Μητροπολιτικό Πάρκο: Ο κ. Αγγελούδης κάνει αντιπολίτευση στην κοινωνία
Στο χθεσινό (7/4) Δημοτικό Συμβούλιο, ο κ. Αγγελούδης αφιέρωσε σημαντικό μέρος της 75λεπτης (!) ανακοίνωσής του, για να απαντήσει στην πρωτοβουλία για το δημοψήφισμα. Αφού τον ευχαριστήσουμε για το τόσο ενδιαφέρον -το οποίο αποδεικνύει ότι η σχετική συζήτηση κάθε άλλο παρά έκλεισε, όπως με περισσή βεβαιότητα διακήρυξε τον Νοέμβρη- οφείλουμε να απαντήσουμε σε ορισμένα σημεία. Όχι για λόγους παραταξιακής αντιπαράθεσης -άλλωστε η αντιπαράθεση για το θέμα της ΔΕΘ έχει ξεφύγει πια από τα στενά όρια του ΔΣ και άνοιξε ξανά σε όλη την κοινωνία της πόλης- αλλά για να ξεδιαλύνουμε ορισμένες συγχύσεις και να βοηθήσουμε τους δημότες και τις δημότισσες να πάρουν θέση.
Ο κ. Αγγελούδης λοιπόν προσπάθησε να μπλέξει το θέμα της ΔΕΘ με αυτό του Γ’ Σώματος Στρατού. Αθροίζοντας τα 110 στρέμματα της ΔΕΘ με τα 100 στρέμματα του Γ’ Σώματος, έβγαλε από το καπέλο του ένα μητροπολιτικό πάρκο, όχι «160 στρεμμάτων που ζητάτε εσείς» όπως χαρακτηριστικά είπε, αλλά 200 στρεμμάτων. Χαιρόμαστε, φυσικά, που ως διοίκηση υιοθετεί και αναδεικνύει αυτή την παλιά διεκδίκηση της πόλης. Ο χώρος του Γ’ Σώματος πρέπει όντως να αποδοθεί στην πόλη για κοινωφελείς χρήσεις. Τα στρατόπεδα, πόσο μάλλον ένα αρχηγείο του ΝΑΤΟ, δεν έχουν καμία θέση στην καρδιά της πόλης μας. Θα πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε τα εξής:
Πρώτο, η διεκδίκηση του Γ’ Σώματος δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τη διεκδίκηση της ΔΕΘ. Η πόλη και οι ανάγκες της δεν μπορούν να μπουν σε ένα παζάρι. Από την πλευρά μας, απαντάμε με σαφήνεια: θέλουμε ΚΑΙ πραγματικό μητροπολιτικό πάρκο στη ΔΕΘ ΚΑΙ παραχώρηση του Γ΄ Σώματος.
Δεύτερο, τα 110 στρέμματα ακάλυπτων χώρων που θα μείνουν στη ΔΕΘ μετά την «επί τόπου ανάπλαση», δεν αντιστοιχούν σε πάρκο και δη υψηλού πρασίνου, αφού περιλαμβάνουν δρόμους, αλέες, πεζοδρόμια και ακάλυπτους μπροστά από τα 5 κτίρια που θα χτιστούν. Λιγότερα από 30 στρέμματα από αυτά μπορούν να αποτελέσουν ενιαίο χώρο υψηλού πρασίνου που θα αξίζει να αποκαλείται «πάρκο» (και σίγουρα όχι μητροπολιτικό).
Τρίτο, το Γ’ Σώμα Στρατού, όπως θα έπρεπε πιθανά να γνωρίζει ο Δήμαρχος, καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος του από κτίρια, τα οποία μάλιστα είναι διατηρητέα. Αυτό δεν είναι κακό, αφού η πόλη χρειάζεται επειγόντως ΚΑΙ στεγασμένους χώρους για πολιτιστικές και άλλες κοινωφελείς χρήσεις (να θυμίσουμε εδώ την παλιά πρόταση να μεταφερθεί εκεί το Δημαρχείο, αντί να χτιστεί στο στρατόπεδο Τσιρογιάννη, έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους του κέντρου). Είναι όμως παραπλανητικό να μιλάμε για 100 επιπλέον στρέμματα «πάρκου»: από τα 100 στρέμματα του παρακείμενου Γ’ Σώματος, μόνο τα 20 επί της Λεωφ. Στρατού (τα οποία ήδη καλύπτονται με υψηλό πράσινο) και τα 20 στο κέντρο του (που σήμερα είναι πάρκινγκ) μπορούν να χαρακτηριστούν ως πάρκο.
