Κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, εργατικές κινήσεις, συλλογικότητες, φοιτητικά σχήματα και οργανώσεις, καλούν στις σημερινές νέες κινητοποιήσεις: Απέναντι στη μισθωτή σκλαβιά απαντάμε με αδιαμεσολάβητους, ταξικούς, κοινωνικούς αγώνες.
ΑΘΗΝΑ: 18:30 Σύνταγμα, 19:00 Χαυτεία
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 18:30 Άγαλμα Βενιζέλου
ΞΑΝΘΗ: 18:00 Προκατ Πολυτεχνικής Σχολή
ΠΑΤΡΑ: 19:00 Πλατεία Αγίας Σοφίας
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ
ΑΘΗΝΑ
19:00 ΧΑΥΤΕΙΑ (ΣΤΑΔΙΟΥ & ΑΙΟΛΟΥ)
Εργατική διαδήλωση αντίστασης και διεκδίκησης
ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΜΑΣΤΕ
- στις απλήρωτες υπερωρίες
- στην κατάργηση του 8ωρου
- στην επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας
- στην ποινικοποίηση των συνδικαλιστικών μας ελευθεριών
Από τις πρώτες κιόλας μέρες της πανδημίας μέχρι και σήμερα η κατάσταση πάει από το κακό στοχειρότερο. Η επιδοματική πολιτική όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη της τις συνθήκες ζωής του κάθε ατόμου, π.χ. αν έχουμε παιδιά, υπέρογκο νοίκι ή προβλήματα υγείας, αλλά εξευτελίζει γενικά τις συνθήκες διαβίωσής μας με το ποσό-χαρτζιλίκι των 534 ευρώ. Ταυτόχρονα, για τους ήδη ανέργους, πρακτικά δεν υπήρξε καμία μέριμνα, με αποτέλεσμα να πρέπει να επιβιώνουμε με μηδενικά έσοδα για περισσότερο από έναν χρόνο. Με λίγα λόγια, το μήνυμα του κράτους είναι: όποιος ζήσει έζησε!
Από την άλλη, τα αφεντικά, που ξανά «δεν βγαίνουν», απαιτούν να αντιμετωπίσουμε την πανδημία υποστηρίζοντας τα παράνομα και αντεργατικά συμφέροντά τους. Το κράτος, νομιμοποιεί την κατάσταση αυτή, με τα κλιμάκια ελέγχου αδήλωτης εργασίας (ΙΚΑ, Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας -ΣΕΠΕ) να είναι άφαντα. Ταυτόχρονα, οι ρυθμοί είναι ακόμα πιο εξοντωτικοί για όσα άτομα δουλεύουν υπό καθεστώς τηλεργασίας, ενώ το κατά πόσον οι συνθήκες του κάθε ατόμου του επιτρέπουν να εργάζεται στο σπίτι του, δεν γίνεται καμιά συζήτηση. Το ΣΕΠΕ και το ΙΚΑ με αραιά έως ανύπαρκτα ραντεβού για την εξυπηρέτηση των εργαζόμενων, σε συνδυασμό με τα μηδενικά κλι-μάκια ελέγχου, έπειτα από εντολή του κράτους, μας αφήνουν εντελώς εκτεθειμένους στον εργασιακό μεσαίωνα εν καιρώ πανδημίας.
Την ίδια στιγμή, προσπαθούν να μας φιμώσουν χαρακτηρίζοντας τις διαδηλώσεις παράνομες και καταχρηστικές, τρομοκρατώντας συνδικαλιστές και επιβάλλοντας δυσβάσταχτα πρόστιμα, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την αστυνομοκρατία και τη γραφειοκρατία τους.
Το σίριαλ όμως συνεχίζεται, καθώς το τερατούργημα του πρώην υπουργού Εργασίας «κυρίου»Βρούτση έρχεται να το ολοκληρώσει ο νυν και επαγγελματίας υπουργός «κύριος» Χατζηδάκης με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, που αναμένεται να ψηφιστεί σε λίγες μέρες. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο αυτό, το κάθε αφεντικό θα μπορεί πλέον να επιβάλει και νόμιμα το 10ωρο (έναν αιώνα μετά την κατάργησή του) μέσα από ατομική σύμβαση με τον εργαζόμενο, μετατρέποντας τη συζήτηση για συλλογικές συμβάσεις μια ακόμη πιο μακρινή προοπτική. Το όριο των υπερωριών αυξάνεται στις 150 ετησίως, με ταυτόχρονη κατάργηση του θεσμού της υπερεργασίας και του πενθήμερου. Θεσμοθετείται, έτσι, και με τη βούλα του νόμου ένα ωράριο-λάστιχο ανάλογα με τα κέφια του κάθε εργοδότη. Για όλο αυτό το αίσχος ίσως δοθεί κάποιο ψωρο-ρεπό, γιατί χρήματα για προσαυξήσεις -ως γνωστόν- δεν υπάρχουν (!). Και εδώ το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: σε θέλουνμόνο σου απέναντι στο αφεντικό, να δουλεύεις μέχρι τελικής πτώσης, με το αφήγημα μιας ακόμη έκτακτης συνθήκης, του covid. Το κράτος βρίσκει την ευκαιρία να περάσει χωρίς καμιά αντίσταση νομοσχέδια που ανατρέπουν όσες εργατικές κατακτήσεις έχουν απομείνει.
Επιπλέον, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η ηλεκτρονική ψηφοφορία εξ αποστάσεως για κήρυξη απεργίας εισάγεται στη λειτουργία και στις συνελεύσεις των σωματείων, υπονομεύοντας το πιο ισχυρό μας όπλο, την απεργία. Αυτή η μεθόδευση χτυπά κυρίως τα μαχητικά σωματεία και το,από τα κάτω οργανωμένο, συνδικαλιστικό κίνημα. Για τα σωματεία μας, που στηρίζουν τη λειτουργία τους στις γενικές συνελεύσεις, η λογική αυτή της διάσπασης και των ψηφιοποιημένων σχέσεων έχει στόχο να αποτρέψει τους εργαζομένους από το να διεκδικήσουν και να διασφαλίσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Επίσης, το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την περιφρούρηση της απεργίας με συγκέντρωση στο χώρο εργασίας, βαπτίζοντάς τη «βιαιοπραγία». Τη μετατρέπει σε ποινικά κολάσιμη πράξη, για την οποία μάλιστα ενδέχεται να πρέπει να καταβληθεί και πρόστιμο στο αφεντικό (!), ενώ η απεργία θα χαρακτηρίζεται αυτομάτως παράνομη.
Έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο στο οποίο διακυβεύεται όχι απλώς η υποτίμηση της εργασίας μας, αλλά η ίδια μας η επιβίωση. Όμως θα μας βρουν απέναντί τους! Η οικονομική και ψυχολογική πίεση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, δεν είναι λόγος για να δεχτούμε τα ελάχιστα που θέλουν να μας πλασάρουν, αλλά η αιτία για να αγωνιστούμε για όσα μας ανήκουν. Δεν μας «ταιριάζουν»οι ατομικές συμβάσεις, γιατί σε αυτή την κοινωνία δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα αλλά η τάξη που παράγει τον πλούτο αυτής της κοινωνίας, η εργατική τάξη. Δεν είμαστε μόνοι/ες μας, αλλά βρισκόμαστε με τους συναδέλφους και συνειδητοποιούμε τη δύναμή μας. Γνωρίζουμε πως η πολιτική κράτους, κυβερνήσεων και αφεντικών επιβεβαιώνει πως η διασφάλιση των συμφερόντων τους πέφτει πάντα στις δικές μας πλάτες, αφού είναι διαμετρικά αντίθετη από τα δικά μας συμφέροντα.
Γι’ αυτόν τον λόγο, οργανωνόμαστε από τα κάτω στα σωματεία μας, όπου παίρνουμε ισότιμα και από κοινού τις αποφάσεις μας. Δεν θέλουμε μια ζωή που σπαταλιέται μέσα σε ατελείωτη κούρασηκαι καταναγκασμό, αλλά παλεύουμε για μια ζωή με αξιοπρέπεια και όνειρα, μια ζωή απαλλαγμένηαπό τον φόβο αν θα «τη βγάλουμε» και αυτόν τον μήνα ή πώς θα «την παλέψουμε» και σήμερα στη δουλειά. Γνωρίζουμε άλλωστε πως η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι ενάντια σε μια ζωή αξιοβίωτη, για την οποία θα αγωνιστούμε.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
- αξιοπρεπείς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ)
- μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας
- ανθρώπινο ωράριο εργασίας
Εργατική Διαδήλωση Παρασκευή 28 Μάη στις 7.00μ.μ. στα Χαυτεία
Κλαδικά & Επιχειρησιακά Εργατικά Σωματεία
Όλες και όλοι στη διακλαδική-διασωματειακή διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο, Παρασκευή 28 Μαΐου, 7μμ, Χαυτεία
Υπάρχει μια παροιμία που λέει ότι ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται και η οποία εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την πραγματικότητα που βιώνουμε στην εποχή της πανδημίας covid19. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου και ενώ οι κυβερνώντες μας διέταζαν να καθόμαστε κλεισμένοι σπίτια μας για λόγους «δημόσιας υγείας», οι ίδιοι σουλατσάρανε δεξιά και αριστερά, λαμβάνοντας μέτρα, θεσμοθετώντας κανόνες και ψηφίζοντας νόμους με πρόσχημα την «έκτακτη υγειονομική περίσταση», που μεταβάλλουν ριζικά τη ζωή μας και τους όρους της ύπαρξης μας.
Η πανδημία εργαλειοποιήθηκε από την κυβέρνηση με τόσο απροκάλυπτο και εύκολο τρόπο που ούτε στα καλύτερα όνειρα τους δεν είχαν δει οι σκληρότεροι θιασώτες του κράτους και του κεφαλαίου: επιβολή καθολικού εγκλεισμού, βίαιη αστυνομική καταστολή διαμαρτυριών, πορειών και κάθε πτυχής της κοινωνικής ζωής, οικονομική τρομοκρατία μέσω των προστίμων, μαζική φτωχοποίηση μέσω του παγώματος μέρους της παραγωγικής και οικονομικής δραστηριότητας, λεηλασία των δημόσιων αγαθών και πόρων. Παράλληλα, κράτος, κεφάλαιο και ΜΜΕ προσπάθησαν να προωθήσουν το δόγμα της ατομικής ευθύνης και να καλλιεργήσουν ένα κλίμα ατομισμού, ιδιοτέλειας και κοινωνικού κανιβαλισμού προκειμένου να κρύψουν τις ευθύνες τους για τις ελλείψεις γιατρών, ΜΕΘ κτλ στα νοσοκομεία, την υποβάθμιση και απαξίωση των δημόσιων δομών υγείας, για τους χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία. Ευτυχώς, δεν τα κατάφεραν.
Το κράτος επιλέγει να κρύψει τις ευθύνες του για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και να κατευνάσει τις αντιδράσεις, πετώντας μας τα ξεροκόμματα επιδομάτων και στέλνοντας το λογαριασμό στο μέλλον. Υπάρχει άραγε καμιά ή κανείς που αμφιβάλλει ότι τα επιδόματα αναστολής εργασίας θα χρεωθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις πλάτες μας στο άμεσο μέλλον; Την ίδια στιγμή βέβαια, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ιδιαίτερα γαλαντόμα προς το κεφάλαιο: από το τάισμα με πολλά εκατομμύρια των ΜΜΕ που αναφανδόν και σχεδόν μονολιθικά την υποστηρίζουν και την οικονομικά γενναιόδωρη στήριξη των ιδιωτικών δομών υγείας που υποτίθεται ότι «επιτάσσονται», μέχρι τη νομοθέτηση μέτρων που ανοίγουν νέους ορίζοντες κερδοφορίας για τα αφεντικά σε βάρος της φύσης, των εργασιακών δικαιωμάτων και του μισθού μας, είναι πάμπολλα τα παραδείγματα που μπορούν να αναφερθούν. Έτσι, δράττοντας την ευκαιρία του εγκλεισμού και των κάθε είδους περιορισμών, οι κυβερνώντες προσπάθησαν να αδρανοποιήσουν ένα μέρος του κόσμου και εξαπέλυσαν επίθεση στη κοινωνία είτε κυριολεκτικά όπως στην Νέα Σμύρνη, στις πορείες, στις πλατείες, είτε μέσω των νόμων που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης.
