ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 47 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Διαδηλώνουν και καταργούν τις χουντικές απαγορεύσεις!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ:

ΑΘΗΝΑ 14:00 πλ. Κλαυθμώνος / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 15:30 Πολυτεχνείο / ΒΟΛΟΣ 17:00 Θόλο / ΚΑΒΑΛΑ 17:00 πλ. Καπνεργάτη / ΧΑΝΙΑ 17:00 πλ. Αγοράς / ΠΑΤΡΑ 18:00 Παράρτημα / ΓΙΑΝΝΕΝΑ 18:00 Δόμπολη / ΡΕΘΥΜΝΟ 18:00 Δημαρχείο / ΑΓΡΙΝΙΟ 18:30 πλ. Δημάδη / ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ ΠΟΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ στο ραδιόφωνο 1431 ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ

ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ…

---

ΑΘΗΝΑ 14:00 ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

Πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Η καραντίνα, τα αντιδημοκρατικά μέτρα και η επίθεση στις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις δεν είναι «προσωρινά». Η κυβέρνηση παραδέχεται ανοιχτά πως θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε για καιρό με περιορισμό των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων. Το δόγμα «δουλειά – σπίτι – δουλειά και σκασμός» έρχεται να αντικαταστήσει το παλιό «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια».

Κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο φανερό πως τα μέτρα που νομοθετεί καθημερινά δεν έχουν να κάνουν για την περίφημη «επιδημία» του Covid-19. Η οικονομική ύφεση που ανέμεναν τα επιτελεία πέρυσι, εξελίσσεται με καταιγιστικούς ρυθμούς και χρησιμοποιείται εργαλειακά ο Κορονοϊός για να περάσουν μέτρα αναδιάρθρωσης της οικονομίας. Η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση των πληρωμένων υπερωριών, οι μαζικές απολύσεις και η συμπίεση των μεροκάματων μετατρέπει τον μισθό σε επίδομα και φιλοδώρημα. Οι μικροεπαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι διαλύονται κάτω από την πριμοδότηση των σουπερμάρκετ και των ιντερνετικών κολοσσών.

Ο δεύτερος κύκλος επίθεσης του παγκόσμιου αστισμού μετά το 2009-2012 έρχεται να αποτελειώσει ότι μπόρεσε να διασωθεί από τους αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Γι` αυτό, σε παράλληλο επίπεδο η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να διαλύσει κάθε εργαλείο του ταξικού κινήματος. Η απαγόρευση των διαδηλώσεων, καταλήψεων, αντισυγκεντρώσεων και απεργιών, οι επιθέσεις σε κοινωνικές καταλήψεις και στα Εξάρχεια, η κατάργηση του ασύλου είναι κομμάτι της απορρύθμισης των εργαλείων της ταξικής πάλης. Η στοχοποίηση της νεολαίας με αφορμή των Κορονοϊό έρχεται να εκδικηθεί για την παρουσία της μετά την εξέγερση του Γρηγορόπουλου: το κλείσιμο των σχολών και η πανεπιστημιακή αστυνομία σκοπό έχει να διαλύσει τις μισητές (για το αστικό κράτος) φοιτητικές συνελεύσεις, ενώ εδώ και έξι μήνες έχει βαλθεί να κλείσει κάθε κοινωνικό της χώρο έξω από τους στρατώνες και το κατηχητικό: καφέ-μπαρ, γήπεδα, πλατείες αποτελούν τον άξονα του κακού για το Μητσοτάκη.

Φυσικά ο αστικός μηχανισμός δουλεύει ρολόι: Λεφτά μοιράζονται στα μίντια και στους εργολάβους και εκταμιεύονται πολεμικοί εξοπλισμοί δισεκατομμυρίων ευρώ για τους καραβανάδες. Την ώρα που δουλεύει η εθνικιστική και ρατσιστική προπαγάνδα, οι μετανάστες στοιβάζονται σε καμπ – φυλακές και μαζί με τους φυλακισμένους ζουν μια απάνθρωπη «φούσκα» σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Τα σύνορα κλείνουν ερμητικά για πρόσφυγες και μετανάστες και φράχτες υψώνονται στον Έβρο.

Με αυτή την πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει καμία ανοχή! Τα λοκντάουν, η καραντίνα, η ποινικοποίηση των συναθροίσεων, του συγχρωτισμού και της μάσκας δεν έχουν υγειονομικό στόχο αλλά την τρομοκράτηση του ταξικού κινήματος και τη διάχυση του φόβου και της εγκατάλειψης μέσα στον κοινωνικό ιστό. Η λύση απέναντι σε ασθένειες δεν είναι η «ατομική ευθύνη» αλλά η κοινωνική πρόνοια και η δημόσια υγεία. Η κρατικοποίηση των φαρμακοβιομηχανιών και των ιδιωτικών κλινικών, ο πολλαπλασιασμός των δημοσιών δαπανών για την υγεία με την εξάπλωση ενός πολυεπίπεδου συστήματος υγείας σε συνδυασμό με την άνοδο της ποιότητας του βιοτικού επιπέδου των πληβείων τάξεων είναι η μοναδική και αποτελεσματική άμυνα.

Δεν χαρίζουμε την πραγματική αγανάκτηση των λαϊκών μαζών στην ακροδεξιά, στους ψεκασμένους και στους εθνικιστές. Κάθε μέρα που αναβάλλουμε τη μετωπική μάχη με την επικίνδυνη κυβέρνηση της ΝΔ δίνουμε χώρο σε κάθε «πατριώτη» να «μάχεται για τον ελληνικό τρόπο ζωής που χάνεται». Οι αγώνες του BlackLivesMatter και του κινήματος ενάντια στης απαγόρευση των εκτρώσεων στην Πολωνία έδωσαν ένα ισχυρό ράπισμα στην παγκόσμια ακροδεξιά και στο κλίμα καραντίνας που προσπαθούσε να επιβάλλει.

Ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου έρχεται σαν συνέχεια της εργατικής Πρωτομαγιάς. Η διαδήλωση της 1η Μαΐου αποτέλεσε το τέλος της καραντίνας και την επαναφορά της «κανονικότητας» των πολιτικών δράσεων και κινητοποιήσεων. Στις 17 του Νοέμβρη απαντάμε στο Χρυσοχοΐδη, στον Μπογδάνο και στο πολιτικό επιτελείο του αστισμού που αναπολεί μέρες απαγορεύσεων σαν του 1980 και θέλει να βάλει το ταξικό κίνημα σε λοκντάουν.

Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις να στηθεί ένα Πολυτεχνείο «ελεύθερο» από μπάτσους τουλάχιστον για το τριήμερο 15 – 17/11 που θα καταλήξει στη διαδήλωση προς την αμερικάνικη πρεσβεία. Όλοι και όλες στη διαδήλωση στις 17 Νοέμβρη, 2μμ στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Δεν ξεχνάμε 47 χρόνια μετά πως το Πολυτεχνείο του 1973 δεν ήταν γιορτή, αλλά εξέγερση και πάλη ταξική!

ΟΡΜΑ – Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού

Το Πολυτεχνείο σταθμός για την κλιμάκωση των αγώνων ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό, μετά την φυλάκιση της Χρυσής Αυγής και την ήττα του Τραμπ

9 Νοεμβρίου

Το Πολυτεχνείο σταθμός για την κλιμάκωση των αγώνων ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό, μετά την φυλάκιση της Χρυσής Αυγής και την ήττα του Τραμπ

Τρίτη 17 Νοέμβρη, Πλατεία Κλαυθμώνος 2μμ

Διαδηλώνουμε μαζί με τους εργαζόμενους και την νεολαία ενάντια σε μιά κυβέρνηση που θέλει να βάλει στη καραντίνα και το γύψο τα δικαιώματα και τις ελευθερίες , που διαλύει τα δημόσια νοσοκομεία την ώρα που τα έχουμε ανάγκη για να σωθούν οι ζωές μας.

Οι πιο επικίνδυνοι ιοί είναι ο ρατσισμός και ο φασισμός, η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση είναι της ΝΔ που άφησε ανεξέλεγκτο το κορονοϊό να σκορπάει το θάνατο.

Πάει πολύ να έχουν το θράσος να ζητάνε και ματαίωση της πορείας του Πολυτεχνείου εκείνοι που ευθύνονται για τους νεκρούς του κορονοϊού που ανεβαίνουν καθημερινά. Οι αγώνες μας θα σώσουν ζωές είτε πρόκειται για πρόσφυγες που πνίγονται στα κλειστά σύνορα της Ευρώπης φρούριο είτε για κόσμο που κινδυνεύει εξ αιτίας του κορονοϊού και της ανευθυνότητας της κυβέρνησης.

Φέτος διαδηλώνουμε στη πορεία τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου μετά από μεγάλες νίκες του κινήματος. Έχουμε κάθε λόγο να πανηγυρίζουμε γιατί στείλαμε τους ναζί της Χρυσής Αυγής στη φυλακή! Χαιρόμαστε για την ήττα του Τραμπ στις ΗΠΑ, μια ήττα του ρατσισμού, του σεξισμού, της ισλαμοφοβίας, μια ήττα που την έκανε δυνατή η δυναμική εμφάνιση του κινήματος Black lives matter! O Mπάιντεν δεν πρόκειται να φέρει αλλαγές και για αυτό παντού κλιμακώνουμε ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή.

Και εδώ συνεχίζουμε για να επιβληθούν σκληρότερες ποινές στην έφεση των χρυσαυγιτών, όπως ζητάει η πολιτική αγωγή. Όπως μετά την πτώση της χούντας δεν σταμάτησε ο αγώνας για την αποχουντοποίηση έτσι και τώρα δίνουμε συνέχεια στην αντιφασιστική νίκη της 7ης Οκτώβρη! Συνεχίζουμε για να ξηλώσουμε την ακροδεξιά των ναζί σε Δήμους και περιφέρειες , να βάλουμε φρένο στους Βελόπουλους αλλά και για να λογοδοτήσουν εκείνοι που τους κάλυπταν στο κρατικό μηχανισμό, στην Αστυνομία, την δικαιοσύνη!

Συνεχίζουμε για να ξηλώσουμε τον Χρυσοχοίδη που επιτέθηκε με μίσος στο πλήθος των αντιφασιστών διαδηλωτών στις 7 του Οκτώβρη την ώρα που άρχισαν να πανηγυρίζουν την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση. Είναι η ίδια πολιτική που έστειλε την Αστυνομία να επιτεθεί στα Γραφεία του ΣΕΚ και σε αντιφασίστες διαδηλωτές στο Γαλάτσι.

