Ολομέτωπη είναι η κυβερνητική επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με την προώθηση από ολοένα και αντιδραστικότερων μεταρρυθμίσεων, παράλληλα με την άσκηση άγριας καταστολής στα πανεπιστήμια. Οι φοιτητ(ρι)ες οργανώνουν τις αντιστάσεις τους και καλούν σε αγώνες για την υπεράσπιση ενός ελεύθερου πανεπιστημίου από τους νόμους της αγοράς, την εμπορευματικοποίησή του και την αστυνομοκρατία, που στοχεύει τις εστίες δημιουργίας και αγώνα, αλλά και την εγκαθίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας από την κυβέρνηση.
Φοιτητικά σχήματα και παρατάξεις καλούν σε κινητοποιήσεις την Πέμπτη 20/1.
Αυτόνομα φοιτητικά σχήματα στο ΑΠΘ καλούν σε διαδήλωση στην Θεσσαλονίκη στις 13:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου , ενάντια στο νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, τους ταξικούς φραγμούς, την εμπορευματικοποίηση, την πειθάρχηση, και την αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια, με νέο πεδίο σύγκρουσης την πανεπιστημιακή αστυνομία.
Η Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη (Σ.Σ.Π.) καλεί σε κινητοποιήσεις σε Αθήνα 13:00 Προπύλαια, Θεσσαλονίκη 12:00 Άγαλμα Βενιζέλου και Γιάννενα 12:00 Περιφέρεια, ενάντια στο νέο νόμο πλαίσιο, το πανεπιστήμιο της αγοράς, την άγρια καταστολή της κυβέρνησης και της αστυνομίας.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ
ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ: ΠΕΜΠΤΗ 20/1 13:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Στην κινητοποίηση καλούν: Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού, Ελευθεριακό Σχήμα Παιδαγωγικού, ΦΕΡΜΑ Σχήμα στο Μαθηματικό, Ελευθεριακό Σχήμα Φιλοσοφικής, Ελευθεριακό Σχήμα Πληροφορικής, Αυτόνομο Σχήμα Πολ. Επ., Ελευθεριακό Σχήμα Δασολογίας και ΦΠ, Αυτόνομη Παρέμβαση Ηλ/Μηχ, Αναρχική συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere
Ανταπόκριση από τα μέτωπα της αναδιάρθρωσης
Μια ενδιαφέρουσα νέα χρονιά ξεκίνησε..
Με αστυνομοκρατούμενο το campus του ΑΠΘ από τις 31 του Δεκέμβρη μέχρι και τις 2 Ιανουαρίου και συγκεκριμένα τα κτήρια της σχολής μας (ΣΘΕ), αφού το κράτος αποφάσισε να εκκενώσει με πολλές κατασταλτικές δυνάμεις την επί 34 χρόνια κατάληψη “Στέκι στο Βιολογικό”. Η δικαιολογία που βρήκαν κράτος και πρυτανεία για την επιχείρηση αυτή, είναι ότι αποτελούσε “ντροπή”, δημιουργούσε “φόβο” και παρεμπόδιζε τη λειτουργία του πανεπιστημίου, ενώ σαν “αντάλλαγμα” για να αποσπάσει την συναίνεση προέβαλε ένα έργο ανάπλασης του ισογείου της ΣΘΕ, το οποίο περιλαμβάνει την αξιοποίησή του σαν χώρο ενιαίας βιβλιοθήκης, αναμονής και νησίδας υπολογιστών. Οι ευχαριστίες του πρύτανη προς τον πρωθυπουργό για την “παρέμβαση της πολιτείας” αποδεικνύουν ότι η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και η ψήφιση και η εφαρμογή αντικοινωνικών και βαθιά ταξικών νόμων, πάει χέρι χέρι με την καταστολή των χώρων και των δομών αγώνα.Η εκ νέου κατάληψη χώρου πίσω απ’το Χημικό, για τη στέγαση των πολιτικών αναγκών του κόσμου του στεκιού, απαντήθηκε με αντίστοιχο κατασταλτικό μένος. Τα ξημερώματα της Τετάρτης 12/1, ασφαλίτες και ΜΑΤ ξανα-εισέβαλαν στο πανεπιστήμιο, συλλαμβάνοντας 15 άτομα, εκκενώνοντας και βανδαλίζοντας το στέκι.
Τι συμβαίνει στο πανεπιστήμιο..
Οι υποσχέσεις, όμως, για έργα προς το συμφέρον των φοιτητ(ρι)ών αποτελούν απλώς Δούρειο Ίππο της πολιτικής απονέκρωσης των πανεπιστημίων, της εναρμόνισής τους με τον στείρο ακαδημαϊσμό που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και της εφαρμογής του νόμου 4777 και όλων των προηγούμενων νόμων που υποβαθμίζουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και τα κοινωνικά κεκτημένα. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο μόνος τρόπος που οι πανεπιστημιακοί θεσμοί κερδίζουν την εμπιστοσύνη των φοιτητ(ρι)ών είναι δίνοντας ψίχουλα και στήνοντας επικοινωνιακές φιέστες εναντίον αγωνιζόμενων υποκειμένων. Αυτό αποδεικνύεται από την καθημερινή υποτίμηση της ποιότητας ζωής και σπουδών μας. Η λέσχη του ΑΠΘ και συγκεκριμένα η εργολαβία που τη διαχειρίζεται, σε συνεργασία με τα όργανα της Συγκλήτου, υποβαθμίζουν συνεχώς την ποιότητα και την ποσότητα του φαγητού της λέσχης, προσπαθούν (και πολλές φορές το κάνουν) να αποκλείσουν μερίδα του κόσμου που το έχει ανάγκη από αυτή, ενώ το πλάνο διαχείρισης αποβλέπει μονάχα στη μεγιστοποίηση των κερδών της εργολαβικής εταιρίας, στη μείωση της χρηματοδότησης από το Υπουργείο και στην μετακύλιση του κόστους σίτισης αργά και σταθερά στις πλάτες των φοιτητ(ρι)ών (βλέπε πίεση της λέσχης για έκδοση και επίδειξη κάρτας σίτισης).
