη την Ευρώπη & παντού, ενάντια στον Πόλεμο που πυροδοτείται, συντηρείται (διά αντιπροσώπων) και οξύνεται από τον ευρωατλαντικό Ιμπεριαλισμό & την πάνοπλη πολεμική “συμμαχία” του, το ΝΑΤΟ.

Για την άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας και το σταμάτημα του Ιμπεριαλιστικού Πολέμου στην Ουκρανία, να σαμποτάρουμε έμπρακτα την Ευρωατλαντική Εθνική Ενότητα που προπαγανδίζεται ακατάπαυστα από την ντόπια Αστική Τάξη, το Κράτος της & τα καθεστωτικά ΜΜΕ της.

Για να μη γίνουμε κρέας προς σφαγή, για την Ειρήνη στο Αιγαίο και τη Συναδέλφωση των Λαών σε Ελλάδα & Τουρκία να αγωνιστούμε διεθνιστικά & ενωτικά για το κλείσιμο όλων των ΝΑΤΟϊκών στρατιωτικών βάσεων & εγκαταστάσεων, ενάντια στην πολεμική προπαρασκευή, τον Εθνικισμό & τον Ιμπεριαλισμό.

Ο δικός μας κύριος Εχθρός ήταν, είναι & θα είναι εδώ: μέσα στην Ελλάδα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ.

Τετάρτη 29 Ιούνη 2022. Πανελλαδική Ημέρα αντιπολεμικών – αντιιμπεριαλιστικών Κινητοποιήσεων ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη.

Όλες & Όλοι στους δρόμους!

Αθήνα. Διαδήλωση από τα Προπύλαια στις 19.00 με κατεύθυνση τα γραφεία της ΕΕ & την Αμερικάνικη Πρεσβεία.

Κίνηση της Βιολέττας [ΚτΒ]

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Καμάρα

Κάλεσμα στη μέρα αντιπολεμικής δράσης, ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 29/6 19.00 ΚΑΜΑΡΑ

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ξεπεράσει, ήδη, τις 100 μέρες. Στα δελτία των 8 έχει ήδη πάρει τη θέση του σαν δεύτερο ή τρίτο θέμα αν δεν ανασύρεται σαν σκιάχτρο που δικαιολογεί κάθε αντικοινωνική κυβερνητική απόφαση. Ο πόλεμος έχει «κανονικοποιηθεί». Είναι πλέον «φυσιολογικό» στην «δημόσια σφαίρα» να μιλάμε για εκατοντάδες δολοφονίες μεταναστών από το ελληνικό λιμενικό στο Αιγαίο ή για χιλιάδες νεκρούς από ελλείψεις στα νοσοκομείο.

Στην ίδια την Ουκρανία, όμως, μετράμε καθημερινά εκατοντάδες νεκρούς: φαντάρους αλλά και αμάχους. Ο πόλεμος στο κέντρο της Ευρώπης επιβάλλεται να γίνει συνήθεια για την πλειοψηφία, μας λένε. Όπως έγινε συνήθεια ο πόλεμος στην Παλαιστίνη, στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στην υποσαχάρια Αφρική. Ο πόλεμος επιβάλλεται να γίνει συνήθεια, να γίνει κανονικότητα, για να αιτιολογήσει στο εσωτερικό των χωρών ένα άλλον, όχι τόσο διαφορετικό, κοινωνικό πόλεμο. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Η εισβολή του ρωσικού κράτους στην Ουκρανία είναι ένα ακόμη επεισόδιο των διακρατικών ανταγωνισμών που σκορπάνε θάνατο σε όλα τα μήκη του πλανήτη. Μετά την δια αντιπροσώπων σύρραξη στη Συρία και στη Λιβύη, την κρίση του Ειρηνικού και τις πολεμικές κορώνες στην Ταιβάν, ευρωατλαντική συμμαχία και Ρωσία συγκρούονται στο έδαφος της Ουκρανίας.

Είναι ένας πόλεμος επιθυμητός απ’ όλες τις πλευρές των κρατούντων. Τόσο η ρωσική όσο και η ευρωατλαντική ολιγαρχία βλέπει στη συνέχιση αυτού του πολέμου τον τρόπο για μια άμεση, βίαιη και δίχως πολλές αντιστάσεις υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνικής πλειοψηφίας. Σε ανατολή και δύση η σιδερένια μπότα της εθνικής “άμυνας” συντρίβει τις κοινωνικές διαθέσεις για αντίσταση και αντεπίθεση. Στη Ρωσία το σπουδαίο αντιπολεμικό κίνημα των πρώτων εβδομάδων τσακίστηκε από άγρια καταστολή ενώ στη Δύση κάθε αντίθετη φωνή φορτώνεται το βάρος της προπαγάνδας και αποσιωπάται. Είναι η ευκαιρία που περίμεναν και επεδίωκαν οι κυρίαρχοι για να περάσουν σειρά από νέα μέτρα προληπτικής αντιεξέγερσης, φτωχοποίησης και καταστολής. Στη Σουηδία και στη Φινλανδία τους βάζουν στο ΝΑΤΟ, στη Γαλλία σκληραίνουν τους κατασταλτικούς νόμους, στη Γερμανία εξοπλίζουν τον στρατό τους πέρα από κάθε προηγούμενο όριο, στην Ε.Ε. συζητάνε για διαδικασίες fast-track για την ίδρυση Ευρωστρατού. Για τους κρατούντες στη Ρωσία η εισβολή στην Ουκρανία είναι και ένα παράδειγμα προς το εσωτερικό και το εξωτερικό της ρωσικής ομοσπονδίας πως αντιμετωπίζονται οι φιλοδοξίες για την απόσχιση από το στρατόπεδο της εκεί κρατικής εξουσίας.

Στην Ελλάδα η κυβέρνηση, αλλά και όσοι σιωπηλά και φανερά της κάνουν πλάτες, συνεχίζει το καταστροφικό έργο του ελληνικού κράτους. Η ληστεία στους λογαριασμούς ρεύματος και αερίου, η αύξηση της βενζίνης και του πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης στο όνομα του πολέμου, οι ολοένα και μεγαλύτερες αγορές όπλων, τεθωρακισμένων και αεροπλάνων αλλά και η στρατοπέδευση των ΜΑΤ στο ΑΠΘ, έρχονται σε μία συγκυρία που η ελληνική ελίτ απαιτεί κοινωνική συναίνεση στα δολοφονικά της σχέδια. Γιατί τι άλλο από δολοφονικά και πολεμικά σχέδια είναι η εκ νέου εμπλοκή της με αποστολή όπλων και τεθωρακισμένων στην Ουκρανία, η αποστολή Patriot στην Σαουδική Αραβία για να συνεχίσει το πόλεμο στην Υεμένη, οι δολοφονίες των μεταναστών στα σύνορα του Έβρου και του Αιγαίου; Το ελληνικό κράτος απαιτεί συναίνεση και υποταγή για να μπορεί να είναι ακόμη πιο επιθετικό και έτοιμοπόλεμο στις συγκρούσεις που διεξάγουν οι ισχυροί, όπου μπορεί.

Γι΄ αυτό άλλωστε ανασύρουν τώρα και το φόβητρο του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Ελληνικό και τουρκικό κράτος ανταγωνίζονται στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο όσο συνεργάζονται ενάντια στους πρόσφυγες. Όποτε απαιτούν όλο και μεγαλύτερη πειθάρχηση στο εσωτερικό των χωρών τους θυμούνται την αντιπαράθεση μεταξύ τους. Μια αντιπαράθεση άδικη και από τις δύο πλευρές. Από τη μια η εθνικιστική υστερία του ελληνικού κράτους που ενώ έχει υπογράψει σύμβαση για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, δεν την υλοποιεί και επισήμως, όπως ακριβώς και η Τουρκία με την Ίμβρο και την Τένεδο. Επίσης με την παγκόσμια πρωτοτυπία να έχει η Ελλάδα ναυτικά μίλια εθνικής κυριαρχίας 6 στη θάλασσα και 10 στον αέρα (!), ενώ απαιτεί να πάει στα 12 (!) που θα κάνει το Αιγαίο μια αποκλειστικά ελληνική λίμνη, γεγονός που δεν υποστηρίζεται με κανέναν τρόπο ακόμη και με τους δικούς τους νόμους διεθνούς δικαίου. Από την άλλη το τουρκικό κράτος που την ίδια στιγμή που φωνάζει για αποστρατιωτικοποιημένο Αιγαίο, έχει εισβάλει στη Συρία με την ανοχή και υποστήριξη ανατολικών και δυτικών, σφάζοντας τους Κούρδους στο Αφρίν. Είναι φανερό, τουλάχιστον για μας, πως αυτή η αντιπαράθεση είναι άδικη και επιθετική και από τις δυο ελίτ. Οι μόνοι χαμένοι σε κάθε περίπτωση είναι οι καταπιεζόμενες πλειοψηφίες και στις δύο πλευρές του Αιγαίου.

