Τεράστιες ελλείψεις, εγκληματικές ευθύνες, ασφυκτική κατάσταση και μόνη λύση ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας

Γιατροί της Θεσσαλονίκης μιλάνε για την πανδημία, το δημόσιο σύστημα υγείας και προτείνουν λύσεις

Στα πλαίσια μιας πολύ επιτυχημένης εκδήλωσης από την “Πόλη Ανάποδα” και την Καμπάνια “Κανένας Μόνος/Καμία Μόνη” που πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά, τέσσερεις γιατροί της Θεσσαλονίκης μίλησαν για την πανδημία και ότι συνεπάγεται αυτή. Δεν έλλειψαν οι αναφορές στα προβλήματα του δημοσίου συστήματος υγείας, στην προβληματική-ελλιπή “επίταξη” ιδιωτικών κλινικών, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τόσο το ιατρικό προσωπικό αλλά και οι ασθενείς λόγω των τεράστιων ανεπαρκειών. Φυσικά δεν έλλειψε από τη συζήτηση μια σειρά μέτρων που θα μπορούσαν να εξομαλύνουν σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση ακόμα και τώρα όπως η πραγματική επίταξη ιδιωτικών κλινικών και του προσωπικού του, όπως επίσης και η επίταξη ξενοδοχείων και κτηριακών εγκαταστάσεων για όσους ασθενείς δεν έχουν αναρρώσει πλήρως και για όσους ανήκουν σε μεγάλες ηλικιακές ομάδες που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνοι τους.

Δάφνη Κατσίμπα, πρόεδρος της ΕΝΙΘ :

Κάνοντας μια αναδρομή στους μήνες που μεσολάβησαν πριν από την έξαρση του δεύτερου κύματος, αναφέρει χαρακτηριστικά πως ο μηδενισμός των κρουσμάτων δεν συνέβαλλε ώστε να δοθεί δήθεν χρόνος στην κυβέρνηση για να οχυρωθεί το ΕΣΥ, απεναντίας χαλάρωσε τελείως τα μέτρα προκειμένου να αναπτυχθεί ο τουρισμός φτάνοντας  στον Αύγουστο μια κλιμακούμενη αύξηση των κρουσμάτων.

Αναφορικά με τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν τόσο για την συγκράτηση της διασποράς όσο και την οχύρωση του ΕΣΥ ισχυρίστηκε πως υπήρξε στην κυριολεξία μια εγκληματική άρνηση και αγνόηση από πλευράς κυβέρνησης, η οποία ήταν εσκεμμένη λόγω της ιδεολογικής της τοποθέτησης, και της πολιτικής της στρατηγικής. «Τον Απρίλη, ο κ.Κοντοζαμάνης όταν έγιναν 400 προσλήψεις συμβασιούχων γιατρών και 4000 προσλήψεις συμβασιούχου προσωπικού, είχε πει ότι ήταν πλεονάζον προσωπικό ενώ παράλληλα τα κενά ήταν τεράστια ήδη από τα προηγούμενα χρόνια λόγω των πολιτικών που ασκήθηκαν για την μείωση του δημοσιονομικού κόστους, με ένα ΕΣΥ υποστελεχωμένο, χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό, χωρίς τις απαραίτητες δομές. Έτσι με αυτές τις διαχρονικές ελλείψεις υποδεχτήκαμε το δεύτερο κύμα πανδημίας. Τώρα στα νοσοκομεία βιώνουμε μια εμπόλεμη κατάσταση».

Στη συνέχεια παρουσίασε τα 2 αιτήματα τα οποία επείγουν :

– Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ώστε να καλυφθεί το κενό στις απαραίτητες ειδικότητες.

– Αύξηση των κρεβατιών εντατικής θεραπείας, τα οποία αντιστοιχούν σε 300 στη Θεσσαλονίκη βάση τα διεθνή στάνταρτ.

