Στους δρόμους και σήμερα για να καταργηθεί ο νόμος Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη: 11:00 Πρυτανεία ΑΠΘ, 13:00 Άγαλμα Βενιζέλου

Πορεία ενάντια στο νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη

Κείμενο Σ.Φ. Φυσικού

Στη συνέλευση του Σ.Φ. Φυσικού ψηφίστηκε μία ανοιχτή πρόταση συνδιαμόρφωσης αγώνα, η οποία συγκροτήθηκε ενάντια στη λογική της
ανάθεσης και προσπαθώντας παράλληλα να εμπλέξει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στον αγώνα ενάντια στο νέον νόμο και στην
υποτίμηση των ζωών μας. Θεωρούμε ότι για να μαζικοποιηθούν οι αγώνες και το φοιτητικό κίνημα είναι κρίσιμη η συνεργασία μεταξύ
φοιτητικών συλλόγων, οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε επίπεδο βάσης (συντονιστικές επιτροπές, μαζικές συνελεύσεις, κλπ).
Κρίνουμε σημαντικό να κινηθούμε σε κατεύθυνση που τελικό αποτέλεσμα θα έχει την επίσημη κατάργηση και απόσυρση του νόμου.
Έως ότου συμβεί αυτό όμως, πρέπει μεταξύ άλλων να μπλοκάρουμε κάθε πτυχή του στο πεδίο εφαρμογής του και να τον κάνουμε μη εφαρμόσιμο.

Ο νόμος Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη

-Πειθαρχικά και πανεπιστημιακή αστυνομία
-Ν+Ν/2 και διαγραφές
-Έλεγχος και περιστολή
-Ειδική βάση εισαγωγής και διπλό μηχανοφραφικό

Μία από τις βασικές αιχμές του νέου νόμου, αποτελεί η θέσπιση ορίου φοίτησης στα ν+ν/2 έτη, που παράλληλα με την επιβολή ελάχιστης
βάσης εισαγωγής και διπλού μηχανογραφικού στα ΑΕΙ, διαλύει την ικανότητα πρόσβασης στα δημόσια πανεπιστήμια τεράστιου αριθμού
μαθητών. Παιδιά τα οποία δεν έχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης φροντιστηρίου ή/και τα οποία πρέπει να εργάζονται για βιοπορισμό
παράλληλα με τις σπουδές τους, αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ από την κρατική προπαγάνδα αντιμετωπίζονται, με
όρους κοινωνικού κανιβαλισμού, ως «οικονομικά βάρη». Η εφαρμογή του νέου νόμου, επίσης, θα ισχύσει και για τους φοιτητ(ρι)ές που έχουν
εισέλθει στις σχολές και πριν την ψήφιση του νόμου, γεγονός που συνεπάγεται μαζικές διαγραφές. Η εντατικοποίηση ξεκινά από τα σχολικά
χρόνια και με το νέο νόμο εντείνεται στο πανεπιστήμιο. Δηλαδή σε μία συγκυρία όπου το άτομο βρίσκεται σε μία καθολική κρίση και μιζέρια,
καλείται επιπλέον να είναι αποτελεσματικό και αποδοτικό σαν μηχανή , λες και βρίσκεται απομονωμένο από το κοινωνικό γίγνεσθαι .
Ο νέος πειθαρχικός κώδικας, ποινικοποιεί οποιαδήποτε δραστηριότητα δεν είναι εγκεκριμένη από αρχές, πρυτανεία και
διοικήσεις τμημάτων, όπως χρήση αιθουσών για Γενικές Συνελεύσεις, πολιτικές δραστηριότητες, καταλήψεις, πολιτιστικά δρώμενα, τα οποία
είναι φύση ασυμβίβαστα με το αποστειρωμένο και «ακαδημαϊκό» περιβάλλον που επιθυμεί το κράτος. Τα όργανα, με τα οποία θα
επιχειρηθεί να κατασταλούν τα παραπάνω και να επιβληθεί ο νόμος, είναι φυσικά και άλλοι μπάτσοι του νέου σώματος πανεπιστημιακής
αστυνομίας που είναι προ των πυλών. Σε συνδυασμό με την εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης σε όλο το Πανεπιστήμιο, στην
πραγματικότητα το κράτος δημιουργεί ένα σύγχρονο Πανοπτικόν εντός του campus, ενώ μετατρέπει το Πανεπιστήμιο σε αστυνομοκρατούμενο
χώρο. Τα μέτρα αυτά έχουν σκοπό τη διασφάλιση της επέλασης των επιχειρηματικών και κρατικών συμφερόντων και την καταστολή της
ριζοσπαστικοποίησης και της πολιτικοποίησης εντός των πανεπιστημίων.