Ενάντια στον πόλεμο κρατών και κεφαλαίου

Στις 29 και 30 Ιουνίου στην Μαδρίτη διεξάγεται η τακτική σύνοδος του ΝΑΤΟ. Στη σύνοδο αυτή προβλέπεται η αλλαγή του καταστατικού του ΝΑΤΟ ώστε να μπορεί να έχει μεγάλου βεληνεκούς και αριθμό όπλων και στρατευμάτων στην Ανατολική Ευρώπη. Είναι δηλαδή μια σύνοδος που επιδιώκει την ακόμη μεγαλύτερη πολεμική όξυνση στην Ευρώπη. Το ΝΑΤΟ, ίσως ο μεγαλύτερος πολεμικός συνασπισμός κρατών στην ιστορία της ανθρωπότητας, έχει βάψει με αίμα κάθε γωνιά της γης. Τα εγκλήματα τους είναι αναρίθμητα: οι καταστολές εξεγέρσεων και επαναστάσεων, γενοκτονίες, τεχνητά σχεδιασμένοι λιμοί, βασανιστήρια, βιασμοί, εξαφανίσεις, δικτατορίες κ.α. είναι το ρεπερτόριο της ευρωατλαντικής “αμυντικής” συμμαχίας. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι αναδυόμενες κρατικές συμμαχίες της ανατολής, βρίσκουν στο ΝΑΤΟ τόσο τον εχθρό, όσο και το παράδειγμα που θέλουν να αντιγράψουν. Ενώνουμε τις φωνές μας ενάντια σ’ όλες τις διακρατικές “αμυντικές” συμμαχίες, ενάντια στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, ενάντια στους κυρίαρχους του κεφαλαίου.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ

ΡΩΣΙΑΣ – ΝΑΤΟ, ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ, ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ,

ΚΟΙΝΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ Σ’ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ

ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ.

Ανοιχτή Αντιπολεμική Συνέλευση

ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥΣ

Στις 29-30 Ιουνίου θα διεξαχθεί στην Μαδρίτη η ετήσια σύνοδος του ΝΑΤΟ. Η σύνοδος αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς γίνεται σε μια συγκυρία όπως η τωρινή, με τον πόλεμο να μαίνεται στα εδάφη της Ουκρανίας εδώ και μήνες και με τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ να αναβαθμίζουν σταθερά την ένταση μεταξύ τους το τελευταίο διάστημα. Στα πλαίσια αυτής της όξυνσης της πόλωσης, η ΝΑΤΟϊκή συμμαχία, σκοπεύει στην εν λόγω σύνοδο να αναθεωρήσει το καταστατικό της ώστε αυτό πλέον να προβλέπει την ύπαρξη μεγάλου βεληνεκούς και αριθμού όπλων και στρατευμάτων στην Ανατολική Ευρώπη. Να θυμίσουμε ότι έχουν περάσει μόνο λίγες μέρες από την απόφαση του Πούτιν να εξοπλίσει την Λευκορωσία με πυρηνικά πυραυλικά συστήματα. Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι η Ρωσία και το ΝΑΤΟ επιχειρούν να σύρουν τους λαούς σε έναν (ακόμα) πόλεμο, πιθανώς μεγάλων διαστάσεων, όπως εκείνους που -εσφαλμένα, όπως αποδείχτηκε- νομίζαμε ότι πλέον δεν αφορούν το καπιταλιστικό κέντρο, αλλά μόνο την καπιταλιστική περιφέρεια.

Η Ρωσία, με την πρόσφατη απόφασή της να εισβάλει στα εδάφη της Ουκρανίας, έδειξε σε όλους τους τόνους ότι δεν ήταν διατεθειμένη να χάσει τα ιμπεριαλιστικά της πατήματα στην Ουκρανία και ιδίως στην περιοχή της Κριμαίας, ανεξαρτήτως της θέλησης του λαού της Ουκρανίας. Μπορεί η εξέγερση του Euromaidan να κατέληξε στο φιλοναζιστικό καθεστώς που κατέληξε, αλλά δεν υπάρχει κάποιος που αυταπατάται ότι η μη αποδοχή του καθεστώτος αυτού προέκυψε από το “αντιφασιστικό” αίσθημα της Ρωσίας ή την “ανάγκη της να προστατεύσει τους Ρώσους πολίτες”. Εξάλλου, το απολυταρχικό καθεστώς του Πούτιν στη Ρωσία πριμοδοτεί τους ναζί και τους φασίστες στο εσωτερικό της χώρας φυλακίζοντας και σκοτώνοντας παράλληλα τους αντιφασίστες, ενώ οι πολυάριθμες επεμβάσεις του ρώσικου ιμπεριαλισμού σε περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ δε χρειάζονταν ανάλογες δικαιολογίες. Ένα ήθελε και ένα θέλει η Ρωσία: να επιβάλει τους δικούς της όρους στους εξελισσόμενους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Δεν θα ανεχτεί τη στρατιωτική περικύκλωση που υφίσταται από το ΝΑΤΟ, την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων έξω από την πόρτα της, τη δυτική παρακίνηση για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, τον επιχειρούμενο ενεργειακό αποκλεισμό της από την παροχή φυσικού αερίου σε χώρες της ΕΕ και τη μείωση του ελέγχου της στην πρώην σοβιετική περιφέρεια. Στην αντιπέρα όχθη, οι ΗΠΑ και το ευρωατλαντικό στρατόπεδο, με εξέχουσα δύναμη και το Ηνωμένο Βασίλειο, πιέζουν κατά παράβαση διεθνών συμφώνων για την ανατολική εξάπλωση του ΝΑΤΟ, την άσκηση οικονομικής και ενεργειακής πίεσης στη Ρωσία προς όφελος του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και τον έλεγχο του εμπορικού δρόμου της Αρκτικής, που ανοίγει με το λιώσιμο των πάγων λόγω της καταστροφικής επίδρασης του καπιταλισμού στο φυσικό περιβάλλον και το οικοσύστημα. Τόσο η Ρωσία, όσο και οι ΗΠΑ, προσπαθούν να εξάγουν την εσωτερική τους κρίση στο εξωτερικό, επιχειρώντας παράλληλα να προκαλέσουν ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική ιεραρχία.

Το ελληνικό κράτος αποτελώντας προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο και όντας στρατηγικά στοιχισμένο στις επιλογές και τα συμφέροντα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού θα βρεθεί στη δίνη των πολεμικών εξελίξεων. Το ελληνικό κράτος υπακούοντας τις ΝΑΤΟϊκές προσταγές έχει αρχίσει ήδη την εμπλοκή του στον πόλεμο, αποστέλλοντας στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία. Από την άλλη μεριά, ο Πούτιν προειδοποίησε πως οποιαδήποτε αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία δε θα μείνει αναπάντητη, ειδικά αν ο απεσταλμένος στρατιωτικός εξοπλισμός αποδειχτεί ότι έχει χρησιμοποιηθεί κατά του ρωσικού στρατού. Την ίδια στιγμή απειλεί με εισβολή τη Σουηδία και τη Φινλανδία σε περίπτωση ένταξής τους στο ΝΑΤΟ, ενώ δηλώνει ότι είναι έτοιμος ακόμα και για πόλεμο με τη χρήση πυρηνικών όπλων! Οι ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ διαβουλεύονται για την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών τους. Ήδη η Γερμανία ανακοίνωσε ότι θα ενισχύσει με 100 δις τον εθνικό της στρατό. Κερδισμένες θα είναι σίγουρα οι μεγάλες οπλοβιομηχανίες (ειδικά οι αμερικανικές) που θα θησαυρίσουν σε βάρος των λαών, οι οποίοι θα ματώσουν για τα έξοδα των στρατιωτικών εξοπλισμών και τις διακρατικές πολεμικές συγκρούσεις. Η κοινωνική βάση οφείλει να αποτρέψει πάση θυσία την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να εμποδίσει τη χρησιμοποίηση των εγχώριων ΝΑΤΟϊκών βάσεων για πολεμικές επιχειρήσεις, την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού και στρατιωτικών μονάδων σε μια τοπική ή διευρυμένη ένοπλη ιμπεριαλιστική σύρραξη.

Η μόνη χαμένη από τον πόλεμο πρόκειται να είναι η παγκόσμια εργατική τάξη, οι εργάτες και οι εργάτριες κάθε χώρας. Αυτούς προορίζουν για κρέας για τα κανόνια τους τα κράτη και οι καπιταλιστές. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος διεξάγεται για τον διαμοιρασμό των σφαιρών επιρροής, των ενεργειακών δρόμων και την αναδιάταξη της γεωπολιτικής ισχύος. Κανένα συμφέρον δεν έχουμε να πολεμήσουμε για τα συμφέροντα των ισχυρών, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο πόλεμος είναι μια λύση του κεφαλαίου, για να ξεπεραστούν οι δομικές κρίσεις υπερσυσσώρευσης από τις οποίες ταλανίζεται περιοδικά ο καπιταλισμός. Η καταστροφή σταθερού (μέσα παραγωγής) και μεταβλητού κεφαλαίου (εργατική δύναμη) ανοίγει τον δρόμο για την καπιταλιστική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη.

