Τριήμερο πανελλαδικών κινητοποιήσεων ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης

Εργατικές κινήσεις, οργανώσεις και συλλογικότητες καλούν σε συγκεντρώσεις, πορείες, εκδηλώσεις, συνελεύσεις ενάντια στον οδοστρωτήρα των εργασιακών – συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και την κατάργηση του 8ωρου.

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΣΕ ΑΘΗΝΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΠΑΤΡΑ, ΔΑΦΝΗ, ΙΛΙΣΙΑ…

ΣΑΒΒΑΤΟ 15/5

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

12:00 Καμάρα

Μοτοπορεία ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

Μετά από 10 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης, τα μεγαλύτερα βάρη της οποίας σήκωσε στις πλάτες της η εργατική τάξη και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα με μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης, αύξηση του κόστους ζωής, καθιέρωση ελαστικών σχέσεων εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις και μαζική ανεργία, το νομοσχέδιο που έρχεται τις επόμενες βδομάδες προς ψήφιση στη Βουλή, έρχεται να:

-Καταργήσει ουσιαστικά το 8ωρο αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα για 10ωρη απασχόληση, να υπερδιπλασιάσει και να επισημοποιήσει τις απλήρωτες υπερωρίες αλλά και την Κυριακάτικη εργασία για περισσότερους κλάδους. Ουσιαστικό σημείο και πυρήνας σκέψης του νομοσχεδίου, είναι η εμπέδωση της ατομικής διαπραγμάτευσης για το ωράριο μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου. Δεν υπάρχουν τάξεις παρά μόνο άτομα και έτσι καμία συλλογική διαπραγμάτευση/ σύμβαση δε θα μπαίνει μπροστά στις ατομικές συμφωνίες αφεντικών και εργατών/ εργατριών που “σαν ίσοι” θα συζητούν και θα αποφασίζουν για το αν και πόσο θα δουλεύουν οι δεύτεροι για τις ανάγκες και τα κέρδη των πρώτων.

-Να δώσει το οριστικό χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες, με τη ΝΔ να παίρνει την σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ τελειοποιώντας το ψηφιακό φακέλωμα των σωματείων και την εγκαθίδρυση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας κάτι που σε συνδυασμό με διάταξη της προηγούμενης κυβέρνησης για υπεδιπλασιασμό των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία, ουσιαστικά την καταργεί ως μέσο διεκδίκησης και πάλης των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή ορίζεται πως τουλάχιστον το 40% των εργαζομένων επιχειρήσεων και φορέων που η λειτουργία τους θεωρείται κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο οφείλει να δουλεύει ακόμα και σε περίπτωση κήρυξης απεργίας.

Επίσης, δίνεται η δυνατότητα στην εργοδοσία να επικαλεστεί ψυχολογική ή σωματική βία κατά τη διάρκεια της απεργιακής περιφρούρησης κάτι που οδηγεί αυτοδικαίως στην απόλυση αλλά και σε ποινικές διώξεις, ενώ η απεργία θα κρίνεται παράνομη και η εταιρεία θα μπορεί να διεκδικεί αποζημιώσεις.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται σε μια περίοδο όπου έχουν γίνει κανόνας τα ελλιπή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς που κοστίζουν στην υγεία και στις ζωές πολλών εργαζομένων. Κάτι που αφορά τόσο την πανδημία κατά τη διάρκεια της οποίας κανένα μέτρο δεν έχει παρθεί σε εργοστάσια, εμπορικά κέντρα, σχολεία με τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να μετακινούνται από και προς τις δουλειές τους στιβαγμένοι σε λεοφωρεία, όσο όμως και ευρύτερα τις συνθήκες εργασίας που εντατικοποιούνται με τους καπιταλιστές να βάζουν διαρκώς πιο ψηλά στο ζύγι τα κέρδη τους από τις ζωές μας.

Η ανάγκη συσπείρωσης της βάσης ενάντια στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι επιτακτική, μπαίνει ως κύρια αιχμή, αλλά στέκεται για εμάς ως μία ακόμη πινελιά, ίσως και η τελειωτική, στο κάδρο του κύκλου της τρέχουσας ιστορίας που βιώνουμε.

Ενός νέου κύκλου όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης που επιταχύνθηκε από την πανδημία, ενός κύκλου ακόμα πιο μαζικής ανεργίας και φτώχειας, ενός κύκλου ακόμα πιο βίαιης αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, ενός κύκλου εντατικών ιδιωτικοποιήσεων.

Ενός κύκλου όπου μέσα σε ένα χρόνο καραντίνας έχουν περάσει νομοσχέδια που σπαταλούν δισεκατομμύρια για την πολεμική προετοιμασία της χώρας και για την καταστολή, νομοσχέδια που απαγορεύουν διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις, νομοσχέδια που αφήνουν το περιβάλλον βορά στις ορέξεις των καπιταλιστών, νομοσχέδια που ιδιωτικοποιούν την Παιδεία, που μειώνουν τα κρατικά έξοδα για την Υγεία και τις κοινωνικές ανάγκες.

Ενός κύκλου όπου οι μετανάστες και οι μετανάστριες ζουν μία διαρκή κόλαση από τα σύνορα μέχρι τα κέντρα κράτησης και δεν τους δίνεται η δυνατότητα να εργαστούν, να μορφωθούν, να έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη, όπου οι έγκλειστοι και οι έγκλειστες σε φυλακές και ψυχιατρεία μένουν εκτεθειμένοι στον ιό και στερούνται των βασικών δικαιωμάτων τους.

Ο αγώνας ενάντια στην μισθωτή εργασία, ο αγώνας ενάντια στην ίδια την κρατική και καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας, ο αγώνας για το πέρασμα σε έναν κόσμο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, προϋποθέτει και δένει διαλεκτικά με τον αγώνα που πρέπει να δώσουμε ως κομμάτι της εργατικής τάξης, ως κομμάτι των καταπιεσμένων, μέσα από τα σωματεία αλλά και μέσα από πολιτικούς και κοινωνικούς σχηματισμούς, ενάντια στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Ενάντια στις γραφειοκρατικές και αναθετικές λογικές που οδήγησαν την εργατική τάξη και την κοινωνία σε εκφυλισμό τόσο των σωματείων, όσο και των μαζικών αγώνων του 2010-2012 η “Συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο” που συστάθηκε στη Θεσσαλονίκη καλεί σε μοτοπορεία το ερχόμενο Σάββατο 15/5 στις 12.00 στην Καμάρα.

Ελάστικα ωράρια, δεκάωρη δουλειά αυτή είναι η ανάπτυξη για τ’ αφεντικά

Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τους ταξικούς αγώνες και την απεργία

Μοτοπορεία: Σάββατο 15/5 στις 12.00 στην Καμάρα

Συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

Ελαστικά ωράρια-δεκάωρη δουλειά, αυτή είναι η ανάπτυξη για τ’ αφεντικά!

https://www.youtube.com/watch?v=A3Yj8InGIiI

Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα με το ξέσπασμα της δομικής οικονομικής κρίσης του 2009/10 και έπειτα, πραγματοποιείται μια λυσσαλέα επίθεση στα εργατικά κεκτημένα. Από την εκτόξευση του δημόσιου χρέους και τα μνημόνια μέχρι τη σημερινή παγκόσμια οικονομική και υγειονομική κρίση όπου υπάρχει πλήρης ταύτιση της κυβέρνησης (με την επιτροπή Πισαρίδη), του ΣΕΒ και της Ε.Ε., πραγματοποιείται μια τεράστια αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και ταυτόχρονη περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών υπό τη μορφή μνημονιακών συμβάσεων και μη. Η εν λόγω επίθεση στην εργατική τάξη, έχει εκφραστεί ποικιλοτρόπως.Σταχυολογώντας, αξίζει να αναφερθεί ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μετατοπίστηκαν από τον εκάστοτε κλάδο ή το εκάστοτε επάγγελμα σε επίπεδο επιχείρησης, το οποίο εμφανώς μείωσε ακαριαία τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων έναντι των αφεντικών μας. Χαρακτηριστικής σημασίας ακόμα, είναι οι μειώσεις του κατώτατου μισθού, η καθιέρωση ευέλικτων ωραρίων εργασίας, η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, η απελευθέρωση των απολύσεων .

Επιπλέον, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί η υιοθέτηση του υπό-κατώτατου μισθού, ο οποίος αφορούσε εργαζόμενες και εργαζόμενους έως 25 ετών, παρά την μετέπειτα κατάργησή του. Όμως δεν ήταν μόνο αυτά. Είναι τόσες πολλές οι αλλαγές, είτε σε μακρό-επίπεδο είτε κλαδικά, που θα χρειαζόμασταν πολλές κόλλες χαρτί και μελάνι για να τις απαριθμήσουμε. Ως αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης (μερική απασχόληση, εκ περιτροπής κ.α.), δεν εντάθηκαν απλά, αλλά αποτελούν την κυρίαρχη μορφή εργασίας. Παράλληλα, εντάθηκε δραματικά η εργασία μέσω βραχυχρόνιων χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων που στην ουσία ανακυκλώνουν τους προλετάριους σε κύκλους εργασίας χωρίς δικαιώματα και ανεργίας αλλά και η μαύρη εργασία. Το εν λόγω κείμενο όμως δεν έχει σκοπό να εστιάσει στις πρότερες αλλαγές.Αντιθέτως, ως στόχο έχει να τονίσει την ανάγκη οργάνωσης και αντεπίθεσης, όταν, εν μέσω πανδημίας, με υποστελεχωμένα νοσοκομεία, ανεπαρκείς δημόσιες συγκοινωνίες που λειτουργούν ως υγειονομικές βόμβες, ανύπαρκτα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων, υπερπληθώρα μαθητών ανά τάξη και περισσότερους από 1.500.000 ανέργους, η κυβέρνηση, προσπαθώντας να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις προσταγές του κεφαλαίου, φέρνει προς ψήφιση ένα επαίσχυντο νομοσχέδιο βαθαίνοντας την μείωση των εισοδημάτων και των συνθηκών ζωής μας. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μία προσπάθεια θεσμοθέτησης από το κράτος εν μέσω πανδημίας, φοβούμενο τις λαϊκές αντιστάσεις. Το ίδιο έγινε με το νομοσχέδιο για το περιβάλλον που ανοίγει το δρόμο στην ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία των φυσικών πόρων.