Συνεχίζουμε για να την μετατρέψουμε την καταδίκη της Χρυσής Αυγής σε ήττα των ρατσιστικών πολιτικών της κυβέρνησης και της ΕΕ που πνίγουν πρόσφυγες στο Αιγαίο και στον Εβρο, φυλακίζουν και αποκλείουν κατατρεγμένους πρόσφυγες σε Αμυγδαλέζες και Μόριες η Καρα Τεπέ.

Οι εξεγέρσεις και η αντίσταση απλώνεται στη μία χώρα μετά την άλλη! Στη Νιγηρία η νεολαία ξεσηκώθηκε ενάντια στις σφαγή διαδηλωτών στο Λάγκος και το Ιράκ συγκλονίζεται από μεγάλες διαδηλώσεις. Τα “Πολυτεχνεία” της γενιάς μας απλώνονται και οι πρόσφυγες που έρχονται εδώ κουβαλάνε αυτές τις εμπειρίες. Είναι καλοδεχούμενοι!

Είναι ώρα να απαιτήσουμε να ανοίξουν τα κλειστά ξενοδοχεία ώστε να βρουν στέγη άστεγοι, πρόσφυγες και Ρομά. Να βρουν δουλειά οι άνεργοι εργαζόμενοι. Να μπει τέλος στο εξευτελισμό και την εξαθλίωση των προσφύγων στα καμπ στο όνομα της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης που καταδιώκει τους πρόσφυγες στιγματίζοντας τον ως “εισβολείς και πράκτορες του Ερντογάν”.

Να απαιτήσουμε άσυλο, χαρτιά και στέγη για όλους.

Να κλείσουν τα στρατόπεδα προσφύγων, να ανοίξουν τα σύνορα και οι πόλεις, να μπει τέλος στον αποκλεισμό στα νησιά.

Να σταματήσει η εξοντωτική πολιτική κατά των δικαιωμάτων των μεταναστών, με τις καθυστερήσεις στην χορήγηση και ανανέωση αδειών και στη χορήγηση ιθαγένειας.

Όλοι και όλες στην πορεία του Πολυτεχνείου, μαζί με τις κοινότητες μεταναστών και του πρόσφυγες, στην Πλατεία Κλαυθμώνος στις 2μμ!

Κεερφα-Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή

Όλες/όλοι στον γιορτασμό και την πορεία του Πολυτεχνείου, Πλ. Κλαυθμώνος, 2μμ. Στην καραντίνα η κυβέρνηση, όχι οι κατακτήσεις και οι διεκδικήσεις μας!

Όλες και όλοι στον τριήμερο γιορτασμό και την πορεία του Πολυτεχνείου,

Πλατεία Κλαυθμώνος, 2μμ

Στην καραντίνα η κυβέρνηση, όχι οι κατακτήσεις και οι διεκδικήσεις μας!

Ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Σχετικά με τις δηλώσεις Πέτσα – Χρυσοχοΐδη ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα απαγορεύσει την πορεία του Πολυτεχνείου δηλώνουμε ότι η πορεία του Πολυτεχνείου θα γίνει και θα είναι ντάλα μεσημέρι!

Η άθλια κυβέρνηση Μητσοτάκη που με την εγκληματική της πολιτική άφησε τον λαό έκθετο στην πανδημία, καθώς μήνες τώρα δεν προχώρησε σε μαζικές προσλήψεις ούτε πήρε κανένα μέτρο προστασίας για τους εργαζόμενους και τον κόσμο στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στις συγκοινωνίες, στις κοινωνικές δομές…

Η άθλια κυβέρνηση Μητσοτάκη που αξιοποιεί την πανδημία για να πάρει βαριά αντιλαϊκά μέτρα με το αντεργατικό τερατούργημα, τους πλειστηριασμούς, την εκπαίδευση, θέλει να απαγορεύσει τις αντιστάσεις και πρώτα απ’ όλα την πορεία του Πολυτεχνείου!

Δεν θα περάσουν!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τα συνδικάτα, τις μαζικές οργανώσεις του εργατικού κινήματος και της νεολαίας, όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς, να αγνοήσουμε τις κυβερνητικές απειλές και να πραγματοποιήσουμε κανονικά τον τριήμερο γιορτασμό και την πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία!

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει του λαού η πάλη θα την σπάσει. Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες του σήμερα!

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Πολυτεχνείο 2020: Στον δρόμο του Νοέμβρη να σπάσουμε τη χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου (προκήρυξη της ΟΚΔΕ)

Πολυτεχνείο 2020

Στον δρόμο του Νοέμβρη του ’73:

Να σπάσουμε τη χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου.

Να διώξουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, να σταματήσουμε την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, το τσουνάμι αντεργατικών μέτρων.

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Αθήνα: 2μμ πλ. Κλαυθμώνος | Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Πάτρα: 6μμ Παράρτημα | Γιάννενα: 6μμ Δόμπολη

47 χρόνια πριν, η εξέγερση του Πολυτεχνείου έθετε τις βάσεις για την ανατροπή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, και άνοιγε τον δρόμο για νέους μεγαλειώδεις αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα. Οι Έλληνες καπιταλιστές, υπό την πίεση αυτών των αγώνων, και φοβούμενοι την αναζωπύρωση της φλόγας της εξέγερσης, αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν στην εργατική τάξη το σύνολο σχεδόν των εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων που είχε μέχρι σήμερα.

Τα δικαιώματα αυτά προσπαθούν εδώ και πάνω από 30 χρόνια να ξηλώσουν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Σήμερα, παραμονές της επετείου της εξέγερσης, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα βρίσκονται σε πιο δεινή θέση από ποτέ.

Απροστάτευτοι οι εργαζόμενοι μπροστά στην πανδημία και τη νέα οικονομική κρίση

Η κυβέρνηση των «α(χ)ρίστων» της ΝΔ, παρά τις αλαζονικές δηλώσεις ότι κατάφερε να κρατήσει ασφαλή την ελληνική κοινωνία από την πανδημία, είναι η μόνη υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας κινδυνεύουν καθημερινά, όχι γιατί «έτσι γίνεται παντού», όπως μας λένε τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, ή γιατί δήθεν φταίει η απείθαρχη νεολαία. Αλλά γιατί το σύστημα υγείας δεν ενισχύθηκε καθόλου στο διάστημα από το πρώτο κύμα της πανδημίας. Δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση της εξάπλωσης του ιού. H κυβέρνηση δεν έδωσε λεφτά για άνοιγμα ΜΕΘ, πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, περισσότερα τεστ, πρόσληψη εκπαιδευτικών ώστε να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών στις τάξεις, πύκνωμα των συγκοινωνιών. Και δεν τα έδωσε, επειδή προτίμησε τα χορταστικά «δωράκια» σε μεγάλο κεφάλαιο, καναλάρχες, ιδιωτικές κλινικές, την αποπληρωμή του χρέους, προσλήψεις ΕΠΟΠ και αστυνομικών, εξωφρενικά εξοπλιστικά προγράμματα.

Το δεύτερο κύμα, όμως, φέρνει την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη όχι μόνο με τον υγειονομικό κίνδυνο, αλλά και μ’ αυτόν της φτώχειας και εξαθλίωσης. Η νέα κρίση, που είχε ήδη ξεκινήσει, επιταχύνθηκε ραγδαία από την πανδημία. Αν και οι προβλέψεις ανατρέπονται καθημερινά, πάντα προς το χειρότερο, όλα δείχνουν ότι έχουμε μπροστά μας την πιο μεγάλη κρίση στην ιστορία του καπιταλιστικού συστήματος. Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό. Ειδικά ο ελληνικός καπιταλισμός, ήδη σε κατάσταση μισοχρεωκοπίας, έχει χαράξει πορεία κατακόρυφης ύφεσης, που σε συνδυασμό με τα κυβερνητικά μέτρα φέρνουν εκτίναξη ελλειμμάτων, χρεών και λουκέτων, τεράστια αύξηση της ανεργίας, απώλεια εισοδημάτων, καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου. Ο εφιάλτης της κρίσης και της φτώχειας είναι ίσως μεγαλύτερος και απ’ αυτόν του κορονοϊού, αφού ήρθε για να μείνει, ειδικά όσο αυτά τα διεφθαρμένα και ανίκανα αστικά επιτελεία διαχειρίζονται την κατάσταση.

Κυβέρνηση και καπιταλιστές κάνουν την κρίση «ευκαιρία»

Δεν αντιμετωπίζουμε «όλοι μαζί» τον κορονοϊό και την κρίση, όπως μας λέει ο Μητσοτάκης στα διαγγέλματά του. Η κυβέρνηση, ακόμα περισσότερο απ’ ό,τι στο 1ο lockdown, επιτίθεται λυσσασμένα στα δικαιώματά μας. Μόλις τον τελευταίο μήνα, έχει περάσει το τερατούργημα του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, που καταδικάζει εργαζόμενους και φτωχά λαϊκά στρώματα σε μια ζωή με μόνο σκοπό την αποπληρωμή των χρεών τους, ενώ χαρίζει στις τράπεζες ακόμα και την α΄ κατοικία. Στο νέο νομοσχέδιο Βρούτση για τα εργασιακά, θεσμοθετεί επίσημα την κατάργηση του 8ώρου, το φακέλωμα των σωματείων, τη μετατροπή της απεργίας σε άπιαστο όνειρο, τη νομιμοποίηση από την πίσω πόρτα της εργοδοτική ανταπεργίας (λόκ άουτ), την επιβράβευση της ρουφιανιάς και απεργοσπασίας. Ετοιμάζει σειρά από ακόμα αντιδραστικότερα νομοσχέδια, συμπληρώνοντας τις προηγούμενες αντεργατικές ΠΝΠ, χτυπώντας παντού. Είναι μια κυβέρνηση που λειτουργεί κατά παραγγελία και εκτελεί απροκάλυπτα πλέον τις επιταγές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Η αστυνομοκρατία, καταστολή και πατριδοκαπηλία θυμίζουν 7ετία

Η απόπειρα απαγόρευσης της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου δια στόματος Χρυσοχοΐδη είναι το κερασάκι στην τούρτα της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση. Αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους και νέους, αυτοί, οι μόνοι ένοχοι για τον εκτροχιασμό της πανδημίας, να απαγορεύουν δήθεν για την ασφάλειά μας τον γιορτασμός τη σημαντικότερης στιγμής του εργατικού κινήματος στη χώρα μας τα τελευταία 50 χρόνια.