Το ταξικό μας καθήκον υπαγορεύει την οργάνωση και την ενίσχυση του διεθνιστικού, αντιπολεμικού και αντι-ιμπεριαλιστικού κινήματος της εργατικής τάξης. Η λογική του επιθετικότερου ή του προοδευτικότερου ιμπεριαλισμού είναι μια λογική που οδηγεί στην ήττα της εργατικής τάξης. Δεν μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκή ιμπεριαλιστική οδός. Δεν μπορούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης να ταυτιστούν με αυτά των καπιταλιστών και των εκάστοτε ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το σαμποτάζ της πολεμικής μηχανής, η οργάνωση του ταξικού και διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος και η ενδυνάμωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στην κατεύθυνση της παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης για την οικοδόμηση μιας ελευθεριακής κομμουνιστικής κοινωνίας είναι τα επιτακτικά και ιστορικά καθήκοντα των όπου γης καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με μεσοβέζικες και επιζήμιες διευθετήσεις.

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία δεν έχουμε κανέναν λόγο να συρθούμε στον πόλεμο για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Ας έχουμε επίγνωση της κοινωνικής μας θέσης και των ταξικών μας συμφερόντων. Αυτοί να είναι οι δείκτες της στάσης και της δράσης μας και όχι τα πολεμοκάπηλα, διαταξικά και εθνικιστικά κελεύσματα που προάγουν τα αφεντικά και τα προπαγανδιστικά μέσα που ελέγχουν. Δε θα πληρώσουμε την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος με το αίμα μας. Δε θα αλληλοσκοτωθούμε με τους φτωχοδιαβόλους των άλλων χωρών. Αντιθέτως, είναι χρέος μας να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή και να ανασυγκροτήσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, έχοντας ως γνώμονα την προώθηση των ταξικών συμφερόντων και των υλικών αναγκών της κοινωνικής βάσης. Να οργανωθούμε στους κοινωνικούς και ταξικούς σχηματισμούς της εργατικής τάξης, οργανώνοντας με μαζικούς και μαχητικούς όρους την αντεπίθεση της τάξης μας. Αυτό το σύστημα γεννά τους πολέμους και ευθύνεται για τη φτώχεια, την αδικία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Καιρός, λοιπόν, να το αμφισβητήσουμε οργανωμένα και δυναμικά, οργανώνοντας την ανατροπή του σε διεθνή κλίμακα.

ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ:
ΤΕΤΑΡΤΗ 29/6
19.00 | ΚΑΜΑΡΑ
~Στηρίζουμε το μπλοκ της Ανοιχτής Αντιπολεμικής Συνέλευσης~

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ

Μετρώντας πλέον κάτι παραπάνω από 4 ολόκληρους μήνες από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, οι επιπτώσεις του πολέμου για τους πληβείους έχουν ήδη γίνει εμφανείς. Εκατομμύρια πρόσφυγες, χιλιάδες νεκροί στρατιώτες και άμαχοι, βιασμοί, ισοπέδωση, απαξίωση κάθε έννοιας της ζωής και καταστροφή. Η βαρβαρότητα του πολεμικού σφαγείου στο οποίο τα κράτη σέρνουν τα πληβειακά στρώματα εξελίσσεται μέρα με τη μέρα, μέσα σε μία συνθήκη παγίωσης του πολέμου καθώς οι διακρατικοί ανταγωνισμοί οξύνονται διαρκώς. Η εξοπλιστική μιλιταριστική κούρσα στην οποία έχουν εισέλθει τα κράτη, η ολοένα και εντεινόμενη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των διαφορετικών καπιταλιστικών μπλοκ εξουσίας, οι σχεδιασμοί για επέκταση του ΝΑΤΟ με πρόσδεση σε αυτό επιπλέον κρατών σε ευθεία αντιπαράθεση με τη Ρωσία, η πριμοδότηση του εθνικισμού και του φασισμού στο εσωτερικό των κρατών και η κατασκευή του «Άλλου» ως εχθρού προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι καταπιεσμένοι με τα συμφέροντα της εκάστοτε αστικής τάξης, η εσωτερική καταστολή των αντιπολεμικών διαδηλώσεων στη Ρωσία, οι συνεχείς κρατικές-καπιταλιστικές δολοφονίες μεταναστών στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης -με τελευταίο γεγονός σε αυτό τον κύκλο αίματος τη σφαγή στα Ισπανο-Μαροκινά σύνορα δεκάδων μεταναστών από τις αστυνομίες των δύο κρατών-, η φτωχοποίηση της κοινωνικής και ταξικής βάσης με τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου να βαραίνουν τους εκμεταλλευόμενους, σε συνδυασμό με την ολομέτωπη επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι καταπιεστές στο εσωτερικό των κοινωνιών με σκοπό το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, συνθέτουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο τίθεται επιτακτικά πως είτε θα σταματήσουμε τον πόλεμο είτε θα υποστούμε τις συνέπειές του.

Ποιος όμως οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια ξανά τους λαούς στο πολεμικό σφαγείο, από όπου ποτέ δεν ξέφυγαν οι χώρες και οι άνθρωποι που δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν στην επονομαζόμενη «ανεπτυγμένη» Δύση; Είναι ο Πούτιν και ο ανατολίτικος αυταρχισμός, είναι τα πολεμοκάπηλα γεράκια των ΗΠΑ, ή οι νεοφιλελεύθεροι χαρτογιακάδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η απάντηση είναι απλή: ΟΛΟΙ∙ γιατί αυτό που γεννάει τους πολέμους, τις συγκρούσεις, τις αδικίες, τους νεκρούς και τις ανείπωτες τραγωδίες της ανθρωπότητας είναι το παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα. Σε καιρό ειρήνης καθυποτάσσει εκμεταλλεύεται και ξεζουμίζει τους εργαζόμενους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, καταπιέζει και κακοποιεί τους πλέον αδύναμους και συσσωρεύει αμύθητα πλούτη για τους παγκόσμιους ολιγάρχες – όμοιοι παντού: στις ΗΠΑ, στην Ε.Ε., στη Ρωσία στην Κίνα.

Αυτή η άγρια επίθεση που βιώνουν σήμερα οι κοινωνίες, μέσα σε συνθήκες βαθιάς και συνολικής συστημικής κρίσης και απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος παγκόσμια, κλιμακώνεται και αναδεικνύονται τόσο οι αθεράπευτες αντιφάσεις του κρατικού-καπιταλιστικού μοντέλου οργάνωσης, όσο και η απόλυτη αδυναμία να παραχθεί από τα πάνω οποιοδήποτε συνεκτικό κοινωνικό όραμα, προοπτική και ελπίδα. Οι ρίζες αυτής της διαρκώς εντεινόμενης επιθετικότητας βρίσκονται στην ίδια τη φύση του καταπιεστικού και εκμεταλλευτικού συστήματος. Η ανάγκη για εμβάθυνση και επέκταση της εξουσίας κατατείνει στην επιχείρηση ελέγχου κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, με σκοπό την πλήρη καθυπόταξη της κοινωνίας στις επιταγές του κράτους και των αφεντικών. Το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα έχει δομηθεί στη βάση του παραλογισμού της κοινωνικής και ταξικής καταπίεσης, η οποία επιδιώκει με κάθε μέσο τη διαιώνισή της και κατά συνέπεια τη διαιώνιση των καταστρεπτικών της αποτελεσμάτων στην κοινωνία και τη φύση. Η τόσο ορατή σήμερα αποσύνθεση του δεν είναι αποτέλεσμα της πολύπλευρης κρίσης. Αντιθέτως, η πολύπλευρη κρίση είναι αποτέλεσμα της βαθιάς αποσύνθεσης και της χρεοκοπίας του συστήματος σε κοινωνικό, πολιτικό και αξιακό επίπεδο. Αυτή ακριβώς η αποσάθρωση και ολοσχερής χρεοκοπία του κόσμου του κράτους και του καπιταλισμού αποτελεί όριο για την εποχή της παγκόσμιας ολοκλήρωσής του και ταυτόχρονα αιτία της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της συνακόλουθης αύξησης της απειλής του πολέμου. Το κρατικο-καπιταλιστικό σύστημα φέρει εντός του τις αντιφάσεις του, ο ανταγωνισμός μεταξύ των αστικών επιτελείων για την καλύτερη τοποθέτησή τους στη σκακιέρα για την καταλήστευση και τον διαμοιρασμό των πολύτιμων και περιορισμένων φυσικών πόρων, το άπλωμα της «σφαίρας επιρροής» τους είναι που κάνει τις σειρήνες του πολέμου να ηχούν ξανά και ξανά. Γιατί όσο οι κοινωνίες βρίσκονται δέσμιες του λεγόμενου «εθνικού συμφέροντος», του ιδιωτικού κέρδους και της καπιταλιστικής συσσώρευσης ο πόλεμος θα αποτελεί τον μονόδρομο των αυτοκρατοριών σε σύγκρουση. Αυτή η καπιταλιστική νομοτέλεια, ωστόσο καθόλου δεν σημαίνει ότι το σύστημα της καταπίεσης οδεύει μόνο του στον αφανισμό του, μέσω των αδιεξόδων και των αντιφάσεων του. Αν οι λαοί δεν διεκδικήσουν να πάρουν τη μοίρα στα χέρια τους τότε οι συνολικές συνθήκες διαβίωσης θα γίνουν ακόμη χειρότερες, με κυριότερη απειλή αυτήν του πολέμου, καθώς επίσης και της περαιτέρω φτωχοποίησης και εξαθλίωσης.