Περί έρευνας και άλλων δαιμονίων

Η ακαδημαϊκή έρευνα και η εκπαίδευση εξυπηρετούν τα προαναφερθέντα συμφέροντα. Από τη μία η έρευνα εντός των
πανεπιστημίων αποτελεί το αιχμιακό σημείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και από την άλλη η εκπαίδευση έχει στόχο να διατηρήσει
αλλά και να αναβαθμίσει την επιρροή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Η εντατικοποιημένη εκπαιδευτική δραστηριότητα στο
σχολείο και το πανεπιστήμιο εναρμονίζεται με τις αυξανόμενες απαιτήσεις κατάρτισης και εξειδίκευσης του εργατικού δυναμικού,
σύμφωνα με τις ανάγκες που επιτάσσει η οικονομία. Η έρευνα στον πανεπιστημιακό χώρο εκφραζόμενη μέσα από σκληρά υποβαθμισμένες
εργασιακές σχέσεις έρχεται ολοένα και περισσότερο σε αρμονία με τις ανάγκες του συστήματος παραγωγής. Η εναρμόνιση του σκοπού της με
τις ανάγκες της αγοράς μεθοδεύεται εδώ και χρόνια με διάφορα νομοσχέδια, όπως ο νόμος για την αξιολόγηση των πανεπιστημιακών
ιδρυμάτων -που επιβάλλει τη χρηματοδότησή τους με βάση την αποτελεσματικότητα της έρευνάς τους-, ενώ με τον νέο νόμο γίνεται
σχεδόν ολοκληρωτική.

Αυτό το παρατηρούμε και στη σχολή μας, στο τμήμα Φυσικής, όπου οι τομείς οι οποίοι επιτελούν προσοδοφόρο έργο για το κεφάλαιο
υπερστελεχώνονται και χρηματοδοτούνται γενναιόδωρα, ενώ οι τομείς που δεν είναι τόσο κερδοφόροι, αφήνονται με μικρή χρηματοδότηση και
λίγο προσωπικό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα προσοδοφόρου και πολυπροβαλλόμενης έρευνας στο Α.Π.Θ., αποτελεί η κατασκευή drone για
μιλιταριστικούς σκοπούς (κυνήγι μεταναστών) από τον καθηγητή Κυριάκο Υάκινθο και την ομάδα του στο πολυτεχνείο. Γίνεται άραγε καλύτερος ο κόσμος με τέτοιες ενέργειες;

Ποιες λειτουργίες του πανεπιστημίου παραμένουν και ποιες όχι;

Όπως αναφέραμε, η έρευνα εντός του πανεπιστημίου δεν έχει γνώμονα
τις κοινωνικές ανάγκες, ωστόσο παραμένει η μόνη λειτουργία που πραγματοποιείται διά ζώσης αυτό τον καιρό. Ενώ, λοιπόν λειτουργούν
χώροι εργασίας, εστίαση, ανοιγοκλείνουν σχολεία, το κράτος επιμένει να διατηρεί κλειστά τα πανεπιστήμια. Το γεγονός ότι παράλληλα περνάει ένα τόσο αντικοινωνικό νόμο, αποδεικνύει ότι η μη λειτουργία των σχολών είναι κυρίως πολιτική, ώστε να μην υπάρχει το πεδίο της ανάπτυξης
κοινωνικών αντιστάσεων εναντίον της ατζέντας τους για τα πανεπιστήμια. Το πανεπιστήμιο μπορεί και οφείλει να λειτουργεί με φυσική παρουσία, ωστόσο κεντρικό στόχο του αγώνα θεωρούμε την κατάργηση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη. Η πανδημία αξιοποιείται ως ευκαιρία για να παρθούν επιπλέον κατασταλτικά μέτρα και για να εναρμονιστεί το πανεπιστήμιο με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Αντιδραστικές κινήσεις εντός των σχολών

Ένας νόμος τόσο επιθετικός προς την κοινωνική βάση για να εφαρμοστεί πρέπει να έχει – και έχει – ως βασικό πυλώνα και την
καταστολή. Στην δική μας περίπτωση του Φυσικού σε προηγούμενη απόφαση του συλλόγου ο πρόεδρος του τμήματος σε αγαστή συνεργασία
με την πρυτανική αρχή κατέστειλε την κατάληψη εργαλειοποιώντας την ηλεκτρονική τηλε-εξεταστική. Είχαμε δηλαδή την πρώτη αντικαταληψιακή ενέργεια πριν καν ψηφιστεί ο νόμος- έκτρωμα με πρωτοβουλία των παραπάνω. Δεν θα μείνει αναπάντητο.

