Υπόθεση Λεύκοβιτς: Συγκεντρώσεις αύριο 10/04 στο Δικαστικό Μέγαρο Ιωαννίνων

Ο πατέρας της Έλενας Λεύκοβιτς καταδικάστηκε σε 18 χρόνια πρωτοδίκως το 2022 για τον βιασμό της κόρης του και αύριο στα Δικαστήρια Ιωαννίνων εξετάζεται η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, με τον ίδιο να μην έχει περάσει ούτε μία ημέρα στη φυλακή. Το Μικτό ορκωτό δικαστήριο της Άρτας αποφάσισε να δώσει αναστολή στην έκτιση ποινής μέχρι να συζητηθεί η έφεσή του. Αλληλέγγυες/οι και οργανώσεις φεμινιστικές καλούν σε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έξω από τα δικαστήρια Ιωαννίνων.

Η Έλενα υπήρξε θύμα βιασμού από τον πατέρα της από τα 9 της χρόνια και όταν έγινε 11 ξεκίνησε ο βιασμός της κατ’ εξακολούθηση. Όπως αναφέρει στο κείμενο – κάλεσμα στήριξης η συλλογικότητα Calvaluna, ομάδα για την ανάδειξη του κουηρ-φεμινισμού

Όταν στα 17 της βρήκε το κουράγιο και απευθύνθηκε στη μητέρα και τη γιαγιά της για βοήθεια της γύρισαν την πλάτη. Στα 18 της τον κατήγγειλε μόνη της για όσα της έκανε όσο ήταν παιδί. Μία από τις πρώτες ερωτήσεις που της έγιναν στο αστυνομικό τμήμα ήταν σχετική με τα ρούχα που φορούσε όταν κακοποιούταν σεξουαλικά στα 11 της. Απάντησε ότι φορούσε τις πιτζάμες της. Οι αστυνομικές αρχές δεν έψαξαν καν τα προφανή στοιχεία, τα οποία χρειάστηκε να προσκομίσει η μητέρα της Έλενας στο δικαστήριο, όπως την προσωπική του ατζέντα, στην οποία αναγράφονταν κωδικοί για sites παιδικής πορνογραφίας.

Η συλλογικότητα καταγγέλλει μεθοδεύσεις που όπως αναφέρουν “δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά” αλλά “είναι η πατριαρχία που τα γεννά και ο κρατικός μηχανισμός που τα συντηρεί και αναπαράγει. Αστική δικαιοσύνη, κράτος, μπάτσοι και ΜΜΕ δουλεύουν χέρι-χέρι για τη συγκάλυψη και την καλλιέργεια μιας εκδικητικής κουλτούρας απέναντι στις επιζώσες. Όπως και στις υποθέσεις της 19χρονης από την Ηλιούπολη, επιζώσας trafficking αλλά και της 12χρονης από τον Κολωνό, επιζώσας trafficking, παρατηρούμε ότι πρόθεση είναι η τρομοκράτηση των επιζωσών και η μετατόπιση των ευθυνών σε αυτές μέσα από την απαγγελία ελαφρύτερων κατηγοριών στους θύτες, τις εξωφρενικές ερωτήσεις στις επιζώσες εντός δικαστικών αιθουσών και αστυνομικών τμημάτων και τον διασυρμό και στιγματισμό τους από την κοινωνία και τα ΜΜΕ. Ειδικά, στην υπόθεση της 19χρονης, με σκοπό την απόδειξη της συνυπευθυνότητάς της και μετριασμού ευθύνης του θύτη, η επιζώσα χαρακτηρίστηκε σεξεργάτρια. Στην υπόθεση της Ε. τα πρώτα αντανακλαστικά των αστυνομικών αρχών ήταν να την ρωτήσουν τι φορούσε όταν κακοποιούταν σεξουαλικά στα 11 της. Ακόμη, στην υπόθεση αυτή παρατηρούμε μία στοχευμένη προστατευτική τάση προς τον πατέρα, του οποίου τα στοιχεία ουδέποτε δημοσιοποιήθηκαν.” Όπως τονίζεται ρόλο σε αυτό έπαιξε η ιδιότητα του πατέρα “ως υποψήφιου ευρωβουλευτή, ως μεγαλοστελέχους εταιριών και ως μέλους οικογένειας με διασυνδέσεις στο χώρο της ΝΔ.”

Όλα αυτά δε τα βλέπουμε αποκομμένα, αλλά τα αντιλαμβανόμαστε ως εκφράσεις της ωμής βίας της πατριαρχίας, οι νοοτροπίες της οποίας ανακυκλώνονται σε κάθε σπίτι, νοικοκυριό και οικογένεια. Ευχολόγια και συμβουλές του τύπου «πρόσεχε πού γυρνάς», «πρόσεχε τι φοράς» αποτυπώνουν τη μετατόπιση των ευθυνών στα σώματά μας και από την κοινωνική σφαίρα. Οι κουραστικές κουλτούρες «πρόληψης» του «κακού», αλλά και η αντιμετώπιση του αφού αυτό συμβεί αποτελούν από μόνα τους καθημερινή κακοποίηση.