Τελευταίο χτύπημα αποτελεί η πρόθεση κατάθεσης ενός νέου αντεργατικού νόμου, ο οποίος εμφανίζεται ως «σημαντική μεταρρύθμιση με στόχο τον εκσυγχρονισμό του εργατικού δικαίου και την προσαρμογή της αγοράς εργασίας στα σύγχρονα ευρωπαϊκά οικονομικά και τεχνολογικά δεδομένα». Αν και θα έπρεπε να έχουμε συνηθίσει πλέον τη χρήση της οργουελικής «διπλής γλώσσας» από τη μεριά του κράτους οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο κυνισμός με τον οποίο επενδύεται επικοινωνιακά αυτή η νέα επίθεση στον κόσμο της εργασίας είναι εντυπωσιακός! Για να είμαστε ειλικρινείς όμως πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι ήταν και αναμενόμενος.
Εδώ και πολύ καιρό το κράτος και τα αφεντικά μας παρουσίαζαν, μέσω των καλοπληρωμένων από αυτούς Μ.Μ.Ε., μελέτες και έρευνες με αποκορύφωμα την περιβόητη «έκθεση Πισσαρίδη», μέσω των οποίων αναφέρονταν στην ανάγκη για αλλαγές στα εργασιακά. Σύμφωνα με τα αφεντικά ο εκσυγχρονισμός των «παρωχημένων» ρυθμίσεων είναι αναγκαίος γιατί καθηλώνουν τη χώρα σε ένα πλαίσιο εργασιακών ρυθμίσεων του προηγούμενου αιώνα και την κρατούν μακριά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στην ουσία δηλαδή, μας προειδοποιούν καιρό τώρα για τη λαίλαπα που ετοιμάζουν και η οποία θα σηματοδοτεί το τέλος όλων όσων ξέραμε μέχρι τώρα αναφορικά με την εργασία, τα εργασιακά δικαιώματα, τον συνδικαλισμό και τους εργατικούς αγώνες.
Το πρώτο και σημαντικότερο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι στην ουσία καταργείται το οκτάωρο. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα καθορίζεται όχι από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τη νομοθεσία αλλά, θεωρητικά, μεταξύ εργαζόμενου και αφεντικού, παρέχοντας τη δυνατότητα στα αφεντικά να επιβάλλουν 10ωρη ημερήσια εργασία, ενώ οι ώρες επιπλέον του 8ώρου δεν θα θεωρούνται υπερεργασία ούτε θα αμείβονται υπερωριακά αλλά θα συμψηφίζονται με άδειες και λιγότερες ώρες εργασίας άλλων ημερών. Επιπλέον, θεσμοθετείται η αύξηση του ετήσιου ορίου νόμιμων υπερωριών σε 150, ενώ καταργείται στην ουσία και το πενθήμερο αφού επεκτείνεται η δυνατότητα εργασίας το Σαββατοκύριακο σε πολλούς κλάδους που μέχρι τώρα λειτουργούσαν κατά κανόνα με πενθήμερο ή τουλάχιστον δεν λειτουργούσαν Κυριακές.
Τα συγκεκριμένα μέτρα χτυπάνε βάναυσα και καίρια τις κατακτήσεις των αγώνων που έχει δώσει η τάξη μας εδώ και πάνω από έναν αιώνα και εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Υποτίθεται βέβαια, ότι αυτές οι αλλαγές θα συμφωνούνται ανά περίσταση και ανά εργασιακό χώρο μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου αλλά στην πραγματικότητα μας μετατρέπουν σε όμηρους στα χέρια των αφεντικών. Γιατί ο εκβιασμός της απόλυσης, σε περίπτωση που ένας εργαζόμενος αρνηθεί να δουλέψει με αυτούς τους όρους, είναι περισσότερο από πιθανός, σε ένα εργασιακό περιβάλλον όπου η ανεργία καλπάζει με διψήφια ποσοστά! Επιπλέον, η ευελιξία και ελαστικοποίηση των όρων και συνθηκών εργασίας θα πλήττει τους μισθούς αφού η λογική του συμψηφισμού των εργάσιμων ωρών δίνει το δικαίωμα στα αφεντικά να πληρώνουν τις υπερωρίες όχι με μισθό αλλά με λιγότερες ώρες εργασίας σε άλλες μέρες, με ρεπό και άδειες, δηλαδή όταν τους συμφέρει και όπως τους βολεύει!
Άλλες αλλαγές που προωθούνται περιλαμβάνουν την κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), έναν θεσμό που παρά την απαξίωση και υποβάθμιση του ήταν ένα επιπλέον πεδίο εργατικών αγώνων και διεκδικήσεων που κάποιες φορές στάθηκε ανάχωμα στην εργοδοτική αυθαιρεσία, όπως και η αποδυνάμωση της απεργίας σε κάποιους κλάδους μέσω της αύξησης σε ποσοστό 40% των εργαζομένων που δουλεύουν ως προσωπικό ασφαλείας στη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων.
Ως κερασάκι στην τούρτα έρχεται να προστεθεί σειρά μέτρων που πλήττουν τα εργατικά σωματεία και τους εργατικούς αγώνες. Μέσω της ηλεκτρονικής καταγραφής των μελών των σωματείων, της καθιέρωσης της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και της ποινικοποίησης της απεργιακής περιφρούρησης επιχειρείται σαφώς το φακέλωμα των οργανωμένων στα σωματεία εργαζομένων, η απαξίωση των συνελεύσεων των σωματείων και η αποριζοσπαστικοποίηση των εργατικών αγώνων. Φυσικά, αυτά τα μέτρα δεν θα αγγίξουν τα καθεστωτικά και κομματικά ελεγχόμενα συνδικάτα των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αλλά τα πρωτοβάθμια σωματεία και τα σωματεία βάσης που δίνουν αγώνες σε εργασιακούς χώρους και στους δρόμους.
Είναι σίγουρο ότι όλα τα παραπάνω μαγειρεύονται εδώ και πολύ καιρό από το κράτος και τα οικονομικά αφεντικά του. Είναι επίσης βέβαιο ότι αν τελικά υλοποιηθούν, θα αλλάξουν πολλά από όσα ξέραμε μέχρι τώρα, όχι μόνο σχετικά με την εργασία αλλά με τη ζωή μας την ίδια. Οι ανατροπές στα εργασιακά των τελευταίων δεκαετιών άνοιξαν την όρεξη στα αφεντικά και επιχειρούν μια καθοριστικής σημασίας ταξική επίθεση που θα σημαδέψει αποφασιστικά τις ζωές τις δικές μας αλλά και των επόμενων γενεών. Αποκλειστικά από εμάς εξαρτάται αν θα τους αποτρέψουμε, περνώντας αποφασιστικά στην αντεπίθεση!
Στο δόγμα περί ατομικής ευθύνης αντιτάσσουμε τη συλλογική πάλη των από τα κάτω! Ενάντια στις λογικές της ανάθεσης, της μοιρολατρίας και της υποταγής, συγκροτούμε εστίες αντίστασης στις γειτονιές μας και στους χώρους εργασίας. Πυκνώνουμε τις γραμμές του αγώνα συμμετέχοντας στις απεργιακές κινητοποιήσεις που καλούνται, στηρίζοντας τα σωματεία βάσης και προωθώντας την ιδέα της δημιουργίας νέων σωματείων βάσης όπου δεν υπάρχουν.
Ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο!
Ενάντια σε κάθε νόμο με τον οποίο το κράτος κλιμακώνει την ταξική επίθεση!
Ούτε ένα λεπτό παραπάνω από το 8ωρο!
Δεν χρειαζόμαστε αφεντικά – μπορούμε χωρίς αυτούς!
Ο μεγαλύτερος τρόμος τους οι συλλογικοί αγώνες μας!
Ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι η ταξική ανασυγκρότησή μας στην προοπτική της ταξικής χειραφέτησης και της γενικευμένης κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης!
Όλες και όλοι στη διακλαδική-διασωματειακή διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο, Παρασκευή 28 Μαΐου, 7μμ, Χαυτεία.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα
Στηρίζουμε την εργατική διαδήλωση αντίστασης και διεκδίκησης Παρασκευή 28 Μάη στις 7.00 μ.μ. στα Χαυτεία
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Μάρτιος 2020-Μάης 2021… Μετράμε πάνω από ένα χρόνο υγειονομικής κρίσης με πολύμηνες καραντίνες ωστόσο η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα δεν έχει μπει σε καμία καραντίνα και συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, από το άνοιγμα του τουρισμού την περασμένη άνοιξη, την παντελή έλλειψη μέτρων ενίσχυσης του ΕΣΥ, τη ψήφιση του πτωχευτικού νομοσχεδίου μέχρι τις χιλιάδες προσλήψεις στα σώματα ασφαλείας, το νόμο για την περιστολή των διαδηλώσεων και τις χορηγίες εκατομμυρίων στα μιντιακά φερέφωνα της εξουσίας. Γίνεται φανερό με τον πλέον προφανή τρόπο πως η διαχείριση της πανδημίας από το κράτος δεν είχε στόχο να καλύψει τις ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά την περαιτέρω προώθηση της αντικοινωνικής ατζέντας των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, την επίσπευση των πολιτικών αναδιάρθρωσης, την όξυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης και καταπίεσης και την επιβολή του τρόμου μέσα από την επίταση της κρατικής καταστολής για την αποτροπή οποιασδήποτε υποβόσκουσας κοινωνικής έκρηξης. Ένα χρόνο μετά, έχουμε βιώσει, σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό, τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις τους κράτους, με πολυάριθμες συλλήψεις, επιθέσεις και βασανισμούς αγωνιστών, την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, που περιλαμβάνει και την εισαγωγή αστυνομικών δυνάμεων στις σχολές, τις δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, την έκρηξη περιστατικών σεξουαλικών κακοποιήσεων στους χώρους δουλειάς, που βγαίνουν στην επιφάνεια και αφορούν μέχρι και σε υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, τις επιθέσεις στον αγώνα των υγειονομικών που υπερασπίζονται τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας, τον αποκλεισμό κρατούμενων από την πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη την ώρα που είναι γνωστά δεκάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα σε φυλακές, τις δολοφονίες προσφύγων/μεταναστών στα κέντρα κράτησης λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης και την περαιτέρω λεηλασία του φυσικού κόσμου. Αυτή τη στιμή, ετοιμάζεται εκ νέου το άνοιγμα του τουρισμού και η διαφύλαξη της οικονομικής δραστηριότητας, σε μια περίοδο όπου έχουμε εκατοντάδες νεκρών και χιλιάδες κρουσμάτων καθημερινά και οι δομές δημόσιας υγείας καταρρέουν και αδυνατούν να ανταποκριθούν ακόμα και στα βασικά περιστατικά.
Σε αυτή την κατεύθυνση της ολομέτωπης κρατικής επίθεσης κινείται και το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση τον Οκτώβριο και έρχεται προς ψήφιση τις επόμενες μέρες στη βουλή, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά από μέτρα, μέσα από τα οποία επιτείνονται οι όροι εκμετάλλευσης και λειαίνεται το έδαφος για την επιβολή επαχθέστερων όρων επιβίωσης για τους από τα κάτω, την ίδια στιγμή που η ανεργία γιγαντώνεται και οι συνθήκες στους χώρους δουλειάς συνεχώς επιδεινώνονται. Το νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνει ακραία ελαστικοποίηση του ωραρίου και επί της ουσίας την κατάργηση του 8ωρου και τη μετατροπή του σε 10ωρο, την κατάργηση του 5ήμερου με την απελευθέρωση της δυνατότητας εργασίας και τα Σαββατοκύριακα, την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε επτά νέους κλάδους εργασίας, την αύξηση του ανώτατου ορίου των υπερωριών σε 150 (από 120 και 96) και την πληρωμή τους σε ρεπό και άδειες, την απελευθέρωση των ατομικών συμβάσεων και την κατάργηση των συλλογικών αφού ο εργοδότης θα μπορεί να διαπραγματεύεται προσωπικά με τον εργαζόμενο για τη σχέση εργασίας, τη θέσπιση ηλεκτρονικής κάρτας για τον έλεγχο του ωραρίου, την καθιέρωση ευέλικτης τηλεργασίας. Επιπλέον, περιλαμβάνει τον αντισυνδικαλιστικό νόμο, που βασίζεται και σε προηγούμενες διατάξεις που ψηφίστηκαν επι ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την εφαρμογή της ψηφιοποίησης των μητρώων των μελών των σωματείων και την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας με την θέσπιση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Μέσα σε ολοένα και επαχθέστερες συνθήκες διαβίωσης των από τα κάτω, υπό τον υγειονομικό φόβο και την εγκληματική κρατική διαχειρίση της πανδημίας, την επισφαλή εργασία, την κρατική καταστολή και τη διαρκή φτωχοποίηση της κοινωνικής βάσης, κυβέρνηση και εργοδοσία ετοιμάζονται να φέρουν προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο που καταστρατηγεί τις εργασιακές συνθήκες, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση, κατακτήσεις μέσα από χρόνια διεκδικήσεων και κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Απέναντι, λοιπόν, στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και το σάπιο κόσμο της εξουσίας, που δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα άλλο πέρα από φτώχεια, εξαθλίωση, καταπίεση και υποταγή, γίνεται ακόμα πιο ορατή η ανάγκη να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε τις μάχες που θα οικοδομήσουν μια νέα κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης και ελευθερίας, ως αντιστεκόμενοι απέναντι στους δυνάστες μας… μέχρι να νικήσουμε!!
