Οι φωτογραφίες της έκθεσης “FACES” της φωτογραφικής ομάδας jpeg απεικονίζουν την αίσθηση του εύθραυστου που διαπερνά τη συναισθηματική, ψυχολογική ή κοινωνική αφηγηματική
κατάσταση των ανθρώπων που αποκαλύπτεται μέσω ενός προσωπείου, που δεν είναι άλλο από το πρόσωπο. Το φωτογραφικό πρόσωπο έχει επίδραση στην εμπειρία μας να είμαστε άνθρωποι. Απευθύνεται στην αίσθηση του ανθρωπισμού μας.
Η ανθρώπινη προσωπογραφία αφηγείται την προσωπική ιστορία τους καθενός και της καθεμιάς μας. Αντικρίζοντας ένα πρόσωπο ανακαλύπτεις ιστορίες και αμέτρητα συναισθήματα.
Η εσωτερική κατάστασή μας αντανακλάται και εκφράζεται στο πρόσωπο μια και όλα τα συναισθήματά μας καθρεφτίζονται εκεί.
Στις φωτογραφίες, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό που κοιτάμε είναι μια εικόνα, μια κατασκευή, όχι ένα πραγματικό άτομο. Ωστόσο, μέσα από μια φωτογραφία προσώπου βιώνουμε μια αντιπαράθεση με «το άλλο άτομο». Μπορούμε με άνεση να παρατηρήσουμε το πρόσωπο που υπάρχει στις φωτογραφίες. Ενστικτωδώς αναζητάμε το βλέμμα και το αξιολογούμε. Εστιάζουμε στην έκφραση του προσώπου. Η εικόνα γίνεται έτσι το φευγαλα αφηρημένο υποκατάστατο μιας συνάντησης με την σάρκα. Αυτό δίνει σε ένα πρόσωπο μια ιδιαίτερη -πράξενα οικεία- αύρα.
Υποθέτει μια ταυτότητα για το άλλο άτομο ή εγείρει ερωτήματα, τα οποία οδηγούν σε έναν βαθμό ενσυναίσθησης καθώς βάζουμε τον εαυτό μας, λογικά ή συναισθηματικά, στη θέση του εικονιζόμενου ατόμου. Αμφισβητώντας την ταυτότητά μας ως θεατή, το πορτρέτο λειτουργεί ως καθρέφτης. Χρειάζεται να σχετιστούμε με το πρόσωπο που αντικρίζουμε στη φωτογραφία και κάνοντάς το, κοιτάζουμε τον εαυτό μας.
Όπως έλεγε ο Κριστιάν Μπολτάνσκι “η φωτογραφία αντικαθιστά τη μνήμη”. Όταν κάποιος δεν υπάρχει πια, ο μόνος τρόπος να τον θυμηθείς είναι μέσα από τις εικόνες του, μέσα από το πρόσωπό του όπως έχει αποτυπωθεί σε μία φωτογραφία…
Σας περιμένουμε!