Κατήγγειλε επίσης πως όταν αυξήθηκαν κατακόρυφα τα κρούσματα που οδήγησαν σε αύξηση των ασθενών στα νοσοκομεία καθότι δεν υπήρχαν κρεβάτια και δομές για να υποδεχτούν τα κρούσματα, οριζόταν, έκλεινε ή συρρικνωνόταν μια κλινική και μετατρεπόταν αποκλειστικά σε κλινική covid. «Έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα να αντιμετωπίσουμε συμπολίτες μας που πάσχουν από χρόνια νοσήματα. Πρώτον γιατί δεν έχουν πρόσβαση στα νοσοκομεία λόγω του ότι έχουν κλείσει τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία. Δεύτερον στις εφημερίες έρχονται ελάχιστοι γιατί φοβούνται την όλη κατάσταση. Τρίτον γιατί δεν έχουμε κρεβάτια να τους νοσηλεύσουμε.

Αναφορικά με τον ιδιωτικό τομέα, τόνισε ότι η επίταξη έπρεπε να μπει εξαρχής στο προγραμματισμό, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κάθε υγειονομική δομή, κάθε εξοπλισμός, όλο το προσωπικό, όλα τα αντιδραστήρια, να μπουν κάτω από τον κρατικό προγραμματισμό και από τον κρατικό σχεδιασμό. «Εμείς λέμε επίταξη χωρίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς καμία αμοιβή, να δουλέψουμε όπως δουλεύουν οι γιατροί του ΕΣΥ στους χώρους των νοσοκομείων, να δουλέψουν και οι ιδιώτες συνάδελφοι μας στους χώρους των κλινικών για να μπορέσουμε να σώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές, γιατί  υπάρχει ο κίνδυνος να χάνουμε ζωές οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν σωθεί, λόγω έλλειψης προσωπικού λόγω της έλλειψης δομών».

Αναλυτικά τα στοιχεία για την κατάσταση των νοσοκομείων στη Θεσσαλονίκη:

-Στο πρώτο κύμα πανδημίας υπήρχαν διαθέσιμα 39 κρεβάτια, εκ των οποίων μόνο τα 15 καινούρια καθώς τα υπόλοιπα είχαν αφαιρεθεί από την κοινή νοσηρότητα, δηλαδή από τους απλούς ασθενείς.

-Κάτι λιγότερο από 100 τα κρεβάτια που διατέθηκαν σε βάρος άλλων κλινικών.

– Υπήρχε κενό το 30% των οργανικών θέσεων όσον αφορά στους γιατρούς.

-Στη Θεσσαλονίκη σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρτ οι κλίνες ΜΕΘ έπρεπε να είναι 300 στο σύνολο τους ενώ ήταν 86.

Κλείνοντας περιγράφει την ασφυκτική κατάσταση των νοσοκομείων την παρούσα στιγμή. «Δεν έχουν κρεβάτια ΜΕΘ για να νοσηλεύσουν την κοινή νοσηρότητα, αλλά δεν έχουν επίσης και μονάδες άλλων ειδικοτήτων όπως  καρδιοχειρουργικές, νευροχειρουργικές, αγγειοχειρουργικές, από τις οποίες κρέμεται η ζωή των ασθενών. Και αυτές εντάχθηκαν στην λειτουργία των ΜΕΘ, έκλεισαν χειρουργεία και σήμερα υπάρχει και πρόβλημα που θα χειρουργούνται οι covid θετικοί ασθενείς που χρειάζονται άμεσα χειρουργείο γιατί έκλεισαν οι χειρουργικές αίθουσες που μετατράπηκαν και αυτές σε εντατικές.»

Θοδωρής Ζδούκος, γιατρός ΕΣΥ και μέλος ΚΙΑ Θεσσαλονίκης :

