Κείμενο αυτοπαρουσίασης της ανοιχτής συνέλευσης Solidarity With Migrants

Η Solidarity With Migrants είναι μια ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης σε μετανάστ(ρι)ες — άτομα με ή χωρίς χαρτιά, αιτούντες/σες άσυλο, αναγνωρισμένους/ες πρόσφυγες/ισσες, μετανάστ(ρι)ες δεύτερης γενιάς και όσες/ους στοχοποιούνται από τον κρατικό και κοινωνικό ρατσισμό. Μια συνέλευση ατόμων, ομάδων και συλλογικοτήτων που αποφασίζουν και δρουν ανεξάρτητα από κυβερνητικούς ή θεσμικούς φορείς και ΜΚΟ. Ο λόγος και η δράση μας τάσσσεται ενάντια στον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών που διεξάγουν τα κράτη, ο καπιταλισμός και κάθε λογής ρατσιστές και φασίστες, με εστίαση στην αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους. Επιδιώκουμε την επικοινωνία και την σύνδεση των αγώνων ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών απέναντι στους κοινούς μας εχθρούς, στο πλαίσιο των διεθνών αγώνων ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και υποτίμησης των ζωών μας.

Βρεθήκαμε τον Μάρτιο του 2020, ως συνέχεια (και ασυνέχεια) δύο συντονιστικών: Του συντονιστικού συλλογικοτήτων/ατόμων της πορείας στο camp του Ελαιώνα (22 Φεβρουαρίου 2020), και του συντονιστικού αποτίμησης της πορείας αυτής, που μετατράπηκε λόγω των έκτακτων συνθηκών, σε συντονιστικό δράσης ενάντια στην φασιστική/ρατσιστική επίθεση στον Έβρο και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Το τέλος αυτών των συντονιστικών σημαδεύτηκε από την απόφαση δημιουργίας μιας νέας ανοιχτής συνέλευσης «συλλογικοτήτων και ατόμων», η οποία στη συνέχεια ονομάστηκε «Solidarity With Migrants».

Από την αρχή, στη συνέλευσή μας συμμετείχαν και συμμετέχουν άτομα που αναφέρονται στην αριστερά, την αναρχία και την αυτονομία ή και σε κανέναν από τους παραπάνω ιδεολογικούς χώρους, τα οποία συνδιαμόρφωσαν και συνδιαμορφώνουν, μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες, μια κοινή πρακτική, έναν κοινό τρόπο επικοινωνίας, μια κοινή πολιτική συμφωνία. Και αυτό γιατί θεωρούμε πως σήμερα οι κλειστές ιδεολογικές ταυτότητες πρέπει να υποχωρήσουν και να σπάσουν με τη δημιουργία νέων τρόπων και περιεχομένων πολιτικής παρέμβασης. Επιπλέον, μολονότι η πλειοψηφία των ατόμων της συνέλευσης είναι ντόπια, σε αυτή συμμετέχουν σταθερά ορισμένοι/ες μετανάστες/στριες, ενώ κατά διαστήματα έχουν συμμετάσχει ενεργητικά και άλλοι/ες.

Τα άτομα που έρχονται και συμμετέχουν στη συνέλευση, προέρχονται από διαφορετικά backgrounds και συχνά αντιμετωπίζουν διαφορετικές και πολλαπλές καταπιέσεις και μορφές βίας (ρατσιστική, εμφυλη κλπ). Επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που είναι ασφαλές και συλλογικά προστατευμένο. Φροντίζουμε ο ενας την άλλη  και από αυτό γνωρίζουμε ότι το/η/ο καθένα/μια/ας έχει διαφορετικά όρια που γίνονται σεβαστά. Αυτό περιλαμβάνει, συναίνεση, trigger warnings, μια πολιτική φροντίδας και αμοιβαία συντροφικότητα . Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια κοινότητα που αναγνωρίζει και αμφισβητεί αυτές τις διάφορες καταπιέσεις στις οποίες εκτίθενται διάφορα μέλη της. Ρατσιστικές , μισογυνικές, αναπηροφοβικές, ομο/αμφιφοβικές, ηλικιοφοβικές, τρανσφοβικές και πορνοφοβικές συμπεριφορές  δεν θα είναι ανεκτές.