Το ίδιο έγινε με το νομοσχέδιο που παραδίδει την Παιδεία στις ορέξεις της του κεφαλαίου και της καταστολής, όπως και με το νομοσχέδιο, το οποίο ουσιαστικά ποινικοποιεί τις διαδηλώσεις. Τέλος αξίζει να αναφερθούμε και στον “νέο πτωχευτικό κώδικα” ο οποίος άνοιξε το δρόμο για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις πρώτης κατοικίας αλλά ορίζει ταυτόχρονα και ως μάξιμουμ εισόδημα για έναν άνθρωπο ανεξαρτήτων υποχρεώσεων, κόστους ζωής, οικογενειακής κατάστασης τα 15.000 το χρόνο, ενώ τέλος ανοίγει το δρόμο για μη καταβολή αποζημίωσης απόλυσης σε εργαζόμενους εταιρειών που κάνουν χρήση των διατάξεων του νομοσχεδίου. Όταν βαράνε λοιπόν πιστόλες τα παράσιτα οι καπιταλιστές, εμείς θα χάνουμε όλα τα δικαιώματά μας, ενώ την ίδια στιγμή η αντιμετώπιση ατομικών χρεών φυσικού προσώπου ως χρέη εταιρείας είναι αρκετά για να μας τραβάν τα λεφτά και να αναγκάζουν πολυμελείς οικογένειες να ζουν με ψίχουλα την ίδια ώρα που θα μπορούν να τιςς κατάσχουν τις πρώτες κατοικίες και να τις μετατρέπουν σε ενοικιαστές που πληρώνουν στην τράπεζα εφ’ όρου ζωής .

ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟ 8ΩΡΟ

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη λοιπόν, η κυβέρνηση της ΝΔ, φέρνει προς ψήφιση το νέο ν/σ στα εργασιακά. Αύξηση του ορίου των απλήρωτων υπερωριών, ελαστικά σπαστά ωράρια μετά από ατομική συμφωνία του εργαζόμενου και του εργοδότη, εφαρμογή 10ωρου ωραρίου εργασίας. Και αν η κυβέρνηση πλασάρει ως δήθεν ευεργετική για όλες τις πλευρές την αντικατάσταση του 5ημερου 8ωρου από 4ημερο 10ωρο η αλήθεια είναι ότι εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Σημαντικό λοιπόν είναι να τονίσουμε πως αυτό σημαίνει 1 ένσημο λιγότερο τη βδομάδα (με ότι αυτό συνεπάγεται ταυτόχρονα με την αυξητική τάση των ορίων συνταξιοδοτησης και για την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων) , σημαίνει πως οι υπερωρίες δε θα πληρώνονται με προσαύξηση αλλά θα δίνονται ως ρεπό ή ως μειωμένο ωράριο εργασίας στο μέλλον.

Είναι δεδομένο λοιπόν πως το εν λόγω νομοσχέδιο μειώνει κατ ουσίαν τον μισθό των εργαζομένων, τσακίζει τον προγραμματισμό των ζωών τους, ενώ είναι κοινό μυστικό πως από τη στιγμή που υπάρχει 6μηνη προθεσμία για να δηλωθούν συνολικά οι υπερωρίες ακόμα και τα ρεπό ή τα μειωμένα ωράρια, αυτά δεν πρόκειται να δοθούν ποτέ. Τέλος στο νέο νομοσχέδιο προβλέπονται περισσότεροι κλάδοι που θα δουλεύουν και τις Κυριακές, καθώς το λιανεμπόριο ήταν απλά η αρχή…Κάπως έτσι ΕΕ-κυβέρνηση-κεφάλαιο τσακίζουν κάποια από τα τελευταία δικαιώματα που είχε κατακτήσει η εργατική τάξη με τους αγώνες της τα τελευταία 100 χρόνια. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχουν προαναγγείλει και αλλαγές-ταφόπλακα στον συνδικαλιστικό νόμο, για να προλάβουν τις αντιστάσεις που ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσουν. Έτσι, η άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος αποκτά ως προϋπόθεση την απογραφή στο Γενικό Μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων (τελειοποιώντας το ψηφιακό φακέλωμα). Αυτό σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική ψηφοφορία για όποιαδήποτε απόφαση του φορέα, καθιστά οποιαδήποτε επιχειρησιακή ή κλαδική απεργία παράνομη ή και ανέφικτη καθώς έρχεται και δένει με την διάταξη που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2018, σύμφωνα με την οποία υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία.

Σαν να μην έφτανε αυτό, το προσωπικό ασφαλείας που πρέπει να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας, όταν αυτή αφορά επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, ορίζεται σε τουλάχιστον 40% και κάπως έτσι έχουμε τη δημιουργία ενός νόμιμου απεργοσπαστικού μηχανισμού. Μάλιστα, για την τελευταία υποχρέωση ο εκπρόσωπος του εργοδότη, αν δεν καταφέρει να κάνει “όλα όσα πρέπει” για να διασφαλιστεί το προσωπικό ασφαλείας, τελεί ποινικώς κολάσιμη πράξη, παρέχοντας έτσι ένα ιδιαίτερα ισχυρό κίνητρο στην εργοδοσία να εξασφαλίσει με οποιονδήποτε τρόπο την “ομαλή λειτουργία της επιχείρησης” με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Το κερασάκι στην τούρτα, είναι μια δημιουργική ασάφεια καθώς αν κατά την διάρκεια απεργίας ασκηθεί ψυχολογική ή σωματική βία η απεργία καθίσταται παράνομη και όσοι μετέχουν σε αυτή τελούν ποινικά κολάσιμη πράξη που οδηγεί εκτός των άλλων στην απόλυση, όπως γίνεται κατανοητό η ‘ψυχολογική βία’ θα αποτελέσει ένα πασπαρτού βάση του οποίου η εργοδοσία θα βγάζει κάθε απεργία παράνομη και θα μπορεί μάλιστα να διεκδικεί και αποζημίωση.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Ζούμε κοσμοϊστορικές συνθήκες που θα αλλάξουν τις ζωές μας για τις επερχόμενες δεκαετίες, είναι χρέος μας σε όλη αυτή την επίθεση που δεχόμαστε να απαντήσουμε με το μόνο όπλο των εργαζομένων, με την ταξική ενότητα και αλληλεγγύη. Να οργανώσουμε την τάξη μας, να σταματήσουμε την λεηλασία των μισθών, του χρόνου, των δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας μας. Σήμερα, την ώρα που δισεκατομμύρια δίνονται για την πολεμική προετοιμασία ενώ νοσοκομεία-σχολεία είναι υποστελεχωμένα, σήμερα που γίνεται ξεκάθαρο πως η πανδημία έχει αποτελέσει την μεγαλύτερη ευκαιρία για να χτυπηθούν εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, σήμερα που γίνεται αντιληπτό πως τα αφεντικά μας στοιβάζουν σε υπερπλήρη λεοφωρεία και χωρίς μέτρα προστασίας στις δουλειές γιατί το μόνο που τους νοιάζει είναι το κέρδος να ξεκινήσουμε από το μπλοκάρισμα του συγκεκριμένου νομοσχέδιο για να αρχίσουμε το πέρασμα στην αντεπίθεση.

Για να χτίσουμε ξανά τα σωματεία μας, την αλληλεγγύη στις γειτονιές και την ταξική αυτοάμυνα απέναντι στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, για να διεκδικήσουμε μείωση του εργάσιμου χρόνου και αύξηση των μισθών, για να παλέψουμε για δουλειές σταθερές και με δικαιώματα, για να μπορούμε να απεργούμε και να διαδηλώνουμε αλλά και για να μιλήσουμε επιτέλους για την μεγάλη ανάγκη που γεννάει η εποχή.Να γίνουμε εμείς, οι παραγωγοί όλου του κοινωνικού πλούτου, κύριοι της μοίρας μας, να καταργήσουμε την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να τσακίσουμε την κρατική μηχανή και την αστική εξουσία, να στήσουμε μια οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας που θα εξυπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι τα παράσιτα με τις επαύλεις και τους φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς.Η εργατική τάξη να πάρει τη σκυτάλη από τους φοιτητές και την νεολαία και ο λαός ενωμένος να σηκώσει τις μαύρες και τις κόκκινες σημαίες του αγώνα…

ΤΑΞΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, ΤΙΣ ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ, ΤΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΩΡΑΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ – ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΘΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ, ΘΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Ο αγώνας για αξιοπρέπεια και ισότητα είναι υπόθεση όλων μας…

Τον τελευταίο χρόνο, βλέπουμε τοκράτος και τ’ αφεντικά να εκμεταλλεύονται την υγειονομική κρίση και το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» που μας έχει επιβάλει η ελληνική κυβέρνηση με πρόφαση την αντιμετώπισή της πανδημίας, ως την ιδανική ευκαιρία για να προωθήσουν όσα ούτως ή άλλως είχαν στην ατζέντα τους. Από το ξέσπασμα του κορωνοϊού πριν από ένα χρόνο, έχει περάσει μια σειρά από ολοκληρωτικά και αντεργατικά μέτρα, καθώς και νομοσχέδια που εντείνουν την υποτίμηση των όρων ζωής μας (νέο ασφαλιστικό, νομοσχέδιο ποινικοποίησης των διαδηλώσεων, νομοσχέδια για την εκπαίδευση, την “ανάπτυξη” και το μεταναστευτικό, αλλά και ο νέος πτωχευτικός κώδικας που στην ουσία καταργεί οποιοδήποτε νομικό μέσο προστασίας της Α’ κατοικίας).