Λεφτά εδώ λεφτά παραπέρα, που πάνε τα λεφτά;

Την ίδια στιγμή οι παροχές για τους/τις φοιτητ(ρι)ές συνεχώς υποτιμώνται. Εστίες απειλούνται επανειλημμένα με κλείσιμο ή κλείνουν
με πρόσχημα την «υγεία». Παροχές, όπως ζεστό νερό, φαγητό, συντήρηση δεν θεωρούνται αυτονόητες και όταν οι οικότροφοι αγωνίζονται για
αυτές, τους εκβιάζουν με παύση των παροχών αυτών αν δεν λήξουν τον αγώνα. Παράλληλα κόσμος που έχει ανάγκη (άποροι, μετανάστριες)
αποκλείεται από τη λέσχη και φοιτητ(ρι)ές αποκλείονται από εργαστήρια λόγω ελλείψεων σε εξοπλισμό ή διδακτικό προσωπικό. Προτεραιότητες του κράτους αποτελούν, η ενίσχυση στρατού και αστυνομίας ενώ παράλληλα το δημόσιο σύστημα υγείας που αντιμετωπίζει την πανδημία είναι τραγικά υποστελεχωμένο. Έτσι καθίσταται ξεκάθαρο ότι το κράτος μεριμνά για την πολιτική και οικονομική του ατζέντα και όχι για την κάλυψη των αναγκών μας.

Αντιμεταναστευτική πολιτική ελληνικού κράτους – Αλληλεγγύη στις μετανάστριες

Ο πόλεμος που έχει κηρύξει το ελληνικό κράτος στους/ις μετανάστ(ρι)ες εδώ και δεκαετίες, πριν ένα χρόνο πέρασε στην πιο έντονη περίοδό του. Τα γεγονότα στον Έβρο αποτέλεσαν την πρώτη φορά όπου οι μετανάστ(ρι)ες αντιμετωπίστηκαν ως στρατιωτική απειλή από το κράτος. Παράλληλα, μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, ενστερνιζόμενο την κυρίαρχη αφήγηση, συστρατεύτηκε με την αντιμεταναστευτική πολιτική με συνέπεια οι επιχειρήσεις αστυνομίας, στρατού, συνοριοφυλάκων, ακόμη και ένοπλων ή μη αυτεπάγγελτων προστατών του έθνους , οι δολοφονίες και οι βασανισμοί μεταναστ(ρι)ών να θεωρούνται “κοινωνικό καθήκον”. Έκτοτε και με καταλύτη και την πανδημία, η οποία πρόσθεσε και το υγειονομικό στίγμα, οι μετανάστ(ρι)ες αντιμετωπίζονται στρατιωτικά και εντός των συνόρων, ενώ οι διαδικασίες στέγασης, πρόσβασης σε άσυλο, παιδεία και υγεία για τους/ις μετανάστ(ρι)ες, έχουν γίνει πιο απρόσιτες από ποτέ. Στην πραγματικότητα, οι μετανάστ(ρι)ες είναι αποδέκτες/ριες πολύ έντονης καπιταλιστικής και κρατικής βαρβαρότητας, η οποία όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση επεκτείνεται με τη μορφή καθεστώτος εξαίρεσης σε ολοένα και ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας. Με τους/ις μετανάστ(ρι)ες, που είναι κομμάτι της κοινωνίας με ακραία υποτιμημένη εργατική δύναμη, αλλά και άνθρωποι καταπιεσμένοι , έχουμε κοινό εχθρό την καπιταλιστική
και κρατική καταπίεση. Γι’αυτό και στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες μαζί τους, απαιτούμε να έχουν πρόσβαση σε χαρτιά, απόλυτη ελευθερία μετακίνησης, παιδεία, υγεία, στέγαση και επιθυμούμε να ζήσουμε ντόπιοι/ες και μετανάστ(ρι)ες μαζί στις γειτονιές μας, μακριά από στρατόπεδα
συγκέντρωσης.

Παραβιαστικές συμπεριφορές

Οι θυληκότητες βιώνουμε συνεχή καταπίεση με πολλαπλούς εμφανείς και μη τρόπους . Παρενοχλήσεις ,εξουσιαστικές και παραβιαστικές
συμπεριφορές από το αφεντικό στη δουλεία , μας από τον συμφοιτητή μας , από τον καθηγητή στη σχολή μας , στον δημόσιο χώρο (δεν είναι λίγα τα παραδείγματα τέτοιων περιστατικών και στο campus του ΑΠΘ και από φύλακες) αλλά και από τον ίδιο μας τον κοινωνικό περίγυρo. Οι βιασμοί , οι κακοποιήσεις και οι γυναικοκτονίες συγκαλύπτονται κοινωνικά αλλά και από την ίδια την πολιτεία , ενώ οι βιασμοί συγκεκριμένα κατά πλειοψηφία δεν καλύπτονται καν νομικά . Παράλληλα οι συνθήκες εγκλεισμού κατά την περίοδο της πανδημίας οδήγησε σε τρομακτική αύξηση των φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας με τα θύματα να εξαναγκάζονται ουσιαστικά σε περιορισμό κατ’οίκον με τους κακοποιητές τους . Το τελευταίο διάστημα έχουν έρθει στο φως μια σειρά παραβιαστικών συμπεριφορών από μέρους καθηγητών στο ΑΠΘ προς φοιτήτριες οι οποίες συνεχίζουν να συγκαλύπτονται τόσο από την διοίκηση του πανεπιστημίου όσο και εν γένει από τους συναδέλφους/ισες τους καθηγητές/τριες . Τα θύματα στην συγκεκριμένη περίπτωση , λόγω της σχέσης εξουσίας και εξάρτησης από τους καθηγητές τους συναντούν μια ακόμα δυσκολία στο να καταγγείλουν τους κακοποιητές τους , οι οποίοι βασίζονται και χρησιμοποιούν ακριβώς αυτή τη συνθήκη . Θέλουμε να αισθανόμαστε ασφαλείς και ελεύθερες στο χώρο της δουλειάς μας , στο δρόμο , στο σπίτι μας αλλά και στο πανεπιστήμιό μας και αυτό σίγουρα δεν είναι δουλειά κανενός μπάτσου ή φύλακα οι οποίοι συχνά είναι και οι ίδιοι φορείς τέτοιων συμπεριφορών.