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΤΟΥΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!
Στηρίζουμε την εργατική διαδήλωση αντίστασης και διεκδίκησης Παρασκευή 28 Μάη στις 7.00μ.μ. στα Χαυτεία
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
Παρασκευή 28/5, Χαυτεία, 19:00: Ενάντια στην αντεργατική μεταρρύθμιση – να περάσουμε από τη διεκδίκηση στην επαναστατική προοπτική
Στηρίζουμε – συμμετέχουμε στη διακλαδική – διασωματειακή διαδήλωση την Παρασκευή 28/5 στα Χαυτεία στις 19:00
Αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, συντρόφισσες-οι
Τα τελευταία χρόνια, με το ξέσπασμα της δομικής καπιταλιστικής κρίσης, οι διάφοροι διαχειριστές του κράτους επέβαλλαν μια σειρά από νόμους προκειμένου να επεκτείνουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση των απο τα κάτω. Η υγειονομική κρίση που ξέσπασε το τελευταίο χρόνο παγκόσμια, δημιούργησε ένα προνομιακό περιβάλλον για την κυριαρχία, προκειμένου να επιχειρήσει την ολοένα και μεγαλύτερη κρατική και καπιταλιστική επίθεση. Απαγορεύσεις μετακινήσεων, διαδηλώσεων, συγκεντρώσεων και εκτεταμένη καταστολή, αποτέλεσαν και αποτελούν κεντρικές πολιτικές σε όλο τον πλανήτη.
Στον τομέα της εκπαίδευσης, ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη ήρθε να επιβάλλει την νέα κανονικότητα του ελέγχου και της πειθάρχησης αλλά και να ενισχύσει το ρόλο του πανεπιστημίου ως επιχείρηση. Η αποστείρωση και η εντατικοποίηση σε πανεπιστήμια και σχολεία αποτελεί για την κυριαρχία ιδανικό εργαλείο διαμόρφωσης του μελλοντικού και πλέον πειθήνιου εργατικού δυναμικού. Στον τομέα της εργασίας, τα «υγειονομικά μέτρα» αποτέλεσαν πρώτης τάξεως ευκαιρία για το βάθεμα της εκμετάλλευσης. Από την πρώτη στιγμή λοιπόν, τα μέτρα «προστασίας της εργασίας» ήρθαν για να πλήξουν τις εργαζόμενες και να διασώσουν τα αφεντικά. Χιλιάδες εργαζόμενοι βρέθηκαν να προσπαθούν να επιβιώσουν με το επίδομα των 534 ευρώ. Ενώ ακόμη περισσότεροι είναι αυτοί που αποκλείστηκαν και από αυτό το επίδομα, επειδή δούλευαν αδήλωτοι. Την ίδια ώρα αναγκάστηκαν να συνεχίζουν να δουλεύουν τσάμπα, σε καθεστώς ημιπαρανομίας, με το φόβο του εξοντωτικού προστίμου για τη μετάβασή τους προς και από τη δουλειά. Παράλληλα, εισήχθη σε πολλούς κλάδους και επεκτάθηκε δραματικά σε άλλους, η τηλεργασία, με πολλές και βαθιές αρνητικές επιπτώσεις στους όρους εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Μέσα σε αυτή τη νέα κανονικότητα και το δυστοπικό πλαίσιο που βιώνουμε, έρχεται το καινούργιο νομοσχέδιο Χατζηδάκη, το οποίο στοχεύει να δώσει τέλος στις εργατικές διεκδικήσεις και να αναιρέσει και τα τελευταία εργατικά κεκτημένα. Πιο συγκεκριμένα, η κατάργηση της 8ωρης εργασίας είναι κομβικό σημείο του νέου νόμου και έρχεται να νομιμοποιήσει την υπάρχουσα συνθήκη σε διάφορους εργασιακούς τομείς αλλά και να την επεκτείνει σε άλλους. Η υπερωριακή εργασία πλέον θα είναι απλήρωτη και θα αντιστοιχεί με μέρες ή ώρες ρεπό, όταν και εφόσον το επιτρέψουν τα αφεντικά. Η δεκάωρη εργασία θα πραγματοποιείται μέσω ατομικών συμβάσεων στις επιχειρήσεις που δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες μέσα από το ίδιο το νομοσχέδιο, θα αυξηθούν κατακόρυφα. Παράλληλα, καμία διάταξη δεν προστατεύει τον εργαζόμενο από το να απολυθεί και οι απλήρωτες ώρες υπερωρίας να πάνε στα αζήτητα. Ένα άλλο σημείο του νομοσχεδίου αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης επέκτασης της κυριακάτικης εργασίας στο λιανεμπόριο από την αριστερή κυβέρνηση, η οποία πλέον επεκτείνεται σε ακόμη 7 τουλάχιστον κλάδους. Η εντατικοποίηση της εργασίας και η επέκταση των ωραρίων, όπως συνοπτικά αναπτύχθηκαν παραπάνω είναι μια συνθήκη που νομοτελειακά θα οδηγήσει σε ακόμα περισσότερα «εργατικά ατυχήματα» – εργατικές δολοφονίες. Τέλος, η εισαγωγή της τηλεργασίας τον τελευταίο χρόνο έρχεται να μονιμοποιηθεί, εγκαθιδρύοντας ένα καθεστώς, όπου ο προσωπικός χρόνος και χώρος μετατρέπεται σε εργασιακός. Με αυτό το τρόπο τα όρια ελεύθερου και εργάσιμου χρόνου γίνονται δυσδιάκριτα με διάφορες ψυχολογικές, μεταξύ άλλων, συνέπειες στους εργαζόμενους. Η δουλειά από το σπίτι εμποδίζει την αλληλεπίδραση με συναδέλφισσες άρα οποιαδήποτε συλλογικοποίηση και αντίδραση γίνεται εξαιρετικά δύσκολη. Συγχρόνως, πραγματοποιείται μια τεράστια απαλλαγή δαπανών από τα αφεντικά, καθώς οικονομικά φορτία μετακυλίονται στους εργαζόμενους (ρεύμα, νερό, υλικοτεχνική υποδομή Η/Υ, internet, καθαριότητα κ.α.).
Την ίδια στιγμή, το νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει τέλος στις εργατικές διεκδικήσεις και να απλώσει ένα καθεστώς, όπου κράτος και αφεντικά ανενόχλητα, θα επιτίθενται στις εργαζόμενες. Η υποχρεωτική καταγραφή σωματείων και μελών τους και η διαχείριση αυτής της πληροφορίας από το κράτος θα αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα οργάνωσης σε σωματεία, καθώς θα στοχοποιούνται όσοι επιθυμούν κάποια μορφή συλλογικοποίησης. Πολλαπλές διατάξεις του νέου νόμου έρχονται να χτυπήσουν ειδικά την απεργία. Αυτό γίνεται:
1) μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις γενικές συνελεύσεις και της απαίτησης για το 50%+1 των μελών προκειμένου η απεργία να είναι νόμιμη (διάταξη που ψήφισε η κυβέρνηση του σύριζα),
2) μέσω της θεσμοθέτησης προσωπικού ασφαλείας στο 1/3 του συνόλου των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που ονομάζουν «κοινής ωφέλειας», οδηγώντας στη λειτουργία της επιχείρησης τη μέρα της απεργίας και άρα μετατρέποντάς την σε συμβολική,
3) με την ποινικοποίηση των απεργιακών περιφρουρήσεων που αποτελεί ασπίδα για την απεργοσπασία και μπορεί να οδηγήσει στην παρανομοποίηση της απεργίας αν εμποδιστεί η είσοδος απεργοσπαστών στην επιχείρηση ή ακόμη και αν τους ασκηθεί ψυχολογική βία (!).
Τέλος, οι διατάξεις που ανοίγουν το δρόμο για απολύσεις συνδικαλιστών δείχνουν ξεκάθαρα τη στόχευση της συνδικαλιστικής δράσης γενικότερα.
Αυτό λοιπόν είναι το παρόν και το μέλλον που κράτος και αφεντικά εξυφαίνουν για μας και την τάξη μας. Ένα μέλλον με ακόμα λιγότερο χρόνο και ελευθερίες, με ακόμα περισσότερο θάνατο, εκμετάλλευση και υποταγή. Το νομοσχέδιο της ΝΔ στη μετά-covid κανονικότητα έρχεται να επισφραγίσει την ύφεση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Να πάρει πίσω και τις τελευταίες εργατικές κατακτήσεις του παρελθόντος, να βάλει ταφόπλακα σε κάθε διεκδίκηση και να επιβάλλει σιωπή νεκροταφείου στους εργασιακούς χώρους. Η μόνη απάντηση στα σχέδια τους δε μπορεί παρά να είναι ο ανυποχώρητος ταξικός αγώνας και η (αυτο)οργάνωση των εργατών/τριων. Ένας αγώνας σε πολλά επίπεδα και με μεγάλο εύρος: από τη συλλογικοποίηση και την οργάνωση στα σωματεία βάσης, την καθημερινή πολιτική δουλειά στους χώρους εργασίας και το σαμποτάζ στην παραγωγική διαδικασία, μέχρι τη συμμετοχή στις απεργίες και την περιφρούρησή τους, στις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις στο δρόμο. Και όταν λέμε απεργίες δεν εννοούμε τα 24ωρα «πυροτεχνήματα» της ξεπουλημένης εργοδοτικής ΓΣΕΕ την ημέρα της εκάστοτε ψήφισης, ούτε το μάντρωμα στα κομματικά στεγανά του ΠΑΜΕ, αλλά τις απεργίες διαρκείας και τις άγριες απεργίες, που μπλοκάρουν την παραγωγή, προκαλούν υλικό κόστος στα αφεντικά και είναι διατεθειμένες και έτοιμες να αντιμετωπίσουν την καταστολή. Μονάχα έτσι η απεργία μπορεί να γίνει ξανά λέξη επικίνδυνη.
Και αν κάτι τέτοιο στη σημερινή δυστοπική συνθήκη φαντάζει ουτοπικό, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα, για να διδάξουν και να εμπνεύσουν τους αγώνες του σήμερα. Από την εξέγερση στο Σικάγο το 1886, όπου και κατακτήθηκε το 8ωρο, μέχρι το ματωμένο Μάη των απεργών καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη το ’36. Από τις μαζικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής και τα ξηλωμένα πεζοδρόμια της δεκαετίας του ’60, μέχρι τις απεργίες διαρκείας και τους πρώτους νεκρούς της μεταπολίτευσης. Από τις συγκρουσιακές απεργιακές περιφρουρήσεις της δεκαετίας του ’90, μέχρι τις τεράστιες διαδηλώσεις και συγκρούσεις των πρώτων μνημονιακών χρόνων, όταν και ανέλαβε η σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ να αφομοιώσει και να αποσαθρώσει τα κινήματα. Η ιστορία μας δείχνει ότι τίποτα δε μας χαρίστηκε και τίποτα δεν αποκτήθηκε με μια απλωμένη παλάμη, αλλά τα πάντα κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες, όχι νόμιμους ή παράνομους αλλά δίκαιους. Το ίδιο αποδεικνύουν και οι ανά τον πλανήτη εξεγέρσεις τα τελευταία χρόνια, σε Γαλλία, Χιλή, Κολομβία, Κίνα, και αλλού, εκεί όπου η ιστορία γράφεται και που όλα είναι δυνατά.
