Συγκεντρώσεις για τα εργασιακά, τις εργατικές δολοφονίες, την τιμολογιακή επίθεση και την ακρίβεια σε Λάρισα και Ηράκλειο, Παρασκευή 25/2

Λάρισα: Συγκέντρωση – Μικροφωνική ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και τις εργατικές δολοφονίες, στην Πλατεία Σάπκα στις 11:00
Ηράκλειο: Συγκέντρωση – Πορεία ενάντια στην νέα τιμολογιακή επίθεση, στο Πάρκο Γεωργιάδη στις 19:00

ΛΑΡΙΣΑ

Καλούμε σε Συγκέντρωση – Μικροφωνικη ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και εργατικές δολοφονίες την Παρασκευή 25/2 στις 11:00 στην κεντρική πλατεία Λάρισας.

Με αφορμή τον θάνατο ενός ακόμα εργάτη εν ώρα εργασίας

https://athens.indymedia.org/post/1617171/

Ζούμε σε μια εποχή μεγάλης φτώχειας και εξαθλίωσης. Οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις, προσπαθούμε να επιβιώσουμε όπως μπορούμε, απέναντι σε μια καθημερινότητα που γίνεται όλο και πιο δύσκολη, όλο και πιο αγχωτική. Τα μόνα μέσα επιβίωσής μας είναι τα χέρια και το μυαλό μας, που μας δίνουν την ικανότητα να εργαστούμε και να κερδίσουμε τα προς το ζην. Στις μέρες μας όμως τα αναγκαία αγαθά είναι πανάκριβα σε σχέση με τους μισθούς, έτσι ο χρόνος και οι επιλογές μας λιγοστεύουν. Η ανάγκη για την αυτοσυντήρηση γίνεται εκβιασμός. Τα αφεντικά (μικρά και μεγάλα) πατάνε πάνω σε αυτή την ανάγκη και μας εκμεταλλεύονται κατά το δοκούν. Όσα άτομα αντέχουμε και ήμαστε υπάκουα, συνεχίζουμε να δουλεύουμε (μέχρι να μας απολύσουν), όσα πάλι δεν αντέχουμε ή αντιδρούμε απολυόμαστε. Άλλωστε το κράτος έχει φροντίσει, να διατηρεί μια μεγάλη στρατιά ανέργων της τάξης μας, που είναι διαθέσιμοι να καλύψουν οποιαδήποτε κενή θέση.

Ωστόσο, εδώ και πολλά χρονιά αυτήν η κατάσταση συντηρείται από το κράτος και τα αφεντικά. Κάθε “εκσυγχρονισμός” και “εργασιακή βοήθεια” από την μεριά τους είναι ένα ακόμη βήμα προς την εξαθλίωσή μας. Ένα τίμημα που αναγκάζει την τάξη μας, να πληρώνει με βαρύ αντίτιμο. Τόσο βαρύ που μερικές φορές κοστίζει την ίδια την ζωή των εργατών και των εργατριών! Ας θυμηθούμε την προ δύο μηνών δολοφονία εργάτη από την Cosco, που τον εξάντλησαν, επιβάλλοντάς του να δουλεύει δύο συνεχόμενες βάρδιες. Τις δολοφονίες διανομέων που τρέχοντας, πολλές φορές σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες, με ακατάλληλα μηχανάκια, παρασύρονται και σκοτώνονται. Τις δολοφονίες εργατών στις οικοδομές από πτώσεις στο κενό. Τους δύο νεκρούς εργάτες από έκρηξη στην βιομηχανική ζώνη Λάρισας κ.α. Βέβαια, για να μιλήσουμε σωστά, πάντα συνέβαιναν δολοφονίες εργατών/ριών εξαιτίας των συνθηκών εργασίας και την έλλειψη μέτρων προστασίας. Όμως τα τελευταία χρόνια είναι τόσο μεγάλη η συχνότητα, που κάθε εβδομάδα μετράμε νεκρούς και αυτό είναι εξοργιστικό. Γιατί καταλαβαίνουμε ότι η αύξησή τους σχετίζεται με την χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας και των περιορισμό των εργατικών δικαιωμάτων. Κατά την άποψή μας ο τελευταίος εργατικός νόμος που ψηφίστηκε (ο γνωστός νόμος Χατζηδάκη), έπαιξε ρόλο σε αυτό γιατί νομιμοποίησε την ήδη άσχημη εργασιακή κατάσταση, που βιώνει η εργατική τάξη και έκανε παράνομα τα πενιχρά μέσα αντίδρασης και κινητοποίησης, που είναι διαθέσιμα.

Όμως σε αυτό το βαθύ σκοτάδι υπάρχουν χαραμάδες φωτός .Για εμάς αυτές είναι που πρέπει να μας δίνουν δύναμη και υπομονή, ώστε να μην τα παρατήσουμε και πετάξουμε την αξιοπρέπειά μας στα σκουπίδια. Παρ’ όλη την γενική απογοήτευση και παραίτηση, οι συλλογικοί αγώνες προσφέρουν μέσα αντίδρασης και διεκδίκησης. Ας παραδειγματιστούμε από τους αγώνες του σήμερα, ας προσπαθήσουμε να στηρίξουμε κάθε αδιαμεσολάβητο αγώνα, ας μην απογοητευόμαστε από το γεγονός ότι τα περισσότερα σωματεία και συνδικάτα είναι τσιφλίκια κομματικών παρατάξεων. Αυτά πλέον είναι απονοηματοδοτημένα στα μάτια των εργατών. Ας φτιάξουμε τα δικά μας σωματεία και τα δικά μας δίκτυα εργατικής αλληλεγγύης. Σιγά σιγά, συζητώντας τα προβλήματά μας και δρώντας συλλογικά και ισότιμα. Τότε κάτι ουσιαστικό μπορούμε κερδίσουμε, τότε μπορεί να υπάρξει ελπίδα και αξιοπρέπεια.

Κλαδικά σωματεία και σωματεία βάσης παντού

Όχι άλλοι νεκροί εργάτες για τα κέρδη των αφεντικών

Κάτω ο νόμος Χατζηδάκη

Κατάληψη Ντουγρού

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