Την ώρα που ολόκληρες περιοχές αντιμετωπίζουν τεράστιες ελλείψεις νερού, με τις επιπτώσεις να είναι ήδη ιδιαίτερα αισθητές, κυρίως στον αγροτικό κόσμο και στην ύπαιθρο, οι κρατικές – κυβερνητικές πολιτικές προωθούν την αρπαγή των υδατικών αποθεμάτων από τις εταιρίες αλλά και τη διαχείριση του νερού με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Κράτος και εταιρίες επεμβαίνουν στις κοίτες των ποταμών, κατασκευάζοντας υδροηλεκτρικά φράγματα μεγαλύτερα, όπως στη Μεσοχώρα, ή μικρότερα, όπως στον Αλιάκμονα, στο Πάικο και σε πολλές ακόμη περιοχές, με αδιαφανείς διαδικασίες και αγνοώντας προκλητικά τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, που βιώνουν τις επιπτώσεις. Πλωτά φωτοβολταϊκά αδειοδοτούνται σε λίμνες.
Μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες υφαρπάζουν και κατασπαταλούν το νερό προς όφελος της τουριστικής βιομηχανίας, οι θιασώτες της οποίας κατορθώνουν να εξασφαλίζουν τις αντίστοιχες άδειες για γήπεδα γκολφ και άλλες υποδομές, παρά τις έντονες ενστάσεις των τοπικών κοινοτήτων ή κατορθώνοντας να πετύχουν αμφισβητούμενες “συναινέσεις” με πλάγιους τρόπους και πάντα με τη συνενοχή φορέων της αυτοδιοίκησης.
Εξορυκτικές βιομηχανίες αποστραγγίζουν ορεινούς υδροφορείς για να δημιουργήσουν μεταλλεία και εργοστάσια εμπλουτισμού. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Σκουριών, όπου η αποστράγγιση του όρους Κάκαβος θα οδηγήσει, όπως έχουν καταγγείλει τόσο οι επιτροπές αγώνα ενάντια στην εξόρυξη όσο και επιστήμονες και μηχανικοί, στη δραματική μείωση των υδατικών αποθεμάτων όλης της βορειοανατολικής Χαλκιδικής. Μάλιστα, όπως έχει καταγγείλει η επιτροπή αγώνα Μεγάλης Παναγίας, η πρόσφατη τροποποίηση της σύμβασης ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και την εξορυκτική εταιρία Eldorado Gold δεν προβλέπει καν ανώτατο όριο στην ποσότητα νερού που η δεύτερη μπορεί πλέον να χρησιμοποιεί. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση προωθεί νέα εξορυκτικά σχέδια σε διάφορες περιοχές, γεγονός που θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση και υποβάθμιση των υδροφορέων.
Για δεκαετίες, κυβερνήσεις μαζί με εταιρίες σπόρων, γεωργικών μηχανημάτων κ.ο.κ. με την ομπρέλα της ΕΕ, εγκαθίδρυσαν ένα σύστημα βιομηχανικής γεωργίας που οδήγησε στην υπεράντληση του νερού και στη μόλυνση των υδάτων από νιτρικά λιπάσματα και απόβλητα της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. Ο κύκλος αυτός της υπερεκμετάλλευσης και της υποβάθμισης αναδείχθηκε ιδιαίτερα στην περίπτωση της λίμνης Κάρλα στη Θεσσαλία.
Την ίδια ώρα, στον κλοιό βιομηχανικών εγκαταστάσεων ιχθυοκαλλιέργειας βρίσκονται οι κάτοικοι του Ευβοϊκού, του Σαρωνικού, της Λέσβου, της Αιτωλοακαρνανίας και τουλάχιστον άλλων τεσσάρων περιοχών. Οι εταιρίες με τη συνεργασία του κράτους και των περιφερειών, έχουν βάλει στο στόχαστρο 240 χιλιάδες στρέμματα θαλάσσιας επιφάνειας σε όλο το χώρο της ελληνικής γεωγραφίας, με αδειοδοτήσεις που γίνονται χωρίς μελέτες ή διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες.
Ο αγώνας των κατοίκων των Σταγιατών στο Πήλιο, για την υπεράσπιση των πηγών και των τοπικών δικτύων από την αναγκαστική χλωρίωση που ήθελε να επιβάλει η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Βόλου ανέδειξε ότι ακόμη και ο έλεγχος της διαχείρισης του νερού από τους δήμους, δεν εξασφαλίζει την ελεύθερη πρόσβαση της κοινωνίας σε ποιοτικό και προσιτό νερό. Τεράστιες ποσότητες από το νερό του Πηλίου χάνεται εξαιτίας του απαρχαιωμένου δικτύου, παραγωγοί εξαναγκάζονταν να πληρώνουν τιμολόγια οικιακής χρήσης για άρδευση. Η αυτοδιαχείριση του νερού, αγκαλιάστηκε από την κοινότητα και αποτέλεσε χώρο ενεργοποίησης και δράσης των κατοίκων για συλλογική διαχείριση της ζωής τους, με λαϊκές συνελεύσεις, με τη δημιουργία αυτοοργανωμένων δομών αυτοάμυνας για την πυροπροστασία, με τη διοργάνωση πολιτιστικών και κοινωνικών δράσεων από τους ίδιους τους κατοίκους.