Τέταρτο και σημαντικό: ο κ. Αγγελούδης, παίρνοντας την ιδέα από την τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο προηγούμενο ΔΣ (και αναγνωρίζοντας το δάνειο), προσπάθησε να μπερδέψει και το προτεινόμενο ερώτημα για το δημοψήφισμα με το θέμα του Γ’ Σώματος Στρατού. Αν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί και να τηρούμε τον νόμο, το δημοψήφισμα πρέπει να έχει ένα σαφές ερώτημα, όπως αυτό που προτείνουμε. Δεν είναι δυνατό στο ίδιο ερώτημα να μπλέκουμε δυο διακριτά θέματα, πχ. να ρωτάμε τους δημότες αν συμφωνούν με το μητροπολιτικό πάρκο στη ΔΕΘ και την παραχώρηση του Γ’ Σώματος, αφού προφανώς κάποιος μπορεί να συμφωνεί με το ένα και να διαφωνεί με το άλλο. Όλα αυτά είναι προφάσεις για να θολώσουν τα νερά.
Παρόλα αυτά, αν ο κ. Αγγελούδης (ή η Λαϊκή Συσπείρωση) θέλουν να χρησιμοποιήσουμε το όπλο του δημοψηφίσματος για να ενισχύσουμε την έτσι κι αλλιώς πάνδημη διεκδίκηση του Γ’ Σώματος, πολύ ευχαρίστως: μπορούμε την ίδια ημέρα, στο ίδιο δημοψήφισμα, να απευθύνουμε δύο (ή και περισσότερα) διαφορετικά ερωτήματα. Η δική μας πρωτοβουλία ανοίγει έτσι τον χώρο για περισσότερες διεκδικήσεις. Η διοίκηση λοιπόν, με την πλειοψηφία που διαθέτει, μπορεί να προσθέσει κι ένα τέτοιο ερώτημα. Το βρίσκουμε εξαιρετική ιδέα και θα το στηρίξουμε. Σε κάθε περίπτωση, η διεκδίκηση του Γ’ Σώματος Στρατού, όπως και του παρακείμενου πρώην ΓΣΝ 424, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για την πόλη, και η διοίκηση -αντί να την χρησιμοποιεί παρελκυστικά για να κάνει αντιπολίτευση στην κοινωνία- πρέπει να αποδείξει ότι την υπηρετεί με αποτελεσματικότητα.
Και τρία ακόμα ζητήματα που αξίζει να αναδειχθούν από τη μακροσκελή τοποθέτηση του Δημάρχου:
Θα θυμάστε όλοι και όλες ότι στην Ειδική Συνεδρίαση του Νοεμβρίου, ο κ. Αγγελούδης ανακοίνωσε με χαρά ότι έχουν συμφωνήσει με τη διοίκηση της ΔΕΘ στις 10 «κόκκινες γραμμές» και κήρυξε λήξασα κάθε άλλη συζήτηση (βλ. ενδ. εδώ: Ανάπλαση ΔΕΘ: Δεκτές οι δέκα θέσεις Αγγελούδη – Αστικό Πάρκο με Αγία Φωτεινή πάνω από 113 στρέμματα). Φυσικά, όπως βλέπουμε, οι διεκδικήσεις των πολιτών τον ξεπέρασαν και ξανάνοιξαν πλέρια τη συζήτηση για το κρίσιμο αυτό θέμα. Εχθές λοιπόν (όπως και στο προηγούμενο ΔΣ), ο κ. Αγγελούδης αναγκάστηκε να πει ότι δεν υπάρχει ακόμα κάποια συμφωνία του Δήμου με τη ΔΕΘ και η όλη επένδυση είναι στον αέρα. Εμείς βέβαια, δεν παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά αυτή την (πολλοστή) αλλαγή στάσης. Στόχος του κ. Αγγελούδη είναι πάλι να θολώσει τα νερά, ισχυριζόμενος ότι πέρα από την επί τόπου ανάπλαση και τη δική μας πρόταση, υπάρχει και μια τρίτη πρόταση για τη ΔΕΘ -η δική του- που υποτίθεται ότι την ξεχνάμε. Ας είναι ήσυχος, δεν ξεχνάμε τίποτα: οι διορθώσεις της διοίκησης Αγγελούδη στην πρόταση της επιτόπου ανάπλασης μείωναν την κάλυψη των κτιρίων κατά 5 στρ. ή 3% της έκτασης και για αυτό έγιναν με ευκολία αποδεκτές από τη διοίκηση της ΔΕΘ. Μπορεί μάλιστα, όπως ακούγεται, να του δώσουν και λίγα στρέμματα ακόμα. Όσο και να το στριφογυρίζουμε, γύρω από τη ΔΕΘ αντιπαρατίθενται δύο προτάσεις: η δική μας, για πάρκο, διατήρηση κτιρίων για ήπιες δραστηριότητες εντός και νέο χώρο εκτός και η πρόταση ΔΕΘ, Υπερταμείου, κυβέρνησης και -δυστυχώς- διοίκησης Αγγελούδη.
