Σε μια περίοδο που η χώρα πλήττεται από την πανδημία, τα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας θεωρούν πως είναι η κατάλληλη στιγμή να προωθήσουν τους σχεδιασμούς εγκαταστάσεων αιολικών έργων σε βιομηχανική κλίμακα σε όλη την επικράτεια της χώρας. Μοναδική ωφελούμενη από τους σχεδιασμούς αυτούς είναι η αιολική βιομηχανία, που ενισχύεται με κάθε τρόπο (θεσμικό, νομικό, οικονομικό).
Στην Άνδρο έχουν ξεκινήσει οι εργασίες, καταστρέφοντας παραδoσιακά μονοπάτια και μοναδικές ξερολιθιές, ενώ σε λίγες μέρες σχεδιάζεται να αρχίσει η εγκατάσταση ανεμογεννητριών ύψους έως και 140 μέτρων στην προστατευόμενη περιοχή Φραγκάκι στη νότια Άνδρο. Το έργο αυτό εντάσσεται στο συνολικό σχέδιο μετατροπής του νησιού σε εργοστάσιο αιολικής βιομηχανίας. Σε προχωρημένο στάδιο αδειοδότησης, βρίσκονται 16 αιολικοί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΣΠΗΕ), συνολικής ισχύος 309 MW, οι οποίοι αντιστοιχούν σε 153 σχεδιαζόμενες εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών διεσπαρμένες σε όλη την επικράτεια της Άνδρου.
Όσο γράφονται αυτές οι γραμμές, εντείνεται η καταστροφή του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος της περιοχής: η καταστροφή των παραδοσιακών λιθόκτιστων μονοπατιών, η εκχέρσωση δεκάδων στρεμμάτων σε περιοχές που γειτνιάζουν με το βιότοπο του απειλούμενου με εξαφάνιση σπιζαετού, αναιρώντας την προστασία του. Ακόμη και τα τελευταία αναχώματα της νομοθεσίας για την περιβαλλοντική προστασία δεν τηρούνται μπροστά στο όραμα της «πράσινης» κερδοφορίας με 16 ανεμογεννήτριες να χωροθετούνται εντός Ζώνης Ειδικής Προστασίας και Καταφυγίου Άγριας Ζωής, μέρος του Ευρωπαϊκού δικτύου Natura 2000, στην κοινότητα Κορθίου. Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί στην επικράτεια του άλλου ζευγαριού στη βόρεια Άνδρο με 62 Α/Γ, σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από αυτήν. Όπως έδειξε και η πρόσφατη καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σχετικά με τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης, οι στόχοι διατήρησης των οικοσυστημάτων που έχει θέσει το κράτος είναι γενικόλογοι και αόριστοι και συνεπώς στην ουσία ανύπαρκτοι, με αποτέλεσμα η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων με κάθε είδους έργα να είναι απόρροια της νομοθεσίας, και όχι παράβασή της.
Οι εταιρείες προχωρούν με αυτούς τους ρυθμούς, καθώς θεωρούν πως -σε συνθήκες πανδημίας- οι αντιστάσεις των τοπικών κοινωνιών και των κινημάτων τους θα είναι μειωμένες. Όπως, ήδη, έχει φανεί στις περιπτώσεις της Τήνου, της Κεφαλλονιάς, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις που δεν πήραν την ανάλογη δημοσιότητα, οι κάτοικοι αντιδρούν δυναμικά σε όλες τις διαδικασίες που οδηγούν στην υποβάθμιση του τόπου τους και της ποιότητας της ζωής τους, από την εγκατάσταση βιομηχανικού τύπου αιολικών εγκαταστάσεων. Ενώ εκκρεμούν μια σειρά νομικές διαδικασίες, όπως η εκδίκαση προσφυγής για την άδεια εγκατάστασης και αίτημα αναστολής εργασιών στο ΣτΕ, η εταιρεία Greek WindΡower συνεχίζει την καταστροφική διαδικασία, παρά τις αντιδράσεις και την εναντίωση των κατοίκων της Άνδρου, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να μηνύει τους αγωνιζόμενους κατοίκους. Οι αγώνες για την προστασία των βουνοκορφών και των νησιών μας δείχνουν πως όταν μια τοπική κοινωνία σύσσωμη αντιστέκεται, μπορεί να μπει φραγμός στα σχέδια της περιβαλλοντικής λεηλασίας, παρά την ολόπλευρη στήριξη που οι εταιρείες έχουν από τις κυβερνητικές επιλογές. Το μέλλον της Άνδρου θα κριθεί από τους αγώνες που θα δώσουμε όλοι και όλες μαζί ενάντια σε αυτό το «πλιάτσικο».
Το «Πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια» χαιρετίζει τον αγώνα των κατοίκων της Άνδρου και συντάσσεται μαζί τους στην προσπάθεια για την αποτροπή μιας ακόμα ενεργειακής δραστηριότητας που υποβαθμίζει το φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον και την ποιότητα της ζωής τους, θέτει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα, προκαλεί μείωση της τοπικής οικονομικής δραστηριότητας και της αξίας γης, βάζοντας πάνω από όλα το κέρδος των λίγων.
Πανελλαδικό Δίκτυο Συλλογικοτήτων για την Ενέργεια
f/b: Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια, https://www.facebook.com/groups/273872317219823
