- Τα “μένουμε σπίτι”, social distancing, κοκούνινγκ, θα λογαριαστούμε μετά, δύο κρίσιμες εβδομάδες κτλ. κτλ. είναι όλα φούμαρα και απατεωνιές του χειρίστου. Όχι δεν νοιάζονται για την υγεία μας, μα δεν πολυσκοτίζονται και για τον θάνατό μας.
- Ο Τσιόδρας, όπως και όλα τα μέλη της επιτροπής των “ειδικών λοιμωξιολόγων”, είναι μεγάλος σαλτιμπάγκος. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στην επιστημονική επιτροπή της Philip Morris πριν 60 χρόνια και να μας δασκαλεύει να καπνίζουμε περισσότερο για το καλό μας. Έχει και δίπλα τον Marlboro man της πολιτικής τους προστασίας, ταιριάζει.
- Η μασκοφορία σε πάρκα, αυλές, παραλίες και πλατείες είναι σκέτη κοροϊδία. Το ίδιο και η απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 6, τις 7 και τις 9. Αρέσει μόνο στα όργανα της τάξεως και στ’ αφεντικά τους, καθώς δεν τους αφορά.
- Τα μέτρα τους ευθύνονται για την εκατόμβη των χιλιάδων νεκρών. Δεν έκαναν πολλά ή λίγα: Έκαναν όσα πρέπει γι’ αυτό το αποτέλεσμα, γνωρίζοντας βήμα βήμα τα αποτελέσματα που θα είχε η πολιτική τους. Damage control κάνανε, ε, αυτό είναι το damage. Δικοί μας οι νεκροί, δική τους η ευθύνη. Ταξική, όχι ατομική.
- Η “μονοκαλλιέργεια” του ΕΣΥ για την αντιμετώπιση του covid-19 στοίχισε και στοιχίζει χιλιάδες ζωές. Αυτές δεν τις μετράει κανείς. Εκτός από την τάξη μας, που τους θρηνεί στα σκοτεινά και εξατομικευμένα. Όπως δεν μετράει κανείς, επίσης, τις αυτοκτονίες, τα θύματα έμφυλης βίας, τους αποκλεισμένους από τα νοσοκομεία ασθενείς.
- Υπήρχε και πριν. Μα σήμερα είναι υπογραμμισμένη περισσότερο από ποτέ. Είναι η γραμμή ορατότητας. Κάτω από αυτήν κανείς δεν νοιάζεται αν ζεις ή πέθανες. Είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες, οι έγκλειστοι στις φυλακές και τα ψυχιατρεία, οι νεκροί στο Αιγαίο και τον Έβρο, οι εκτοπισμένοι. Είναι οι “αόρατοι” που δεν έχουν να χάσουν τίποτε. Μ’ αυτούς δεν ασχολείται κανείς, εκτός απ’ την αστυνομία και τη μαφία (που δεν είναι και τόσο διαφορετικό, τελικά).
- ΟΚ, το ήξερα και πέρυσι αλλά φέτος το τερμάτισαν. Οι κοινοβουλευτικές διαφωνίες δεν είναι παρά λάδι στον μηχανισμό. Φέτος ειδικά ξεφτιλίστηκαν στη συμπόρευση. Και όχι, δεν είναι η κακιά ΝΔ μόνη της. Είναι το “τείχος” της δημοκρατίας τους, που στήριξε ολόψυχα και ποικιλοτρόπως.
- Όχι, δεν είναι το ίδιο η πανδημία για μας και για τις επιχειρήσεις. Τρισεκατομμύρια δολάρια χάθηκαν από τους πιο φτωχούς πληθυσμούς και οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη απέκτησαν τρισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον. Αν θέλουμε να ψάξουμε το “γιατί” στην εποχή μας, ας ψάξουμε ποιοι ωφελούνται. Όχι, δεν “επλήγησαν” γιατί ήταν η αγορά κλειστή. Το αντίθετο μάλιστα. Δεν ξέρω αν αυτό το λένε “εμπορικό πόλεμο”, θα το έλεγα όμως κοινωνικό πόλεμο εναντίον των φτωχών. Εναντίον μας.
- Όχι άλλο κρατική διαχείριση, όχι άλλο κράτος vs ιδιώτες, όχι άλλες επικλήσεις για “σοβαρό” κράτος. Τα είδαμε τα “σοβαρά” μα και τα “ασόβαρα” κράτη στην ΕΕ, Βορράς και Νότος, στην ουσία να εφαρμόζουν την ίδια πολιτική. Θα το πω, κι ας μη γίνω αρεστός: Με μια άλλη κοινωνική οργάνωση, έναν άλλο τρόπο ζωής, ένα άλλο σύστημα -αξιακό, πολιτισμικό, πολιτικό και οικονομικό- ο covid-19 θα ήταν μια μικρή -κακιά- παρένθεση. Όχι με άλλο κράτος, μα με άλλη κοινωνία.
- Τα θεμέλια τρίζουν. Η κρίση τους είναι εδώ και ξεδιπλώνεται κάθε μέρα περισσότερο. Ας φροντίσουμε να μην ξεφύγουν αυτή τη φορά, να μη μας συμπαρασύρουν στον βούρκο που ετοιμάζουν. Ο χρόνος τελειώνει και η εποχή μας ήρθε.
Χρήστος Μανούκας
