Στην συγκεντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην υποχρεωτικότητα που κάλεσε η Πρωτοβουλία υγειονομικών Θεσσαλονίκης ενάντια στους αποκλεισμούς στην Καμάρα συμμετείχαν άτομα και συλλογικότητες της πόλης, που με συνθήματα ενάντια στους αποκλεισμούς, τις αναστολές εργασίας, τους διαχωρισμούς και το lockdown, έκαναν μικρή πορεία στους πεζόδρομους του κέντρου.
Μερικά από τα συνθήματα ήταν:
Ούτε απολύσεις, ούτε μισά λεφτά την κρίση να πληρώσουνε τα αφεντικά.
Είτε ανεμβολίαστη είτε εμβολιασμένη, απ’ τις κοινότητες μας καμιά δεν περισσεύει.
Φόβος, πειθαρχία και καταστολή αυτό δεν είναι υγεία είναι φυλακή.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης και πατριαρχία, δεν είμαστε όλες ίσες στην επιδημία.
Δεν υπάρχει υγεία χωρίς ελευθερία
ΦΩΤΟ
Καλέσματα:
Καλούμε όλους όσους αντιλαμβάνονται ότι ο αγώνας ενάντια στην υποχρεωτικότητα είναι αγώνας και ενάντια στους εθνικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς, αγώνας απέναντι σε όλους αυτούς που συστηματικά αρνούνται την αυτοδιάθεση του σώματος και της κοινωνίας σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας το Σάββατο 4/12/2021 στην Καμάρα
Πρωτοβουλία υγειονομικών Θεσσαλονίκης ενάντια στους αποκλεισμούς
Κάλεσμα σε συγκέντρωση ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό και τους διαχωρισμούς
Στηρίζουμε και θα συμμετάσχουμε στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που καλεί η “Πρωτοβουλία υγειονομικών Θεσσαλονίκης ενάντια στους αποκλεισμούς” το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στις 12:00 στην Καμάρα.
Παρακάτω ακολουθεί το κάλεσμά μας για την συγκέντρωση:
Εδώ και δύο χρόνια ζούμε μέσα στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης που κήρυξε το κράτος με πρόσχημα την υγειονομική κρίση. Η προπαγάνδα, η λογοκρισία και η καταστολή επιστρατεύτηκαν από την πρώτη στιγμή για να χτιστεί το κρατικό αφήγημα έντεχνα πάνω στο δόγμα της ατομικής ευθύνης. Ο εμβολιασμός παρουσιάζεται τώρα ως εθνικό και κοινωνικό καθήκον και η μη συμμόρφωση συνεπάγεται την έμμεση μείωση μισθού (με τα απανωτά υποχρεωτικά τεστ) και τον αποκλεισμό από την εργασία, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και την κατανάλωση, τις μετακινήσεις και πάει λέγοντας.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, με την εφαρμογή του νόμου του κράτους για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στους υγειονομικούς – που οδήγησε σε αναστολή όσους από αυτούς δεν εμβολιάστηκαν και όσους συμπλήρωσαν 6 μήνες από τότε που νόσησαν – το ανθρωπιστικό πρόσχημα του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης (που τον Μάρτιο του 2020 τόσο υποκριτικά καλούσε σε χειροκρότημα από τα μπαλκόνια) εμφάνισε σημαντικές ρωγμές.
Τέλη Νοεμβρίου του 2021 ο πρωθυπουργός ανακοινώνει τον επερχόμενο (από τα μέσα Ιανουαρίου 2022) καταναγκαστικό εμβολιασμό των άνω των 60 ετών. Πλέον, κάθε ανθρωπιστικό πρόσχημα φαίνεται να γκρεμίζεται, καθώς το εξοντωτικό πρόστιμο των 100 ευρώ (που συνεπάγεται έμμεση μείωση συντάξεων για όσους άνω των 60 είναι συνταξιούχοι) επιβάλλεται εκβιαστικά σε εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας για χάρη του οποίου με κροκοδείλια δάκρυα επιβλήθηκαν οι άνευ ιστορικού προηγουμένου περιορισμοί της κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Μέρα με τη μέρα, βήμα-βήμα χτίζεται έντεχνα ένα πλέγμα απαγορεύσεων και διαχωρισμών που «εμβολιάζει» τις κοινωνίες με τακτικές ενός νέου ολοκληρωτισμού, του υγειονομικού. Μέσα στον τεχνητό διχασμό των κοινωνιών, ήρθε η στιγμή που καθένας και καθεμία οφείλει να πάρει θέση.
Κοινοί αγώνες εμβολιασμένων – ανεμβολίαστων ενάντια:
- στον άμεσο ή έμμεσο υποχρεωτικό εμβολιασμό
- στα πιστοποιητικά υγειονομικών φρονημάτων
- στις απολύσεις και αναστολές των εργαζομένων που αρνούνται την επιβολή ιατρικών πράξεων
- στα προνόμια, τους εκβιασμούς, τα πρόστιμα και τους διαχωρισμούς
- στην επιτήρηση της υγείας και της ζωής μας.