Φυσικά η επίθεση από τον κόσμο του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας δεν αποτελεί κάτι καινούργιο. Όποτε οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες υποχωρούσαν, οι κεφαλαιοκράτες άρπαζαν την ευκαιρία για την όξυνση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Την ίδια στιγμή λοιπόν που έχουν ήδη προηγηθεί μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων -με ταυτόχρονη αύξηση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση- κι ενώ η μαύρη ανασφάλιστη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες και η ανεργία έχουν βαρέσει κόκκινο, ο κατάλογος με τα εκατοντάδες εργατικά “ατυχήματα” λόγω ανεπαρκών ή και ανύπαρκτων σε πολλές περιπτώσεις μέτρων ασφαλείας, αλλά και μη τήρησης των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων από τη μεριά των αφεντικών, συνεχίζει να μεγαλώνει. Μόνο τον τελευταίο μήνα σημειώθηκαν ακόμα δύο δυστυχήματα με πέντε νεκρούς εργάτες. Το πρώτο έλαβε χώρα στο Γυμνό Ευβοίας, όπου τέσσερις εργολαβικοί εργαζόμενοι του ομίλου ΑΚΤΩΡ που εργάζονταν στο δίκτυο του ΔΕΔΗΕ, χτυπήθηκαν από ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής τάσης κατά τη διάρκεια εργασιών υπογειοποίησης του δικτύου. Οι 3 εξ’ αυτών πέθαναν, ενώ ο 4ος τραυματίστηκε. Το δεύτερο δυστύχημα εξελίχθηκε στον ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου Κοζάνης της ΔΕΗ, με θύματα δύο εργάτες που απασχολούνταν από υπεργολαβική γερμανική τεχνική εταιρία σε έργο που είχε αναλάβει ελληνική εταιρία. Οι εργάτες ήταν ανεβασμένοι σε καλάθι σε ύψος 108 μέτρων και εργάζονταν σε πύργο ψύξης και για λόγους που ακόμα δεν έχουν διευκρινιστεί, έπεσαν στο κενό. Παράλληλα, τη Δευτέρα 19 Απριλίου έγινε γνωστός και ο θάνατος δύο ακόμα νέων ανθρώπων, εργαζόμενων στις αστικές συγκοινωνίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, από επιπλοκές του κορωνοϊού. Οι νεκροί στον κλάδο φτάνουν πλέον τους 9, ενώ μέσα στον ίδιο μήνα έχασε τη ζωή του και ένας εργαζόμενος σε κατάστημα του Σκλαβενίτη (ο 2ος αυτό το χρόνο) στην Ευκαρπία, με τα σωματεία εργαζομένων τόσο στην επιχείρηση όσο και σε άλλη αλυσίδα σούπερ-μάρκετ να καταγγέλλουν την έλλειψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας.

Μαζί με όλα τα παραπάνω, το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που πρόκειται να ψηφιστεί εντός των επόμενων εβδομάδων έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στα εργασιακά κεκτημένα.

Το νομοσχέδιο αυτό μεταξύ άλλων προβλέπει:

Τη 10ωρη εργασία χωρίς πληρωμή για υπερωριακή απασχόληση (οι υπερωρίες δε θα πληρώνονται πλέον, αλλά θα μπορούν να δίνονται ως μειωμένο ωράριο, ρεπό ή άδεια εντός 6μήνου, ελαστικοποιώντας πλήρως τα προγράμματα των εργαζομένων).
Αύξηση στο πλαφόν των νόμιμων υπερωριών, χωρίς όμως να αυξάνονται και οι αποδοχές. Μέχρι σήμερα το ανώτατο όριο που μπορούσαν να απασχοληθούν οι εργάτ(ρι)ες σε υπερωρίες σε βιομηχανικές/βιοτεχνικές επιχειρήσεις ήταν 90 ώρες/έτος και σε όλους τους υπόλοιπους κλάδους 120ώρες/έτος. Οι ώρες θα αυξηθούν στις 150 ώρες για όλους τους κλάδους.
Τη διεύρυνση της λίστας των κλάδων για τους οποίους θα επιτρέπεται κυριακάτικη εργασία, θεσμοθετώντας έτσι την έμμεση κατάργηση της πενθήμερης εργασίας.
Ο εργοδότης θα δικαιούται να απαγορεύσει στον εργαζόμενο την προσέλευσή του στη δουλειά μετά την προειδοποίηση της απόλυσής του, ενώ η αποζημίωση έπειτα από προειδοποίηση θα είναι μειωμένη κατά 50%.
Σχεδόν το σύνολο των αρμοδιοτήτων της επιθεώρησης εργασίας μεταφέρονται στο αυτόνομο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου Ο.ΜΕ.Δ. (Οργανισμός μεσολάβησης και διαιτησίας). Για προσφυγή στην Ο.ΜΕ.Δ είναι απαραίτητη η παρουσία δικηγόρου, γεγονός που συνεπάγεται οικονομική επιβάρυνση, ενώ θα είναι ακόμα πιο χρονοβόρα διαδικασία απ’ ότι ήταν.
Δίνει επίσης το δικαίωμα στον εργοδότη να συστήνει ατομική σύμβαση εργασίας με τον εργαζόμενο ακόμα κι αν υπάρχει ήδη συλλογική σύμβαση εργασίας, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη δημιουργία συμβάσεων με πολύ δυσμενέστερους όρους εργασίας.
Τελειοποιείται το ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς η άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος αποκτά ως προϋπόθεση την απογραφή στο Γενικό Μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Η ψηφοφορία για την κήρυξη απεργίας θα είναι υποχρεωτικά ηλεκτρονική. Έτσι, υπονομεύονται και τίθενται στην αδιαφάνεια οι απαραίτητες διαδικασίες για την κήρυξη μιας απεργίας που πριν εξασφαλίζονταν με τη φυσική παρουσία στις γενικές συνελεύσεις, ενώ βάλλεται και η κοινωνικοποίηση και η πολιτικοποίηση των εργαζομένων.
Ποινικοποιούνται οι απεργιακές κινητοποιήσεις μέσω μίας άκρως ασαφούς διατύπωσης σύμφωνα με την οποία αν κατά την διάρκεια απεργίας ασκηθεί ψυχολογική ή σωματική βία η απεργία καθίσταται παράνομη, οι μετέχοντες μπορούν να απολυθούν και ο εργοδότης δικαιούται να διεκδικήσει αποζημίωση.
Σε επιχειρήσεις που η λειτουργία τους κρίνεται ως “κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο” είναι απαραίτητο να εργάζεται ως προσωπικό ασφαλείας τουλάχιστον το 40% του συνολικού προσωπικού ακόμα και τις ημέρες κηρυγμένης απεργίας. Αυτό στην ουσία ακυρώνει την απεργία ως μέσο αγώνα, αφού η “παραγωγή” συνεχίζει κανονικά χωρίς καμία πίεση στην εργοδοσία και επίσης καλλιεργεί την απεργοσπασία που πάλι είναι προς όφελος της εργοδοσίας.

…να οργανωθούμε λοιπόν και να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας!

Όλα τα παραπάνω αποτελούν κομμάτι της ίδιας βίαιης αναπροσαρμογής των σχέσεων παραγωγής που συντελείται εδώ και μια δεκαετία, σε βάρος της κοινωνικής βάσης. Είναι αυτό που οι αστικές δυνάμεις ονομάζουν διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος φιλικό προς επενδύσεις. Με λίγα λόγια το πλαίσιο που περιλαμβάνει φθηνό, κατακερματισμένο, χωρίς δικαιώματα, φακελωμένο, πειθαρχημένο και από ότι φαίνεται αναλώσιμο εργατικό δυναμικό. Αυτό φαίνεται έντονα τώρα μέσα στην συνθήκη της πανδημίας, όπου η εξάπλωση του ιού είναι τέτοια που ενώ έχουν γεμίσει τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία και ενώ κόσμος έχει ήδη αρχίσει να πεθαίνει εκτός ΜΕΘ, το κράτος συνεχίζει να αρνείται να προβεί σε ουσιαστική ενίσχυσή του συστήματος υγείας. Αντιθέτως, επιλέγει να δαπανήσει εκατομμύρια για να θωρακιστεί απέναντι στην επερχόμενη κοινωνική έκρηξη των από τα κάτω που έχει ήδη κάνει τα πρώτα της βήματα, δείχνοντας την προοπτική της μέσω δυναμικών κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον ελλαδικό χώρο τους τελευταίους μήνες, για πληθώρα ζητημάτων: από μαζικές διαδηλώσεις φοιτητ(ρι)ών, αλληλέγγυων στον αγώνα του Δ. Κουφοντίνα και όσων εναντιώνονται στην υπέρμετρη καταστολή, ως καταλήψεις διαρκείας διαφόρων πανεπιστημιακών σχολών, και γενικότερα δράσεις του πολύμορφου κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Ταυτόχρονα, επιλέγει να δαπανήσει δισεκατομμύρια για την αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού για τη βελτίωση της θέσης του στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής, και φυσικά για εξοπλισμό και προσωπικό για τα σώματα “ασφαλείας”.

Επί δεκαετίες τώρα προσπαθούν να μας πείσουν πως μόνο το υπάρχον σύστημα μπορεί να υφίσταται και πως μονάχα τον ατομικό δρόμο μπορούμε να ακολουθήσουμε. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι όποιες ανάσες πήρε η εργατική τάξη από την αρχή της ύπαρξης της (8ώρο, απαγόρευση της παιδικής εργασίας, συλλογικές συμβάσεις και τόσα άλλα που μας φαίνονταν δεδομένα) ήταν αποτέλεσμα συλλογικών κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Τα αφεντικά δε, όποτε βρήκαν ευκαιρία εξαπέλυσαν επίθεση με σκοπό την κατάργηση των εργατικών κεκτημένων. Οι αγώνες που δόθηκαν για την εξασφάλιση καλύτερων όρων εργασίας και ζωής, μας δείχνουν πως όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε, μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν μας χαρίζεται αλλά όλα κατακτώνται.

Οργανωνόμαστε λοιπόν συλλογικά στα σωματεία μας και με όπλο μας την αλληλεγγύη αντιστεκόμαστε για τη διεκδίκηση όλων όσων μας ανήκουν. Αγωνιζόμαστε ενάντια στα απάνθρωπα ωράρια εργασίας, ενάντια στις απλήρωτες υπερωρίες, για την προάσπιση της απεργίας και της Κυριακάτικης αργίας. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει η τάξη μας να καταλάβει την δύναμη της. Γιατί κάθε μικρή νίκη δείχνει το δρόμο για να δυναμώνουμε και να αντιστεκόμαστε συνεχώς μέχρι και την ανατροπή του συστήματος που βάζει υψηλότερα το κεφάλαιο από τις ανθρώπινες ζωές. Για την ανοικοδόμηση μιας κοινωνίας που δεν ικανοποιεί τις ανάγκες των λίγων και εκλεκτών, αλλά αντιμετωπίζει ισότιμα όλες τις ανθρώπινες ζωές και παίρνει οριζόντια αποφάσεις χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ 10ΩΡΟΥ | ΤΙΣ ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ | ΤΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ| ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ “ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ” ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ – ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά

Ταξική αντίσταση ενάντια στον νέο εργασιακό μεσαίωνα

Φέτος η Πρωτομαγιά σηματοδοτεί έναν πολύ σημαντικό σταθμό για τους αγώνες της εργατικής τάξης. Η πανδημία του Covid-19 λειτούργησε ως επιταχυντής της δομικής κρίσης του καπιταλισμού, βυθίζοντας ακόμα περισσότερο στη φτώχεια, την ανέχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους, προλεταριοποίησε σημαντική μερίδα των μεσαίων στρωμάτων και αύξησε τη συσσώρευση πλούτου για το μεγάλο κεφάλαιο. Το χτύπημα που ετοιμάζει η κυβέρνηση στην εργατική τάξη δεν έχει προηγούμενο. Θα μας βρουν, όμως, πεισματικά απέναντί τους, γιατί η ταξική πάλη δεν αναστέλλεται. Τιμούμε τους νεκρούς της εργατικής τάξης, συνεχίζοντας τους αγώνες τους. Δε θα επιτρέψουμε να αρθούν κατακτήσεις για τις οποίες μόχθησαν και έδωσαν τη ζωή τους άνθρωποι της τάξης μας.