Δε θα πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι όσο υπάρχουν κράτη και καπιταλισμός, όσο υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενες, η εργασία ποτέ δε θα αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά θα είναι πάντα προϊόν εκμετάλλευσης και καταναγκασμός ή αλλιώς μισθωτή σκλαβιά. Έτσι, κανένας αγώνας για την ανάσχεση κάποιου αντεργατικού νομοσχεδίου ή για βελτίωση των συνθηκών εργασίας δε θα είναι ποτέ αρκετός, αν δε στοχεύει στην κοινωνική/ατομική απελευθέρωση και την κατάργηση του κράτους και του καπιταλισμού. Να απορρίψουμε λοιπόν, κάθε δημοκρατική ψευδαίσθηση και να περάσουμε από τη διεκδίκηση στην επαναστατική προοπτική. Να προτάξουμε και να αγωνιστούμε για την κοινωνική επανάσταση, για ένα κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, με βάση την αρχή από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητες του, στην καθεμία σύμφωνα με τις ανάγκες της.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Κάλεσμα για την εργατική διαδήλωση την Παρασκευή 28/5
Όλοι και όλες στην εργατική – διασωματειακή διαδήλωση την Παρασκευή 28/5, 19.00 Χαυτεία
Ενάντια στο Αντεργατικό Νομοσχέδιο
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί το επόμενο διάστημα αποτελεί μια ακόμη σφοδρή ταξική επίθεση, μια πράξη πολέμου εναντίον του κόσμου της εργασίας. Αποτελεί τη συνέχεια των μνημονιακών πολιτικών που εδώ και μια δεκαετία σαρώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις.
Συνοπτικά το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει :
- Κατάργηση 8ωρου και επιβολή 10ωρης εργασίας στο πλαίσιο “διευθέτησης” του εργασιακού ωραρίου.
Σημαίνει μείωση του κόστους εργασίας προς όφελος της εργοδοσίας, μείωση ενός ενσήμου τη βδομάδα και εξίσωση της υπερωρίας με την ώρα. Επίσης μέσω αυτού του “ευέλικτου” ωραρίου, νομιμοποιείται η εντατικοποίηση της εργασίας με αποτέλεσμα την σωματική και ψυχική εξόντωση των εργαζομένων καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που εργοδότες επιβάλλουν 12ωρη αδήλωτη εργασία, χωρίς απολαβές.
- Θεσμοθέτηση των απλήρωτων υπερωριών, εξίσωση της υπερωρίας με την ώρα, αύξηση του ορίου υπερωριών στις 150 και επιδείνωση της ανεργίας.
Σημαίνει περαιτέρω μείωση του μισθού καθώς η εξίσωση αυτή σημαίνει ότι δε θα δίνεται η προσαύξηση του ποσού της υπερωρίας και θα πληρώνεται όπως η ώρα. Σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση και εξαθλίωση για κάθε άνεργο και άνεργη που θα είναι περιττός και μονίμως σε εφεδρεία να στελεχώσει την καπιταλιστική παραγωγή πουλώντας για ελάχιστα την εργατική του δύναμη.
- Ρύθμιση του εργάσιμου χρόνου ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας.
Σημαίνει συνθήκες εργασίας και ωράριο λάστιχο βασισμένο στις ανάγκες των αφεντικών με την -πλήρη αποδιοργάνωση του προγραμματισμού της καθημερινής ζωής των εργαζομένων.
- Καθολική εφαρμογή ατομικών συμβάσεων
Μετά την κατάργηση, μέσω των μνημονίων, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την επιβολή των ατομικών συμβάσεων, έρχεται τώρα η θεσμοθέτηση της ατομικής διαπραγμάτευσης σε περισσότερους κλάδους εργασίας.
- Επέκταση σε όλο και περισσότερους κλάδους, της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας
Σημαίνει επέκταση του ήδη ισχύοντος νόμου για το άνοιγμα των καταστημάτων 32 Κυριακές, στο λιανεμπόριο, σε ολοένα και περισσότερους κλάδους. Δημιουργώντας έτσι συνθήκες εφταήμερης εργασίας, καταργώντας στην πραγματικότητα την πενθήμερη εργασία.
- Ψηφιακό φακέλωμα των εργαζομένων και χτύπημα στο κεκτημένο της απεργίας μέσω της ηλεκτρονικής, εξατομικευμένης-πλήρως ελεγχόμενης από την εργοδοσία και το κράτος- ψηφοφορίας.
Σημαίνει μεγάλο χτύπημα στα εργατικά σωματεία και στα όργανά τους, καθώς θεσμοθετεί το 51 της εκατό ως προαπαιτούμενο ,πράγμα που ισχύει ήδη επί ΣΥΡΙΖΑ, για την κήρυξη απεργίας και προσθέτει την τηλεψηφοφορία που θα γίνεται εξ αποστάσεως Το γεγονός αυτό μέσα στο ήδη υπάρχον περιβάλλον εργοδοτικής τρομοκρατίας, δημιουργεί κλίμα φόβου. Ενώ η καθιέρωση προσωπικού ασφαλείας ίσο με το 1/3 του συνόλου των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της και η θεσμοθέτηση της επίταξης ποινικοποιούν τους εργατικούς αγώνες.
Αρκετά από τα παραπάνω δεδομένα αποτελούν για πολλούς εργαζόμενους και εργαζόμενες μια πραγματικότητα εδώ και καιρό. Το επερχόμενο νομοσχέδιο λοιπόν έρχεται να οξύνει και θεσμικά, την είδη υπάρχουσα εργασιακή συνθήκη εξαθλίωσης και φτωχοποίησης.
Οι λέξεις που χρησιμοποιούν τα αφεντικά, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι των συστημικών μέσων ενημέρωσης, για να κάνουν ελκυστικό το αντεργατικό έκτρωμα δεν είναι ουδέτερες. Η «ευελιξία», η «ανταγωνιστικότητα», η «αύξηση της παραγωγικότητας», σημαίνουν περισσότερα κέρδη για την πλευρά των αφεντικών και περισσότερη εξαθλίωση για την πλευρά των εργαζομένων. Όλοι εμείς, οι άνεργοι/ες, οι ανασφάλιστοι/ες, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, θα πρέπει να υποτάξουμε ακόμα πιο πολύ τον ελεύθερο χρόνο μας, το σώμα μας, την ενέργεια μας για τα συμφέροντα των αφεντικών.
Τα συμφέροντα μας ποτέ δεν ήταν κοινά. Εμείς είμαστε αυτοί/ες που σακατευόμαστε σε εργατικά ατυχήματα, που είμαστε αναγκασμένοι/ες, να ζούμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε, που ζούμε μέσα στο άγχος και την επισφάλεια. Αυτοί είναι που μας εκμεταλλεύονται, που ζούνε μέσα στα πλούτη και τις ανέσεις, που εκπροσωπούν ένα βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Ο αγώνας ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι ταυτόχρονα και αγώνας ενάντια στα οικονομικά αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό («δεξιό» και «αριστερό»). Ένας αγώνας ο οποίος θα είναι μαχητικός και ολομέτωπος, όπως ολομέτωπη είναι και η επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και κεφάλαιο απέναντι στους φτωχούς, τις άνεργες, τους μετανάστες, όλους εμάς τους καταπιεσμένους και τις καταπιεσμένες.
Σε αυτόν τον αγώνα καλούμε όλο τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους της οργής, να στηρίξει μαζικά τους ακηδεμόνευτους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, να γυρίσει την πλάτη στις ξεπουλημένες εργοδοτικές – συνδικαλιστικές ηγεσίες, να οργανώσει την αντεπίθεση του με όλα τα μέσα.
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ- ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ-ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
Συντονισμός ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο
Όλοι και όλες στην εργατική – διασωματειακή διαδήλωση την Παρασκευή 28/5, 19.00 Χαυτεία
Ενάντια στο Αντεργατικό Νομοσχέδιο
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί το επόμενο διάστημα αποτελεί μια ακόμη σφοδρή ταξική επίθεση, μια πράξη πολέμου εναντίον του κόσμου της εργασίας. Αποτελεί τη συνέχεια των μνημονιακών πολιτικών που εδώ και μια δεκαετία σαρώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις.
Συνοπτικά το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει :
- Κατάργηση 8ωρου και επιβολή 10ωρης εργασίας στο πλαίσιο “διευθέτησης” του εργασιακού ωραρίου.
Σημαίνει μείωση του κόστους εργασίας προς όφελος της εργοδοσίας, μείωση ενός ενσήμου τη βδομάδα και εξίσωση της υπερωρίας με την ώρα. Επίσης μέσω αυτού του “ευέλικτου” ωραρίου, νομιμοποιείται η εντατικοποίηση της εργασίας με αποτέλεσμα την σωματική και ψυχική εξόντωση των εργαζομένων καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που εργοδότες επιβάλλουν 12ωρη αδήλωτη εργασία, χωρίς απολαβές.
- Θεσμοθέτηση των απλήρωτων υπερωριών, εξίσωση της υπερωρίας με την ώρα, αύξηση του ορίου υπερωριών στις 150 και επιδείνωση της ανεργίας.
Σημαίνει περαιτέρω μείωση του μισθού καθώς η εξίσωση αυτή σημαίνει ότι δε θα δίνεται η προσαύξηση του ποσού της υπερωρίας και θα πληρώνεται όπως η ώρα. Σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση και εξαθλίωση για κάθε άνεργο και άνεργη που θα είναι περιττός και μονίμως σε εφεδρεία να στελεχώσει την καπιταλιστική παραγωγή πουλώντας για ελάχιστα την εργατική του δύναμη.
- Ρύθμιση του εργάσιμου χρόνου ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας.
Σημαίνει συνθήκες εργασίας και ωράριο λάστιχο βασισμένο στις ανάγκες των αφεντικών με την -πλήρη αποδιοργάνωση του προγραμματισμού της καθημερινής ζωής των εργαζομένων.
- Καθολική εφαρμογή ατομικών συμβάσεων
Μετά την κατάργηση, μέσω των μνημονίων, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την επιβολή των ατομικών συμβάσεων, έρχεται τώρα η θεσμοθέτηση της ατομικής διαπραγμάτευσης σε περισσότερους κλάδους εργασίας.
- Επέκταση σε όλο και περισσότερους κλάδους, της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας
Σημαίνει επέκταση του ήδη ισχύοντος νόμου για το άνοιγμα των καταστημάτων 32 Κυριακές, στο λιανεμπόριο, σε ολοένα και περισσότερους κλάδους. Δημιουργώντας έτσι συνθήκες εφταήμερης εργασίας, καταργώντας στην πραγματικότητα την πενθήμερη εργασία.
- Ψηφιακό φακέλωμα των εργαζομένων και χτύπημα στο κεκτημένο της απεργίας μέσω της ηλεκτρονικής, εξατομικευμένης-πλήρως ελεγχόμενης από την εργοδοσία και το κράτος- ψηφοφορίας.
Σημαίνει μεγάλο χτύπημα στα εργατικά σωματεία και στα όργανά τους, καθώς θεσμοθετεί το 51 της εκατό ως προαπαιτούμενο ,πράγμα που ισχύει ήδη επί ΣΥΡΙΖΑ, για την κήρυξη απεργίας και προσθέτει την τηλεψηφοφορία που θα γίνεται εξ αποστάσεως Το γεγονός αυτό μέσα στο ήδη υπάρχον περιβάλλον εργοδοτικής τρομοκρατίας, δημιουργεί κλίμα φόβου. Ενώ η καθιέρωση προσωπικού ασφαλείας ίσο με το 1/3 του συνόλου των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της και η θεσμοθέτηση της επίταξης ποινικοποιούν τους εργατικούς αγώνες.
Αρκετά από τα παραπάνω δεδομένα αποτελούν για πολλούς εργαζόμενους και εργαζόμενες μια πραγματικότητα εδώ και καιρό. Το επερχόμενο νομοσχέδιο λοιπόν έρχεται να οξύνει και θεσμικά, την είδη υπάρχουσα εργασιακή συνθήκη εξαθλίωσης και φτωχοποίησης.
Οι λέξεις που χρησιμοποιούν τα αφεντικά, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι των συστημικών μέσων ενημέρωσης, για να κάνουν ελκυστικό το αντεργατικό έκτρωμα δεν είναι ουδέτερες. Η «ευελιξία», η «ανταγωνιστικότητα», η «αύξηση της παραγωγικότητας», σημαίνουν περισσότερα κέρδη για την πλευρά των αφεντικών και περισσότερη εξαθλίωση για την πλευρά των εργαζομένων. Όλοι εμείς, οι άνεργοι/ες, οι ανασφάλιστοι/ες, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, θα πρέπει να υποτάξουμε ακόμα πιο πολύ τον ελεύθερο χρόνο μας, το σώμα μας, την ενέργεια μας για τα συμφέροντα των αφεντικών.
