Την ημέρα που ο κορωνοϊός κάλπαζε, Σάββατο 31 Οκτωβρίου, και την ώρα, στις 12 το μεσημέρι που ανακοινώνονταν επισήμως 2056 νέα κρούσματα στην χώρα μας, ο (υ)ιός Μητσοτάκης, στο χιλιοστό πρώτο διάγγελμά του, καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι: “… τα καταφέραμε… ακόμα και σήμερα η Ελλάδα είναι στις χώρες με τα λιγότερα κρούσματα”. Ταυτόχρονα εκφωνούσε, με το γνωστό ύφος, νέα μέτρα καραντίνας. Μέτρα που άλλα είναι ανεπαρκή και τα περισσότερα καταστροφικά.
Ολοφάνερα καταστροφικά για την εστίαση, την ψυχαγωγία, και ιδιαίτερα τον πολιτισμό. Το τελευταίο δεν εκπλήσσει από μια σκοταδιστική κυβέρνηση “α(χ)ρίστων” που αφήνει να καούν οι Μυκήνες, καταστρέφει την βυζαντινή Πομπηΐα στη Θεσσαλονίκη και τσιμεντώνει με την (τσι)Μενδώνη την Ακρόπολη. Το θέατρο, τον κινηματογράφο, τον χορό, την τέχνη συνολικά κι όσους την αγαπούν κι ανασαίνουν μ’ αυτήν θα λυπηθεί;
Αλλά τα νέα μέτρα που πιθηκίζουν, ως συνήθως, αυτά του Γάλλου Μακρόν, στο πιο χοντροκομμένο και χειρότερο – είναι καταστροφικά, όχι μόνο για τον πολιτισμό και ό,τι δίνει ανάσα ζωής αλλά και συνολικά για τους σκλάβους της εργασίας, προπαντός τη νεολαία, τους μικροεπαγγελματίες και τον φτωχό λαό.
Στην εστίαση και τα καφε-μπαρ δεν συχνάζει μοναχά η στοχοποιημένη από κυβέρνηση και αστυνομία νεολαία αλλά εκεί, η ίδια νεολαία μπορεί να βρει κάποια δουλειά, κάτω από άθλιους συχνά όρους, για πενταροδεκάρες. Εξάλλου πόσα μικρομάγαζα αντέχουν να έχουν και ντελίβερι;
Ο (υ)ιός Μητσοτάκης επιμένει να κομπάζει ότι τα μέτρα της κυβερνώσας Δεξιάς “διατηρούν σε ολόκληρη την επικράτεια την λειτουργία της βιομηχανίας, του λιανεμπορίου και των σχολείων”. Φυσικά θα συνεχίζει να δουλεύει η φθίνουσα βιομηχανία, κάτω από τους δρακόντειους όρους του ΣΕΒ και του εργασιακού μεσαίωνα του Βρούτση, αλλά χωρίς στοιχειώδεις όρους υγειονομικής ασφάλειας. Κουβέντα δεν λέχθηκε από τον πρωθυπουργό στους λεγόμενους “συμπολίτες” του εργαζόμενους που δεν έχουν λιμουζίνες και σωφέρ, για τους στοιβαγμένους στα λεωφορεία, το μετρό, τα λαϊκά μέσα μαζικής μεταφοράς, που είναι υγειονομικές βόμβες και μέσα μαζικής καταστροφής.