Μέσα σ’ όλο αυτό το διάστημα τo κράτος απέδειξε για ακόμα μια φορά πως μεριμνά για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Το διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας, οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια, η βαθμιαία ιδιωτικοποίηση της υγείας, η κερδοσκοπία και ο αχαλίνωτος ανταγωνισμός των φαρμακοβιομηχανιών κόστισαν τις ζωές πολλών φτωχών ανθρώπων που αποκλείονται καθημερινά λόγω της ταξικής τους θέσης από παροχές που θα όφειλαν να είναι δημόσιες, δωρεάν και ελεύθερες στην πρόσβαση για τη διασφάλιση μιας αξιοπρεπούς ζωής για όλους. Η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε ως προτεραιότητα της πολιτικής της τη διάσωση και την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου, κάνοντας τα θελήματα των ιδιοκτητών μεγάλων κλινικών και των αφεντικών της τουριστικής βιομηχανίας. Μπούκωσε στο χρήμα τα καθεστωτικά ΜΜΕ, για να προπαγανδίζουν ασταμάτητα το αφήγημα της ατομικής ευθύνης και να γλείφουν την κυβέρνηση και τα στελέχη της, προκειμένου να συσκοτίσουν τις εγκληματικές ευθύνες της βαθύτατα ταξικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση, να χειραγωγήσουν και να ενοχοποιήσουν την κοινωνία. Επιπλέον, δαπάνησε μεγάλο τμήμα του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού σε εξοπλιστικές δαπάνες που βαθαίνουν περαιτέρω την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στις πολεμικές προετοιμασίες, ενώ στο εσωτερικό δρομολογήθηκαν κατά προτεραιότητα προσλήψεις αστυνομικών και ΕΠΟΠ, αναβάθμιση και επέκταση του εξοπλισμού της αστυνομίας. Θέτοντας την κοινωνία στον πάγο με τα ασυνάρτητα από υγειονομική σκοπιά lockdown, την ώρα που ο κόσμος καθημερινά συνωστίζεται, ελλείψει υποδομών και μέτρων ασφαλείας, στους χώρους εργασίας και στα ΜΜΜ, η κυβέρνηση έδωσε το ελεύθερο στους μπάτσους να κάνουν ό,τι γουστάρουν, με αποτέλεσμα τη ραγδαία όξυνση της αστυνομικής καταστολής και τη διαμόρφωση ενός κλίματος κρατικής τρομοκρατίας στην κατεύθυνση της συγκρότησης ενός ισχυρού αστυνομικού κράτους.

Η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία μέσω της πλήρους απονέκρωσης της κοινωνικής ζωής και της περιστολής των αντίστοιχων ελευθεριών, να προχωρήσει στην ψήφιση αντεργατικών και αντικοινωνικών μέτρων, θεωρώντας πως δε θα συναντήσει αντίσταση. Είχε το θράσος να εκμεταλλευτεί καιροσκοπικά την πανδημία και εν τέλει να λασπολογεί εις βάρος όσων αντιστέκονταν στην υποτίμηση της υγείας, της εργασίας, των ζωών μας. Συνάντησε, όμως, μαζική κοινωνική αντίσταση στο εκπαιδευτικό μέτωπο, στην απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα και στις διαδηλώσεις στις γειτονιές και τις πλατείες, γι’ αυτό και αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί εν πολλοίς, επικεντρώνοντας την προσοχή της στο επικείμενο κερδοφόρο και χωρίς κάποιον σοβαρό υγειονομικό σχεδιασμό άνοιγμα του τουρισμού και στις πιθανές προσεχείς πρόωρες εκλογές.

Επόμενο βήμα της επίθεσης που σχεδιάζει η κυβέρνηση ενάντια στην κοινωνική βάση είναι η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, δια της οποίας αποσκοπεί να μας γυρίσει έναν αιώνα πίσω σε επίπεδο εργασιακών δικαιωμάτων. Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο έρχεται να θέσει τέλος στην 8ωρη εργασία, την οποία κατέκτησε η εργατική τάξη με αιματηρούς και μακρόχρονους αγώνες. Πλέον, οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα, όταν κρίνουν ότι υπάρχουν αυξημένες ανάγκες, να απασχολούν τους εργαζόμενούς τους ακόμα και 10ωρα έχοντας την αντίστοιχη νομική κάλυψη του κράτους. Οι έξτρα ώρες εργασίας υποτίθεται ότι θα επιστρέφονται στους εργαζόμενους εν είδει άδειας ή με μείωση ωρών εργασίας άλλες μέρες, κάτι που δεν μπορούν να το εγγυηθούν φυσικά η εργοδοτική αυθαιρεσία, οι απολύσεις, αλλά και το γεγονός ότι πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν μεροκάματο. Πλέον, προβλέπεται η εργάσιμη εβδομάδα των 30-50 ωρών με τον συνδυασμό 6ωρης και 12ωρης εργασίας. Οι νόμιμες υπερωρίες αυξάνονται από τις 120 στις 150 ώρες και η εκάστοτε επιχείρηση θα έχει τη δυνατότητα να διευθετεί τον χρόνο εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες της, ξεζουμίζοντας έτσι τους εργαζόμενους, που θα αποστερούνται τις προσαυξήσεις λόγω υπερωριών. Η εργασία τις Κυριακές προβλέπεται να επεκταθεί και σε νέους κλάδους πέραν του εμπορίου (βλ. μεταφορικές, πληροφορική, logistics, data center, τηλεφωνικά κέντρα, ψηφιοποίηση έγχαρτου αρχείου, παραγωγή έτοιμου σκυροδέματος). Κατόπιν άδειας ΣΕΠΕ θα επιτρέπεται η κυριακάτικη εργασία και σε ορισμένους ακόμα κλάδους (βλ. εξεταστικά κέντρα, εξυπηρέτηση εξωσχολικών δράσεων ιδιωτικών σχολείων, συντήρηση σχολικών κτηρίων, προσαρμογή και αναβάθμιση πληροφοριακών συστημάτων). Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας θα γίνουν πλέον καθεστώς, επιχειρώντας να αφήσουν μόνους και ξεκρέμαστους τους εργαζόμενους μπροστά στην πίεση των αφεντικών. Ο ταξικός συνδικαλισμός στοχοποιείται, οι συνδικαλιστές φακελώνονται, ορίζεται ηλεκτρονική ψηφοφορία για την προκήρυξη απεργιών, όπου προβλέπεται η λειτουργία προσωπικού ασφαλείας σε ποσοστό 40%, το δικαίωμα του εργοδότη για λοκ-αουτ και η απαγόρευση κατάληψης ή αποκλεισμού του εργασιακού χώρου. Τέλος, εδραιώνεται η τηλεργασία και η εργασία μέσω πλατφορμών, που συνεπάγονται την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει αυτόν τον νέο εργασιακό μεσαίωνα ως εκσυγχρονισμό του απαρχαιωμένου εργατικού δικαίου της Ελλάδας και ως αναγκαία συμπόρευση των εγχώριων εργασιακών σχέσεων με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις. Αυτά τα παραμύθια προσπαθεί να μας πουλήσει με κυνικό τρόπο, για να αποσπάσει τη διαταξική συναίνεση και την κοινωνική ειρήνη. Γι’ αυτό πρέπει να δοθούν άμεσα ηχηρές απαντήσεις από την εργατική τάξη, τα σωματεία και τις πρωτοβουλίες της.

Η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων. Να ενδυναμώσουμε, λοιπόν, τον ακηδεμόνευτο ταξικό συνδικαλισμό και να τον καταστήσουμε όχημα για την αναγκαία συσπείρωση και αντεπίθεση των εργαζομένων.

Να οργανώσουμε την πάλη μας για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, αμοιβές και παροχές που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας. Να μην επιτρέψουμε να βάλει το κράτος την ταφόπλακα στις κατακτήσεις μας και στα μέσα του αγώνα μας. Η συνειδητοποίηση των ταξικών μας συμφερόντων, του ταξικού μας εχθρού και η μεταξύ μας αλληλεγγύη να γίνουν οι κινητήριες δυνάμεις που θα σημάνουν την ανασυγκρότηση των ταξικών αντιστάσεων και τη μετωπική μας σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο. Μόνο με τις ίδιες μας τις δυνάμεις μπορούμε να αποτρέψουμε τη βάρβαρη επίθεση που μεθοδεύουν συντονισμένα κράτος και κεφάλαιο. Δεν έχουμε αυταπάτες περί μεταρρύθμισης ενός δομικά άδικου και εκμεταλλευτικού συστήματος, ούτε εμπιστευόμαστε τους εργατικούς μας αγώνες στον γραφειοκρατικό και υποταγμένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!

ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ – ΔΕ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ

ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ, ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ COVID-19 ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Μοτοπορεία ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη:
Σάββατο 15/5, 12:00 στην Καμάρα

Αναρχική Ομοσπονδία (Περιφέρεια Θεσσαλονίκης)

Σύσκεψη για δημιουργία ανοιχτού εργατικού συντονισμού

14:00 Στέκι πίσω από τη Θεολογική

Η προώθηση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη αποτελεί μια πρόκληση ενάντια στον κόσμο της εργασίας και το μαχόμενο εργατικό κίνημα. Βάλλει ευθέως ενάντια στην ιστορική κατάκτηση της εργατικής τάξης, το 8ωρο, προωθεί τον εργασιακό μεσαίωνα και βγάζει στην παρανομία τα σωματεία και τα μέσα πάλης του εργατικού κινήματος, με κορυφαίο την απεργία.