Ούτε ξεχνάμε βέβαια ότι λίγες ημέρες πριν τις δημοτικές εκλογές, ο κ. Αγγελούδης μιλούσε και αυτός για «νέα ΔΕΘ στην περιαστική ζώνη της πόλης» (βλ. πχ εδώ: Αγγελούδης: Η νέα πραγματικότητα επιβάλλει Μητροπολιτικό Πάρκο στη ΔΕΘ). Όσο και να παραπονιέται τώρα ότι «παραποιούμε τις θέσεις του», οι προεκλογικές δηλώσεις του αποδεικνύουν το εξής: όποιος ήθελε να κερδίσει τις εκλογές, ήξερε τι πραγματικά ήθελαν να ακούσουν οι κάτοικοι. Δεν μας απασχολούν όμως άλλο οι μετεκλογικές κωλοτούμπες, αυτές δυστυχώς είναι συνηθισμένες από το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Εκείνο που μας απασχολεί είναι ότι εδώ και δύο συνεδριάσεις ο κ. Αγγελούδης έχει επιλέξει δυστυχώς να παίξει ένα πολύ κακό χαρτί, αυτό της τοπικιστικής διαμάχης. Κανένας δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, διατυμπανίζει, δεν μπορεί να δεχθεί να χάσει η πόλη του τη ΔΕΘ. Εχθές, είπε ρητά ότι καλά τα πάρκα, αλλά πάνω από όλα πρέπει να υπερασπιστούμε «τα συμφέροντα της πόλης» (βλ. της αγοράς). Εμείς, στον αντίποδα, υπερασπιζόμαστε όχι «τα συμφέροντα», αλλά τις ανάγκες όλων των κατοίκων, όλου του μητροπολιτικού συγκροτήματος: την ανάγκη για περισσότερο πράσινο στο κέντρο, με την παραμονή ήπιων εκθεσιακών δραστηριοτήτων και διάσωση της ιστορικής μνήμης και των κτιρίων της παλιάς ΔΕΘ, την ανάγκη για ισόρροπη αντιμετώπιση των δυτικών συνοικιών, την ανάγκη της ίδιας της ΔΕΘ να βρει ζωτικό χώρο να αναπτυχθεί στον χώρο που της αντιστοιχεί. Είναι πραγματικά κρίμα η συζήτηση για αυτό το κρίσιμο ζήτημα να εγκλωβιστεί σε τέτοιες παλαιοκομματικές, τοπικιστικές διαμάχες. Είναι πολύ λίγο, πολύ μίζερο, πολύ μικρόψυχο για τον δήμαρχο της πόλης μας να καταφεύγει σε τέτοια επιχειρήματα.
Τελευταίο και σημαντικότερο: ο κ. Αγγελούδης χαρακτήρισε την πρωτοβουλία των πολιτών για το δημοψήφισμα «πολιτική γυμναστική», προσέβαλε τους χιλιάδες που -ήδη- υπογράφουν λέγοντας ότι πιθανώς παραπλανούνται και υπονόησε ότι θα επιχειρήσει να αλλάξει το ερώτημα που προτείνεται. Μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις, αλλά όλες οι πλευρές οφείλουν να σεβαστούν τα δικαιώματα των δημοτών/ισσων. Εμείς, με απόλυτο fair play, δώσαμε εδώ και μήνες το περιθώριο στη διοίκηση να διαμορφώσουμε μαζί το ερώτημα του δημοψηφίσματος. Αρνήθηκε, πρώτα σιωπηρά και στην προηγούμενη συνεδρίαση ρητά. Τώρα, όταν κατατεθεί η πρόταση των δημοτών/ισσων, οφείλει από τον νόμο να την αποδεχθεί, αφού η όλη πρωτοβουλία και το προτεινόμενο ερώτημα τηρεί όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις. Οτιδήποτε άλλο, θα είναι εκτροπή. Ελπίζουμε έστω ότι όταν έρθει εκείνη η ώρα η διοίκηση Αγγελούδη και όλα τα στελέχη της δεν θα επιλέξουν να αφήσουν αυτή την αντιδημοκρατική παρακαταθήκη πίσω τους.
Η Πόλη Ανάποδα