Αναγνωρίζουμε τα κοινά μοτίβα, τις προσπάθειες επανατραυματισμού των επιζωσών με τις εξονυχιστικές ανακρίσεις, την καθόλου τυχαία εμπλοκή μπάτσων και υψηλόβαθμων στελεχών της κυβέρνησης. Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τα μπαλώματα της αστικής δικαιοσύνης, η οποία δεν έχει νόημα να αντιμετωπίζεται ως διακριτή εξουσία. Αναγνωρίζουμε όμως και τη δύναμη που δείχνουν όλα τα επιζώντα, που απευθύνονται στη δικαιοσύνη και προσπαθούν να σπάσουν τον κύκλο βίας, εξουσίας, συγκάλυψης και ντροπής, στηρίζουμε την επιλογή τους και στεκόμαστε δίπλα τους στον αγώνα τους.

ΔΕ ΘΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΑΛΛΑ Ο ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΖΩΝΤΑ

Πέμπτη 10/04 09:00 συγκέντρωση αλληλεγγύης στο δικαστικό μέγαρο Ιωαννίνων

Calvaluna, ομάδα για την ανάδειξη του κουηρ-φεμινισμού“

Μεταξύ άλλων το κείμενο-κάλεσμα της αντιπατριαρχικής ομάδας Μαρμάγκα αναφέρει πως

Τον βιαστή συγκάλυψαν η μητέρα του και ο αδερφός του, ρίχνοντας την ευθύνη στην επιζώσα, κατηγορώντας την πως το κάνει από ΄καπρίτσιο΄ και για χρήματα. Ένα κλασσικό αφήγημα όσων ξεπλένουν βιαστές ή είναι και οι ίδιοι, ώστε να εκφοβίσουν τις επιζώσες και να τις εμποδίσουν να μιλήσουν για το βίωμά τους.

Λίγα λόγια για την οικογένεια…

Αυτό το κρατικό-καπιταλιστικό-πατριαρχικό σύστημα της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης λειτουργεί και διαιωνίζεται μέσα και από τις παραδοσιακές πυρηνικές οικογένειες. Και όλο αυτό το σύμπλεγμα εξουσιών έρχεται να προσκρούσει πάνω στα κεφάλια μας… Η καθημερινότητα στο σπίτι κυλάει σύμφωνα με την ιεραρχική δόμηση της οικογένειας. Πάνω από όλα και από όλες βρίσκεται ο πατέρας, με το λόγο του να προωθείται ως αρχή για τα υπόλοιπα μέλη. Επιβάλλεται η υποταγή στους κανόνες του κυρίαρχου αρσενικού, καθώς όποιο αποκλίνει από αυτούς, θα αντιμετωπίζει τη βία αυτού (και όποιου άλλου μέλους έχει γίνει καταπιεστικό καθ’ ομοίωσή του). Ο φόβος διαχέεται σε όλα τα επίπεδα της καθημερινής ζωής, και η σιωπή πλανάται μετά τις βιαιοπραγίες του. Η μητέρα, σκιά του πατέρα, έχει ένα ρόλο, αυτό της μητρότητας, όπως καθορίζεται από την πατριαρχία, της φροντίδας δηλαδή της οικίας και όσων διαμένουν σε αυτήν. Και το νήμα του ιερού θεσμού της οικογένειάς ξετυλίγεται… Τα παιδιά, ειδικά σε μικρές ηλικίες βρίσκονται στον πάτο της. Δεν θεωρούνται άνθρωποι, όπως οι υπόλοιποι, και έτσι τα θέλω τους και οι εμπειρίες τους δεν εισακούγονται και παραμερίζονται, ενώ δεν τα αφήνουν να υπερασπιστούν τα εαυτά τους.

Το τέρας μεγαλώνει και θρέφεται από τον πυρήνα, την δυναμική των σχέσεων και των έμφυλων ρόλων. Σε περιπτώσεις ενδοικογονειακής, πατριαρχικής βίας βλέπουμε η οικογένεια αντί να λειτουργήσει προστατευτικά και ενδυναμωτικά προς τα μέλη που δέχονται τη βία, λειτουργεί με αντίθετο τρόπο, προστατεύοντας τον κακοποιητή, είτε γιατί φοβούνται ΄τί θα πει ο κόσμος΄, είτε για να μην αμφισβητήσουν τον κακοποιητή και έχοντα την εξουσία. Ο λόγος, λοιπόν, από τον σύζυγο ή τον πατέρα πάνω στις ζωές και τα σώματά μας είναι δεδομένος σε αυτές τις συνθήκες, καθώς τα θεμέλια της οικογένειας είναι σαθρά.

