“Κι ας μη νικήσουμε, θα πολεμάμε πάντα”
Βασίλης Μάγγος
Την παρακάτω επιστολή-καταγγελία έστειλε στην Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων κρατούμενος φοιτητής, ο οποίος καταγγέλει την αντιμετώπισή του από τη διεύθυνση και το συμβούλιο των Φυλακών Κορυδαλλού σχετικά με θέματα που αφορούν τις εκπαιδευτικές του άδειες και το βραχιολάκι, με αποτέλεσμα να μεταχθεί στις Φυλακές Δομοκού, κατά παράβαση του Σωφρονιστικού Κώδικα σύμφωνα με τον οποίο μεταγωγές φοιτητών κρατουμένων λόγω πειθαρχικού δεν πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια του πανεπιστημιακού έτους. Αλλά και σύμφωνα με την εγκύκλιο της ΓΓΑΠ σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί στις φυλακές λόγω κορονοϊού. Εντούτοις η μεταγωγή έγινε! Η παρούσα καταγγελία είναι δεύτερη μέσα σε λίγο διάστημα για τη στάση της διεύθυνσης των Φυλακών Κορυδαλλού απέναντι σε φοιτητή. Η παρεμπόδιση με κάθε τρόπο των κρατούμενων φοιτητών να συνεχίσουν ή να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους απ’ ό,τι φαίνεται αφορά το σύνολο των κρατουμένων φοιτητών και αποτελεί πλέον πάγια τακτική των υπεύθυνων «σωφρονιστών», ανώτερων και κατώτερων, στο πλαίσιο της κατασταλτικής πολιτικής του Υπουργείου και της Γενικής Γραμματείας, η οποία διά της τιμωρίας αποβλέπει στον πειθαναγκασμό των κρατουμένων, ώστε να περισταλούν δικαιώματα, διεκδικήσεις, αντιδράσεις. Μια πολιτική η οποία ουδόλως υπηρετεί τον σωφρονισμό και την επανένταξη, αλλά αποβλέπει στην εξόντωση –ψυχική και σωματική- των κρατουμένων ώστε δι’ αυτής να επέλθει επιτέλους «αποσυμφόρηση».
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ
Το περίφημο σχέδιο της Γ.Γ Aντεγκληματικής και του υπουργείου Προ.Πο συνεχίζεται με απόλυτη επιτυχία. Ονομάζομαι Μ.Χ και είμαι ένας ακόμα φοιτητής που απολαμβάνει την επιτυχία αυτή, κρατούμενος πλέον στο Κ.Κ Δομοκού. Όπως έχω καταγγείλει και στο παρελθόν, έτσι και τώρα καταγγέλλω μια ακόμα απαράδεκτη εισαγγελική συμπεριφορά της κ. Μπαρτζακλή. Τον Οκτώβρη εμφανίστηκα στο συμβούλιο Κ.Κ Κορυδαλλού για να ζητήσω την ανανέωση των φοιτητικών μου αδειών, που ήδη ήμουν κάτοχος αυτών 6 επιτυχώς μηνών με ηλεκτρονική επιτήρηση στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο (τμήμα διαιτολογίας-διατροφής). Έτσι λοιπόν όταν εμφανίστηκα στο συμβούλιο με ενημέρωσαν ότι θα μου δοθούν μόνο οι 3 μέρες άδειας από τις 5 μέρες που ουσιαστικά είχα στο πρόγραμμα του Πανεπιστημίου.
Προσπάθησα να εξηγήσω στο συμβούλιο του ΚΚ Κορυδαλλού ότι μαθηματικά οδηγούμαι σε διακοπή σπουδών και οι λόγοι ήταν δυο: 1. Στο πρώτο εξάμηνο δεν μου δόθηκε απαλλαγή από το κόστος γεωεντοπισμού (βραχιολάκι) και για έναν κρατούμενο με 6 χρόνια φυλακή ήταν ασύμφορο. Η δικαιολογία τους ήταν ότι δεν παρείχα αρκετά έγγραφα, ενώ η αίτηση μου ήταν υπερπλήρης και με όλα τα δικαιολογητικά φυσικά. 2) Λόγω της απαιτητικής σχολής μου, πολλά από τα μαθήματα δεν μου έδωσαν την ευκαιρία να τα παρακολουθήσω, τα όποια ήταν απαραίτητα για να παρακολουθήσω τα επόμενα μαθήματα, π.χ το μάθημα οργανική χημεία που δεν μου δόθηκε, αργότερα ήταν αδύνατον να παρακολουθήσω τη βιοχημεία κάτι που επιβεβαιώνεται και από τους καθηγητές μου, διότι υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα μαθήματα τα οποία για να τα παρακολουθήσεις πρέπει να πηγαίνουν με τη σειρά (δηλ. εν συνέχεια το ένα με το άλλο). Όταν το ανάφερα, η απάντηση που δέχτηκα από την κ. Μπαρτζακλή ήταν εννοείται αρνητική. Όταν τελικά αποφάσισα να φύγω και λέγοντας πως δεν είμαι ευχαριστημένος από την απόφασή τους και πώς θα προχωρήσω σε κάθε νόμιμο μέσω, τότε δέχτηκα λεκτική επίθεση από την κ. Μπαρτζακλή που μου είπε ακριβώς ότι «Να πάτε στον Πειραιά στους φίλους μου να δούμε ποιος έχει δίκιο», όσο για τη μη απόδοση του κόστους της ηλεκτρονικής επιτήρησης, η απάντηση της φυσικά ήταν «όπως μας τρέχετε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια έτσι να βρείτε και χρήματα για να πληρώσετε το κόστος». Έτσι έκανα την προσφυγή που έκανα στο συμβούλιο του Πειραιά και απορρίφτηκε λόγω κορωνοϊού πολύ αργότερα. Να σημειωθεί πως είναι η δεύτερη προσφυγή. Η πρώτη ήταν για το κόστος της ηλεκτρονικής επιτήρησης και η δεύτερη ήταν να διεκδικήσω τις μέρες που μου αναλογούσαν για να παρακολουθώ τα μαθήματα μου στο Πανεπιστήμιο.
Η ζωή των φοιτητών του Κ.Κ. Κορυδαλλού άρχισε να γίνεται κόλαση εντός κολάσεων. Από την αρχή φάνηκε πως και η καινούρια διοίκηση είχε βάλει στόχο τους κρατούμενους φοιτητές-σπουδαστές, υπάρχει χαρακτηριστικά άρθρο στο ιντερνέτ ενός φοιτητή του οποίου αρνήθηκαν να του δώσουν λάπτοπ όταν αυτό ζητήθηκε για την διεξαγωγή εργασίας στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
Προσωπικά, το συμβούλιο της φυλακής μου ανακοίνωσε ότι θα πρέπει να φύγω από το κελί μου στην ΣΤ’ πτέρυγα που ήμουν επί 2,5 χρόνια εκεί, και να μετακινηθώ σε ένα άλλο με δυο άλλους κρατούμενους σε ένα κελί σε άθλια κατάσταση γεμάτο τρύπες και υγειονομικά ακατάλληλο για έναν κρατούμενο-φοιτητή, και επίσης δεν υπήρχε χώρος για τα βιβλία μου ούτε ένα στοιχειώδες τραπέζι για την καθημερινή μελέτη μου. Οι έρευνες έγιναν όλο και πιο συχνές, με τις ευλογίες της διευθύντριας κ. Στέφη και τις εντολές του αρχιφύλακα κ. Λαμπρόπουλου, στο κελί μου βρίσκοντας με να μελετώ.
Ένα βράδυ σε μια έρευνα και έπειτα από δέκα συνεχόμενες έρευνες στο κελί μου μέσα σε 2 μήνες, διέπραξα το «ειδεχθές έγκλημα» να μπω στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Πανεπιστημίου της τηλεκπαίδευσης μέσω κινητού τηλεφώνου για να γραφτώ στο χειμερινό εξάμηνο της σχολής μου λόγω του ότι η αίθουσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν ήταν ανοιχτή λόγω covid-19. Μπήκαν στο κελί μου 3 υπάλληλοι μου πήραν το κινητό τηλέφωνο και ύστερα από μια εβδομάδα μου αποδόθηκαν 105 πόντοι ποινής από την εισαγγελέα κ. Μπαρτζακλή. Μια εβδομάδα μετά, με ειδοποίησαν ότι μετάγομαι στο Κ.Κ. Δομοκού και από τότε βρίσκομαι στο Κ.Κ. Δομοκού.
Αποδεδειγμένα το σωφρονιστικό σύστημα έχει αποτύχει με θύματα εμάς τους κρατούμενους φοιτητές και σπουδαστές σε όλη την Ελλάδα. Όπως είναι γνωστό η ύψιστη σημασία του σωφρονισμού έρχεται μέσω της εκπαίδευσης. Στη δημοκρατική Ελλάδα όταν τολμά κάποιος να έχει γνώμη και να δημοσιεύει την αλήθεια τιμωρείται με τον χειρότερο τρόπο. Συνεχίζω όμως να γράφω ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Η τρομοκρατία και το μπούλινγκ δεν θα περάσει. Όπως είπε και ο Dr James Gilgamesh διάσημος ψυχολόγος-ψυχίατρος: «Η τιμωρία είναι ο χειρότερος υποκινητής βίας που έχει ανακαλύψει η ανθρωπότητα».
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο Κ.Κ. Δομοκού, έχω χάσει ήδη 3 από τα πέντε εργαστήρια λόγω απουσιών από τις τηλεδιασκέψεις και όλο αυτό με οδηγεί στο να χάσω την επομένη υποτροφία μου. Το Κ.Κ. Δομοκού έχει όλη την καλή διάθεση να με βοηθήσει στα φοιτητικά μου καθήκοντα, όμως δεν έχει τις απαραίτητες υποδομές, καθώς υπάρχει ένας και μόνο υπολογιστής ο οποίος εξυπηρετεί και τα επισκεπτήρια μέσω skype. Επίσης η αίθουσα χρησιμοποιείται από την εισαγγελέα της φυλακής, κι έτσι οι ώρες είναι περιορισμένες για διεξαγωγή τηλεδιασκέψεων και χώρου ανάγνωσης και μελέτης.
Έχω ήδη κάνει αίτηση μεταγωγής στο Κ.Κ. Κορυδαλλού όπως επίσης και αναφορά στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για την απάνθρωπη αντιμετώπιση που έχω υποστεί μέχρι τώρα με σκοπό να διεκδικήσω όλα τα δικαιώματά μου ως κρατούμενος φοιτητής. Εάν δεν γίνει η επαναμεταγωγή μου στο Κ.Κ. Κορυδαλλού σύντομα, θα ξεκινήσω απεργία πείνας βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή μου. Οτιδήποτε και να μου συμβεί, υπεύθυνοι θα είναι οι αρμόδιοι.
Με εκτίμηση
Μ.Χ
Φυλακές Δομοκού, 7/12/2020
