Άλλος ένας Ρομ νεκρός, ο 17χρονος Χρήστος Μιχαλόπουλος από σφαίρα μπάτσου. Δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια ελέγχου ενώ είχε προηγηθεί καταδίωξη το βράδυ του Σαββάτου 11 Νοέμβρη στο Λεοντάρι Βοιωτίας. Η σφαίρα διαπέρασε την παλάμη του και διείσδυσε στην αριστερή τραχηλική χώρα, προκαλώντας θανατηφόρο τραύμα. Ο μπάτσος-δολοφόνος του Χρήστου υποστήριξε πως το όπλο του εκπυρσοκρότησε καθώς ο 17χρονος προσπάθησε να του το πάρει από τα χέρια, δήλωση που αναιρείται από τη μαρτυρία του αδελφού του Χρήστου, ο οποίος βρισκόταν στη θέση του συνοδηγού, καθώς και από οπτικοακουστικό υλικό που διέρρευσε.
Άλλη μία κρατική δολοφονία που μαρτυρά την ωμή δολοφονική βία της αστυνομίας. Το τελευταίο διάστημα οι Ρομά Νίκος Σαμπάνης και Κώστας Φραγκούλης μετά από καταδίωξη γαζώθηκαν με σφαίρες από ΔΙ.ΑΣ, ο Κώστας Μανιουδάκης κατά τη διάρκεια ελέγχου ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τα ΤΑΕ-Σούδας και η συντρόφισσα Βασιλική βασανίστηκε από τα ΟΠΚΕ κατά τη διάρκεια αντιφασιστικής περιπολίας με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση. Προφανώς, οι δολοφονικές ενέργειες της καθαγιασμένης ΕΛΑΣ συγκαλύπτονται συστηματικά από τα έμμισθα τσιράκια των ΜΜΕ τα οποία παραποιούν αδίστακτα την πραγματικότητα ώστε να αποτινάξουν οποιαδήποτε κατηγορία σπιλώνει το όνομα των «ρυθμιστών του νόμου και της τάξης».
Ο ρόλος των σωμάτων ασφαλείας είναι μέσω του δόγματος μηδενικής ανοχής και του παραδειγματισμού να καθυποτάζουν και να καταστέλουν την κοινωνική βάση, να διατηρούν ακέραια την εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου καθώς και να παγιώνουν τα δίπολα εκμεταλλευτή-εκμεταλλευόμενου, καταπιεστή-καταπιεζόμενου. Οποιοσδήποτε δε συμμορφώνεται με τις κρατικές-καπιταλιστικές υποδείξεις, οποιοσδήποτε παρεκκλίνει από τα επιβεβλημένα πρότυπα και τις στερεοτυπικές συμπεριφορές έρχεται αντιμέτωπος με τη στρατηγική εξόντωσης της ΕΛΑΣ, η οποία είναι νομιμοποιημένη και τυγχάνει θεσμικής προστασίας.
Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν ένα αμάλγαμα διαστρεβλώσεων, ψεμάτων, συγκαλύψεων και προπαγάνδας που αποσκοπεί στην εμπέδωση της ιδέας πως η μόνη βία που επιτρέπεται είναι η βία της εξουσίας, διότι τα άτομα που στοχοποιεί είναι αυτά που διαταράσσουν το υποτιθέμενο κοινωνικό συνεχές που αποπειράται να επιβάλει το κράτος. Η συνεχόμενη απειλή της κρατικής βίας υποβοηθά τον έλεγχο και την κοινωνική ρύθμιση, φοβερίζοντας οποιοδήποτε άτομο δε συνάδει με το πρότυπο του πολίτη που επιτάσσει το καπιταλιστικό σύστημα. Η αστυνομία βασανίζει, βιάζει και εκτελεί. Κρίνει κατηγορίες ανθρώπων όπως τους αγωνιζόμενους, τις εξεγερμένες, τους φτωχοδιαβόλους, τις έγκλειστες στα κολαστήρια των φυλακών και τα ψυχιατρεία, τους μετανάστες και τους περιθωριοποιημένους ως αναλώσιμο υλικό, ως ένα μέσο για να εξωτερικεύσει τις σαδιστικές της ορέξεις. Οι μπάτσοι λειτουργούν βάσει ταυτοτικών και ταξικών διακρίσεων, βάσει ρατσιστικών κινήτρων εκμεταλλευόμενοι φυσικά την κοινωνική ανοχή. Σ’ ένα φρικιαστικό μοτίβο με τη δολοφονία του Χρήστου τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες σε άλλες δύο δολοφονίες νεαρών Ρομ ατόμων από αστυνομικά πυρά. Η Ρομ κοινότητα βρίσκεται άκρως περιθωριοποιημένη στη σφαίρα της ελληνικής κοινωνίας. Η απομόνωση έχει οδηγήσει στο να θεωρούνται οι Ρομ «κοινωνικοί παρίες» και άρα μη μετρήσιμοι όσο κάνουμε αναφορές στο κοινωνικό σύνολο. Η συνθήκη αυτή μεταφράζεται και στην θανατηφόρα καταστολή που υπόκεινται στα χέρια του κράτους.