Δικαιοσύνη…

Δεν έχουμε αυταπάτες για το πώς λειτουργεί η αστική δικαιοσύνη για τις επιζώσες. Επανατραυματισμός και αμφισβήτηση είναι η ατζέντα που διαφυλάσσουν εισαγγελείς και δικαστές για όσες βρίσκονται στις αίθουσες δικαστηρίων. Δεν μπορούμε να μην διακρίνουμε(να παραβλέψουμε ) την υποκρισία της ελληνικής δικαιοσύνης που από τη μία αναστέλλει την ποινή σε έναν βιαστή όπως τον Λεύκοβιτς που κακοποιούσε σεξουαλικά επί χρόνια την κόρη του, επειδή “δεν τον θεωρεί επικίνδυνο να το ξανακάνει”, καθώς στα μάτια της είναι Έλληνας, αστός, καλός πολίτης. Από την άλλη, ((διακρίνουμε πως υπάρχει, ώστε ))ειναι περιφραση με μεγάλη ευκολία να καταδικάζει, με μεγάλες και εξοντωτικές ποινές, αγωνιστές (και σε περιπτώσεις που δεν δηλώσουν μετάνοια δεν τους αποφυλακίζει, όπως τον Νίκο Μαζιώτη και τον Δημήτρη Κουφοντίνα) ρομά, μετανάστριες και περιθωριοποιήμενα από τον εθνικό κορμό για μικροεγκλήματα (κατά τον ποινικό κώδικα). Γνωρίζουμε, λοιπόν, και δεν περιμένουμε από κανένα δικαστήριο να μας δικαιώσει.

Καμία μόνη / Κανένα μόνο.

Και κάπου εδώ βρισκόμαστε κι εμείς. Και κάπου βρήκαμε το ένα την άλλη. Σ΄αυτούς τους δρόμους, σ΄αυτή την κοινωνία, θέλουμε να χτίζουμε σχέσεις αλληλεγγύης, δημιουργώντας ένα πλέγμα ενδυναμωτικό, διαδρομές και χώρους για να βρισκόμαστε συλλογικά μαζί απέναντι στην έμφυλη βία• Μέχρι οι κακοποιήτες και οι καταπιεστές μας να μην έχουν θέση πουθενά, μέχρι να πάρουμε τις ζωές μας και τα σώματά μας στα χέρια μας.

Κανένα μόνο απέναντι στην έμφυλη βία, καμία μόνη εκεί που αυτή η βία γεννιέται, αναπαράγεται και συγκαλύπτεται• στην οικογένεια, στο δρόμο, στη δουλειά, στις δικαστικές αίθουσες ό,τι έχουμε είναι η μία το άλλο(!)

Φωτιά σε κράτος και πατριαρχία

ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ Η ΠΑΤΡΙΣ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΔΡΑΚΟΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΤΕΡΑΣ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ.

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΓΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΕΙΤΕ ΦΟΡΑΕΙ ΣΤΟΛΗ.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον δικαστικό αγώνα της επιζώσας Πέμπτη 10/04 09:00 στα Δικαστήρια Ιωαννίνων

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα“

“Ώσπερ το ευθύ ευθέος ου δείται, ούτως ουδέ το δίκαιον δικαίου”
Όπως το ίσιο δεν χρειάζεται χάρακα, έτσι και το δίκαιο δεν χρειάζεται δικαιοσύνη.
Επίκτητος,

αναφέρει στο κείμενο-κάλεσμα της η συλλογικότητα Acta et Verba και τονίζει ότι η υπόθεση Λεύκοβιτς αφορά έναν υποτίθεται ευηπόληπτο και “καθώσπρέπει” κύριο, ο οποίος βίαζε κατ΄εξακολούθηση την κόρη του από τα 11 της χρόνια, ενώ την παρενοχλούσε ήδη από τα 9 της. Από αυτούς τους “καθωσπρέπει”, που μοστράρουν τα επιτηδευμένα χαμόγελα και φοράνε τα σιδερωμένα ακριβά κουστούμια, κρύβοντας πίσω από όλα αυτά με μαεστρία, τις αντικοινωνικές τους συμπεριφορές.

Μέσα και από την συγκεκριμένη υπόθεση, προκύπτουν δυο πολύ σημαντικά συμπεράσματα, που βοηθούν να κατανοήσουμε, πολιτικά και ταξικά, τον βαθμό σήψης, που έχει ριζωθεί στην κοινωνία.

