Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε εντός των πανεπιστημίων την ολομέτωπη επίθεση κράτους και κεφαλαίου στην δημόσια δωρεάν παιδεία μέσω αντιεκπαιδευτικών νόμων, όπως ο νόμος Κ-Χ 4777, νόμος πλαίσιο Κεραμεως και ο νόμος για τα ιδιωτικά. Τα αποτελέσματα της εφαρμογής των νόμων αυτών, έχουν δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την φοίτηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Σε αυτους περιλαμβάνονται ΕΒΕ, πειθαρχικά, κατάργηση αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων, μείωση εισακτέων, μείωση τμημάτων, περιορισμένη χρηματοδότηση, ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Όλα αυτά αποτελούν μέτρα τα οποία υποβαθμίζουν την δημόσια δωρεάν παιδεία, αποκλείουν το ταξικά πληττόμενο κομμάτι της κοινωνίας από την φοίτηση στα πανεπιστήμια και στρέφουν την κοινωνία προς την ιδιωτική εκπαίδευση.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της ευρύτερης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, έχουν ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα και εξαγγελίες για διαγραφές φοιτητών από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Το μέτρο αυτό αποτελεί ακόμη μια πτυχή του νόμου Κεραμέως-ΧρυσοχοΪδη 4777.
Ο νόμος για διαγραφές φοιτητών αποτελεί χτύπημα στην εργατική τάξη καθώς έρχεται να επιβληθεί σε μια περίοδο ολοένα εντεινόμενης ακρίβειας σε αγαθά πρώτης ανάγκης, στα ενοίκια, ρεύμα, νερό και πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Το μέτρο αυτό θέτει ξεκάθαρα ταξικούς φραγμούς στην παιδεία και δημιουργεί ένα πανεπιστήμιο για λίγους, μόνο για όσους έχουν την οικονομική ευχέρεια να ανταποκριθούν σε ένα πλήρως εντατικοποιημένο πρόγραμμα σπουδών και να τελειώσουν με τις σπουδές τους στα ν+2 χρόνια. Συνεπώς και όσοι αναγκάζονται να είναι ταυτόχρονα εργαζόμενοι και αδυνατούν να ανταποκριθούν σε τέτοιες απαιτήσεις θα διαγράφονται. Αυτό επηρεάζει και όσους μπορεί να είναι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις ή αθλητές.
Ακόμη, το μέτρο αυτό εντείνει την εντατικοποίηση των σπουδών και δημιουργεί κλίμα ανταγωνισμού μέσα στο πανεπιστήμιο. Αυτό, προκειμένου να μας προετοιμάσει για το μελλοντικό πειθαρχημένο εργατικό δυναμικό καθώς τα πανεπιστήμια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας και τον καπιταλισμό. Ακόμη σε συνδυασμό και με άλλες πτυχές του νόμου Κ-Χ όπως η θέσπιση ενιαίων ψηφοδελτίων στις φοιτητικές εκλογές, οι ηλεκτρονικές εκλογές, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, οι εκκενώσεις αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, η καταστολή μέσα στα πανεπιστήμια και τα πειθαρχικά, η εντατικοποίηση των σπουδών που έρχεται με την εφαρμογή του νόμου για τις διαγραφές ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω πολιτική αποστείρωση του πανεπιστημίου και ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.
Τα επιχειρήματα των κυβερνήσεων που χρησιμοποιούν επικοινωνιακά και για να δικαιολογήσουν τον εκδικητικό χαρακτήρα του νόμου, ότι οι φοιτητές που έχουν ξεπεράσει το ν+2 επιβαρύνουν το δημόσιο πέφτουν στο κενό. Φοιτητές εκτός κύκλου σπουδών δεν δικαιούνται από το κράτος επιδόματα ή στέγαση ούτε υπολογίζονται στον κρατικό προϋπολογισμό για τα πανεπιστήμια. Πρόκειται απλά για έναν αριθμό μητρώου στο σύστημα.
Το μέτρο γίνεται υποχρεωτικό για όλα τα πανεπιστήμια καθώς δίπλα στην διακριτική ευχέρεια επιβάλλεται ποινή- μείωση της χρηματοδότησης- για τα ιδρύματα που δεν θα το εφαρμόσουν.
Από πλευράς μας, οφείλουμε να στήσουμε αναχώματα αντίστασης στην ύψωση ταξικών φραγμών στην δημόσια δωρεάν παιδεία και στην περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας. Να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας μέσα και έξω από τις σχολές με μαζικές γενικές συνελεύσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις και να παλεψουμε για ένα πανεπιστήμιο προσβάσιμο και ανοιχτό για όλου/ες.
ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
ΟΧΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-
Ελευθεριακό σχήμα Κομοτηνής