Απέναντι σε αυτή την πρόκληση, απαιτείται ευρύτερη συσπείρωση δυνάμεων για να ανατραπεί το νομοσχέδιο και αυτή η πολιτική κυβέρνησης-ΣΕΒ-ΕΕ και να ανοίξει ο δρόμος για τις εργατικές κατακτήσεις.

Η λογική της «αναμονής» των συνδικαλιστικών ηγεσιών και των από τα πάνω αποφάσεων είναι καταδικασμένη σε ήττα. Πρέπει να παρθούν άμεσα πρωτοβουλίες μέσα στο εργατικό κίνημα για το ξεκίνημα κινητοποιήσεων.

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΛΟΥΜΕ:

Όλα τα εργατικά σωματεία, τις ΕΛΜΕ, τους φορείς των εργαζομένων της πόλης, τους φοιτητικούς συλλόγους.
Όλες τις συσπειρώσεις, κινήσεις, πρωτοβουλίες εργαζομένων που δραστηριοποιούνται στην πόλη
Όλες τις πολιτικές δυνάμεις που αναφέρονται στο εργατικό κίνημα, τα σχήματα και τις παρατάξεις που παρεμβαίνουν στους χώρους δουλειάς.
Όλες τις συνδικαλίστριες και όλους τους συνδικαλιστές, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του εργατικού κινήματος.

ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ, με σκοπό τη συνδιοργάνωση τόσο κεντρικών όσο και επί μέρους κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο.

Εργατικές Κινήσεις – Συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης

Σάββατο 15 Μάη, 14.00, Στέκι πίσω από τη Θεολογική ΑΠΘ

ΑΘΗΝΑ

12:00 Πεδίον Άρεως

Μοτοπορεία ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο

Πανελλαδική καμπάνια! Να υπερασπιστούμε τα κεκτημένα της τάξης μας

Μοτοπορεια Σάββατο 15/5 – 12.00 Πεδίον του Άρεως. Ενάντια στο αντεργατικο νομοσχέδιο Όλοι/όλες στους δρόμους

Μοτοπορεια στα πλαίσια της πανελλαδική καμπάνιας ενάντια στο αντεργατικο νομοσχέδιο

Όλοι/όλες στους δρόμους

Μέτωπο Αντίστασης

Κάλεσμα στήριξης της μοτοπορείας ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο

από Πολιτικός Χώρος “Ηλέκτρα Αποστόλου”

Σαν Πολιτικός Χώρος Ηλέκτρα Αποστόλου στηρίζουμετην αυριανή μοτοπορεία που καλείται από τον συντονισμό ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο στις 12:00 στο Πεδίον του Άρεως. Δεν έχουμε αυταπάτες σχετικά με τις εργασιακές συνθήκες και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι ζωές μας ως εργαζόμενοι.ες όταν στην άλλη πλευρά της πλάστιγγας μπαίνουν τα κέρδη των αφεντικών. Στην νέα επίθεση που επιχειρείται να απαντήσουμε με ταξική ενότητα, αλληλεγγύη και οργάνωση στην βάση.

Η συνθήκη της πανδημίας COVID-19 έδωσε χώρο στην κυβέρνηση να εφαρμόσει εκ νέου κατασταλτικά μέτρα και να ψηφίσει νέους νόμους που καταργούν εργασιακά κεκτημένα που έχουν κερδηθεί με αίμα και αγώνες αιώνων. Σε συνέχεια του δόγματος «νόμου και τάξης», της πολιτικής που απευθύνεται στα πιο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας, τον Μάιο εισήχθη προς διαβούλευση ένα νέο εργασιακό νομοσχέδιο που συμπυκνώνει τις επιδιώξεις του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου για την περαιτέρω αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων προς όφελος των αφεντικών. Αύξηση του ορίου απλήρωτων υπερωριών, εφαρμογή 10ωρου ωραρίου εργασίας, φακέλωμα των σωματείων και νομιμοποίηση των ελαστικών ωραρίων εργασίας.

Σαν Πολιτικός Χώρος Ηλέκτρα Αποστόλου στηρίζουμε την αυριανή μοτοπορεία που καλείται από τον συντονισμό ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο στις 12:00 στο Πεδίον του Άρεως. Δεν έχουμε αυταπάτες σχετικά με τις εργασιακές συνθήκες και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι ζωές μας ως εργαζόμενοι.ες όταν στην άλλη πλευρά της πλάστιγγας μπαίνουν τα κέρδη των αφεντικών. Στην νέα επίθεση που επιχειρείται να απαντήσουμε με ταξική-λαική ενότητα, αλληλεγγύη και οργάνωση στην βάση.

ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΜΑΣ ΦΟΒΗΘΟΥΝ

ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

ΟΛΟΙ.ΕΣ ΣΤΗΝ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 15/5 – 12:00 – ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ

ΔΑΦΝΗ

ΟΧΙ στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη

ΛΑΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΠΑΝΤΟΥ

ΟΧΙ στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη

Να διώξουμε την αντεργατική κυβέρνηση

Σάββατο 15/5 12:00 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, Πλατεία Καλογήρων/ Μετρό Δάφνης

Ενώ η πανδημία έχει χτυπήσει κόκκινο και η κοινωνία έχει γονατίσει από τα «ακορντεόν» των λοκντάουν, η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα καταστροφικό χτύπημα στους εργαζόμενους με το αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη. Κάνοντας την πανδημία ευκαιρία, η κυβέρνηση το 2020 ψήφισε πάνω από 110 αντιδραστικά νομοσχέδια. Με αφορμή την πανδημία καταστρατήγησε δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες (απαγόρευση διαδηλώσεων, απαγόρευση συναθροίσεων κ.α.) και καταπάτησε εργασιακά δικαιώματα προσπαθώντας πλέον να τα ισοπεδώσει με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη.

Το νεοφιλελεύθερο αντεργατικό νομοσχέδιο (ν/σ) Χατζηδάκη:

1) Μέσα από την «διευθέτηση του χρόνου εργασίας/και ιδίως των υπερωριών», στοχεύει στο να καταργηθούν οι όποιες ή οι περισσότερες διατάξεις: (α) προστάτευαν το 8ωρο, τον εργαζόμενο, από την παραπάνω ημερήσια ή εβδομαδιαία εργασία, (β) καθόριζαν πρόσθετη αμοιβή για τις διάφορες υπερωρίες

2) Μέσα από «τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας» ή με το «ξανά γράψιμο του εργατικού δικαίου από την αρχή», στοχεύει στην ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση των Σωματείων, των Συνδικάτων, και κάθε έννοιας Συνδικαλισμού, δηλαδή, της συλλογικής, μαζικής και μαχητικής/δυναμικής διεκδίκησης και αγώνα.

3) Παρεμποδίζει έως και απαγορεύει την απεργία και την περιφρούρησής της! Με την περαιτέρω αύξηση στο προσωπικό ασφαλείας σε πολλές επιχειρήσεις στο τουλάχιστον 40% του συνόλου του προσωπικού. Εφαρμόζοντας το 50%+1 συμμετοχής στην απεργία, που νομοθέτησε ο άθλιος ΣΥΡΙΖΑ, κάνει την απεργία σχεδόν αδύνατη, κυρίως για τα πιο πρωτοπόρα κομμάτια των εργαζομένων (πχ αυτών που χτίζουν επιτροπές αγώνα).

Με το νέο Ν/Σ Χατζηδάκη θέλουν να νομιμοποιήσουν το ακαταλόγιστο για την εργοδοσία, να κάμψουν οποιαδήποτε δυνατότητα αντίστασης των εργαζομένων, αφήνοντας τους τελείως ξεκρέμαστους στην ζούγκλα της αγοράς εργασίας. Η τρομοκρατία και η καταστολή που είδαμε το προηγούμενο διάστημα από τους τραμπούκους της ΕΛΑΣ στις πλατείες και στις γειτονιές είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη. Στο δρόμο της Νέας Σμύρνης, πρέπει να απαντήσουμε.

Μόνη διέξοδος είναι η δική μας οργάνωση, με λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές, μαχητικές διαδηλώσεις, ανάπτυξη όλων των αγώνων μας. Να αντισταθούμε και να μην αφήσουμε να εφαρμοστεί πουθενά το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο. Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, φτωχοί να ενωθούμε και να οργανωθούμε. Για να διώξουμε την αντεργατική κυβέρνηση. Για να τελειώνουμε με τα διαρκή αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που μας βυθίζουν στην φτώχεια και εξαθλίωση. Για να επιβάλλουμε το δίκιο μας!

Να μην περάσει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
Να φύγει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη
Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην Απεργία και τον Συνδικαλισμό
Υπερασπίζουμε τις ελευθερίες μας. Έξω ΜΑΤ – ΔΡΑΣΗ από τις γειτονιές

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΔΑΦΝΗΣ

[email protected]

12:00 ΙΛΙΣΙΑ Πλατεία Τερζάκη

ΟΧΙ στο αντεργατικό ν/σ Χατζηδάκη

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ:ΣΑΒΒΑΤΟ 15/5, 12.00, ΠΛ.ΤΕΡΖΑΚΗ, ΙΛΙΣΙΑ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ & ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ενώ η πανδημία σαρώνει εργαζόμενους και φτωχά λαϊκά στρώματα με χιλιάδες νεκρούς και το σύστημα υγείας είναι υπό κατάρρευση (σε 1 χρόνο πανδημίας δεν δόθηκε ούτε ευρώ παραπάνω στη Δημόσια Υγεία), ο πολυδιαφημισμένος «εθνικός εμβολιασμός» της κυβέρνησης Μητσοτάκη προχωράει με ρυθμούς χελώνας (από τους τελευταίους στην ΕΕ) χωρίς κανένα σοβαρό σχεδιασμό, αφήνοντας εκτεθειμένους στην πανδημία εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους σε τομείς κλειδιά της οικονομίας (βιομηχανία, εμπόριο, μεταφορές). Για άλλη μια φορά, η προπαγάνδα των ΜΜΕξαπάτησης κάνει το άσπρο μαύρο, φιμώνει και ενοχοποιεί όσους αντιστέκονται (υγειονομικοί, απεργία 6ης Μάη). Η θεοποίηση της «Ατομικής Ευθύνης» απογειώθηκε, η πανάκεια των Self Test και η απουσία κάθε σοβαρού μέτρου προστασίας απειλεί ξανά με ραγδαία αύξηση κρουσμάτων. Την ίδια στιγμή, η ΝΔ πανηγυρίζει για το «άνοιγμα» της εστίασης και της «βαριάς βιομηχανίας» του τουρισμού, ετοιμάζοντας τη χώρα να γίνει ένα ατέλειωτο σαφάρι όπου οι μοναδικοί «ελεύθεροι» και με δικαιώματα πολίτες θα είναι οι τουρίστες, ενώ οι εργαζόμενοι και η νεολαία θα είναι οι σύγχρονοι σκλάβοι που θα δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και θα αμείβονται, όταν και όσο θέλουν οι εργοδότες.