Γεγονότα κατάληψης πρυτανείας ΑΠΘ και πορείες

Η απόφαση του ΣΦ Φυσικού για κατάληψη πρυτανείας και η υλοποίησή της τη Δευτέρα 22/2/21 ήρθε αντιμέτωπη με την επέμβαση των
μπάτσων και την αστυνομική βαρβαρότητα, μετά από αίτημα για εισαγγελική παρέμβαση του πρύτανη του ΑΠΘ Νίκου Παπαϊωάννου. Μετά το όργιο καταστολής και συλλήψεων, ο πρύτανης ξέρασε ψέματα λέγοντας ότι οι συμμετέχοντες στην κατάληψη και οι συλληφθέντες δεν είναι φοιτητές και φοιτήτριες και ότι υπήρξαν φθορές -που δεν είδε ο ίδιος- προσπαθώντας να υποτιμήσει τα μέσα αγώνα φοιτητών. Σύσσωμα τα καθεστωτικά ΜΜΕ αναπαρήγαγαν τα ψέματα. Ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε οργισμένοι και οργισμένες με τη σαπίλα του πρύτανη, των καναλιών και των ειδησεογραφικών sites, ενώ παράλληλα είμαστε χαρούμενοι που συμμετέχει και ευρύτερα αγωνιζόμενος κόσμος στον φοιτητικό αγώνα. Η μεγάλη πορεία αλληλεγγύης στους 31 συλληφθέντες που ενώθηκε με αυτή των υγειονομικών και των ντελιβεράδων και η ανακατάληψη της
πρυτανείας από φοιτητικούς συλλόγους και αγωνιζόμενο κόσμο τσάκισε την κρατική καταστολή. Μέρα με τη μέρα ο αγώνας κλιμακώνεται, με μαζικές πορείες (Πέμπτη 26/02/21 & Πέμπτη 05/03/21) ,καταλήψεις σχολών και συμμετοχή όλο και περισσότερων φοιτητικών συλλόγων στην
κατειλημμένη πρυτανεία, με αγωνιστικές αποφάσεις βάσης, και εξωστρεφείς δράσεις/εκδηλώσεις. Σημαντικό κομμάτι του αγώνα αποτελούν καταλήψεις διοικητικών κτιρίων (Κομοτηνή,Ιωαννίνων) με τις οποίες συμπορευόμαστε με κοινό γνώμονα την ανατροπή του νόμου Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη.

Απεργία πείνας Δ. Κουφοντίνα

Από τις 8/1/21 ο Δ.Κ. πραγματοποιεί απεργία πείνας, από Δευτέρα 22/2 και δίψας και διεκδικεί τη μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως και δικαιούται. Ο Δ. Κουφοντίνας και η στάση του ως πολιτικού κρατουμένου αποτελούν κομμάτι των κοινωνικών αγώνων και ο
εκδικητικός τρόπος αντιμετώπισής του απ’ το κράτος είναι θέμα το οποίο αφορά άμεσα όλον τον αγωνιζόμενο κόσμο και την κοινωνική βάση.

ΔΡΑΣΕΙΣ

Συμμετοχή στην κατάληψη διαρκείας της Πρυτανείας και σε περίπτωση που είναι εφικτό και άλλων διοικητικών κτιρίων
(μέχρι το πολύ την επόμενη Γ.Σ.)

