Την Πέμπτη 18 Απριλίου, ο νομάρχης του Παρισιού, Laurent Nunez, απαγόρευσε την πορεία κατά του ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας που είχε οργανωθεί για την Κυριακή 21 Απριλίου. Η πορεία είχε προγραμματιστεί εδώ και μήνες με τη συμμετοχή πολλών οργανώσεων και ήταν πρωτοβουλία της Amal Bentounsi, της οποίας ο αδελφός πυροβολήθηκε στις 21.04.2012 στα 29 του χρόνια πισώπλατα από αστυνομικό.
Οι διοργανωτές “Collectif marche 21 avril 2024” κατέθεσαν επείγουσα προσφυγή κατά της απόφασης. Τα δικαστήρια την Παρασκευή 19 Απριλίου ανέστειλαν την απαγόρευση της νομαρχίας, κρίνοντας ότι αποτελεί “σοβαρή και προδήλως παράνομη παραβίαση της ελευθερίας διαδήλωσης”. Ο υπουργός εσωτερικών Darmanin, το πρωί, στις 21.4, έκανε έφεση. Στις 4 το απόγεμα έγινε γνωστή η απόρριψή της και ενώ η πορεία είχε ξεκινήσει στις 2.30 το πλήθος πανηγύρισε την νίκη.
Ακολουθεί το κάλεσμα :
-
Ενώ στις 3 Δεκεμβρίου 2023, γιορτάσαμε την 40ή επέτειο της Πορείας για την Ισότητα και κατά του Ρατσισμού…
-
Στις 13 Μαρτίου 2024 στο Aubervilliers, οι Wanys και Ibrahim εμβολίστηκαν σκόπιμα από την αστυνομία, αφού φέρονται να αρνήθηκαν να συμμορφωθούν. Ο Wanys πέθανε λίγες ώρες αργότερα, σε ηλικία μόλις 18 ετών, και ο Ibrahim βρίσκεται σε σοβαρή κατάσταση,
-
Στις 9 και 10 Δεκεμβρίου 2023, στο Chelles, δύο ντόπιοι έφηβοι, ο Théodor και ο Justin, σκοτώθηκαν επειδή αντιστάθηκαν στη σύλληψη,
-
Στις 30 Νοεμβρίου 2023, ο Mustapha, ένας ασυνόδευτος ανήλικος από το Μαρόκο, βρέθηκε κρεμασμένος στις φυλακές Villepinte,
-
Στις 14 Νοεμβρίου 2023, 8χρονα παιδιά στη Νίκαια κατηγορήθηκαν από το δημαρχείο και τη σχολική επιτροπή ότι προσεύχονταν κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, ενώ έπαιζαν τα φαντάσματα,
-
Στις 18 Οκτωβρίου 2023, στο Canet-en-Roussillon, ένας 10χρονος κλήθηκε από τη χωροφυλακή για “απολογία για τρομοκρατία”,
-
Από τις 7 Οκτωβρίου 2023, οι μαθητές καταπιέζονται για την υποστήριξή τους στον βομβαρδισμένο πληθυσμό της Γάζας,
-
Στις 27 Ιουνίου 2023, στη Ναντέρ, ο Nahel, ηλικίας 17 ετών, πυροβολήθηκε εξ επαφής από αστυνομικό,
-
Στις 6 Δεκεμβρίου 2018, 151 μαθητές λυκείου ανακρίθηκαν, ταπεινώθηκαν και γονάτισαν για αρκετές ώρες υπό τις διαταγές της αστυνομίας, καθώς υποστήριζαν τους Gilets Jaunes και διαδήλωναν κατά της μεταρρύθμισης του λυκείου, Εδώ και πολύ καιρό, οι μαθήτριες έχουν στιγματιστεί και παρενοχληθεί επειδή είναι ‘μουσουλμάνες κατά την εμφάνιση”.