Ενόσω ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός ενοποιεί τα πεδία μέσω της αποικιοποίησης του χώρου από τις σχέσεις εξουσίας που φέρει, ταυτόχρονα διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού η εθνικιστική αφήγηση σε κάθε έθνος-κράτος είτε ως δήθεν απαραίτητη συνθήκη άμυνας απέναντι σε ορατές και αόρατες απειλές είτε ξεκάθαρα ως ιδεολογική προετοιμασία των πληβείων για τη συμμετοχή τους στην πολεμική μηχανή των κυρίαρχων. Παντού τα ίδια χιλιοπαιγμένα σενάρια: καλλιέργεια αποσχιστικών εθνικιστικών δυνάμεων στη Γιουγκοσλαβία, εμφύλιες συρράξεις, εμπλοκή του εκάστοτε ισχυρότερου ιμπεριαλιστικού πόλου στο πεδίο, πόλεμος, βομβαρδισμοί, φτώχεια, εξαθλίωση για τις μάζες με μοναδικό σκοπό να επιβληθεί δια της βίας η θέληση του επικυρίαρχου. Στην Ουκρανία ξανά στο ίδιο έργο θεατές, τα γνωστά δυτικά καθάρματα εκμεταλλεύονται την κοινωνική διαμαρτυρία, την εκτρέπουν σε χειραγωγήσιμο πολιτικό γεγονός, χρηματοδοτούν την ακροδεξιά που έχει αναπτυχθεί σε ένα πλαίσιο έξαρσης του αντιρωσικού εθνικισμού, κατορθώνοντας να επιβάλουν στο πολιτικό πεδίο μια δυτική φιλελεύθερη κυβέρνηση, η οποία ηγεμονεύουσα νομιμοποιεί τους νεοναζί ως εμπροσθοφυλακή για τις πολύ βρώμικες δουλειές: εξοντώνονται δεκάδες άοπλοι άνθρωποι στην Οδησσό… Από την άλλη πλευρά, οι Ρώσοι εκμεταλλεύονται την καχυποψία των Ρωσόφωνων της περιοχής, υποστηρίζουν στρατιωτικά τις απόπειρες απόσχισης τους και εν τέλει με το γνωστό πρόσχημα της υποστήριξης των μειονοτήτων και του «ζωτικού χώρου» εισβάλουν σε όλη τη χώρα από άκρη σε άκρη για να πετύχουν μια νέα ανατροπή στο πολιτικό πεδίο και να επαναφέρουν την Ουκρανία στη σφαίρα επιρροής τους. Άμαχοι βομβαρδίζονται, άνθρωποι σκοτώνονται, υποδομές και ζωές καταστρέφονται. Το να διαλέγει κάποιος πλευρά είναι σαν να βάζει ένα πιστόλι στο κεφάλι του. Το να επιλέγει πλευρά κάποιος φτωχός, κάποιος εργάτης, κάποιος που δεν έχει απολύτως κανένα συμφέρον να το κάνει αποτελεί μια απεριόριστη τραγωδία όχι μόνο γιατί βαδίζει με ταχύτερο βήμα στον όλεθρο του πολεμικού αφανισμού, αλλά γιατί σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνει την τεράστια σημασία του να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σταματήσει αυτόν τον πόλεμο και κάθε πόλεμο. Όπως αποδείχτηκε και στην Ουκρανία η ειρήνη δεν βρίσκεται στους εθελόδουλους εναγκαλισμούς με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστικό πόλο, ούτε στην προτεκταριοποίηση, δεν βρίσκεται στον εθνικισμό, στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, στα τάγματα και τις ταξιαρχίες των τεθωρακισμένων. Η ειρήνη βρίσκεται στον κοινό διεθνιστικό αγώνα ενάντια στους εξουσιαστές, τα αφεντικά ανατολής και δύσης, βρίσκεται στη συναδέλφωση των λαών που δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν. Σήμερα, που τα οπλικά συστήματα των κυρίαρχων μπορούν να επιφέρουν τεράστιες απώλειες στους από τα κάτω, περισσότερο από ποτέ είναι επίκαιρη ξανά η παλιά περίφημη κραυγή του διεθνισμού: ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

Να μην γίνουμε κρέας για τις οβίδες τον αφεντικών, να αντιπαλέψουμε τον μιλιταρισμό, να μπλοκάρουμε τον πόλεμο εδώ αλλά και παντού στον πλανήτη. Η Ελλάδα αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και είναι βαθιά προσδεδεμένη στο άρμα του Ευρωατλαντισμού, υπεύθυνου για τόσες και τόσες εγκληματικές επεμβάσεις τα τελευταία και όχι μόνο χρόνια. Η πρόσφατη ανανέωση της αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, η αναβάθμιση της ΝΑΤΟϊκής βάσης της Σούδας και του ρόλου της στην ευρύτερη περιοχή, η μεταφορά «ειδικών» όπλων στην αεροπορική βάση του Αράξου, η επέκταση των στρατιωτικών βάσεων σε διάφορες περιοχές της χώρας όπως στη Λάρισα, το Στεφανοβίκειο και την Αλεξανδρούπολη, με την τελευταία να αποτελεί σημείο αναφοράς για την μεταφορά έμψυχου και άψυχου ΝΑΤΟϊκού εξοπλισμού στην ανατολική Ευρώπη, η άμεση εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία με τις συνεχείς αποστολές στρατιωτικού εξοπλισμού στο ουκρανικό κράτος, οι αδιάκοπες μιλιταριστικές ασκήσεις με τα αντίστοιχα σενάρια πολεμικών εμπλοκών που τις συνοδεύουν, η νέα εξοπλιστική κούρσα για το σύνολο του στρατού με «εξελιγμένα» οπλικά συστήματα κ.α. αποτελούν κρίκους στην αλυσίδα της διεύρυνσης των σχέσεων μεταξύ του ελληνικού και του αμερικανικού κράτους, επιβεβαιώνοντας τόσο την πρόσδεση της εγχώριας αστικής τάξης στο άρμα συμφερόντων της κυρίαρχης διεθνούς πολιτικο-οικονομικής ελίτ όσο και του νέου αναβαθμισμένου ρόλου που επιδιώκει να έχει το ελληνικό κράτος στην νευραλγική περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.

Η τελευταία αυτή επιδίωξη, η οποία αναδεικνύεται σε στρατηγική επιλογή του ελληνικού κρατικού σχηματισμού με σκοπό τόσο την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στην ευρύτερη περιοχή όσο και τον αυξημένο ρόλο στη διεθνή σκακιέρα που διεκδικεί να παίξει η εγχώρια καπιταλιστική αστική τάξη, αποτελεί κύριο σημείο αντιπαράθεσης και σύγκρουσης συμφερόντων με το τουρκικό κράτος. Τους τελευταίους μήνες ο διακρατικός ανταγωνισμός μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού κράτους ολοένα και αυξάνεται, τόσο σε επίπεδο στρατιωτικών κινήσεων όσο και στην εθνικιστική ρητορεία η οποία έχει κατακλύσει τον δημόσιο λόγο και από τις δύο μεριές των συνόρων, και όπως κάθε εθνικιστική κορόνα αν δεν ήταν πραγματικά επιζήμια και επικίνδυνη για την ζωή των καταπιεσμένων, θα ήταν καταφανώς γελοία. Η πριμοδότηση των εθνικιστικών αφηγήσεων στο εσωτερικό των κοινωνιών αποτελεί το κατεξοχήν εργαλείο ευθυγράμμισης των καταπιεσμένων με τα κρατικο-καπιταλιστικά συμφέροντα, αποκρύπτοντας την ουσία του εκμεταλλευτικού συστήματος πάνω στο οποίο δομούνται οι κοινωνίες, δηλαδή την ταξική εκμετάλλευση των πληβείων από τα εγχώρια και διεθνή αφεντικά, και κατασκευάζοντας τον εχθρό στο πρόσωπο των πληβείων της «απέναντι πλευράς». Προετοιμάζεται έτσι το κατάλληλο υπόστρωμα προκειμένου οι λαοί να συρθούν στο σφαγείο μίας ακόμη πολεμικής αντιπαράθεσης για τα οικονομικά συμφέροντα των αφεντικών.

