Βιώνουμε μια στεγαστική επισφάλεια που βλέπουμε όλο και περισσότερο να εντείνεται. Είδαμε ότι τα σπίτια μας δεν μπορούσαν έτσι και αλλιώς να στεγάσουν την ποιότητα ζωής που θέλαμε, και τώρα στην καραντίνα έπρεπε να χωρέσουμε σε αυτά και την εργασία μας. Αγγελίες σπιτιών να ξεπερνούν το βασικό μισθό· μετά από 1 χρόνο lockdown, οι τιμές δε φαίνεται να έχουν πέσει και οι επιλογές για ένα φθηνοτέρο νοίκι είναι ελάχιστες. Να πρέπει να διαλέξουμε το καλύτερο από τα χειρότερα σπίτια και σε μια περιοχή που μπορεί να μην είναι καν μέσα στις προτιμήσεις μας. Οι δρόμοι να έχουν γεμίσει μπάτσους και να μην μπορούμε να υπάρξουμε όπου θέλουμε, ενώ για κάποιες η ύπαρξή μας στον δημόσιο χώρο έγινε ακόμα πιο δύσκολη.
Όσο εντείνεται, λοιπόν, η επίθεση στον μισθό και την ποιότητα ζωής μας, τόσο εντείνεται για μας η ανάγκη για όξυνση των απαντήσεών μας, η ανάγκη να έρθουμε πιο κοντά με τη διπλανή μας.
- για τους τρόπους αντίστασης στις αυξήσεις ενοικίων, στις εξώσεις, στους φουσκωμένους λογαριασμούς, στις περιφράξεις των δημοσίων χώρων και στην περιορισμένη και με αποκλεισμούς χρήση τους
- για να επιλέγουμε εμείς το πού θα μένουμε, το πού θα αράζουμε και πώς θα συναντιόμαστε, με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας
ΛΟΥΠΑ
κοινότητα συνάντησης & αγώνα
φοιτητριών, ανέργων, επισφαλών
χαμένων παιδιών
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: Οι δημόσιοι χώροι δεν είναι προσβάσιμοι, ούτε αρκετοί / να πέσουν τα νοίκια, να ανέβουν οι μισθοί
