Παρασκευή 11/6 19:00: Παρουσίαση μπροσούρας με θέμα τις εξώσεις των μεταναστ(ρι)ών
Εκδήλωση παρουσίασης της μπροσούρας με θέμα την στέγαση των μεταναστ(ρι)ών και τις εξώσεις που αντιμετωπίζουν ως αποτέλεσμα των κρατικών πολιτικών και των διάφορων νομικών ζητημάτων που προκύπτουν από αυτές ενώ παράλληλα γεννώνται και οι αντιστάσεις, οι συλλογικοποιημένοι αγώνες και η ανάγκη για συνάντηση.
Συνέλευση Stop War on Migrants
Σάββατο 12/6 19:00: Παρουσίαση-Εκδήλωση: “Από την Άμπωτη στη παλίρροια και πάλι πίσω”
Παρουσίαση-Εκδήλωση : Σκέψεις πάνω στην αναδιάρθρωση, την οργάνωση και το περιεχόμενο των ταξικών αγώνων στα πανεπιστήμια με αφορμή την έκδοση “Από την άμπωτη στην παλίρροια και πάλι πίσω”:
Μέσα στην πανδημία και στο καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας και συναθροίσεων που επιβλήθηκε, το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου εξαπέλυσε μια νέα επίθεση για την επιβολή της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, για την πειθάρχηση της άμισθης και της μισθωτής εργασίας φοιτητών και εργαζομένων μέσα στα πανεπιστήμια. Χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη τον απεργιακό αγώνα ενάντια στις απολύσεις το 2013, όπως καταγράφτηκε στην έκδοση Από την άμπωτη στην παλίρροια, που προέκυψε μέσα από τη συνεργασία μιας αυτόνομης ομάδας εργαζόμενων και τεσσάρων αυτόνομων φοιτητικών σχημάτων στα οποία συμμετείχαμε, θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε τις μορφές και το περιεχόμενο της διαρκούς κρίσης και αναδιάρθρωσης των πανεπιστημίων και θα μιλήσουμε για τις αδυναμίες και τα όρια των αγώνων μας, πάνω στη βάση της εμπειρίας μας από τη συμμετοχή μας στις ταξικές συγκρούσεις και τις αρνήσεις εκείνης της περιόδου. Μέσα από την αυτοκριτική της δραστηριότητας του κινήματος και την αναζήτηση των σχέσεων και των συνδέσεων με την κατάσταση και τους αγώνες στα πανεπιστήμια σήμερα, προσδοκούμε να τροφοδοτήσουμε τον αναγκαίο κριτικό διάλογο και να τους ενισχύσουμε.
Το βιβλίο «Από την άμπωτη στην παλίρροια και πάλι πίσω – 3 συζητήσεις για τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στα πανεπιστήμια και ορισμένες κριτικές σημειώσεις για την προοπτική των ταξικών αγώνων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση» εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2015 σε 1.500 αντίτυπα από τους: Εργαζόμενοι ΕΚΠΑ, Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ, Αυτόνομο Σχήμα Φυσικομαθηματικού (ΦΜΣ) ΕΚΠΑ, Αυτόνομο Σχήμα Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών (ΣΚΣ) ΤΕΙ Αθήνας, Αυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών. Η χρήση του είναι ελεύθερη για τους σκοπούς του ανταγωνιστικού κινήματος, ακόμη και χωρίς την ένδειξη της προέλευσής του.
Κυριακή 13/6 18:30: Βιβλιοπαρουσίαση-συζήτηση: Endnotes – We Unhappy Few απο τα εγχειρήματα Αντίθεση / coghnorti / Shibboleth
Αυτό είναι ένα κείμενο για το εμείς. Ποιοι νομίζουμε ότι είμαστε; Πώς κατανοούμε αυτό που κάνουμε; Φυσικά, αναφερόμαστε σε ένα ευρύτερο εμείς του οποίου τα όρια παραμένουν απροσδιόριστα. Αυτό το κείμενο επιχειρεί να ερευνήσει ταυτόχρονα δύο κατευθύνσεις. Στη μία κατεύθυνση βρίσκονται τα ομαδικά φαινόμενα τα οποία θα παράγουν τον κομμουνισμό – αυτό είναι ξεκάθαρα το επίπεδο της ταξικής πάλης και των κοινωνικών κινημάτων, των μαζικών απεργιών, των καταλήψεων, των συνελεύσεων, των ταραχών, των εξεγέρσεων και τελικά των επαναστάσεων και της κομμουνιστικοποίησης. Στην άλλη κατεύθυνση βρίσκεται η εμπειρία της συμμετοχής σε μια μικρή ομάδα, λιγότερο ή περισσότερο τυπικά οργανωμένη, η οποία προσανατολίζεται κυρίως προς τη σκέψη περί του καπιταλισμού και του πραγματικού κινήματος για το ξεπέρασμά του.
Μετά την εκδήλωση θα υπάρχει μπαρ οικονομική ενίσχυσης της δομής.
Απόσπασμα από τον πρόλογο των μεταφραστών:
“Το κείμενο «We Unhappy Few»1 του περιοδικού Endnotes2 που παρουσιάζουμε σκοπεύει να συμβάλει σε μια ευρύτερη συζήτηση που αφορά το πώς διαμορφωνόμαστε, υπάρχουμε και σκεφτόμαστε -τους εαυτούς μας και τους άλλους- όσοι/ες συμμετέχουμε στο ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα.
…
Διαβάζοντας το κείμενο βλέπουμε να εκφράζονται προβληματισμοί, αδιέξοδα και προτάσεις που όλοι μας έχουμε βιώσει στην πολιτική μας δράση. Εμπειρίες που όλες μας έχουμε αλλά για τις οποίες σπάνια μιλάμε: για το πώς διαμορφωνόμαστε σαν υποκείμενα κατά τη διάρκεια της συμμετοχής μας στους αγώνες, πώς απομακρυνόμαστε από αυτούς προκειμένου να διαφυλάξουμε την εσωτερική -ατομική ή συλλογική- μας συνοχή, για το πού συμβάλλει αυτή η συμμετοχή στο ξεπέρασμα των καπιταλιστικά διαμορφωμένων ατομικών ορίων και πού παρεμποδίζουν αυτά τα όρια τη δράση μας. Όπως αναφέρει το κείμενο: «η κριτική των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων εμπεριέχει συγχρόνως την κριτική των εαυτών μας και των κατηγοριών μέσω των οποίων αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας και αντιστρόφως».Το θεωρούμε μια αφορμή «καλής συζήτησης», δηλαδή μιας συζήτησης που βασίζεται και αποσκοπεί στην αμοιβαία αναγνώριση, στην αποδοχή ότι οι σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας αποτελούν συνέχιση μιας αέναης συλλογικής συζήτησης, στο ξεπέρασμα του διαχωρισμού και της ατομικής ή συλλογικής περιχαράκωσης. Αναλογιζόμενοι ότι αυτή η περιέργεια απέναντι στους εαυτούς μας και τους άλλους είναι προϋπόθεση του κομμουνισμού, και άρα μέρος της πραγματικής κίνησης που καταργεί την υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων, εκδίδουμε το παρόν βιβλίο ως έναυσμα για να σκεφτούμε ό,τι συνήθως μένει εκτός της σκέψης. “