Στην προκειμένη περίπτωση, οι μπάτσοι εκτέλεσαν χωρίς ενδοιασμό έναν 17χρονο Ρομ διατυμπανίζοντας για ακόμη μία φορά πως οι ζωές των Ρομά δεν αξίζουν και αποδεικνύοντας τον αντιτσιγγανισμό που τους διαπνέει. Αυτή τους η αντιμετώπιση φυσικοποιείται και λόγω της ευρείας αδιαφορίας, της παθητικότητας που διαποτίζει την πλειονότητα της κοινωνίας, η οποία στο άκουσμα μιας ακόμη ψυχρής δολοφονίας ενός Ρομ είτε κλείνει τα αυτιά προσπερνώντας την είδηση, είτε επικροτεί την ΕΛΑΣ γι’ αυτό της το κατόρθωμα, είτε «αγανακτεί» τόσο «σφοδρά» που αδυνατεί, τόσο καλοβολεμένη που είναι, να σηκωθεί από τον καναπέ της. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εδώ και 3 χρόνια έχουν δολοφονηθεί τουλάχιστον 3 νεαροί Ρομ υπό τρομακτικά όμοιες συνθήκες. Είναι ο «εύκολος στόχος» των μπάτσων. Είναι δολοφονίες που ξέρουν σίγουρα ότι θα τις συγκαλύψουν, ότι το ζήτημα θα λησμονηθεί μετά από λίγες μέρες. Γιατί η ελληνική κοινωνία όντως βρίσκεται απέναντι στη Ρομ κοινότητα, δεν δέχεται σε καμία περίπτωση να την θεωρήσει κομμάτι της, πόσο μάλλον να θρηνήσει και να αντιδράσει για τις δολοφονίες που υφίσταται. Η ρατσιστική πλύση εγκεφάλου έχει πιάσει τόπο, οποιοδήποτε αίσθημα αλληλεγγύης είτε έχει καταστραφεί είτε είναι πολύ καλά θαμμένο από τα χέρια του ίδιου του συστήματος.
Σ’ ένα κλίμα διάχυτου ρατσισμού και κοινωνικού κανιβαλισμού το μονοπώλιο της βίας παύει να κατέχεται αποκλειστικά από το κράτος και το κεφάλαιο και επεκτείνεται στους φασίστες-παρακρατικούς που συνιστούν το μακρύ χέρι του κράτους. Ρατσιστικά πογκρόμ, καρτέρια, επιθέσεις και φθορές σε μαγαζιά μεταναστ(ρι)ών αποτελούν συνήθεις πρακτικές τους. Το τελευταίο θύμα ήταν ο 25χρονος Σιράζ Σαφτάρ, ο οποίος δολοφονήθηκε από φασίστες οι οποίοι τον μαχαίρωσαν στο στέρνο, ενώ κατευθυνόταν στη δουλειά του στον Περισσό. Άλλη μία βίαιη επίθεση ήταν το πογκρόμ που διοργανώθηκε στη Λεμεσό τη νύχτα της 1ης Σεπτεμβρίου όπου ομάδα 500 φασιστών επιτέθηκε σε μετανάστ(ρι)ες, κατέστρεψε κι έκαψε ολοσχερώς τα μαγαζιά τους. Δεν ξεχνάμε και το ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου όπου το λιμενικό έπνιξε 650 μετανάστ(ρι)ες. Σε μία συνθήκη ανέχειας κι εξαθλίωσης, οι ρητορικές μίσους που προωθούνται διαχέονται σ’ ολόκληρη την κοινωνία εξωθώντας την στην αλληλοεξόντωση, τον «κανιβαλισμό» και τον εκφασισμό. Η φασιστική απειλή καραδοκεί σ’ όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας κι είναι χρέος του ανταγωνιστικού κινήματος να βρίσκεται πάντα σε εγρήγορση, να την αποκρούει και να την τσακίζει όπου τη συναντά.
Η απάντηση του κινήματος στη δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη υπήρξε άμεση και δυναμική: συγκρούσεις πραγματοποιήθηκαν το ίδιο βράδυ, μαζικές πορείες τις επόμενες ημέρες, καθώς και κατάληψη της Νομικής η οποία λειτούργησε ως κέντρο αγώνα. Ανάλογη πρέπει να είναι κι η απάντησή μας στις τωρινές δολοφονικές επιθέσεις του κράτους και των μπάτσων. Ως αναρχικοί/ές/ά προτάσσουμε τη μαχητική αυτοάμυνα, την αντεπίθεση και επιλέγουμε τη δικαιοσύνη του δρόμου αρνούμενοι/ες/α να συμβιβαστούμε με την αστική δικαιοσύνη. Χτίζουμε δίκτυα έμπρακτης αλληλεγγύης, αυτοοργανωμένους-κατειλημμένους χώρους και συντροφικές σχέσεις. Δεν λησμονούμε την ιστορική-επαναστατική μνήμη και δεν ξεχνάμε τους νεκρούς του κοινωνικού-ταξικού πολέμου. Είναι καθήκον μας να οξύνουμε τα αντανακλαστικά μας και να οργανώσουμε πολύμορφες δράσεις ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο, καπιταλισμό και πατριαρχία και να γίνουμε πάλι μία πραγματική απειλή.
Καλούμε σε συγκέντρωση το Σάββατο 18/11 στις 22:30 στο μνημείο του Α. Γρηγορόπουλου
ΜΠΑΤΣΟΙ, TV, ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ
Η ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝΕ ΡΟΜΑ
ΑΛΗΤΕΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
Συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Χρήστου & τη δολοφονική επίθεση στη Βασιλική