Πρώτον, η υπόθεση Λεύκοβιτς, αφορά σε έναν βαθμό την κακοποιητική συμπεριφορά ενός πατέρα προς το παιδί του, που, αντί να το προστατεύει, εγκληματεί πάνω του. Αφορά όμως και το πώς έχει δομηθεί η πατριαρχική κοινωνία συνολικά. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει χτιστεί πάνω στην ιδιοκτησία. Έτσι, ουσιαστικά αναδεικνύεται ότι και ο θεσμός της οικογένειας, δημιουργεί ένα συμβόλαιο ιδιοκτησιακών σχέσεων, ώστε να αποτελεί βασικό συστατικό για την επιβίωση και τη διαιώνιση του καταπιεστικού και εκμεταλλευτικού συστήματος. Η οικογένεια αποτελεί τον κυρίαρχο κοινωνικό προθάλαμο καλλιέργειας του ανταγωνισμού και των σχέσεων εξουσίας. Το ιδανικό περιβάλλον δηλαδή για να αναπτυχθεί το πατριαρχικό πρότυπο και το οποίο με τη σειρά του ωθεί τον κάθε Λεύκοβιτς, αν πιστέψει ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτή τη συνθήκη, να θεωρεί ότι μπορεί να κάνει ατιμώρητα ότι θέλει στα παιδιά/ιδιοκτησία του. Δεν πρόκειται απλά για διεστραμμένη παρέκκλιση ενός ανθρώπου. Αν επικρατήσει κάτι τέτοιο βολεύει τη διαιώνιση της πατριαρχίας και μόνο.

Δεύτερον, η καθυστέρηση της δικαστικής απόφασης, είναι εξοργιστική. Επιβεβαιώνεται με σαφήνεια για ακόμη μία φορά ότι ούτε η αστυνομία, ούτε η δικαστική εξουσία, μπορεί να προστατέψει κανέναν πέραν από τους έχοντες και κατέχοντες. Είναι το ίδιο δικαστικό σύστημα, που εθελοτυφλεί για τα κρατικά εγκλήματα στα Τέμπη, στο Μάτι κλπ. Είναι το ίδιο δικαστικό σύστημα που στέλνει στη φυλακή αμέσως εκατοντάδες άλλους, επειδή μπορεί να είναι Ρομά ή μετανάστες για λιγότερο σοβαρές υποθέσεις. Αυτοί όμως δεν έχουν τις διασυνδέσεις του Λεύκοβιτς. Ούτε σύχναζαν στα ίδια “καθώσπρέπει” μέρη που συχνάζουν πολιτικοί, αφεντικά και φυσικά, δικαστές. Ούτε φοράνε καλοσιδερωμένα κουστούμια και χαμόγελα. Η δικαιοσύνη των αστών υπηρετεί καθάρματα όπως ο Λεύκοβιτς. Καταπατούν τους ίδιους τους τους νόμους για να τους προστατεύσουν και τροφοδοτούν την πατριαρχία ως θεμελιώδες στοιχείο του συστήματος.

Πολλά είναι τα παραδείγματα που αποδεικνύουν τις βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις, αλλά και τη συγκάλυψή τους. Γυνακοκτονίες, κυκλώματα trafficking, βιασμοί. Ο μόνος δρόμος όμως για να μπλοκαριστούν τα παραπάνω είναι η οργάνωση και η αντίσταση στη βία που ασκεί η πατριαρχία, το κράτος και το κεφάλαιο. Η συλλογική δράση και η οργανωμένη αντίσταση είναι τα εργαλεία που μπορούν να σπάσουν τις αλυσίδες της καταπίεσης και να ανοίξουν το δρόμο για την κοινωνική χειραφέτηση. Μέσα από την αλληλεγγύη μπορούμε να οικοδομήσουμε έναν κόσμο, που θα είναι βασισμένος στην ισότητα, και την ελευθερία για όλες και όλους.

Την Πέμπτη 10 Απρίλη, οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό της Έλενας, που ύψωσε το ανάστημά της απέναντι σε αυτή την σαπίλα που προσωποποιεί ο πατέρας της. Δεν πρέπει να σταθούμε δίπλα της, ούτε από λύπηση, ούτε από συμπόνοια. Δεν την χρειάζεται. Στεκόμαστε δίπλα της, γιατί με αυτόν τον τρόπο στεκόμαστε όλοι κι όλες μαζί, απέναντι στο σύστημα που έχει χτιστεί πάνω στη αδικία, την επιβολή και την ιδιοκτησία και που γεννά αυτά τα περιστατικά. Στεκόμαστε απέναντι στην έμφυλη και θεσμική βία, την καταπίεση, την εκμετάλλευση.

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΗ ΒΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ “ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ”

Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Ο ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ

κατάληψη Acta et Verba, Κουρεμένου 5″