Τολμά να κοκορεύεται ότι θα παραμείνουν “ανοιχτά” τα σχολεία της Κεραμέως με τα 25-30 παιδιά να στριμώχνονται στις τάξεις και να απειλούνται, όχι μόνο από μόλυνση, αλλά και να κουβαληθούν στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ σαν το 14χρονο που τόλμησε να συμμετάσχει σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Προπαντός, κουβέντα ΔΕΝ λέχτηκε από τον αερολογούντα αρχηγό της δεξιάς κυβέρνησης για το ΕΣΥ που αγκομαχά κουρασμένο, για τις αναγκαιότατες προσλήψεις του προσωπικού που λείπει δραματικά, για απαραίτητες όσο ποτέ δημόσιες δαπάνες σε ΜΕΘ, κέντρα υγείας, κλίνες, κ.λπ. όταν χαρίζονται εκατομμύρια στους κλινικάρχες και τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Κουβέντα, φυσικά, για τις κυβερνητικές ευθύνες όσον αφορά στο χάλι στο οποίο φτάσαμε και το ογκούμενο τσουνάμι της πανδημίας. Μοναχά τα νεοφιλελεύθερα παραμύθια για “ατομική ευθύνη”. Προκλητικά ο πρωθυπουργός (κι ο κειμενογράφος του μηνύματος που εκφώνησε) καμαρώνει όχι μόνο για την σχετικά ήπια πρώτη φάση της πανδημίας την άνοιξη του 2020 -όταν γιατροί και υγειονομικοί του ΕΣΥ τραβήξανε το κουπί της γαλέρας- αλλά και για το ότι, τάχα, “το καλοκαίρι επανεκκινήσαμε την οικονομία και τον τουρισμό ελέγχοντας τις δυσκολίες”! Για ηλίθιους περνάει τους “συμπολίτες”; Η ανεξέλεγκτη επανεκκίνηση της καπιταλιστικής οικονομίας και ιδιαίτερα το ανεύθυνο άνοιγμα των συνόρων στους τουρίστες με τεστ μόλις στο 12% των εισερχομένων και μάλιστα από χώρες όπου σάρωνε η πανδημία, είχαν ισχνά οικονομικά αποτελέσματα αλλά σοβαρότατες συνέπειες στο ξέσπασμα του δεύτερου κύματος της πανδημίας.
Η ευθύνη είναι πρωταρχικά πολιτική, ανήκει στους κυβερνώντες και στο σύστημα του μεγάλου κεφαλαίου που υπηρετούν. Μέσα στον εφιάλτη που ζούμε, υπάρχουν και οι ελάχιστοι “κορωνοκερδισμένοι” και τα εκατομμύρια των “κορωνοχαμένων”. Οι κοινωνικές ανισότητες στην Ελλάδα όπως και διεθνώς γιγαντώθηκαν στους 7 τελευταίους μήνες. Δεν είμαστε όλοι ίσοι στην αρρώστια και στον θάνατο.
Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα αποδείχτηκε ασύμβατο με τις πιο άμεσες ανάγκες της ζωής. Τα μέτρα βιοπολιτικής που παίρνει η αστική εξουσία, μαζί κι αυτά που ανακοινώθηκαν το Σάββατο 31 Οκτωβρίου, είναι μέτρα θανατοπολιτικής.
Μόνον ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό. Στον δρόμο που έδειξε η μαζική αντιφασιστική διαδήλωση της 7 Οκτωβρίου στη δίκη της Χρυσής Αυγής, πρέπει και τώρα να κινητοποιηθούμε για να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα για τα οποία βοούν από πολύ καιρό η ΟΕΝΓΕ και τα σωματεία των υγειονομικών.
- Είναι εξαιρετικά επείγουσα η ολόπλευρη ενίσχυση του ΕΣΥ σε μέσα και προσωπικό, η απαλλοτρίωση του ιδιωτικού τομέα της υγείας και των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών, η δημιουργία εθνικής φαρμακοβιομηχανίας.
- Άμεση πρόσληψη προσωπικού, επισκευές και αγορά λεωφορείων και πύκνωση των δρομολογίων. Όχι ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών από την “πίσω πόρτα” με την πανάκριβη σύμβαση με τα ΚΤΕΛ.
- Οικονομική ενίσχυση των ανέργων, των φτωχών και φτωχοποιημένων ανθρώπων.
- Άμεσα αραίωση των τμημάτων στα σχολεία, μέχρι 15 μαθητές ανά τάξη, με χρήση των άδειων δημόσιων και δημοτικών κτιρίων και με επιτάξεις εκεί που χρειάζονται. Προσλήψεις εκπαιδευτικών και δωρεάν τεστ για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
- Παροχή μασκών σε χαμηλές τιμές για όλο το λαό. Δωρεάν μάσκες στα σχολεία, στους άνεργους και φτωχούς.
- Σχεδιασμός της οικονομίας σύμφωνα με τις ανάγκες της Ζωής κι όχι του καπιταλιστικού κέρδους, κάτω από εργατικό έλεγχο, με τον λαό για τον λαό κι όχι με τους τυράννους του.
Η ΚΕ του ΕΕΚ
31 Οκτωβρίου 2020