Τα συμφέροντα μας ποτέ δεν ήταν κοινά. Εμείς είμαστε αυτοί/ες που σακατευόμαστε σε εργατικά ατυχήματα, που είμαστε αναγκασμένοι/ες, να ζούμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε, που ζούμε μέσα στο άγχος και την επισφάλεια. Αυτοί είναι που μας εκμεταλλεύονται, που ζούνε μέσα στα πλούτη και τις ανέσεις, που εκπροσωπούν ένα βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Ο αγώνας ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι ταυτόχρονα και αγώνας ενάντια στα οικονομικά αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό («δεξιό» και «αριστερό»). Ένας αγώνας ο οποίος θα είναι μαχητικός και ολομέτωπος, όπως ολομέτωπη είναι και η επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και κεφάλαιο απέναντι στους φτωχούς, τις άνεργες, τους μετανάστες, όλους εμάς τους καταπιεσμένους και τις καταπιεσμένες.
Σε αυτόν τον αγώνα καλούμε όλο τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους της οργής, να στηρίξει μαζικά τους ακηδεμόνευτους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, να γυρίσει την πλάτη στις ξεπουλημένες εργοδοτικές – συνδικαλιστικές ηγεσίες, να οργανώσει την αντεπίθεση του με όλα τα μέσα.
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ- ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ-ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
Συντονισμός ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο
Κάλεσμα σε εργατική διαδήλωση αντίστασης & διεκδίκησης ★ Παρασκευή 28/5 Χαυτεία 19:00
Από τη μεριά μας, οφείλουμε να δώσουμε την απάντηση μας στον δρόμο, φοιτητές και μαθήτριες, εργαζόμενες και άνεργοι, μετανάστ(ρι)ες και όλος ο κόσμος που αγωνίζεται και οργανώνεται με αντι-ιεραρχικά χαρακτηριστικά, υπερασπίζοντας τα συμφέροντα της τάξης μας. Απέναντι στη μισθωτή σκλαβιά και τους ασφυκτικούς ρυθμούς σπουδών, απαντάμε με ταξικούς, αδιαμεσολάβητους και κοινωνικούς αγώνες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.
Η περίοδος της πανδημίας της covid-19 έχει αποτελέσει για το κράτος την κατάλληλη συγκυρία για να περάσει μια σωρεία νόμων εις βάρος της κοινωνίας, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το κέρδος του κεφαλαίου και να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα των «ισχυρών». Τέτοιοι νόμοι είναι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη για την εκπαίδευση –ο οποίος στοχεύει στον περαιτέρω αποκλεισμό της εργατικής τάξης από την τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω βάσεων εισαγωγής, διαγραφές φοιτητ(ρι)ών ορίζοντας πλαφόν σε συγκεκριμένα έτη φοίτησης, στην ίδρυση τμημάτων με δίδακτρα, αλλά και στην κοινωνική και πολιτική αποστείρωση των Πανεπιστημίων μέσω μπάτσων, face-control,και πειθαρχικών–, ο νόμος για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, για την ιδιωτικοποίηση του περιβάλλοντος, των δημοσίων χώρων και άλλοι. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται ένα ακόμα νομοσχέδιο-επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο Βρούτση-Χατζηδάκη, έχει τεθεί ήδη υπό διαβούλευση και αναμένεται να ψηφιστεί στο εγγύς μέλλον, την ώρα που ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων βρίσκεται σε αναστολή σύμβασης και σε τηλεργασία.
Τι πραγματεύεται όμως το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο;
Η θεσμική κατάργηση του εργατικού 8ώρου και η επαναφορά του 10ωρου, η αύξηση των υπερωριών (χωρίς μισθολογική προσαύξηση) και η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας (συνέχεια του πολυνομοσχεδίου που είχε περάσει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), αποτελούν κάποιες από τις πολύ σημαντικές πτυχές του όσον αφορά την εντατικοποίηση της εργασίας. Πέρα όμως από την όξυνση της συνθήκης της εντατικοποίησης, το εν λόγω νομοσχέδιο επιχειρεί την αναίρεση όλων των εργατικών κεκτημένων και την αύξηση της εργασιακής εκμετάλλευσης. Πιο συγκεκριμένα, στοχεύει στον περιορισμό των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων, στην καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων για το ωράριο του/της κάθε εργαζομένου/ης και στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Όλα αυτά επιτυγχάνονται πολύ εύκολα, με τη θέσπιση ηλεκτρονικών ψηφοφοριών, με το δικαίωμα των αφεντικών να κυρήξουν λοκ-άουτ ανά πάσα στιγμή και με την απαγόρευση της κατάληψης-αποκλεισμού των κτηρίων. Συνεπώς, καταλαβαίνουμε ότι πρόκεται για μια ολομέτωπη επίθεση στα συλλογικά-συνδικαλιστικά όργανα που δρουν στους εργασιακούς χώρους και σε όποιον ή όποια τολμήσει να αντισταθεί, υπερασπίζοντας τα δικαιώματα του/της.
Ποια είναι τα σημεία τομής του αντεργατικού νομοσχεδίου με τον αντι-εκπαιδευτικό νόμο;
Όλα. Παρατηρούμε πολύ εύκολα ότι τόσο το εργασιακό νομοσχέδιο όσο και ο πρόσφατος πανεκπαιδευτικός νόμος έχουν πολλά βασικά κοινά σημεία. Αυτά τα κοινά σημεία ωστόσο, συγκλίνουν σε ένα:
Στην υποβάθμιση των ζωών μας.
Ακόμα και αν δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε πως επηρεάζουν όλα αυτά τις ζωές μας σαν φοιτητές/τριες, στην περίπτωση που δεν βρισκόμαστε στην ανάγκη της ταυτόχρονης εργασίας και σπουδών (όπως ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό φοιτητών/ριών της τάξης μας), μπορούμε να πάρουμε το παράδειγμα της «μαύρης» εργασίας και των ελαστικών ωραρίων στους πανεπιστημιακούς χώρους, όπως συμβαίνει με τους υποψήφιους διδάκτορες και τις ερευνήτριες, μετις εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων που αγωνίζονται, με την ψηφιοποίηση και την αποστείρωση των συλλογικών διαδικασιών κ.α.
Είναι ξεκάθαρο πως οι συγκεριμένοι νόμοι -χρησιμοποιώντας προφανώς και τα αντίστοιχα μέσα επιβολής (μπάτσοι, ισχυροποίηση των διοικητικών οργάνωνων (αφεντικά, πρυτάνεις κτλπ)) και προωθώντας τον ατομικισμό και τον ανταγωνισμό- έρχονται για να καταστείλλουν τις αντιδράσεις του κόσμου του αγώνα και των «από τα κάτω», από τις απεργίες των σωματείων βάσης μέχρι τις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων, τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις και τους αδιαμεσολάβητους αγώνες.
Από τη μεριά μας, οφείλουμε να δώσουμε την απάντηση μας στον δρόμο, φοιτητές και μαθήτριες, εργαζόμενες και άνεργοι, μετανάστ(ρι)ες και όλος ο κόσμος που αγωνίζεται και οργανώνεται με αντι-ιεραρχικά χαρακτηριστικά, υπερασπίζοντας τα συμφέροντα της τάξης μας.
Απέναντι στη μισθωτή σκλαβιά και τους ασφυκτικούς ρυθμούς σπουδών, απαντάμε με ταξικούς, αδιαμεσολάβητους και κοινωνικούς αγώνες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
★ αυτοοργανωμένα σχήματα από τις σχολές τις Αθήνας & φοιτητ(ρι)ες
*φωτογραφία αφίσας από τις απεργίες ανθρακωρύχων, Ισπανία, 2012
Διαδηλώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Παρασκευή 28/5 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
Το νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο εργασίας προβλέπει μια σειρά από αρνητικές αλλαγές για όλους και όλες μας με πιο σημαντική την κατάργηση επί της ουσίας του 8ώρου. Μπορείς να διαβάσεις σχετικά στην αναλυτική μας ανακοίνωση εδώ.
Σκοπός μας φυσικά είναι να αποσυρθεί το νομοσχέδιο αυτό. Στο πλαίσιο αυτό συντονιστήκαμε με άλλες συλλογικότητες και συμμετείχαμε στην διαδήλωση της Πέμπτη 22/4, στην ημέρα δράσης στις γειτονιές το Σάββατο 24/4 στην απεργία της Πέμπτης 6/5 ενώ οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται!
Τι μπορώ να κάνω εγώ;
- Να συμμετέχεις στις διαδηλώσεις της Παρασκευή 28/5 στην Αθήνα, 7.00μμ Χαυτεία (Ομόνοια) & Θεσσαλονίκη 6.30μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου
- Να συμμετέχεις στην απεργιακή κινητοποίηση της επόμενης εβδομάδας (Πέμπτη 03/06)
- Να προετοιμαστείς στη πράξη ώστε να απεργήσεις στην επόμενη απεργία. Βρες το σωματείο σου εδώ
- Να μιλήσεις σε φίλους και συναδέλφους για τη σημασία συμμετεχείς στις κινητοποιήσεις τον επόμενων ημερών. Μπορείς να μοιραστείς και το κείμενο μας εδώ
Επίσης μπορείς να κάνεις τα εξής:
- Να “φορέσεις” στο Facebook προφίλ σου το Frame που φτιάξαμε και μπορείς να βρείς εδώ
- Να μοιραστείς τις αφίσες των σωματείων κι των εργατικών συλλογικοτήτων
Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά
18:30 ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Παρέμβαση ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Παρεμβάσεις ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη Πέμπτη 27/5 & Παρασκευή 28/5
STOP στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Με επιτροπές αγώνα παντού
Σε χώρους εργασίας σε πλατείες, γειτονιές, σε σχολεία & σχολές
Να διώξουμε την αντεργατική κυβέρνηση
Παρέμβαση – διαμαρτυρία
Πέμπτη 27/5
Μετρό Ευαγγελισμού 10:00
Μετρό Περιστέρι 19:00
Παρασκευή 28/5
Μετρό Πλατείας Συντάγματος 18:30
Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι και λαϊκά στρώματα, έχει κάθε δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση ή καθήκον, να αποτρέψει είτε την κατάθεση, είτε την ψήφιση, πόσο μάλλον την εφαρμογή αυτού του νεοφιλελεύθερου αντεργατικού νομοσχεδίου (ν/σ) Χατζηδάκη, ΓΙΑΤΙ:
1) Αυτό το ν/σ, υπηρετεί και εξυπηρετεί, έναν στόχο, την δημιουργία του λεγόμενου απασχολήσιμου, ενός μοντέλου «εργαζόμενου», ατομικοποιημένου, απολύτως διαχειρίσιμου (έρμαιο) από την εργοδοσία, που θα δουλεύει και θα αμείβεται, όταν, όπου, όσο και όπως θέλει ο εργοδότης.
2) Τα γενικά χαρακτηριστικά αυτού του νομοσχεδίου, είναι: (1ο) η μεγαλύτερη απορρύθμιση ή ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, των συνθηκών εργασίας, των αντίστοιχων δικαιωμάτων, και ιδίως, απορρυθμίζονται, (α) «οι χρόνοι εργασίας, τα ωράρια, οι υπερωρίες κλπ», και (β) οι σχετικές αμοιβές. Με μέτρα ενάντια στο σταθερό, πλήρες ωράριο αλλά και ενάντια στην σταθερή αμοιβή (2ο) η μεγαλύτερη αποδέσμευση στο λεγόμενο διευθυντικό δικαίωμα, από κάθε περιορισμό ή έλεγχο, δίνοντας μεγαλύτερη εξουσία και περισσότερες δυνατότητες (σε εργοδότες ιδιώτες και δημόσιο, υπουργούς κ.λπ.). (3ο) περισσότερα και πιο σημαντικά χτυπήματα, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα (οργάνωση, λειτουργία και δράση Σωματείων ή Συνδικάτων κλπ) και στην προστασία τους. Οι όποιες ευνοϊκές για τους εργαζόμενους διατάξεις, όπως πχ η χορήγηση γονικής άδειας και στον πατέρα ή η εξίσωση της αποζημίωσης απόλυσης υπαλλήλου και εργατοτεχνίτη, αποτελούν το δόλωμα/παγίδα, για να περάσει αυτό το σκληρά αντεργατικό νομοσχέδιο.
3) Αυτό το ν/σ στοχεύει, κυρίως και καταρχήν, σε 2 καθοριστικά, αυτή τη στιγμή, χτυπήματα.