Η κρατική καταστολή είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα στην αντεργατική θύελλα. «Καρότο» δεν υπάρχει πια, αλλά μόνο «μαστίγιο». Τα σώματα ασφαλείας είναι τα μόνα που ενισχύονται, λες και ο ιός αντιμετωπίζεται με ΜΑΤ και ΔΙΑΣ. Η κυβέρνηση επανέφερε προκλητικά τη θεωρία των «δύο άκρων». Αμέσως μετά την καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας της ΧΑ, όπου εξαπέλυσε όργιο καταστολής στη μεγαλειώδη συγκέντρωση, δηλώνει ότι τώρα θα πατάξει τον «κόκκινο φασισμό». Δηλαδή τους αγωνιστές και τις οργανώσεις της αριστεράς (ειδικά της επαναστατικής), το εργατικό κίνημα, όποιον διεκδικεί.

Παράλληλα, συνεχίζει τα επικίνδυνα παιχνίδια ανταγωνισμού με τον τούρκικο καπιταλισμό. Προσπαθεί -μάταια όπως φαίνεται- να κερδίσει ξανά την εύνοια των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, να επιβεβαιωθεί ως ο πιο πρόθυμος και δεδομένος σύμμαχος της δολοφονικής συμμαχίας στη ΝΑ Ευρώπη. Καταχρεώνει τον ελληνικό λαό με νέους εξοπλισμούς, μας βάζει καθημερινά αντιμέτωπους με τον κίνδυνο «επεισοδίων» ή μιας σύγκρουσης, για να κερδίσουν Έλληνες και ξένοι καπιταλιστές από τους υδρογονάνθρακες, αυτοί που την ίδια στιγμή απαιτούν μείωση των μισθών και αρπαγή των σπιτιών μας.

Μπορούμε και πρέπει να τους ανατρέψουμε, πριν να είναι αργά

Δεν υπάρχει περιθώριο αναμονής, πίστωσης χρόνου. Όσο η κυβέρνηση επιβάλλει lockdown σε μας, τους «από κάτω», αυτή συνεχίζει και οξύνει τις επιθέσεις της εναντίον μας. Είναι πια σαφές, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η υποτιθέμενη «αντιπολίτευση», δεν ενδιαφέρονται για την προστασία της υγείας και της ζωής μας, αλλά για τη σωτηρία του χρεωκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού, ισοπεδώνοντας τα δικαιώματα μας, βάζοντας στο γύψο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Η μόνη λύση είναι να ακολουθήσουμε το κόκκινο νήμα του Νοέμβρη του ’73, για να αποτινάξουμε το ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν.

• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντοαπαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Εδώ και τώρα μαζικές προσλήψεις ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού. Άμεση επίταξη των ιδιωτικών κλινικών χωρίς αποζημίωση, εθνικοποίηση όλης της υγείας και φαρμακοβιομηχανίας. Μαζικά τεστ για όλους.
• Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για εξοπλισμούς. Διαγραφή του χρέους – Έξω από Ευρώ/ΕΕ.
• Κάτω ο νέος νόμος για τα εργασιακά. Να καταργηθούν όλα τα αντεργατικά μέτρα που πέρασε η κυβέρνηση την περίοδο της πανδημίας.
• Έξω βάσεις, ιμπεριαλιστές, ΝΑΤΟ. Πάλη ενάντια στον εθνικισμό και την απειλή του πολέμου.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης δεν θα περάσει! Όλοι στις διαδηλώσεις 17/11

Τετάρτη, 11 Νοεμβρίου, 2020

Με σημαία τον κόκκινο Νοέμβρη του 1973!

Η χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης δεν θα περάσει!

Όλοι στις διαδηλώσεις της 17ης Νοέμβρη για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Αθήνα: 2μμ πλ. Κλαυθμώνος | Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Πάτρα: 6μμ Παράρτημα | Γιάννενα: 6μμ Δόμπολη

Φέτος συμπληρώνονται 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον ταξικό αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας που ανέτρεψε τη Χούντα και έχτισε τα θεμέλια όλων των μέχρι πρότινος κοινωνικών μας κατακτήσεων. Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων, η κυβέρνηση ΝΔ ξεδιπλώνει τη νεοφιλελεύθερή της βαρβαρότητά, ξεγυμνωμένη πλέον από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, προσπαθώντας να ξηλώσει κάθε δικαίωμα και κατάκτηση που κέρδισε ο ελληνικός λαός με σκληρούς αγώνες και το αίμα του. Όλο αυτό το διάστημα δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την υγειονομική περίθαλψη της κοινωνίας, ενώ τα κρούσματα και οι νεκροί αυξάνονται, οι ΜΕΘ γεμίζουν και η οικονομία καταρρέει, χωρίς να φαίνεται κάποια λύση στον ορίζοντα που θα μας βγάλει από αυτήν την ζοφερή κατάσταση. Αντίθετα, προωθούν το δόγμα της «ατομικής ευθύνης» και φορτώνουν τις ευθύνες στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Από το προηγούμενο lockdown, εκμεταλλευόμενοι την πανδημία, περνάνε μία σειρά μέτρων που διαλύουν πλήρως την εργατική νομοθεσία. Όλο και περισσότεροι νέοι γίνονται θύματα της τεράστιας ανεργίας (η ανεργία φτάνει στο 40%), αυξάνονται κατακόρυφα οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οδηγώντας σε μία περαιτέρω φτωχοποίηση-καθίζηση του βιοτικού επιπέδου όλης της ελληνικής κοινωνίας. Η ψήφιση του νέου Πτωχευτικού κώδικα, αλλά και του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου-έκτρωμα, αποτελούν επί της ουσίας ένα νέο μνημόνιο που συμπληρώνει τις δεκάδες αντεργατικές Π.Ν.Π. Ταυτόχρονα ενισχύουν με κάθε τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο, ημέτερους στις ΔΕΚΟ, τα ΜΜΕ δίνοντας δεκάδες δις ενισχύσεις και φόρο-ελαφρύνσεις. Η υγεία-παιδεία-ασφάλιση-δικαιώματα θυσιάζονται στην αποπληρωμή των τοκογλύφων της Ε.Ε. και της «διάσωσης» του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού.

Ο νόμος Κεραμέως και η επίθεση στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση

Τα Πανεπιστήμια βρίσκονται σε μια παρόμοια διαλυτική κατάσταση. Βασικός στόχος της κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων, αποτελεί η ολοκληρωτική διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Ανίκανοι να διαχειριστούν την τεράστια οικονομική κρίση, καταργούν την δημόσια εκπαίδευση, μετατρέποντας τα Πανεπιστήμια σε «σούπερ-μάρκετ» δεξιοτήτων. Ο διαρκής αντιεκπαιδευτικός νόμος Κεραμέως που ψηφίζεται αποσπασματικά από την περασμένη χρονιά, μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στην γενίκευση των διδάκτρων, στα κλεισίματα σχολών και στα ξεπουλήματα – ιδιωτικοποιήσεις: Θεσπίστηκαν ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών και θερινών σχολείων με δίδακτρα, συνδέθηκε η αξιολόγηση με την χρηματοδότηση οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερο πετσόκομμα δαπανών, εξισώθηκαν τα πτυχία ΑΕΙ με αυτά των κολεγίων, καταργώντας ουσιαστικά το άρθρο 16 του συντάγματος. Το μεγάλο χτύπημα, όμως που συμπληρώνει όλα τα προηγούμενα, αποτελεί το νέο ν/σ Κεραμέως που θα κατέβει προς ψήφιση τους επόμενους μήνες. Μέχρι τώρα οι διατάξεις του νομοσχεδίου είναι οι εξής:

• Το 20% της χρηματοδότησης (πλέον, επιχορήγησης) που θα χορηγείται στα πανεπιστήμια θα ορίζεται μετά από αξιολόγηση με σκληρά νεοφιλελεύθερα κριτήρια που θα οδηγεί σε κατάργηση ή ιδιωτικοποίηση ιδρυμάτων: Την αναλογία φοιτητών που έχουν ξεπεράσει το ν+2 και των φοιτητών κάτω από ν+2, οι βαθμοί εισαγωγής, τον αριθμό των ξενόγλωσσων και προγραμμάτων αριστείας, το ποσοστό επαγγελματικής απορρόφησης των αποφοίτων στο αντικείμενο των σπουδών τους. κ.α.
• Αλλάζει ο τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ: Προσπαθούν να επιρρίψουν τις τεράστιες ευθύνες για την διάλυση των πανεπιστημίων στους ίδιους τους μαθητές και φοιτητές και ταυτόχρονα να αποκλείσουν από την εκπαιδευτική διαδικασία τα παιδιά των εργαζομένων. Θεσπίζεται η Βάση του 10, ενώ τα τμήματα θα καθορίζουν την βάση εισαγωγής για ένα ή και περισσότερα από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
• Θεσπίζεται «η παρουσία μάνατζερ στα πανεπιστήμια επί θεμάτων που σχετίζονται με την οικονομικά των ιδρυμάτων»: Για να μπορέσουν τα πανεπιστήμια να λειτουργήσουν σαν αγορά, πουλώντας παροχές και πανάκριβα προγράμματα σπουδών, αναζητώντας χρηματοδότηση πρέπει να αλλάξει και το πλαίσιο λειτουργίας και διοίκησης των πανεπιστημίων.
• Διαγραφές φοιτητών που ξεπερνούν το ν+2.
• Διάλυση των πτυχίων μέσω της παροχής τίτλων σπουδών (πτυχία αλά καρτ) που θα προκύπτουν από την άθροιση διαφόρων μαθημάτων από ξεχωριστά τμημάτων. Αυτοί οι τίτλοι δεν θα έχουν σαφές γνωστικό αντικείμενο και κυρίως δεν θα έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

Αυτό το «Business Plan», όπως το αποκαλεί το ίδιο το Υπουργείο, στερεώνει το Πανεπιστήμιο της Αγοράς και την εμπορευματοποίηση της παιδείας. Οι πρυτάνεις με σκοπό να «πιάσουν τους στόχους», θα προβούν σε καταστροφικές αποφάσεις (πχ. διαγραφές φοιτητών), θα ενισχύσουν το δόγμα της αριστείας και του ανταγωνισμού, θα αναγκάσουν όλο και περισσότερους φοιτητές να βάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να σπουδάσουν και τέλος οι φτωχοί ουσιαστικά δεν θα μπορούν να σπουδάζουν.