Έκανε μια ενδελεχή αναφορά σχετικά με τις πολλές ανάγκες που υπάρχουν στον τομέα της υγείας που εκτοξεύθηκαν με την έξαρση της πανδημίας. Το ζήτημα ξεκινάει από τα χρόνια προβλήματα που υπάρχουν στη πρωτοβάθμια υγεία που επεκτείνονται συνεχώς. Η παραμέληση της έχει μεγάλο αντίκτυπο στη κατάσταση που επικρατεί τώρα στα νοσοκομεία καθ’ ότι πολλά περιστατικά θα μπορούσαν να παρακολουθούνται εγκαίρως για να περιοριστεί η επιδείνωση των ασθενών αλλά και η διασπορά του ιού. Πολύ μεγάλη σημασία θα είχε λοιπόν να ακολουθηθεί η διαδικασία στην οποία αναφέρεται ο κ. Σδούκος «Η πρωτοβάθμια θα μπορούσε όπως έχει ειπωθεί ήδη από πολλούς να παίξει έναν ιδιαίτερο ρόλο αν ήταν και αυτή στελεχωμένη. Τόσο για να κάνει τα τεστ, τα οποία όφειλαν να είναι δωρεάν και να μην τα πληρώνει ο κόσμος. Να υπάρχει ουσιαστικά  για κάθε πληθυσμό περιφερειακού ιατρείου και όχι μόνο σε κέντρα υγείας όπως συμβαίνει στα δικά μας. Να υπάρχει ένα κιτ, ένας χώρος όπου θα γίνονται οι λήψεις των τεστ από κατάλληλα εξοπλισμένο προσωπικό και κατάλληλα προστατευμένο με τα αντίστοιχα μέτρα ατομικής προστασίας. Έτσι θα μπορούσε να αποφευχθεί από νωρίς η διασπορά στη κοινότητα σε σημαντικό βαθμό»

Όσον αφορά την υποστελέχωση του δημόσιου συστήματος υγείας υπήρχαν ήδη πριν τη κρίσης της πανδημίας 6.000 οργανικά κενά σε γιατρούς και 20.000-25.000 σε νοσηλευτικό προσωπικό και τραυματιοφορείς. Η έξαρση του ιού έκανε πιο έντονο και πιο αισθητό ένα πρόβλημα δηλαδή που προ υπήρχε χωρίς όμως να γίνονται ακόμα και σήμερα οι απαραίτητες προσλήψεις και επιτάξεις από τον ιδιωτικό τομέα. Ο κ. Σδούκος τονίζει πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν είχαν παρθεί εγκαίρως κάποια μέτρα προς αυτή τη κατεύθυνση και εξηγεί το λόγο για τον οποίο επιμένει σε αυτή τη κατεύθυνση «Πρώτον για να έχεις οργανώσει όλα τα τμήματα και να έχεις εκπαιδεύσει το όποιο προσωπικό έχεις, για να μπορούν να ανταπεξέλθουν πραγματικά σε αυτό το νέο φαινόμενο. Δεύτερον, να μπορείς να έχεις προγραμματίσει τα οξυγόνα. Το Ιπποκράτειο για να καταλάβετε έχει σήμερα σε μια μέρα τόσες ημερήσιες ανάγκες σε παροχή οξυγόνου όσες είχε πριν τη πανδημία σε ένα μήνα. Πολλές φορές πέφτει η παροχή και η πίεση στα ροόμετρα γιατί ακριβώς δεν μπορεί να ανανεωθεί με τον σωστό τρόπο από κάτω με τις μποτίλιες που πρέπει να φέρουν. Υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που θα έπρεπε να γίνουν».

Χριστίνα Κυδώνα, Παθολόγος-Εντατικολόγος στο Ιπποκράτειο :

Μίλησε για τις τεράστιες ελλείψεις που υπάρχουν στον Ιπποκράτειο και τις συνέπειες που έχουν αυτές τόσο για το ιατρικό προσωπικό όσο και για τους ασθενείς. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως «Ο τρόπος που δουλεύει ο ένας ειδικός και ο ένας ειδικευόμενος στην κλίνη των 50 είναι τουλάχιστον 26 ώρες με στολή χωρίς ανάπαυση σε περιστατικά που τουλάχιστον το 30% είναι βαρύτατα και που πλέον εφαρμόζουμε μέσα στις πτέρυγες μη επεμβατικό εξαερισμό, με ειδικά αναπνευστηράκια που είχαμε φροντίσει να εξασφαλίσουμε, έτσι ώστε να κρατάμε τους αρρώστους μη διασωληνομένους όσο το δυνατόν περισσότερο για να αποφύγουμε τις εισαγωγές στην μονάδα μόνο και μόνο από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν καθόλου κρεβάτια διαθέσιμα» .