Παράλληλα, τα επί 1,5 χρόνο κλειστά πανεπιστήμια, παρατηρούμε εδώ και καιρό να έχουν ανοίξει με ελεγκτές πιστοποιητικών στις εισόδους και συσκευές καθαρισμού αέρα, ως μέσο προφύλαξης από την πανδημία. Η αμφισβήτηση των μέτρων αυτών ως υγειονομικών, και η ανάδειξη του γεγονότος ότι ο έλεγχος πιστοποιητικών στις εισόδους αποτελεί σχεδόν εξ ολοκλήρου μέτρο πειθάρχησης και προστάδιο της ζήτησης επίδειξης πάσο και εγκατάστασης της πανεπιστημιακής αστυνομίας, είναι ουσιαστική. Η μνήμη μας δεν είναι κοντή και γνωρίζουμε ότι ο μόνος κίνδυνος για την κοινωνία είναι η εγκληματική αμέλεια και υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας, που το κράτος και το πολιτικό του προσωπικό δικαιολογούν μέσω του αφηγήματος της “ατομικής ευθύνης”, ώστε να αποτινάξουν από πάνω τους το βάρος της ευθύνης της μη ενίσχυσης των νοσοκομείων, του μη ανοίγματος καινούριων, της μη πρόσληψης παραπάνω υγειονομικού προσωπικού και της τοποθέτησης σε αναστολή εργασίας μέρους του.
Το πανεπιστήμιο αποτελεί χώρο αναδιάρθρωσης της καπιταλιστικής οικονομίας και πηγή κέρδους για το κεφάλαιο. Οι νόμοι που ψηφίζονται και εφαρμόζονται για το πανεπιστήμιο εδώ και δεκαετίες και από όλες τις κυβερνήσεις, αποσκοπούν στη συνολικότερη αναδιάρθρωση της οικονομίας, η οποία έχει ως στόχο αφενός τα “σπασμένα” των διαδοχικών οικονομικών κρίσεων, αρχής γενομένης της κρίσεως του 2008, νατα “πληρώσουν” άμεσα ή έμμεσα οι καταπιεσμένοι, οι άνθρωποι που βρίσκονται στον πάτο της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας, αφετέρου δε το πανεπιστήμιο να εναρμονιστεί πλήρως με τις παραγωγικές ανάγκες του καπιταλισμού. Ο ψηφισμένος νόμος για τα πανεπιστήμια, του περασμένου Φεβρουαρίου (νόμος 4777), βαθαίνει την εμπλοκή εταιριών στην έρευνα που διεξάγει το πανεπιστήμιο, υψώνει περαιτέρω ταξικούς φραγμούς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι οποίοι αποκλείουν μέσω της ελάχιστης βάσης εισαγωγής χιλιάδες μαθητ(ρι)ές από αυτή, αλλά και μέσω του ορίου φοίτησης ν+ν/2. Το τελευταίο μέτρο, επίσης, εντατικοποιεί σε εξαντλητικό βαθμό τη ζωή και τις σπουδές των φοιτητριών, με σκοπό απλώς να περνάν από το πανεπιστήμιο σαν κυνηγημένες και να βγαίνουν στην αγορά εργασίας ως υπάκουο εργατικό δυναμικό.
Η θέσπιση πειθαρχικών ποινών για φοιτητές που έχουν πολιτιστική, πολιτική, συνδικαλιστική δράση που δεν υπακούει στους κανόνες των πρυτανικών αρχών, έχουν ως στόχο την πειθάρχηση και την απεμπλοκή ή την αποτροπή από την ενασχόληση με τέτοιου είδους ανάγκες και ανησυχίες που ξεφεύγουν από το “ακαδημαϊκό πρότυπο”. Η παρουσία των ένστολων καθαρμάτων της ΕΛ.ΑΣ. στο πανεπιστήμιο, είτε με τη μορφή εισβολών, όπως στην κατάληψη πρυτανείας του Μαρτίου, την εισβολή ασφαλιτών στη ΣΘΕ τον Δεκέμβρη, αλλά και την Παραμονή Πρωτοχρονιάς ώστε να εκκενώσουν το στέκι στο Βιολογικό, είτε με τη μορφή της πανεπιστημιακής αστυνομίας (την οποία έχουν καθυστερήσει τα φοιτητικά κινήματα στον ελλαδικό χώρο του προηγούμενου χρόνου), είναι αυτή που “περιφρουρεί” και διασφαλίζει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων που ορθώνονται απέναντί της. Η συχνή παρουσία της ΕΛ.ΑΣ. εντός και πέριξ των πανεπιστημίων, δηλώνει το πόσο “καίει” το κράτος να περάσει γρήγορα και στα κλεφτά τους αντικοινωνικούς του νόμους, οι οποίοι γνωρίζει ότι δεν έχουν παρά μία μικρή κοινωνική νομιμοποίηση μονάχα από τους υπηρέτες του συστήματος.