Η SWM λειτουργεί με τακτική, εβδομαδιαία ανοιχτή συνέλευση ντόπιων-μεταναστριών, συλλογικοτήτων και ατόμων, που συζητά έχοντας ως βάση τις ατομικές τοποθετήσεις. Αυτή η συνέλευση διαμορφώνει και αποφασίζει τα γενικά πολιτικά κριτήρια και τις κεντρικές της δράσεις, ενώ δημιουργούνται ομάδες εργασίας ανά θέμα που παράγουν κάποια επιμέρους κριτήρια και παίρνουν πρωτοβουλίες δράσης.

Η SWM πραγματοποιεί, μεταξύ άλλων, δράσεις αλληλεγγύης όπως: α) τακτικές επισκέψεις σε camps β) μοιράσματα στην πόλη (πλ. Βικτώριας, Κυψέλη κ.α.), γ) δράσεις ενάντια σε εξώσεις μεταναστριών και ενάντια σε ΜΚΟ που ευθύνονται για την εγκληματική διαχείριση του «προσφυγικού», δ) δημόσιες συλλογές ειδών ανάγκης σε Αθήνα και Χαλκίδα, παροχή υλικής υποστήριξης σε μετανάστριες (ένδυση, τρόφιμα, νομική βοήθεια, παροχή χρήσιμων πληροφοριών για δομές πρόνοιας, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, προσωρινή στέγαση κ.α.), ε) ανακοινωμένες ή μη πολιτικές δράσεις, πορείες και στήριξη των κινητοποιήσεων των μεταναστριών, τόσο έκτακτου όσο και τακτικού χαρακτήρα στ) κεντρική συναυλία αλληλεγγύης στην πλατεία Πρωτομαγιάς με πολύγλωσση αφίσα. Επιπλέον, η SWM επιδιώκει να παίρνει πιο μόνιμες-σταθερές κοινωνικές πρωτοβουλίες δικτύωσης (πχ δίκτυο υγειονομικής υποστήριξης), και να αναπτύσσει πολιτικές σχέσεις με άλλες συλλογικότητες, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας.

Μέχρι τη Βικτώρια, γκρεμίζουμε τα σύνορα που μας κρατάνε χώρια

Το ελληνικό κράτος έχει μακρά παράδοση στη ρατσιστική διαχείριση προσφύγων και μεταναστ(ρι)ών που βρίσκονται εντός αυτού. Από τους αλβανούς μετανάστες την δεκαετία του ’90 και τους αφγανούς πρόσφυγες στα μέσα της δεκαετίας του ’00, μέχρι τις μαζικές “μεταναστευτικές ροές” της τελευταίας πενταετίας, το ελληνικό κράτος αποδεικνύει την συνέχεια του: παρανομοποίηση και υποτίμηση, εξαθλίωση, στρατιωτικοποιημένη διαχείριση. Η διαρκής πολεμική κατάσταση και φτώχεια στη Μέση Ανατολή και την Αφρική (στην οποία ενεργητικά συμβάλλει το ελληνικό κράτος), οι πολιτικές αποκλεισμού και εκμετάλλευσης αλλά και η οικολογική καταστροφή αναγκάζουν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στα ευρωπαϊκά εδάφη.

Ο σχεδιασμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όμως τους επιφυλάσσει ένα εφιαλτικό μέλλον, με το ελληνικό κράτος να βρίσκεται στα μετόπισθεν των επεκτατικών πολεμικών επεμβάσεων και στην εμπροσθοφυλακή του πολέμου κατά των μεταναστριών σε ευρωπαϊκό έδαφος. Τα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης, χερσαία και υδάτινα, έχουν σφραγιστεί από την στρατιωτική, την αστυνομική επιτήρηση και τη μετατροπή χιλιάδων υπάρξεων σε παράνομη, υποτιμημένη εργασιακή δύναμη. Είναι ακόμα νωπές οι μνήμες της εκρηκτικής κατάστασης στον Έβρο τον περασμένο χειμώνα, όταν δολοφονήθηκαν τουλάχιστον δύο μετανάστες κατευθείαν από πυρά του ελληνικού κράτους και των φασιστικών εθελοντικών ταγμάτων του. Κυνήγι μεταναστ(ρι)ών από αστυνομία και ντόπιους φασίστες, δολοφονίες, βασανισμοί, επαναπροωθήσεις, είναι μια συνθήκη που επικρατούσε για χρόνια και οξύνθηκε πέρσι στα πλαίσια τόσο του ανταγωνισμού όσο και της συνεργασίας Τουρκίας-Ελλάδας-Ε.Ε. Στα δε υδάτινα σύνορα με το ιστορικό των δεκάδων ναυαγίων και πνιγμών τα τελευταία χρόνια, οι βίαιες επαναπροωθήσεις από λιμενικό, πολεμικό ναυτικό και frontex, είναι πλέον καθεστώς, με την κυβέρνηση να θριαμβολογεί για την “μείωση των ροών”. Οι μετανάστ(ρι)ες που καταφέρνουν τελικά να προσεγγίσουν την ενδοχώρα, αν δεν επαναπροωθηθούν βίαια και παράνομα πίσω στην Τουρκία, συλλαμβάνονται και οδηγούνται στα κολαστήρια που ονομάζονται Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης. Είναι τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ και εξελίσσει η ΝΔ. Χιλιάδες ανθρώπων στοιβάζονται εκτεθειμένοι-ες στην κακοκαιρία, με ανεπαρκή σίτιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μέχρι να τους αποδοθεί νομικό status. Με την υπερφόρτωση των νησιών από μετανάστ(ρι)ες, είδαμε να δημιουργούνται τέτοια camps και στην ηπειρωτική Ελλάδα, με τις συνθήκες διαβίωσης να μην διαφέρουν σε τίποτα από αυτά των νησιών. Κορύφωση αυτής της κατάστασης αποτέλεσε το κάψιμο της Μόριας, με την κυβέρνηση να επαναφέρει το ζήτημα των κλειστών ελεγχόμενων δομών.

