8 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης 2021: Συγκεντρώσεις και πορείες το Σάββατο 18/9

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ: ΑΘΗΝΑ 17:30 στο μνημείο Π. Φύσσα στο Κερατσίνι / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 18:00 Καμάρα / ΠΑΤΡΑ 12:00 Παράρτημα / ΧΑΝΙΑ 19:00 Πλατεία Αγοράς / ΛΑΡΙΣΑ 19:00 Πλατεία Ταχυδρομείου / ΡΕΘΥΜΝΟ 11:00 Δημαρχείο / ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ 11:00 Πλατεία Καμπάνας / ΗΡΑΚΛΕΙΟ 17:00 Πλατεία Λιονταριών / ΑΓΡΙΝΙΟ 18:00 Πλατεία Δημάδη / ΚΑΒΑΛΑ 18:00 Λιμάνι Καβάλας / ΚΟΜΟΤΗΝΗ 18:00 Κεντρική πλατεία (Ειρήνης) / ΤΡΙΚΑΛΑ 18:00 Πλατεία Ρήγα Φεραίου / ΙΩΑΝΝΙΝΑ 18:00 Περιφέρεια Ηπείρου / ΚΑΡΔΙΤΣΑ 19:00 Κεντρική πλατεία (Ελευθερίας) / ΚΕΡΚΥΡΑ 19:00 Ανουντσιάτα (Οκαζιόν) / ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ 19:00 Χαριλάου Τρικούπη / ΒΟΛΟ 19:00 Πλατεία Αγ. Νικολάου / ΚΑΛΑΜΑΤΑ 19:00 Πλατεία 23ης Μαρτίου…

ΑΘΗΝΑ

Αντιρατσιστικό αντιφασιστικό συλλαλητήριο

Αντιρατσιστικό αντιφασιστικό συλλαλητήριο στις 9 Οκτώβρη, ένα χρόνο από την ιστορική καταδίκη της Χρυσής Αυγής

Σε μεγάλο συλλαλητήριο κατά του ρατσισμού και του φασισμού το Σάββατο 9 Οκτώβρη στην Ομόνοια στις 3μμ στο ένα χρόνο από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση καλούν δεκάδες φορείς, κινήσεις, συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, κοινότητες μεταναστών και πρόσφυγες από τα στρατόπεδα., άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Δεν τελειώσαμε με τους φασίστες, η ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης τους στρώνει ξανά το δρόμο ήταν το μήνυμα της Ανοιχτής Σύσκεψης στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ την Τρίτη 7 Σεπτέμβρη που πήρε την απόφαση για το συλλαλητήριο στις 9 Οκτώβρη.
Είναι ένα συλλαλητήριο ενάντια στην κλιμάκωση της ρατσιστικής εκστρατείας της; κυβέρνησης, με την ψήφιση νέου νόμου παραπέρα καταστρατήγησης του δικαιώματος στο άσυλο, την οχύρωση των συνόρων με την γενίκευση των παράνομων επαναπροωθήσεων, το άνοιγμα νέων στρατοπέδων-φυλακών προσφύγων, την μετατροπή των στρατοπέδων σε τόπους θανάτου και εξαθλίωσης των προσφύγων. Αυτές οι πολιτικές στρώνουν το έδαφος ξανά στους φασίστες όπως έδειξαν και οι αντιδράσεις για την περιοδεία της κούκλας Αμάλ.
Ο Μητσοτάκης συνεργάζεται με τον Ερντογάν, μετά την ήττα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν για να αποκλειστούν οι πρόσφυγες από την ΕΕ, σε στρατόπεδα σε χώρες όμορες, στην Ασία. Η κυβέρνηση σπαταλά εκατομμύρια για Ραφάλ, φράκτες, πανεπιστημιακή αστυνομία ενω η διαχείριση της πανδημίας έχει κοστίσει 14000 ζωές.
Η τοποθέτηση του “μεταφασίστα” Θ. Πλεύρη στο υπουργείο Υγείας ενισχύει την ακροδεξιά και τους φασίστες.
Η πρωτοβουλία ήρθε λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση της περιοδείας της κούκλας Αμάλ σε μια σειρά πόλεις, τις προκλήσεις των φασιστών στο Μεταξουργείο και τις Θερμοπύλες με την κάλυψη της ΕΛΑΣ.
Ο Μηταράκης προχωρά σε μιά προκλητική ενέργεια προσβολής της μνήμης του Παύλου Φύσσα με την εξαγγελία ότι εκείνη την μέρα θα εγκαινιάσει τη νέα δομή κράτησης προσφύγων, το στρατόπεδο-φυλακή στη Σάμο!

Το κεντρικά συνθήματα του συλλαλητηρίου είναι: Σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά, άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες, κλείστε τα στρατόπεδα, Ποτέ Ξανά φασισμός.
Ήδη, στην διοργάνωση δήλωσαν αρχικά την συμμετοχή τους:
Η ΚΕΕΡΦΑ και τοπικές επιτροπές Νίκαιας, Πειραιά, Κυψέλης-Πατησίων, Αμπελοκήπων, Εξαρχείων, Πετραλώνων, Κουκακίου, Καλλιθέας, Ελληνικού, Ν.Σμύρνης, Ιλισίων-Ζωγράφου, Περιστερίου, Ν.Ιωνίας, Αμαρουσίου κα, η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος “η Ενότητα”, η Κοινότητα Μπαγκλαντές, η Κοινότητα Καμερουνέζων στην Ελλάδα, η Κοινότητα Γουϊνέας, Πρόσφυγες από τα στρατόπεδα του Σχιστού, της Μαλακάσας, του Ελαιώνα, της Ριτσώνας, της Κορίνθου, Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες, το Δίκτυο Αφρικανικών οργανώσεων, η Πολιτική Αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής για τους Αιγύπτιους αλιεργάτες, συνδικάτα, ο Σύλλογος εργαζόμενων νοσοκομείου Άγιος Σάββας, οι Σύλλογοι εκπαιδευτικών ΠΕ Αμαρουσίου και Αιγάλεω, συντονιστές εκπαίδευσης στα καμπ, οι Παιδαγωγοί της Αλληλεγγύης, Φοιτητικοί σύλλογοι Αθήνας, Κίνηση καλλιτεχνών με αναπηρία ¨Μηδενική Ανοχή”, η Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών, Πρωτοβουλία φοιτητών ΤΕΑΠΗ, μαθητές σχολείων Αθήνας, αγωνιστές του ΣΦΕΑ, ομάδα δημοσιογράφων με επικεφαλής την Ινγκεμποργκ Μπέιλεν και δημοτικές κινήσεις.

Στην συνάντηση συμμετείχαν ακόμη εκπρόσωποι κινήσεων, ο ΣΥΠΡΟΜΕ, ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας Πειραιά, η ΚΕΔΔΑ, το Δίκτυο υπεράσπισης δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Η Σύσκεψη καλεί σε μαζική συμμετοχή στις εκδηλώσεις του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη στα οκτώ χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, με εκδηλώσεις, συναυλία και κορύφωση την πορεία το Σάββατο 18 Σεπτέμβρη 5.30μμ από το μνημείο στο Κερατσίνι στο Μπλόκο της Κοκκινιάς(Νίκαια).

Συγκροτήθηκε Ανοιχτή Οργανωτική Επιτροπή η οποία θα συνεδριάσει την επόμενη Τρίτη 14/9 στις 7μμ στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ.
Στείλτε την συμμετοχή σας στο email [email protected]
ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΣΕ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνεδρίασε την Πέμπτη 9 Σεπτέμβρη για να συζητήσει την πολιτική κατάσταση και την παρέμβαση του μετώπου το επόμενο διάστημα.

Η ΚΣΕ εκτιμάει ότι όλες οι πρόσφατες εξελίξεις αναδεικνύουν πιο έντονα την κρίση του συστήματος και τα αδιέξοδα της κυβέρνησης της ΝΔ. Οι καταστροφικές πυρκαγιές, η χρεοκοπία στην αντιμετώπιση της πανδημίας, το κύμα ακρίβειας που φουντώνει σε συνδυασμό με όλες τις αντεργατικές επιθέσεις, έρχονται να τροφοδοτήσουν τη εργατική-λαϊκή οργή ενάντια στην κυβέρνηση.

Η ταπεινωτική ήττα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στο Αφγανιστάν λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για το σύστημα, οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και ασκεί νέες πιέσεις στον ελληνικό καπιταλισμό και την κυβέρνηση.

Η μαζική διαδήλωση στις 9 Αυγούστου ενάντια στην κυβέρνηση των εμπρηστών, οι συνεχείς απεργίες στα νοσοκομεία ενάντια στις απολύσεις με πρόσχημα τον εμβολιασμό, είναι προμηνύματα για ένα καυτό φθινόπωρο μαχών σε όλα τα επίπεδα.

Άμεσο καθήκον του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η οργανωτική και πολιτική στήριξη των αγώνων που ανοίγουν την «αυλαία» του φετινού φθινοπώρου και η συμβολή του στην κλιμάκωσή τους κόντρα στην συναίνεση που δίνει απλόχερα ο ΣΥΡΙΖΑ και πέρα από τη λογική της συμβολικής διαμαρτυρίας του ΚΚΕ. Παράλληλα θα πρέπει να εντείνει την πολιτική της παρέμβαση στην κατεύθυνση ευρύτερης συσπείρωσης του μαχόμενου αριστερού ριζοσπαστικού δυναμικού στη λογική της συγκρότησης του πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

Στην κατεύθυνση αυτή:

Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 15/9 με προοπτική ένα κύμα απεργιών και καταλήψεων που θα στείλει στο σκουπιδοτενεκέ την Κεραμέως και όλη την αντιδραστική «μεταρρύθμιση» στην Παιδεία.
Συμμετέχουμε στη διαδήλωση της17/9 στην Αθήνα, 7 μμ Σύνταγμα, ενάντια στην Σύνοδο των μεσογειακών κρατών της ΕΕ που με πρόσχημα την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής βάζουν μπροστά τα σχέδια λεηλασίας των «πράσινων» αρπακτικών της αγοράς. Στηρίζουμε τις δράσεις ενάντια στην σύνοδο της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ που θα διεξαχθεί από τις 17 μέχρι 19/9.
Στις 18/9 διαδηλώνουμε στο Κερατσίνι στην επέτειο της δολοφονίας του Π. Φύσσα. Η σύγκρουση με τη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που ανοίγει το δρόμο για την επανεμφάνιση των φασιστών είναι κρίσιμη μάχη για όλο το εργατικό κίνημα και τη νεολαία. Γι’ αυτό δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις στις κινητοποιήσεις που οργανώνουν αντιρατσιστικές-αντιφασιστικές κινήσεις και συλλογικότητες, συνδικάτα, κοινότητες μεταναστών, φοιτητικοί σύλλογοι στον ένα χρόνο από την ιστορική καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας, με μέρα δράσης στις 7 Οκτώβρη και το μεγάλο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό συλλαλητήριο στις 9 Οκτώβρη στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις.
Παράλληλα οργανώνουμε την εξωστρεφή δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την προβολή και συζήτηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος που έχει ανάγκη η εποχή μας, ανοίγουμε τη συζήτηση για τις πολιτικές προϋποθέσεις για να νικήσουν οι αγώνες.

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμάει ότι η κινητοποίηση του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις μάχες έχει και ως προϋπόθεση το άνοιγμα της συντροφικής πολιτικής συζήτησης στο εσωτερικό της για όλα τα ζητήματα. Με αυτόν τον προσανατολισμό αποφάσισε την σύγκληση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου την Κυριακή 17 Οκτώβρη. Η ΚΣΕ θα συνεδριάσει άμεσα για να διαμορφώσει την εισήγησή της στο ΠΣΟ.

Αντιφασιστική-Αντικρατική- αντικατασταλτική διαδήλωση, 8 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα | Σάββατο 18 Σεπτέμβρη.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ- ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ Π. ΦΥΣΣΑ

στις 18/9/2013 στο Κερατσίνι από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά και το παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χ.Α.