Ωστόσο, ακόμα και με όλα τα μέτρα που παίρνονται από τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό για να κρατήσουν όσο το δυνατόν πιο ελεγχόμενη τη κατάσταση, το πρόβλημα δεν πρόκειται να περιοριστεί εάν δεν παρθούν ριζικά μέτρα από τη κυβέρνηση καθ’ ότι λόγω πληρότητας πολλοί ασθενείς ενώ είναι ακόμα θετικοί, μόλις διαφύγουν τον μεγάλο κίνδυνο παίρνουν «επιθετικό» εξιτήριο προκειμένου να υπάρχουν έστω και λίγες κλίνες διαθέσιμες στην επόμενη εφημερία. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος καθώς όπως εξηγείται και από την ίδια: «Πολλές φορές βγάζουμε τα εξιτήρια μας, τα οποία είναι ακόμα θετικά, γιατί αν περιμέναμε να αρνητικοποιηθούν δεν θα υπήρχαν κρεβάτια ούτε μέχρι την παραλία. Αυτοί οι άνθρωποι τους οποίους βγάζουμε θετικούς στη κοινότητα ανακυκλώνουν τη διασπορά στη πόλη. Δηλαδή φεύγει ο θετικός πάει στο σπίτι του και είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν μπορεί να κάτσει άλλες 10 ημέρες σε απομόνωση μέσα στο ίδιο του το σπίτι και κολλάει και η υπόλοιπη οικογένεια. Η οποία μπορεί να αποτελείται από ηλικιωμένους, ευπαθείς ομάδες και μικρά παιδιά.»

Τέλος, αναφερόμενη στις τεράστιες ελλείψεις παρουσίασε μερικές λύσεις όπως η επίταξη ιδιωτικών κλινικών για τους ασθενείς που δεν μπορούν να νοσηλευθούν εξαιτίας της τεράστιας έλλειψης σε κλίνες αλλά και για όσους νοσούν. Πρόκειται για ένα αίτημα που έχει ειπωθεί ήδη από πολλούς γιατρούς σχετικά με το οποίο εξηγεί τι συμβαίνει στην περίπτωση του Ιπποκρατείου «ζητήσαμε την επίταξη των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων της Θεσσαλονίκης και βέβαια ήδη από προχθές ζητάμε επίμονα την επίταξη των κλινών ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών της Θεσσαλονίκης διότι πλέον δεν υπάρχει απολύτως τίποτα ακόμα και αυτή τη νύχτα που μιλάμε ελεύθερο. Οι διασωληνώσεις μέσα στον Ιπποκράτειο πλέον, ο ρυθμός τους είναι 3 με 5 την ημέρα χωρίς να υπάρχει πουθενά κρεβάτι διαθέσιμο στη Βόρεια Ελλάδα». Επίσης, πέρα από την επίταξη κλινικών, ιδιαίτερα πολύτιμη θα ήταν η επίταξη ακόμα και ξενοδοχείων για όλους τους νοσούντες που υποχρεώνονται να βγούνε από το νοσοκομείο, για να φιλοξενούνται μέχρι να αναρρώσουν πλήρως. Συγκεκριμένα η πρόταση είναι να « δοθούν ξενοδοχειακές μονάδες όπου να βγαίνουν οι άνθρωποι που είναι σχετικά καλά και να μπορούν να μείνουν σε ένα δωμάτιο που να περάσουν μια βδομάδα-δέκα ημέρες  μέχρι να αρνητικοποιηθούν. Εκεί απλά να τους παρέχεται τροφή και μια γραμματειακή υποστήριξη και μια καθαριότητα και  να τους δίνουν και τα φάρμακα τους από το φαρμακείο. Ένα πράγμα δηλαδή που θεωρούσαμε εφικτό από τις αρχές της πόλης»

Γρηγόρης Γεροτζιάφας, καθηγητής αιματολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης :

Επεσήμανε πως η προετοιμασία για το δεύτερο κύμα της πανδημίας αποδείχτηκε ελλιπέστατη αν όχι μηδαμινή, καθότι έγιναν προσπάθειες πολύ συντονισμένες αλλά σε επίπεδο μονάδων, ανθρώπων, έτσι ώστε να κωδικοποιηθούν οι καταστάσεις τονίζοντας την πλήρη αδιαφορία των πολιτικών ηγετών.