Πρώτον, μέσα από την «διευθέτηση του χρόνου εργασίας/και ιδίως των υπερωριών», στοχεύει στο να καταργηθούν οι όποιες ή οι περισσότερες διατάξεις: (α) προστάτευαν το 8ωρο, τον εργαζόμενο, από την παραπάνω ημερήσια ή εβδομαδιαία εργασία, (β) καθόριζαν πρόσθετη αμοιβή για τις διάφορες υπερωρίες (πχ η υπερεργασία είχε 20% προσαύξηση αμοιβής, η «νόμιμη υπερωρία, η εντός των επιτρεπόμενων ορίων» είχε προσαύξηση 40%, η «νόμιμη υπερωρία, η πέραν των ορίων» είχε προσαύξηση 60%, και η «παράνομη» υπερωρία είχε προσαύξηση 80%). Στοχεύουν, σε μια σημαντική μείωση/εξάλειψη, της πρόσθετης αμοιβής των υπερωριών και άρα σε μια σημαντική μείωση του εισοδήματος, πολλών εργαζομένων, και σε αντίστοιχη, αύξηση των κερδών των εργοδοτών. Οι εργοδότες θα μπορούν μονομερώς να προσφεύγουν στο ΑΣΕ (Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας), και να επιβάλλουν, ακόμη και 10ωρη ή και 12ωρη εργασία, χωρίς πρόσθετη αμοιβή!
Δεύτερο, μέσα από «τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας» ή με το «ξανά γράψιμο του εργατικού δικαίου από την αρχή», στοχεύει: (α) στην ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση των Σωματείων, των Συνδικάτων, και κάθε έννοιας Συνδικαλισμού, δηλαδή, της συλλογικής, μαζικής και μαχητικής/δυναμικής διεκδίκησης και αγώνα. Με μέτρα όπως τα παραπάνω, αλλά και με όσα άλλα περιέχει αυτό το ν/σ, όπως πχ, την επιβολή ενός νέου είδους ΣΣΕ (Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας) «υποκλάδου» ή την καθιέρωση της «υπερίσχυσης» των λεγόμενων ατομικών συμβάσεων εργασίας, έναντι όλων των άλλων ειδών ΣΣΕ. (β) Στην τυπική και ουσιαστική παρεμπόδιση, ποινικοποίηση και απαγόρευσή τους. Σε μια επίθεση, που είναι κομβική, ζωτικής σημασίας. Με μέτρα όπως πχ, τον περιορισμό/απαγόρευση διεκδίκησης ΣΣΕ, σε Σωματεία και Συνδικάτα, αν δεν εγγραφούν στο ηλεκτρονικό γενικό μητρώο του υπ. εργασίας. Τους περιορισμούς στις δυνατότητες προσφυγής των Συνδικάτων στον ΟΜΕΔ. Με την μείωση του αριθμού των μελών της διοίκησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων που προστατεύονται από απόλυση. Με την μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, που δικαιούνται, εργαζόμενοι και εκλεγμένοι στις διοικήσεις, για να εξασκήσουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα/καθήκοντά τους. Με την επιβολή αρχικά προαιρετικά και στην συνέχεια υποχρεωτικά, της δυνατότητας ηλεκτρονικής συμμετοχής και ψηφοφορίας στις Γενικές Συνελεύσεις, ιδίως για την απόφαση απεργίας. Με την υποχρέωση στα συνδικαλιστικά όργανα να ενημερώνουν για την απεργία, τον εργοδότη, πολύ νωρίτερα από ότι ήδη ισχύει σήμερα. Με την περαιτέρω αύξηση στο προσωπικό ασφαλείας σε πολλές επιχειρήσεις στο τουλάχιστον 40% του συνόλου του προσωπικού. Με την μεγαλύτερη προσπάθεια ποινικοποίησης άρα παρεμπόδισης έως και απαγόρευσης της απεργίας και της περιφρούρησής της!
4) Η κυβέρνηση της ΝΔ με το επικείμενο νομοσχέδιο: (I) συνεχίζει τα αντεργατικά χτυπήματα, που είχαμε (α) σε όλη την Μνημονιακή περίοδο, από όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τις παραλλαγές τους. (β) Τα τελευταία 31 χρόνια, από το 1990 και μετά, από τους νεοφιλελεύθερους και τους εκσυγχρονιστές, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. (γ) Την περίοδο της πανδημίας, εδώ και πάνω από ένα χρόνο. (II) Θεσμοθετεί/νομοθετεί υπέρ των εργοδοτών, ιδίως υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, τις όποιες αρνητικές αλλαγές, είχαμε στην εργασία (ανεργία, υποαπασχόληση, εντατικοποίηση ή υπεραπασχόληση, μειώσεις μισθών κ.λπ.), λόγω της κρίσης, εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. (III) Φέρνει, πιο κοντά, τα επόμενα αντεργατικά ν/σ, γιατί ΕΕ, εργοδότες, τραπεζίτες, εφοπλιστές και δανειστές, δεν πρόκειται να σταματήσουν, για όσο καιρό υπάρχουν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, για όσο καιρό δεν τους σταματάμε και κυρίως για όσο καιρό, έχουν την οικονομική και πολιτική εξουσία στα χέρια τους. Τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογικά και πολιτικά, δόγματά τους, οι ιδεοληψίες και οι αγκυλώσεις τους, για την υποταγή όλων στον «βωμό του κέρδους», για την χωρίς όρους και όρια στήριξη του κεφαλαίου και ιδίως του μεγάλου κεφαλαίου, είναι εδώ και μας απειλούν.
5) Το ν/σ αυτό είχε προετοιμαστεί, από τον περασμένο Οκτώβρη και είχε παρουσιαστεί από τον τότε υπουργό εργασίας Ι. Βρούτση. Το αντεργατικό νομοσχέδιο, καθυστέρησε να κατέβει, γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, ήθελε να προλάβει τις αντιδράσεις στα σχέδιά της, και προσπάθησε πρώτα να επιβάλλει ένα «αστυνομικό κράτος», με απαγορεύσεις κάθε είδους εργατικών, κοινωνικών, φοιτητικών, συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων, πορειών κ.λπ. Όμως αυτή η προσπάθεια, όχι μόνο δεν προχώρησε γρήγορα, αλλά τελικά οδήγησε την κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια σχετική και προσωρινή αναδίπλωση, ιδίως, μετά την αναίτια επίθεση της αστυνομίας στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, και το ξέσπασμα (στις 9-3-2021) τόσο της οργής και της αγανάκτησης, χιλιάδων, νέων, εργαζομένων κ.α., όσο και από τις μετέπειτα συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις/γειτονιές και των μεγάλων φοιτητικών διαδηλώσεων. Τώρα, η κυβέρνηση, ξανά προετοιμάζει το έδαφος για το αντεργατικό ν/σ Χατζηδάκη/Βρούτση.
Εμείς, οι εργαζόμενοι, οι νέοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πρέπει να προετοιμάσουμε και να προσπαθήσουμε, να σταματήσουμε είτε το κατέβασμα του νομοσχεδίου, είτε την ψήφισή του. Αυτό σημαίνει, να πάμε παντού, να εξηγήσουμε το τι σημαίνει αυτό το νομοσχέδιο. Να φτιάξουμε επιτροπές αγώνα παντού, σε χώρους εργασίας, σε πλατείες και γειτονιές, σε σχολεία και σχολές. Να διοργανώσουμε συνελεύσεις, συζητήσεις και εκδηλώσεις. Να προετοιμάσουμε ή να στηρίξουμε συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις. Να οργανώσουμε έναν αγώνα διαρκείας, ενάντια στην κρατική/αστυνομική βία και καταστολή, αλλά και μια νέα αρχή, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, και των πιο ζωτικών αναγκών μας, εν μέσω παροξυσμού της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης. Για πραγματική και ουσιαστική προστασία, για:
- Την μη κατάθεση ή την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη/Βρούτση.
- Μείωση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών- Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.
- Σταθερή και πλήρη απασχόληση, κατάργηση κάθε είδους ελαστικής, μερικής απασχόλησης.
- Απαγόρευση των απολύσεων.
- Επίδομα ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις και για όλο το διάστημα της ανεργίας, ίσο τουλάχιστον με τον βασικό μισθό.
- Απαγόρευση πλειστηριασμών και εξώσεων σε εργατικές και λαϊκές κατοικίες.
- Εφαρμογή μέτρων προστασίας, της δημόσιας υγείας, στους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους.
- Δημόσια, καθολική και δωρεάν ασφάλιση για όλους.
- Διαγραφή του χρέους.
- Γενναία αύξηση των κοινωνικών δαπανών για υγεία, παιδεία και έργα υποδομής.
- Κατάργηση όσων αντεργατικών, αντιλαϊκών, αντιασφαλιστικών και αντιεκεπαιδευτικών νόμων, ψηφίστηκαν την περίοδο των μνημονίων και της πανδημίας.
Αντεπίθεση των Εργαζομένων
16:30 ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΛΟΦΟΥ ΣΤΡΕΦΗ
Συνέχεια της συνέλευσης ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο
Παρασκευή 26/5 στις 16.30 στο Λόφο του Στρέφη. Η προσέλευση απαιτείται να είναι ακριβείας καθώς ακολουθεί η εργατική διαδήλωση στις 19.00.
Επόμενη ανοιχτή συνέλευση του Συντονισμού Ενάντια στο Αντεργατικό Νομοσχέδιο την Παρασκευή 26/5 στις 16.30 στο Λόφο του Στρέφη. Η προσέλευση απαιτείται να είναι ακριβείας καθώς ακολουθεί η εργατική διαδήλωση στις 19.00. Θα συζητηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες για το μπλοκ της διαδήλωσης, τα χαρακτηριστικά της συγκέντρωσης στο ΣΕΒ την Τρίτη 1/7 καθώς και η διοργάνωση άλλων δράσεων.
Όλοι / Όλες στους δρόμους
Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά
Συντόνισμός Ενάντια στο Αντεργατικο Νομοσχέδιο
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
18:30 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Kινητοποίηση καλλιτεχνών ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Πρόγραμμα κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στο αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη.
Να μην περάσει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη.
Η προώθηση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, ειδικά σε περίοδο πανδημίας και οικονομικής ύφεσης εξαιτίας της διαχείρισής της από την κυβέρνηση, που ακολουθεί μια δεκαετή μνημονιακή πολιτική που σάρωσε το χώρο της εργασίας, αποτελεί μια πρόκληση ενάντια στον κόσμο της εργασίας και το μαχόμενο εργατικό κίνημα, και ένα ακόμη δώρο πολυτελείας στο μεγάλο κεφάλαιο.
Βάλλει ευθέως ενάντια στην ιστορική κατάκτηση της εργατικής τάξης, το 8ωρο, προωθεί τον εργασιακό μεσαίωνα και βγάζει στην παρανομία τα σωματεία και τα μέσα πάλης του εργατικού κινήματος, με κορυφαίο την απεργία.
Διαμορφώνει συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς για τους εργαζόμενους. Ουσιαστικά καταργούνται με την «ατομική διευθέτηση» το 8ωρο και οι συλλογικές συμβάσεις και επιβάλλεται 10ωρη εργασία χωρίς πληρωμή των υπερωριών. Αυξάνουν τις υπερωρίες σε 150 ώρες το εξάμηνο και καταργούν την Κυριακάτικη αργία σε μια σειρά επιπλέον κλάδους.
Περιορίζουνε το δικαίωμα στην απεργία και την περιφρούρησή της, και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση. Προωθούν το ηλεκτρονικό φακέλωμα και τον κυβερνητικό-κρατικό έλεγχο των σωματείων. Επιβάλλουν την ηλεκτρονική ψήφο, ιδιαίτερα σε σημαντικά ζητήματα λήψης αποφάσεων όπως αυτό της απεργίας. Δημιουργούν απεργοσπαστικό μηχανισμό με το μανδύα του προσωπικού ασφαλείας σε «τομείς ζωτικής σημασίας», που θα φτάνει το 40% των εργαζομένων.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις της 6ης Μάη, που οργανώθηκαν από τα κάτω, από το αγωνιστικό εργατικό κίνημα, κόντρα στην υπονομευτική δράση της ΓΣΕΕ που αρνήθηκε να κηρύξει απεργία, δείχνουνε την αγωνιστική διάθεση που υπάρχει στους εργαζόμενους και το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Χωρίς την «αναμονή» την οποία καλλιεργεί η συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ και ισοδυναμεί με ήττα, να πάρουμε πρωτοβουλίες κλιμάκωσης του αγώνα μέσα στα σωματεία και το εργατικό κίνημα, δυναμικές, μαζικές και κλιμακούμενες, ώστε να καλεστούν άμεσα απεργιακές κινητοποιήσεις , με στόχο την ανατροπή του νομοσχεδίου.