Καταστολή, τρομοκρατία και πατριδοκαπηλία που θυμίζουν την χούντα της 7ετίας

Αυτή η ολοκληρωτική επίθεση στοχεύει στην διάλυση της κοινωνίας και στο στραγγαλισμό της εργατικής τάξης. Έτσι, η κυβέρνηση θωρακίζει το σχέδιο της απέναντι σε οποιαδήποτε αντίδραση, ενεργοποιώντας και ενισχύοντας τους μηχανισμούς καταστολής της. Προσπαθούν να παγιώσουν ένα βάρβαρο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, που από την μία χτυπά αλύπητα όποιον διεκδικεί και αγωνίζεται, και από την άλλη σπέρνει την τρομοκρατία ενάντια σε εργαζομένους, φτωχούς και νεολαία. Ήδη από πέρσι έχουν ψηφιστεί μια σειρά μέτρων που χτυπάνε τις κατακτήσεις του κινήματος, τα εργαλεία και τις δομές του συλλογικού αγώνα. Καταργούν το Άσυλο και φέρουν την αστυνομία στα Πανεπιστήμια, καταργούν το δικαίωμα στην Απεργία με τη καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ενώ ταυτόχρονα σπεύδουν να καταργήσουν ουσιαστικά και τον συνδικαλισμό.

Παράλληλα ψήφισαν τον χουντικό νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων, σύμφωνα με τον οποίο πρέπει να δίνεται άδεια από την αστυνομία για την υλοποίηση μιας συγκέντρωσης – διαδήλωσης και ζητούνται τα στοιχεία των αγωνιστών. Κορωνίδα του κατασταλτικού ρεσιτάλ της Κυβέρνησης αποτελεί η ανακοίνωση για την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, έλεγχο εισόδου, κάμερες εντός των πανεπιστημίων και επιβολή πιο αυστηρών ποινών, όταν ένα αδίκημα πραγματοποιείται εντός των πανεπιστημίων, από ότι αν γίνει έξω από αυτά με στόχο την καταστολή των αγώνων και του φοιτητικού συνδικαλισμού.

Η χούντα των Α(χ)ρίστων, δεν δίστασε να προχωρήσει και στην απαγόρευση της διαδήλωσης της 17 Νοεμβρίου! Αυτή η δικτατορική απόφαση αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση. Το ταξικό μίσος που εξαπολύουν μέσα από τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς, δείχνουν το σκληρό και βάρβαρο προφίλ του «δημοκρατικού τόξου».

Ταυτόχρονα, με όλα τα παραπάνω, η ελληνική αστική τάξη δε διστάζει να προχωρήσει σε πολεμικούς σχεδιασμούς απέναντι στο τουρκικό καπιταλισμό, φέρνοντας όλο και πιο κοντά ένα «θερμό επεισόδιο». Μετατρέπει την Ελλάδα σε μία απέραντη βάση του ΝΑΤΟ, συμμαχεί με τους μεγαλύτερους δολοφόνους του πλανήτη και ξοδεύει κολοσσιαίες ποσότητες χρημάτων σε πολεμικούς εξοπλισμούς, σε φράχτες στον Έβρο, στον στρατό και στην αστυνομία. Αφού χτυπούν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα, τώρα θα μας ζητήσουν να πολεμήσουμε, να πεθάνουμε δηλαδή για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα τους κόντρα στην «τουρκική επιθετικότητα».

Καμία ανοχή, είναι επικίνδυνοι και πρέπει να τους ανατρέψουμε! Τώρα που χτυπούν όλα μας τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, η εξέγερση του πολυτεχνείου μας δείχνει τον δρόμο! Οφείλουμε να βαδίσουμε ξανά στον δρόμο του Νοέμβρη, ώστε να ανασυγκροτήσουμε το φοιτητικό κίνημα για να δώσει μια απάντηση σε όλη αυτή τη τρομοκρατία. Μέσα από συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις να χαράξουμε το δικό μας σχέδιο κόντρα στα βάρβαρα σχέδια της κυβέρνησης. Να ανασυγκροτήσουμε δυνάμεις και να ετοιμαστούμε για τα Πολυτεχνεία της γενιάς μας που θα ανατρέψουν αυτό το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα.

• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντικές απαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Κάτω η κρατική καταστολή – Υπεράσπιση του Ασύλου – Υπεράσπιση του δικαιώματος στη διαδήλωση
• Κάτω ο νέος ν. Κεραμέως – Όχι στα Δίδακτρα – Όχι στις αξιολογήσεις
• Υγειονομικά μέτρα για όλους – Ανοιχτά πανεπιστήμια
• Όχι στον πόλεμο – Έξω οι βάσεις και οι Ιμπεριαλιστές – Αλληλεγγύη των λαών και των εργατών

Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη (ΣΣΠ)

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ | Τοπικός Συντονισμός Αθήνας της Α.Π.Ο – Ο.Σ.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 17ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων | Τοπικός Συντονισμός Αθήνας

Τα Πολυτεχνεία δεν «επιτρέπονται» από κάποιον για αυτό και δεν μπορούν να απαγορευτούν από κανέναν.

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ | ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ιστορικά, έναν και μοναδικό λόγο έχει το κράτος να ενδιαφερθεί για την υγεία των υπηκόων του: ότι αυτοί δουλεύουν και παράγουν τα κέρδη των αφεντικών και πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν. Όμως και αυτός ο υπολογισμός υπάγεται στους όρους κέρδους-ζημιάς. Εάν η περίθαλψη αποδεικνύεται πολύ ακριβή τότε προτιμούν να την αφήσουν να ξεπέσει στα επίπεδα που βρίσκεται σήμερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Εν μέσω τρομερής ανεργίας η παραγωγή μπορεί να συνεχιστεί με όσους και όσες παραμείνουν υγιείς χωρίς υπερβολικό κόστος. Ταυτόχρονα προκύπτουν δύο νέες ευκαιρίες για το κράτος και τα αφεντικά. Η πρώτη έχει να κάνει με την ακόμη μεγαλύτερη υποτίμηση των μισθών των «εξαρτημένων» εργαζόμενων. Όταν κόσμος πεθαίνει και μένει άνεργος, προφανώς είναι ώρα για περαιτέρω μειώσεις, έτσι η πανδημία μετατρέπεται σε rapid υγειονομικό μνημόνιο. Επιπλέον, οι εξουσιαστές δεν παύουν να «οραματίζονται». Σκεπτόμενοι ότι δεν πρέπει αυτή η χρυσή ευκαιρία να χαθεί μέσα στην πιθανή προσωρινότητα της κατάστασης σπεύδουν να νομοθετήσουν, μονιμοποιώντας τη φρίκη του δεκαώρου, της απλήρωτης εργασίας, των υποχρεωτικών υπερωριών και φυσικά της έμμεσης αλλά εντελώς αποτελεσματικής απαγόρευσης της απεργίας. Έτσι διασφαλίζεται ότι θα ενταθεί απρόσκοπτα η αναπαραγωγή της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης με ακόμη χειρότερους όρους, πέρα από το χρονικό διάστημα που θα κρατήσει η πανδημία.

Ένα ερώτημα προκύπτει πολύ ξεκάθαρο από τις εξελίξεις. Εφόσον το κράτος όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται να προστατεύσει τους υπηκόους του αποτελεσματικά, αλλά σχεδιάζει με λεπτομέρειες τον ταξικό στραγγαλισμό τους, διατρανώνοντας ταυτόχρονα τον αναλώσιμο χαρακτήρα των εργαζομένων και την περισσευούμενη ύπαρξη των ανέργων και των συνταξιούχων, τι μπορούν να κάνουν οι φτωχοί για να διασφαλίσουν ότι δεν πρόκειται να πεθάνουν σαν ζώα σε κάποια ουρά ή σε κάποια θλιβερή αίθουσα αναμονής ή σπίτι τους περιμένοντας μια βοήθεια που δεν μέλλει να έρθει; Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους, κοινή σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του κόσμου και απολύτως απαραίτητη όταν τα πράγματα φτάνουν στο μη περαιτέρω: να εξεγερθούν! Κι εδώ έρχεται να μεγαλουργήσει το βασικό σκέλος της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας. Η νομιμοποίηση της αστυνομικής παρουσίας και επέμβασης σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής, η διάλυση του κοινωνικού χώρου και η επιλεκτική απαγόρευση των σημαντικότερων τρόπων αντίστασης και διεκδίκησης των καταπιεσμένων, οι συνεχείς ανηλεείς ξυλοδαρμοί αγωνιστών χωρίς καμία αφορμή (Αθήνα, Γαλάτσι 1η Νοέμβρη, Πάτρα 7 Νοέμβρη κ.α) αποκαλύπτουν τους βαθύτερους πόθους της κρατικής προσταγής για την εφαρμογή ολοκληρωτικών πολιτικών έναντι της κοινωνικής βάσης.

Από τις αρχές Νοέμβρη σε ολόκληρη τη χώρα έχει κηρυχθεί καθολικό lock down για δεύτερη φορά. Κι αν την πρώτη φορά το κοινωνικό σώμα προβληματισμένο από την άγνωστη απειλή έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα αυτοπροστασίας, ενώ περιστέλλονταν de facto οι κοινωνικές και πολιτικές του ελευθερίες, ελπίζοντας στην κρατική συνδρομή, σήμερα αναγκάζεται να επανέλθει σε συνθήκες εγκλεισμού και ακόμη αυστηρότερου αυταρχισμού, ενώ έχει παρακολουθήσει τους προηγούμενους μήνες ένα όργιο κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος προς διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, (σκοίλ ελικίκου, κατασκευαστικές) βαρόνους των ΜΜΕ και άλλες μεγαλομανείς ηλιθιότητες (βλέπε περιπάτους). Μέσα σε αυτήν την άθλια για τους πληβείους κατάσταση, όπου οι ανεπαρκείς ΜΕΘ είναι πλήρεις με ευθύνη εξολοκλήρου δική τους έρχεται ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Μ. Χρυσοχοΐδης να ανακοινώσει την απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου. Με αυθάδικη κουτοπονηριά μάλιστα ταξινομεί την 17η Νοέμβρη πλάι στις εθνικές και θρησκευτικές παράτες της 28ης Οκτωβρίου και του Πάσχα. Όμως η 17η Νοέμβρη δεν υπάρχει για να «μας θυμίζει όσα μας ενώνουν» σαν υμνητικό τραγουδάκι του Σαββόπουλου από τα «τραπεζάκια έξω», αλλά για να ορκιζόμαστε στους νεκρούς της Χούντας ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ξανά να επιβληθεί ο κρατικός τρόμος, η αστυνομοκρατία, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η έσχατη καταπίεση και η γυμνή απανθρωπιά. Η απαγόρευση της διαδήλωσης δεν είναι μέτρο καταπολέμησης της πανδημίας, αλλά κρατική ανακοίνωση για μονομερές πάγωμα της κοινωνικής και ταξικής πάλης από την πλευρά των εργαζομένων και της νεολαίας, των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Αυτοί άλλωστε δεν πρόκειται να σταματήσουν την προώθηση των αντιδραστικών νομοσχεδίων, ήδη για τον Δεκέμβρη έχουν δρομολογήσει την ολοκληρωτική ανατροπή του εργατικού κώδικα και από εμάς θα ζητήσουν να κάτσουμε μέσα και να τους βλέπουμε να επιτίθενται στις ζωές μας χωρίς αντίπαλο.