Τους τελευταίους μήνες ή και χρόνια, βλέπουμε και νιώθουμε πως ο κοινωνικός πόλεμος ενάντια σε μετανάστες/στριες όχι μόνο κλιμακώνεται, αλλά συνοδεύεται από κλιμάκωση της κοινωνικής ανισότητας και της επίθεσης απέναντι σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια και του ντόπιου πληθυσμού. Ένα κοινό χαρακτηριστικό της καπιταλιστικής επίθεσης που δέχονται μετανάστριες/ες και ντόπιοι/ες είναι η μετατροπή παλιών «προνοιακών παροχών» σε μηχανισμούς στρατιωτικοποιημένης καταστολής και κρατικού ελέγχου, με κορυφαίο παράδειγμα την περίοδο της πανδημίας του Covid-19. Ο στρατοπεδικός εγκλεισμός σταδιακά γίνεται το γενικό παράδειγμα διαχείρισης των «πλεοναζόντων» και «μη παραγωγικών» πληθυσμών, αλλά και ο γενικός μηχανισμός υποτίμησης της εργασιακής τους δύναμης με σκοπό μια βίαιη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μετατροπής της «κρίσης του Covid-19 σε ευκαιρία» από τα καπιταλιστικά κράτη, είναι η μετατροπή όλων των «ανοιχτών δομών» για μετανάστες/στριες σε κλειστές δομές εγκλεισμού. Με πρόσχημα λίγα κρούσματα Covid-19 που εντοπίστηκαν σε camps, απαγορεύτηκε καθολικά το δικαίωμα εισόδου/εξόδου τόσο μεταναστ(ρι)ών όσο και αλληλέγγυων. Η κυβέρνηση, διά στόματος του Υπουργού Μετανάστευσης, είχε προαποφασίσει τη μετατροπή 93 δομών σε 38 κλειστές, δηλαδή την κατάργηση 55 δομών, εξαλείφοντας τις ξενοδοχειακές μονάδες, ενώ επιπλέον ανακοίνωσε νέο κύμα μαζικών απελάσεων.

Καθ’όλη τη διάρκεια αυτού του εγκλεισμού, οι μετανάστες και μετανάστριες βιώνουν μια τεράστια περιθωριοποίηση τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά. Tην ίδια στιγμή, το ελληνικό κράτος έχει κόψει το οικονομικό επίδομα στους κατόχους ασύλου, φορτώνοντας το κόστος πλήρως στις πλάτες των αποκλεισμένων από την υπόλοιπη κοινωνία και φυλακισμένων μεταναστών/στριών, που αναζητούν, σε καθεστώς παρανομίας και ημιπαρανομίας, οποιαδήποτε εργασία για να ζήσουν.

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια αυτής της νέας κλιμάκωσης της φυλάκισής τους ακυρώνονται ραντεβού μεταναστών/στριών με γιατρούς σε νοσοκομεία, προφανώς με το πρόσχημα ότι τα συγκεκριμένα ραντεβού δεν είναι τα πιο αναγκαία. Τα ιατρικά προβλήματα μέσα στα camps είναι όλων των ειδών, και τα περισσότερα είναι ή μπορούν να εξελιχθούν σε πολύ σοβαρά. Τέλος, εκατοντάδες παιδιά αποκλείονται από την σχολική διαδικασία, αποτρέποντας τόσο την εκπαίδευση τους, όσο και την ένταξη τους στις τοπικές κοινωνίες.