Η απεργία που αποφάσισε η ΑΔΕΔΥ μέτα από πίεση των αγωνιστικών δυνάμεων στις 3 Ιούνη δεν είναι υπό διαπραγμάτευση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας με κυβέρνηση και εργοδότες. Δεν μπαίνει σε παζάρια με “αστερίσκους” και “προϋποθέσεις”. Καλούμε πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες και φοιτητικούς συλλόγους με τις αποφάσεις τους να την μετατρέψουν σε κόμβο απεργιακής κλιμάκωσης με στόχο να μην περάσει το αντεργατικό τερατούργημα.
Με βάση τα παραπάνω, καλούμε τα εργατικά συνδικάτα, σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους της πόλης, τους εργαζόμενους και τις δυνάμεις που αναφέρονται στο εργατικό κίνημα:
- Την Πέμπτη 27 Μάη, σε κινητοποίηση στην περιοχή της Τούμπας με συγκέντρωση στις 19.00 στο Πολιτιστικό Κέντρο.
- Την Παρασκευή 28 Μάη, σε στήριξη της κινητοποίησης των Καλλιτεχνών, με συγκέντρωση στις 18.30 στο Άγαλμα Βενιζέλου.
- Την Τρίτη 1 Ιούνη, σε κινητοποίηση στις δυτικές συνοικίες της πόλης με συγκέντρωση στις 19.00 στην πλατεία Επταλόφου.
- Την Πέμπτη 3 Ιούνη, προτείνουμε στα πρωτοβάθμια σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους και εργατικές πρωτοβουλίες/κινήσεις αγώνα, απεργιακή συγκέντρωση 10.30 στο Άγαλμα Βενιζέλου.
- Μετά την πραγματοποίηση της απεργιακής διαδήλωσης, σε ανοιχτή σύσκεψη στην πλατεία του Εργατικού Κέντρου, με σκοπό τη συγκρότηση σχεδιασμού για την κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων για την ανατροπή του αντεργατικού νομοσχεδίου.
Εργατικές Κινήσεις – Συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης
Παρέμβαση στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου και καλέσματα ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο για τις 27/5, 1 & 3/6
Το πρωί της Τετάρτης 26 Μαΐου, κατά τη διάρκεια άφιξης της πρωινής βάρδιας των εργαζομένων στη Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση απλώνοντας πανό σε κόμβους, πετώντας χιλιάδες τρικάκια και μοιράζοντας κείμενα με αναφορά στα ελλιπή μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς αλλά και στο επερχόμενο αντεργατικό νομοσχέδιο.
Καλούμε στις κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών ενάντια στο νομοσχέδιο:
-Πέμπτη 27/5 στις 19.00 στο Πολιτιστικό Κέντρο Τούμπας
-Τρίτη 1/6 στις 19.00 στην Πλατεία Επταλόφου
-Πέμπτη 10.30 στην απεργιακή συγκέντρωση στο Άγαλμα του Βενιζέλου
στηρίζουμε την κινητοποίηση μουσικών και καλλιτεχνών την Παρασκευή 28/5 στις 18.30 στο Άγαλμα του Βενιζέλου.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται αυτές τις ημέρες:
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΝΑ ΜΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΙΣ ΟΡΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ
Τις επόμενες εβδομάδες κατατίθεται προς ψήφιση στη βουλή το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, που έρχεται ως συνέχεια της αντεργατικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Μέσα στα τελευταία 10 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης τα βάρη της οποίας σήκωσαν εξ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι κι οι εργαζόμενες, το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο έρχεται να επισφραγίσει την επίθεση των αφεντικών στην εργατική τάξη αφού καταργεί το 8ωρο,την καταβολή των υπερωριών (αφού τις αντικαθιστά με ρεπό) ενώ διευρύνει για ακόμη περισσότερους κλάδους την Κυριακάτικη εργασία.
Ταυτόχρονα έρχεται να δώσει ένα οριστικό χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες, με τη ΝΔ να παίρνει την σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ τελειοποιώντας το ψηφιακό φακέλωμα των σωματείων καιτην εγκαθίδρυση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας κάτι που σε συνδυασμό με διάταξη της προηγούμενης κυβέρνησης για υπεδιπλασιασμό των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία, ουσιαστικά την καταργεί ως μέσο διεκδίκησης και πάλης των εργαζομένων.
Την ίδια στιγμή ορίζεται πως τουλάχιστον το 40% των εργαζομένων επιχειρήσεων και φορέων που η λειτουργία τους θεωρείται κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο οφείλει να δουλεύει ακόμα και σε περίπτωση κήρυξης απεργίας.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δεν είναι τυχαία κομμένο και ραμμένο στις ορέξεις των αφεντικών.Το νομοθετικό μακρύ χέρι της αστικής τάξης έρχεται να μετατρέψει οριστικά την ατζέντα του ΣΕΒ σε νομοσχέδιο με κύριους άξονες την “ελαστικοποίηση”, την επίθεση στο συνδικαλισμό και εντέλει την μείωση των παραγωγικών εξόδων. Το ιδεολογικό προκάλυμμα του νομοσχεδίου, είναι η εμπέδωση της ατομικής διαπραγμάτευσης για το ωράριο μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου. Δεν υπάρχουν τάξεις παρά μόνο άτομα και έτσι καμία συλλογική διαπραγμάτευση/ σύμβαση δε θα μπαίνει μπροστά στις ατομικές συμφωνίες αφεντικών και εργατών/ εργατριών που “σαν ίσοι” θα συζητούν και θα αποφασίζουν για το αν και πόσο θα δουλεύουν οι δεύτεροι για τις ανάγκες και τα κέρδη των πρώτων.
Κι όταν στην μία πλευρά της ζυγαριάς μπαίνουν τα κέρδη των αφεντικών, δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις εργασιακές συνθήκες και το πώς αντιμετωπίζονται οι ζωές μας. Άλλωστε, δεν έχει περάσει καιρός από τις δολοφονίες εργατών σε εργοτάξια του Μετρό και του ΔΕΔΔΗΕ, από την κανονική λειτουργία και την απόκρυψη κρουσμάτων σε σούπερ μάρκετ και εργοστάσια όπου τα ελλιπή μέτρα προστασίας οδήγησαν ακόμη και στον θάνατο εργαζομένων.
Το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ακόμη και ο θάνατος από εργατικά ατυχήματα, ως αποτέλεσμα της επιδίωξης όλο και χαμηλότερου κόστους παραγωγής, αποτελούν κομμάτι της καπιταλιστικής νόρμας έτσι όπως έχει χτιστεί εδώ και αιώνες. Υπεύθυνοι για κάθε εργατική δολοφονία ήταν, είναι και θα είναι για πάντα οι κρατικοί μηχανισμοί και το κεφάλαιο.
Η αντίσταση, η συλλογικοποίηση, η οργάνωση στη βάση και ο αγώνας των εργαζομένων και των καταπιεσμένων είναι ο μόνος δρόμος όταν δεν θέλουμε να θρηνήσουμε άλλους νεκρούς εργάτες και εργάτριες στο βωμό των κερδών της αστικής τάξης.
Ο αγώνας ενάντια στην μισθωτή εργασία, ο αγώνας ενάντια στην ίδια την κρατική και καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας, ο αγώνας για το πέρασμα σε έναν κόσμο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, προϋποθέτει και δένει διαλεκτικά με τον αγώνα που πρέπει να δώσουμε ως κομμάτι της εργατικής τάξης, ως κομμάτι των καταπιεσμένων, μέσα από τα σωματεία αλλά και μέσα από πολιτικούς και κοινωνικούς σχηματισμούς, ενάντια στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ
Συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
Διαδηλώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Παρασκευή 28/5 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
Το νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο εργασίας προβλέπει μια σειρά από αρνητικές αλλαγές για όλους και όλες μας με πιο σημαντική την κατάργηση επί της ουσίας του 8ώρου. Μπορείς να διαβάσεις σχετικά στην αναλυτική μας ανακοίνωση εδώ.
Σκοπός μας φυσικά είναι να αποσυρθεί το νομοσχέδιο αυτό. Στο πλαίσιο αυτό συντονιστήκαμε με άλλες συλλογικότητες και συμμετείχαμε στην διαδήλωση της Πέμπτη 22/4, στην ημέρα δράσης στις γειτονιές το Σάββατο 24/4 στην απεργία της Πέμπτης 6/5 ενώ οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται!
Τι μπορώ να κάνω εγώ;
- Να συμμετέχεις στις διαδηλώσεις της Παρασκευή 28/5 στην Αθήνα, 7.00μμ Χαυτεία (Ομόνοια) & Θεσσαλονίκη 6.30μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου
- Να συμμετέχεις στην απεργιακή κινητοποίηση της επόμενης εβδομάδας (Πέμπτη 03/06)
- Να προετοιμαστείς στη πράξη ώστε να απεργήσεις στην επόμενη απεργία. Βρες το σωματείο σου εδώ
- Να μιλήσεις σε φίλους και συναδέλφους για τη σημασία συμμετεχείς στις κινητοποιήσεις τον επόμενων ημερών. Μπορείς να μοιραστείς και το κείμενο μας εδώ
Επίσης μπορείς να κάνεις τα εξής:
- Να “φορέσεις” στο Facebook προφίλ σου το Frame που φτιάξαμε και μπορείς να βρείς εδώ
- Να μοιραστείς τις αφίσες των σωματείων κι των εργατικών συλλογικοτήτων
Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά
18:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΗΜΕΙΟΥ
Τα αφεντικά νομοθετούν : Όψεις της επίθεσης στην εργασία τον καιρό της πανδημίας
Εκδήλωση της ΕΣΕ Θεσσαλονίκης για το αντεργατικό νομοσχέδιο Βρούτση – Χατζηδάκη και την κανονικοποίηση της τηλεργασίας.
Θα γίνουν παρεμβάσεις από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και το Σωματείο βάσης εργαζομένων στην ψυχική υγεία.
Πλατεία Χημείου, ΑΠΘ. Παρασκευή 28/5 στις 18:00
ΞΑΝΘΗ
18:00 ΠΡΟΚΑΤ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
Συγκέντρωση-πορεία ενάντια στο αντεργατικό Ν/Σ
Αφισοκόλληση από την Ανοιχτή Συνέλευση Βάσης πραγματοποιήθηκε χθες στην πόλη της Ξάνθης.
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
|ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/05 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ 18:00 ΠΡΟΚΑΤ|
ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ 8ΩΡΟΥ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ
ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕ-ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΛΑΣΤΙΧΟ
Ανοιχτή Συνέλευση Βάσης
ΠΑΤΡΑ
19:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
Συγκέντρωση & Πορεία γειτονιάς ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κράτος σε βάρος της κοινωνικής βάσης, η οποία αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο στην σωρεία αντικοινωνικών και αντεργατικών νομοσχεδίων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και κατατίθενται προς ψήφιση. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να φέρει προς ψήφιση το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση, επιδιώκοντας να ανατρέψει κατακτήσεις ολόκληρων αιώνων, κατακτήσεις που είναι βαμμένες με το αίμα και τους αγώνες των εργατών. Οι αναδιαρθρώσεις που εμπεριέχονται στο νέο νομοσχέδιο έχουν ως στόχο να μετατρέψουν την εργασιακή πραγματικότητα σε μια απέραντη ζούγκλα, στην οποία η εκμετάλλευση των εργατριών από την εργοδοσία θα είναι άτεγκτη, ενώ παράλληλα επιχειρείται ο ολοκληρωτικός έλεγχος των συνδικάτων, προκειμένου να μην υπάρχει περιθώριο αντίστασης και διεκδίκησης στον εργασιακό χώρο.
Τη στιγμή που μετράμε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς ως αποτέλεσμα των εγκληματικών πολιτικών που εδώ και δεκαετίες απαξίωσαν και διέλυσαν το σύστημα υγείας, το κράτος επιμένει στο θλιβερό αφήγημα της επιτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας και της επιστροφής στην κανονικότητα. Η πραγματικότητα όμως δεν μπορεί να μακιγιαριστεί από τα ψεύδη των κυρίαρχων. Είναι ξεκάθαρο ότι γι’ αυτούς σημασία έχει να δουλεύει η καπιταλιστική μηχανή και να μεγιστοποιούνται τα κέρδη. Οι ζωές των εργαζομένων δεν έχουν αξία. Για αυτό και αντί για ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, είδαμε γιγάντωση της εργοδοτικής τρομοκρατίας, προσλήψεις μπάτσων και κατασταλτικά μέτρα. Αντί για ενίσχυση του συστήματος υγείας και ικανοποίηση των αιτημάτων των υγειονομικών, είδαμε δωράκια στις ιδιωτικές κλινικές και διώξεις στους υγειονομικούς. Για αυτό είδαμε το ξύλο στις πλατείες και το αφήγημα της ατομικής ευθύνης που επιχείρησε να συγκαλύψει τους πραγματικούς υπεύθυνους για τους χιλιάδες νεκρούς.Στην ουσία η πανδημία χρησιμοποιήθηκε ως ευκαιρία από το κράτος και τα αφεντικά, των οποίων το κύριο μέλημα δεν ήταν φυσικά η προστασία της ανθρώπινης ζωής, αλλά η εδραίωση καιεμβάθυνση της κυριαρχίαςτους.