-
Εδώ και αρκετά χρόνια, και με αυξανόμενη ένταση, οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν εγγραφεί σε μια λογική πολέμου μέσω της Καθολικής Εθνικής Υπηρεσίας (SNU)
-
Στη Γαλλία και στα υπερπόντια διαμερίσματα έχουν ψηφιστεί νόμοι που ποινικοποιούν τα παιδιά μεταναστών και προσφύγων, απορρίπτοντας την επαναστατική και δημοκρατική αρχή του “droit du sol”.
Στη Γαλλία, εμείς που ζούμε στα προάστια, οι μουσουλμάνοι, οι αφρο-καταγόμενοι, αλλά όχι μόνο, κινδυνεύουμε. Εδώ και πολύ καιρό, η βία του κράτους στρέφεται εναντίον μας με αυθαίρετο και άδικο τρόπο, αλλά ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι στοχοποιεί τους πιο αθώους ανάμεσά μας: τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. Τα παιδιά μας δεν θεωρούνται πλέον παιδιά. Στερούνται την παιδική τους ηλικία. Είναι ύποπτα από την ηλικία των 10 ετών, από την ηλικία των 8 ετών, από την ηλικία των 6 ετών ότι είναι βίαια και φανατικά, εξομοιώνονται με βαρβάρους, ακόμη και με εν δυνάμει τρομοκράτες όπως τα παιδιά της Γάζας, κακομεταχειρίζονται, φυλακίζονται, σκοτώνονται κατά χιλιάδες.
Ο κόσμος των ενηλίκων τότε δεν βλέπει κανένα πρόβλημα με τα παιδιά που συλλαμβάνονται τα ξημερώματα από χωροφύλακες. Έτσι δικαιολογείται ο θάνατος του Nahel, ο οποίος, όπως όλοι οι έφηβοι, μπορεί να κάνει αταξίες.
Εμείς, οι οικογένειες, οι δάσκαλοι, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι εκπαιδευτικοί, οι ακτιβιστές βάσης και οι πολιτικοί, είμαστε τρομοκρατημένοι από τη βία που δέχονται τα παιδιά μας με καθαρή συνείδηση και χωρίς αγανάκτηση. Ο κόσμος παρακολουθεί έκπληκτος καθώς η “χώρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” βυθίζεται. Αυτή η χώρα που αγαπάμε, η Γαλλία, και που θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας, προδίδει εμάς και το παρελθόν της.
Τι απέγιναν οι φωνές της παγκόσμιας συνείδησης; Πού είναι ο Abbé Pierre, ο Sartre, ο Stéphane Hessel; Πού είναι η Rosa Parks, η Angela Davis, ο Frantz Fanon, οι Mandelas της Γαλλίας;
Από τη μια πλευρά, μας επικρίνουν ότι δεν ξέρουμε πώς να αναθρέψουμε τα παιδιά μας και ότι τα παραδίδουμε στην παραβατικότητα, ενώ την ίδια στιγμή όλα τα κοινωνικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα στερούνται των πόρων τους, όπως ακριβώς μας εμποδίζουν να μεταδώσουμε στα παιδιά μας τις αξίες μας και την ιστορία μας, σαν να είναι αντίθετες με τη συμβίωση, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που θέλουμε να μεταδώσουμε είναι η αγάπη και η γενναιοδωρία.
Αυτή η κραυγή συναγερμού δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα τείχος σιωπής. Πρέπει να ακουστεί σε όλη τη χώρα και όχι μόνο. Το μέλλον των παιδιών μας, η σωματική και ψυχική τους υγεία και η ηθική υγεία της χώρας μας διακυβεύονται.
Καλούμε όλες τις μητέρες, τους πατέρες, τις οικογένειες, τους συλλόγους, τα συνδικάτα και τις πολιτικές οργανώσεις για τις οποίες είναι εξοργιστικό και απαράδεκτο να επιτίθενται σε παιδιά να υπογράψουν αυτή την έκκληση και να συμμετάσχουν στην ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ στις 21 Απριλίου 2024, την επέτειο του θανάτου του Amine Bentounsi, του αδελφού μας, του γιου μας και του παιδιού της χώρας μας.
Επιμέλεια: Ηρώ Σιαφλιάκη