Κάνοντας την πανδημία ευκαιρία, η κυβέρνηση το 2020 ψήφισε πάνω από 110 αντιδραστικούς νόμους γυρίζοντας τους εργαζόμενους στον σύγχρονο Μεσαίωνα! Αυτόν τον στόχο έχει και το νέο ν/σ Χατζηδάκη, που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει. Να μετατρέψει τον εργαζόμενο σε «απασχολήσιμο», έρμαιο στα χέρια της εργοδοσίας, με πλήρη απορρύθμιση του ωραρίου (κατάργηση 8ώρου – κατοχυρώθηκε στην Ελλάδα πριν 100 χρόνια), χωρίς σταθερή αμοιβή (απλήρωτες και αδήλωτες υπερωρίες – ατομικές συμβάσεις – μειώσεις δώρων και επιδομάτων), τσάκισμα του δικαιώματος των εργαζομένων στην οργάνωση και αντίσταση τους (λειτουργία και δράση Σωματείων – δικαίωμα στην απεργία), νομιμοποίηση της απεργοσπασίας, απαγόρευση ουσιαστικά των απεργιών σε πολλούς κλάδους.

Δεν θα γίνουμε σύγχρονοι δούλοι – αυτό το αντεργατικό έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει!

Εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι και λαϊκά στρώματα, έχουμε καθήκον να αποτρέψουμε αυτά τα απάνθρωπα σχέδια των α(χ)ρίστων της ΝΔ, των αποτυχημένων Μητσοτάκη, Άδωνι, Χατζηδάκη και σια που μας μετατρέπουν σε σύγχρονους δούλους, με μισθούς και επιδόματα φιλοδωρήματα, χωρίς Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση, Σύνταξη. Που έχουν ρίξει τον μισό πληθυσμό στο όριο της φτώχειας. Έχοντας αποτύχει πλήρως στη διαχείριση της πανδημίας (μοναδική «επιτυχία» τους η βία των συμμοριών της ΕΛΑΣ, τα εξοντωτικά πρόστιμα και το ξύλο στις πλατείες), προχωρούν σε ακόμη πιο σκληρές επιθέσεις. Είναι επείγον να αντισταθούμε μαζικά σ’ αυτή την απάνθρωπη πολιτική. Στον δρόμο που άνοιξαν οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος (στις γειτονιές ενάντια στην αστυνομική καταστολή, στους φοιτητές ενάντια στην Πανεπιστημιακή Αστυνομία και τη διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, σε πολλούς κλάδους εργαζομένων). Να οργανωθούμε σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά. Να μην περάσει το έκτρωμα Χατζιδάκη, με Αγώνα Διαρκείας, συνελεύσεις, επιτροπές, μαχητικές διαδηλώσεις, απεργίες. Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, φτωχοί να μην γίνουμε αναλώσιμοι – έρμαια στο βωμό του κέρδους, στα χέρια εργοδοτών και κυβέρνησης! Για να τελειώνουμε με τα διαρκή αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που μας βυθίζουν στην φτώχεια και εξαθλίωση. Για να διώξουμε την κυβέρνηση της φτώχειας και της βίας. Για να επιβάλλουμε το δικό μας δίκιο!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ από 8ωρο και Συλλογικές Συμβάσεις. Όχι στη μαύρη και απλήρωτη εργασία. ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ το Δικαίωμά μας στην οργάνωση, στην Απεργία και τον Συνδικαλισμό.

ΟΧΙ στον εμπαιγμό της «Ατομικής Ευθύνης». Επίταξη της Ιδιωτικής Υγείας. Λεφτά για Υγεία, Παιδεία Κοινωνικές Ανάγκες – ΟΧΙ για Εξοπλισμούς και Καταστολή.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

ΠΑΤΡΑ

11:00 Πλατεία Β. Γεωργίου

Ανακοίνωση και κάλεσμα σε συγκέντρωση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

Συγκέντρωση: Σάββατο 15 Μάη στις 11 π.μ. στην πλατεία Γεωργίου. Στο πλαίσιο της πανελλαδικής καμάνιας δράσης ενάντια στο νέο αντεργατικο νομοσχέδι

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κράτος σε βάρος της κοινωνικής βάσης, η οποία αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο στην σωρεία αντικοινωνικών και αντεργατικών νομοσχεδίων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και κατατίθενται προς ψήφιση. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να φέρει προς ψήφιση το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση, επιδιώκοντας να ανατρέψει κατακτήσεις ολόκληρων αιώνων, κατακτήσεις που είναι βαμμένες με το αίμα και τους αγώνες των εργατών. Οι αναδιαρθρώσεις που εμπεριέχονται στο νέο νομοσχέδιο έχουν ως στόχο να μετατρέψουν την εργασιακή πραγματικότητα σε μια απέραντη ζούγκλα, στην οποία η εκμετάλλευση των εργατριών από την εργοδοσία θα είναι άτεγκτη, ενώ παράλληλα επιχειρείται ο ολοκληρωτικός έλεγχος των συνδικάτων, προκειμένου να μην υπάρχει περιθώριο αντίστασης και διεκδίκησης στον εργασιακό χώρο.

Τη στιγμή που μετράμε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς ως αποτέλεσμα των εγκληματικών πολιτικών που εδώ και δεκαετίες απαξίωσαν και διέλυσαν το σύστημα υγείας, το κράτος επιμένει στο θλιβερό αφήγημα της επιτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας και της επιστροφής στην κανονικότητα. Η πραγματικότητα όμως δεν μπορεί να μακιγιαριστεί από τα ψεύδη των κυρίαρχων. Είναι ξεκάθαρο ότι γι’ αυτούς σημασία έχει να δουλεύει η καπιταλιστική μηχανή και να μεγιστοποιούνται τα κέρδη. Οι ζωές των εργαζομένων δεν έχουν αξία. Για αυτό και αντί για ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, είδαμε γιγάντωση της εργοδοτικής τρομοκρατίας, προσλήψεις μπάτσων και κατασταλτικά μέτρα. Αντί για ενίσχυση του συστήματος υγείας και ικανοποίηση των αιτημάτων των υγειονομικών, είδαμε δωράκια στις ιδιωτικές κλινικές και διώξεις στους υγειονομικούς. Για αυτό είδαμε το ξύλο στις πλατείες και το αφήγημα της ατομικής ευθύνης που επιχείρησε να συγκαλύψει τους πραγματικούς υπεύθυνους για τους χιλιάδες νεκρούς.Στην ουσία η πανδημία χρησιμοποιήθηκε ως ευκαιρία από το κράτος και τα αφεντικά, των οποίων το κύριο μέλημα δεν ήταν φυσικά η προστασία της ανθρώπινης ζωής, αλλά η εδραίωση καιεμβάθυνση της κυριαρχίαςτους.

Μαζί με την επίθεση σε κάθε κεκτημένο, με την κατάργηση κάθε δικαιώματος, με την γιγάντωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και την διεύρυνση του αντεργατικού οπλοστασίου των εργοδοτών, με το νέο νομοσχέδιοτο κράτος επιχειρεί να απονεκρώσει τους χώρους δουλείας από οτιδήποτε ανατρεπτικό και αγωνιστικό. Ο συνδικαλισμός, η ταξική οργάνωση, η απεργία και η περιφρούρηση της πρέπει να παρανομοποιηθούν. Πρέπει να χτυπηθεί κάθε εστία ανυπακοής, αντίστασης, ταξικής δράσης και αλληλεγγύης. Στους χώρους δουλειάς αλλά και στους κοινωνικούς χώρους πρέπει να επικρατήσει σιγή νεκροταφείου. Η καπιταλιστική μηχανή πρέπει να δουλεύει και εμείς απλά να είμαστε τα γρανάζια της.

Πιο συγκεκριμένα, το παρόν αντεργατικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:

-Κατάργηση 8ώρου και επιστροφή στην 10ωρη εργασία. Συγκεκριμένα, οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργάτες έως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Η εργάσιμη μέρα θα επιμηκύνεται κάθε φορά που θα έχει ανάγκη η εργοδοσία, χωρίς κανένα κόστος για την ίδια. Η μόνη υποχρέωσή της θα είναι να εξοφλεί τις πρόσθετες ώρες δουλειάς εντός του ίδιου 6μήνου, με αντίστοιχη μείωση ωρών, χορήγηση ημερών άδειας ή ρεπό, σαν να μπορούν δήθεν οι εργάτες να συνέρχονται από το ξεζούμισμα στη δουλειά σε βάθος 6μήνου και όχι 24ώρου. Ιδίως σε διάφορους εποχικούς χώρους εργασίας, οι πρόσθετες ώρες δουλειάς σε πολλές περιπτώσεις δεν αμείβονται ως υπερωρίες αλλά «ισοφαρίζονται» με ρεπό και μειωμένο ωράριο τους μήνες και τις μέρες της μειωμένης κίνησης.

-Αυξάνονται οι ώρες της υπερωρίας σε 150 για όλους τους κλάδους και καταργείται πλήρως η πληρωμή τους. Ειδικά στους κλάδους με έντονη εποχικότητα (τουρισμός, συγκοινωνίες, κ.α.) ή περιοδικότητα (κατασκευές) για όλους τους μήνες που οι εργαζόμενοι λιώνουν στη δουλειά θα εργάζονται 50ωρο χωρίς υπερωρίες, ενώ ακόμα και η «επιστροφή των ωρών» είναι φούμαρα καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είτε δουλεύουν μεροκάματο, είτε απολύονται.

-Οι επιχειρήσεις θα μπορούν με μια απλή διαδικασία να ενταχθούν στην κατηγορία αυτών που δεν έχουν Κυριακάτικη αργία. Ουσιαστικά εντείνουν με κάθε ευκαιρία την διαδικασία για την πλήρη κατάργησή της.