Κατάληψη Σχολής Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη ( 9,10 και 11/03/21) με αναβολή των μαθημάτων και διακοπή των ερευνητικών δραστηριοτήτων και δράσεις που θα ζωντανέψουν την κατάληψη (πχ ηλεκτρονική συζήτηση για την έρευνα, προβολή κ.ά.). Αν το επιτρέπει η δυναμική της συντονιστικής επιτροπής, πλήρης αποκλεισμός της ΣΘΕ το ίδιο τριήμερο

Εξωστρεφείς δράσεις και παρεμβάσεις ενημέρωσης στο κοινωνικό σύνολο

Παραίτηση (από τη θέση του προέδρου) του προέδρου του τμήματος φυσικής Δημήτρη Μελά εξαιτίας της κατασταλτικής απόφασης που
έλαβε και εφάρμοσε αναλαμβάνοντας την πλήρη ευθύνη

Απαίτηση διευκρινήσεων από τα μέλη του Δ.Σ του τμήματος σχετικά με την θέση που πήραν στην προαναφερθείσα κατασταλτική κίνηση και
αναζήτηση ευθυνών.

Σύσταση Συντονιστικής επιτροπής.

Παραίτηση του πρύτανη του ΑΠΘ Νίκου Παπαϊωάννου

Επόμενη Γενική Συνέλευση Συλλόγου θα οριστεί στη Γ.Σ. (Πρόταση Σάββατο 13/3, 11.00 πμ)

Συντονισμός με άλλους φοιτητικούς συλλόγους

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ

Στήριξη της φεμινιστικής απεργιακής πορείας, Δευτέρα 08/03/21 ,13:00
Αγ.Βενιζέλου

Κάλεσμα στην φεμινιστική πορεία ,Δευτέρα 08/03/21 ,17:00 Αγ. Βενιζέλου

Κάλεσμα στην διαδήλωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα, Τρίτη 09/03/21, 17:30 Αγ. Βενιζέλου

Κάλεσμα στην πορεία ενάντια στο νέο νόμο για την παιδεία, Πέμπτη 11/03/21 , Προσυγκέντρωση 11:00 κατειλημμένη Πρυτανεία ΑΠΘ, Πορεία 13:00 Αγ. Βενιζέλου

Κάλεσμα σε πορεία για τον ένα χρόνο από τα γεγονότα στον Έβρο και τα νησιά , αλληλεγγύη στους μετανάστες ,Παρασκευή 12/03/21 , 17:00 Καμάρα

Σύλλογος φοιτητ(ρι)ών Φυσικού


Απόφαση ΣΦ ΗΛ-ΜΗΧ | Ανοιχτό Πλαίσιο

Το τελευταίο διάστημα αναπτύσσεται πανελλαδικά ένα φοιτητικό κίνημα με μαζικά και δυναμικά χαρακτηριστικά, ενάντια στην κρατική επίθεση που δέχεται η πανεπιστημιακή κοινότητα. Ένα γεγονός που έγινε ξεκάθαρο τις τελευταίες εβδομάδες με χιλιάδες κόσμο να πλαισιώνει τις πορείες και τις δράσεις του κινήματος, με αποκορύφωμα (έως τώρα) την πορεία της Πέμπτης 25/2 και τα γεγονότα της Πρυτανείας. Παρά την αστυνομική επίθεση και τη βίαιη καταστολή, οι φοιτητές κατάφεραν να κρατήσουν την κατάληψη και να την μετατρέψουν σε ένα ενεργό κέντρο αγώνα. Έτσι, φτάσαμε την Πέμπτη που μας πέρασε η πορεία να πετυχαίνουμε μια ακόμα μικρή αλλά σημαντική νίκη. Μετά από δύο εβδομάδες μπλοκαρίσματος από αστυνομικές δυνάμεις μεγάλη φοιτητική διαδήλωση με πάνω από 3000 κόσμου να καταφέρνει να γυρίσει στην κατειλημμένη πρυτανεία και τις καταλήψεις στις σχολές. Θέλοντας να συμβάλλουμε στη γενικότερη προσπάθεια των φοιτητικών συλλόγων να εναντιωθούν στην κρατική πολιτική, μια ομάδα φοιτητών και φοιτητριών της σχολής μας αποφασίσαμε να συναντηθούμε και να συνδιαμορφώσουμε ένα ανοιχτό πλαίσιο το οποίο θέλουμε να εκφράζει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας και να προβεί σε αγωνιστικές δράσεις.

Ανοίγουμε το πανεπιστήμιο με καταλήψεις στις σχολές μας

Τον τελευταίο χρόνο, ερχόμαστε αντιμέτωπες με τη συνθήκη της τηλεδιάσκεψης και της τηλεργασίας. Κλεισμένες στα σπίτια μας μακριά απ’ τις κοινωνικές μας σχέσεις και την συνδέσεις που είχαμε φτιάξει τόσα χρόνια, βλέπουμε την αποξένωση να εντείνεται και πλέον η εκπαιδευτική διαδικασία να είναι ταυτόσημη με την εντατικοποίηση και μόνο με αυτή. Ο ελεύθερος μας χρόνος συρρικνώνεται και ελέγχεται -με περιορισμούς στην κίνηση μας, με απειλές προστίμων και απαγορεύσεις κυκλοφορίας- ενώ κάθε καθηγητής ή το κάθε αφεντικό θεωρεί ότι οι τηλεκπαίδευση και η τηλεργασία μας κάνει διαθέσιμες οποιαδήποτε στιγμή, ελαστικοποιώντας ακόμα περισσότερο τα ωράρια μας. Δυστυχώς όμως τα προβλήματα της τηλεκπαίδευσης δεν σταματούν εδώ. Είναι αδιανόητο να απαιτούμε απ’ τον καθένα να έχει τα μέσα και την οικονομική δυνατότητα που απαιτούνται για να συμμετέχει στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση.