Οι πολιτικές τους αποτελούν την πιο ξεκάθαρη αποκάλυψη της υποκρισίας τους, καθώς τολμούν να χρησιμοποιούν ως επιχείρημα της καταστολής την υγεία του κοινωνικού συνόλου. Αυτήν για την οποία εμείς είμαστε ικανοί να θυσιάσουμε τα πάντα ενώ αυτοί δεν είναι ικανοί να φροντίσουν για το παραμικρό. Η μόνη πραγματική ανανέωση εξοπλισμού που έγινε αυτό το χρονικό διάστημα δεν αφορούσε τα νοσοκομεία αλλά την αστυνομία. Νέα κράνη, νέες ασπίδες, νέα χημικά… για την αποτελεσματική εφαρμογή των πιο παλιών μεθόδων καταπίεσης: ξύλο, βασανισμοί, απαγορεύσεις. Το κράτος δεν μπορεί και δεν θέλει να προσφέρει ΟΥΤΕ ΥΓΕΙΑ ΟΥΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στους πληβείους, θέλει να δουλεύουμε χωρίς κανένα δικαίωμα και να το βουλώνουμε, ενώ διαμορφώνει συνθήκες εξαθλίωσης και κανιβαλισμού για να επιβάλλει την τρομοκρατία του. Απαγορεύει σήμερα 47 χρόνια μετά την εξέγερση την πορεία του Πολυτεχνείου, ενώ έχει ήδη ψηφίσει το γνωστό νομοσχέδιο περιστολής των διαδηλώσεων. Στο Πολυτεχνείο οι αναρχικοί θα είμαστε παρόντες, όχι εξαιτίας κάποιου ιδεοληπτικού καπρίτσιου, αλλά γιατί αν δεν διασφαλίσουμε σήμερα ότι οι καταπιεσμένοι θα μπορούν να αντιστέκονται ενάντια στους δημίους τους, τότε είμαστε ήδη νεκροί! Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ. Γνωρίζουμε ότι δεν έχετε ούτε ίχνος των ηθικών διλημμάτων όπως αυτών που πρόσφατα επικαλεστήκατε σε μια άλλη, βολική για εσάς, συνθήκη και δεν διστάζετε να αιματοκυλήσετε τους φτωχούς με τους ένστολους μπράβους σας, πολύ πιο σύντομα όμως από ότι περιμένετε οι φωνές που επιχειρείτε να φιμώσετε σήμερα θα ακουστούν πιο δυνατές μέσα από το σκοτάδι της δυστοπικής κανονικότητας σας. Όπως δεν πολεμάμε την πανδημία μαζί με το κράτος αλλά παρά τη θέλησή του, με πυξίδα την αλληλοβοήθεια και εργαλείο τις δομές αλληλεγγύης και αντίστασης έτσι δεν περιμένουμε καμία άδεια για να τιμήσουμε τους νεκρούς μας και να διαδηλώσουμε εναντίον του. Τα Πολυτεχνεία δεν «επιτρέπονται» από κάποιον για αυτό και δεν μπορούν να απαγορευτούν από κανέναν.

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 17ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων | Τοπικός Συντονισμός Αθήνας

Κάλεσμα για το Πολυτεχνείο 2020

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ζει!

Η διαδήλωση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973, ενάντια στις απαγορεύσεις και την καταστολή της Κυβέρνησης, θα γίνει, από τους εργαζόμενους και νεολαίους, που τιμούν εδώ και 47 χρόνια, την άσβεστη φλόγα της.

Μέσα στην αποτυχία της να αντιμετωπίσει την πανδημία με την ανεξέλεγκτη διαχείριση της “επανεκκίνησης” μιας καταρρέουσας οικονομίας, η κυβέρνηση των δούλων του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, αμφισβητεί τις πολιτικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης από την ανατροπή της χούντας και μετά, ενώ επιχειρεί να περάσει σωρεία αντεργατικών μέτρων εν τω μέσω πανδημίας. Δεν θα περάσει! Το αίμα του Νοέμβρη δεν χύθηκε επί ματαίω και η διαδήλωση για όσα η μνήμη του αντιπροσωπεύει, είναι αδιαπραγμάτευτη υπόθεση όλων των εργαζομένων και της νεολαίας, ιδιαίτερα στον νυν καιρό.

Συγχρόνως με την άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το υγειονομικό σύστημα της χώρας, διαμορφώνοντας μια τραγική κατάσταση για τον λαό με τον λοιμό του κορωνοϊού, οι εργαζόμενοι πετιούνται στην ανεργία και όσοι ακόμα δουλεύουν, παίρνουν μισθό πείνας.

Η εργατική τάξη, είναι σε τροχιά αναμέτρησης με την κυβέρνηση της δεξιάς. Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, είναι επίκαιρα όσο ποτέ και μαζί με την απαίτηση για Υγεία σε μια ανθρώπινη Ζωή, προσδιορίζουν την πολιτική σημασία της φετινής διαδήλωση της 17 Νοέμβρη και την αναγκαιότητα της κινητοποίηση όλων στους δρόμους.

Η Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά, μαζί με όλες τις οργανώσεις και εργατικές συλλογικότητες που καλούν στην φετινή διαδήλωση του Πολυτεχνείου, καλεί την Τρίτη 17 Νοέμβρη στις 2μμ στην πλατεία Κλαυθμώνος, όλους τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας, να είναι στην πορεία προς την Αμερικάνικη πρεσβεία.

Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

«Η επαναστατική μνήμη και ο ανατρεπτικός αγώνας δεν μπαίνουν σε καραντίνα»

Στα πλαίσια διαχείρισης της πανδημίας, η οποία αποτελεί έναν από τους κρίκους στην αλυσίδα διαχείρισης της πολύπλευρης καπιταλιστικής κρίσης (οικονομικής, υγειονομικής, περιβαλλοντικής), το καθεστώς ισοπεδώνει δικαιώματα και κατακτήσεις, επιχειρώντας ταυτόχρονα να θωρακίσει το νομικό του οπλοστάσιο απέναντι στις κοινωνικές – ταξικές αντιστάσεις. Εν μέσω μιας άνευ προηγουμένου αντικοινωνικής επίθεσης που σκορπίζει τη φτώχεια και το θάνατο, αναγκάζοντας μας να φυτοζωούμε μέσα σε ένα περιβάλλον γενικευμένης υγειονομικής και βιοποριστικής επισφάλειας, το καθεστώς απαιτεί να υποστείλουμε τις σημαίες της αντίστασης, απειλώντας και στιγματίζοντας μας ως υπευθύνους για την διασπορά της πανδημίας. Και ενώ απαιτούν να μην σηκώνουμε κεφάλι, υπό την απειλή των απαγορεύσεων και της διάχυτης κρατικής τρομοκρατίας, την ίδια στιγμή, κατατίθενται νομοσχέδια – λαιμητόμοι για τα εργασιακά – κοινωνικά δικαιώματα, τα οποία έχουν κατακτηθεί με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες μέσα στην ιστορία της ταξικής πάλης.

Το καθεστώς επιταχύνει την ολομέτωπη επίθεση, εξαθλιώνοντας μας στους χώρους εργασίας, τρομοκρατώντας μας στους δρόμους και θανατώνοντας μας στα υπό κατάρρευση δημόσια νοσοκομεία. Και την ίδια στιγμή, η επιβολή προσχηματικών απαγορεύσεων στο όνομα της πανδημίας, έρχεται να λειτουργήσει ως μηχανισμός ολοκληρωτικού παροπλισμού και όχι προστασίας της κοινωνίας. Μας καταδικάζουν στην απομόνωση και τη μοναξιά, εγκλωβίζοντας μας στα διαμερίσματα – κλουβιά παλεύοντας να βγάλουμε το ενοίκιο, να εκτελούμε- για ψίχουλα και χωρίς δυνατότητα αντίστασης- τις εντολές των καπιταλιστών και του πολιτικού τους προσωπικού μέσα στις γραμμές της καπιταλιστικής παραγωγής, να παλεύουμε με την κατάθλιψη, τα ψυχοφάρμακα και το άγχος αποξενωμένοι μέσα στην ιδιώτευση, να διαμαρτυρόμαστε και να εξοργιζόμαστε εικονικά, συνδεδεμένοι στο σύγχρονο Matrix χωρίς να μπορούμε να βγούμε στους δρόμους. Μας θέλουν να ζούμε μέσα στη φτώχεια, το φόβο, την παραίτηση και τα ψεύτικα βιώματα μιας εικονικής πραγματικότητας.

Την στιγμή που το προμελετημένο κρατικό έγκλημα οδηγεί στη θανατοπολιτική της διαλογής ασθενών και της εγκατάλειψης στο θάνατο, το καθεστώς εξακολουθεί να επικαλείται την ”ατομική ευθύνη”, προσπαθώντας να αποκρύψει τις πασιφανείς συλλογικές-κρατικές ευθύνες για την εν εξελίξει κοινωνική ευθανασία. Εξακολουθεί, μάταια, να προσπαθεί να μας πείσει ότι η διαχείριση της πανδημίας γίνεται προς όφελος της δημόσιας υγείας και όχι των πλουσίων που αυξάνουν τα κέρδη τους στις πλάτες μας.