Μαζί με την επίθεση σε κάθε κεκτημένο, με την κατάργηση κάθε δικαιώματος, με την γιγάντωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και την διεύρυνση του αντεργατικού οπλοστασίου των εργοδοτών, με το νέο νομοσχέδιοτο κράτος επιχειρεί να απονεκρώσει τους χώρους δουλείας από οτιδήποτε ανατρεπτικό και αγωνιστικό. Ο συνδικαλισμός, η ταξική οργάνωση, η απεργία και η περιφρούρηση της πρέπει να παρανομοποιηθούν. Πρέπει να χτυπηθεί κάθε εστία ανυπακοής, αντίστασης, ταξικής δράσης και αλληλεγγύης. Στους χώρους δουλειάς αλλά και στους κοινωνικούς χώρους πρέπει να επικρατήσει σιγή νεκροταφείου. Η καπιταλιστική μηχανή πρέπει να δουλεύει και εμείς απλά να είμαστε τα γρανάζια της.
Πιο συγκεκριμένα, το παρόν αντεργατικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:
-Κατάργηση 8ώρου και επιστροφή στην 10ωρη εργασία. Συγκεκριμένα, οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργάτες έως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Η εργάσιμη μέρα θα επιμηκύνεται κάθε φορά που θα έχει ανάγκη η εργοδοσία, χωρίς κανένα κόστος για την ίδια. Η μόνη υποχρέωσή της θα είναι να εξοφλεί τις πρόσθετες ώρες δουλειάς εντός του ίδιου 6μήνου, με αντίστοιχη μείωση ωρών, χορήγηση ημερών άδειας ή ρεπό, σαν να μπορούν δήθεν οι εργάτες να συνέρχονται από το ξεζούμισμα στη δουλειά σε βάθος 6μήνου και όχι 24ώρου. Ιδίως σε διάφορους εποχικούς χώρους εργασίας, οι πρόσθετες ώρες δουλειάς σε πολλές περιπτώσεις δεν αμείβονται ως υπερωρίες αλλά «ισοφαρίζονται» με ρεπό και μειωμένο ωράριο τους μήνες και τις μέρες της μειωμένης κίνησης.
-Αυξάνονται οι ώρες της υπερωρίας σε 150 για όλους τους κλάδους και καταργείται πλήρως η πληρωμή τους. Ειδικά στους κλάδους με έντονη εποχικότητα (τουρισμός, συγκοινωνίες, κ.α.) ή περιοδικότητα (κατασκευές) για όλους τους μήνες που οι εργαζόμενοι λιώνουν στη δουλειά θα εργάζονται 50ωρο χωρίς υπερωρίες, ενώ ακόμα και η «επιστροφή των ωρών» είναι φούμαρα καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είτε δουλεύουν μεροκάματο, είτε απολύονται.
-Οι επιχειρήσεις θα μπορούν με μια απλή διαδικασία να ενταχθούν στην κατηγορία αυτών που δεν έχουν Κυριακάτικη αργία. Ουσιαστικά εντείνουν με κάθε ευκαιρία την διαδικασία για την πλήρη κατάργησή της.
-Αποκτά δικαίωμα ο εργοδότης να απαγορεύσει στην εργαζόμενη την προσέλευσή της στη δουλειά μετά την προειδοποίηση της απόλυσής της. Αυτό διευκολύνει τον εργοδότη και οικονομικά, αφού η αποζημίωση απόλυσης μετά από προειδοποίηση είναι μειωμένη κατά 50%, αλλά και όσον αφορά τους ταξικούς αγώνες αλληλεγγύης που μπορούν να λάβουν χώρα από συναδέλφους ή σωματεία στον χώρο της δουλειάς του απολυμένου. Την ίδια στιγμή, η διάταξη αυτή αποτελεί το λιγότερο ύβρη και χλευασμό στα χρόνια κόπου και οξύνει κατακόρυφα την αγωνία που επιφέρει η ανεργία και το μετά της απόλυσης, αφού το μέγιστο χρονικό διάστημα που προβλέπεται για την ενημέρωση περί απόλυσης είναι 4 μήνες.
-H διαμεσολάβηση εργατικών διαφορών και ο ρόλος των Επιθεωρήσεων Εργασίας διαλύονται ως σύστημα. Αντί της ενίσχυσης του ΣΕΠΕ, μεταφέρονται αρμοδιότητες στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) όπου και θα προσλαμβάνονται στελέχη αορίστου χρόνου, προφανώς της αρεσκείας των αφεντικών.
-Έχει το δικαίωμα ο εργοδότης να συστήνει ατομική σύμβαση εργασίας με την εργαζόμενη ακόμα και αν υπάρχει ήδη συλλογική σύμβαση εργασίας.
-Συνδικαλιστές και οργανώσεις εργατριών επιχειρείται να φακελωθούν, προκειμένου να ελέγχονται από το κράτος και την εργοδοσία, καθώς καθίσταται πλέον υποχρεωτική η εγγραφή-φακέλωμα των εργατικών σωματείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων στο «ηλεκτρονικό μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων», όπως επίσης και η εγγραφή στο «μητρώο πραγματικών δικαιούχων».
-Στρέφεται ενάντια στις συνδικαλιστικές ελευθερίες των εργαζομένων, ποινικοποιείται η ταξική-συνδικαλιστική δράση, θεσμοθετείται το στήσιμο και η υποστήριξη απεργοσπαστικών μηχανισμών (σε επιχειρήσεις που τη λειτουργία τους κρίνουν αυτοί ως «κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο», είναι απαραίτητο να εργάζεται ως προσωπικό ασφαλείας τουλάχιστον το 40% του συνολικού προσωπικού) και αντιδραστικών/αντεργατικών τακτικών και συμπεριφορών, καθώς το νομοσχέδιο απαγορεύει τις καταλήψεις χώρων και εισόδων σε περιπτώσεις απεργίας. Αν λάβουν χώρα τέτοιες συμπεριφορές, η απεργία θα καθίσταται παράνομη και οι παραπάνω πράξεις ποινικώς κολάσιμες.
-Μετατρέπεται ο συνδικαλισμός σε μια ψηφιακή μάχη μηχανισμών όπου ακυρώνονται οι πραγματικές διαδικασίες της συνέλευσης με τη ζωντανή συναδελφική συζήτηση, ζύμωση και ανταλλαγή σκεπτικών, ενώ προωθείται η ηλεκτρονική ψήφος, ιδιαίτερα σε σημαντικά ζητήματα λήψης αποφάσεων όπως αυτό της απεργίας. Πατώντας πάνω στη διάταξη Αχτσιόγλου για απαρτία του 50%+1 του εκάστοτε σωματείου στις Γενικές Συνελεύσεις, προκειμένου να είναι νόμιμη μια απεργία, στην ουσία το νέο νομοσχέδιο επιχειρεί να καταργήσει στην πράξη τη δυνατότητα ζωντανής συμμετοχής, ενημέρωσης στις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων.
-Σε ό,τι αφορά τώρα στις αναδιαρθρώσεις του ασφαλιστικού, το κράτος προωθεί την ιδιωτικοποίηση των συντάξεων, ξεκινώντας από τις επικουρικές, προκειμένου να απαλλαγεί από το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης. Μέσω του νέου Επικουρικού Ταμείου, το οποίο προβλέπεται να δημιουργηθεί από το 2022 και την εισαγωγή σε αυτό της λεγόμενης «κεφαλαιοποίησης», οι αγορές και τα χρηματιστήρια θα είναι αυτά που θα καθορίζουν αν και ποια σύνταξη θα παίρνουν τα νέα ασφαλισμένα άτομα, τα οποία θα καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε «επενδυτικά πακέτα», με διαφορετικό «επίπεδο ρίσκου» χωρίς όμως καμία απολύτως εγγύηση για τη σύνταξή τους.
Από όλα αυτά γίνεται φανερό πως το χαλάρωμα του lock-down και η λεγόμενη επανεκκίνηση της οικονομίας, θα συνοδευτεί από την επίθεση κράτους και κεφαλαίου στην βάση της κοινωνίας, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, δηλαδή στη μετακύληση των καπιταλιστικών προβλημάτων, λόγω της πανδημίας, στις πλάτες των κατώτερων κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων. Όταν οι κυρίαρχοι μιλάνε για «εκσυγχρονισμό», στην ουσία μιλάνε για νέες μορφές εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Όταν μιλάνε για «ανάπτυξη», εννοούν την ανάπτυξη που είναι βαμμένη με το αίμα των εργατριών και των ανθρώπων της τάξης μας. Και φυσικά όταν αναφέρονται στην «κανονικότητα», αναφέρονται στην κανονικότητατου εργασιακού μεσαίωνα και της διάλυσης της ζωής μας.
Στο σημείο αυτό όμως δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε ότι η νέα αντεργατική επίθεση από την κυριαρχία δεν προκύπτει απ΄το πουθενά. Μετά από μια δεκαετία, βίαιης επιβολής καπιταλιστικών πολιτικών, με τα μνημόνια και τη συνολική επίθεση πάνω στην κοινωνία, -που συνεχίστηκε και στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με την παρούσα κυβέρνηση βιώνουμε την επίθεση σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής. Επί της ουσίας λοιπόν, δεν έχουμε να κάνουμε ακριβώς με μια πρωτόγνωρη κατάσταση, όσο με τη θεσμοθέτηση υπαρκτών αντεργατικών, αντισυνδικαλιστικών και αντιασφαλιστικών μεθοδεύσεων και πρακτικών.Όλα αυτά τα αντικοινωνικά μέτρα, η ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, δεν αποτελούν έργο αποκλειστικά και μόνο της παρούσας κυβέρνησης και ούτε πρόκειται να ανακοπούν από την όποια επόμενη. Σε μια περίοδο παγκόσμιας παρατεταμένης κρίσης, εντεινόμενης από την πανδημία, το κεφάλαιο επιχειρεί να μπει και πάλι σε κερδοφόρα τροχιά, πατώντας στην πλάτη μιας κοινωνίας υποταγμένης και ελεγχόμενης.
Απέναντι στη γενικευμένη τρομοκρατία και καταστολή, στις συνθήκες σκλαβιάς και εξαθλίωσης που επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά στους χώρους δουλειάς, υπάρχει κι άλλος δρόμος. Ο δρόμος της οργάνωσης των εργαζομένων, της αντίστασης, της διεκδίκησης και του κοινωνικού-ταξικού αγώνα. Όλοι εμείς που παράγουμε τον κοινωνικό πλούτο, οι εργάτριες, οι ντόπιοι και οι μετανάστριες, τα άνεργα άτομα, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από καμιά κυβέρνηση, από καμιά συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Πρέπει να οργανωθούμε, και με συλλογικούς, αδιαμεσολάβητους κι οργανωμένους στη βάση κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, να αντισταθούμε σε κάθε πεδίο της κοινωνικής μας ζωής, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά, στα σχολεία και στις σχολές.Με ταξικά σωματεία και πρωτοβουλίες εργαζομένων να διαμορφώσουμε τον μαχητικό συνδικαλισμό της βάσης και να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει. Μόνο οι δικές μας και από τα κάτω αντιστάσεις και η αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς, μπορούν να μας προστατεύσουν από την ολομέτωπη επίθεση κράτους – κεφαλαίου και να σφυρηλατήσουν ειλικρινείς σχέσεις ταξικής αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας ανάμεσά μας, μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.
ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΡΙΩΝ
Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΑΒΙΑΣ
ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΜΑΗ, 19:00: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ & ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΣΤHN ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
*θα ακολουθήσει ανοιχτή συνέλευση στην Κατάληψη Παραρτήματος στις 20.30
ανοιχτή συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
https://new.infolibre.gr/2021/05/26/analytiki-paroysiasi-toy-nomoschedioy-chatzidaki-gia-ta-ergasiaka/
