Ο αστυνομικός είναι δημόσιος υπάλληλος και ως τέτοιος κρίνεται. Δεν εξαιρείται από τη δημόσια κριτική. Όταν υπογράφει επικαλούμενος μάλιστα την ιδιότητά του, όποια κρίση στο άτομο του δεν είναι για στοιχείο ή για έκφανση της προσωπικής του ζωής, αλλά για τη δημόσια εξουσία που του έχει εκχωρηθεί και για τη χρήση της. Όχι απλώς χωρεί λοιπόν κριτική. Επιβάλλεται κριτική.
Εικοσιδύο αστυνομικοί εστράφησαν εναντίον δύο εφημερίδων, του Documento και της Εφημερίδας των Συντακτών, γιατί παραβίασαν τα προσωπικά δεδομένα με τη γνωστοποίηση της πρώτης σελίδας ενός εξώδικου που εστάλη προ δύο ημερών και που περιελάμβανε τα ονόματά τους. Είχαν προηγηθεί και στις δύο εφημερίδες, δημοσιεύματα που αφορούσαν τις καταγγελίες πολιτών όπως του συλληφθέντα Άρη Παπαζαχαρουδάκη, ότι βασανίστηκαν από αστυνομικούς της ΓΑΔΑ. Αυτός ήταν ο λόγος που οι 22 αστυνομικοί εστράφησαν νομικά εναντίον δημοσιογράφων σαν να θίχτηκαν «φωτογραφίζοντας» τους εαυτούς τους ως θύτες, χωρίς τα δημοσιεύματα να κατονομάζουν οποιονδήποτε.
Απορίας άξιο είναι το πώς είναι δυνατόν από τη μία να ζητείται να δημοσιευτεί ένα εξώδικο σε ένα ΜΜΕ αλλά από την άλλη χωρίς τα ονόματα όσων το στέλνουν λόγω παραβίασης προσωπικών δεδομένων; Με αυτό το σκεπτικό δηλ. και αν όντως κάθε μήνυση είχε κάποια βάση αλήθειας, με ποιόν τρόπο θα αποκαθίστατο τα ονόματα όσων υποτίθεται ότι εθίγησαν;
Πρόκειται για πρωτοβουλία 22 αστυνομικών ή πρόκειται για άλλη μια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να εμποδίζει τους δημοσιογράφους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, δηλ. να γνωστοποιούν κάθε γεγονός αυθαιρεσίας των αρχών εις βάρος των πολιτών;
«Πήγαν στη Δίωξη Ηλεκτρονικού εγκλήματος, παρακάμπτοντας τον εισαγγελέα, γιατί γνώριζαν ότι κανένας εισαγγελέας δεν θα έβγαζε ένταλμα. Το έκανε η δίωξη. Δηλαδή, χρησιμοποιήθηκε ένα φιλικό τους κομμάτι της αστυνομίας για να κάνουν αυτό που ήθελαν. Έκαναν ψευδή παραδοχή για αδίκημα που δεν υπάρχει, ώστε θα θεωρηθεί αυτόφωρο (προφανώς ότι κινδυνεύει η ζωή τους). Άρα, έχουν ευθύνη και οι 22 και η Δίωξη, που αποδέχτηκε ως στηριζόμενη νομικά μία μήνυση που δεν στηρίζεται», ανέφερε μεταξύ άλλων σήμερα το απόγευμα στο Tvxs, ο Κώστας Βαξεβάνης, προαναγγέλλοντας ότι θα στραφεί νομικά τόσο εναντίων των 22 αστυνομικών όσο και της ίδιας της Δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος για παράβαση καθήκοντος. Ενώ η Εφημερίδα των Συντακτών γνωστοποίησε ότι θα απαντήσει συνολικά στο αυριανό της φύλλο.
Ενδεικτική είναι η σχετική με το συμβάν ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ που σημειώνει μεταξύ άλλων πως “αποστολή των δημοσιογράφων είναι να ελέγχουν την εξουσία και να δίνουν φωνή στους πολίτες, ειδικά όταν επωνύμως καταγγέλλουν φαινόμενα κρατικής αυθαιρεσίας. Είναι χρέος της ΕΛ.ΑΣ και της εποπτεύουσας πολιτικής ηγεσίας να δώσουν πειστικές απαντήσεις στις επώνυμες καταγγελίες και όχι αστυνομικοί με εξώδικα να εγκαλούν εφημερίδες επειδή τις δημοσίευσαν, ούτε να υποδεικνύουν στους δημοσιογράφους πως να κάνουν τη δουλειά τους”.
Άλλωστε, Δημοσιογραφία δεν είναι δημόσιες σχέσεις και δε μπορεί να εμποδίζεται απ’ το να ελέγξει και να κρίνει την εξουσία. Η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα και ως τέτοιο οφείλεται να ασκείται με όρους ελευθεροτυπίας. Κάθε φίμωση του τύπου ισοδυναμεί με έκπτωση των δικαιωμάτων των πολιτών. Η φίμωση του Τύπου, η παρεμπόδιση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος συντελείται μόνο σε ένα μη δημοκρατικό καθεστώς.
Χ.Χ.