Η εναντίωση στον πόλεμο στην Ουκρανία δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση το υποκριτικό πρόσχημα για την έμμεση υποστήριξη οποιουδήποτε εξουσιαστικού στρατοπέδου. Με την ίδια πίστη στις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού που καλούμε σε αντιπολεμικές κινητοποιήσεις εδώ ενάντια σε όλους τους στρατιωτικούς συνασπισμούς με την ίδια ένταση υποστηρίζουμε τις αντιπολεμικές συγκεντρώσεις στη Ρωσία και όπου αλλού οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι το πεδίο του πολέμου αποτελεί το σφαγείο των αδύναμων. Είναι λοιπόν καθήκον να αγωνιστούμε ενάντια στην επίσημη εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο και σε κάθε καπιταλιστικό πόλεμο συνολικά. Γιατί εμείς μπορεί να δρούμε σε αυτό το κομμάτι γης, όμως ο εχθρός είναι παντού είναι το κράτος και ο παγκόσμιος καπιταλισμός σε όλες τις εκδοχές του.

Παντού όμως βρίσκονται επίσης αναρχικοί και άνθρωποι που θέλουν να παλέψουν ενάντια στην πολεμική κρατική και καπιταλιστική μηχανή. Οι αναρχικοί στη μεγάλη ιστορία τους δεν έπαψαν ποτέ να αγωνίζονται απέναντι στους εξουσιαστές όποια προβιά κι αν αυτοί φορούσαν για να ικανοποιήσουν τα ιδιαίτερα συμφέροντα τους: τα συμφέροντα των αφεντικών. Είτε αγγλικός ιμπεριαλισμός, είτε αμερικάνικος «αντιτρομοκρατικός πόλεμος» είτε σοβιετική «σοσιαλιστική και αντιμπεριαλιστική» επέμβαση, οι αναρχικοί χτυπούσαν τον συναγερμό ενάντια στον πόλεμο και τον μιλιταρισμό, προσπαθώντας να καλύψουν τις σειρήνες των επικείμενων βομβαρδισμών, της επικείμενης βαρβαρότητας. Αυτό θα πράξουμε και σήμερα! Γιατί ή θα σταματήσουμε τον πόλεμο ή θα πρέπει να υποστούμε τις φοβερές συνέπειές του. Συνέπειες που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στις ζωές των φτωχών και των αδύναμων, είτε αυτές αφορούν το κόστος ζωής είτε την ίδια τη ζωή, η αξία της οποίας αρχίζει να ευτελίζεται και στο ευρωπαϊκό έδαφος, όσο την έχουν ευτελίσει τα πλανητικά αφεντικά στην καπιταλιστική περιφέρεια και στα κορμιά των προσφύγων και των μεταναστών που ξεριζώνονται.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρόκειται να πραγματοποιηθεί αυτές τις μέρες στη Μαδρίτη η τακτική σύνοδος του ΝΑΤΟ. Μία σύνοδος η οποία γίνεται με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία και τον κίνδυνο γενίκευσης του πολέμου, έχοντας ως σκοπό την ένταξη νέων κρατών, την περαιτέρω ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων και εξοπλισμού στην Ανατολική Ευρώπη και την προετοιμασία για μία ακόμη μεγαλύτερη πολεμική εμπλοκή. Ταυτόχρονα, η σύνοδος αυτή διαγράφεται και ως πεδίο έκθεσης των εσωτερικών ανταγωνισμών των κρατών που συναποτελούν αυτή την φονική πολεμική μηχανή, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τον διακρατικό ανταγωνισμό ελληνικού και τουρκικού κράτους. Τα πλανητικά αφεντικά λοιπόν της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας συνέρχονται προκειμένου να χαράξουν τους τρόπους και τα μέσα με τα οποία θα σύρουν τους λαούς στους καπιταλιστικούς πολέμους, καλώντας τους να σκοτωθούν για τα συμφέροντα των λίγων που εξουσιάζουν τους αδύναμους.

Εμείς από την άλλη, οφείλουμε να αναδείξουμε τις πραγματικές αιτίες που γεννούν την φτώχεια, την εξαθλίωση και τον πόλεμο και να τις αντιπαλέψουμε έμπρακτα, δηλαδή να αντιταχθούμε συνολικά απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο. Είναι καθήκον μας λοιπόν ως αναρχικοί επαναστάτες να αγωνιστούμε για την ενίσχυση του ακηδεμόνευτου χαρακτηρα του αντιπολεμικού κινήματος που θα παλεύει για το δίκιο των από τα κάτω εν αντιθέσει με τα υποκριτικά καλέσματα των φιλελεύθερων που προσπαθούν να καπηλευτούν την ανθρωπιά για να την κάνουν καύσιμα για τα νέα πολεμικά τους σχέδια. Απέναντι στη δυστοπία του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, όπου η μεγάλη πλειοψηφία εξαθλιώνεται και υποτάσσεται, να αντιπαραθέσουμε την ελευθεριακή κοινωνία που οργανώνεται μέσα από τα ομόσπονδα κοινωνικά συμβούλια «για την Ελευθερία του καθενός και την Ισότητα όλων». Καμία εμπιστοσύνη σε οποιονδήποτε δεν κρατά ψηλά τη σημαία του προλεταριακού διεθνισμού – και μόνον αυτή!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ & ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ – ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ – ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ!

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 29/6 19.00 ΚΑΜΑΡΑ

Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Ένας πόλεμος αποτελεί την πιο κραυγαλέα απόδειξη ότι ένα σύστημα είναι μη βιώσιμο και τελεί υπό κατάρρευση. Οποιοσδήποτε μηχανισμός εξουσίας βρίσκει γόνιμο έδαφος στην συσπείρωση της κοινωνικής βάσης μέσα από την καλλιέργια και διάνθηση της εθνικής συνείδησης, προκειμένου οι πραγματικοί λόγοι της κατάρρευσης του συστήματος να μην γίνουν αντιληπτοί, και ο αποδιοπομπαίος τράγος για την “συμφορά του πολέμου” να θεωρηθεί αποκλειστικά ο εξωτερικός εχθρός. Έτσι, ενώ τα κοινωνικά αγαθά, όπως υγεία, παιδεία και ενέργεια λιμοκτονούν, ο εθνικός κορμός βρίσκεται σε πλήρη άνθιση και απολαμβάνει την κρατική του υποστήριξη τόσο σε επικοινωνιακό όσο και σε υλικό πλαίσιο.Στην περίπτωση της Ουκρανίας, παρατηρείται ένα ολοένα και αυξανόμενο εθνικιστικό-φασιστικό μέτωπο, που θρέφεται από το εθνικό ιδεώδες, το οποίο απροκάλυπτα σμιλεύει το ίδιο το Ουκρανικό κράτος. Ενώ είναι σαφές, οτί υπάρχει μία σημαντική μερίδα πληθυσμού η οποία φαίνεται να θέλει να αντισταθεί στην Ρωσική εισβολή για να υπερασπιστεί την πρότερη ειρηνική ζωή και το βιος της, αυτή η αντίσταση επιχειρείται να κεφαλαιοποιηθεί από το κράτος ως ένας εθνικοκρατικός αγώνας υπεράσπισης του Ουκρανικού έθνους.Ο πραγματικός χαμένος του πολέμου δεν είναι άλλος από τον πληθυσμό που είδε την ζωή του να καταστρέφεται εν μία νυκτί και είτε παραμένει άμαχος είτε βρέθηκε χωρίς να έχει προλάβει να το αντιληφθεί με όπλο στα χερία για να υπερασπιστεί το σπίτι του. Πρόκειται για τον ίδιο πληθυσμό που ή θα καταλήξει τραυματίας ή νεκρός ή θα κληθεί να αποπληρώσει τα υπέρογκα δάνεια που χρειαστούν για την ανοικοδόμηση του τόπου του. Ενός τόπου που κάποιοι άλλοι διάλεξαν να καταστρέψουν ολοσχερώς, έχοντας φροντίσει πρώτα να εξασφαλίσουν πρώτα τα δικά τους κέρδη και ναι καταστέλλουν οποιαδήποτε φωνή ορθώνει ανάστημα ενάντια σε διακρατικούς ανταγωνισμούς.Υπάρχουν άνθρωποι που συνελήφθησαν και ξυλοκοπήθηκαν στη Ρωσία επειδή διαμαρτυρήθηκαν κατά του πολέμου. Υπάρχουν χιλιάδες νεκροί στην Ουκρανίαπου σκοτώθηκαν από τον ρωσικό στρατό. Τους ενώνει (και μας ενώνει μαζί τους), όχι μόνο το ΟΧΙ στον πόλεμο, αλλά και η άρνηση να «ευθυγραμμιστούν» με κυβερνήσεις που καταπιέζουν την κοινωνική τους βάση. Εμείς, λοιπόν, ως μέρος μιας κοινωνικής βάσης που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την θηριωδία που λαμβάνει χώρα λίγες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας εδώ και μήνες οφείλουμε να υψώσουμε τις φωνές μας και να σταθούμε απέναντι στις πολεμικές μηχανές των κρατών, στους διακρατικους ανταγωνισμούς και τον πόλεμο, να σταθούμε στο πλάι όσων βιώνουν, μαζί με εμάς, τις καταστροφικές του συνέπειες του πολέμου και των διακρατικων ανταγωνιστών. Στο πλάι όλων ημών που βλέπουμε το κόστος ενός πολέμου να μεταμορφώνεται σε ένα δυσβάσταχτο κόστος στις ζωές μας. Στο πλάι όλων των προσφύγων, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις ζωές τους για να δώσουν εκ νέου μία αμφίρροπη μάχη για να ξανακερδίσουν μία αξιοπρεπή ζωή, αντιμετωπίζοντας την υποκρισία, τον ρατσιμό και την εξευτελιστική εργασιακή εκμετάλλευση ενός δυτικού νεοφιλελεύθερου κόσμου, που απροκάλυπτα συντηρεί και θρέφει εξουσιαστικές, ρατσιστικές, εθνικιστικές και πατριαρχικές εξουσιαστικές δομές κομπαζόμενος μάλιστα για τα δημοκρατικά του ιδεώδη. Εμείς γνωρίζουμε ότι η ιστορία των διακρατικών ανταγωνισμών δεν έχει σωστές και λάθος πλευρές. Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανένα κράτος και σε κανένα κομμάτι του κεφαλαίου να επωφεληθεί από το αίμα και τις ζωές μας. Ο μόνος πόλεμος που οφείλουμε να δώσουμε στον δρόμο της αλληλεγγύης και της ελευθερίας των ανθρώπων με τους οποίους δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε, είναι ο κοινωνικοταξικός, ενάντια σε κράτη και εξουσιαστικές επιδιώξεις.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΡΕΦΕΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ, ΔΙΧΑΖΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ, ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ

ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ:
ΤΕΤΑΡΤΗ 29/6
19.00 | ΚΑΜΑΡΑ
Στηρίζουμε το μπλοκ της Ανοιχτής Αντιπολεμικής Συνέλευσης

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

Άγαλμα Βενιζέλου

Οι Πολιτικές οργανώσεις

ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΑΠΟ (Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα)
ΔΕΑ (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά)
ΕΚΚΕ
Πολιτική οργάνωση “Κόκκινο Νήμα”
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
νΚΑ
Ξεκίνημα
ΟΚΔΕ
ΟΚΔΕ Σπάρτακος

Ετήσια Σύνοδος ΝΑΤΟ, 29-30 Ιουνίου – Αντιπολεμικές Διαδηλώσεις Τετάρτη 29/6

Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Kάτω η τυχοδιωκτική, επικίνδυνη κυβέρνηση Μητσοτάκη

ΜΑΖΙΚΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Κάτω η Ακρίβεια – Λεφτά για τις Κοινωνικές Ανάγκες, ΟΧΙ για Εξοπλισμούς

Όλοι στις Διαδηλώσεις Τετάρτη 29 Ιουνίου

Αθήνα: 19:00, Προπύλαια – Πρεσβεία ΗΠΑ

Θεσσαλονίκη: 19:00, Άγαλμα Βενιζέλου

ΟΧΙ στην είσοδο Σουηδίας – Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Πάλη για τη διάλυσή του.

ΕΞΩ η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Καμία συμμετοχή στον πόλεμο. Έξω Βάσεις και Πυρηνικά.

ΟΧΙ στους Ιμπεριαλιστικούς Ανταγωνισμούς, στον πόλεμο των Κυρώσεων στις πλάτες των λαών.

ΟΚΔΕ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΙΟΥΝΗ , 7 μμ στο ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Οργανώσεις- Συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ του ΚΚΕ(μ-λ)

ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΣΤΟ ΝΑΤΟ

ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΙΟΥΝΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στις 6:30 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου και

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ προς το ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ και το Υ.ΜΑ.Θ.

Το ΚΚΕ(μ-λ) συμμετέχει και στηρίζει την διαδήλωση που καλούν οι Οργανώσεις- Συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης, την Τετάρτη 29 Ιουνίου, στις 7μ.μ., στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Το διήμερο 29-30 Ιουνίου πραγματοποιείται η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη. Η δολοφονική αυτή ιμπεριαλιστική συμμαχία μέχρι και σήμερα συνεχίζει να είναι καθοριστικός παράγοντας στο ξέσπασμα νέων θερμών εντάσεων και εστιών πολέμου. Μιας συμμαχίας που η βάρβαρη και αιματηρή ιστορία της περιλαμβάνει πραξικοπήματα και χούντες, ματοκύλισμα λαών, διαμελισμό χωρών, καραβάνια προσφύγων και μεταναστών, πείνα και θάνατο.

Άλλωστε η όξυνση του ανταγωνισμού ΗΠΑ- ΝΑΤΟ και Ρωσίας ήταν η αίτια για πόλεμο που μαίνεται εδώ και πάνω από τέσσερις μήνες, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Με τη Ρωσία από τη μια να συμμετέχει άμεσα και τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έμμεσα με «αντιπρόσωπο» το αντιδραστικό καθεστώς του Κιέβου, διεξάγεται ένα άδικος και αντιδραστικός πόλεμος, που αφήνει χιλιάδες νεκρούς και σακατεμένους ενώ έχει σπρώξει στην προσφυγιά πάνω από δέκα εκατομμύρια ανθρώπους. Ένας πόλεμος στον οποίο περισσεύουν οι απειλές για χρήση πυρηνικών. Ένας πόλεμος που μέρα τη μέρα κλιμακώνεται με τον κίνδυνο επέκτασης του πολέμου και γενίκευσης της ανάφλεξης να μην μπορεί να αποκλειστεί.

Η προοπτική ένταξης της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ που θα συζητηθεί σ’ αυτή τη Σύνοδος Κορυφής, είναι χαρακτηριστικό δείγμα γραφής για το γεγονός ότι αυτή η σύνοδος θα αποτελέσει ένα ακόμη βήμα ενίσχυσης της πολεμοχαρούς στρατηγικής περικύκλωσης της Ρωσίας, ένα ακόμη βήμα κλιμάκωσης της εμπλοκής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στον πόλεμο

Όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) και ιδίως αυτές των τελευταίων ετών, έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο ορμητήριο των αμερικανοΝΑΤΟικών φονιάδων. Με την νέα κατάπτυστη συμφωνία αναβαθμίζουν τις υπάρχουσες στρατιωτικές βάσεις και δημιουργούν νέες, μετατρέπουν ολόκληρη τη χώρα σε πλατφόρμα εξορμήσεων και επεμβάσεων και πολέμων για λογαριασμό των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ. Η αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στο καθεστώς του Κιέβου, προπαντός η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε κομβικό σημείο για την μεταφορά στρατευμάτων και οπλικών συστημάτων κάθε είδους στα σύνορα με την Ρωσία, μπλέκει την χώρα όλο και πιο βαθιά στην πολεμική σύγκρουση, καθιστά την χώρα στόχο και πεδίο ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης. Την ίδια στιγμή, η άρχουσα τάξη της χώρας με την αμέριστη βοήθεια των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, σπέρνουν το δηλητήριο της υποτέλειας και του εθνικισμού, ετοιμάζουν τη νεολαία και το λαό «για κρέας στα κανόνια τους» με άμεση εμπλοκή στα θερμά μέτωπα.
Στις συνθήκες του πολέμου στην Ουκρανία και των απαιτήσεων που αυτός βάζει για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας θεωρούν πως έχουν την «ευκαιρία» τους να προωθήσουν τα αιτήματά τους για τους ρόλους τους και την «αναβάθμισή» τους στην περιοχή. Η Τουρκία «πουλάει» τη γεωστρατηγική της αξία ως χώρα της Μαύρης Θάλασσας και φραγμού στη Ρωσία, με τον ρόλο του «άτακτου παιδιού» απαιτεί με εντάσεις και αναστατώσεις να είναι αυτή η προτιμητέα από τις ΗΠΑ στη ΝΑ Μεσόγειο κόντρα στο αμερικάνικο σχέδιο των «3+1», να κατοχυρώσει ρόλο στην Κύπρο αλλά και στα Βαλκάνια. Η ελληνική πλευρά υπερασπίζεται το «3+1», διεκδικεί την «αναβάθμισή» της στα Βαλκάνια, κάνοντας την Αλεξανδρούπολη αμερικάνικη βάση και συνολικά με τον ρόλο του «καλού παιδιού» επιδιώκει να έχει αυτή την εύνοια και την προτίμηση των ΗΠΑ. Μέσα σε αυτό τον αντιδραστικό ανταγωνισμό, προβάλλει ξανά το ζήτημα της «μοιρασιάς» του Αιγαίου από τη μια με τον μεγαλοϊδεατισμό της «γαλάζιας πατρίδας» και από την άλλη με τους μαξιμαλισμούς της «ελληνικής λίμνης». Έτσι το αλυσοδέσιμο της χώρας και του λαού στα αμερικανικά σχέδια, αλλά και συνολικά η απαίτηση των ΗΠΑ για «ηρεμία» στην νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, δεν δείχνει να καταλαγιάζει τον αντιδραστικό ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας που και πάλι βρίσκεται σε φάση όξυνσης και δημιουργίας μεγάλων κινδύνων για τους λαούς της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία εκτίναξε στα ύψη την αντιδραστική πολιτική ακρίβειας που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ και συνολικά η άρχουσα τάξη. Οι ανατιμήσεις -μαμούθ στην ενέργεια, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τα βασικά είδη διατροφής είναι κανάλια μεταφοράς κι άλλου πλούτου από αυτόν που παράγουν οι εργαζόμενοι, προς τα πάνω (στην αστική τάξη) και προς τα έξω (στους ιμπεριαλιστές). Η άρχουσα τάξη της χώρας παράλληλα με την μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο πολέμου, την έχει καταντήσει παράρτημα και αγορά των ευρωπαϊκών και αμερικανικών μονοπωλίων ενέργειας. Η πολιτική της ενεργειακής και διατροφικής εξάρτησης της χώρας, τμήμα της συνολικής πολιτικής, οικονομικής και στρατιωτικής εξάρτησης της από τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, η απαίτηση να προωθηθεί η καπιταλιστική κερδοφορία και να συνεχιστεί η ιμπεριαλιστική λεηλασία, είναι οι πραγματικοί ένοχοι για το γεγονός ότι μεγάλα τμήματα του λαού απειλούνται άμεσα με εξαθλίωση και πείνα!

Στις 19 Ιούνη, διαδηλώνουμε ενάντια στην πολιτική που καλεί το λαό “να χύσει το αίμα του για τους αμερικανονατοϊκούς φονιάδες”. Διαδηλώνουμε ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ένταξη της χώρας μας σ΄ αυτή την δολοφονική μηχανή. Διαδηλώνουμε ενάντια στην ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον άδικο πόλεμο στην Ουκρανία και στα φιλοπόλεμα σχέδιά του ΝΑΤΟ. Στις 19 Ιούνη διαδηλώνουμε ενάντια στον αντιδραστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό! Στις 19 Ιούνη διαδηλώνουμε για την φιλία και την αλληλεγγύη των λαών ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.Στις 19 Ιούνη διαδηλώνουμε ενάντια στην πολιτική της ακρίβειας, της φτώχειας και της καταστολής, τα «δίδυμα αδέλφια» του πολέμου του ιμπεριαλισμού και του εθνικισμού!

Δεν ξεχνάμε: ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑΤΟ η ίδια ιστορία, ΧΟΥΝΤΕΣ- ΠΟΛΕΜΟΙ- ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Επιλέγουμε την πλευρά των λαών. ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ. Δεν υπάρχει καλός και κακός ιμπεριαλιστής. Απαιτούμε ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ τώρα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΡΩΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.

Παλεύουμε για να ΑΠΕΜΠΛΑΚΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. Κάτω η νέα συμφωνία για τις βάσεις. ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ. Κάτω η νέα συμφωνία- ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ. Καμιά διευκόλυνση στους φονιάδες του ΝΑΤΟ.

ΚΑΤΩ ο αντιδραστικός ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός- ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!

Παλεύουμε για ΜΕΤΩΠΟ των ΛΑΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ στον ΠΟΛΕΜΟ και τον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ.

Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης του Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

ΠΑΤΡΑ

Συγκέντρωση – Πορεία ενάντια στην πολεμική σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη

ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟΝΙΑ ΣΤΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ

Η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ είναι κομμάτι της αναβάθμισης της στρατιωτικής προπαρασκευής των κρατών, της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της έντασης των πολεμικών επιχειρήσεων.

ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ

Τις πολεμικές μηχανές.
Τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο, τις πολεμοκάπηλες συμφωνίες και σχεδιασμούς του.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ

ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ

ΠΟΛΕΣΜΟ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ: Τετάρτη 29/6 στις 19:00 πλ. Γεωργίου

αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος”

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ (29-30 ΙΟΥΝΗ)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 29-30 ΙΟΥΝΗ ΠΟΥ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΩΝ, ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΤΗΣ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ ΤΩΝ ΣΦΑΙΡΩΝ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ

H ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ:ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΙΟΥΝΗ, 19:00, ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

αντιπολεμικός συντονισμός

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ

ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Τις Τετάρτη και Πέμπτη 29-30 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί στην Μαδρίτη της Ισπανίας η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μια σύνοδος κορυφής μείζονος σημασίας για τον πολεμικό-γεωπολιτικό δολοφονικό σχηματισμό του δυτικού παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, καθώς τα περιεχόμενα του θα διαμορφώσουν τις κινήσεις του για το επόμενο χρονικό διάστημα γύρω από τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και γύρω από τους επιμέρους διακρατικούς ανταγωνισμούς που μαίνονται εντός του (ανταγωνισμός ελληνικού-τουρκικού κράτους για τον πρώτο λόγο στην διαχείριση των φυσικών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς και την επιρροή τους στο Αιγαίο, βέτο του τουρκικού κράτους για την ένταξη Σουηδίας-Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ λόγω της στάσης που έχουν κρατήσει στο κουρδικό) και υποσκελίζουν τη συμμαχία έναντι της Ρωσίας στην νέα γεωπολιτική σκακιέρα που διαμορφώνει ο πόλεμος.

Με τον πόλεμο να φτάνει σε ένα στάδιο κομβικό για την έκβαση του, με το ρωσικό κράτος να έχει υπό τον έλεγχο του ολοένα και περισσότερες επικράτειες του ουκρανικού κράτους, αφήνοντας πίσω του εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες εκτοπισμένους και εξαθλιωμένους ανθρώπους, είναι πλέον γεγονός πως και ιστορικά ο νεο-διαμορφωμένος πολυ-πολικός καπιταλιστικός κόσμος ταυτόχρονης αλληλο-εξάρτησης και ανταγωνισμού των μπλοκ εξουσίας, αμφισβητεί σε βαθύ πολιτικό και ιστορικό επίπεδο τα ιδεολογικά,στρατιωτικά θεμέλια του λεγόμενου “Δυτικού Κόσμου”.

Όσο και να ευαγγελίζεται η δύση και το ΝΑΤΟ πως η επιθετική ενέργεια της Ρωσίας δεν έχει προηγούμενο, πόσο μάλλον στην ήπειρο της Ευρώπης, οι δεκάδες πόλεμοι, ένοπλες συγκρούσεις και «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη για τα πετρέλαια και τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων από τους μεν ή τους δε καπιταλιστές συνεχίζονται. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Ούτε χτυπάει την πόρτα της Ευρώπης πρώτη φορά μετά τον ψυχρό πόλεμο. Πολύ πρόσφατος είναι ο εμφύλιος πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία και οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί του ’99, ενώ η συνεχής επέκταση του ΝΑΤΟ στην ανατολική Ευρώπη, παρά τις μεταψυχροπολεμικές διακρατικές συμφωνίες ΗΠΑ-Ρωσίας, δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από καμία πρόφαση ειρήνης. Ενώ η προσπάθεια του κυρίαρχου μιντιακού λόγου να προσδώσει πρωτοφανή για τα δεδομένα σημασία στον πόλεμο της Ουκρανίας, την ώρα που μαίνονται πολυετείς και πολύνεκρες εμπόλεμες διαμάχες σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Σομαλία, Υεμένη κλπ, την ώρα που Παλαιστίνιοι που διεκδικούν γη και ελευθερία σκοτώνονται, αιχμαλωτίζονται, εκτοπίζονται και στιγματίζονται ως τρομοκράτες, την ώρα που υποκινούμενα πραξικοπήματα και οικονομικοί στραγγαλισμοί εφαρμόζονται σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, εκθέτει την επιλεκτική ευαισθησία, την υποκρισία και το ρατσισμό των εκφραστών του και όσων τον αναπαράγουν.