-Αποκτά δικαίωμα ο εργοδότης να απαγορεύσει στην εργαζόμενη την προσέλευσή της στη δουλειά μετά την προειδοποίηση της απόλυσής της. Αυτό διευκολύνει τον εργοδότη και οικονομικά, αφού η αποζημίωση απόλυσης μετά από προειδοποίηση είναι μειωμένη κατά 50%, αλλά και όσον αφορά τους ταξικούς αγώνες αλληλεγγύης που μπορούν να λάβουν χώρα από συναδέλφους ή σωματεία στον χώρο της δουλειάς του απολυμένου. Την ίδια στιγμή, η διάταξη αυτή αποτελεί το λιγότερο ύβρη και χλευασμό στα χρόνια κόπου και οξύνει κατακόρυφα την αγωνία που επιφέρει η ανεργία και το μετά της απόλυσης, αφού το μέγιστο χρονικό διάστημα που προβλέπεται για την ενημέρωση περί απόλυσης είναι 4 μήνες.

-H διαμεσολάβηση εργατικών διαφορών και ο ρόλος των Επιθεωρήσεων Εργασίας διαλύονται ως σύστημα. Αντί της ενίσχυσης του ΣΕΠΕ, μεταφέρονται αρμοδιότητες στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) όπου και θα προσλαμβάνονται στελέχη αορίστου χρόνου, προφανώς της αρεσκείας των αφεντικών.

-Έχει το δικαίωμα ο εργοδότης να συστήνει ατομική σύμβαση εργασίας με την εργαζόμενη ακόμα και αν υπάρχει ήδη συλλογική σύμβαση εργασίας.

-Συνδικαλιστές και οργανώσεις εργατριών επιχειρείται να φακελωθούν, προκειμένου να ελέγχονται από το κράτος και την εργοδοσία, καθώς καθίσταται πλέον υποχρεωτική η εγγραφή-φακέλωμα των εργατικών σωματείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων στο «ηλεκτρονικό μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων», όπως επίσης και η εγγραφή στο «μητρώο πραγματικών δικαιούχων».

-Στρέφεται ενάντια στις συνδικαλιστικές ελευθερίες των εργαζομένων, ποινικοποιείται η ταξική-συνδικαλιστική δράση, θεσμοθετείται το στήσιμο και η υποστήριξη απεργοσπαστικών μηχανισμών (σε επιχειρήσεις που τη λειτουργία τους κρίνουν αυτοί ως «κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο», είναι απαραίτητο να εργάζεται ως προσωπικό ασφαλείας τουλάχιστον το 40% του συνολικού προσωπικού) και αντιδραστικών/αντεργατικών τακτικών και συμπεριφορών, καθώς το νομοσχέδιο απαγορεύει τις καταλήψεις χώρων και εισόδων σε περιπτώσεις απεργίας. Αν λάβουν χώρα τέτοιες συμπεριφορές, η απεργία θα καθίσταται παράνομη και οι παραπάνω πράξεις ποινικώς κολάσιμες.

-Μετατρέπεται ο συνδικαλισμός σε μια ψηφιακή μάχη μηχανισμών όπου ακυρώνονται οι πραγματικές διαδικασίες της συνέλευσης με τη ζωντανή συναδελφική συζήτηση, ζύμωση και ανταλλαγή σκεπτικών, ενώ προωθείται η ηλεκτρονική ψήφος, ιδιαίτερα σε σημαντικά ζητήματα λήψης αποφάσεων όπως αυτό της απεργίας. Πατώντας πάνω στη διάταξη Αχτσιόγλου για απαρτία του 50%+1 του εκάστοτε σωματείου στις Γενικές Συνελεύσεις, προκειμένου να είναι νόμιμη μια απεργία, στην ουσία το νέο νομοσχέδιο επιχειρεί να καταργήσει στην πράξη τη δυνατότητα ζωντανής συμμετοχής, ενημέρωσης στις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων.

-Σε ό,τι αφορά τώρα στις αναδιαρθρώσεις του ασφαλιστικού, το κράτος προωθεί την ιδιωτικοποίηση των συντάξεων, ξεκινώντας από τις επικουρικές, προκειμένου να απαλλαγεί από το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης. Μέσω του νέου Επικουρικού Ταμείου, το οποίο προβλέπεται να δημιουργηθεί από το 2022 και την εισαγωγή σε αυτό της λεγόμενης «κεφαλαιοποίησης», οι αγορές και τα χρηματιστήρια θα είναι αυτά που θα καθορίζουν αν και ποια σύνταξη θα παίρνουν τα νέα ασφαλισμένα άτομα, τα οποία θα καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε «επενδυτικά πακέτα», με διαφορετικό «επίπεδο ρίσκου» χωρίς όμως καμία απολύτως εγγύηση για τη σύνταξή τους.

Από όλα αυτά γίνεται φανερό πως το χαλάρωμα του lock-down και η λεγόμενη επανεκκίνηση της οικονομίας, θα συνοδευτεί από την επίθεση κράτους και κεφαλαίου στην βάση της κοινωνίας, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, δηλαδή στη μετακύληση των καπιταλιστικών προβλημάτων, λόγω της πανδημίας, στις πλάτες των κατώτερων κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων. Όταν οι κυρίαρχοι μιλάνε για «εκσυγχρονισμό», στην ουσία μιλάνε για νέες μορφές εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Όταν μιλάνε για «ανάπτυξη», εννοούν την ανάπτυξη που είναι βαμμένη με το αίμα των εργατριών και των ανθρώπων της τάξης μας. Και φυσικά όταν αναφέρονται στην «κανονικότητα», αναφέρονται στην κανονικότητατου εργασιακού μεσαίωνα και της διάλυσης της ζωής μας.

Στο σημείο αυτό όμως δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε ότι η νέα αντεργατική επίθεση από την κυριαρχία δεν προκύπτει απ΄το πουθενά. Μετά από μια δεκαετία, βίαιης επιβολής καπιταλιστικών πολιτικών, με τα μνημόνια και τη συνολική επίθεση πάνω στην κοινωνία, -που συνεχίστηκε και στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με την παρούσα κυβέρνηση βιώνουμε την επίθεση σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής. Επί της ουσίας λοιπόν, δεν έχουμε να κάνουμε ακριβώς με μια πρωτόγνωρη κατάσταση, όσο με τη θεσμοθέτηση υπαρκτών αντεργατικών, αντισυνδικαλιστικών και αντιασφαλιστικών μεθοδεύσεων και πρακτικών.Όλα αυτά τα αντικοινωνικά μέτρα, η ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, δεν αποτελούν έργο αποκλειστικά και μόνο της παρούσας κυβέρνησης και ούτε πρόκειται να ανακοπούν από την όποια επόμενη. Σε μια περίοδο παγκόσμιας παρατεταμένης κρίσης, εντεινόμενης από την πανδημία, το κεφάλαιο επιχειρεί να μπει και πάλι σε κερδοφόρα τροχιά, πατώντας στην πλάτη μιας κοινωνίας υποταγμένης και ελεγχόμενης.

Απέναντι στη γενικευμένη τρομοκρατία και καταστολή, στις συνθήκες σκλαβιάς και εξαθλίωσης που επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά στους χώρους δουλειάς, υπάρχει κι άλλος δρόμος. Ο δρόμος της οργάνωσης των εργαζομένων, της αντίστασης, της διεκδίκησης και του κοινωνικού-ταξικού αγώνα. Όλοι εμείς που παράγουμε τον κοινωνικό πλούτο, οι εργάτριες, οι ντόπιοι και οι μετανάστριες, τα άνεργα άτομα, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από καμιά κυβέρνηση, από καμιά συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Πρέπει να οργανωθούμε, και με συλλογικούς, αδιαμεσολάβητους κι οργανωμένους στη βάση κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, να αντισταθούμε σε κάθε πεδίο της κοινωνικής μας ζωής, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά, στα σχολεία και στις σχολές.Με ταξικά σωματεία και πρωτοβουλίες εργαζομένων να διαμορφώσουμε τον μαχητικό συνδικαλισμό της βάσης και να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει. Μόνο οι δικές μας και από τα κάτω αντιστάσεις και η αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς, μπορούν να μας προστατεύσουν από την ολομέτωπη επίθεση κράτους – κεφαλαίου και να σφυρηλατήσουν ειλικρινείς σχέσεις ταξικής αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας ανάμεσά μας, μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.

ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΡΙΩΝ

Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΑΒΙΑΣ

ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Συγκέντρωση: Σάββατο 15 Μάη στις 11 π.μ. στην πλατεία Γεωργίου.

(Στο πλαίσιο της πανελλαδικής καμπάνιας δράσης ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο)

ανοιχτή συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14/5

ΑΘΗΝΑ

9:00 Νοσοκομείο Ευαγγελισμός

18:00 Πλατεία Συντάγματος

STOP στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη

Συγκέντρωση – διαμαρτυρία

Παρασκευή 14/05 Κεντρική πύλη Νοσοκομείου Ευαγγελισμός 9.00

STOP στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη

Με επιτροπές αγώνα παντού

Σε χώρους εργασίας σε πλατείες, γειτονιές, σε σχολεία & σχολές

Να διώξουμε την αντεργατική κυβέρνηση

Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι και λαϊκά στρώματα, έχει κάθε δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση ή καθήκον, να αποτρέψει είτε την κατάθεση, είτε την ψήφιση, πόσο μάλλον την εφαρμογή αυτού του νεοφιλελεύθερου αντεργατικού νομοσχεδίου (ν/σ) Χατζηδάκη, ΓΙΑΤΙ:

1) Αυτό το ν/σ, υπηρετεί και εξυπηρετεί, έναν στόχο, την δημιουργία του λεγόμενου απασχολήσιμου, ενός μοντέλου «εργαζόμενου», ατομικοποιημένου, απολύτως διαχειρίσιμου (έρμαιο) από την εργοδοσία, που θα δουλεύει και θα αμείβεται, όταν, όπου, όσο και όπως θέλει ο εργοδότης.