Σήμερα -που η κοινωνία υφίσταται άλλο ένα ισχυρό πλήγμα εξαιτίας της δολοφονικής διαχείρισης της πανδημίας, που επιταχύνονται οι αναδιαρθρώσεις, με το ρήμαγμα της κοινωνικής βάσης και την αποστέρηση των αναγκαίων κοινωνικών αγαθών, και τη λεηλασία της φύσης, που μονιμοποιείται το Καθεστώς Έκτακτης ανάγκης και η κρατική καταστολή αποτελεί την κυρίαρχη στρατηγική του κράτους- οι αντιδραστικές δυνάμεις εμφανίζονται εκ νέου στο δημόσιο πεδίο. Είτε ως εκφραστές συνωμοσιολογικών αφηγήσεων που προέρχονται ξεκάθαρα από την ακροδεξιά και λειτουργούν παραπληρωματικά στους επίσημους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς, στοχεύοντας στη διάλυση των συλλογικών, κοινωνικών και ταξικών δεσμών είτε ως φασιστικές γκρούπες που εμφανίζονται υπό την προστασία των κατασταλτικών μηχανισμών, λειτουργώντας ως εφεδρεία του κράτους και συνδράμοντας στην κρατική ρητορική διάχυσης του ρατσιστικού μίσους και της μισαλλοδοξίας απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη ρεαλιστική προοπτική των από τα κάτω είναι η οργάνωση και ο αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση. Χωρίς αυταπάτες πως το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης μπορεί να εξωραϊστεί, χωρίς αυταπάτες πως οποιαδήποτε κυβέρνηση ή κρατικός θεσμός μπορεί να αποτελέσει φραγμό στο τέρας του φασισμού, να αγωνιστούμε συλλογικά και μαχητικά με όπλο μας τη διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη για την οικοδόμηση ενός κόσμους ισότητας, δικαιοσύνης και ελευθερίας.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ

Αντιφασιστική- αντικρατική- αντικατασταλτική διαδήλωση

8 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣ/ΝΙΚΗ

Αθήνα: Κερατσίνι, Παύλου Φύσσα 60, στις 17:30

Θεσσαλονίκη: Προσυγκέντρωση στην κατάληψη Mundo Nuevo, 17.00

Συγκέντρωση στην Καμάρα, 18.00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Καμπάνια “Δεν Είναι Αθώοι”:Η μεγάλη αντιφασιστική νίκη εφαλτήριο για νέους αγώνες απέναντι στην ακρο

Ο φετινός αντιφασιστικός Σεπτέμβρης είναι διαφορετικός. Βρίσκει το αντιφασιστικό/αντιρατσιστικό κίνημα να έχει πετύχει μια μεγάλη νίκη. Η Χρυσή Αυγή με απόφαση του τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων είναι εγκληματική οργάνωση. Τα τάγματα εφόδου που σκότωσαν τον Παύλο Φύσσα, οι Χρυσαυγίτες που δολοφόνησαν τον Λουκμάν κι επιτέθηκαν δολοφονικά σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και σε δεκάδες μετανάστες έχουν διαλυθεί και καταδικαστεί. Η ηγεσία της νεοναζιστικής οργάνωσης είναι πια ολόκληρη στη φυλακή παρά τις αργοπορίες στη σύλληψη Λαγού και την ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ-που κατά τα άλλα καταστέλλει όσους αγωνίζονται- για την πολύμηνη φυγή του υπαρχηγού Παππά.

Η 7η Οκτώβρη και η συγκλονιστική λαική κινητοποίηση μπροστά από το Εφετείο και η ανακοίνωση του αποτελέσματος της δίκης θα μείνουν στην ιστορία! Η δικαίωση για τις οικογένειες των θυμάτων κι όσων έχουν αγωνιστεί απέναντι στο φασισμό είναι τεράστια! Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε σε μια θεσμική απόφαση των αστικών δικαστηρίων! 8 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, διάφορα μικρότερα φασιστικά μορφώματα(ΕΛΑΣΥΝ,Εθνικό Μέτωπο,Propatria), αλλά και τα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής (βλ. Νεολαία να απειλεί καθηγητές στο Πάντειο, νέα μορφώματα μελών της πχ Κασιδιάρης κλπ) προσπαθούν εκμεταλλευόμενα τη συγκυρία να βγουν και πάλι δρόμο(βλ Θερμοπύλες,Μεταξουργείο,αντιεμβολιαστικές συγκεντρώσεις) και να πάρουν ένα κομμάτι από τη διασπασμένη ακροδεξιά.

Παράλληλα ο φασισμός δεν είναι ένα προσωπαγές φαινόμενο που αρχίζει και τελειώνει με την Χρυσή Αυγή, αλλά ένα φαινόμενο κοινωνικό του οποίου οι αιτίες που τονγεννούν και πάνε χέρι-χέρι μαζί του είναι ακόμα εδώ. Αντιλαικές πολιτικές, φτώχεια, αντεπιστημονικές απόψεις, ρατσισμός ,σεξισμός. Άλλωστε οι φασίστες με ή χωρίς γραβάτα υπηρετούν το εκμεταλλευτικό σύστημα,αποτελούν χρήσιμες εφεδρείες του κι αποπειρώνται να δείξουν ως εχθρό το διπλανό, τη μετανάστρια, όποιον αγωνίζεται για δικαιώματα.Αυτούς χτυπούν. Και όχι μόνοι τους, αλλά με την συγκάλυψη και αρωγή του κράτους.

Στην αντιφασιστική συγκέντρωση της 3/9 απέναντι στη συγκέντρωση των φασιστών, που βγήκαν στον δρόμο να διαδηλώσουν με αφορμή τον περίπατο της Αμαλ, το αστικό κράτος έδειξε ξεκάθαρα ποιους έχει ανάγκη και με ποιους συμμαχεί. Οι φασίστες έμειναν ανέγγιχτοι από τις κατασταλτικές δυνάμεις της αστυνομίας, ενώ η αντιφασιστική συγκέντρωση χτυπήθηκε άγρια. Γιατί είναι το αντιφασιστικό κίνημα που απειλεί τη σταθερότητα της άρχουσας τάξης και όχι οι φασίστες.

Άλλωστε εκφάνσεις της θεσμικής ακροδεξιάς βρίσκουμε και στην πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση και η ΕΕ σε τομείς όπως το προσφυγικό(φράκτης του Έβρου, στρατόπεδα κράτησης προσφύγων, επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο απέναντι στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων) και την καταστολή. Άλλωστε η πρόσφατη υπουργοποίηση του Πλεύρη στο Υπ.Υγείας είναι μία ακόμα τέτοια-όχι φυσικά η μοναδική-ένδειξη. Η έξαρση του εθνικισμού καλλιεργεί το μίσος ανάμεσα στους λαούς με στόχο την συντήρηση και προάσπιση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης.

Απέναντι στα παραπάνω, αλλά και στη δευτεροβάθμια δίκη των ναζί της ΧΑ οφείλουμε να απαντήσουμε δυναμικά! Να μη ξανασηκώσουν κεφάλι! Ένα χρόνο μετά την καταδίκη της ΧΑ και οχτώ χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου, καλούμε σε αντιφασιστικό μήνα μνήμης και δράσης. Το αντιφασιστικό/αντιρατσιστικό κίνημα μαζί με το λαό, τη νεολαία, φορείς, εργατικά σωματεία, φοιτητικούς Συλλόγους να σηκώσουμε το γάντι και να τσακίσουμε μαζί το φασισμό και τις αιτίες του.

-Καλούμε το Σάββατο 18 Σεπτέμβρη 17.30 Αντιφασιστική πορεία από το μνημείο του Παύλου προς το ιστορικό μπλόκο της Κοκκινιάς

– Σάββατο 2 Οκτώβρη 18.30 διοργανώνουμε Εκδήλωση/Συζήτηση ”Οι νέες μορφές της ακροδεξιάς και τα καθήκοντα του αντιφασιστικού κινήματος” Εξάρχεια, κηπάκι Τσαμαδού

-Καλούμε την Πέμπτη 7/10 18.00 στον ένα χρόνο από την καταδίκη της ΧΑ σε μηχανοκίνητη πορεία από το Εφετείο σε γειτονιές της Αθήνα.

– Καλούμε για εκδηλώσεις και δράσεις σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Πριν 8 χρόνια δολοφονήθηκε ο μουσικός αντιφασίστας Παύλος Φύσσας από τα φασιστικά-νεοναζιστικά-παρακρατικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, δίνοντας μάχη απέναντι στην οργανωμένη και στοχοποιημένη επίθεση που δέχθηκε από τα ορφανά των ταγμάτων ασφαλείας.

Η συγκεκριμένη στιγμή, αποτέλεσε κορύφωση της ασύδοτης και αποθρασυνόμενης φασιστικής-παρακρατικής βίας των μαντρόσκυλων του διεθνούς ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, πλάι στις δεκάδες επιθέσεις απέναντι σε συνδικαλιστές, κομμουνιστές, αγωνιστές, αριστερούς-προοδευτικούς ανθρώπους, αναρχικούς, στέκια, δομές και καταλήψεις του κινήματος.

Οι αντιφασιστικές διαδηλώσεις, οι συγκρούσεις, η έκφραση της λαϊκής αντιβίας, η λαϊκή οργή για Παύλο Φύσσα και Σαχζάτ Λουκμάν, δημιούργησαν τους όρους για την συγκρότηση και την εμφάνιση ενός πολύμορφου αντιφασιστικού κινήματος που πλάτιασε και δυνάμωσε σε γειτονιές, χώρους δουλειάς, πανεπιστήμια, όπου όρθωνε το κεφάλι του το φίδι του φασισμού.

Προμετωπίδα αυτού του ταξικού-λαϊκού- αντιφασιστικού κινήματος στάθηκαν οι δυνάμεις που μπόλιασαν πλάι στην καθημερινή αντιφασιστική δουλειά, την πολύμορφη πρακτική και δράση, που κράτησαν την πρακτική της μαχητικής αντιμετώπισης των φασιστών τσακίζοντας υλικά τις δομές και τους μηχανισμούς τους, παίρνοντας πίσω γειτονιές και διαλύοντας κάθε απόπειρα φασιστικής παλινόρθωσης.

Και είναι αυτή η μαχητική αντιμετώπιση και πρακτική, που κράτησε ζωντανή την κομμουνιστική-λαϊκή- αντιφασιστική ιστορία, τους αγώνες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ-ΟΠΛΑ-ΔΣΕ υπό την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, την μαχητική αντιμετώπιση των παρακρατικών στα Ιουλιανά και κατά την περίοδο της στρατιωτικοφασιστικής αμερικανοκίνητης Χούντας (1967-1974) την πολύμορφη πρακτική της περιόδου 80-90-00 που το μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα πέτυχε ουσιαστικές υλικές νίκες διαλύοντας στη πράξη το μιλιταριστικό μύθο της ασύδοτης φασιστικής-παρακρατικής βίας.

Το μπόι της εργατικής τάξης,του λαού και της νεολαίας, σμιλεμένο μέσα στους ταξικούς-λαϊκούς- αντιφασιστικούς αγώνες και την βαθιά παράδοση αντίστασης, γέννησε την πλατιά λαϊκή αντιφασιστική συγκέντρωση της 7ης Οκτώβρη πριν ένα χρόνο-ημέρα ανακοίνωσης της ετυμηγορίας για την δίκη της Χρυσής Αυγής.

Η απόφαση του αστικού δικαστηρίου πάρθηκε κάτω υπό πίεση του λαϊκού-αντιφασιστικού κινήματος, δοσμένη ωστόσο μέσα στις αντιθέσεις του αστικού πολιτικού συστήματος, το οποίο αποφάσισε να καταδικάσει την Χρυσή Αυγή.

Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, τα κανάλια της ντόπιας εξαρτημένης πλουτοκρατίας και κάθε γνωστή ή άγνωστη αντιδραστική φωνή αμέσως έχτισαν τείχος προστασίας της Αστικής Δημοκρατίας σε περίοδο φασιστικοποίησης της πολιτικής και δημόσιας ζωής και δεξιάς στροφής του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, βγάζοντας από την φαρέτρα πιο έντονα το όπλο της θεωρίας των 2 άκρων.

Από την μία μεριά, θέλοντας να πετάξουν από πάνω τους την σκουριά για την συγκρότηση και την ανθρωποκτόνο δράση της Χρυσής Αυγής σαν παράλληλη στρατιωτική οργάνωση πλάι στις επίσημες κρατικές κατασταλτικές δυνάμεις και από την άλλη μεριά για να εξισώσουν τον κομμουνισμό με τον ναζισμό-σε πλήρη στοίχιση με τις κατευθύνσεις του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και της Ε.Ε- για να χτυπήσουν βίαια κατασταλτικά κάθε μορφή αγώνα του λαϊκού κινήματος που αμφισβητεί τον καπιταλιστικό μονόδρομο και την κυριαρχία του μονοπωλίου της κρατικής βίας.

Η απόφαση του δικαστηρίου επισφράγισε, εκείνη την περίοδο, την μεταφορά του συνόλου της φασιστικής-παρακρατικής βίας απευθείας στα φασιστικά τάγματα εφόδου και τους μπουραντάδες των επίσημων κρατικών μηχανισμών, που με πλήρη κάλυψη της δικαστικής εξουσίας ανέλαβαν να επιβάλλουν τον ορυμαγδό της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής, με την φασιστική νομοθεσία για απαγόρευση διαδηλώσεων να χτίζει ένα κράτος χωροφύλακα με γιγαντωμένο τον κρατικό μηχανισμό.