Έπεται συνέχεια..
Σε συνέχεια της ατζέντας του κράτους για τα πανεπιστήμια, κατατέθηκε πρόσφατα το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία, το οποίο αποτελεί “συμπλήρωμα” του νόμου 4777, των προηγούμενων νόμων Κεραμέως, Γαβρόγλου, Διαμαντοπούλου, Γιαννάκου κλπ. Έτσι, αυτό προβλέπει τη συγχώνευση τμημάτων μεταξύ τους και το κλείσιμο άλλων, που μπορεί να έχουν λίγους εισακτέους για παράδειγμα. Με το μέτρο της ελάχιστης βάσης εισαγωγής έχουν φροντίσει ώστε πολλά τμήματα να έχουν πολύ λίγους έως και καθόλου εισακτέους, ώστε να ανοίξουν το δρόμο για την παραπάνω πτυχή του επερχόμενου νόμου. Παράλληλα, τα εργασιακά δικαιώματα θα αφαιρεθούν από το πτυχίο και οι φοιτητές θα πρέπει να τα αποκτήσουν από εξωτερικούς φορείς, γεγονός που θα διαλύσει, σε συνέχεια του προσοντολογίου του Γαβρόγλου (διάσπαση παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας από το πτυχίο), την ακεραιότητα των πτυχίων και θα αφήσει περαιτέρω στην εργασιακή επισφάλεια όσους μπορέσουν να πάρουν πτυχία (γιατί όσοι δεν πάρουν βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη τύχη, βλέπε νόμο Χατζιδάκη για την εργασία). Και όλα αυτά για χάρη της “διεπιστημονικότητας” και της “συνδυαστικότητας” των πτυχίων, καθώς τα επαγγελματικά δικαιώματα θεωρούνται πλέον “αναχρονιστικά”. Επίσης, προβλέπει ίδρυση Συμβουλίου Ιδρύματος, το οποίο θα προτείνει τους υποψήφιους πρυτάνεις, αλλά και θα καθορίζει τη σύσταση της επιτροπής που θα τους εκλέγει. Αυτή θα αποτελείται πέρα από όργανα του πανεπιστημίου, και από managers εταιριών, με σκοπό την καλύτερη σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας. Γεγονός που όσο και αν το ντύνουν με μεταξωτές κορδέλες “ανάπτυξης”, βρωμάει περαιτέρω εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στο πανεπιστήμιο και καθοδηγούμενη έρευνα για τις ανάγκες του κεφαλαίου, που σκοπό έχει τη μεγιστοποίηση των κερδών των εταιριών και καμία σχέση δεν έχει με την ευημερία των φοιτητών, η οποία αναλύσαμε παραπάνω με ποιους τρόπους υποσκάπτεται.
Προβλέπεται επίσης η απευθείας χρηματοδότηση θέσεων ακαδημαϊκών από τον ιδιωτικό τομέα, πράγμα που σημαίνει την περαιτέρω εναρμόνιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τις ανάγκες του κεφαλαίου και των εταιριών. Επιπρόσθετα, σε συνέχεια του νόμου Κεραμέως περί Αξιολόγησης, ο οποίος συνδέει τηνχρηματοδότηση των ιδρυμάτων με την αποδοτικότητα της έρευνας που διεξάγουν, δηλαδή την εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου και των εταιριών, το νέο νομοσχέδιο βαθαίνει τη σύνδεση αυτή, την οποία θα αξιολογεί η ΕΘΑΑΕ. Αυτό σημαίνει ότι τμήματα τα οποία δεν είναι πλήρως εναρμονισμένα με τις ανάγκες του καπιταλισμού ή δεν παράγουν ανάλογο ποσό έρευνας, θα υποχρηματοδοτούνται περαιτέρω.
Τι απαντάμε..
Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που δεν βλέπουν το πανεπιστήμιο απλώς ως ενα χώρο σπουδών, αλλά ως χώρο ανάπτυξης ιδεών, ως χώρο πολιτικών και πολιτιστικών ζυμώσεων, οφείλουμε να αυτοοργανωθούμε και να δούμε ποιες είναι οι πραγματικές μας ανάγκες, όπως η καλύτερη ποιότητα ζωής, η ελευθερία δράσης και η αμφισβήτηση του συστήματος που μας βουτάει στην επισφάλεια, τη μιζέρια, την καταστολή, την ανελευθερία και το αβέβαιο μέλλον. Το μόνο που υπόσχεται το σύστημα του κράτους και του καπιταλισμού είναι τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τα σάπια ιδανικά της αριστείας και της ανθρωποφαγίας, τη φτώχεια, τη βαρβαρότητα και την ανεργία. Τις αναπόδραστες κρίσεις που περνάει ο καπιταλισμός, δε θα τις πληρώσουμε για άλλη μια φορά εμείς. Η οργάνωση στις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και σε όλα τα κοινωνικά πεδία πρέπει να είναι η απάντηση μας ώστε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Μέσα από τις διαδικασίες των συλλόγων μας, τις γενικές συνελεύσεις, τις συντονιστικές επιτροπές να καταφέρουμε να μαζικοποιήσουμε τον αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική και καπιταλιστική αναδιάρθρωση και να εμποδίσουμε την επιβολή της παιδείας για τους λίγους κι εκλεκτούς.