Ο πόλεμος και η στρατιωτική ισχύς είναι οργανικό κομμάτι της καπιταλιστικής πραγματικότητας. Με τον πόλεμο οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου, επιλύουν τις διαφορές τους, αιματοκυλούν και καταδικάζουν στην εξαθλίωση ολόκληρους πληθυσμούς, επαναχαράσσουν σύνορα και αναδιαρθρώνουν σφαίρες επιρροής για την επέκταση και θωράκιση των συμφερόντων και της κερδοφορίας τους. Ο πόλεμος από την πλευρά του κεφαλαίου είναι μια προωθητική διαδικασία. Δίνεται η ευκαιρία για καταστροφή υποδομών και παραγωγικών σχέσεων, ανοίγοντας ουσιαστικά το δρόμο για επανοικοδόμηση και καπιταλιστική ανάπτυξη σε ένα ρευστό περιβάλλον με αποδυναμωμένο τον κοινωνικό παράγοντα και τις αντιστάσεις του. Ταυτόχρονα, δίνεται η ευκαιρία στο στρατιωτικό-βιομηχανικό κεφάλαιο να καταστρέψει υλικές πτυχές του, να δοκιμάσει οπλικά συστήματα στο πεδίο της μάχης και να ανακαλύψει νέα πεδία ανάπτυξης αιματοβαμμένου κέρδους.

Εξάλλου ο πόλεμος δεν είναι μόνο βόμβες. Από την στρατικοποίηση των δημόσιων χώρων, τις διαρκείς καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, την «πολεμική» ρητορική εναντίων των μεταναστών-στριών, μέχρι την αναβάθμιση της αστυνομίας, τον «εξευγενισμό» στα κέντρα των πόλεων και τη φτωχοποίηση ολοένα και περισσότερο των ανθρώπων των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, ο καπιταλισμός και ευρύτερα η εξουσία πλέκει ένα διαρκές ιδεολογικό πλέγμα πολέμου.

Έτσι, πολύ μεγάλος είναι και ο κοινωνικός αντίκτυπος του πολέμου ως εργαλείο του καπιταλισμού. Η καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου από τα μίντια που διαμορφώνουν τον κυρίαρχο λόγο δίνει την ευκαιρία στο κράτος να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Έτσι διαμορφώνεται ένα πειθήνιο στο κράτος κοινωνικό υποκείμενο, το οποίο θα δέχεται χωρίς αντιστάσεις την καπιταλιστική επέλαση στις ζωές μας, ένα κοινωνικό υποκείμενο που θα υιοθετεί παθητικά το αφήγημα για τον εκάστοτε κίνδυνο-εχθρό που το κράτος και το κεφάλαιο καταδεικνύουν, ένα κοινωνικό υποκείμενο του οποίου οι σχέσεις και οι έννοιες που τις χαρακτηρίζουν θα διαμεσολαβούνται από το κράτος. Ταυτοχρόνως τα κράτη ευκαιριακά διαχειρίζονται εσωτερικά τους ζητήματα ικανοποιώντας τα συμφέροντά τους και αυτά των μεγάλων κεφαλαίων και καλλιεργούν τον εθνικισμό και το μιλιταρισμό κατακερματίζοντας τις κοινωνικές σχέσεις. Επιπλέον, με την στρατικοποίηση του δημόσιου χώρου γίνονται και όλοι οι, απαραίτητοι για τον καπιταλισμό, κατασταλτικοί πειραματισμοί μεθόδων που θα χρησιμοποιηθούν μελλοντικά. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα, ακόμα και την περίοδο 2009-2015, υπό την απειλή χρεωκοπίας εν μέσω οικονομικής κρίσης, το κράτος θεώρησε σημαντικό να μη μειώσει τις στρατιωτικές δαπάνες του, (έναντι του βασικού μισθού ή του προϋπολογισμού για την υγεία) διατηρώντας έτσι τη δεύτερη θέση μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ σε αμυντικές δαπάνες/ΑΕΠ. Ενώ το αμυντικό δόγμα περί «κινδύνου εξ ανατολών» σε συνδυασμό με την καλλιέργεια και την κοινωνική αποδοχή της ξεκάθαρα επιθετικής και επεκτατικής λογικής του αλυτρωτισμού συντηρεί τα εθνικιστικά αντανακλαστικά στην ελληνική κοινωνία, απαραίτητα για την ύπαρξη των χρήσιμων, για το κράτος και το ντόπιο κεφάλαιο, εφεδρειών ακροδεξιών, εθνικιστών, πατριωτών.

Για την ελληνική πραγματικότητα όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλά και ο γεωστρατηγικός ρόλος του ελληνικού κράτους ως μέρους του ΝΑΤΟ τη διαμορφώνει, η συνθήκη που πλάθεται βρίσκει το ελληνικό κράτος σε μια προσπάθεια ιδεολογικής, στρατιωτικής και πολιτικής αναβάθμισης για να επιτελέσει τον ρόλο του ρυθμιστή των ενεργειακών πόρων και δρόμων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτούς τους σκοπούς έχει και το τουρκικό κράτος που ακόμη επιθυμεί να κρατήσει ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τη Ρωσία ενώ παράλληλα να υφίστανται ως ο κυρίαρχος πυλώνας εδραίωσης της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη περιοχή. Και τα δύο κράτη επιδίδονται σε εθνικιστικά παραληρήματα περί κυριαρχικών δικαιωμάτων(ο λόγος για τα ελληνικά νησιά και την επέκταση των ναυτικών μιλίων από το ελληνικό κράτος), ιστορικού αναθεωρητισμού συνοριακών συμφωνιών (η επανοηματοδότηση της συνθήκης της Λωζάνης και οι “γκρίζες ζώνες” του Αιγαίου που θέτει στη κυρίαρχη ρητορική του το τουρκικό κράτος), με το ελληνικό κράτος να επιχειρεί να καλλιεργήσει ένα μιλιταριστικό κλίμα εντός του κοινωνικού ιστού τόσο εσωτερικό του (καταστολή των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων είτε από τους μπάτσους είτε στο επίπεδο του δημόσιου λόγου με τη κοινωνία να αποπροσανατολίζεται από τις συνέπειες που ο καπιταλιστικός τρόπος κοινωνικής οργάνωσης και συνάμα οι πόλεμοι επιφέρουν) όσο και στο επίπεδο των διακρατικών ανταγωνισμών (συμμετοχή των ολοένα και περισσότερο φτωχών κοινωνικών στρωμάτων στον τακτικό στρατό σε περίπτωση γενικής επιστράτευσης).

Εμείς από τη μεριά μας ως αναρχικοί/ές, ως μέρος των «από τα κάτω» αυτού του κόσμου που είναι πάντα το πληθυσμιακό κομμάτι που βιώνει τη βαναυσότητα των πολέμων και του καπιταλισμού στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους μετανάστες και τις μετανάστριες «από όπου κι αν προέρχονται». Ως αγωνιστικό υποκείμενο που επιδιώκει την καταστροφή του συστήματος που δημιουργεί τους πολέμους δηλώνουμε ρητά στους καπιταλιστές πως δε θα γίνουμε «κρέας» για τις οβίδες τους. Δεν πολεμάμε για κανένα μπλοκ εξουσίας, για κανένα εθνικό ιδεώδες, για κανένα συμφέρον του συστήματος που καθημερινά μας εξαθλιώνει οικονομικά, μας πειθαρχεί στις διατάξεις του, μας αλλοτριώνει ως προς τον διπλανό/ή μας, εν ολίγοις μας ενσωματώνει στις καπιταλιστικές αξίες και τρόπο ζωής. Μια ακόμα δομική κρίση του καπιταλισμού γίνεται με τους πιο συμπυκνωμένους όρους αυτούς του πολέμου ένα ακόμα φορτίο στις πλάτες των καταπιεσμένων. Η ανάδυση των εθνικισμών και η πολεμική προετοιμασία των κρατών μας βρίσκουν ολομέτωπα απέναντι και σε θέση μάχης. Γιατί εμείς γι’αυτό πολεμάμε. Για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας πάνω στα συντρίμμια των κρατών, του κεφαλαίου και των φασιστών.

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΡΩΣΙΑ, ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

ΤΑΞΙΚΟΣ – ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΩΣΙΚΟΥΣ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΤΟΊΚΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Πάτρας

Ετήσια Σύνοδος ΝΑΤΟ, Μαδρίτη 29-30 Ιουνίου

Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Kάτω η τυχοδιωκτική, επικίνδυνη κυβέρνηση Μητσοτάκη

ΜΑΖΙΚΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Κάτω η Ακρίβεια – Λεφτά για τις Κοινωνικές Ανάγκες, ΟΧΙ για Εξοπλισμούς

Όλοι στις Διαδηλώσεις Τετάρτη 29 Ιουνίου

Αθήνα: 19:00, Προπύλαια – Πρεσβεία ΗΠΑ

Θεσσαλονίκη: 19:00, Άγαλμα Βενιζέλου