ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Μιλάνε στο infolibre φοιτητές των κατειλημμένων σχολών Φιλοσοφικής και Νομικής του Πανεπιστημίου Βελιγραδίου και περιγράφουν την κατάσταση στη Σερβία, τον παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στο καθεστώς του προέδρου Βούτσιτς, το φοιτητικό κίνημα ως μοχλό των εξελίξεων, την αυτοοργανωμένη λειτουργία του και τα αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά του, την πορεία του αγώνα τους και την ευρύτερη στόχευση αλλαγής του κρατικού – θεσμικού συστήματος, προτείνοντας συνελεύσεις βάσης, αποκεντρωμένη λειτουργία και αναζήτηση εναλλακτικής.
Μετά τις δικές μας μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στην Ελλάδα ενάντια στο κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, μία ομάδα μελών του infolibre βρέθηκε στο Βελιγράδι και παρακολούθησε τον σερβικό παλλαϊκό ξεσηκωμό, προσπαθώντας να καταγράψει τα χαρακτηριστικά, τη λειτουργία και τη στόχευσή του. Μιλήσαμε με πολύ κόσμο και ιδιαίτερα τους φοιτητές. Επισκεφθήκαμε τις καταλήψεις της Φιλοσοφικής και Νομικής σχολής στο κέντρο της σερβικής πρωτεύουσας, μιλήσαμε μαζί τους και μεταφέρουμε εδώ όσα αποκομίσαμε.
Ήταν το πρωϊνό της Κυριακής μετά το τεράστιο συλλαλητήριο και ξεκινήσαμε με όσα έγιναν και δεν έγιναν το βράδυ του Σαββάτου.
«Είχαμε αποφασίσει πως αν υπάρχουν συγκρούσεις και επεισόδια, τότε θα σταματούσαμε τη συγκέντρωση. Έτσι, μετά από την ηχοβολή και κάποια επεισόδια, η περιφρούρηση αποφάσισε να αποχωρήσει, καλώντας σε λήξη της συγκέντρωσης».
«Με τη συμμετοχή του ο κόσμος κατέθεσε τη διάθεσή του να γίνει κάτι. Οι φοιτητές είχαν απόφαση για ειρηνική εξέλιξη της διαδήλωσης, γι αυτό είχαν και περιφρούρηση σε όλη τη συγκέντρωση, χωρίς όμως αυτό να εκφράζει όλους. Είχαν αποφασίσει ότι σε περίπτωση επεισοδίων θα τερματιστεί η συγκέντρωση. Γι αυτό όταν κατά την 15’ σιγή στη μνήμη των νεκρών, έγινε η χρήση ηχητικού κανονιού και σε άλλο σημείο έπεσε φωτοβολίδα, έβγαλαν τα κίτρινα γιλέκα (σύμβολο περιφρούρησης) και ανακοίνωσαν 
πως αυτή η συγκέντρωση δεν είναι πια δική τους».
«Να σημειωθεί πως το καθεστώς κάλεσε σε αντισυγκέντρωση και μάλιστα παρατάσσοντας δυνάμεις πέριξ του προεδρικού μεγάρου και της βουλής. Συγκεκριμένα, και πέραν των αστυνομικών δυνάμεων, είχαν δημιουργηθεί οδοφράγματα από τρακτέρ φιλοκαθεστωτικών αγροτών περιμετρικά. Όπως έκανε με την κινητοποίηση των φιλοκυβερνητικών φοιτητών, τους studenti 2.0».
4 μήνες κινητοποιήσεων
«Εμείς ξεκινήσαμε τις κινητοποιήσεις στις 25/11, αρχής γενομένης με τους φοιτητές της Δραματικής σχολής. Ακολούθησαν καταλήψεις σχολών, όπως ΦΛΣ και Νομική, φτάνοντας σήμερα τις 60 σχολές στο Βελιγράδι. Μόνο όργανο αποφάσεων οι γενικές συνελεύσεις, με λειτουργία ομάδων εργασίας:
- Στρατηγικής
- Οικονομικών
- Επικοινωνίας με άλλους εργαζόμενους
Media- Περιφρούρησης».
MediaΤα 4 αιτήματά μας που είναι διατυπωμένα σε διακήρυξη:
- Διαφάνεια και δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων σχετικά με το έγκλημα στο νόβι- σαντ.