Με το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα να βρίσκεται σε βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση η οποία εντάθηκε έπειτα από την πανδημία του Covid-19, την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να είναι αποδυναμωμένη έπειτα από την διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και το καπιταλιστικό-κυβερνητικό έγκλημα των πυρκαγιών, η απουσία οργανωμένης-μαζικής-μαχητικής λαϊκής αντιπολίτευσης σε όλο το φάσμα της πολιτικής ατζέντας- υγεία-παιδεία-εργασία, δημιουργεί έδαφος για να ενσωματωθεί η λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια είτε από την σοσιαλδημοκρατία- ΣΥΡΙΖΑ- είτε από το βολικό για το σύστημα σκοταδιστικό-αντιδραστικό-αντιεμβολιαστικό κίνημα μέσα στους κόλπους του οποίου εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού και ηγεμονεύουν και συγκροτούνται φασιστικές-παρακρατικές-νεοναζιστικές οργανώσεις.

Σε μια τέτοια συνθήκη, που ο κίνδυνος της φασιστικής παλινόρθωσης είναι ορατός, η διαδήλωση τιμής και μνήμης για τον μουσικό- αντιφασίστα του λαού Παύλο Φύσσα οφείλει να αποκτήσει χαρακτήρα συνολικής καταδίκης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος που γεννά και θρέφει τον φασισμό, λαμβάνοντας χαρακτήρα αναμέτρησης με το σύνολο της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης που υπηρετεί τον διεθνή ιμπεριαλισμό και την εξαρτημένη άρχουσα τάξη, που υποστηρίζεται από την φασιστική-κρατική τρομοκρατία και την φασιστική-παρακρατική τρομοκρατία.

Καλούμε την εργατική τάξη, τον λαό, την νεολαία, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες στην αντιφασιστική συγκέντρωση και διαδήλωση το Σάββατο 18/09 στις 17:30 στο Κερατσίνι στην οδό Παύλου Φύσσα.

Πιασμένοι αλυσίδες, οργανωμένα, συντεταγμένα,δυναμικά και με πυγμή, να τιμήσουμε στην πράξη τον Παύλο Φύσσα,να στείλουμε το μήνυμα και να δώσουμε υπόσχεση στους νεκρούς του λαϊκού- αντιφασιστικού κινήματος, πως το κόκκινο νήμα δεν κόβεται και θα ζητήσουμε λογαριασμό από τους φασίστες απόγονους των Χιτών, των ταγματασφαλιτών, των Μαύδων και του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος που τους γεννά και τους θρέφει.

ΜΑΖΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΓΔΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΦΥΣΣΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ 40,

ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ

Πολιτικός Χώρος «Ηλέκτρα Αποστόλου»

[Ιωάννου Σούτσου & Κάλβου | Γκύζη]

mail: [email protected]

blog: ilektraapostolou.wordpress.com

Όλες-οι στη διαδήλωση για τα 8 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα – Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου, 5:30μμ, Κερατσίνι

από Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

Όλες και όλοι στη διαδήλωση για τα 8 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα – Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου, 5:30μμ, Κερατσίνι. 2013-2021 Παύλος Φύσσας ΠΑΡΩΝ! Αγωνιζόμαστε ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας, δικαιοσύνης. Δε ξεχνάμε τον Σαχτζάτ Λουκμάν, τον Petrit Zifle, τη Ζακ/Zackie oh!, τον Παύλο Φύσσα. Παλεύουμε όλοι και όλες μαζί ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλισμό που τον γεννά και τον θρέφει!

2013-2021 Παύλος Φύσσας ΠΑΡΩΝ! Αγώνας ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλισμό που τον γεννά και τον θρέφει!

Στις 18/9/2021 κλείνουν οχτώ χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη από τάγμα εφόδου της νεοναζιστικής οργάνωσης ΧΑ και το χέρι του φασίστα Ρουπακιά.

Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό ούτε τελειώνει ούτε διαφοροποιείται μετά τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Γιατί οι φασίστες ενεργούσαν και ενεργούν ως τα μακριά χέρια του κράτους που τους ανέχεται, τους υποστηρίζει και τους θρέφει με τις πολιτικές και τις πρακτικές που εφαρμόζει στα σύνορα και τις μητροπόλεις για την εδραίωση κλίματος φόβου, την εμπέδωση της καταστολής, την καθυπόταξη των εκμεταλλευόμενων και την αποτροπή της συλλογικής οργάνωσης τους. Γιατί λειτουργούσαν και λειτουργούν ως τα αόρατα χέρια του κράτους, δηλαδή της πολιτικής έκφρασης του κεφαλαίου, που επιδιώκει τη διάσπαση των από τα κάτω με σκοπό τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης, της παρασιτικής ύπαρξης της κεφαλαιοκρατικής ελίτ και της ύπαρξης πλήθους εξαθλιωμένων φτηνών εργατικών χεριών, βορά στις φάμπρικες και τα εργοτάξια του κεφαλαίου.

Απέναντι σε όλους αυτούς μόνη επιλογή μας δεν μπορεί να είναι άλλη από τη συλλογική μας δράση. Η συλλογικοποίηση, η αυτοοργάνωση, η από τα κάτω κοινή και συλλογική μας δράση είναι ο μόνος δρόμος για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών και κομμάτων, αλλά και των θεσμικών κρατικών φορέων που συντηρούν και προωθούν το ρατσισμό.

Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό δε μπορεί παρά να διεξάγεται στον δρόμο, τις γειτονιές, τα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους εργασίας, δεν μπορεί παρά να είναι πολύμορφος, αντιθεσμικός και ανατρεπτικός. Με οδηγό την κοινωνική αυτοοργάνωση και γνώμονα την ταξική αλληλεγγύη μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, να αντισταθούμε στις δολοφονικές πολιτικές του κράτους και να συντρίψουμε την καπιταλιστική αναδιάρθρωση που θα συνεχίσει να επελαύνει όσο δεν συνειδητοποιούμε τη δύναμη μας. Γιατί η συγκρότηση μας ως τάξη είναι ο μεγαλύτερος φόβος κράτους και αφεντικών και η μεγαλύτερη απειλή για ένα σύστημα που τρέφεται και συντηρείται από εμάς, το αίμα και τη δουλειά μας. Αν η αξιοποίηση των φασιστικών εφεδρειών από το σύστημα εκφράζεται με το γνωστό ρητό ότι “η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα”, εμείς δημιουργούμε κοινότητες αγώνα που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους.

Χτίζουμε κοινότητες αγώνα, ενάντια σε κάθε διαχωρισμό έμφυλο, θρησκευτικό, φυλετικό, εθνικό.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας, δικαιοσύνης.

Δε ξεχνάμε τον Σαχτζάτ Λουκμάν, τον Petrit Zifle, τη Ζακ/Zackie oh!, τον Παύλο Φύσσα.

Παλεύουμε όλοι και όλες μαζί ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλισμό που τον γεννά και τον θρέφει!

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα – askpthk.espivblogs.net

Μασόβκα – Κάλεσμα συγκέντρωσης στο μνημείο του Παύλου Φύσσα (Κερατσίνι, Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου, 17.30)

Οκτώ χρόνια χωρίς τον Παύλο.

Όμως ο αντιφασιστικός αγώνας δεν έχει σταματήσει στιγμή. Ο μόνος τρόπος για να τιμήσουμε το όνομά του δεν είναι άλλος από το να συνεχίσουμε κάτι που ο ίδιος ο Παύλος πρέσβευε στην ζωή και στην μουσική του.

Ο φασισμός δεν είναι κάτι εφήμερο. Δεν είναι μια έννοια απροσδιόριστη. Καραδοκεί συνεχώς στην διπλανή μας πόρτα έως ότου αποφασίσει ότι έχει έρθει η στιγμή για να κάνει την εμφάνισή του. Κινείται ύπουλα, σέρνεται σε υπόγεια και σε λάσπες, σφίγγει τα χέρια με την εξουσία και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Είναι στον χώρο εργασίας μας, είναι στα πανεπιστήμια και στα σχολεία, είναι στα γήπεδα, στις συγκεντρώσεις των αντιεμβολιαστών, στα πατριωτικά συλλαλητήρια. Είναι μέσα σε κάθε κοινωνικό κύκλο. Είναι παντού. Όταν έρθει η στιγμή, λοιπόν, χτυπάει αλύπητα όποιον έχει απέναντί του

Το εξουσιαστικό σύστημα είναι εκείνο που τον θρέφει γιατί τον έχει ανάγκη. Αν αρχίσει να διογκώνεται, τότε προσχηματικά τον καταστέλλει. Είναι μια μακρά φιλιά που στηρίζεται στο δούναι και λαβείν.

Όταν ολοκληρώθηκε η δίκη της Χ.Α. πολλοί έσπευσαν να πανηγυρίσουν με την υποτιθέμενη καταστροφή του φασισμού. Όμως δεν ήταν αυτό. Ένα κομμάτι του πράγματι κατέρρευσε, όμως φασίστες και ναζί είναι ακόμα εκεί έξω αναμένοντας την στιγμή που θα κάνουν την εμφάνισή τους.

Το ίδιο σύστημα που τους τιμώρησε τώρα τους αποφυλακίζει έναν-έναν. Το ίδιο σύστημα δέχεται καταδικασμένους βουλευτές. Γιατί παρόλο που είναι στην φυλακή ακόμα μπορούν να τους αξιοποιήσουν. Ήταν ένα καβγαδάκι ανάμεσα σε αδέλφια εξάλλου.

Ο κόσμος του αγώνα που αντιστρατεύεται στον φασισμό δεν περιμένει την καταδίκη τους από το αστικό δικαστήριο. Δεν περιμένει δικαίωση από όσους τους δυναμώνουν και τους συμβουλεύουν. Είναι καθημερινά στον δρόμο και τον τσακίζει όπου βρεθεί. Δεν αφήνει σπιθαμή γη σε κανέναν τους.

Αυτό ακριβώς έκανε και ο Παύλος. Αντιστάθηκε και πολέμησε αυτούς που απειλούσαν εκείνον, τους γύρω του αλλά και επιβουλεύονταν την ελευθερία όλων.

Δεν είναι απλά μια επέτειος, δεν είναι απλά ένα μνημόσυνο. Είναι η υπενθύμιση του τι εστί φασισμός.

Θάνατος στον φασισμό.

κάλεσμα : Αναρχική συλλογικότητα Μασόβκα

επικοινωνία : [email protected]

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ

Τα ξημερώματα της 18ης Σεπτέμβρη 2013, παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι και ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός από το μαχαίρι του φασίστα Ρουπακιά. Η θεσμική δίωξη της Χ.Α. που ακολούθησε τη δολοφονία του Π.Φύσσα στόχευε από τη μία στην εκτόνωση της κοινωνικής οργής και την αναχαίτιση της ανάπτυξης μίας κοινωνικής έκρηξης (λίγα χρόνια μόλις μετά την κοινωνική εξέγερση του 2008) και από την άλλη επιχειρούνταν, μέσα από αυτήν τη δίκη φιάσκο, που ολοκληρώθηκε τον Οκτώβρη του 2020, να προβληθεί το κράτος ως ο μοναδικός εγγυητής της «δημοκρατικής ομαλότητας», καθώς και να ξεπλυθεί το ίδιο από το ότι οι θεσμοί, οι μηχανισμοί και οι άνθρωποί του είναι που δημιούργησαν και εξέθρεψαν τον παρακρατικό μηχανισμό της Χ.Α., με τα φασιστικά τάγματα εφόδου να λειτουργούν στο πλάι των επίσημων κατασταλτικών μηχανισμών.

Μέσα στις σημερινές συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και πανδημίας -όπου για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία εντείνονται οι όροι εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης και οι κοινωνικοί και ταξικοί αποκλεισμοί- το κράτος σε κατάσταση πανικού συνεχίζει την άγρια κατασταλτική του επίθεση σε όσους και όσες αγωνίζονται ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να επαναφέρει στο προσκήνιο τις φασιστικές και παρακρατικές του εφεδρείες για να συσπειρώσει τα ακραία συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας- κομμάτια που εμφανίζονται είτε ως εκφραστές συνωμοσιολογικών αφηγήσεων που προέρχονται από την ακροδεξιά είτε ως φασιστικές γκρούπες και που το ίδιο έχει διαμορφώσει συστηματικά μέσω της καλλιέργειας της αντίδρασης, της μισαλλοδοξίας και του εθνικισμού- και να τα ενεργοποιήσει στην κατεύθυνση τρομοκράτησης του κόσμου του αγώνα και επιβολής του φόβου στους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους.

Η μάχη ενάντια στην καταστολή και τις φασιστικές συμμορίες, την υποβάθμιση της ζωής μας, την εκμετάλλευση και τη λεηλασία της φύσης είναι συνεχής, χωρίς αυταπάτες ότι ο αγώνας ενάντια σε κράτος και παρακράτος μπορεί να καταπολεμηθεί σε δικαστικές αίθουσες. O αντιφασιστικός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο και η μόνη ρεαλιστική προοπτική για την κοινωνία είναι η οργάνωση και χειραφέτηση των από τα κάτω και η ανατροπή του κόσμου του κράτους και του καπιταλισμού για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, ισότητας, ελευθερίας, δικαιοσύνης.

ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

8 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Σάββατο 18 Σεπτέμβρη

Κερατσίνι, Παύλου Φύσσα 60, 17.30

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

Όλοι και όλες στις αντιφασιστικές διαδηλώσεις του Σαββάτου

“Ο λαός μας όρθιος θα σταθεί, στους αγώνες θα ατσαλωθεί,

θα τσακίσουμε το φασισμό, του συστήματος γιο και φρουρό.”