Επιπλέον δεν γίνεται να μας αφήσει αδιάφορες το γεγονός ότι το κράτος και το πανεπιστημιο αγνοούν τη συνθήκη που μπορεί να βιώνει η καθέ μια από εμάς εντός του σπιτιού της και απαιτούν να μείνει μέσα σε αυτό. Αρνούνται να πάρουν οποιαδήποτε μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας στην υγεία, στα ΜΜΜ, στους χώρους δουλειάς. Το μόνο μέτρο που λαμβάνουν είναι ο περιορισμός της ανθρώπινης κινητικότητας και κοινωνικότητας, γενικότερα όποια δραστηριότητα δεν εντάσσεται στο πλαίσιο της εργασίας και της κατανάλωσης. Σε αυτό το πλαίσιο τα πανεπιστήμια παραμένουν κλειστά καθώς διαχρονικά αποτελούν χώρους συνάντησης για τους φοιτητ(ρι)ές και την υπόλοιπη κοινωνία.

Η πανεπιστημιακή αστυνομία, οι κάμερες και τα πειθαρχικά δεν έρχονται ξαφνικά. Τα τελευταία χρόνια τα μέτρα που παίρνει το πανεπιστήμιο για τη δήθεν ασφάλειά μας είναι συνέχεια της κατεύθυνσης του για την πειθάρχησή μας από φύλακες που καταγράφουν τις διάφορες κινήσεις φοιτητ(ρι)ών μέσα στο campus, τα λουκέτα στα άδεια κτίρια και τα κλειδώματα στις εξωτερικές εισόδους. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα μέτρα δεν ήρθαν για να μας προστατεύσουν αλλά για να καταστείλουν οποιαδήποτε δράση μας δεν ακολουθεί τα πρότυπα της ομαλής λειτουργίας που το κράτος και το κεφάλαιο προσπαθούν να επιβάλλουν. Ασφαλείς αισθανόμαστε στα ζωντανά και ανοιχτά πανεπιστήμια όπου μπορούμε να συναντηθούμε.

Την ανάγκη αυτής της συνάντησης την βρίσκουμε και στα ζητήματα που αφορούν έμφυλες παραβιάσεις. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε να κοινοποιούνται καταγγελίες που αφορούν σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε διάφορους εργασιακούς κλάδους καθώς και στο ΑΠΘ, όπως οι καταγγελίες των φοιτητριών στην Φιλοσοφική Σχολή και στα τμήματα Θεάτρου και Κινηματογράφου. Το έμφυλο ζήτημα είναι κάτι με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωπες καθημερινά στο δρόμο, στο σπίτι, στη δουλειά. Στα τμήματά μας ,πέραν των άλλων, συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωπες με διάφορα σεξιστικά σχόλια από οποιονδήποτε του δίνεται αυτή η εξουσία μέσω των έμφυλων διαχωρισμών. Βλέπουμε να αμφισβητείται λόγω του φύλου της μέχρι και το πόσο ικανή είναι μια γυναίκα ως μηχανικός, είτε από καθηγητές είτε από συμφοιτητές. Δεν ξαφνιαζόμαστε και ούτε είναι η πρώτη φορά που συναντάμε τέτοιες συμπεριφορές. Για αυτούς τους λόγους θέλουμε να δηλώσουμε πως στεκόμαστε αλληλέγγυες σε όσες βιώνουμε αυτές τις καταπιέσεις και προσπαθούμε όλες μαζί να ξεπεράσουμε αυτούς τους διαχωρισμούς.

ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ-ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗ

Ο νέος νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη συνεχίζει τις κυβερνητικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών όσον αφορά την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Η εντατικοποίηση επιβάλλεται με πιο στυγνούς όρους στην συνείδηση των φοιτητ(ρι)ών, με την εφαρμογή του ν+ν/2 και των νέων προγραμμάτων σπουδών κομμένα και ραμμένα για τις ανάγκες του κεφαλαίου και της αγοράς εργασίας. Τα πειθαρχικά, οι διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, η πανεπιστημιακή αστυνομία, έρχονται για να περιορίσουν οποιαδήποτε δραστηριότητα πέρα της στείρας ακαδημαϊκής λειτουργίας του πανεπιστημίου. Η επίκληση στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της επιστροφής στην κανονικότητα είναι στην πραγματικότητα μια πρόφαση για την περιφρούρηση της εκμετάλλευσης και υποτίμησης των ζωών μας. Προσπαθούν να ποινικοποιήσουν τους αγώνες των φοιτητ(ρι)ών που μάχονται ενάντια στη συνεχή μετακύλιση του κόστους φοίτησης, από το μπλοκάρισμα του ελέγχου στη λέσχη, την δωρεάν και ελεύθερη πρόσβαση στα συγγράμματα, μέχρι τους αγώνες των εστιακών για το δικαίωμα στη στέγαση και τη σίτιση. Αυτή η διαμάχη δεν αποτελεί μόνο κομμάτι των φοιτητ(ρι)ών, αλλά και των εργατικών αγώνων ενάντια στις απολύσεις (πχ λέσχη) και απέναντι στην απλήρωτη εργασία των διδακτορικών.

Βλέπουμε, λοιπόν, τόσα χρόνια μια συνεχή μείωση των παροχών προς τους φοιτήτ(ρι)ες, μείωση του εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού μέσα από την υποχρηματοδότηση, ενώ η έρευνα εντείνεται για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Την ίδια ώρα που δίνονται εκατομμύρια για στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την περιθωριοποίηση και εγκλεισμού των μεταναστ(ρι)ών, το πανεπιστήμιο πραγματοποιεί ερευνητικά προγράμματα για τον στρατό, το ΝΑΤΟ σε συνεργασίες με το Υπ. Εθνικής Άμυνας. Όλη αυτή η επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου συνεχίζεται αδιάκοπα εν μέσω πανδημίας, την ίδια ώρα που τα πανεπιστήμια είναι κλειστά 1 χρόνο για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα.

Ενάντια στη σιγή νεκροταφείου που θέλει το κράτος να επιβάλλει στα πανεπιστήμια εμείς επιμένουμε να βρισκόμαστε εντός του πανεπιστημίου για να μπορέσουμε να ξαναβάλουμε τις ανάγκες μας στην επιφάνεια. Στήνουμε κοινότητες αγώνα στις σχολές μας ζωντανεύοντας ξανά μετά από χρόνια τους χώρους του campus. Από την πρυτανεία μεχρί το πολυτεχνείο και πάλι πίσω στη ΣΘΕ μπορεί να δει κανείς να αναπτύσσεται μια άλλη κοινονικότητα και δημιουργικότητα η όποια δεν θα την καταλάβουν ποτέ οι κάθε λογής υποστηρικτές και πολιτικοί εκπρόσωποι του νόμου και της τάξης. Στο πανεπιστήμιο εδώ και δύο εβδομάδες ξαναπαίρνουμε πίσω τις ζωές μας, βρίσκουμε το χώρο να ανασάνουμε, οργανώνουμε τους τρόπους να συνεχίσουμε τον αγώνες μας.

ΑΙΤΗΜΑΤΑ:

  • ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ – ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ!
  • ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
  • ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 31 ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΕΣ
  • ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
  • ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ
  • ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ
  • ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:

  • ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΗΛ/ΜΗΧ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΡΙΤΗ 9/3, ΤΕΤΑΡΤΗ 10/3 ΚΑΙ ΠΕΜΠΤΗ 11/3
  • ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
  • ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ
  • ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ Φ.Σ. ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΛΑΒΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
  • ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟ CAMPUS
  • ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ 8/3 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΙΣ 17:00
  • ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 10/3 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΙΣ 13:00
  • ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 11/3 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΙΣ 13:00
  • ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
  • ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΥΤΕΡΑ 8/3 12:00
  • ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 13/3 ΣΤΟ ΑΙΘΡΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 12:00

Σύλλογος Φοιτητών Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων


Προσυγκέντρωση για την Πανεκπαιδευτική Πορεία

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ. ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 11/3
Ανακοίνωση της Κατάληψης Πρυτανείας