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάποια πράγματα…

Δεν είμαστε εμείς αυτοί που εφάρμοσαν τις μνημονιακές πολιτικές στον χώρο της υγείας και αποτελείωσαν τα ούτως η άλλως υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία και το σύστημα υγείας. Δεν είμαστε εμείς στα payroll της Novartis και άλλων μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών ρυθμίζοντας τις τιμές των φαρμάκων στην αγορά προς όφελος του κεφαλαίου και στήνοντας δίκτυα «ανομίας» στον χώρο της υγείας. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που οδήγησαν ανθρώπους στον θάνατο εξαιτίας της αδυναμίας τους να βρουν την αναγκαία φαρμακευτική περίθαλψη. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που προς όφελος της τουριστικής βιομηχανίας άνοιξαν χωρίς ουσιαστικά υγειονομικά μέτρα τον τουρισμό, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα εξαπλωνόταν η πανδημία, θυσιάζοντας ζωές συνανθρώπων μας για τα κέρδη της τουριστικής περιόδου. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που υπογράφουν συμβόλαια δισεκατομμυρίων ευρώ για στρατιωτικούς εξοπλισμούς αντί να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας και το δίκτυο των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, όπου κόσμος συνωστίζεται ο ένας πάνω στον άλλον. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που βαφτίζουν «τρομοκράτες» τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, που τους φυλακίζουν, τους επικηρύσσουν με προκλητικά ποσά ενώ η φτώχεια θερίζει, τους κατασκευάζουν κατηγορητήρια για να τους καταστείλουν. Δεν είμαστε εμείς που ψηφίζουμε νόμους που δίνουν ασυλία στους εγκληματίες του λευκού κολάρου, τα golden boys των τραπεζικών ομίλων, που χαρίζουν χρέη πολλών εκατομμυρίων σε βιομήχανους και εφοπλιστές. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα επιβάλλουν τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας όσων είναι πνιγμένοι στα χρέη, πετώντας τους στο δρόμο ή αναγκάζοντας τους να πληρώνουν ισόβια τους τραπεζικούς ομίλους για να μπορούν να ζήσουν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια.

Υπεύθυνοι για όλα αυτά είναι το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό που εφορμούν με λύσσα για να ισοπεδώσουν και τις τελευταίες κοινωνικές κατακτήσεις, για να τσακίσουν εν τη γενέσει της οποιαδήποτε κοινωνική-ταξική αντίσταση.

Η φετινή 17 Νοέμβρη θα πρέπει να αποτελέσει ένα εφαλτήριο συσπείρωσης της χειμαζόμενης κοινωνίας και των δυνάμεων της αντίστασης. Να βρεθούμε στους δρόμους μαζικά, να σπάσουμε την κρατική τρομοκρατία και να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα στο κράτος ότι η αντεπίθεση των κοινωνικών-κινηματικών δυνάμεων έχει ξεκινήσει. Η μαζική κινητοποίηση τιμής και μνήμης για την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 73′ και τους νεκρούς της, σε αυτή τη συγκυρία συνδέεται διαλεκτικά με την ανάγκη του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος να αποτελέσει την σπίθα μιας κοινωνικής εξέγερσης που θα σαρώσει τα οικονομικά και πολιτικά σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου. Που θα απαντήσει οργανωμένα και συλλογικά στην καπιταλιστική κρίση που όλο και βαθαίνει, την οποία θα κληθούν να πληρώσουν για ακόμα μια φορά οι καταπιεσμένοι. Που θα δώσει πολιτικές και κοινωνικές απαντήσεις στην απελπισία και την ανέχεια που παράγει ο καπιταλισμός.

Η 17 Νοέμβρη αποτελεί έναν πρώτο σταθμό στις κρίσιμες μάχες του επόμενου διαστήματος, ανοίγοντας τον δρόμο στην απεργιακή κινητοποίηση της 26ης Νοεμβρίου ενάντια στα αντεργατικό νομοσχέδιο της ΝΔ, αλλά και στην πορεία τιμής και μνήμης στον αναρχικό μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στις 6 Δεκέμβρη, όπου το αναρχικό κίνημα θα κληθεί να σηκώσει, όπως και κάθε χρόνο, το πολιτικό βάρος και την ευθύνη της πραγματοποίησής της. Το μήνυμά μας προς τον κόσμο του αγώνα είναι σαφές και ξεκάθαρο:

ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ-ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ-ΝΑ ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΟΥΜΕ

17 ΝΟΕΜΒΡΗ-26 ΝΟΕΜΒΡΗ-6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ

ΤΡΙΤΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 14:00, ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Πολυτεχνείο 2020: Η απαγόρευση των διαδηλώσεων δε θα περάσει. Διαδηλώνουμε για “Ψωμί – Παιδεία – Υγεία – Ελευθερία”

Με πρόσχημα την πανδημία του κορονοϊού η κυβέρνηση της ΝΔ απειλεί ότι θα απαγορεύσει τη φετινή πορεία του Πολυτεχνείου. Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την πανδημία και το λοκντάουν που επέβαλε, για να προωθήσει την ποινικοποίηση και την απαγόρευση κάθε αντίδρασης των φτωχών λαϊκών μαζών στις πολιτικές της, οι οποίες σκορπάνε τη φτώχεια και το θάνατο στην κοινωνία, προκειμένου να φορτωθούν οι συνέπειες κι αυτής της κρίσης στις πλάτες των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων και να διασωθούν τα κέρδη των πλούσιων.

Προσπαθεί να επιρρίψει τις ευθύνες για την έξαρση του νέου κύματος της πανδημίας στους “ανεύθυνους” νέους που βγαίνουν μια βόλτα στη γειτονιά τους, για να αποκρύψει το γεγονός, ότι το αποκλειστικός υπεύθυνος για την τραγική εξάπλωση του κορονοϊού είναι η πολιτική της κυβέρνησης:

Είναι το περιβόητο “άνοιγμα στον τουρισμό”, με την κυνική παραδοχή ότι η εξάπλωση της πανδημίας θα αντισταθμιστεί από οικονομικές επιτυχίες, οι οποίες κι αυτές αποδείχτηκαν αυταπάτες.

Είναι η συνεχιζόμενη υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας, η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, υπέρ των ιδιωτικών νοσοκομείων.

Είναι η συστηματική άρνηση της κυβέρνησης να πραγματοποιήσει τεστ σε ολόκληρο τον πληθυσμό.

Την ίδια στιγμή εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να συνωστίζονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καθημερινά και να μολύνονται από τον COVID 19, επειδή η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να δαπανήσει τα χρήματα που απαιτούνται για την αγορά καινούργιων λεωφορείων και την πρόσληψη περισσότερων οδηγών, αλλά δαπανά υπέρογκα ποσά από τον κρατικό προϋπολογισμό για την αγορά των πολεμικών αεροσκαφών Rafal και για νέα οπλικά συστήματα.

Επίσης εκατομμύρια εργαζόμενοι σε ολόκληρη τη χώρα είναι αναγκασμένοι να εργάζονται ή να αναζητούν εργασία για να επιβιώσουν, σε συνθήκες που ευνοούν την ταχεία μετάδοση της ασθένειας και καθιστούν ανεφάρμοστα τα μέτρα προστασίας.

Ταυτόχρονα, δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που ανήκουν στις λεγόμενες ευάλωτες ομάδες, έχουν καταδικαστεί με κυνισμό και απανθρωπιά να διαβιούν σε άθλιες συνθήκες: οι πρόσφυγες/μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι φυλακισμένοι, οι άστεγοι…

Μέσα σ’ αυτή τη καταστροφή που βιώνει η κοινωνία, η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς στην υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής, που αποτελεί τον βασικότερό της στόχο: την πλήρη κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, με το πρόσχημα της διάσωσης της οικονομίας που έχει πληγεί από την πανδημία. Το νέο λοκντάουν που έχει επιβάλει (παρά την αντίθετη άποψη των περισσότερων επιστημόνων), δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ζουρλομανδύα που προσπαθεί να φορέσει η κυβέρνηση στην κοινωνία για να υλοποιήσει μια πολιτική η οποία έχει γίνει ήδη μισητή από τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών μαζών.

Η φετινή διαδήλωση του Πολυτεχνείου δεν είναι -και ποτέ δεν ήταν- μια επετειακή εκδήλωση μνήμης. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, θα πρέπει να είναι μια μαζική εκδήλωση της επιθυμίας μας να καταδικάσουμε μια πολιτική που σκορπά την εξαθλίωση, τον απάνθρωπο αυταρχισμό και το θάνατο.

Η Εργατική Λέσχη Καλλιθέας καλεί τον λαό της Καλλιθέας να συμμετάσχει στη διαδήλωση της 17 Νοέμβρη, ο καθένας μας κι η καθεμιά μας με την αίσθηση της ατομικής ευθύνης για την προστασία του εαυτού μας, του διπλανού μας, του φίλου μας και του συναδέρφου μας.

Εργατική Λέσχη Καλλιθέας

Ζούμε για να αφανίσουμε τους δικτάτορες αυτού του κόσμου- Πολυτεχνείο 2020

Οι πράξεις και οι επιλογές των ανθρώπων φέρουν συνήθως νοήματα πολλαπλά. Έτσι και η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εκτός από ‘εκδήλωση μνήμης’ λειτουργεί για το αναρχικό κίνημα ως μια μέρα αγώνα, μια μέρα όπου οι ριζοσπαστικές ομάδες συνεχίζοντας να εκφράζουν το ανένταχτο και ανυπάκουο μήνυμα της εξέγερσης του ’73 προβάλλουν κάθε χρόνο την ίδια μέρα, το επίδικο της κάθε εποχής και διατυπώνουν την κριτική τους, απέναντι στην τοπική και την παγκόσμια πολιτική πραγματικότητα. Υπό αυτή την έννοια, η εξέγερση του 1973 θεωρείται «πάντοτε επίκαιρη», γιατί προσλαμβάνεται ως συμβάν του παρελθόντος που συνεχίζει να ‘μιλά’ στο παρόν.