Και εκτός των camps, η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη για τις μετανάστριες και τους μετανάστες. Στη πλατεία Βικτώριας τους τελευταίους μήνες έχουν γίνει δεκάδες εκκενώσεις και ρατσιστικά πογκρόμ σε άστεγες οικογένειες και άτομα. Έχουν ξεκινήσει οι εξώσεις οικογενειών που στεγάζονταν με επιδοτήσεις Κράτους, Ε.Ε, διαφόρων ΜΚΟ (με κύρια στεγαστικά προγράμματα το ESTIA Ι & ΙΙ και το HELIOS), και θα ενταθούν το επόμενο διάστημα καθώς το ευρωπαϊκό χρήμα στερεύει. Ακόμα, οι μετανάστ(ρι)ες υφίστανται διαρκή καταστολή στο lockdown αφού γίνονται συνεχώς στόχος της αστυνομίας για πρόστιμα και ελέγχους.

Απέναντι σε όλα αυτά, οι μετανάστες και μετανάστριες αγωνίζονται καθημερινά, με ατομικούς και συλλογικούς τρόπους. Μέσα από τη πραγματική κίνησή τους, μέσα από τους τρόπους που βρίσκουν να αποφεύγουν τους ελέγχους, μέσα από την άρνησή τους να γίνουν αντικείμενα έξωσης, μέσα από τα συνεργατικά κοινωνικά τους δίκτυα στα camps και τις πόλεις, μέσα από απεργίες πείνας, κλείσιμο των δρόμων και διαδηλώσεις.

Και εμείς χαιρόμαστε πολύ για αυτό. Θέλουμε να ζήσουμε με περισσότερους/ες μετανάστες/στριες, θέλουμε αυτοί και αυτές να «αλλοιώσουν τον εθνικό μας κορμό», θέλουμε να φτιάξουμε νέες, πιο ισότιμες και ελεύθερες μορφές συνύπαρξης, συνεργασίας, συμβίωσης. Σε αυτό τον διαρκή πόλεμο που διεξάγουν κράτος και αφεντικά, διαλέγουμε μεριά υπέρ των μεταναστ(ρι)ών και των ντόπιων καταπιεσμένων.Θέλουμε τους/τις μετανάστ(ρι)ες να μετακινούνται ελεύθερα, στις γειτονιές, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, με δικαιώματα ίσα με των ντόπιων και με αξιοπρεπή διαβίωση.

Στεκόμαστε αλληλέγγυα στους/στις μετανάστ(ρι)ες με κάθε μέσο, τόσο σε πολιτικό όσο και σε υλικό επίπεδο. Για εμάς, η υποστήριξη των υλικών αναγκών τους είναι τριπλής σημασίας: αρχικά γιατί τίθεται πραγματικό ζήτημα επιβίωσης, έπειτα γιατί επιδιώκουμε την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης και ισοτιμιίας με στόχο την πολιτική δράση, και τέλος, για να μην κάνουμε πολιτική αλληλεγγύη “από μακριά” και χωρίς την άμεση εμπλοκή με το υποκείμενο. Θεωρούμε πως οι πολυπολιτισμικές κοινοτήτες αγώνα όλων των καταπιεσμένων στη βάση των κοινών τους αναγκών είναι αυτές που θα συγκρουστούν με το άθλιο αυτό σύστημα που γεννά τους πολέμους, την φτώχεια, τον ρατσισμό, την έμφυλη καταπίεση και θα δημιουργήσουν μια κοινωνία που θα μας χωράει όλα μας, ανεξαρτήτως εθνικότητας, φυλής, θρησκείας, φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Μέχρι το γκρέμισμα των συνόρων και των συρματοπλεγμάτων που μας κρατάνε χώρια, η ταξική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΞΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΩΝ,

ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΤΕΓΑΣΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

To κείμενο και σε άλλες γλώσσες στην ιστοσελίδα της συνέλευσης

https://solidaritywithmigrants.noblogs.org/post/tag/english/?fbclid=IwAR07SARFbTOfX4vSCc5YcFNhflYN_xmHA1ZsMBtXT51uCf1sfWytvRUlTN8

solidaritymigrants@riseup.net

blog: https://solidaritywithmigrants.noblogs.org,

Facebook: solidaritymigrants

Instagram: @solidaritywithmigrants

Twitter: @MigrantsSoli

Μοιραστείτε το άρθρο