Η Πρυτανεία πάνω από δύο εβδομάδες παραμένει κατειλημμένη από φοιτητικούς συλλόγους, φοιτητές/τριες και τον κόσμο του αγώνα. Έχουμε καταφέρει με πείσμα και αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσουμε, τόσο την πρώτη αστυνομική εκκένωση της Κατάληψης στις 22/2, όπου πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις απέκτησαν το ελεύθερο από την Πρυτανική Αρχή, Υπουργείο και Κρατικούς θεσμούς να καταφύγουν σε ένα όργιο καταστολής με ξυλοδαρμούς, βασανισμούς και συλλήψεις× όσο και την πρόσφατη αποτυχημένη απόπειρα εκκένωσης. Χθες βράδυ, αστυνομικές δυνάμεις όλων των ειδών περικύκλωσαν λίγο πριν την απαγόρευση τον πανεπιστημιακό χώρο, με σκοπό να εκκενώσουν το κτήριο. Η κινητοποίηση της περιφρούρησης της Κατάληψης και η άμεση ανταπόκριση του αλληλέγγυου κόσμου έδιωξαν τους μπάτσους χωρίς να τους αφήσουν καν να προσεγγίσουν καν την Κατάληψη. Η αντανακλαστική πορεία από την Κατάληψη της Σχολής Θεάτρου που έφτασε το βράδυ στην Κατειλημμένη Πρυτανεία, αμφισβήτησε στην πράξη την κρατική απαγόρευση και αυταρχικότητα. Παρά τη νυχτερινή απαγόρευση και την επίθεση της αστυνομίας στην είσοδο της Φιλοσοφικής, ένωσε με τον πιο όμορφο τρόπο την περιφρούρηση της Κατάληψης, τον κόσμο που ήταν έξω με τον αλληλέγγυο κόσμο που έφτασε από το κέντρο.

Ο νόμος Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη αποτελεί ξεκάθαρη επίθεση στο φοιτητικό κίνημα και τους αγωνιστές. Ξεδιπλώνει ένα οργανωμένο κρατικό σχέδιο επιβολής, καταστολής και βίας. Οι διαγραφές, το όριο φοίτησης, τα πειθαρχικά επιχειρούν να αλλάξουν συνολικά τη ζωή μας ως φοιτητές/τριες. Παράλληλα η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, οι κάρτες εισόδου και τα συστήματα παρακολούθησης επιχειρούν να εντείνουν τον έλεγχο και την καταστολή όποιου/ας σηκώσει κεφάλι. Τα γεγονότα πρώτης αστυνομικής εισβολής όσο κι αυτά που ήθελαν να επιχειρήσουν στην τελευταία απόπειρά τους οι αστυνομικές δυνάμεις θεσμοθετούνται ως κανονικότητα με το νέο νόμο.

Η Κατάληψη της Πρυτανείας ακολουθεί το νήμα των φοιτητικών κινητοποιήσεων του τελευταίου διαστήματος, αποτελεί εστία αντίστασης στην κρατική αυταρχικότητα και την αστυνομική βία και κέντρο αγώνα που συνδέει τους φοιτητικούς συλλόγους, τους φοιτητές/τριες με τον κόσμο του αγώνα και ολόκληρη την κοινωνία.

Για άλλη μια Πέμπτη θα βρισκόμαστε στο δρόμο και καλούμε όλους/ες να συμπορευτούν μαζί με το μπλοκ των Φοιτητικών Συλλόγων και της Κατάληψης Πρυτανείας. Θα βρεθούμε στο δρόμο να διαδηλώσουμε ενάντια στον Νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη και τον κρατικό ολοκληρωτισμό.

Καλούμε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους να λάβουν αγωνιστικές αποφάσεις και να στηρίξουν την κατάληψη πρυτανείας.

Καλούμε τους συλλόγους μεταπτυχιακών, διδακτορικών και καθηγητών να στηρίξουν και να κοινοποιήσουν τα αιτήματά μας. Να συναντηθούμε όλοι/ες φοιτητές/τριες, μεταπτυχιακοί/ες, διδακτορικοί/ρισσες, καθηγητές/τριες, εργαζόμενοι εντός και εκτός πανεπιστημίου και κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας στο Κατειλημμένο Κέντρο Αγώνα της Πρυτανείας, ώστε να υψώσουμε συλλογικές αντιστάσεις ενάντια στην Εκπαιδευτική Αναδιάρθρωση, την αυταρχικότητα και βία του Κράτους, της Αστυνομίας και των Πρυτανικών Αρχών.

Kαλούμε τους φοιτητές, τους κοινωνικούς φορείς και τα σωματεία, πολιτικές συλλογικότητες και κάθε αγωνιζόμενο/η της πόλης, να συμμετέχουν στον αγώνα ενάντια στις βίαιες τακτικές του κράτους, την καταστολή και την επιβολή μέτρων ολοκληρωτισμού.

Απαιτούμε:

Κατάργηση του Νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη

Καμία δίωξη στους 31 συλληφθέντες/συλληφθείσες της 22/2

Παραίτηση του Πρύτανη Παπαϊωάννου

Άνοιγμα των σχολών με τήρηση των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων και με μέριμνα της υγείας των φοιτητών και εργαζομένων

Διακοπή των εκπαιδευτικών διαδικασιών από τους καθηγητές

Άμεση ικανοποίηση του αιτήματος του απεργού πείνας – δίψας Δ.Κ.

Πέμπτη 11/3, Πανεκπαιδευτική Πορεία 13:00 άγαλμα Βενιζέλου, με προσυγκέντρωση στις 11:00 στην Πρυτανεία

Συντονιστική Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας, Τρίτη 9/3

Μοιραστείτε το άρθρο