Το νερό σε κάθε του μορφή, από κοινό αγαθό και κοινωνικό δικαίωμα, γίνεται αντικείμενο ιδιωτικοποίησης. Στη Θεσσαλονίκη επιχειρήθηκε το ξεπούλημα του νερού με την πώληση της ΕΥΑΘ. Η αντίδραση της κοινωνίας με τη συμμετοχή των εργαζόμενων, την αυτομόρφωση και τις συζητήσεις που έγιναν, την αυτοοργάνωση του δημοψηφίσματος και τη μαζική συμμετοχή, κατόρθωσαν να την αποτρέψουν. Μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας συναντήθηκαν στις κινητοποιήσεις και σύνδεσαν τη δράση τους με αυτές σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως στη Βολιβία και αλλού.
Ωστόσο, παρά τις κοινωνικές και κινηματικές νίκες στο θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού, οι κυβερνήσεις κεντρικά και τοπικά, συνεχίζουν να προωθούν την εμπορευματοποίησή του. Προωθούν νέες ρυθμίσεις για τη διαχείριση του νερού από εταιρίες που θα λειτουργούν κατά τα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα, με κυβερνητικές αποφάσεις για την τιμολόγηση, αναθέτουν σε ιδιώτες τις μελέτες για τη διαχείριση των υδατικών αποθεμάτων.
Η παγκόσμια ημέρα νερού στις 22 Μάρτη αποτελεί αφορμή για την ανάδειξη τόσο των διαδικασιών που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση ή εμπορευματοποίησή του όσο της υπεράσπισής του από την κοινωνία.
Κάλεσμα για κινητοποίηση στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, το Σάββατο 22/3 στις 12.00 απευθύνει η Πρωτοβουλία για τη Διασφάλιση του Δημόσιου Χαρακτήρα του Νερού.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΑΛΕΣΜΑΤΟΣ
Το «επιτελικό κράτος» των Τεμπών που ιδιωτικοποιεί, βάζει στο χρηματιστήριο τα κοινά αγαθά, κινείται μόνιμα σε τροχιά σύγκρουσης με την ασφάλεια, την υγεία, τη ζωή των πολιτών.
Εδώ και δυο δεκαετίες προσπαθούν να εκχωρήσουν σε ιδιώτες το νερό όπως έκαναν με την ενέργεια και τις μεταφορές. Τους εμπόδισαν οι ενωμένοι αγώνες εργαζόμενων στην ύδρευση και πολιτών που είχαν σαν αποτέλεσμα το Συμβούλιο της Επικρατείας να κρίνει αντισυνταγματικές 5 απόπειρες άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης του νερού.
Τώρα ξανά προσπαθούν να χαρίσουν επιτίθενται είμαστε μπροστά σε νέα επίθεση ιδιωτικοποίησης/εμπορευματοποίησης του νερού:
Συμπεριέλαβαν το νερό στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) που σημαίνει εμπορευματοποίηση
Εξέδωσαν μια κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) με βάση την οποία ανοίγει ο δρόμος για εκτόξευση των τιμών και στο πόσιμο και στο αρδευτικό νερό.
Ετοιμάζουν τη συγχώνευση των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) στην Περιφέρεια ώστε να δίνουν «επιτελικά» δουλειές στους ιδιώτες.
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΑΝ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΑΚΡΙΒΟ!
Απαιτούμε να υπάρχει δημόσια διαχείριση και συλλογική κρατική ευθύνη με κοινωνικό έλεγχο για όλα τα κοινά αγαθά.
Πρωτοβουλία για τη Διασφάλιση της Δημόσιας Διαχείρισης του Νερού
Στη Θεσσαλονίκη, η Αναμέτρηση – Οργάνωση για μια Νέα Κομμουνιστική Αριστερά, διοργανώνει συζήτηση για την υπεράσπιση του νερού και συναυλία για τα δικαστικά έξοδα της προσφυγής στο ΣτΕ, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, την Κυριακή 23/3, στον πολυχώρο WE.
“Η κυβέρνηση προσπαθεί ακόμα μία φορά να ιδιωτικοποιήσει το Νερό!
Σε αυτή την νέα φάση της επίθεσης ενάντια στο δημόσιο αγαθό του Νερού, η κυβέρνηση προσπαθεί να ξεγελάσει τους πολίτες και τα δικαστήρια, φέρνοντας δύο νέους νόμους:
1) την ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) για την τιμολόγηση του Νερού.
2) τον νόμο για την συγχώνευση-κατάργηση των ΔΕΥΑ.
Οδηγώντας έτσι σε ανεξέλεγκτες αυξήσεις τιμολογίων, υποβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών, και αβεβαιότητα για την βιωσιμότητά τους (με πιθανή υφαρπαγή τους από ιδιωτικά συμφέροντα).
Και φυσικά, σε κίνδυνο για την δημόσια υγεία, λόγω επισφαλούς πρόσβασης σε ποιοτικό-κατάλληλο νερό.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2025, ανήμερα των ιστορικών συγκεντρώσεων για το έγκλημα των Τεμπών, έληξε η περίοδος των δύο μόλις (!) εβδομάδων, για την δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου για την συγχώνευση-κατάργηση των ΔΕΥΑ.
Με το που ψηφιστεί στην Βουλή, και αρχίσει να εφαρμόζεται, θα υπάρχει μόλις ένας μήνας περιθώριο για να κατατεθεί προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η κυβέρνηση ποντάρει ότι τα τεράστια ποσά που απαιτούνται για μία τέτοια προσφυγή (16.000€ !), θα μας αποθαρρύνουν. Το ΣτΕ, από προηγούμενες προσφυγές σε αυτό, είχε βάλει φρένο στην κυβέρνηση, κρίνοντας αντισυνταγματικές τις ρυθμίσεις εκείνες που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση του Νερού. Όπως κάναμε τόσες φορές στο παρελθόν, έτσι και τώρα, θα σταματήσουμε την κυβέρνηση, τόσο στους δρόμους, όσο και στα δικαστήρια”.
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν, η Κατερίνα Γεωργιάδου – Νομικός Σωματείου ΕΥΑΘ, ο Γιάννης Μήτζιας – Γραμματέας Σωματείου Εργαζομένων ΕΥΑΘ και ο Νίκος Νικήσιανης – Βιολόγος, μέλος του Δημοτικού Σχήματος «Η Πόλη Ανάποδα». Όπως αναφέρεται στο κάλεσμα της εκδήλωσης, η είσοδος θα γίνεται με κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης του σκοπού και όλα τα έσοδα θα διατεθούν για τα δικαστικά έξοδα της νέας προσφυγής στο ΣτΕ.
«Το νερό υπό απειλή: Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στο κοινό αγαθό»
Διήμερο εκδηλώσεων ευαισθητοποίησης για το πολυτιμότερο φυσικό αγαθό, το νερό, διοργανώνει το Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου, το διήμερο 22 και 23/3.
“Σάς προσκαλούμε σε μια εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον πολυτιμότερο φυσικό μας πόρο: ΤΟ ΝΕΡΟ!
Συζητάμε για:
Την απειλή της ιδιωτικοποίησης των δικτύων και υπηρεσιών ύδρευσης στην Ελλάδα
Τις πιέσεις που ασκούνται στα πολύτιμα υδάτινα αποθέματα των Κυκλάδων λόγω του (υπερ)τουρισμού, της (υπερ)δόμησης και της κλιματικής αλλαγής
Το ιδιωτικό δίκτυο στη Σύρο και την παράνομη άντληση, διανομή και εμπορία νερού.
Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα! Ενημερωθείτε – δράστε!
Κυριακή 23 Μαρτίου 11:00
Αμφιθέατρο Πανεπιστημίου Αιγαίου, Ερμούπολη
Παράλληλες εκδηλώσεις:
Προβολή Ντοκιμαντέρ «Μέχρι την τελευταία σταγόνα – Ο μυστικός πόλεμος του νερού στην Ευρώπη» (Σκηνοθέτης: Γιώργος Αυγερόπουλος (Yorgos Avgeropoulos).
Σάββατο 22 Μαρτίου 18:30 Αμφιθέατρο Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Εικαστική Έκθεση της ομάδας Ντεφορμέ (ντεφορμέ) : «Νερό»
Σάββατο 22 Μαρτίου 17:30 – 20:30 και Κυριακή 23 Μαρτίου 10:30 – 14:00 Πάνω από το Αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Εργαστήρι με πηλό & ξύλο (για ηλικίες 9+) «Τα δέντρα που διψούσαν» Κέντρο Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον & την Αειφορία (ΚΕΠΕΑ) Σύρου – Ερμούπολης (Κέντρο Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον & την Αειφορία Σύρου – Ερμούπολης)
Κυριακή 23 Μαρτίου 11:00 Πλατεία Μιαούλη (μπροστά από την Παιδική Βιβλιοθήκη)
Παρακολουθήστε ζωντανά και διαδικτυακά!
Zoom link για διαδικτυακή μετάδοση:
https://aegean-gr.zoom.us/j/93987416171..