Συνέλευση ενάντια στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης
πηγή : https://seskea.noblogs.org/?p=241
Κάλεσμα στήριξης συγκέντρωσης διαμαρτυρίας ενάντια στην υποχρεωτικότητα
Έχοντας πάρει φόρα από την εμπέδωση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, το ελληνικό κράτος εκμεταλλεύεται την παρακαταθήκη όλων των απαγορεύσεων που βίαια μας επέβαλε, με τις πλάτες της αριστεράς και του «προοδευτικού κόσμου».
Τα καθολικά λοκνταουν, τα sms μετακίνησης, την απαγόρευση της κυκλοφορίας και των συναθροίσεων τα διαδέχτηκε ο καταναγκαστικός εμβολιασμός, τα πιστοποιητικά υγειονομικής νομιμοφροσύνης, τα υποχρεωτικά ράπιντ, οι αναστολές εργασίας, οι απολύσεις και πρόσφατα η επιβολή προστίμου σε όσες/ους δε συμμορφώνονται.
Και όλα αυτά με φόντο την οικονομική και ψυχολογική μας εξαθλίωση.
Τη φόρα που πήρανε να τους την κόψουμε στο δρόμο.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ το Σάββατο 4/12/21 στις 12.00 στην Καμάρα.
Πολιτικές συνελεύσεις ενάντια στην κανονικότητα
Συγκέντρωση ενάντια στα green pass, την υποχρεωτικότητα και τους θιασώτες τους
Τα έκτακτα μέτρα που ανακοινώνονται τον Μάρτη του ’20, μοιάζουν να κοντράρονται μεταξύ τους σε ένα διαγωνισμό αιφνιδιασμών και σκληρότητας. Κρατικά lockdown, απαγορεύσεις κυκλοφορίας και συγκεντρώσεων, ζωή σε 6 κωδικούς, εγκλεισμοί, πρόστιμα, βαφτίζονται υπερήφανα μέτρα υγειονομικού χαρακτήρα, την ίδια στιγμή που τα νοσοκομεία είναι ξανά απαγορευμένα τοπία, η πρωτοβάθμια περίθαλψη διαλύεται και δωρεάν μέτρα προστασίας ούτε για αστείο.
Φαίνεται πως η κατάσταση αυτή μονιμοποιείται, με τις συνθήκες να γίνονται ολοένα και χειρότερες. Το μόνο που επιχειρείται να σωθεί με αυτά είναι οι τσέπες κράτους και αφεντικών, κρατώντας μας πιστούς στις καταναλωτικές μας συνήθειες και αδιαφορώντας για το ποιοτικό επίπεδο της υγείας του ευρύτερου πληθυσμού, και ειδικά των πιο αόρατων.
Στη στοίβα των “υγειονομικών” αυτών μέτρων προστίθεται ο υποχρεωτικός εμβολιασμός και με τη βούλα, που ήδη αποτελεί βασική απαίτηση αφεντικών από δω και κει. Αυτό που ξεκίνησε με το προσωπικό μονάδων υγείας και φροντίδας, ακολουθείται πλέον από τις πληθυσμιακές ομάδες άνω των 60 και με την ευρώπη να κάνει μεγάλα σχέδια για επέκταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού στον ευρύτερο πληθυσμό στο άμεσο μέλλον.
Βλέπουμε την πίεση και τα οικονομικά πρόστιμα να περνάνε στις ανεμβολίαστες καθημερινά, με rapid tests να γίνονται δεκτά μόνο από ιδιωτικές μονάδες υγείας, με παρακρατήσεις μισθών και απολύσεις και την τελευταία προσθήκη, την ποινή των 100€ μηνιαίως στις ανεμβολίαστες άνω των 60ετών.
Τα προσωπικά δεδομένα πάνε περίπατο, με το κράτος να ελέγχει αυθαίρετα ιατρικές καταστάσεις πολιτών και μάλιστα να επιβάλλει πρόστιμα με βάση αυτές. Ήδη, με τους covid-free χώρους, ήρθε και η ποινικοποίηση με βάση απλά την ατομική κατάσταση ανοσίας.
Η τωρινή επιχείρηση καθολικού εμβολιασμού δεν είναι παρά μια προσπάθεια κράτους, κεφαλαίου και κοινωνικών συμμάχων ώστε να ξεπεράσουν την κρίση τους με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Ειναι οι θεραπείες, οι νοσηλείες, οι άδειες ειδικού σκοπού, οι αναρρωτικές και οι αντικαταστάσεις, η βελτίωση των συνθηκών ζωής, η μείωση και η απεντατικοποίηση του χρόνου εργασίας που κοστίζουν. Με την ελπίδα ότι το εμβόλιο μπορεί να περιορίσει αυτά τα έξοδα, η καθολικότητα γίνεται κυρίαρχη κρατική αξία.