«Το αποτέλεσμα σε όλη αυτή την διαδικασία είναι πως το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό πήγαινε στην μάχη για τον κορωνοϊό ανεκπαίδευτο. Και ενώ στην Ελλάδα επιβάλλονται αρκετά μέτρα προστασίας, το προσωπικό δεν είναι εκπαιδευμένο, ούτε ως προς τη δική του προστασία, ούτε ως προς τι θεραπείες θα εφαρμόσει, πράγμα που σημαίνει πως τα πιο βασικά και εύκολα που όφειλε να οργανώσει μια πολιτική ηγεσία δεν τα έκανε, με αποτέλεσμα να εκθέτει σε κίνδυνο και το προσωπικό. Αυτό νομίζω έχει και ποινικές ευθύνες από πίσω».

Συνεχίζοντας αναφέρει πως όλα τα παραπάνω είχαν ήδη συζητηθεί ενδελεχώς και εκτενώς με την ηγεσία του υπουργείου υγείας και με μέλη της επιτροπής του ΕΟΔΥ. «Τα συζητήσαμε μέσα στην επιτροπή, βγάλανε τις σχετικές γραμμές και αποφάσεις αλλά το υπουργείο τους έγραψε κανονικά, πιο πολλά ακούσαμε από παρεμβάσεις γιατρών στην τηλεόραση και το facebook πάρα από μια οργανωμένη εκπαίδευση στο θέμα.» αναφέρει τονίζοντας τις πολιτικές ευθύνες του υπουργείου.

Σχετικά με την απαγόρευση για εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα σε οπουδήποτε επίπεδο στην διαχείριση των αρρώστων με κορωνοϊό αναφέρει πως σήμερα βρισκόμαστε «στην δραματική κατάσταση να έχουμε το ελάχιστο εξουθενωμένο προσωπικό των νοσοκομείων και από κει και πέρα τίποτα».

Κατόπιν, κάνοντας μια σύγκριση με την κατάσταση του υγειονομικού συστήματος στη Γαλλία, αναφέρει πως εκεί ο ιδιωτικός τομέας είναι ενταγμένος μέσα στην διαχείριση αρρώστων covid ήδη από τα μέσα του πρώτου κύματος καθώς το 30% της δραστηριότητας covid καλύπτεται από τον ιδιωτικό τομέα ενώ γίνονται ακόμη και τροποποιήσεις του προγράμματος χειρουργείων για να καλυφθούν περιπτώσεις covid καταγγέλλοντας πως «στην Ελλάδα δεν υφίσταται κάτι τέτοιο, υφίσταται κάτι πολύ χειρότερο. Οι γιατροί, οι οποίοι κάνουν χειρουργεία στο ΕΣΥ με την ιδιωτική τους πελατεία, μεταφέρουν αυτή την πελατεία στον ιδιωτικό τομέα επειδή πιά ο ΕΣΥ δεν μπορεί να ικανοποιήσει τα παραδοσιακά χειρουργεία, αυτό το παιχνίδι γίνεται».

Τέλος, αναφορικά με το επερχόμενο εμβόλιο ισχυρίζεται πως σύμφωνα με στελέχη των φαρμακευτικών εταιριών που κατασκευάζουν το εμβόλιο, η γενική πρόβλεψη για τους εμβολιασμούς πάει μακρύτερα από τον Γενάρη, προειδοποιώντας  πως θα βρεθούμε αντικειμενικά, στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, σε μια κατάσταση lockdown όλη την άνοιξη.

«Πρέπει να σχεδιάσουμε την επόμενη πολιτική στόχευση εστιάζοντας κυρίως στο πώς να ενεργοποιήσουμε τον πληθυσμό, πως θα δώσουμε την πληροφόρηση ως γιατροί και ως ριζοσπαστική αριστερά» καταλήγει.

Θ.Κ – Σ.Χ.

Μοιραστείτε το άρθρο