Συγκέντρωση – Πορεία ενάντια στο νόμο 4777 και το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο Άγαλμα Βενιζέλου, Πέμπτη 20/1 13:00
ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ 4777 ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού
Ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την κρατική καταστολή και την εμπορευματοποίηση του πανεπιστημίου
Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αποτελεί μια διαρκής διαδικασία του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος μέσω της οποίας επιχειρεί να διασφαλίσει την επικυριαρχία του, να εντείνει την ταξική εκμετάλλευση και να εξασφαλίσει την κοινωνική σιγή. Τα εκπαιδευτικά νομοσχέδια των τελευταίων χρόνων μεθοδεύουν την πλήρη υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, ώστε το σύνολο της να προσαρμοστεί στις ανάγκες του κεφαλαίου σύμφωνα και με τα διεθνή πρότυπα. Η εντατικοποίηση, οι ταξικοί φραγμοί, η καταστολή και η εξατομίκευση δίνουν το σύνθημα για την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης· για το «πανεπιστήμιο του 2030» που ευαγγελίζονται οι ειδήμονες του Ιδρύματος Μποδοσάκη στο σχέδιο τους. Ένα «σχέδιο δράσης» που βρίσκεται υπό την αιγίδα της ΠτΔ Κ. Σακελλαροπούλου και που σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργείου θα αποτελέσει τη βάση για το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στις αρχές του έτους. Ένα τσούρμο προσεκτικά διαλεγμένων για τα φρονήματα και τις δηλώσεις τους ακαδημαϊκών μαζεύτηκαν για να εκφράσουν τον συντηρητικό ακαδημαϊσμό και να προτείνουν τον πιο σύντομο τρόπο που το πανεπιστήμιο θα ευθυγραμμιστεί με τα «ευρωπαϊκά πρότυπα» και τις ανάγκες της αγοράς, ώστε να επιτύχει την καπιταλιστική ολοκλήρωση. Χρησιμοποιώντας μερικές όμορφες λέξεις, όπως η συμπεριλιπτικότητα, η αυτονομία, η διεπιστημονικότητα και η προσαρμοστικότητα προσπαθούν να ντύσουν ένα σχέδιο που προωθεί την σταδιακή ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και την υποτίμηση των πτυχίων.
Ενδεικτικά τα βασικά σημεία της πρότασης περιλαμβάνουν:
Συγκρότηση συμβουλίων ιδρύματος (Σ.Ι.).
Πρόκειται για το ανώτατο αποφασιστικό όργανο του ιδρύματος, ξεπερνώντας και την ίδια τη σύγκλητο, που θα απαρτίζεται από μέλη εξωτερικά του ιδρύματος και διορισμένα από το υπουργείο. Προβλέπεται ο πλήρης έλεγχος των οργάνων διοίκησης των πανεπιστημίων με σκοπό τη θωράκιση της διοίκησης των ιδρυμάτων από τους συλλογικούς φορείς, ενώ στις αρμοδιότητες του θα είναι κι η επιλογή υποψήφιων πρυτάνεων και κοσμητόρων. Η βασικότερη λειτουργία των Συμβουλίων Ιδρυμάτων θα είναι η αξιολόγησή τους με κριτήρια την ανταγωνιστικότητα, την «αριστεία», την προσέλκυση κεφαλαίων ώστε τελικά η χρηματοδότησή τους να αποκοπεί από το δημόσιο και να στηριχτεί πλήρως στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Σε αντιστοιχία με την αναδιάρθρωση σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η αξιολόγηση των ιδρυμάτων και η αυτοχρηματοδότησή τους μέσα από «χορηγίες», έρχεται να μετατρέψει την εκπαιδευτική διαδικασία σε εμπόρευμα, τους διδάσκοντες σε υπαλλήλους πλήρους υποταγμένους στα συμφέροντα των αφεντικών και τους σπουδαστές σε πελάτες. Όσα σχολεία ή ιδρύματα δεν αντέξουν τον ανταγωνισμό συγχωνεύονται ή κλείνουν. Αυτή η κίνηση έρχεται να προστεθεί στην ευρύτερη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ως συνέχεια της εξίσωσης των πτυχίων των δημοσίων πανεπιστημίων με αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων και της ελάχιστης βάσης εισαγωγής.
Αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών κι απόσπαση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία.
Τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν ριζικά στην κατεύθυνση δημιουργίας «ευέλικτου» εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα φοίτησης. Έτσι, λοιπόν, μιλάμε για ειδικά διαμορφωμένες ενότητες μαθημάτων, οι οποίες προσιδιάζουν σε σειρές σεμιναρίων. Το ενιαίο πτυχίο που ως τώρα εξασφάλιζε -τυπικά τουλάχιστον- ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους καταργείται από την πολυδιάσπαση του σε επιμέρους τίτλους και ειδικεύσεις. Ο φοιτητής θα «χτίζει» το πτυχίο του ανάλογα με τις επιλογές μαθημάτων και θα χαράσσει τον ατομικό του δρόμο στην αγορά εργασίας. Προωθείται ο ανταγωνισμός τόσο μεταξύ των φοιτητών κατά τη διάρκεια των σπουδών όσο και μεταξύ των αποφοίτων-μελλοντικών εργαζομένων, ενισχύοντας την εξατομίκευση και διευκολύνοντας την εκμετάλλευση τους από τα αφεντικά.