Οι πράξεις και οι επιλογές των ανθρώπων φέρουν συνήθως νοήματα πολλαπλά. Έτσι και η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εκτός από ‘εκδήλωση μνήμης’ λειτουργεί για το αναρχικό κίνημα ως μια μέρα αγώνα, μια μέρα όπου οι ριζοσπαστικές ομάδες συνεχίζοντας να εκφράζουν το ανένταχτο και ανυπάκουο μήνυμα της εξέγερσης του ’73 προβάλλουν κάθε χρόνο την ίδια μέρα, το επίδικο της κάθε εποχής και διατυπώνουν την κριτική τους, απέναντι στην τοπική και την παγκόσμια πολιτική πραγματικότητα. Υπό αυτή την έννοια, η εξέγερση του 1973 θεωρείται «πάντοτε επίκαιρη», γιατί προσλαμβάνεται ως συμβάν του παρελθόντος που συνεχίζει να ‘μιλά’ στο παρόν.

Αποτελεί άραγε η φετινή επέτειος άλλη μια τέτοια περίσταση ή λόγω της έκτακτης συγκυρίας της πανδημίας θα πρέπει να ακυρωθούν οι κατ’έθιμον εκδηλώσεις; Εάν κανείς αποκριθεί στο ερώτημα έχοντας ως αφετηρία (αλλά και ως τελικό σημείο) της σκέψης του ένα υγειονομικό επιχείρημα – περί αποφυγής της εξάπλωσης του ιού υπό συνθήκες συνάθροισης πλήθους που μεγενθύνει το κίνδυνο, τότε η απάντηση θα πρέπει να είναι αναμφισβήτητα η ακύρωση των συγκεντρώσεων. Σε έναν τέτοιο συλλογισμό η υγειονομική διάσταση της πανδημίας θεωρείται σημαντικότερη όλων των άλλων πτυχών και ιεραρχείται πρώτη ως κριτήριο λήψης απόφασης.

Εάν, από την άλλη μεριά, ο κίνδυνος του covid19 θεωρηθεί λιγότερο σημαντικός από το ευρύτερο κοινωνικό επίδικο της εποχής μας, τότε η επέτειος της εξέγερσης πρέπει να τιμηθεί κανονικά. Εάν δηλαδή εκτιμήσουμε πως αφήνοντας την εξουσία να κυβερνά ερήμην της κοινωνίας και να αποφασίζει ανεξέλεγκτα βλάπτουμε μακροχρόνια πολύ περισσότερο την υγεία μας και τη ζωή μας, καθώς εν δυνάμει στερούμαστε κατακτήσεις αγώνων που δόθηκαν μέσα στις δεκαετίες, τότε η απόφαση να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μπαίνει σε πρώτη μοίρα, ειδικά για όσους από εμάς δεν ανήκουμε σε ευπαθείς ομάδες ή δεν έχουμε στο κοντινό μας περιβάλλον ανθρώπους που κινδυνεύουν άμεσα.

Στην πρώτη περίπτωση, η απόφαση προσανατολίζεται στα άτομα, στις εμπρόσωπες διαδράσεις τους και στην βιολογική υπόστασή τους στο παρόν. Στη δεύτερη, τα άτομα τοποθετούνται μέσα σε πιο περίπλοκες σχέσεις με το κοινωνικό τους περιβάλλον, και τα σώματα πολιτικοποιούνται ρητά συνενώνοντας το παρόν με το παρελθόν και το μέλλον μέσα από πολιτισμικές σημασίες που παραπέμπουν σε αντιλήψεις και αξίες ενός αντι-ηγεμονικού κόσμου. Εν μέσω πανδημίας και οι δύο απαντήσεις είναι ασφαλώς σεβαστές.

Ωστόσο, το Κενό Δίκτυο, αποφάσισε να ακολουθήσει τη δεύτερη διαδρομή- το ρίσκο της συνέχισης του αγώνα, όχι μόνο γιατί αισθανόμαστε κάπως άβολα με τα κοστούμια των στυγνών ορθολογικών επιλογών. Κυρίως, όμως, επειδή η επέτειος της εξέγερσης επιτρέπει και σε εμάς και σε όλους μας να στοχαστούμε και να εκφράσουμε δημόσια τον αποτροπιασμό μας για τη κρατική διαχείριση της πανδημίας, διατηρώντας συνάμα μια κριτική στάση που θεωρούμε όχι μόνο πολιτικά γόνιμη και ριζοσπαστική, αλλά και ευθυγραμμισμένη με μια ορισμένη γνώση που συσσωρεύεται διαρκώς αναφορικά με τον κόσμο στον οποίο κατοικούμε και τη θέση του ανθρώπου μέσα σε αυτόν.

Συναισθανόμενοι τον ανθρώπινο πόνο που προκαλεί η ασθένεια, παρατηρούμε με δέος την απρόβλεπτη τροπή της ιστορίας, αλλά και τα μυστήρια της ζωής. Ωστόσο, η πανδημία του Covid-19 σύντομα θα αρχίσει να υποχωρεί και με τη συμβολή των νέων εμβολίων θα τεθεί υπό έλεγχο. Αυτή τη στιγμή, όμως, πρέπει να κατανοήσουμε το μήνυμα που στέλνει στις κοινωνίες μας. Και το μήνυμα αυτό είναι διπλό.

Από τη μια μεριά, έχει να κάνει με τη χρήση των οικονομικών πόρων για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Οι πόροι αυτοί έτσι κι αλλιώς ανήκουν σε όλους μας. Επομένως, το αίτημα για δημόσια δωρεάν υγεία για όλους, την ουσιαστική ενίσχυση του Ε.Σ.Υ με το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό και επαρκείς υποδομές για τις ανάγκες ιατρικής φροντίδας όλων είναι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, κοινωνικά δίκαιο, λογικά επιβεβλημένο, ηθικά και πολιτικά ορθό. Μια σε βάθος μεταρρύθμιση του Ε.Σ.Υ προς χάριν του δημόσιου, συνολικού και δωρεάν χαρακτήρα παροχής φροντίδας, με δυο λόγια, συνιστά τη διεκδίκηση που κανείς δεν δικαιούται να ξεχνά ή να απεμπολίσει.

Την ίδια στιγμή, δεν θρέφουμε αυταπάτες. Γνωρίζουμε καλά πως ούτε η νεοσυντηρητική κυβέρνηση της Ν.Δ, ούτε οι «αστοί» υποστηρικτές της, ούτε οι κρατικοδίαιτες βδέλες που ξέρουν να πλουτίζουν χωρίς να παράγουν τίποτε θα ενδιαφερθούν για το δημόσιο σύστημα υγείας. Δεν γίνεται να μας πείσουν πως θα στηρίξουν έναν θεσμικό χώρο για να μοιράσουν σε όλους κάτι το οποίο οι ίδιοι δεν θεωρούν πως είναι κοινό, κάτι που πιστεύουν ότι θα έπρεπε να πουλιέται και να αγοράζεται και μάλιστα ακριβά- την ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ. Είναι η απουσία του όρου «ενσυναίσθηση» από το λεξιλόγιό τους που τους κάνει να μην μπορούν να φανταστούν τις αγωνίες και τους φόβους των χαμιλόμισθων, των φτωχών και των αποκλεισμένων. Και αυτή η απουσία συμπόνιας είναι η άλλη όψη του ταξικού ρατσισμού που εκδηλώνεται στις επιλογές τους. Φανερά, ή συγκεκαλυμμένα πάει χέρι-χέρι με τον κοινωνικό δαρβινισμό τους.

Ακόμη κι αν όροι σαν αυτοί (‘ταξικός ρατσισμός’, ‘κοινωνικός δαρβινισμός’) φαντάζουν ξένοι στους νεοσυντηρητικούς, οι αντιλήψεις στις οποίες παραπέμπουν δεν παύουν να αποτελούν μέρος της καθημερινής κοινής τους λογικής, δηλαδή κομμάτι του βιωμένου πολιτισμού τους. Αυτή η υπαρξιακή συνθήκη, σύμφυτη με το ταξικό έθος, είναι στην πραγματικότητα και ο βαθύτερος λόγος που οι εκπρόσωποι της αντίδρασης απεργάζονται ασταμάτητα την αποδιάρθρωση της εργασίας. Πραγματικά πιστεύουν πως κάποιοι άνθρωποι «αξίζουν» και κάποιοι όχι, πως ό,τι δεν φέρνει κέρδος δεν «αξίζει» να υπάρχει.

Από την άλλη μεριά, το μήνυμα του κορωνοϊού συνδέεται με την οικολογική καταστροφή που συντελείται κάθε στιγμή σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Ο Covid-19 δεν είναι απλώς άλλος ένας δύσκολα αντιμετωπίσιμος ιός της γρίπης που καλεί την επιστήμη να τον «νικήσει» για να επιστρέψουμε μετά όλοι ήσυχοι στις δουλειές μας. Ο τρόπος αρχικής μετάδοσης του ιού και ο τόπος προέλευσής του, δηλαδή η μεταπήδησή του από την ‘άγρια’ ζωή στην κτηνοτροφία και από εκεί στον άνθρωπο, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για την αλληλεξάρτηση ανθρώπου-περιβάλλοντος. Οι κυρίαρχες εκδοχές της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» συναρτώνται με διαφορετικούς τρόπους με την διαδικασία της καταστροφής του περιβάλλοντος και και την εξαφάνιση της βιοποικιλότητας. Εισβάλλοντας σε μέχρι πρότινος ‘ανέγγιχτα’ οικοσυστήματα, η κινητοποιούμενη από το κέρδος τεχνική διαδικασία μαζικής παραγωγής αγαθών και προϊόντων εισβάλλει ταυτόχρονα στα μικροβιολογικά υποστρώματα του περιβάλλοντος και τα επηρεάζει, απειλώντας την ύπαρξή μας με τρόπους πολλαπλούς. Για να το πούμε απλά, ο κορωνοϊός είναι προπομπός των καταστροφικών συνεπειών που επιφέρει η υπερθέρμανση του πλανήτη γιατί δημιουργήθηκε από τις ίδιες διαδικασίες που προκαλούν την κλιματική αλλαγή.

Πιστή στην πολιτισμική της λογική που θέλει τον άνθρωπο εξωτερικό στοιχείο του κόσμου, η καπιταλιστική μεγαμηχανή εξαπολύει την επίθεσή της πάνω στις ψυχές και τη σάρκα των όντων, καταλαμβάνει κάθε σπιθαμή εδάφους και μετατρέπει το φυσικό χώρο σε δικό της διάκοσμο. Ενώ εκμηδενίζει τους ανθρώπινους κόσμους -τους διαφορετικούς τρόπους ύπαρξης και αντίληψης- ο πολιτισμός που καθορίζεται από την ιδέα ότι μπορεί να ελέγξει τα πάντα, κάθε μορφή ζωής και ύλης του περιβάλλοντος, έρχεται αντιμέτωπος με το συμβάν εκείνο που ισοδυναμεί με την ασθένεια και το θάνατο.