Ήταν 18 Σεπτέμβρη 2013, όταν ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός από τον ναζί και μέλος της Χρυσής Αυγής Ρουπακιά, ύστερα από ενορχηστρωμένο πέσιμο των ταγμάτων εφόδου της χρυσής αυγής, κυρίως στον ίδιο αλλά και στην παρέα του. Ο Παύλος, παιδί της εργατικής τάξης κοίταξε πρώτα να φυγαδεύσει τους φίλους του και στάθηκε στα ίσια απέναντι στους φασίστες. Η αστυνομία ξεδιάντροπα, όπως κάθε φορά, έτσι κι εκείνο το βράδυ συγκάλυψε και συνέβαλε στην δολοφονία με την απαθή στάση της.

Άλλωστε, εκείνη την περίοδο τα θρασίμια της ΧΑ οργάνωναν πογκρόμ, πουλούσαν προστασία και κλέβανε τους μετανάστες, προστάτευαν αφεντικά απέναντι σε απεργίες εργατών/τριων, σχεδίαζαν και υλοποιουσαν δολοφονικες επιθέσεις σε συνδικαλιστές με την συγκατάθεση και την συμμετοχή των μπάτσων. Υψηλόβαθμα στελέχη της Ασφάλειας Νίκαιας, Διάδες και λοιπά σκουπίδια των σωμάτων ασφαλείας, βρέθηκαν κατηγορούμενοι όταν άνοιξε η δικογραφία της ΧΑ και προφανώς δεν ξηλώθηκε κανένας τους, ούτε γνωστοποιήθηκαν τα ονόματα τους.

Ήταν η περίοδος που η Χρυσή Αυγή εκπροσωπούσε τόσο εντός της βουλής με επερωτήσεις, όσο και στους δρόμους με τα μαχαίρια τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ενδιαφέρον για φοροελαφρύνσεις για τους εφοπλιστές, απεργοσπασίες, επιθέσεις σε μέλη σωματείων εργαζομένων, ομοφυλόφιλους, μετανάστες εργάτες που διεκδικούσαν δεδουλευμένα, σε αναρχικούς και κομμουνιστές, αλισβερίσια με το στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες και ουρά των πολιτικών λιτότητας ήταν οι κύριες ενασχολήσεις της.

Το αντιφασιστικο κίνημα που συγκροτήθηκε και σταδιακά ενδυναμωθηκε στην κατεύθυνση της λαϊκής αυτοάμυνας με στόχο να μην αφεθεί η τάξη να πάει σαν πρόβατο στη σφαγή, η οργανωμένη απομόνωση της χρυσής αυγής από όλο και περισσότερες πτυχές της κοινωνικής ζωής αλλα ταυτόχρονα και οι ίδιες οι τάσεις αυτονόμησης της σε επιμέρους σημεία από τους χρηματοδότες της, οδήγησε στο σταδιακό μάζεμα της απο τα αφεντικά.

Η πολύμορφη και πολυεπίπεδη δουλειά που έκανε το αντιφασιστικό κίνημα τα τελευταία χρόνια, χτυπώντας τους ναζί σε δημόσιους χώρους, πλατείες, συγκεντρώσεις, σε χώρους εργασίας ακόμα και στις αίθουσες των δικαστηρίων, είχε ως αποτέλεσμα είτε να κρυφτούν είτε να επιχειρήσουν να μεταπηδήσουν σε διαφορετικά ακροδεξιά μορφώματα που έκαναν την εμφάνιση τους ανα τους καιρούς, με αρκετούς να αποσύρονται φοβισμένοι.

Την ίδια ώρα και αφού το κεφάλαιο είχε εξασφαλίσει, μέσω της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, την ύφεση των ταξικών και κοινωνικών αγώνων και μία νέα περίοδο συναίνεσης των εργαζομένων μπροστά στην εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική, ο ρόλος τέτοιων οργανώσεων πέρασε σε δεύτερη μοίρα.

Σήμερα, η ραγδαία όξυνση του νέου κύκλου της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που αναδύθηκε με την πανδημία του κορωνοϊού ήρθε να συμπληρωθεί από την εκ νέου ανάδυση των ακροδεξιών και φασιστικών σχηματισμών, με απόπειρες να διεκδικήσουν περισσότερο χώρο στην δημόσια σφαίρα και την πολιτική σκηνή. Ο σκοταδισμός των μαχαιροβγαλτών της χρυσής αυγής και του κάθε νεοναζί αποπειράται ξανά να σπείρει το δηλητήριο του και να αποσπάσει την προσοχή του λαού από τα πραγματικά επίδικα της εποχής μας.

Με πρόσχημα την ανύπαρκτη -κατ’ αυτούς- πανδημία αλλά και την εναντίωση τους στους εμβολιασμούς, προσπαθούν να βρουν μια νέα βάση σε μια μερίδα βαθιά συντηρητική, σκοταδιστική και άκρως επικίνδυνη. Οι κυβερνητικές πολιτικές που άφησαν ορθάνοιχτο τον δρόμο για την επανεμφάνιση και την επαναστελέχωση αυτών των μορφωμάτων, αφενός συμπλέουν μαζί τους στην αδιαφορία για την δημόσια υγεία, για την ουσιαστική διασφάλιση του λαού και της εργατικής τάξης από την πανδημία, αφετέρου οδηγούν ουσιαστικά στη συγκρότηση μιας εφεδρείας, έτοιμης να βγει στο προσκήνιο ξανά όταν το κεφάλαιο τη χρειαστεί ως ένα ακόμη μακρύ χέρι στην κατεύθυνση της εφαρμογής των πολιτικών του.

Από το αστικό κράτος, βέβαια, δεν περιμένουμε τίποτα περισσότερο. Από την μία μια βάζει στην φυλακή χρυσαυγίτες (με τις ελαφρύτερες των ποινών) και από την άλλη δίνει υπουργεία σε ανθρώπους που στηρίζουν το ολοκαύτωμα των Εβραίων εφαρμόζοντας παράλληλα μία απόλυτα ρατσιστική πολιτική που δολοφονεί μαζικά μαζί στο Αιγάιο, τη Μεσόγειο, τα κέντρα κράτησης, μετανάστες και πρόσφυγες.

Μπορεί η περσινή καταδικαστική απόφαση της Χρυσής Αυγής να αποτέλεσε μία νίκη του αντιφασιστικού κινήματος το οποίο ως ένα ισχυρό ιστορικό και κοινωνικό δυναμικό κατάφερε να διαμορφώσει ουσιαστικά απ’ την αρχή τους συσχετισμούς για να στηθεί φραγμός στα φαινόμενα κοινωνικού εκφασισμού, αλλά ο αγώνας δεν έχει τελειώσει. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το αν η αντιπαράθεση με τον φασισμό μπορεί να αφεθεί στα χέρια της αστικής τάξης και των λακέδων της δικαιοσύνης τους. Αυτοί που βγάλαν στους δρόμους τους φονιάδες τους, είναι οι ίδιοι που θα τους ξαναβγάλουν αν χρειαστεί ακόμα και με άλλο όνομα, είναι οι ίδιοι που έχουν κάνει το ρατσισμό θεσμική και μόνιμη κρατική πολιτική. Ο αντιφασισμός είναι καθήκον, ζήτημα επιβίωσης, ιστορικό χρέος της εργατικής τάξης, αλλά ταυτόχρονα και απαραίτητη προϋπόθεση της ίδιας της επαναστατικής και απελευθερωτικής προοπτικής.

Ο αγώνας ενάντια στους φασίστες ήταν και είναι δρομίσιος αγώνας, αλλά δεν ήταν και δεν είναι βεντέτα. Γιατί κι αν σήμερα η Χρυσή Αυγή βρίσκεται υπό διάλυση, ο αγώνας ενάντια στη ρατσιστική πολιτική του Ελληνικού κράτους που δολοφονεί μαζικά μαζί με τη Frontex στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο μετανάστες και πρόσφυγες είναι εξίσου αναγκαίος. Όπως συνέχεια αυτού του αγώνα είναι η πάλη για χαρτιά στους μετανάστες, το μπλοκάρισμα των ρατσιστικών νόμων Ε.Ε. και Ελλάδας που τους στερούν τη πρόσβαση σε υγεία-μόρφωση-δουλειά, το κόψιμο επιδομάτων σε μετανάστες ακόμα και δεύτερης γενιάς, η διεκδίκηση ορατότητας για κάθε άνθρωπο που δεν καλύπτει τα παραγωγικά, εμφανισιακά ή έμφυλα πρότυπα που προωθεί το σύστημα και οι φασίστες του. Συνέχεια αυτού του αγώνα είναι η περιφρούρηση και η οργάνωση της αυτοάμυνας των γειτονιών, των πορειών, των αγώνων μας, της ενότητας της τάξης μας. Συνέχεια αυτού του αγώνα είναι η πάλη απέναντι στις κυρίαρχες εθνικιστικές αφηγήσεις, στα εξοπλιστικά προγράμματα που στερούν χρήματα που θα μπορούσαν να πάνε για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών, αλλά και η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις που φέρνουν το θάνατο και τη προσφυγιά σε όλη τη γη. Συνέχεια αυτού του αγώνα τέλος, είναι η πάλη για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, έναν κόσμο χωρίς τάξεις, χωρίς πολέμους, χωρίς ανισότητες.

Για αυτό, ο αντιφασιστικός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι των αγώνων που στοχεύουν στην ανατροπή του καπιταλισμού, του συστήματος που γεννά τον φασισμό.

Σε αυτόν τον τόπο της προσφυγιάς, της κατοχής, των μαζικών εκτελέσεων από τους ναζί και τους ταγματασφαλίτες και των βασανιστηρίων των χουντικών της ΕΣΑ, ο φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον. Είναι ιστορικό χρέος της πολυεθνικής εργατικής τάξης, των νέων, του λαού, να μην αφεθεί ούτε σπιθαμή χώρου για την παρουσία οποιοδήποτε ακροδεξιού νεοναζί στους δρόμους και στις ζωές μας, αλλά και να τσακιστεί η ρατσιστική κρατική πολιτική που εφαρμόζεται στα σύνορα και στις πόλεις.

Όλοι και όλες στις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις του Σαββάτου 18 Σεπτεμβρίου:

Στο Κερατσίνι στην Παύλου Φύσσα 60 στις 17.30, στην Θεσσαλονίκη στην Καμάρα στις 18.00 και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

ΚΑΜΙΑ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Οκτώ χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και σχεδόν ένα χρόνο μετά την καταδίκη των μελών της Χ.Α. από τα αστικά δικαστήρια, ο φασισμός δεν έχει εξαλειφτεί από την κοινωνία.

Εκφραστές του συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα στους κόλπους θεσμών όπως η Εκκλησία, ο Στρατός, η Αστυνομία, το ίδιο το κοινοβούλιο και γενικά κάθε μορφή της κρατικής μηχανής. Ο φασισμός καλλιεργείται στους εργασιακούς χώρους, στα γήπεδα, στα σχολεία ποτίζοντας με δηλητήριο το λαό δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για τον λεγόμενο “κοινωνικό κανιβαλισμό”.

Για εμάς, τους φίλους και οπαδούς του Αστέρα Εξαρχείων ο φασισμός τσακίζεται στο δρόμο.

Καλούμε στη διαδήλωση 8 χρόνια μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα – Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου, 5:30μμ, Κερατσίνι.

Αστέρας Εξαρχείων

Κάλεσμα στην αντιφασιστική διαδήλωση στο Κερατσίνι [Σάββατο 18/09 17:30 – Π.Φύσσα – Κερατσίνι]

ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ-ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Πριν 8 χρόνια δολοφονήθηκε ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας από τα φασιστικά-νεοναζιστικά-παρακρατικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Ο Παύλος κράτησε το έδαφος του, αντιπαρατέθηκε, έβαλε το σώμα του μπροστά απέναντι στην φασιστική βία. Κράτησε ψηλά την σημαία.

Ο Παύλος είναι ένας ακόμα νεκρός του «αόρατου εμφυλίου» που μαίνεται ανάμεσα στον εργαζόμενο λαό που αγωνίζεται για ψωμί-δουλειά-λευτεριά-ανεξαρτησία-υγεία-παιδεία και τους φασίστες-παρακρατικούς όποια σφραγίδα και αν φέρουν.

Η δολοφονία αποτέλεσε στιγμή κορύφωσης της ωμής φασιστικής βίας της Χρυσής Αυγής, σε μια περίοδο που είχε προηγηθεί το δολοφονικό χτύπημα σε μέλη του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ και ο προπηλακισμός μελών της μητέρας παράταξης για το φασιστικό παρακράτος-Νέας Δημοκρατίας- στις εκδηλώσεις τιμής για τους εκτελεσμένους ταγματασφαλίτες στον Μελιγαλά.