Ταυτόχρονα, ενισχύεται η εγκαθίδρυση Κέντρων Δια Βίου Μάθησης (ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) τα οποία στοχεύουν στην κατάρτιση των συμμετεχόντων σε αντικείμενα με άνοδο στην αγορά εργασίας. Τα προγράμματα αυτά ενισχύουν τους ταξικούς φραγμούς, αφού ως απαραίτητη προϋπόθεση έχουν τα δίδακτρα και αφετέρου δημιουργούν εργαζομένους πολλαπλών ταχυτήτων, αφού η περεταίρω κατάρτιση που δεν καλύπτεται από το πτυχίο καθίσταται απαραίτητη για την εύρεση εργασίας. Στην ίδια κατεύθυνση που προωθεί τη διασύνδεση της τεχνικής εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας υποτιμημένων και φθηνών εργατικών χεριών επαναφέρονται και τα Τμήματα Εφαρμοσμένων Επιστημών αντικαθιστώντας τα ΑΤΕΙ.
//οι εκκενώσεις καταλήψεων, η πανεπιστημιακή αστυνομία & η ελεγχόμενη είσοδος εξυπηρετούν το σχέδιο της προληπτικής αντιεξέγερσης για την επίθεση σε όποιον/α αγωνίζεται και την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης//
Μένει στο τέλος να φανεί, πως οι αρμόδιοι του υπουργείου θα αξιοποιήσουν τις παραπάνω προτάσεις για τη διαμόρφωση του νέου αντι-εκπαιδευτικού νομοσχεδίου που, όσο κι αν διαφοροποιηθεί στα επιμέρους ζητήματα, η στόχευση του έχει καθοριστεί ήδη πολύ πριν το διαβόητο αυτό πόρισμα της επιτροπής. Άλλωστε, το κράτος συνεχίζει απρόσκοπτα την κατασταλτική του επίθεση εντός κι εκτός πανεπιστημίων και την προετοιμασία του για την ολοκληρωτική διαχείρισή τους. Παραμονή πρωτοχρονιάς εκκενώνει το κατειλημμένο «Στέκι στο Βιολογικό» στο ΑΠΘ και αμέσως ξεκινάει το γκρέμισμά του, αφού πρώτα έχει αποκλείσει με αστυνομικές δυνάμεις τα πανεπιστήμια. Εκδικητικά προς τα κεκτημένα και του φοιτητικού κινήματος που το προηγούμενο διάστημα κατάφερε να επανοικειοποιηθεί με όρους αγώνα το πανεπιστήμιο εκκενώνει την μακραβιότερη κατάληψη στο ΑΠΘ ταυτόχρονα όμως και αποκαλυπτικά θρασύδειλα οι μπάτσοι καταφέρνουν να εισβάλλουν στα πανεπιστήμια μόνο νύχτα ή παραμονή πρωτοχρονιάς. Ματαιοπονούν όσο νομίζουν ότι μπορούν να απονοηματοδοτήσουν το άσυλο και να κάμψουν τους φοιτητικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Η κίνηση αυτή καταδεικνύει εξίσου και τις προτεραιότητες που θέτει ο κρατικός μηχανισμός σχετικά με τα πανεπιστήμια.
Τη στιγμή που η κρατική διαχείριση της πανδημίας έχει αποτύχει μέχρι και στο τελευταίο σημείο της με κρούσματα να έχουν εκτοξευτεί, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, η κυβέρνηση κατάφερε να εξασφαλίσει το κληροδότημα για την εγκατάσταση συστημάτων ελέγχου εισόδου, τουρνικέ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το ΕΚΠΑ, το Πανεπιστήμιο Πειραιά και το ΑΠΘ. Περίπου 750.000 ευρώ δίνονται μέσω δωρεάς της ΑΜΚΕ «Αιγέας» του εφοπλιστή Μαρτίνου, καταξιωμένου υποστηρικτή και έμπιστου «συγγενή» της κυβέρνησης για την εγκατάσταση των συστημάτων ελεγχόμενης εισόδου που θεσμοθετούσε ο νόμος 4777. Η βιασύνη της κυβέρνησης να επιτεθεί ολοκληρωτικά και με κάθε διαθέσιμο μέσο στους αγωνιζόμενους φοιτητές και τα κεκτημένα τους φαίνεται από το σύστημα της δωρεάς για τα τουρνικέ, ώστε να επιταχυνθεί η εγκατάσταση και λειτουργία τους, το πλήθος των αντι-εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, την επιτάχυνση των διαδικασιών πρόσληψης των ΟΠΠΙ και την επαναφορά της εξαγγελίας για την εγκατάσταση τους την Άνοιξη του ΄22 μετά την απόσυρση του μέτρου μπροστά στη δυναμική του ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος.
Είναι ξεκάθαρο εδώ και καιρό πως η ζωτική ανάγκη του κράτους δεν είναι άλλη από την καταστολή. Καμία εντύπωση δεν μας προκαλούν οι προτεραιότητες που θέτει. Καμία εντύπωση και από τα συγχαρίκια του εξουσιομανή Παπαϊωάννου για την εκκένωση του Βιολογικού ή από την πρωτιά του ΑΠΘ σχετικά με την αμεσότητα στην αποδοχή της δωρεάς του Μαρτίνου. Καμία επιλογή και για εμάς πέρα από τον ανυποχώρητο αγώνα.
Βαδίζουμε στους δρόμους που χάραξαν τα ριζοσπαστικά εκπαιδευτικά κινήματα του 1990-1991 και του 1997-1998 ενάντια στους επίδοξους σχεδιασμούς περί εκσυγχρονισμού των πανεπιστημίων, του 2006-2007 ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, του αυτοοργανωμένου αγώνα της περασμένη άνοιξης και όλα όσα ξεκινήσαμε μέσα από την κατάληψη της πρυτανείας και των σχολών μας αποδεικνύοντας την δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν οι φοιτητικοί αγώνες.
Καμία οπισθοχώρηση, κανένας συμβιβασμός μπροστά στο σχέδιο της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης και της ιδιωτικοποίησης της παιδείας. Να υπερασπιστούμε το πανεπιστημιακό άσυλο και τις καταλήψεις ενάντια στην κρατική καταστολή.
Αλληλεγγύη στο «Στέκι στο Βιολογικό» & όλες τις καταλήψεις
Οργάνωση & Αγώνας σε κάθε σχολή
Ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την πανεπιστημιακή αστυνομία το Κράτος και το Κεφάλαιο.
Φοιτητική Διαδήλωση
Πέμπτη 20/1 στις 13:00 Αγ. Βενιζέλου
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών «Quieta Movere»
Η ΣΣΠ ΚΑΛΕΙ ΣΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΕΜΠΤΗ 20/1 ΣΕ ΑΘΗΝΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΕΝΑ
ΚΑΤΩ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ – ΠΛΑΙΣΙΟ
ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΑΘΗΝΑ: Πέμπτη 20/01, Προπύλαια στις 13:00
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Πέμπτη 20/01, Άγαλμα Βενιζέλου στις 12:00
ΓΙΑΝΝΕΝΑ: Πέμπτη 20/01, Περιφέρεια στις 12:00
Στις 22/11 σε εκδήλωση του «ιδρύματος Μποδοσάκη» παρουσιάστηκε από την υπουργό Ν. Κεραμέως ένα «Σχέδιο δράσης για το πανεπιστήμιο του 2030», που σύμφωνα με δημοσιεύματα θα αποτελέσει τον βασικό άξονα του νέου νόμου-πλαισίου που ετοιμάζει το Yπουργείο Παιδείας, ο οποίος έρχεται να καταργήσει ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Μπορεί η υγειονομική και οικονομική κρίση να γίνονται ανεξέλεγκτες, όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει καμία διάθεση να πάρει το παραμικρό ουσιαστικό μέτρο προστασίας των εργαζομένων, της νεολαίας και της κοινωνίας, καθώς μοναδικό μέλημά της είναι πως θα διαλύσει δικαιώματα και κατακτήσεις. Την ίδια ώρα, ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται σε χρεοκοπία διαρκείας και ένα κύμα ακρίβειας σαρώνει τα εργατικά και φτωχά λαϊκά στρώματα, που βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται. Παράλληλα, κατατίθεται ο προϋπολογισμός για το 2022 με τις δαπάνες για την υγεία πετσοκομμένες κατά 820 εκ. εν μέσω του 4ου κύματος της πανδημίας και ενώ μετράμε πάνω από 21.000 θανάτους! Δεν δίνουν δεκάρα για τη δημόσια υγεία και τις καθημερινές εκατόμβες νεκρών, αλλά δημιουργούν για άλλη μια φορά το ψεύτικο δίπολο εμβολιασμένοι-ανεμβολίαστοι, για να αποφύγουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες. Η κυβέρνηση χάνει τον έλεγχο σε όλα τα μέτωπα, όσο και αν τα «πετσωμένα» ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Η εικόνα της είναι όλο και πιο άθλια και η φθορά της είναι ξεκάθαρη, δεν έχει την εμπιστοσύνη παρά μιας πλούσιας ελίτ, όσο κι αν προσπαθεί με το σοκ της καταστολής και απανωτών μέτρων να συνεχίσει τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της.
Ο νόμος-πλαίσιο που είναι στα σκαριά αποτελεί μια πολύ στοχευμένη επίθεση με σκοπό να αλλάξει συθέμελα την δομή και τον τρόπο λειτουργίας των Πανεπιστημίων. Ειδικότερα, προβλέπονται:
- Εισαγωγή σε σχολές και όχι σε τμήματα, οδηγώντας σε μαζικά κλεισίματα/συγχωνεύσεις σχολών και τμημάτων και σε τεράστιο κόψιμο εισακτέων.
- Διάλυση πτυχίων και κατακερματισμός προγραμμάτων σπουδών.Όπως λένε με θράσος: «Τα πτυχία δεν πρέπει να συνδέονται με λεπτομερή επαγγελματικά δικαιώματα». Αντίθετα, κάθε φοιτητής θα παίρνει μόνο αποσπασματικές, κατακερματισμένες «πληροφορίες και δεξιότητες» μέσα από «ενότητες» μαθημάτων (modules) και δεν θα έχει πλήρη και επαρκή γνώση του επιστημονικού αντικειμένου.
- Επαναφορά των Συμβουλίων Ιδρύματος,με «ανθρώπους της αγοράς» που θα έχουν τον πλήρη έλεγχο στους πόρους των πανεπιστημίων και στην αναζήτηση καινούργιων, μιας και το πανεπιστήμιο των «αρίστων» θα είναι και «αυτόνομο». Με λίγα λόγια, θα κάνουν τα ιδρύματα μια μπίζνα πρόσφορη για το κάθε αρπακτικό που θέλει να λεηλατήσει πάνω στο κουφάρι της παιδείας, μια νεοφιλελεύθερη αγορά όπου θα πληρώνεις και θα παίρνεις ένα τίτλο-σαβούρα. Οι πρυτάνεις περιορίζονται στο να διοικούν τα «ακαδημαϊκά θέματα», να γίνουν δηλαδή οι «διευθύνοντες σύμβουλοι» του Πανεπιστημίου ΑΕ, κρατώντας με το αζημίωτο το ακαδημαϊκό περιτύλιγμα στην αθλιότητα.
- «Στρατηγική προσέλκυσης νέων διδασκόντων».Θέλουν να εισχωρήσουν οι ιδιώτες άμεσα και ευθέως μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία και να μισθώνουν καθηγητές, οι οποίοι προφανώς θα δουλεύουν βάση των δικών τους συμφερόντων. Κι ενώ η τηλεκπαίδευση έχει αποδείξει για 1.5 χρόνο το πόσο υποβαθμισμένη εκπαίδευση είναι, έχοντας απορριφθεί από την συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών, μιλάνε για «διαδικτυακή παρουσία καθηγητών», στην προσπάθεια «προσέλκυσης». Αυτοί οι καθηγητές θα επιλέγονται με τα κριτήρια της «αγοράς», δηλαδή το πόσο πιστά νεοφιλελεύθερα σκυλιά είναι τόσο στην διδασκαλία τους, όσο και στο «προμοτάρισμα» χορηγών, αναφέροντας μάλιστα εξοργιστικά ότι «θα ανοίξουν τα πανεπιστήμια και σε νέους Έλληνες επιστήμονες από το εξωτερικό», αυτοί που με τις πολιτικές τους έχουν αναγκάσει να μεταναστεύσουν πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι!
- Επαναφορά των ΤΕΙ, με το όνομα «Τμήματα Εφαρμοσμένων Επιστημών» (ΤΕΕ),στα οποία θα εισάγονται τόσο μαθητές από πανελλήνιες, όσο και απόφοιτοι ΙΕΚ. Έπειτα από τα προηγούμενα παραμύθια για «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ που πλάσαρε ο ΣΥΡΙΖΑ και την διάλυσή τους με την εμφάνιση των διετών προγραμμάτων σπουδών, γίνεται εντεταμένη προσπάθεια ενίσχυσης της «τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης», δηλαδή των σχολών δύο ταχυτήτων, όπου τα ΤΕΕ θα είναι για χαμηλή, γρήγορη και φτηνή κατάρτιση και για πτυχία χωρίς δικαιώματα.
Τα μέτρα αυτά αποτελούν συνέχεια όλων των προηγούμενων νόμων των κυβερνήσεων της ΝΔ αλλά και του υποκριτή ΣΥΡΙΖΑ (ν. Κεραμέως-Χρυσοχοίδη, ν. Αξιολογήσεων, εξίσωση πτυχίων ΑΕΙ-Κολεγίων κ.ά.) και έρχονται, για να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Πρώτον, η παιδεία θα γίνει προνόμιο για λίγους και εκλεκτούς, ήδη η εφαρμογή της απάνθρωπης ΕΒΕ πέταξε φέτος 40.000 μαθητές εκτός πανεπιστημίων και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Μιλάνε ήδη για συρρίκνωση του εκπαιδευτικού χάρτη και ο νέος νόμος έρχεται ακριβώς να το επισφραγίσει περιορίζοντας σημαντικά τον αριθμό των σχολών και φέρνοντας τεράστια μείωση των διαθέσιμων θέσεων στα ΑΕΙ. Δεύτερον, θέλουν το κράτος να ξεμπερδεύει μια και καλή με την χρηματοδότηση της παιδείας, γι’ αυτό μιλάνε για την οικονομική αυτονόμηση και τον περιορισμό των εξόδων των ΑΕΙ. Αυτός ακριβώς θα είναι και ο ρόλος των managers των Συμβουλίων Ιδρυμάτων, οι οποίοι για να πετύχουν αυτό το σκοπό θα μετατρέψουν τις σχολές σε πεδίο τεράστιας κερδοσκοπίας στις πλάτες των φοιτητών-πελατών και των οικογενειών τους, ξεπουλώντας ό,τι βρουν σε ιδιώτες-αρπακτικά, καταργώντας τη φοιτητική μέριμνα και επιβάλλοντας δίδακτρα στα προπτυχιακά. Βασικό τους εργαλείο είναι ο νόμος των αξιολογήσεων, που τις συνδέει άμεσα με τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, και γίνονται με μοναδικό σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών της αγοράς. Τρίτον, στην διάλυση των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων για έναν τίτλο ατομικοποιημένο, ανάλογα με το πορτοφόλι που έχεις για να αγοράσεις πιστωτικές μονάδες για να είσαι μετά απόφοιτος με μισθό πείνας ή άνεργος μέσα στο σκοταδιστικό Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης της εργασίας.
Έτσι, η παιδεία παύει να αποτελεί κοινωνικό αγαθό και μετατρέπεται σε εμπόρευμα, δηλαδή δεν έχει καμία σημασία η ποιότητα της εκπαίδευσης, αλλά μόνο πως θα βγαίνει κέρδος μέσα απ’ αυτήν. Οι σχολές μετατρέπονται σε σούπερ μάρκετ «δεξιοτήτων», δεν υπάρχει καθορισμένο γνωστικό αντικείμενο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα σπουδών, ούτε ενιαίο πτυχίο και κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Ο κάθε φοιτητής θα κυνηγάει να γεμίσει τον προσωπικό του φάκελο προσόντων σε ένα κυνήγι δεξιοτήτων επί πληρωμή, που ο καθένας θα μαζεύει από δω και από κει ό,τι αντέχει η τσέπη του. Τέλος, αφού τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν πλέον σαν επιχειρήσεις θα χρειάζονται και τα security τους, που θα υπερασπίζονται αυτό το καθεστώς απέναντι στη παραμικρή αντίδραση, αλλά και ένα αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας για να μην υπάρχει η παραμικρή απώλεια κερδών. Μάλιστα σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Υπουργός Προ.Πο Θεοδωρικάκος δεσμεύτηκε “ότι πρώτο μέλημά του για το 2022 είναι η ασφάλεια στα πανεπιστήμια”. Οι δηλώσεις αυτές μαζί με την εισβολή της αστυνομίας, την εκκένωση της κατάληψης στο στέκι στο Βιολογικό του ΑΠΘ, την νέα εκκένωση της κατάληψης στο πάρκινγκ του Χημικού, συνδυαστικά με την προαναγγελία για εγκατάσταση τουρνικέ σε 4 κεντρικά ιδρύματα (ΑΠΘ, ΕΚΠΑ, ΑΣΟΕΕ, ΠΑΠΕΙ) μαρτυρούν 2 βασικά πράγματα. Πρώτον, με την εγκατάσταση των τουρνικέ από τον Σεπτέμβρη του 2022 στοχεύουν να αποκόψουν την υπόλοιπη κοινωνία από τα πανεπιστήμια και από τους αγώνες της νεολαίας, καταργώντας την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτά. Δεύτερον, τα τουρνικέ αποτελούν επόμενο ποιοτικά αναβαθμισμένο βήμα μετά τα edupass και τους ελέγχους στις εισόδους των σχολών με κύρια στόχευση να παγιωθούν ακόμα περισσότερο στις συνειδήσεις των φοιτητών οι έλεγχοι, τώρα με πρόσχημα την πανδημία, αύριο για την επιβολή διδάκτρων! Εδώ φαίνεται και ο ρόλος της πανεπιστημιακής αστυνομίας- που αναμένεται σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Υφυπουργού Παιδείας Συρίγου να εισβάλλει τον Απρίλη του 2022- αλλά και γιατί θέλουν τόσο πολύ να επιβάλλουν τους ελέγχους εισόδου, τα πειθαρχικά, τις διαγραφές, τις κάμερες κτλ. Με λίγα λόγια, ο νόμος έρχεται, πάνω στον δρόμο που έστρωσαν οι προηγούμενοι, για να εγκαθιδρύσει μια και καλή το «Πανεπιστήμιο της Αγοράς».
Ανάγκη σύγκρουσης με την κυβέρνηση και την πολιτική της
Επείγουσα μια αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος
ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Τώρα που μεγαλώνουν οι εργατικοί αγώνες και που υπάρχει αγανάκτηση για την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα να πάρουμε οι φοιτητές την κατάσταση στα χέρια μας, να ξεσηκωθούμε ενάντια στο νόμο-οδοστρωτήρα που φέρνουν και να δώσουμε ξεκάθαρο μήνυμα ότι φτάνει πια με την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας. Για να αντιμετωπίσουμε τη νέα επίθεση του υπουργείου παιδείας, πρέπει να έχουμε συλλόγους ζωντανούς και ενεργούς, που να λειτουργούν ως όργανα πάλης στα χέρια των φοιτητών και όχι τυπικές άμαζες διαδικασίες απλής επικύρωσης ενός πλαισίου δράσεων. Ακόμη, χρειάζεται ενότητα και συντονισμός στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος, χωρίς την υποκατάσταση διαδικασιών όπως τα συντονιστικά γενικών συνελεύσεων από συντονιστικά ΔΣ, ο αγώνας είναι των φοιτητών όχι μερικών «αυτόκλητων εκπροσώπων». Τέλος, δε γίνεται το φοιτητικό κίνημα να κλείνεται στον εαυτό του ή να περιορίζεται σε μια απλή παρουσία μέσα στις σχολές, αλλά να επιδιώκει τη σύνδεση με την υπόλοιπη κοινωνία και τους αγώνες της. Ο μόνος τρόπος να ξεπεραστούν αυτές οι αδυναμίες είναι οι ίδιοι οι φοιτητές να κάνουμε στην άκρη αυτές τις αντιλήψεις και όσους τις υποστηρίζουν και τις αναπαράγουν.
Το φοιτητικό κίνημα έχει δείξει πως μπορεί να αντιπαρατεθεί με την κυβέρνηση και τις επιθέσεις που φέρνει, όταν βασίζεται στην αυτοοργάνωση, τα μαχητικά μέσα πάλης και την ενότητα τόσο στο εσωτερικό του όσο και με τα υπόλοιπα πληττόμενα στρώματα της κοινωνίας. Οι κινητοποιήσεις για τον νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη τον περασμένο Γενάρη-Απρίλη έδειξαν ότι μπορούν να βγουν αγώνες και να πετύχουν νίκες, όπως η αναβολή της εισόδου της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές, όμως χρειάζεται μια άλλη πολιτική που να συσπειρώνει, να μαζικοποιεί και να κάνει τους φοιτητές ενεργά μαχητικά κομμάτια στον αγώνα που πρέπει να δώσουμε, μακριά από κούφιες θριαμβολογίες. Οι σημαντικοί νικηφόροι εργατικοί αγώνες του τελευταίου διαστήματος (efood, εκπαιδευτικοί, COSCO) μας δείχνουν το δρόμο, όχι μόνο για να ακυρώσουμε τα σχέδια της κυβέρνησης, αλλά και να εξεγερθούμε απέναντι στην ίδια και τις άθλιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζει.
Σ.Σ.Π. Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη
