ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
Αθήνα: 10:30 Υπουργείο Ανάπτυξης
Θεσσαλονίκη: 10:30 π.μ., κτίριο Διοίκησης ΑΠΘ
Πάτρα: 11:00 π.μ., Πρυτανεία Πανεπιστημίου Πατρών
Μυτιλήνη: 12:00 μ.μ., Αίθουσα Γ, Τμήμα Περιβάλλοντος – Λόφος Ξενία
Ηράκλειο: 10:30 Νέο Κέντρο Επιστήμης και Πολιτισμού ΙΤΕ
Στις 29 Μάη απεργούμε για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στην Έρευνα και τη Διδασκαλία
ΜΙΣΘΟΣ, ΩΡΑΡΙΟ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
Στις 28 Φλεβάρη ολόκληρη η κοινωνία μίλησε! Η μεγαλειώδης απεργία με τη μαζικότητά της δυσκόλεψε το κυβερνητικό έργο της συγκάληψης. Με την πρωτοφανή μαζικότητα των κινητοποιήσεων ήρθαν ξανά στην επιφάνεια το που οδηγούν οι εγκληματικές πολιτικές της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων και καταδείχθηκαν τα αποτελέσματα των διαχρονικών πολιτικών της ΕΕ-κεφαλαίου και όλων των κυβερνήσεων.
Παρόλες τις προσπάθειες συγκάλυψης, το τεράστιο αυτό αγκάθι παραμένει, με την κυβέρνηση να προσπαθεί για άλλη μια φορά να συγκαλύψει το έγκλημα. Δε φτάνει το πολυπόθητο πόρισμα Καρώνη του ΕΜΠ που μετά από καιρό ήρθε στο φως δίνοντας χώρο για το κυβερνητικό κρεσέντο προκλητικότητας που ακολούθησε, ούτε η προκλητική και εκδικητική απόλυση κατά παραγγελία του Κ. Γενηδούνια. Ο πολυπόθητος στόχος τους είναι ένας,. το έγκλημα στα Τέμπη να ξεχαστεί και να σβηστεί από τη συλλογική μνήμη μαζί με τις λέξεις «παράνομο φορτίο», «μπάζωμα» και «συγκάλυψη».
Που βρίσκεται η πραγματική ανομία;
Σε αυτό το πλαίσιο τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της επιχειρούν να αλλάξουν την ατζέντα στοχοποιώντας το δημόσιο πανεπιστήμιο. Στο στόχαστρο μπαίνουν και πάλι η ελευθερία του λόγου και της συνδικαλιστικής δράσης εντός των Ιδρυμάτων, συνδικαλιστές χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Όπως στην περίπτωση του συναδέλφου και μέλους του σωματείου μας τον οποία έτρεξαν να διασύρουν μετατρέποντας τον σε θύτη ενώ ήταν ο ίδιος που δέχτηκε απρόκλητη επίθεση κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης ή οι προκλητικές διώξεις μελών του ΣΕΡΕΤΕ για συνδικαλιστική δράση στη βραδιά του ερευνητή. Η πραγματική ανομία εντός των ιδρυμάτων της χώρας δεν είναι παρά το φαγοπότι που έχουν στήσει στις πλάτες του δημόσιου πανεπιστημίου, των φοιτητ(ρι)ών και των εργαζομένων του με τα παραδείγματα να διαδέχονται το ένα το άλλο.
Αλήθεια δεν αποτελεί ανομία η στάση του πρύτανη του ΕΜΠ Χατζηγεωργίου; Ο κ.Χατζηγεωργίου ως ο «καλός μαθητής της κυβέρνησης» έχει πρωτοτυπήσει απαγορεύοντας με το έτσι θέλω εκδηλώσεις εντός του ΕΜΠ, και μάλιστα με ομιλητές τους ίδιους τους εργαζόμενους και καθηγητές του ΕΜΠ. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που τη βραδιά του ερευνητή χρησιμοποιώντας ακροδεξιά ρητορική μας αποκαλέσει «μη συμβατά μοσχεύματα», απαγόρευσε σε ερευνητ(ρι)ές – συνδικαλιστ(ρι)ές την είσοδο στο χώρο της εκδήλωσης και δε δίστασε να τους/τις μηνύσει προσωπικά. Καθίσταται σαφές από την όλη δράση του εν λόγω πρύτανη ότι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα θα πρέπει να λειτουργούν με όρους αγοράς, σαν “μαγαζιά” επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων.
Ανομία είναι οι βίαιες περικοπές δαπανών για υγεία, εκπαίδευση και κοινωνική πρόνοια ενώ αυξάνονται οι στρατιωτικές δαπάνες σύμφωνα με το πρόγραμμα “ReΑrm Europe” που στοχεύει στην πλήρη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης! Σε αυτό το πλαίσιο ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα (ΕΚΠΑ, Πολυτεχνείο Κρήτης, Δημόκριτος, ΕΚΕΤΑ, Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΠΙΣΕΥ/ΕΜΠ κ.α.) συμμετέχουν στην DEFEA που μάλιστα φιλοξενεί 33 ισραηλινές εταιρείες, οι οποίες διαφήμισαν τα όπλα και τις τεχνολογίες με τα οποία σφάζουν τους Παλαιστίνιους καθημερινά. Αλήθεια πότε συζήτησε η επιστημονική κοινότητα της χώρας και αποδέχτηκε τη συμμετοχή των δημόσιων εργαστηρίων και ερευνητικών ομάδων και την στροφή στην παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής; Ως ΣΕΡΕΤΕ στεκόμαστε αντίθετοι σε κάθε έρευνα για στρατιωτικούς εξοπλισμούς!
Περί αριστείας ο λόγος…
Συνεχίζοντας με τη ρητορεία της κυβέρνησης διερωτόμαστε σχετικά με την έννοια της αριστείας. Τα αποτελέσματα από τις κρίσεις των «Συμπράξεων Ερευνητικής Αριστείας” καταδεικνύουν ότι γίνεται κατασπατάληση δημοσίου χρήματος σε «ημέτερους». Mόνο σκανδαλώδης μπορεί να θεωρηθεί η απουσία των αποτελεσμάτων των κρίσεων από το «Trust your Stars” που περιμένουν πολυάριθμοι συνάδελφοι μας για να δουν αν θα πληρώνονται το επόμενο διάστημα για να επιβιώσουν στο χώρο της έρευνας. Και το καζάνι δεν έχει πάτο με περικοπές και πλαφόν στο ΕΛΙΔΕΚ, με την κρατική χρηματοδότηση για την έρευνα που πάει περίπατο, με το ΙΚΥ να επιμένει να ζητά πίσω δεδουλευμένα των συναδέλφων και συναδελφισσών μας, με τους Συμβασιούχους Διδάσκοντες που καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες να μένουν απλήρωτοι ή να τους κόβεται εκ των υστέρων ο μισθός που είχαν συμφωνήσει στις συμβάσεις τους.
Η λέξη αριστεία εν τέλει πάει μαζί με τη λέξη σκάνδαλο. Διότι είναι σκανδαλώδες με τις ευλογίες της κυβέρνησης, ιδιωτικές εταιρείες να έχουν έδρα εντός των δημόσιων πανεπιστημίων υφαρπάζοντας τον εξοπλισμό των ιδρυμάτων. Είναι σκάνδαλο ότι οι διοικήσεις των τμημάτων δεν λαμβάνουν μέτρα για την οριστική απομάκρυνση μελών ΔΕΠ έπειτα από πολυάριθμες καταγγελίες συναδελφισσών για σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία. Σκάνδαλο είναι οι διαλυμένες υποδομές και η διακινδύνευση της υγείας και τη σωματικής ακεραιότητας συναδέλφων/ισσων σε πολυάριθμα εργαστήρια. Η πραγματική συζήτηση για “ασφάλεια” στα πανεπιστήμια αφορά την εργασιακή ασφάλεια:, πυρασφάλεια, υποδομές και έξοδοι διαφυγής για τα οποία δε γίνεται κανένας λόγος. Κάποιο άνομο «φάντασμα» ευθύνεται για όλα τα παραπάνω, αυτό του κέρδους και της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου!
Όμως, και η ζωή των εργαζομένων του κλάδου μας είναι ζοφερή. Με την ανασφάλιστη ή/και απλήρωτη εργασία να αποτελούν θέσφατο και το κόστος διαβίωσης να αυξάνεται δραματικά, με το μισθό σε πολλές περιπτώσεις να φτάνει μόλις για τις πρώτες 15 μέρες του μήνα. Συγκεκριμένα, οι αποδοχές των συναδέλφων που υπάγονται στο ενιαίο μισθολόγιο λαμβάνουν πενιχρές αυξήσεις, μεγάλο κομμάτι συναδέλφων που εργάζονται με υποτροφίες, αμείβονται με όρους «2019» (στην καλύτερη υποτροφίες των 800-900 ευρώ) καθώς αυτές δεν έχουν προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες , ενώ η επικράτηση του ΔΠΥ (μπλοκάκια) διαλύει κάθε κεκτημένο εξαρτημένης εργασίας.
Στο δρόμο για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στην έρευνα & τη διδασκαλία στην 3βάθμια εκπαίδευση
Σε αυτό το φόντο της πλήρους ανομίας, το σωματείο μας έχει επιλέξει θαρρετά να παλέψει για ενιαίες και σταθερές εργασιακές συνθήκες στον κατακερματισμένο κλάδο της έρευνας και της διδασκαλίας, για υπογραφή ενιαίας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) στον κλάδο της έρευνας και της διδασκαλίας στην τριτοβάθμιας εκπαίδευση . Για εμάς αυτός είναι ο τρόπος που πραγματικά μπορούμε να καλύψουμε όλους/ες τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες μας ! Η ανάγκη για ΣΣΕ είναι απαραίτητο εργαλείο για τη διεκδίκηση ανθρωπίνων συνθηκών εργασίας στον κλάδο μας, τη στιγμή που 3 στους 4 εργαζόμενους δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα των βασικών αναγκών τους. Η ΣΣΕ δεν αφορά μόνο τους μισθούς και τις διεκδικήσεις. Είναι πρώτα και κύρια μια πράξη, αναγνώρισης της εργασίας μας, διασφάλισης της αξιοπρέπειας, της φωνής και της ελευθερίας μας! Η απουσία της ΣΣΕ συνιστά ταπείνωση για τον εργαζόμενο, τον απομονώνει, τον καθιστά αναλώσιμο, τον εξαναγκάζει σε σιωπή, σε πειθαναγκασμούς και στον ατομικό δρόμο. Χωρίς ΣΣΕ, η επιστημονική έκφραση πνίγεται. Ο/η ερευνητής/ρια ή δεν είναι ελεύθερος/η να στοχαστεί, να αμφισβητήσει, να ερευνήσει σε βάθος. Το μπλοκάκι, η ελαστική σύμβαση, η αβεβαιότητα δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο που τελικά λειτουργεί ως φίμωση. Επομένως, η μάχη για ενιαία ΣΣΕ δεν είναι μόνο οικονομική – είναι βαθιά πολιτική, πολιτισμική, ηθική και ανθρώπινη. Είναι μάχη για την επιστήμη που υπηρετεί την κοινωνία, για την έκφραση που θέλει να γίνει λόγο και να εκφραστεί, για την εργασία που δεν εξευτελίζει.
Η κλαδική ΣΣΕ να αποτελέσει όπλο όλου του κλάδου, όλων των εργαζόμενων ανεξαρτήτως ιδρύματος, ειδικότητας και ακαδημαϊκών κριτηρίων!
Την ώρα που αυξάνονται οι κρατικές πολεμικές δαπάνες αλλά και η κερδοφορία του κεφαλαίου, είναι ανάγκη να αντιστρέψουμε την κατάσταση και να διεκδικήσουμε σε όλους τους κλάδους ΣΣΕ συμβάσεις εργασίας, βάζοντας μπροστά τις λαϊκές μας ανάγκες. Έχοντας βαθιά γνώση πως μόνο πλάι στους/ις άλλους/ες εργαζόμενους/ες μπορούμε να αποσπάσουμε νίκες, να μπλοκάρουμε τα σχέδια της κυβέρνησης και όσων πλουτίζουν πάνω στη δική μας φτώχεια. Η αντιλαϊκή πολιτική που διαλύει τις συγκοινωνίες, την υγεία, την παιδεία, και κάθε κοινωνικό αγαθό, που ενώ υποβαθμίζει κάθε παροχή δίνει εκατομμύρια σε πολεμικούς εξοπλισμούς, οξύνει τις ανισότητες και φτωχοποιεί το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, δεν μεταρρυθμίζεται αλλά ανατρέπεται!
Η επίθεση στην ίδια την επιστήμη, τον ορθό λόγο και τους θεσμούς που τα υποστηρίζουν αποτελεί διεθνές φαινόμενο, το οποίο ξεσηκώνει τα ιδρύματα και τους συναδέλφους μας σε όλο τον κόσμο. Προσπαθούν να σιγήσουν τις φωνές κατά της γενοκτονίας από το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ στη Γάζα και την ανάμειξη των ιδρυμάτων μας στην πολεμική προετοιμασία με εργαλείο την υποχρηματοδότηση και την στροφή σε μια πολεμική οικονομία. Θεωρούμε ότι μοναδική προτεραιότητα της επιστήμης πρέπει να είναι η αλήθεια, η κοινωνική πρόοδος και τα συμφέροντα της πλατιάς εργαζόμενης πλειοψηφίας. Αντίθετα σε αυτά, η επιχειρούμενη ριζική στροφή της επιστημονικής έρευνας γύρω από την πολεμική προετοιμασία δεν μπορεί να φέρει τίποτα θετικό παρά μόνο τον όλεθρο. Η επιστήμη, η γνώση και η εκπαίδευση αποτελούν δημόσιο αγαθό όπως η Υγεία και η κάλυψη των βασικών αγαθών (ενέργεια, νερό) και ως τέτοια τα υπερασπιζόμαστε!
Σε αυτά τα πλαίσια χρειάζεται ένας ευρύτερος και σταθερός συντονισμός φορέων με άλλα σωματεία του κλάδου και επιχειρησιακά σωματεία στο χώρο της έρευνας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης! Ένας συντονισμός που θα συνταχθεί με την οξυμένη κοινωνική πραγματικότητα και αφενός θα ανοίξει την κουβέντα και την μάχη σε όλο τον χώρο της έρευνας και της διδασκαλίας για κοινό αγώνα για ΣΣΕ και αφετέρου θα προτάσει κοινές πολιτικές διεκδικήσεις, μιας και η κατάσταση στην έρευνα απορρέει από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές. Για την ενιαία διεκδίκηση και τη συνολική υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης και έρευνας στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι του κέρδους, της πολεμικής μηχανής και της αγοράς. Για πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα όπου τον πρώτο λόγο θα τον έχουν οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές τους! Γιατί όποιος είναι εργαζόμενος στην έρευνα ή τη διδασκαλία, όποιος αποκαλείται ακαδημαϊκός δάσκαλος ή δασκάλα δε μπορεί παρά να παλεύει και να υπηρετεί τη δημόσια εκπαίδευση και έρευνα!
29 Μάη τα ιδρύματα και τα ερευνητικά κέντρα της χώρας θα παραλύσουν!
Στις 29 Μάη όλες και όλοι απεργούμε!
Αθήνα: Υπουργείο Ανάπτυξης, Νίκης 5-7, 10:30 π.μ.
Πάτρα: 11:00 π.μ., Πρυτανεία Πανεπιστημίου Πατρών
Θεσσαλονίκη: 10:30 π.μ., κτίριο Διοίκησης ΑΠΘ
Μυτιλήνη: 12:00 μ.μ., Αίθουσα Γ, Τμήμα Περιβάλλοντος – Λόφος Ξενία
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΕΡΕΤΕ
Συγκέντρωση στο κτίριο Διοίκησης Α.Π.Θ,Πέμπτη 29 Ιουνίου, 10:30
Τις τελευταίες βδομάδες το πανεπιστήμιο βρίσκεται για άλλη μία φορά στο στόχαστρο της κρατικής επίθεσης με το χιλιοειπωμένο και σαθρό ερώτημα “Μα τι στο καλό συμβαίνει στα πανεπιστήμια;”.Προφανώς το ερώτημα δεν αφορμάται από το ενδιαφέρον του κράτους για την κατάσταση των ΑΕΙ που άλλωστε είναι πλέον γνωστή και περιλαμβάνει πτώσεις φοιτητ(ρι)ών από τα παράθυρα λόγω των ασφυχτικά γεμάτων αμφιθεάτρων,πτώσεις ασανσέρ στις φοιτητικές εστίες και συλλήψεις των διαμαρτυρώμενων στον πρύτανη του ΑΠΘ,εκκενώσεις πολιτικών χώρων και μία λίστα που δεν βρίσκει τέλος πουθενά.Το ερώτημα δεν έχει στόχο τίποτα άλλο παρά την στοχοποίηση καθενός/ιας που σηκώνει κεφάλι και αντιστέκεται συλλογικά στο πανεπιστήμιο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού,το οποίο πλέον καταργεί κάθε έννοια ελευθεριών και δικαιωμάτων,κατακτήσεων που είναι αποτέλεσμα χρόνιων και αιματηρών αγώνων για το Φοιτητικό Κίνημα και δεν απορρέουν από την φιλευσπλαχνία του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος.
Αποκορύφωμα της τεχνικά δημιουργημένης έντασης στον κοινωνικό διάλογο δεν είναι άλλο από την ενορχηστρωμένη επίθεση στον 34χρονο υποψήφιο διδάκτορα στο ΕΜΠ και μέλος του ΣΕ.ΡΕ.ΤΕ,ο οποίος έπειτα από την επίθεση που δέχτηκε από την ιδιοκτήτρια κυλικείου στο ΕΜΠ,που είναι αποτέλεσμα πρόσφατης εκκένωσης πολιτικού χώρου,βρέθηκε αντιμέτωπος με την σύλληψη του στο ίδιο του το σπίτι έπειτα από έφοδο των κατασταλτικών δυνάμεων.Έτσι,για άλλη μία φορά η πολιτική δράση των ερευνητ(ρι)ών τίθεται για άλλη μία φορά ως πράξη “ανομίας”,μετά το ρεσιτάλ καταστολής και τρομοκρατίας που ήρθαν αντιμέτωποι κατά την διάρκεια παρέμβασής τους στην ημέρα καριέρας στο ΕΜΠ,όπου τα τάγματα εφόδου της δημοκρατίας επιτελώντας ξανά το έργο τους,αυτό της προφύλαξης των συμφερόντων του κεφαλαίου και την εύρυθμη λειτουργία του επιχειρηματιιού πανεπιστημίου προχώρησαν σε 11 συλλήψεις.
Την απάντηση για το τι συμβαίνει στο πανεπιστήμια τα καθεστωτικά ΜΜΕ μπορούν να την βρουν στα τότε σχόλια του πρύτανη του ΕΜΠ Χατζηγεωργίου για τα γεγονότα στην ημέρα καριέρας “Το πανεπιστήμιο δεν είναι δικό τους”,αναφερόμενος στους/στις ερευνητ(ρι)ές, “είναι ασύμβατα μοσχεύματα”.Τότε,ποιανών είναι τα πανεπιστήμια,αν όχι για τις ανάγκες των φοιτη(ρι)ών,των ερευνητ(ρι)ών και της κοινωνίας;Μα φυσικά για τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου.Για τα κέρδη των εταιριών που απασχολούν με “μαύρη” εργασία τους/τις ερευνητ(ρι)ές και που πολύ συχνά τους ζητούν τα χρήματα πίσω,για τις ανάγκες του στρατού και τις καταστολής,που πάλι συχνά αποτελούν το αντικείμενο της έρευνας μιας και η σχέση FRONTEX-NATO-IDF και πανεπιστημιακής έρευνας είναι στο σήμερα ταυτόσημες έννοιες.Το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί πηγή μετάδοσης της γνώσης στην κοινωνία για την αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου αλλά “ιδιοκτησία”-πηγή κερδοφορίας-για το κεφάλαιο.Από τους αποκλεισμούς στις φοιτητικές λέσχες,τα κατεστραμμένα κτήρια των εστιών μέχρι τα μεταπτυχιακά με δίδακτρα και τα επί πληρωμή πιστοποιητικών του ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ,η λογική κόστους-οφέλους,με τα κόστη να αποτελούν τις ανάγκες τις κοινωνικής βάσης,διέπει το σύνολο του σύγχρονου πανεπιστημίου.
Μόνο προοπτική απέναντι στο πανεπιστήμιο “των λίγων και εκλεκτών”,των σχεδίων ασφαλείας-επιτήρησης και του κέρδους,είναι ο αδιαμεσολάβητος και κοινών αγώνας σε σχολεία,σχολές και χώρους δουλειάς για να βάλουμε τις ανάγκες μας μπροστά,στο επίκεντρο.Να οργανωθούμε στην βάση και να εναντιωθούμε στην πολιτική κράτους και κεφαλαίου που βάζει τις ανάγκες μας ως κόστος και στο περιθώριο.
ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ – ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ
Αναρχικη συνέλευση φοιτητών/τριων Quieta Movere
Το καθεστώς του πανεπιστήμιου ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένο με τα συμφέροντα του κράτους, λειτουργώντας ως αρωγός στην αναπαραγωγή της ιδεολογίας της αστικής τάξης προωθώντας τον ατομικισμό και την αριστεία. Όμως, μέσα στις αναδιαρθρώσεις του καπιταλισμού, η τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει περάσει από διάφορα στάδια, ενώ κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης έχει υπάρξει πεδίο για τη διευκόλυνση των ζωών της ταξικής βάσης, η οποία έχει κάνει μεγάλους αγώνες για να κρατήσει τη ζυγαριά των ταξικών συγκρούσεων προς το μέρος της. Μέσω της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που συντελείται τα τελευταία χρόνια με την θεσμοθέτηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, των πειθαρχικών, των διαγραφών, και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων να είναι προ των πυλών, αποκλείονται φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας από την εκπαίδευση, ενώ ταυτόχρονα διευκολύνεται η πιο ενεργή εισχώρηση του κεφαλαίου εντός της. Έτσι οι σχολές μας γίνονται ένα πεδίο διασφάλισης κερδών για μικρές και μεγάλες εταιρείες, καθώς και της κατάλληλης τεχνολογίας που χρειάζονται τα κράτη την εκάστοτε περίοδο (βλέπε για παράδειγμα έρευνες με αποδέκτες υπουργεία άμυνας χωρών, για ενίσχυση του στρατού τους).
Τα πανεπιστήμια λειτουργούν μέσω ενός πυραμιδικού συστήματος, όπου στην κορυφή του βρίσκεται ο πρύτανης, ακολουθούν αντιπρυτάνεις, κοσμητόρισσες, προέδροι και καθηγητές των σχολών κ.ο.κ. Όλοι αυτοί είναι υπεύθυνοι να εφαρμόσουν τις διατάξεις της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, ενώ αν είναι και αποτελεσματικοί σε αυτό τους το καθήκον, μπορεί στο μέλλον να αποκομίσουν κάποια θέση στην κυβέρνηση όπως ο -πρώην πρύτανης και τωρινός υφυπουργός παιδείας- Παπαιωάννου. Πέρα από το πολιτικό όφελος που ελλοχεύει στους θεσμικούς ρόλους, οι κάτοχοί τους δεν μπορούν παρά να απολαύσουν την διαδρομή για την πολυπόθητη βουλευτική καρέκλα, αποκομίζοντας το μέγιστο δυνατό κέρδος έως τότε. Κέρδη από διάφορα ερευνητικά προγράμματα, συνεργασίες με μεγάλες εταιρίες, κονδύλια εκατομμυρίων, τα οποία καταλήγουν στις τσέπες των πρυτάνεων και των εργολάβων. Ας μην ξεχνάμε ούτως η άλλως πως έχει σχηματιστεί δικογραφία για δύο πρώην πρυτάνεις, έναν πρώην αντιπρύτανη και τρεις ακόμη πανεπιστημιακούς επειδή από ότι φάνηκε δεν πραγματοποιούσαν δημόσιους διαγωνισμούς για έργα των πανεπιστημίων, αλλά απευθείας αναθέσεις αυτών, γεγονός που οδήγησε σε ζημιές εκατομμυρίων ευρώ.
Φτάνοντας στο σήμερα, ο τωρινός πρύτανης του ΑΠΘ Χαράλαμπος Φειδας, έστησε κανονικά οικογενειακό μαγαζάκι, αφού έβαλε τον εαυτό του και την γυναίκα του ως αποδέκτες αμοιβών από τουλάχιστον 12 επιστημονικά έργα (4 για αυτόν και 8 για τη γυναίκα του) με πάνω από 50.000 ευρώ να καταλήγουν στις τσέπες τους. Η γυναίκα του Φείδα -απόφοιτος ανθρωπιστικών σπουδών- συμμετέχει σε προγράμματα που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο της, όπως είναι τα 5 προγράμματα στο τμήμα Φυσικής, με υπεύθυνο τον καθηγητή Δημήτρη Μπαλή.
Αυτό που συμβαίνει στον τομέα της έρευνας λοιπόν δεν είναι τόσο αγνό και ρομαντικό όσο το φανταζόμασταν όταν επιλέγαμε σε ποια σχολή θα φοιτήσουμε. Τα όνειρα μας να γίνουμε λαμπροί επιστήμονες προσκρούουν πάνω στη ζοφερή πραγματικότητα, όπου βλέπουμε τους καθηγητές μας σε αγαστή συνεργασία με πρυτάνεις να καρπώνονται την δουλειά άλλων, όσο διδακτορικοί στον τομέα της έρευνας, δεν αντιμετωπίζονται καν ως εργαζόμενοι. Η εργασία μίας ερευνήτριας, δεν έχει ασφάλιση αλλά ούτε και σταθερό μισθό, μόνο παίρνουν ψίχουλα από χρηματοδοτήσεις προγραμμάτων, των οποίων τα περισσότερα λεφτά καταλήγουν στους υπεύθυνους καθηγητές, το ίδιο και η επιστημονική αναγνώριση. Στην ουσία κάνουν όλη τη δύσκολη δουλειά, μέχρι να φτιάξουν όνομα.
Ένα ακόμη σημείο στο οποίο θέλουμε να σταθούμε είναι η στενή σχέση των ερευνών, που διεξάγονται εντός των δημοσίων πανεπιστημίων, με το στρατό και την αστυνομία. Αποδέκτες των αποτελεσμάτων διάφορων προγραμμάτων είναι εταιρίες που βρίσκονται στην πολεμική βιομηχανία, όπως η Frontex και η Intracom Defence, η οποία μάλιστα αγοράστηκε από την Israel Aerospace Industries (κορυφαία εταιρεία, με τα συστήματα αερ”άμυνας” για θάλασσα και ξηρά και τα μη επανδρωμένα συστήματα να θεωρούνται πρώτης τάξεως αριστουργήματα της δολοφονικής μηχανής του Ισραήλ). Τα Ελληνικά πανεπιστήμια επομένως, συμβάλουν στη γενοκτονία της Παλαιστίνης αλλά και στους πολέμους που διεξάγει το ελληνικό κράτος στο εσωτερικό του. Παραδείγματα όπως το πρόγραμμα lotus που κατασκευάζει drones πολλών εκατομυρίων, για την παρακολούθηση μεταναστών στα σύνορα, στο οποίο υπεύθυνος ήταν ο Υάκινθος, τωρινός αντιπρύτανης στο ΑΠΘ.
Βλέπουμε λοιπόν τα τελευταία χρόνια ότι το ΑΠΘ, ως προπύργιο της μπίζνας και έφορο έδαφος για σφετερισμό δημόσιου χρήματος και κονδυλίων από τους λίγους, επιλέγει να συρρικνώνει όλο και περισσότερο τις φοιτητικές παροχές. Πλέον, ο εργολάβος της λέσχης έχει αποφασίσει ότι μπορεί να μειώνει κατά το δοκούν τις κάρτες σίτισης, δηλαδή την άδεια του στο ποια θα τρώει στην λέσχη, βάζοντας ταυτόχρονα σεκιουριτάδες απ’εξω να μας ελέγχουν και να μας τραμπουκίζουν αν αρνηθούμε να επιδείξουμε την κάρτα σίτισης ή το πάσο μας. Κάθε μία από εμάς που επιλέγει να φάει στην λέσχη είναι ένα κώλυμα στα κέρδη του εργολάβου εφόσον με βάση το ζύγι του κόστους-κέρδους, οι απολαβές του αυξάνονται όσο λιγότερα άτομα τρώμε, όσο η ποσότητα και η ποιότητα του φαγητού μας μειώνεται και όσο οι συνθήκες εργασίας των εργαζομένων χειροτερεύουν αναγκάζοντας τους να δουλεύουν στην επισφάλεια με ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας. Ένα ακόμη τρανό παράδειγμα υποβαθμισμένων φοιτητικών παροχών είναι η εξαθλιωμένη κατάσταση των εστιών, με αποκορύφωμα αυτής, την ελεύθερη πτώση ασανσέρ των Γ εστιών στις 7/10/24. Μετά την πτώση οι πρυτανικές αρχές, ο εργολάβος και οι κρατικοί φορείς που διαχειρίζονται τα εστιακά ζητήματα (π.χ. το ΙΝΕΔΙΒΙΜ) άρχισαν να ρίχνουν το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλον, αποφεύγοντας οποιαδήποτε λογοδοσία για το συμβάν. Ακολούθησε κινητοποίηση στην παλιά φιλοσοφική όπου βρισκόταν ο πρύτανης με σκοπό να αναδειχθεί ο υπαίτιος της πτώσης, στην οποία ο Φείδας απάντησε καλώντας τα ΜΑΤ στο άσυλο για να τον “φυγαδεύσουν”, συλλαμβάνοντας παράλληλα και 5 φοιτητές! Ύστερα από εκ νέου κινητοποίηση στην πρυτανεία στις 31/1, η αντιπρυτάνισσα Λάββα δεσμεύεται πως μέχρι τον Μάρτιο θα λειτουργούσαν όλα τα ασανσέρ, καθώς τότε θα έληγε και η σύμβαση με την εταιρεία OTIS, που είχε αναλάβει την αντικατάσταση τους, κόστους 100.000€. Η σύμβαση έληξε, τα ασανσέρ δεν παραδόθηκαν και οι φοιτητές χρειάστηκε να ζουν σε αυτήν την άθλια κατάσταση, πόσο μάλλον δε οι φοιτητές με κινητικές δυσκολίες, που συνήθως
μένουν στον όγδοο όροφο των εστιών. Εν τέλη υπογράφτηκε νέα σύμβαση (φτάνοντας τελικά στα 150.000€) και λειτούργησε ένα μονάχα ασανσέρ σε κάθε εστία στα τέλη Απρίλη, με τις πρώτες βλάβες να εμφανίζονται μόλις μία εβδομάδα μετά από την τοποθέτησή τους. Από ότι φάνηκε ο τελικός έλεγχος των ασανσέρ, δηλαδή η έκδοση πιστοποίησης και άδειας από την πολεοδομία που εγγυάται πρακτικά την ασφαλή λειτουργεία τους, δεν έγινε ποτέ.
Εντός των πανεπιστημίων γεννιούνται κινήματα και αγώνες από τις φοιτήτριες, για πραγματικά δωρεάν παιδεία για όλους, αλλά και διεκδικήσεις εργασιακών δικαιωμάτων από ερευνητές. Για αυτό οξύνεται η πειθάρχηση και η καταστολή εντός τους, ιδίως όταν τα κινήματα βρίσκονται σε ύφεση. Όσο πιο βίαιες μεταβολές στην εκπαίδευση προσπαθούν να περάσουν, τόσο πιο έντονα εισβάλουν οι μπάτσοι σε παρεμβάσεις-συγκεντρώσεις, σε πολιτικούς χώρους, ή δεν αφήνουν να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις εντός τους. Εκκενώσεις στεκιών (όπως το στέκι μας στο Φυσικό και το ΑΚΝ) και συλλήψεις αγωνιστών είναι το περιβάλλον στα πανεπιστήμια, όπου συχνά μετατρέπεται από “πεδίο μεταφοράς τη γνώσης”, σε πεδίο μάχης(!). Τα πρόσφατα γεγονότα στην Αθήνα, με τη στοχοποίηση φοιτητών, χτίζοντας κλίμα τρομοκρατίας γύρω από τα πανεπιστήμια, και ύστερα με τις συλλήψεις 7 ατόμων και κατασκευάζοντας ένα πολύ βαρύ κατηγορητήριο, θέλουν να διαχωρίσουν τους φοιτητές σε “καλούς” και “κακούς”, δικαιολογώντας τα πειθαρχικά και τις διαγραφές που θέλει το κράτος και η διοίκηση των πανεπιστημίων να εφαρμόσουν από Σεπτέμβρη. Τα ΜΜΕ, στενοί συνεργάτες όσων ασκούν πονικές και πειθαρχικές διώξεις, σπέρνουν το χάος γεμίζοντας μας με ψέματα. Έτσι έγινε και με τον 34χρονο ερευνητή στο ΕΜΠ, μέλος του σωματείου των εργαζομένων στην έρευνα ΣΕΡΕΤΕ, για τον οποίο βγήκε ψευδώς οτι είναι φοιτητής (μιλώντας πάλι για “αιώνιους φοιτητές” που παρασιτούν στα πανεπιστήμια, για να προλυάνουν το έδαφος για τις διαγραφές) και ότι χτύπησε μια υπάλληλο στο κυλικέιο του Πολυτεχνείου, ενώ αυτή ξεκίνησε την επίθεση σε μία αφισοκόληση, και είναι και η ιδιοκτήτρια του κυλικείου(!).
Οι Ερευνήτριες διεκδικούν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στον κλάδο της έρευνας και της διδασκαλίας στην τριτοβάθμιας εκπαίδευση, ώστε να αποκτήσουν ενιαίες και σταθερές εργασιακές συνθήκες. Την Πέμπτη 29/05 καλούν σε απεργία. Στηρίζουμε τον αγώνα τους για να αναγνωριστεί η εργασία τους και να αποκτήσουν δικαιώματα.
Καλούμε κι εμείς συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 10:30 στο κτήριο Διοίκησης στο ΑΠΘ
ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
ΑΣΥΛΟ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ 34ΧΡΟΝΟ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΤΟΥ ΕΜΠ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
Στέκι Φυσικού
28/05/25
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΉ ΗΜΈΡΑ ΔΡΆΣΗΣ ΣΩΜΑΤΕΊΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΣΤΗΝ ΈΡΕΥΝΑΠΈΜΠΤΗ, 29 ΜΑΐΟΥ σε ΑΘΉΝΑ – ΗΡΆΚΛΕΙΟ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ – ΛΆΡΙΣΑ – ΜΥΤΙΛΉΝΗ – ΠΆΤΡΑ – ΡΈΘΥΜΝΟ
Τους τελευταίους μήνες, οι μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων έκαναν σαφές το αδιέξοδο στο οποίο μας έχουν φέρει οι πολιτικές υπoχρηματοδότησης και ιδιωτικοποιήσης υπηρεσιών και αγαθών απαραίτητων για τη διαβίωση. Πολιτικές που ξεκίνησαν με αφορμή την οικονομική κρίση προηγούμενων δεκαετιών αλλά έχουν πλέον καθιερωθεί με τραγικές συνέπειες για όλους μας. Αποκορύφωμα αυτών το έγκλημα των Τεμπών με τη δολοφονία δεκάδων ανθρώπων να αποκαλύπτει την ακροβατική διάσταση της καθημερινότητάς μας. Δυστυχώς, ανάλογη κατάσταση και συνθήκες με αυτή του σιδηρόδρομου υπάρχει και σε άλλες υποδομές, όπως νοσοκομεία και σχολεία, όπου οι παραιτήσεις λειτουργών και οι εκδικητικές απολύσεις αποτελούν καθημερινότητα. Οι κακές συνθήκες εργασίας, ο εξαναγκασμός σε παροχή αγαθών και υπηρεσιών κατώτερων των αναμενόμενων, και σε αποσιώπηση αυτών, φέρνει καθημερινά το λαό σε αχαρτογράφητα νερά, με τεράστιες ελλείψεις ασφάλειας, ποιότητας υπηρεσιών και προσωπικού σε κρίσιμους τομείς.
Για εμάς που εργαζόμαστε στην επιστημονική έρευνα και τη διδασκαλία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα, είναι κοινή ομολογία πως βιώνουμε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης. Διαχρονικά υποβαθμισμένη από την πολιτεία, με προβληματική διοικητική και οικονομική διαχείριση, με απαρχαιωμένες υποδομές, και το κυριότερο, με τις εργασιακές σχέσεις σε απορρύθμιση, η έρευνα, τόσο σε ΑΕΙ όσο και στα Ερευνητικά Κέντρα (ΕΚ), διεξάγεται με ολοένα και χειρότερους όρους. Τα ΕΚ της χώρας παραμένουν αποκομμένα από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, λειτουργώντας περισσότερο ως γραφειοκρατικές υπηρεσίες διεκπεραίωσης έργων παρά ως ακαδημαϊκά ιδρύματα. Παράλληλα, το Δημόσιο Πανεπιστήμιο συνεχώς υποβαθμίζεται, ενώ και οι δύο χώροι παραμένουν υποστελεχωμένοι και με παγωμένους, πενιχρούς κρατικούς προϋπολογισμούς. Λειτουργούν υπό το καθεστώς ενός διαρκούς μετασχηματισμού από φορείς παραγωγής γνώσης σε δομές παροχής υπηρεσιών που, σύμφωνα με τις φαντασιώσεις της πολιτικής ηγεσίας, θα επιβιώσουν μέσα από την επιχειρηματικότητα και την ιδιωτική οικονομία. Την ίδια στιγμή, η κοινωνική διάσταση στην παραγωγή νέας γνώσης και η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών μέσα από την επιστήμη γίνονται έννοιες υπό εξαφάνιση, ενώ οι διττές τεχνολογίες και η έρευνα για πολεμικούς σκοπούς εμφανίζονται ανερυθρίαστα ως μια αφήγηση επιτυχίας.
Στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων, η ελαστικοποίηση της εργασίας έχει εκτοξευθεί, φτάνοντας σήμερα σε ποσοστά που τρομάζουν. Σχεδόν τα 2/3 των εργαζομένων στην έρευνα εργάζονται με επισφαλείς συνθήκες, υποαμοιβόμενοι/-ες και με βραχυχρόνιες συμβάσεις παντός τύπου. Αυτό φυσικά είναι το αποτέλεσμα των εφαρμοζόμενων πολιτικών της τελευταίας 15ετίας. Μιας στρατηγικής που ενώ διακήρυττε την ανάσχεση του brain drain, επί της ουσίας εφάρμοζε νεοφιλελεύθερες πολιτικές πιστές στο δόγμα συρρίκνωσης του δημοσιονομικού κόστους. Ταυτόχρονα, το αναχρονιστικό και δαιδαλώδες νομικό πλαίσιο που διέπει σήμερα την έρευνα δημιουργεί σωρεία προβλημάτων, αντιφάσεων και παρερμηνειών.
Η απουσία θεσμικής θωράκισης των εργασιακών σχέσεων γίνεται εργαλείο στα χέρια της πολιτικής ηγεσίας, διαχειριστικών αρχών, και διοικήσεων των ερευνητικών φορέων και πανεπιστημίων, έτσι ώστε να ευνοούνται οι διακρίσεις μεταξύ κατηγοριών του προσωπικού, εις βάρος κυρίως των νέων και ευάλωτων εργαζόμενων. Αποτέλεσμα: ήδη δύο γενιές νέων επιστημόνων βρίσκονται είτε στην ομηρία της ελαστικής απασχόλησης, είτε σε καθεστώς μετανάστευσης, είτε έχουν ήδη αποσυρθεί από το χώρο της έρευνας. Η σημερινή πραγματικότητα μας φέρνει μπροστά σε μια επιτακτική ανάγκη δράσης και διεκδίκησης. Διεκδίκησης σταθερής εργασίας με απολαβές που να διασφαλίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Διεκδίκησης αλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο και κατάργησης των διακρίσεων μεταξύ των κατηγοριών του προσωπικού στους ερευνητικούς φορείς. Διεκδίκησης συλλογικών συμβάσεων εργασίας και κανονισμών λειτουργίας που θα διασφαλίζουν επιδόματα, ωράριο, ασφάλιση, δικαιώματα. Διεκδίκησης για απρόσκοπτη και αδιαμεσολάβητη παραγωγή και διάχυση της επιστημονικής γνώσης στην επιστημονική κοινότητα και την κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό, τα σωματεία εργαζομένων στο χώρο της Έρευνας και της διδασκαλίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εντείνουμε τη συζήτηση γύρω από γενικά και επιμέρους ζητήματα, και καλούμε όλες και όλους σε μια διαρκή κλιμάκωση δράσεων απαιτώντας ριζικές αλλαγές για την εργασία στην Έρευνα.
Πρώτο ορόσημο προς αυτή την κατεύθυνση αποτελεί η κήρυξη πανελλαδικής απεργίας των εργαζομένων στην Έρευνα την Πέμπτη, 29 Μαΐου, με βασικά σημεία διεκδίκησης:
Γενναίες αυξήσεις στους προϋπολογισμούς των πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων για τη διασφάλιση της ποιότητας εκπαίδευσης, της ακαδημαϊκής λειτουργίας, του ερευνητικού έργου και της βιωσιμότητας των ερευνητικών υποδομών
Άμεση στελέχωση των Ερευνητικών Κέντρων και Πανεπιστημίων, κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων και σύσταση επιπλέον νέων οργανικών θέσεων σε όλους τους φορείς που καλύπτουν τις ανάγκες τους με μακροχρόνια συμβασιούχους
Αυξήσεις στους μισθούς – Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού
Συλλογικές συμβάσεις εργασίας που να διασφαλίζουν ωράρια, απολαβές, επιδόματα, και παροχές
προσαρμοσμένες στις ανάγκες της σύγχρονης έρευνας – Επικαιροποίηση των εσωτερικών κανονισμών
των φορέων ώστε να διασφαλίζονται όλα τα εργασιακά δικαιώματα
Συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης για όλους όσους συμμετέχουν και υποστηρίζουν στην ερευνητική διαδικασία – Αντικατάσταση όλων των συμβάσεων τύπου υποτροφίας και συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν σχέση εξαρτημένης εργασίας – Έως τότε, απαλλαγή από το βάρος της ηλεκτρονικής τιμολόγησης και από τον ΦΠΑ για τους συμβασιούχους έργου σε ερευνητικά προγράμματα
Κατάργηση των κάθε είδους διακρίσεων μεταξύ εργαζομένων με βάση τη σχέση εργασίας τους – Ίσα δικαιώματα, απολαβές, ωράριο, συμμετοχή στις αξιολογήσεις διευθυντών και προϊσταμένων
Εξέλιξη του Ειδικού Επιστημονικού Τεχνικού Προσωπικού των ΕΚ κατά αντιστοιχία με τα ΑΕΙ
Αναγνώριση προϋπηρεσίας με συμβάσεις έργου για διορισμό/προσλήψεις εργαζομένων
Θέσπιση ενιαίου χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης/Έρευνας και αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ερευνητικών φορέων προς όφελος των κοινωνικών αναγκών – Όχι σε έρευνα για πολεμικούς σκοπούς, όχι στις διττές τεχνολογίες
Μέριμνα για ασφάλεια και υγιεινή στους χώρους εργασίας και στις εργασίες πεδίου
Κοινωνική μέριμνα – Καμία διακοπή σύμβασης κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης, άμεσες ανανεώσεις
συμβάσεων σε περιπτώσεις ζητημάτων υγείας
ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΊΑ
ΠΑΝΕΛΛΉΝΙΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΊΑ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΏΝ ΚΈΝΤΡΩΝ – ΙΔΡΥΜΆΤΩΝ (ΠΟΕΕΚ-Ι)
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΌ ΣΩΜΑΤΕΊΟ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΣΤΗΝ ΈΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ( ΣΕΡΕΤΕ)
ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΏΝ, ΕΡΕΥΝΗΤΡΙΏΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΣΤΗΝ ΈΡΕΥΝΑ ΗΡΑΚΛΕΊΟΥ (ΣΕΕΕΗ)
ΣΩΜΑΤΕΊΟ ΣΥΜΒΑΣΙΟΎΧΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΏΝ/-ΤΡΙΏΝ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ/- ΟΥΣΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
ΠΑΝΕΛΛΉΝΙΟΣ ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (ΠΣΕ ΕΛΚΕΘΕ)
ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΌ ΚΈΝΤΡΟ ΈΡΕΥΝΑΣ ΦΥΣΙΚΏΝ ΕΠΙΣΤΗΜΏΝ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ (Ε.ΚΕ.Φ.Ε. ΔΗΜΟ- ΚΡΙΤΟΣ)
ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΎ ΕΘΝΙΚΟΎ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΊΟΥ ΑΘΗΝΏΝ ( ΣΠΕΑΑ)
ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΎ ΕΘΝΙΚΟΎ ΚΈΝΤΡΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΏΝ ΕΡΕΥΝΏΝ (ΣΠΕΚΚΕ)
https://researchersheraklion.wordpress.com/20…
