Συνεργατική για την ανεξάρτητη ενημέρωση και επικοινωνία
Συνέλευση Αλληλεγγύης στη Rosa Nera Διεκδικούμε, συγκεκριμένα αυτό το μέρος να ξαναγίνει ένας τόπος ελευθερίας και αγώνα για ζωή. Γιατί μόνο έτσι θα αποτρέψουμε την ξενοδοχοποίηση – εμπορευματοποίηση του. Γιατί μόνο αν περάσει στα χέρια της κοινωνίας θα υπάρξει ισοτιμία στην απόφαση που θα παρθεί για το μέλλον του.
Διάβασε περισσότερα
Οχτώ μήνες μετά την εκκένωση της κατάληψης Rosa Nera, ο αστυνομικός αποκλεισμός της αυλής και των κτιρίων συνεχίζεται, παρά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και των κινημάτων. Από τον Απρίλιο η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera επέστρεψε στον ανοιχτό της χώρο λειτουργίας στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών.
Η Συνέλευση καλεί τις ομάδες και φορείς της πόλης σε Πορεία το Σάββατο 15/5, ώρα 12 στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, με κεντρικά αιτήματα την αποχώρηση της αστυνομίας από το Λόφο Καστέλι και το άνοιγμα της αυλής, σε διεκδίκηση ενός δημόσιου χώρου εναντία σε αποκλεισμούς και κλειστές πόρτες.
Η μονή Γουβερνέτου προέβη σε μια ακόμη επιθετική ενέργεια στην προσπάθεια της να περιφράξει και να ελέγξει την πρόσβαση στο φαράγγι του Αυλακίου το οποίο καταλήγει στην ομώνυμη παραλία. Πρόσφατα τοποθέτησε μια πόρτα στον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στο πάρκινγκ έξω από την μονή, με την λογική ότι ο δρόμος αυτός περνάει ανάμενα από τα χωράφια της μονής, οπότε είναι και ιδιοκτησία της.
Σε ποιόν ανήκουν τα φαράγγια, οι σπηλιές, οι αρχαιολογικοί χώροι και οι παραλίες;
Να στήσουμε αναχώματα στις περιφράξεις της φύσης από τους επενδυτές, τους μοναχούς και το κράτος.
Ελεύθερη πρόσβαση για όλους/ες χωρίς περιορισμούς.
Τους τελευταίους μήνες, με αφορμή την διαχείριση του Covid 19, βρισκόμαστε μπροστά στην προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός μόνιμου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης.
Το κράτος, με μοναδικό γνώμονα τη διάσωση της οικονομίας δηλαδή την απρόσκοπτη κερδοφορία των αφεντικών) και όχι της ανθρώπινης ζωής, διαχειρίζεται την υγειονομική κρίση επιβάλλοντας απαγορεύσεις, εντείνοντας την καταστολή, την καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Η διαχείριση της πανδημίας καταδεικνύει αδιαμφισβήτητα τη δολοφονική και αντικοινωνική πολιτική του κράτους.
Για την κρατική διαχείριση της πανδημίας και τις ψυχοκοινωνικοοικονομικές της προεκτάσεις.
Στόχος μας είναι να ανοίξει μία κουβέντα στην οποία να αναδειχθεί μεταξύ άλλων ο κοινωνικός προσδιορισμός της πανδημίας και η όξυνση των ανισοτήτων που βλέπουμε να προκαλούν οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης.
Βασική επιδίωξή μας είναι να δούμε πού βρισκόμαστε, τί διεκδικούμε συλλογικά και ποια τα προτεινόμενα μέσα διεκδίκησης σε αυτή τη συγκυρία.