Η πρώτη προσπάθεια για αυτό γίνεται μέσω πειθούς και δεν φαίνεται να λειτουργεί για ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Για αυτό επιστρατεύονται τα μεγάλα μέσα, οι κρατικές αξίες πρέπει να μεταμφιεστούν σε ευρύτερες κοινωνικές, ώστε να τις ενστερνιστούν μεγαλύτερα κομμάτια. Πληρωμένοι κονδυλοφόροι, λίστες Πέτσα, ιεροκύρηκες του δελτίου των 9, συστημικοί καριερίστες και κομφορμιστές κάθε είδους επιστρατεύονται για αυτόν τον σκοπό. Το μότο τους; “Ο εμβολιασμός εμποδίζει την μετάδοση, για αυτό και είναι κοινωνικό καθήκον”. Την ίδια στιγμή που αναγκαστικά στοιβαζόμαστε σαν σαρδέλες στα λεωφορεία, συνωστιζόμαστε στις κουζίνες του επισιτισμού και τα εργοστάσια,. Είναι φανερό λοιπόν, είναι φανερό ότι ο περιορισμός της μετάδοσης αποτελεί φθηνή δικαιολογία από την πλευρά του κράτους για να πετύχει τον μαζικό καθολικό εμβολιασμό. Άλλη μια προσπάθεια, δηλαδή, που φαίνεται να πέφτει στο κενό, μιας και η κρατική πολιτική της λειτουργίας των γραμμών παραγωγής αδιαφορεί ολοκληρωτικά για τον περιορισμό της μετάδοσης. Απώτερος σκοπός, οι λιγότερες αντιδράσεις στους χωροφύλακες, στα πρόστιμα, στα QR code, στις αναστολές εργασίας και στις απολύσεις, στους νέους διαχωρισμούς, στους κανιβαλισμούς και στους ελεγκτές που διαγκωνίζονται για αυτό τον σκοπό. Οι καινούργιοι ρόλοι επιτηρητών και αποκλεισμένων μοιράζονται απλόχερα σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας.
Καθώς οι μήνες όμως περνάνε και η τεχνητή ανοσία -προστασία από βαριά νόσηση- μειώνεται, καθώς η χιλιοπαιγμένη πειθώ στις ανεμβολίαστες δεν απέφερε τα απαραίτητα, καθώς η κρίση στις πλάτες μας εντείνεται, το κράτος φέρνει στο προσκήνιο ακόμη πιο επιβλητικά την υποχρεωτικότητα, αυτή τη φορά ξεκινώντας από τους άνω των 60. Χωρίς κανένα πρόσχημα πια περιορισμού της μεταδοσης, έρχεται για λόγους κόστους να επιβάλλει υποχρεωτικές θεραπείες. Και βέβαια όχι τις ακριβές (μονοκλωνικά) που κρατάει για τα vip στελέχη στις ΜΕΘ, αλλά αυτές που προορίζονται για τα παραγωγικά κοπάδια. Μάλιστα, παρουσιάζει την κίνησή του ως κίνηση που δίνει το δικαίωμα στην επιλογή και όχι ως απειλητικό μέσο πίεσης. Η “επιλογή” ανάμεσα στον εμβολιασμό και το πρόστιμο των 100€ ανα μήνα εξαναγκάζει την συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα σε ουρές έξω από εμβολιαστικά κέντρα, στερώντας τους την ελευθερία πάνω στα σώματά τους. Όσον αφορά την πανδημία, χαρακτηρίζονται όλοι τους ευπαθείς και ηλικιωμένοι, όσον αφορά την εργασία όμως, θεωρούνται παραγωγικότατοι και πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται για ακόμη πόσα χρόνια, ανεξάρτητα με το αν πρέπει να σκαρφαλώνουν σκαλωσιές ή να σκάβουν χωράφια πριν το πότισμα.
Η κρατική διαχείριση της πανδημίας θα είναι και η διαχείριση της επόμενης κρίσης τους, δεν έχουμε καμιά αμφιβολία. Και το βαρέλι των μέτρων δεν έχει πάτο.
Η διαφυγή από τις δεξιές και αριστερές επιταγές πειθάρχησης είναι μονόδρομος για να ζήσουμε, και τώρα και στο μέλλον.
Για να μη συνηθίσουμε σε νέους -υγειονομικούς- διαχωρισμούς, αλλά για να επιτεθούμε στη βία των διαχωρισμών με βάση το φύλο, τις σεξουαλικές προτιμήσεις, τη φυλή, την καταγωγή, την τάξη…
Για να μην ανανεώνουμε κάθε 3 μήνες το δικαίωμα του να συναντιόμαστε.
Για να μη συνηθίσουμε στις φρίκες, τη ματαιότητα και τις θανατοπολιτικές, στη διαρκή επιτήρηση της ζωής μας.
Πόλεμος σε κράτος και αφεντικά.
Ανοιχτή συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης
