Συνάδελφοι/συναδέλφισσες
Δεν το φανταζόμασταν ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή εμείς, οι «ασύνταχτοι» και «άτακτοι» δημοσιογράφοι, να… εγκαλέσουμε στην τάξη(!) τους κατ’ επάγγελμα «καταστατικολάγνους» της Ένωσής μας για καταστρατήγηση του καταστατικού της! Η γνωστή καθεστωτική «παλιοπαρέα» του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού –που είναι διαχρονικά υπεύθυνη για την κατεδάφιση του διεκδικητικού-μαχητικού πυρήνα που οφείλει να έχει ένα αξιοπρεπές συνδικαλιστικό σωματείο– απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι «το πάθος για την εξουσία είναι δυνατότερο από κάθε καταστατικό και ερμηνεία»!
Αυτή η –εκλογικά «διασπασμένη» κατά τα άλλα– «παλιοπαρέα» στο παρελθόν επικαλούνταν κατ’ επανάληψιν την πιστή τήρηση του καταστατικού π.χ. για να αποκλείσει με προκλητικό τρόπο άνεργους και «ατακτοποίητους» οικονομικά συναδέλφους από τη συμμετοχή στις συλλογικές μας διαδικασίες (γενικές συνελεύσεις, δικαίωμα στην ψηφοφορία κτλ.). Τώρα ωστόσο, διά στόματος του «νέου» (διά κληρώσεως) προέδρου της ΕΣΗΕΜΘ Βασίλη Κοντογουλίδη, θεωρεί ότι η εκλογή εφόρου κτιρίων, απαραίτητη για τη συγκρότηση προεδρείου σύμφωνα με το νέο καταστατικό που και ο ίδιος ψήφισε, δεν είναι τελικά και τόσο… «απαραίτητη»! Οι δε αποσκιρτήσαντες άφωνοι καταστατικολάγνοι του παρελθόντος εξερράγησαν και ξαναβρήκαν τη μιλιά τους μπροστά στη μάχη για το μοίρασμα των καρεκλών… Το θέατρο του παραλόγου και της υποκρισίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σε βάρος της νοημοσύνης ενός ολόκληρου κλάδου εργαζομένων στα ΜΜΕ που αναμένουν λύσεις στα πιεστικά εργασιακά και βιοποριστικά τους προβλήματα, με την εργοδοτική αυθαιρεσία να βρίσκεται σε έξαρση και με το συνδικαλιστικό μας σωματείο να βρίσκεται σε κατάσταση παράλυσης.
Είναι εξοργιστική η ακολουθία των γεγονότων μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου μέχρι και το πραξικοπηματικό κλείσιμο της τελευταίας συνεδρίασης:
- Αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος, με εξίσωση της πρώτης παράταξης με τη δεύτερη.
- Εμμονή και των δύο αυτών παρατάξεων στην κατοχή της καρέκλας του προέδρου.
- Πρόταση ακόμη και του μοιράσματος της καρέκλας στη λογική «αρκεί να γίνω μια ημέρα πρόεδρος».
- Προσωπικές φιλοδοξίες. Προσωπικές διαφορές που προσπερνούν το συλλογικό και υποθηκεύουν το μέλλον και τη λειτουργία της Ένωσης.
Η παράσταση ενδεχομένως να ολοκληρωθεί με τα κροκοδείλια δάκρυα για τα πρωτοδικεία και τις διορισμένες διοικήσεις.
Συνάδελφοι/συναδέλφισσες
Ακόμα κι αν ψηφίσατε στις εκλογές τις δύο κυρίαρχες παρατάξεις, η ψήφος σας δεν σημαίνει «λευκή επιταγή» για αυθαιρεσίες και αντιδημοκρατικές πρακτικές, πολύ περισσότερο από ανθρώπους που αναδείχτηκαν «πρόεδροι» με τη ρίψη ενός κέρματος!
Αξίζει να σημειώσουμε ότι όλο αυτό το διάστημα κατά τις επανειλημμένες απόπειρες συγκρότησης προεδρείου δεν έγινε καμία, μα ΚΑΜΙΑ κουβέντα, ούτε καν υπαινιγμός, για θέσεις και προγράμματα. Για τα εργασιακά ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο, ή για την ίδια την ενημέρωση, που τόσο πλήττεται από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις.
Εμείς ο «Ασύνταχτος Τύπος» ως συνδικαλιστική παράταξη –αλλά πρωτίστως ως συνδικαλιστική συλλογικότητα– είχαμε ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι δεν μας ενδιαφέρει καμία καρέκλα και κανένα αξίωμα. Ότι από την επομένη της πλήρωσης των θέσεων στο ΔΣ θα είμαστε παρόντες με προτάσεις και αγώνες για να συνεισφέρουμε στην πραγματική λειτουργία της Ένωσης, στο πλευρό των δημοσιογράφων και της ενημέρωσης. Χρειαζόμαστε συναδέλφους που δεν σκύβουν το κεφάλι σε διευθυντές και εργοδότες, που δεν μοιράζουν τα πρακτικά του ΔΣ στην εργοδοσία για να τα χρησιμοποιήσει εις βάρος συναδέλφων σε δικαστήρια όπου διεκδικούν το δίκιο τους. Συναδέλφους που δεν οραματίζονται μία Ένωση – Εταιρεία.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέσα κι έξω από το διοικητικό, στους εργασιακούς χώρους και στην κοινωνία: ενάντια στις εργασιακές γαλέρες και στην καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, ενάντια στη φίμωση της ελεύθερης δημοσιογραφίας και στις παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων, κοντά στους αγώνες των κινημάτων για κοινωνική δικαιοσύνη. Κι αυτά, συνεχίζοντας τους αγώνες στη διαρκή επίθεση που δεχόμαστε, με οργάνωση και συσπείρωση των μελών του σωματείου μας σε αγωνιστική κατεύθυνση, μαχητικά και αλληλέγγυα, σε συμπόρευση με τους συναδέλφους όλων των κλάδων, τους εργαζόμενους και την ίδια την αγωνιζόμενη κοινωνία.
Η παραίτηση από τη θέση του προέδρου θα ήταν –έστω και εκ των υστέρων– μία κίνηση συναίσθησης της κρισιμότητας των στιγμών, αν πραγματικά δεν θέλουμε «λύση πρωτοδικείου» ή νέες εκλογές. Η καρεκλομαχία, ο πόλεμος ανακοινώσεων και τα προεδροκεντρικά παιχνίδια εξουσίας πρέπει να λάβουν τέλος ΤΩΡΑ. Η Ένωση πρέπει να λειτουργήσει άμεσα προς όφελος όλων των συναδέλφων, με μαχητικότητα, σοβαρότητα και προγραμματισμό, χωρίς να χαρίζεται σε κανέναν!
17/1/2022