Οι λαϊκές διαδηλώσεις και συγκρούσεις που ακολούθησαν την δολοφονία του δεν έλαβαν τον απαραίτητο χαρακτήρα μιας παλλαϊκής αναμέτρησης με τους κρατικούς-παρακρατικούς μηχανισμούς του συστήματος, δεν κοινωνήθηκαν με το όπλο και την αντίληψη της Μαζικής Λαϊκής Αυτοάμυνας.

Μέσα σε αυτή την συνθήκη που έπρεπε να σπάσει και να χτυπηθεί το φασιστικό παρακράτος η ταξική αναγκαιότητα γέννησε ένα πολύμορφο εργαστήρι αντιμετώπισης της φασιστικής-παρακρατικής βίας.

Ο καθημερινός αντιφασιστικός αγώνας απλώθηκε στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στο σύνολο των πεδίων που ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία δραστηριοποιούνται.

Εμπροσθοφυλακή του κόσμου της εργασίας και του λαϊκού παράγοντα αποτέλεσαν οι δυνάμεις που χρησιμοποίησαν το όπλο του μαχητικού αντιφασισμού, οι κομμουνιστές/στριες, οι αναρχικοί/ες και οι αντιφασίστες/στριες που μέσα από την πολύμορφη πρακτική και δράση έκλεισαν τις φασιστικές-παρακρατικές τρύπες και τσάκισαν τους μηχανισμούς των παρακρατικών, οι εδαφικοποιημένες δομές του αντιφασιστικού κινήματος που πήραν πίσω γειτονιές και απέτρεψαν κάθε σκέψη φασιστικής παλινόρθωσης (Αντιφασιστικό-Αντιεξουσιαστικό Στέκι Δίστομο).

Αυτό το πρόπλασμα ενός λαϊκού – αντιφασιστικού μετώπου που μέσα του συναντήθηκαν πολιτικές δυνάμεις και κομμάτια του εργαζόμενου λαού, αντιφασίστες οπαδοί και νεολαίοι φτωχοδιάβολοι, διαμόρφωσε ταξική συνείδηση, πρόσφερε απτές υλικές νίκες στο αντιφασιστικό κίνημα, σφυρηλάτησε αληθινούς λαϊκούς αγωνιστές μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης και του μαχητικού αντιφασιστικού αγώνα.

Αλλά σε τελική ανάλυση, τίμησε στην πράξη τα ποτάμια αίματος των κομμουνιστών/στριων, των αγωνιστών/στριων, των εργατών/τριων, των απλών προοδευτικών ανθρώπων στη πάλη απέναντι στο διαχρονικό θηρίο του φασισμού.

Τους νεκρούς κομμουνιστές στη συμπλοκή με την 3Ε στη κάθοδο της από την Θεσσαλονίκη.

Τους νεκρούς κομμουνιστές/τριες αντάρτες/ισσες στην αντίσταση απέναντι στο τριπλό φασισμό, τον παρακρατικό μοναρχοφασισμό και τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό στην εποποιία του ’40-’49.

Το αίμα του Πέτρουλα, του Λαμπράκη, που χύθηκε τόσο από τον κρατικό φασισμό όσο και τους παρακρατικούς. Τους νεκρούς της στρατιωτικοφασιστικής αμερικανοκίνητης δικτατορίας και των παρακρατικών που πυροβολούσαν από την ταράτσα.

Και τόσων ακόμη νεολαίων, εργατών, αγωνιστών, που έδωσαν την ζωή τους στον αγώνα για να επικρατήσει το μπόι του ανθρώπου απέναντι στο τέρας της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Η απόφαση του αστικού δικαστηρίου που έστειλε στην φυλακή τα ηγετικά κλιμάκια της Χρυσής Αύγης πάρθηκε κάτω από την πίεση του λαϊκού παράγοντα, που ενώθηκε σε ένα τεράστιο λαϊκό ποτάμι στις 7 Οκτώβρη και απλώθηκε από άκρη σε άκρη της Λεωφόρου Αλεξάνδρας όσο και εξαιτίας ενδογενών αντιθέσεων του συστήματος.

Το αστικό πολιτικό σύστημα, τα κόμματα του και το σύνολο των αστικών μέσων ενημέρωσης, ξεκίνησαν απευθείας εκστρατεία εγκόλπωσης του αποτελέσματος σε ένα πλαίσιο στερέωσης της Αστικής Δημοκρατίας ως μονόδρομο για τις εργαζόμενες μάζες.

Οι φασίστες με κουστούμια μέσα στη Ν.Δ., έχοντας ενσωματώσει ξανά το ακροδεξιό ακροατήριο και τους ψηφοφόρους τους ζητούν ισονομία, ζητούν εφαρμογή της θεωρίας των 2 άκρων στο πλαίσιο της πολιτικής ατζέντας του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και των ευρωπαϊκών μονοπωλίων , ζητούν εξίσωση «ναζισμού- κομμουνισμού» εξίσωση των αγώνων του λαϊκού κινήματος με την φασιστική-παρακρατική βία των μαντρόσκυλων τους.

Φασιστικοί νόμοι απαγόρευσης των διαδηλώσεων, εισόδου της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια, κατάργησης των συνδικαλιστικών-λαϊκών ελευθεριών, κράτος Χωροφύλακας και γιγαντωμένος και ανεξέλεγκτος ο κρατικός-κατασταλτικός φασιστικός μηχανισμός, χτύπημα σε διαδηλώσεις, συλλήψεις σε διαδηλωτές για συμμετοχή στις απαγορευμένες διαδηλώσεις του Πολυτεχνείου και της 6ης Δεκέμβρη, σκευωρίες και οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα, μερικά από τα στοιχεία που δείχνουν την ακραία έξαρση της πολιτικής της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής.

Λόγω της ανυπαρξίας ενός πραγματικού πόλου μαχητικής λαϊκής αντιπολίτευσης που να ακουμπάει το σύνολο των ζητημάτων σε υγεία-παιδεία- εργασία διευκολύνεται η δυνατότητα η λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική να ενσωματωθεί τόσο από την σοσιαλδημοκρατία όσο και από το βολικό για το σύστημα αντιδραστικό-σκοταδιστικό-αντιεμβολιαστικό- σκοταδιστικό κίνημα.

Παρά τον πρόσκαιρο χαρακτήρα αντιπολίτευσης που λαμβάνει απέναντι στο πολιτικό προσωπικό-Νεα Δημοκρατία- της εξαρτημένης ντόπιας ολιγαρχίας, μέσα σε αυτό εκκολάπτεται ξανά το αυγό του φιδιού και ανασυγκροτούνται φασιστικές-νεοναζιστικές-παρακρατικές οργανώσεις, που σε καιρό πολιτικής και οικονομικής κρίσης του συστήματος, αποτελούν βαλβίδα αποσυμπίεσης της λαϊκής οργής, αφετέρου οικοδομούν την κοινωνική αλλά και κρατική νομιμοποίηση της αντεπαναστατικής-αντεργατικής-αντιλαϊκής βίας τους.

Σε μια τέτοια συνθήκη, η διαδήλωση τιμής και μνήμης στο Παύλο Φύσσα δεν είναι απλά επίκαιρη, αλλά πρέπει να λάβει χαρακτήρα συνολικής καταδίκης του συστήματος που γεννά και θρέφει τον φασισμό, της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, επαγρύπνησης και οργάνωσης απέναντι στην ανασυγκρότηση του φασιστικού-παρακράτους.

Να γίνει πεδίο που θα σφυρηλατηθεί η ενότητα του λαού και της εργατικής τάξης απέναντι στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει.

Μέχρι να κόψουμε με το δρεπάνι ξανά το κεφάλι του φιδιού και την οριστική ήττα του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος που φρουρεί, για να γίνει ο λαός αφέντης στο τόπο του, για λευτεριά-ανεξαρτησία και σοσιαλισμό.

Στηρίζουμε το κάλεσμα του Πολιτικού Χώρου «Ηλέκτρα Αποστόλου» και καλούμε την εργατική τάξη, τον λαό,την νεολαία, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, τους αντιφασίστες και τις αντιφασίστριες να συμμετέχουν πλατιά,μαζικά και με παλμό στο οργανωμένο μπλοκ του.

Στις γειτονιές του Παύλου Φύσσα, του Μπλόκου της Κοκκινιάς και του Νίκου Γόδα δε χωρούν φασίστες-παρακρατικοί.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ

ΜΑΖΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ

ΣΤΟΥΣ ΓΔΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΛΑΪΚΟΙ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

Λαϊκή Δράση- Ομάδα Κομμουνιστών- Αγωνιστών

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αντιφασιστική Πορεία για τον Παύλο Φύσσα // Θεσσαλονίκη

Δεν έχουμε ξεμπερδέψει ακόμα ούτε με τους ναζί ούτε πολύ περισσότερο με την ακροδεξιά. Ειδικά οι ναζί της Χρυσής Αυγής προσδοκούν μεγάλες μειώσεις των ποινών τους στον δεύτερο βαθμό εκδίκασης των υποθέσεών τους. Θα ξαναζήσουμε, δηλαδή, δίκες των ναζί και θα χρειαστεί να ξαναπιέσουμε να μην θεωρηθούν τα εγκλήματά τους μικρότερα απ’ ό,τι πραγματικά ήταν.
Πέρα από τη Χρυσή Αυγή, όλος ο ακροδεξιός χώρος βρήκε την ευκαιρία να ξαναβγεί στους δρόμους και να εξαπλωθεί στο διαδίκτυο μέσω του “αντιεμβολιαστικού κινήματος”. Με μαζικές αντιφασιστικές δράσεις, να μην τους αφήσουμε να καταλάβουν δημόσιο χώρο, να μην τους παραχωρήσουμε ούτε σπιθαμή γης για να δηλητηριάζουν την κοινωνία με το μίσος τους για τις καταπιεσμένες κοινωνικές ομάδες.

Αντιφασιστική Πορεία
για τα 8 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα
Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου
18:00
με συγκέντρωση στην Καμάρα

* Φοράμε μάσκα και κρατάμε αποστάσεις. Φροντίζουμε το ένα την άλλη.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ- ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ Π. ΦΥΣΣΑ στις 18/9/2013 στο Κερατσίνι από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά και το παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χ.Α.

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, παρακρατικό τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι από την οποία πέφτει νεκρός ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, μαχαιρωμένος στην καρδιά από το χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά. Ήταν ένα ακόμα επεισόδιο των δολοφονικών ενεργειών της παρακρατικής συμμορίας της ΧΑ σε βάρος αναρχικών και αριστερών αγωνιστών, συνδικαλιστών, προσφύγων και μεταναστών, κατειλημμένων και αυτοδιαχειριζόμενων χώρων αγώνα. Γιατί οι φασίστες χτυπούν εκεί που τους υποδεικνύει η ίδια η κρατική πολιτική, τα συμφέροντα των αφεντικών και η καθεστωτική προπαγάνδα των ΜΜΕ: ενάντια στο αγριότερα εκμεταλλευόμενο τμήμα της κοινωνίας και ενάντια στους αγωνιζόμενους, που διακηρυγμένα βρίσκονται στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής.

Είναι γεγονός πως η ΧΑ, ήδη από την ίδρυση της τη δεκαετία του ’80, λειτούργησε ως κρατικό ενεργούμενο και υποχείριο πιάνοντας το νήμα από το παρελθόν των πολιτικών της προγόνων, των χιτών και των ταγματασφαλιτών της κατοχής και του εμφυλίου και κληρονομώντας την παρακρατική δράση των γκοτζαμάνηδων που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη, αλλά και των κένταυρων και των rangers της ΟΝΝΕΔ που δολοφόνησαν τον αγωνιστή καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα. Βασική της κατεύθυνση, τόσο της ίδιας της οργάνωσης, όσο και του κράτους που την καθοδηγούσε, ήταν να αμβλύνει τις αντιστάσεις της κοινωνίας λειτουργώντας παραπληρωματικά ή/και αντί της επίσημης καταστολής, καθώς και να αναπτύξει τα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά κοινωνικά ένστικτα, διαλύοντας τους όποιους συλλογικούς, ταξικούς και κοινωνικούς δεσμούς, συμβάλλοντας έτσι στον κοινωνικό εκφασισμό.

Μέσα σε συνθήκες βαθιάς πολιτικής και οικονομικής κρίσης, ιδιαίτερα μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, και αντιμέτωπο με τις μαζικές κινητοποιήσεις των επόμενων χρόνων ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση των μνημονιακών πολιτικών, το καθεστώς επέλεξε να πριμοδοτήσει τη δολοφονική συμμορία της ΧΑ με όλα τα μέσα, ως εργαλείο στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αντι-εξεγερτικής και αντεπαναστατικής στρατηγικής, με δύο βασικούς στόχους: αφενός την τρομοκράτηση των πολιτικών του αντιπάλων από τις ναζιστικές ομάδες κρούσης, και αφετέρου τη συσπείρωση των πιο αντιδραστικών στοιχείων του πληθυσμού γύρω από τα ναζιστικά αποβράσματα και τη στρατολόγηση ενός μέρους του στη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό, στην εμπέδωση του ολοκληρωτισμού και της βίας απέναντι στους ταξικά αδύναμους, ώστε να διαχυθεί ο κοινωνικός εκφασισμός, να στοχοποιηθούν οι παρίες για τα δεινά που επιφέρει η πολιτική του κράτους και των αφεντικών, και να μείνουν στο απυρόβλητο οι ισχυροί.

Μπροστά στην προοπτική έκφρασης της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής που ακολούθησε τη δολοφονία του Π.Φύσσα, το κράτος παραπέμπει σε δίκη τη Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση, επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας. Σε αυτά τα εφτά χρόνια τόσο ο «θεσμικός αντιφασισμός» που επιχείρησε να ξεπλύνει το κράτος από την ευθύνη του ενορχηστρωτή της παρακρατικής δράσης των νεοναζί και να εδραιώσει τη θεωρία των δύο άκρων, όσο και η ίδια η παρακρατική δράση στο πεζοδρόμιο βρήκαν απέναντι τους τη σθεναρή, αποφασιστική, διαρκή και ανυποχώρητη αντιφασιστική δράση. Οι μαζικές και μαχητικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις ήταν ο πραγματικός φραγμός στην άνοδο των φασιστών και στις επιθέσεις που πραγματοποιούσαν, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν μπει ισχυρά αναχώματα στην επέλασή τους στο δημόσιο πεδίο. Από τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις αντίστασης και μνήμης για τον Π.Φύσσα και το Σ. Λουκμαν, τις μαχητικές συγκεντρώσεις σε διάφορες στιγμές της δίκης της ΧΑ (με κορυφαίο παράδειγμα τη συγκέντρωση και τις συγκρούσεις που ξέσπασαν με φασίστες και μπάτσους εντός της δικαστικής αίθουσας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης του Στεκιού Αντίπνοια), τις κεντρικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και τις εδαφικές μάχες στις γειτονιές, μέχρι τα οδοφράγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης απέναντι στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον πόλεμο.

Δεν είχαμε και δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο της αστικής δικαιοσύνης. Οι όποιες καταδίκες φασιστών από αυτήν, δεν μπορούν να μας εξαπατήσουν. Δεν ξεχνάμε πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και το κράτος. Ως αναρχικοί – αντιεξουσιαστές, μέσα από τους κοινωνικούς- ταξικούς αγώνες στεκόμαστε ενάντια σε ένα πανίσχυρο σύστημα, που προωθεί τις ανισότητες, την ιεραρχία και τους διαχωρισμούς. Αγωνιζόμαστε μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων, σε όλα τα κοινωνικά πεδία, στους καθημερινούς αγώνες για ισότητα, αλληλεγγύη, ελευθερία.

Στις 7 Οκτώβρη 2021 βρεθήκαμε μαζί με δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές έξω από το Εφετείο της Αθήνας, σε μια από τις μεγαλύτερες αντιφασιστικές συγκεντρώσεις όλων των εποχών στον ελλαδικό χώρο. Xωρίς αυταπάτες για το ρόλο της αστικής δικαιοσύνης και των αποφάσεων της, μέσα από τη δυναμική συγκέντρωση και τις συγκρούσεις με τους ένστολους δολοφόνους της αστυνομίας επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, φωνάξαμε με όλες μας τις δυνάμεις πως δεν βρεθήκαμε εκεί για να πολεμήσουμε τον φασισμό μαζί με το κράτος, την κυβέρνηση, τον όψιμο αντιφασισμό των ΜΜΕ (που εδώ και τόσα χρόνια συστηματικά και με σχέδιο ξέπλεναν την εγκληματική τους δράση) και τους κάθε λογής θεσμικούς θιασώτες ενός κίβδηλου και υποκριτικού αντιφασισμού, αλλά αντίθετα, βρεθήκαμε έξω από το Εφετείο σε πείσμα όλων αυτών που μεθοδικά πριμοδοτούν σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό εκφασισμό και τον κρατικό ολοκληρωτισμό, για να τονίσουμε εμφατικά πως η μόνη απάντηση απέναντι στον πόλεμο, τον εθνικισμό και τον φασισμό που γεννά και θρέφει ο κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού, είναι η οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης και η σύγκρουση με τον κόσμο αυτό.

Σήμερα -που η κοινωνία υφίσταται άλλο ένα ισχυρό πλήγμα εξαιτίας της δολοφονικής διαχείρισης της πανδημίας, που επιταχύνονται οι αναδιαρθρώσεις, με το ρήμαγμα της κοινωνικής βάσης και την αποστέρηση των αναγκαίων κοινωνικών αγαθών, και τη λεηλασία της φύσης, που μονιμοποιείται το Καθεστώς Έκτακτης ανάγκης και η κρατική καταστολή αποτελεί την κυρίαρχη στρατηγική του κράτους- οι αντιδραστικές δυνάμεις εμφανίζονται εκ νέου στο δημόσιο πεδίο. Είτε ως εκφραστές συνωμοσιολογικών αφηγήσεων που προέρχονται ξεκάθαρα από την ακροδεξιά και λειτουργούν παραπληρωματικά στους επίσημους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς, στοχεύοντας στη διάλυση των συλλογικών, κοινωνικών και ταξικών δεσμών είτε ως φασιστικές γκρούπες που εμφανίζονται υπό την προστασία των κατασταλτικών μηχανισμών, λειτουργώντας ως εφεδρεία του κράτους και συνδράμοντας στην κρατική ρητορική διάχυσης του ρατσιστικού μίσους, του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ

Αντιφασιστική- αντικρατική- αντικατασταλτική διαδήλωση

8 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου

Αθήνα: Κερατσίνι, Παύλου Φύσσα 60, 17:30

Θεσσαλονίκη: Προσυγκέντρωση στην κατάληψη Mundo Nuevo, 17.00

Συγκέντρωση στην Καμάρα, 18.00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Έναν χρόνο μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής από την αστική δικαιοσύνη όσοι ήλπιζαν ότι το κράτος και οι αστικοί θεσμοί θα αντιμετωπίσουν τον φασισμό έχουν πλήρως διαψευσθεί. Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, άλλωστε, αφού ο φασισμός ως γέννημα του καπιταλιστικού συστήματος συνεισφέρει τα μέγιστα στην επιβίωσή του, ερχόμενος πάντοτε σε αντιπαράθεση με τις ταξικές μας διεκδικήσεις. Γιατί ο φασισμός πάντοτε ήταν και είναι η χρήσιμη εφεδρεία του κεφαλαίου, που όταν το απαιτούν οι ανάγκες διάσωσης του καπιταλιστικού συστήματος, ανασύρεται από την αναμονή και την παρακρατική του δράση, για να αναλάβει ρόλο κεντρικού ρυθμιστή της πολιτικής ζωής, να επιβάλλει τη στρατιωτικοποίηση της εργασίας, τους ρατσιστικούς κοινωνικούς διαχωρισμούς, την υπαγωγή της κοινωνικής ζωής στον μιλιταρισμό, πάντοτε για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των καπιταλιστών. Η δικαστική καταδίκη της Χρυσής Αυγής ήταν μια ενδοαστική νουθεσία μεταξύ οικονομικά αδελφικών τμημάτων του κεφαλαίου, που απλώς ανταγωνίζονται για την πολιτική εκπροσώπηση των καπιταλιστικών συμφερόντων στο αστικό κοινοβούλιο. Γνωρίζουμε, όμως, ότι η μόνη πραγματική καταδίκη του φασισμού μπορεί να έρθει από την κοινωνική βάση στον αγώνα της προς την ολική απελευθέρωση, όπου θα πρέπει να περάσει πάνω τόσο από τους κρατικούς μισθοφόρους (δηλαδή μπάτσους και στρατιωτικούς), όσο και από τις παρακρατικές εφεδρείες του κράτους (δηλαδή τους φασίστες).

Η Χρυσή Αυγή μπορεί να “τελείωσε” χάρη στον πολύμορφο αντιφασιστικό αγώνα, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όμως, μένει χαραγμένη στη μνήμη μας και μας θυμίζει πως δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, καθώς ο φασισμός παραμονεύει και μπορεί εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε κοινωνική κρίση. Η διάλυση της Χρυσής Αυγής άφησε πίσω της φασιστικές γκρούπες που ευελπιστούν να πάρουν τη θέση της, ομαδοποιήσεις φοβισμένων φασιστών που προσπαθούν να βγουν ξανά στο προσκήνιο έχοντας, όπως πάντα, την υποστήριξη μπάτσων και ΜΜΕ, μηχανισμών που με τόση θέρμη υποστήριξαν και τη Χρυσή Αυγή. Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, τα κολλητηλίκια των μπάτσων με τους φασίστες ακόμη και το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, όταν η ομάδα ΔΙ.ΑΣ. κοιτούσε αμέτοχη το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής να επιτίθεται, ενώ τα ΜΜΕ προσπάθησαν να συγκαλύψουν τον φόνο λέγοντας ότι “τον σκότωσε για το ποδόσφαιρο”.

Η προσπάθεια της αστικής τάξης και κάθε επικουρικού μηχανισμού που αυτή διαθέτει, για να εδραιωθεί κοινωνικά ο ακροδεξιός πόλος είναι πασιφανής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι περίοδοι εθνικιστικών “εξάρσεων” ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες και τα συλλαλητήρια για το “μακεδονικό”. Υπάρχει ένα ευδιάκριτο ρεύμα που συγκροτείται πάνω στον εθνικισμό, τον ρατσισμό, τον σκοταδισμό, τις συνωμοσιολογίες θεωρίες και τον ανορθολογισμό. Σήμερα ο πόλος αυτός έχει αρχίσει πάλι να ενδυναμώνεται: για άλλη μια φορά μετά το μακεδονικό, ένα συνονθύλευμα ψεκασμένων, θρησκόληπτων, ρασοφόρων, και “φιλήσυχων πατριωτών” δε διστάζουν με οποιοδήποτε πρόσχημα να βαδίζουν πλάι-πλάι με δηλωμένους νεοναζί με διακριτικά.

Το ίδιο ρεύμα είναι που έχει αναδείξει επικοινωνιακά η ΝΔ ως υποτιθέμενο “αντίπαλό της κυβέρνησης” κατά την περίοδο της πανδημίας, προκειμένου να αποκρυφτεί η εγκληματική κρατική διαχείριση της πανδημίας, η αποδυνάμωση του ΕΣΥ και κάθε λογής παράλογο και αντιεπιστημονικό μέτρο που έχει παρθεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο από την κυβέρνηση. Αφού δεν έλαβε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αφού δεν στήριξε ουσιωδώς το Ε.Σ.Υ., αφού γέμισε τις γειτονιές και τις πλατείες μπάτσους μετατρέποντας την υγειονομική κρίση σε μία τέλεια ευκαιρία για επιβολή μιας αστυνομοκρατίας άνευ προηγουμένου, αφού άνοιξε δις τα σχολεία με απολύτως καμία κρατική πρόνοια για την προστασία μαθητών και δασκάλων, αφού απροσχημάτιστα ήρε όλα τα μέτρα τις τουριστικές περιόδους και έκλεισε εκ νέου τους ανθρώπους στα σπίτια τους, μόλις οι τουρίστες έφυγαν, ξεκίνησε σταθερά και στοχευμένα να δημιουργεί επικοινωνιακά τον “εσωτερικό εχθρό” που “φταίει για ό,τι θα γίνει”.

Αδιαμφισβήτητα υπάρχει διάχυτη κοινωνική οργή απέναντι στις πολιτικές της κυβέρνησης. Υπάρχει οργή, όμως, που εκκινεί από διαφορετικές ταξικές και ιδεολογικές αφετηρίες. Γιατί από τη μια αντιδρά ένα μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης, οι οργανωμένοι ταξικοί και πολιτικοί σχηματισμοί της, διεκδικώντας την ενίσχυση της δημόσιας υγείας για την υγειονομική θωράκιση της κοινότητας, διεπόμενοι, συνεπώς, από αίσθημα κοινωνικής υπευθυνότητας και αλληλεγγύης, υπερασπίζοντας παράλληλα τα εργασιακά δικαιώματα και τις κοινωνικές ελευθερίες που αλλεπάλληλα υπονομεύει και καταστρατηγεί το κράτος. Από την άλλη στέκει το ετερόκλητο σύνολο των συντηρητικών ανορθολογιστών, των μικρών και των μεσαίων αφεντικών και των απερίσκεπτων φιλοτομαριστών γενικότερα, τους οποίους η κυβέρνηση ωθεί στο αντιδραστικό μέτωπο με κεφαλή τους φασίστες. Η ίδια η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί, για να έχει απέναντί της μια βολική και εύκολα διαχειρίσιμη αντιπολίτευση. Μια μικροαστική αντιπολίτευση που θα μπορέσει να χειραγωγηθεί και να ενσωματωθεί μέσα στα πλαίσια του αστικού πολιτικού συστήματος, χωρίς να θίγει ή να απειλεί την εξουσία και τα προνόμια της άρχουσας τάξης. Με αυτόν τον τρόπο σκοπεύει η κυβέρνηση να χτυπήσει το αντικαπιταλιστικό κίνημα. Στρέφοντας αποπροσανατολιστικά την κοινωνική οργή σε ανέξοδες για το καπιταλιστικό σύστημα αντι-κοινωνικές αντιδράσεις.

Κανένα φασιστικό κίνημα δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τη βοήθεια του κράτους. Για την ακρίβεια ο φασισμός εξελίσσεται γρήγορα σε επίσημη κρατική πολιτική. Οι αστυνομικές επιθέσεις και δολοφονίες στον Έβρο, οι παρακρατικές ομάδες φασιστών στον Έβρο και τα νησιά, οι εξώσεις μεταναστών, το χτίσιμο κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης, οι παράνομες επαναπροωθήσεις, η αστυνομοκρατία, οι συλλήψεις, οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, ο αυταρχισμός, η λεηλασία του δημόσιου πλούτου, ο εθνικιστικός παροξυσμός και η εξοπλιστική κούρσα σε βάρος της εργατικής τάξης συνηγορούν σε αυτό. Αυτήν τη στιγμή, μάλιστα, υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης (μεταξύ αυτών και ο υπουργός Υγείας) υιοθετούν εθνικιστικό λόγο, έχοντας εκφράσει και ναζιστική ρητορική στο παρελθόν, ενώ συνολικά τρεις ακροδεξιοί έχουν χρηστεί υπουργοί, για να επισφραγίσουν συμβολικά τη μεταστροφή της Νέας Δημοκρατίας από τη Δεξιά στην Ακροδεξιά.

Απέναντι σε αυτήν τη λαίλαπα στεκόμαστε ΕΜΕΙΣ. Ποιοι είμαστε; Είμαστε οι άνθρωποι της κοινωνικής βάσης που ακροβατούμε ανάμεσα στην ανεργία και τις άθλιες κακοπληρωμένες δουλειές. Είμαστε οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες που ζούμε μέσα στο καθεστώς εξαίρεσης. Είμαστε οι γυναίκες που κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή από τον μισογυνισμό και τις σεξιστικές επιθέσεις. Είμαστε τα lgbtqia+ άτομα που μας επιτίθενται και μας χλευάζουν για τη σεξουαλική κατεύθυνση μας. Είμαστε οι καταπιεσμένοι/ες κι οι εκμεταλλευόμενοι/ες, αυτοί και αυτές που έχουμε ανάγκη να τσακίσουμε τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννάει. Για αυτόν τον λόγο οφείλουμε να κατέβουμε στις πορείες για τον Παύλο Φύσσα. Γιατί ο φασισμός τσακίζεται στον δρόμο, γιατί η μνήμη δεν είναι σκουπίδι, για να τιμήσουμε τους νεκρούς μας και να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ:

ΣΑΒΒΑΤΟ 18/9

18:00, ΚΑΜΑΡΑ

*Στηρίζουμε το κοινό αναρχικό-αντιεξουσιαστικό μπλοκ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης – μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας

[email protected]

libertasalonica.wordpress.com

Όλες/οι στην αντιφασιστική πορεία Σάββατο 18/09 18.00 Καμάρα

Κερατσίνι 2013

Ήταν 18 Σεπτεμβρίου 2013, το ρολόι έδειχνε λίγα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα, όταν ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός από το μαχαίρι του φασίστα Ρουπακιά σε ένα καφέ στο Κερατσίνι. Την επίθεση παρακολουθούν αδρανείς μπάτσοι της ΔΙΑΣ, ενώ τα καθεστωτικά ειδησεογραφικά προσπαθούν να συγκαλύψουν και να αποπολιτικοποιήσουν το περιστατικό, αποδίδοντάς το σε οπαδικές διαφορές. Μία πάγια τακτική μπάτσων και ΜΜΕ σε αγαστή συνεργασία, που για άλλη μια φορά θα έβγαζε λάδι τη δράση των φασιστών, όπως άλλωστε έχει κάνει δεκάδες φορές στο παρελθόν…

Η κατακραυγή, η καταδίκη και η ξεφτίλα

Η δολοφονία του Π. Φύσσα και οι σφοδρές αντιδράσεις που ακολούθησαν από το ευρύτερο αντιφασιστικό κίνημα, καθώς και η συνολικότερη κοινωνική κατακραυγή δεν άφησαν περιθώριο στην αστική δικαιοσύνη να συνεχίσει να κάνει τα στραβά μάτια στις δολοφονικές επιθέσεις που εξαπέλυαν επί δεκαετίες οι ναζί της χρυσής αυγής απέναντι σε μετανάστριες, εργάτες, μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αντιφασίστριες, αγωνιστές, κ.α. Έπειτα λοιπόν από αμέτρητες αρνήσεις συμμετοχής, λιποθυμίες, δεν ξέρω-δε θυμάμαι, αλληλοκαρφώματα, δάκρυα, ρουφιανιές και άλλες λιγόψυχες επιλογές που ανέκαθεν χαρακτήριζαν το σύνολο του εθνικιστικού-φασιστικού συρφετού, η περίφημη δίκη της χρυσής αυγής ολοκληρώθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 2020 με την φυλάκιση των ηγετικών στελεχών της, και με περίπου 20.000 αντιφασίστες και αντιφασίστριες να διαδηλώνουν έξω από το εφετείο.

Η μάχη, όμως, ενάντια στο φασισμό δεν κρίνεται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Εξάλλου καμία απόφαση δε θα φέρει πίσω τον Παύλο, τον Πετρίτ, τον Λουκμάν, τον Ζακ ή οποιοδήποτε άλλο νεκρό της τάξης μας που χάσαμε από χέρι φασίστα ή μπάτσου. Το ζήτημα είναι να καταλάβουμε ότι η χρυσή αυγή, η κάθε χρυσή αυγή, προωθείται για όσο χρησιμεύει στο κεφάλαιο όταν αυτό φοβάται ότι μπορεί να χάσει την εξουσία του ή μεγάλο μέρος της κερδοφορίας του, όταν φοβάται ότι οι καταπιεσμένοι μπορεί να αμφισβητήσουν το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, και μαζεύεται όταν η αστική δημοκρατία επανανομιμοποιείται και κάνει την ίδια δουλειά πιο αποδοτικά. Σήμερα, ο κύκλος έχει αρχίσει ξανά και βρισκόμαστε στη φάση που εθνικιστές και ρατσιστές θα επιστρατευτούν και πάλι χέρι-χέρι με μπάτσους και καραβανάδες για την καταπολέμηση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων που θα γεννηθούν από το ξέσπασμα της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης.

Το αυγό του φιδιού παραμένει επικίνδυνο και πρέπει να σπάσει

Ενώ έχει επικρατήσει κοινωνικά η αντίληψη ότι το τέλος της χρυσής αυγής αυτομάτως σήμανε το τέλος της φασιστικής απειλής στον ελλαδικό χώρο, τα γεγονότα που διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια κάθε άλλο παρά την επιβεβαιώνουν. Οι συντηρητικές δυνάμεις παραμένουν ισχυρές αν κρίνει κανείς με βάση τα αφηγήματα που ακούσαμε κατά καιρούς σε ζητήματα που απασχόλησαν την κοινή γνώμη, όπως οι εκτρώσεις, το νομοσχέδιο για την συνεπιμέλεια, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, το Μακεδονικό ζήτημα και τα συλλαλητήρια, τα ελληνοτουρκικά, το μεταναστευτικό και φυσικά πιο πρόσφατα το ζήτημα των εμβολιασμών αλλά και γενικότερα την αντίληψη γύρω από την κατάσταση που επικρατεί με τον Covid19.
Οι φασίστες έχουν βρει και πάλι τον τρόπο να υπάρχουν στον δημόσιο χώρο και να εκφράζουν τις ρατσιστικές και σκοταδιστικές τους θέσεις δίπλα δίπλα με ψεκασμένους, χριστιανοταλιμπάν, αρνητές του ιού, χούλιγκαν σε ένα μείγμα δηλαδή πάρα πολύ γνώριμο από τα συλλαλητήρια για το μακεδονικό αυτό δηλαδή που ονομάζουμε εθνικό κορμό. Το κούνημα του δακτύλου από μεριάς κράτους κατά καιρούς σε αυτό το επικίνδυνο κοινωνικό μείγμα δεν είναι ικανό να μας παραμυθιάσει, αφού ξέρουμε πολύ καλά πως αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, που κάθε φορά που υπάρχει χρησιμότητα θα το προωθήσει και ταυτόχρονα θα το συμμαζέψει όταν πάει να ξεφύγει και να απειλήσει την αστική νομιμότητα και κοινωνική ειρήνη σχεδόν σαν μια σχέση γονική.

Μεταναστευτικό ζήτημα και φασιστικές επιθέσεις

Η σκυτάλη της αντιμεταναστευτικής πολιτικής αλλάζει χέρια και περνάει από τα χέρια των Σύριζα-Ανέλ στα χέρια της Νέας Δημοκρατίας. Η πολιτική αυτή τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε να οξύνεται προοδευτικά κάτι που αποτυπώνεται τόσο στο κομμάτι της «φύλαξης των συνόρων» όσο και σε ότι αφορά την διαδικασία χορήγησης ασύλου αλλά και ευρύτερα την ζωή των μεταναστών στην Ελλάδα.
Η φαινομενική καταδίκη από μεριάς του αστικού κράτους προς τα φασιστικά μορφώματα δεν είναι μια καταδίκη ουσιαστική και πως θα μπορούσε άλλωστε? Η καταδίκη αυτή μεταφράζεται στο εξής νόημα. Το κράτος επισημαίνει στο ακροδεξιό του ακροατήριο πως η ρατσιστική βία που τόσο ανάγκη έχει το καπιταλιστικό οικοδόμημα δεν θα πρέπει να ασκείται από τους ξυρισμένους με τα μπράτσα αλλά από το επίσημο κράτος και τους μηχανισμούς του, το στρατό και την αστυνομία. Και το έκανε πράξη, στα σύνορα του Έβρου, στην ανατολική μεσόγειο, με τις κρατικές δολοφονίες στα κέντρα κράτησης μεταναστών, τα pushback,με την απόφαση που αναγνωρίζει πλέον την Τουρκία σαν ασφαλή χώρα, μέσω της κατάργησης των ανοιχτών δομών και την δημιουργία τοίχων, μέσω της εργαλειοποίησης της πανδημίας για την άσκηση περαιτέρω ελέγχου και πειθαρχίας είτε μέσα είτε έξω από τις δομές κράτησης μεταναστριών.

Ο αντιφασιστικός αγώνας δεν θα μπορούσε να μην συνεπάγεται την αλληλεγγύη στις μετανάστριες. H αλληλεγγύη σε αυτούς τους ανθρώπους είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεξάρτητα από το αν κατέληξαν εδώ για να γλιτώσουν από την εξαθλίωση που τους επέβαλε ή τις βόμβες που τους έριξε ο δυτικός κόσμος. Η αλληλεγγύη αυτή αλλά και η αντιφασιστική μας παρουσία δεν εκπορεύεται από ανθρωπιστικά αντανακλαστικά, αλλά από την ταξική μας ανάλυση που αντικειμενικά τοποθετεί τους μετανάστες στον πάτο της εργατικής τάξης, καθώς είναι άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς φωνή, χωρίς πρόσβαση στην κάλυψη πολύ βασικών αναγκών.

Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς, αλλά εγώ πώς να ξεχάσω;

Τις μέρες μνήμης των νεκρών της τάξης μας, τις αντιλαμβανόμαστε σαν μια ευκαιρία να βρεθούμε με τις δυνάμεις των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων στο δρόμο για να πούμε πως όχι μόνο δεν ξεχνάμε, αλλά και πως οι λόγοι για να αγωνιστούμε παραμένουν και βαραίνουν τις πλάτες μας.
Οφείλουμε να κατεβούμε στο δρόμο για τον Παύλο, τη Zackie, το Λουκμάν, τον Petrit Zifle, για τους πνιγμένους μετανάστες στο Αιγαίο, για τους δολοφονημένους εργάτες στους χώρους δουλειάς, για τους κρατούμενους που αργοπεθαίνουν στις φυλακές και τα κλειστά κέντρα κράτησης, για όσες δέχονται την πατριαρχική βία, για όλες και όλους εμάς που αποτελούμε τους πρώτους στόχους του καπιταλισμού και του φασισμού.
Οι αγώνες που έρχονται ενάντια στο πόλεμο, την αντιμεταναστευτική πολιτική, την εντατικοποίηση της εργασίας μας, τις ιδιωτικοποιήσεις, τον αποκλεισμό μας από τη δυνατότητα κάλυψης μιας σειράς βασικών αναγκών, την πατριαρχία, την λεηλασία της φύσης και την καταστολή ή θα μας βρουν διαιρεμένους και ηττημένους ή ενωμένους και νικητές!

Από τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τις δουλειές ως τα γήπεδα, τις πλατείες και τις γειτονίες συγκροτούμε ομάδες διεθνιστικής αλληλεγγύης και ταξικής αυτοάμυνας και αγωνιζόμαστε

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ
Γ ΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΗ, ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΠΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/anatolika.espivblogs.net

Αντιφασιστική πορεία για τη δολοφονία του Π.Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. 8 χρόνια πριν

Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης είναι κάτι που σίγουρα αφήνει πίσω του κάποια συμπεράσματα σε σχέση με την εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη και τον κοινοβουλευτισμό αλλά και το ευρύτερο αντιφασιστικό κίνημα και τους αγώνες που δίνει τόσα χρόνια. Η έκταση που πήρε η δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα κατά τη διάρκεια συμπλοκής με το τάγμα εφόδου της Νίκαιας ήταν η απαρχή για να οδηγηθεί η συμμορία του Μιχαλολιάκου στα δικαστήρια. Όμως η ακροδεξιά τρομοκρατία δε σταμάτησε. Άλλωστε η δολοφονία του Φύσσα είναι ένα στίγμα της χρόνιας δράσης των φασιστών με επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις, τραμπουκισμοί και ξυλοδαρμοί συνδικαλιστών και αγωνιστών, πογκρόμ και δολοφονίες μεταναστών, συμμετοχή σε παραστρατιωτικές αποστολές στα σύνορα και στο εξωτερικό, trafficking και προστασίες σε μαγαζιά της νύχτας και άλλα πόσα…

Η τιμωρία των φασιστών έρχεται πάντα μέσα από τον κόσμο του αγώνα, ούτε με δικαστήρια ούτε με φυλακές. Γιατί τους φασίστες δε τους ξεπλένει μόνο η αστική δικαιοσύνη αλλά και η εμπιστοσύνη σε αυτή. Το οπλισμένο χέρι του συστήματος δε το νικάς θεσμικά, το πολεμάς τσακίζοντας το σύστημα που το γεννά και το θρέφει για τις ανάγκες τους. Και μαζί του τσακίζεις και τη συνθήκη που γεννά. Γιατί η η Χρυσή Αυγή δεν μπήκε στο κοινοβούλιο ως μια μικρή μειοψηφία αλλά ως εκπρόσωπος του κοινωνικού εκφασισμού. Και μπορεί προσωρινά να αναστέλλει τη δράση της όμως τη θέση της παίρνουν άλλα μορφώματα (από οργανωμένους σχηματισμούς όπως ο Ιερός Λόχος μέχρι ομάδες αγανακτισμένων κατοίκων που κυνηγάνε μετανάστες στα νησιά και στα σύνορα πλάι στους μπάτσους) που συνεχίζουν να εξυπηρετούν τις ανάγκες του κράτους και του καπιταλισμού.

Η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι μια ιστορική συνθήκη που αποτελεί καθαρά υπόθεση των εκμεταλλευόμενων απέναντι στους δυνάστες τους. Είμαστε δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι κόσμοι σε διαρκή σύγκρουση μεταξύ μας. Είμαστε εμείς που χτίζουμε γέφυρες αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων όλης της Γης, την ίδια στιγμή που κάποιοι οραματίζονται κρεματόρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είμαστε εμείς που απλώνουμε το χέρι μας σε κάθε κατατρεγμένο τσακίζοντας όσους ευθύνονται για τα δεινά του, την ίδια στιγμή που αυτοί οραματίζονται καμένα κορμιά στη Μόρια και πνιγμένους στο Αιγαίο. Είμαστε εμείς που ονειρευόμαστε ένα κόσμο που να μας χωράει όλες, όποιο χρώμα και αν έχουμε, όποια γλώσσα και αν μιλάμε, την ίδια στιγμή που κάποιοι οραματίζονται φράχτες και κάγκελα, φυλακές και εξορίες. Γνωρίζουμε τους συμμάχους μας, πόσο μάλλον τον κοινό μας εχθρό και τον πολεμάμε κάθε μέρα.

Ο αντιφασιστικός αγώνας αποτελεί μονόδρομο για την υπεράσπιση της ελευθερίας των εκμεταλλευόμενων απέναντι στα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους: από την καθημερινή πάλη με διαρκή παρέμβαση στα σχολεία, στους χώρους εργασίας και τις γειτονιές ενάντια στον ολοένα αυξανόμενο εκφασισμό της κοινωνίας μέχρι την όξυνση της μαχητικής αντιπαράθεσης με πορείες, συγκρούσεις, περιπολίες και επιθέσεις στα οργανωμένα τάγματα εφόδου, που αποτελούν οπλισμένο χέρι του κράτους και των αφεντικών. Γιατί για να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης και αυτοδιάθεσης, όπου οι άνθρωποι θα ζουν αρμονικά μεταξύ τους σεβόμενοι τη φύση, αδιαφορώντας για το φύλο, τη φυλή, τη γλώσσα και το χρώμα του καθενός, πρέπει πρώτα να ισοπεδώσουμε καθετί που μνημονεύει το μίσος και τον σκοταδισμό, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Τίποτα δεν τελειώνει με την καταδίκη της ΧΑ-Ο μαχητικός αγώνας ενάντια στον φασισμό συνεχίζεται

Όλες και όλοι στους δρόμους…

Σάββατο 18/9, 18:00 Καμάρα

(Στηρίζουμε το κοινό αναρχικό-αντιεξουσιαστικό μπλοκ)

terra incognita

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Φέτος συμπληρώνονται 8 χρόνια από την φασιστική δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Μίας δολοφονίας που συνέβη σε περίοδο κορύφωσης του αγώνα του αντιφασιστικού κινήματος ενάντια στην παρακρατική και κρατική τρομοκρατία, με μάχες με τους φασίστες στους δρόμους, με δεκάδες συλλήψεις και βασανισμούς αγωνιστ(ρι)ών στα Α.Τ. από τους μπάτσους που έβαζαν πλάτη στη διατήρηση των φασιστών στο δημόσιο πεδίο και με την αξιοποίηση των φασιστών από το κράτος ως εμπροσθοφυλακή της αστικής τάξης και του κεφαλαίου. Παράλληλα, συχνά ήταν τα πογκρόμ εναντίον μεταναστ(ρι)ών από τα φασιστικά τάγματα εφόδου, δρώντας συμπληρωματικά στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία που δέχονταν και δέχονται οι μετανάστ(ρι)ες στους χώρους δουλειάς, στα κέντρα κράτησης, στα ΚΥΤ και στα σύνορα.

Δε θα σταθούμε στην καταδίκη της Χρυσής Αυγής από την αστική δικαιοσύνη, καθώς οι φασίστες είναι ένα εργαλείο στα χέρια της αστικής τάξης και του κράτους, το οποίο αξιοποιούν όταν βλέπουν τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις να μεγαλώνουν. Με αφορμή την πανδημία του covid19, εξάλλου, το κράτος ενισχύει μέρα με τη μέρα τα μέτρα προληπτικής αντι-εξέγερσης, μεγαλώνοντας τις στρατιές των ένστολων δολοφόνων του, βασανίζοντας και φυλακίζοντας αγωνιστές, ενώ υποτιμάει στο έπακρο τη δημόσια υγεία, υψώνει περαιτέρω ταξικούς φραγμούς πετώντας δεκάδες χιλιάδες μαθητών εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, διαλύει το περιβάλλον προς όφελος των ενεργειακών ομίλων και ποινικοποιεί, αορατοποιεί, φυλακίζει και δολοφονεί τις μετανάστριες. Παράλληλα, οι μπάτσοι αβαντάρουν την παρουσία των φασιστών στους δρόμους, χτυπώντας αντιφασιστικές συγκεντρώσεις, ενώ οι φασίστες διεκδικούν, με το προσωπείο των <<αντιεμβολιαστών>>, παρουσία στη δημόσια σφαίρα, λειτουργώντας ως βαλβίδα αποσυμπίεσης και χρησιμοποιώντας σαν κάλυψη απογοητευμένα κομμάτια της κοινωνίας.

8 χρόνια μετά, η κρατική και η παρακρατική τρομοκρατία είναι εδώ να μας υπενθυμίζουν ότι ο φασισμός και το σύστημα που τον γεννά οφείλει να τσακιστεί στο δρόμο από τον κόσμο του αγώνα και της κοινωνικής βάσης. Το χρέος μας να αγωνιστούμε ενάντια στο φασισμό περνάει μέσα από τον αγώνα για την οικοδόμηση μίας κοινωνίας που δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ενός κόσμους ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού ΑΠΘ

ΠΑΤΡΑ

Αντιφασιστική-αντικρατική πορεία

8 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΠΡΙΝ 8 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ

Εν μέσω πανδημίας και οξυμένης υγειονομικής και κοινωνικής κρίσης, την ώρα που η εγκληματική κρατική διαχείριση δημιουργεί χιλιάδες νεκρούς και μεταβιβάζει την ευθύνη στην κοινωνική βάση, ενώ η κρατική καταστολή και οι απαγορεύσεις έχουν διαμορφώσει ένα ασφυκτικό πεδίο ώστε να επικυρωθούν τα πιο σκληρά αντικοινωνικά μέτρα των τελευταίων δεκαετιών σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας, οι φασίστες επιχειρούν να σηκώσουν κεφάλι ξανά. Συγκροτούν αντιδραστικά μέτωπα συνωμοσιολογικών και σκοταδιστικών αντιλήψεων στρέφοντας την κοινωνική οργή σε παραπλανητικούς και επικίνδυνους δρόμους που ουδεμία σχέση έχουν με τις κοινωνικές ανάγκες και τα προτάγματα των ταξικών και κοινωνικών κινημάτων. Ταυτόχρονα, οργανώνονται για να λειτουργήσουν ξανά ως εφεδρεία της κρατικής καταστολής σε μια περίοδο που η γενίκευση της επίθεσης στην κοινωνική βάση και η επέλαση της κρατικής θανατοπολιτικής αναμένεται να οξύνει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις.

8 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα,που οδήγησε στη δίκη της Χρυσής Αυγής την οποία το Κράτος χρησιμοποίησε γιανα απονοηματοδοτήσει τον αντιφασιστικό αγώνα και να προβάλλει τους δολοφόνους φασίστες και το αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας ως φορείς δύο άκρων, ο κόσμος του αγώνα πρέπει να σταθεί και πάλι, όπως έκανε την προηγούμενη δεκαετία της οικονομικής κρίσης που ακόμα μαίνεται, ως ανάχωμα στην προσπάθεια των καθαρμάτων της Ακροδεξιάς να σηκώσουν κεφάλι, να εμφανιστούν και να ασκήσουν επιρροή.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟ – ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΖΩΗ, ΥΓΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ-ΠΟΡΕΙΕΣ ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/9, 18.00 ΨΗΛΑΛΩΝΙΑ // ΣΑΒΒΑΤΟ 18/9, 18.00 ΠΛ. ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ – ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 12.00 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ανοιχτή συνέλευση για τα 8 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

ΧΑΝΙΑ

Αντιφασιστική – Αντικατασταλτική – Αντικρατική Συγκέντρωση – Πορεία

Πλατεία Αγοράς, Χανιά

Σάββατο, 18 Σεπτεμβρίου ώρα: 19.00

8 χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, το σύστημα που γεννά και θρέφει τον φασισμό, συνεχίζει να οργανώνεται και να επιτίθεται με όλο και μεγαλύτερη σφοδρότητα στους/στις αδυνάμους/ες, αόρατους/ες της κοινωνίας και σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της.

Με όπλα του τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό και τον μιλιταρισμό, και με αφορμή την υγειονομική κρίση στοχεύει στην διάχυση του φόβου και στον πλήρη έλεγχο σε γειτονιές, δημόσιους και ελεύθερους χώρους.

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι αγώνας ενάντια στην κυριαρχία του φόβου και του κοινωνικού ελέγχου.

Βρισκόμαστε ξανά στον δρόμο ενάντια στην κρατική καταστολή και τις πολιτικές εξαθλίωσης που επιβάλει.

Ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό και την καταστολή για ένα κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας

Συνέλευση αναρχικών-αντιεξουσιαστών/ριών

ΛΑΡΙΣΑ

Αντιφασιστική πορεία

Αντιφασιστική πορεία Σάββατο 18/9 στις 19:00 στην Πλατεία Ταχυδρομείου

Να τσακίζουμε τον φασισμό στον δρόμο, στο σχολείο, στη δουλειά και παντού

Ούτε στην Λάρισα ούτε πουθενά τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ: ΚΙΝΗΜΑΤΟΡΑΜΑ

https://new.infolibre.gr/2021/09/05/antifasistikos-septemvris-2021-8-chronia-lt-br-gt-mi-toys-fovasai-sto-fovo-soy-pontaroyn/

https://new.infolibre.gr/2021/09/08/antifasistikos-septemvris-syneleysi-stin-thessaloniki-gia-tin-proetoimasia-ton-poreion-gia-fyssa-kai-zak-zaki-8-9-19-00-grasidia-theologikis-apth/

Μοιραστείτε το άρθρο