- Απαλλαγή των συλληφθέντων των πρώτων κινητοποιήσεων
- Τιμωρία των προβοκατόρων που επιτέθηκαν σε φοιτητές
- Αρχικά, ζητήθηκε η αύξηση των δημοσίων δαπανών για τη παιδεία στο 20% και στη συνέχεια η κάλυψη του 50% των φοιτητικών διδάκτρων από το δημόσιο».
Σχετικά με την παρουσία εθνικοπατριωτικών στοιχείων: «Θέτοντας χαρακτηριστικά ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα, βλέπουμε να κατεβαίνουν στις συγκεντρώσεις άτομα από όλο το πολιτικό φάσμα. Γι αυτό έχουμε εκπονήσει ένα ελάχιστο ιδεολογικό πλαίσιο, για να είναι όλη η κοινωνία μαζί».
Για τη συνύπαρξη διαφόρων ιδεολογικών ρευμάτων: «Η εξωτερική εικόνα μπορεί να εμπεριέχει εθνικά και θρησκευτικά σύμβολα, αλλά το περιεχόμενο είναι αριστερής ριζοσπαστικής κατεύθυνσης. Τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας είναι οι αγρότες και οι εκπαιδευτικοί. Οι τελευταίοι έχουν αυτονομηθεί από την συνδικαλιστική ηγεσία και προχωράνε σε πρωτοβουλίες συνελεύσεων. Είδαμε την παρουσία νεοσύστατων ριζοσπαστικών σωματείων, όπως αυτό της kolubara.
Άλλωστε οι νικηφόροι αγώνες των αγροτών ενάντια στην εξόρυξη λιθίου, αποτέλεσαν την πρώτη ριζοσπαστική πίεση προς τους θεσμούς».
Για το πολιτικό περιεχόμενο του φοιτητικού κινήματος: «Εμείς δεν ζητάμε αλλαγή κυβέρνησης αλλά του κρατικού- θεσμικού συστήματος. Ενάντια στη διαφθορά, διεκδικώντας δικαιοσύνη, ελευθερίες και δικαιώματα».
«Λειτουργούμε αυτό-οργανωμένα, οριζόντια, σε κοινότητες με άμεση δημοκρατία και συνελεύσεις πολιτών. Δεν έχουμε ιεραρχική δομή, ούτε πρόσωπα-ηγέτες, και οι εκπρόσωποι σε συνελεύσεις εναλλάσσονται. Αυτά είναι και η πρόταση μας για την κοινωνία: αποκέντρωση», δλδ. σε
συνομοσπονδιακή βάση.
«Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα έως ότου ικανοποιηθούν τα αιτήματα μας. Οι δράσεις για την επόμενη ημέρα, θα αποφασιστούν από τις γενικές συνελεύσεις. Η λειτουργία των συνελεύσεων και η δράση των φοιτητών, έχουν ριζοσπαστικό χαρακτήρα. Επόμενο βήμα θα είναι η διατύπωση θεσμικής πρότασης».
Συνέχιση του αγώνα, με αυτοοργάνωση και απεύθυνση σε όλη την κοινωνία για ανάδειξη αντιθεσμικών προτάσεων
«Το φοιτητικό κίνημα δεν είναι αυτό που θα καθορίσει τις εξελίξεις, ούτε θα αποφασίσει μόνο του. Απευθυνόμαστε σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και κοινωνικά υποκείμενα, όπως οι 
εργαζόμενοι, που τους καλούμε να κινηθούν πέρα των κυρίαρχων συνδικάτων. Στην επαρχία, υπάρχει η δυνατότητα συγκρότησης ομάδων – συνελεύσεων κοινοτήτων που αποκτούν νομική υπόσταση όταν ξεπεράσουν τα 30 άτομα».
«Έτσι απευθυνόμαστε σε όλη την κοινωνία να αυτό-οργανωθεί, καλώντας στην συγκρότηση συνελεύσεων πολιτών, όπως έγινε σε πολλά χωριά (π.χ. Πόγκατιτς, Νότια Σερβία). Και από τοπικό επίπεδο και συνελεύσεις βάσης, υπάρχει σκέψη να αναζητηθεί η εναλλακτική μορφή διακυβέρνησης».
Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στο Βελιγράδι απαρχή πορείας αλλαγών από τα κάτω
Η πορεία της κλιμάκωσης των διαμαρτυριών και των φοιτητικών κινητοποιήσεων στη Σερβία