2) Τα γενικά χαρακτηριστικά αυτού του νομοσχεδίου, είναι: (1ο) η μεγαλύτερη απορρύθμιση ή ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, των συνθηκών εργασίας, των αντίστοιχων δικαιωμάτων, και ιδίως, απορρυθμίζονται, (α) «οι χρόνοι εργασίας, τα ωράρια, οι υπερωρίες κλπ», και (β) οι σχετικές αμοιβές. Με μέτρα ενάντια στο σταθερό, πλήρες ωράριο αλλά και ενάντια στην σταθερή αμοιβή (2ο) η μεγαλύτερη αποδέσμευση στο λεγόμενο διευθυντικό δικαίωμα, από κάθε περιορισμό ή έλεγχο, δίνοντας μεγαλύτερη εξουσία και περισσότερες δυνατότητες (σε εργοδότες ιδιώτες και δημόσιο, υπουργούς κ.λπ.). (3ο) περισσότερα και πιο σημαντικά χτυπήματα, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα (οργάνωση, λειτουργία και δράση Σωματείων ή Συνδικάτων κλπ) και στην προστασία τους. Οι όποιες ευνοϊκές για τους εργαζόμενους διατάξεις, όπως πχ η χορήγηση άδειας τοκετού και στον πατέρα ή η εξίσωση της αποζημίωσης απόλυσης υπαλλήλου και εργατοτεχνίτη, αποτελούν το δόλωμα/παγίδα, για να περάσει αυτό το σκληρά αντεργατικό νομοσχέδιο.

3) Αυτό το ν/σ στοχεύει, κυρίως και καταρχήν, σε 2 καθοριστικά, αυτή τη στιγμή, χτυπήματα.

Πρώτον, μέσα από την «διευθέτηση του χρόνου εργασίας/και ιδίως των υπερωριών», στοχεύει στο να καταργηθούν οι όποιες ή οι περισσότερες διατάξεις: (α) προστάτευαν το 8ωρο, τον εργαζόμενο, από την παραπάνω ημερήσια ή εβδομαδιαία εργασία, (β) καθόριζαν πρόσθετη αμοιβή για τις διάφορες υπερωρίες (πχ η υπερεργασία είχε 20% προσαύξηση αμοιβής, η «νόμιμη υπερωρία, η εντός των επιτρεπόμενων ορίων» είχε προσαύξηση 40%, η «νόμιμη υπερωρία, η πέραν των ορίων» είχε προσαύξηση 60%, και η «παράνομη» υπερωρία είχε προσαύξηση 80%). Στοχεύουν, σε μια σημαντική μείωση/εξάλειψη, της πρόσθετης αμοιβής των υπερωριών και άρα σε μια σημαντική μείωση του εισοδήματος, πολλών εργαζομένων, και σε αντίστοιχη, αύξηση των κερδών των εργοδοτών. Οι εργοδότες θα μπορούν μονομερώς να προσφεύγουν στο ΑΣΕ (Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας), και να επιβάλλουν, ακόμη και 10ωρη ή και 12ωρη εργασία,χωρίς πρόσθετη αμοιβή!

Δεύτερο, μέσα από «τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας» ή με το «ξανά γράψιμοτου εργατικού δικαίου από την αρχή», στοχεύει: (α) στην ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση των Σωματείων, των Συνδικάτων, και κάθε έννοιας Συνδικαλισμού, δηλαδή, της συλλογικής, μαζικής και μαχητικής/δυναμικής διεκδίκησης και αγώνα. Με μέτρα όπως τα παραπάνω, αλλά και με όσα άλλα περιέχει αυτό το ν/σ, όπως πχ, την επιβολή ενός νέου είδους ΣΣΕ (Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας) «υποκλάδου» ή την καθιέρωση της «υπερίσχυσης» των λεγόμενων ατομικών συμβάσεων εργασίας, έναντι όλων των άλλων ειδών ΣΣΕ. (β) Στην τυπική και ουσιαστική παρεμπόδιση, ποινικοποίηση και απαγόρευσή τους. Σε μια επίθεση, που είναι κομβική, ζωτικής σημασίας. Με μέτρα όπως πχ, τον περιορισμό/απαγόρευση διεκδίκησης ΣΣΕ, σε Σωματεία και Συνδικάτα, αν δεν εγγραφούν στο ηλεκτρονικό γενικό μητρώο του υπ. εργασίας. Τους περιορισμούς στις δυνατότητες προσφυγής των Συνδικάτων στον ΟΜΕΔ. Με την μείωση του αριθμού των μελών της διοίκησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων που προστατεύονται από απόλυση. Με την μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, που δικαιούνται, εργαζόμενοι και εκλεγμένοι στις διοικήσεις, για να εξασκήσουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα/καθήκοντά τους. Με την επιβολή αρχικά προαιρετικά και στην συνέχεια υποχρεωτικά, της δυνατότητας ηλεκτρονικής συμμετοχής και ψηφοφορίας στις Γενικές Συνελεύσεις, ιδίως για την απόφαση απεργίας. Με την υποχρέωση στα συνδικαλιστικά όργανα να ενημερώνουν για την απεργία, τον εργοδότη, πολύ νωρίτερα από ότι ήδη ισχύει σήμερα. Με την περαιτέρω αύξηση στο προσωπικό ασφαλείας σε πολλές επιχειρήσεις στο τουλάχιστον 40% του συνόλου του προσωπικού. Με την μεγαλύτερη προσπάθεια ποινικοποίησης άρα παρεμπόδισης έως και απαγόρευσης της απεργίας και της περιφρούρησής της!

4) Η κυβέρνηση της ΝΔ με το επικείμενο νομοσχέδιο: (I) συνεχίζει τα αντεργατικά χτυπήματα, που είχαμε (α) σε όλη την Μνημονιακή περίοδο, από όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τις παραλλαγές τους. (β) Τα τελευταία 31 χρόνια, από το 1990 και μετά, από τους νεοφιλελεύθερους και τους εκσυγχρονιστές, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. (γ) Την περίοδο της πανδημίας, εδώ και πάνω από ένα χρόνο. (II) Θεσμοθετεί/νομοθετεί υπέρ των εργοδοτών, ιδίως υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, τις όποιες αρνητικές αλλαγές, είχαμε στην εργασία (ανεργία, υποαπασχόληση, εντατικοποίηση ή υπεραπασχόληση, μειώσεις μισθών κ.λπ.), λόγω της κρίσης, εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. (III) Φέρνει, πιο κοντά, τα επόμενα αντεργατικά ν/σ, γιατί ΕΕ, εργοδότες, τραπεζίτες, εφοπλιστές και δανειστές, δεν πρόκειται να σταματήσουν, για όσο καιρό υπάρχουν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, για όσο καιρό δεν τους σταματάμε και κυρίως για όσο καιρό, έχουν την οικονομική και πολιτική εξουσία στα χέρια τους. Τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογικά και πολιτικά, δόγματά τους, οι ιδεοληψίες και οι αγκυλώσεις τους, για την υποταγή όλων στον «βωμό του κέρδους», για την χωρίς όρους και όρια στήριξη του κεφαλαίου και ιδίως του μεγάλου κεφαλαίου, είναι εδώ και μας απειλούν.

5) Το ν/σ αυτό είχε προετοιμαστεί, από τον περασμένο Οκτώβρη και είχε παρουσιαστεί από τον τότε υπουργό εργασίας Ι. Βρούτση. Το αντεργατικό νομοσχέδιο, καθυστέρησε να κατέβει, γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, ήθελε να προλάβει τις αντιδράσεις στα σχέδιά της, και προσπάθησε πρώτα να επιβάλλει ένα «αστυνομικό κράτος», με απαγορεύσεις κάθε είδους εργατικών, κοινωνικών, φοιτητικών, συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων, πορειών κ.λπ. Όμως αυτή η προσπάθεια, όχι μόνο δεν προχώρησε γρήγορα, αλλά τελικά οδήγησε την κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια σχετική και προσωρινή αναδίπλωση, ιδίως, μετά την αναίτια επίθεση της αστυνομίας στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, και το ξέσπασμα (στις 9-3-2021) τόσο της οργής και της αγανάκτησης, χιλιάδων, νέων, εργαζομένων κ.α., όσο και από τις μετέπειτα συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις/γειτονιές και των μεγάλων φοιτητικών διαδηλώσεων. Τώρα, η κυβέρνηση, ξανά προετοιμάζει το έδαφος για το αντεργατικό ν/σ Χατζηδάκη/Βρούτση.

Εμείς, οι εργαζόμενοι, οι νέοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πρέπει να προετοιμάσουμε και να προσπαθήσουμε, να σταματήσουμε είτε το κατέβασμα του νομοσχεδίου, είτε την ψήφισή του. Αυτό σημαίνει, να πάμε παντού, να εξηγήσουμε το τι σημαίνει αυτό το νομοσχέδιο. Να φτιάξουμε επιτροπές αγώνα παντού, σε χώρους εργασίας, σε πλατείες και γειτονιές, σε σχολεία και σχολές. Να διοργανώσουμε συνελεύσεις, συζητήσεις και εκδηλώσεις. Να προετοιμάσουμε ή να στηρίξουμε συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις. Να οργανώσουμε έναν αγώνα διαρκείας, ενάντια στην κρατική/αστυνομική βία και καταστολή, αλλά και μια νέα αρχή, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, και των πιο ζωτικών αναγκών μας, εν μέσω παροξυσμού της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης. Για πραγματική και ουσιαστική προστασία, για:

Την μη κατάθεση ή την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη/Βρούτση.
Μείωση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών- Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.
Σταθερή και πλήρη απασχόληση, κατάργηση κάθε είδους ελαστικής, μερικής απασχόλησης.
Απαγόρευση των απολύσεων.
Επίδομα ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις και για όλο το διάστημα της ανεργίας, ίσο τουλάχιστον με τον βασικό μισθό.
Απαγόρευση πλειστηριασμών και εξώσεων σε εργατικές και λαϊκές κατοικίες.
Εφαρμογή μέτρων προστασίας, της δημόσιας υγείας, στους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους.
Δημόσια, καθολική και δωρεάν ασφάλιση για όλους.
Διαγραφή του χρέους.
Γενναία αύξηση των κοινωνικών δαπανών για υγεία, παιδεία και έργα υποδομής.
Κατάργηση όσων αντεργατικών, αντιλαϊκών, αντιασφαλιστικών και αντιεκεπαιδευτικών νόμων, ψηφίστηκαν την περίοδο των μνημονίων και της πανδημίας.

Αντεπίθεση των Εργαζομένων

18:00 Θεατράκι λόφου Στρέφη

Συνέχεια συνέλευσης για μοτοπορεία ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο

Συνέχεια της συνέλευσης του Συντονισμού ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο, Παρασκευή 14/05, 18:00, στο θεατράκι του Λόφου Στρέφη, σχετικά με το πλαίσο της αυριανής μοτοπορείας ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο.

Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά.

Όλοι και όλες στους δρόμους.

Συντονισμός ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο

ΚΥΡΙΑΚΗ 16/5