Καθώς η ‘έρημος’ συνεχίζει να εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, καθώς τα κορμιά συνεχίζουν να υποτάσσονται στη δύναμη εκείνη που μεθοδικά οργανώνει την απίσχανση του πολιτικού φαινομένου και αποπειράται την εξαφάνιση της πολιτικής σύγκρουσης – μια νέα, δυστοπική πραγματικότητα ανατέλλει ακόμα και όταν ο ακριβής χαρακτήρας της μας διαφεύγει και αδυνατούμε να την προσδιορίσουμε: η κοινωνική επιστροφή στον οίκο, στην ιδιώτευση κυριαρχεί και η πόλη (προσωρινά;) ερημώνει. Από πού άραγε θα αναδυθεί τώρα η σχετική ενότητα του αντι-ηγεμονικού στοιχείου που θα αναμετρηθεί με την πλανητική κυριαρχία;

Υπό συνθήκες πανδημίας η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου θέτει ένα ερώτημα που υπερβαίνει τα στενά όρια της ελληνικής πραγματικότητας με ιδιαίτερο τρόπο. Σε έναν όλο και πιο αλληλοσυνδεόμενο κόσμο, πού ακριβώς τελειώνει μια δύσκολη υγειονομική πραγματικότητα και πού ξεκινά η επιθυμία όλων των καταπιεσμένων για σημαντικές αλλαγές σε πλανητική κλίμακα;

Έχει έρθει ίσως η εποχή που η επιθυμία θα αναποδογυρίσει τον κόσμο. Θα χρειαστεί βεβαίως, λίγη ειλικρίνεια. Όπως έγραψαν πρόσφατα οι σύντροφοι της ‘Αόρατης Επιτροπής’ από τη Γαλλία: «Όσο η αλήθεια δεν θα τίθεται ως ζητούμενο, ζητούμενο δεν θα υπάρχει. Τίποτα δεν θα υπάρχει. Τίποτα εκτός από αυτό το διαπλανητικό τρελάδικο. Οι αλήθειες είναι πολλαπλές, το ψέμα όμως είναι ένα, γιατί έχει συνασπιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο ενάντια στην παραμικρή αλήθεια που θα θελήσει να αναδυθεί».

Την ίδια στιγμή, γνωρίζουμε φυσικά πως πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες, σε αυτή την δύσκολη συγκυρία θα επιλέξουν να μείνουν σπίτι και να φροντίσουν τους δικούς τους ανθρώπους. Πολλοί θα επιλέξουν να προστατεύσουν συγγενικά πρόσωπα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, νεογέννητα μωρά και παιδιά αποφεύγοντας να συνευρεθούν στα πλαίσια μιας μεγάλης διαδήλωσης. Τους προτρέπουμε να μετατρέψουν το μπαλκόνι του σπιτιού τους σε κομμάτι της διαδήλωσης, να φτιάξουν το δικό τους πανό- το δικό τους σύνθημα, να το κρεμάσουν από το μπαλκόνι τους στέλνοντας ένα σινιάλο ελευθερίας σε όλους τους γείτονες τους.

Δεν θεωρούμε την απόφαση όσων από εμάς αποφασίσουν να μην διαδηλώσουν ως απολιτίκ ή ηττοπαθή στάση, δεν απαξιώνουμε τις επιλογές τους, δεν έχουμε σκοπό να επιβάλλουμε μια μορφή αγωνιστικού ψυχαναγκασμού. Γνωρίζουμε όμως πως υπάρχουν πολλά πράγματα που ενώνουν εμάς που θα επιλέξουμε να διαδηλώσουμε και όσους θα επιλέξουν να μην κατέβουν στο δρόμο. Όλοι εμείς μοιραζόμαστε την ίδια οργή και την ίδια απελπισία. Οργή για μια νέο-φιλελεύθερη υπερσυντηρητική κυβέρνηση που φαντάζεται πως θα μας σώσει από την επιδημία με γελοίες απαγορεύσεις και υπακοή στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς. Οργή για ένα σύστημα που παράγει μόνο αυταπάτες, κρίση, επιδημίες, θάνατο, ψευδείς επιθυμίες και σκουπίδια. Οργή και απελπισία.

Απελπισία καθώς βλέπουμε εκατομμύρια ανέργους χωρίς εισόδημα, ηλικιωμένους χωρίς αξιοπρέπεια, νέους χωρίς μέλλον, παιδιά χωρίς χαμόγελο, καλλιτέχνες χωρίς δικαίωμα έκφρασης, λαούς χωρίς δικαίωμα δημόσιας συνάθροισης, σχολεία χωρίς δασκάλους, νοσοκομεία χωρίς νοσοκόμες, πόλεις χωρίς πλατείες, διαβάτες με περιορισμούς κυκλοφορίας, ανθρώπους με άδεια βλέμματα και άδειες τσέπες. Την ίδια στιγμή οι βουνοκορφές και οι θάλασσες ιδιωτικοποιούνται, το πράσινο τσιμέντο φτάνει στις αετοφωλιές και η «πράσινη ανάπτυξη» καταστρέφει το περιβάλλον μας και τα χωριά μας.

Άρα, ό,τι και αν αποφασίσεις για την διαδήλωση της 17 Νοέμβρη ξέρουμε πως καταλαβαίνεις. Η απόφαση μας να αρνηθούμε την απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου και να κατέβουμε στο δρόμο ενάντια στην κρατική διαχείριση της επιδημίας του Covid 19 στέλνει ένα σινιάλο προς τους καταπιεσμένους και τους απελπισμένους. Όταν θα συναντηθούμε πραγματικά κανένας δεν θα μπορεί να αισχροκερδεί εις βάρος μας και να μας διατάζει.

Συνάμα, στέλνουμε και ένα σινιάλο στη κυβέρνηση: 46 χρόνια μετά το τέλος της δικτατορίας ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του νομίζουν πως είναι βασιλιάδες, πως μπορούν να κυβερνάνε με διαταγές χωρίς να λογοδοτούν στη κοινωνία, να επιτρέπουν και να απαγορεύουν τη ζωή μας κατά βούληση. Ξεχνάνε όμως, πως οι βασιλιάδες δεν υπάρχουν πλέον γιατί κόψαμε τα κεφάλια τους.

Το Κενό Δίκτυο θα συμμετάσχει στην διαδήλωση του Πολυτεχνείου την Τρίτη 17 Νοέμβρη 2020 στο μπλοκ του οικολογικού δικτύου SUPPORT EARTH

Συγκέντρωση ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ – ΏΡΑ 14.00 μ.μ.

Κενό Δίκτυο

 Κάλεσμα για την πορεία της 17ης Νοεμβρίου

Η πραγματικότητα του κοινωνικού αγώνα είναι γεμάτη δύσκολα διλήμματα. Ακριβώς γιατί οι στιγμές που είναι πιο αναγκαίος από ποτέ είναι οι στιγμές που σκίζεται το πέπλο της κανονικότητας και οι κρίσεις βγάζουν στη φόρα τις αντιφάσεις, όσο και τις αντιθέσεις, του καθεστώτος στο οποίο ζούμε.

Αυτό που η κοινωνική βάση έχει τώρα απέναντί της είναι μια πανδημία που συνοδεύεται από καλπάζουσα φτώχεια και ένα κράτος που αδιαφόρησε για την αντιμετώπιση του 2ου κύματός της, αλλά δεν αδιαφόρησε καθόλου να εκμεταλλευτεί την κρίση εις βάρος της βάσης. Όταν σε αυτές τις συνθήκες επιλέγουν να εξοπλίζουν την αστυνομία με φρενήρεις ρυθμούς σε πόρους και προσωπικό, όταν περνάνε πτωχευτικό κώδικα που οριστικοποιεί τη μεταφορά πλούτου από τα εργατικά και χαμηλά μικροαστικά στρώματα προς την κορυφή, όταν μπαίνουν τα ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο χωρίς να υπάρχει καν κατάληψη, κάτι πάει άσχημα. Η βελόνα του δείκτη απομακρύνεται από έναν, με συλλογική συναίνεση, εγκλεισμό για να αντιμετωπιστεί ο υγειονομικός κίνδυνος και κινείται ταχύτατα προς ένα στρατιωτικό νόμο χαμηλής έντασης.

Στρατιωτικοί νόμοι προφανώς δε γίνονται αποδεκτοί.

Και δε βοηθάει καθόλου ότι την κύρια ευθύνη για την έξαρση της πανδημίας και την επαπειλούμενη αδυναμία του Ε.Σ.Υ. να ανταποκριθεί, τη φέρει το κράτος. Αυτός ο μηχανισμός που δεν είπε όχι στους καπιταλιστές του τουρισμού που ήθελαν κέρδη, δεν είπε όχι στο διεθνές τουριστικό κεφάλαιο που δεν ήθελε τεστ, δεν είπε όχι στην εκκλησία που λειτουργούσε σαν ατζέντης του ιού στις επικίνδυνες ηλικίες. Αυτός ο μηχανισμός που έφτιαξε ελάχιστες, για τις ανάγκες, Μ.Ε.Θ., δεν προσέλαβε προσωπικό κι «επιτάσσει» ιδιωτικές κλινικές στις καλύτερες τιμές της αγοράς για τους καπιταλιστές της υγείας. Τα ΜΜΕ βρίσκονται σε συγχορδία περισσότερο από ποτέ άλλοτε στις καθεστωτικές γραμμές. Παράλληλα άλλα κομμάτια των ελίτ ξοδεύουν εκατομμύρια σε μεγάλους περιπάτους και διακοσμήσεις, κάτω από τις οποίες θα κυκλοφορεί μόνο αστυνομία. Αστυνομία που στρατιωτικοποείται με μηχανοκίνητα τμήματα, καινούριο εξοπλισμό, μηχανισμούς παρακολούθησης, ιπτάμενα μέσα, νέους νόμους και χιλιάδες προσλήψεις-στρατολογήσεις. Αν αφήσουμε το λογικό φόβο για την υγεία στην άκρη, κανείς δε μπορεί να αμφιβάλει ότι όλα αυτά αποπνέουν μια δικτατορική οσμή. Παράλληλα με μια βεβαιότητα της αδυναμίας του κράτους να ανταποκριθεί στο πιο βασικό καθήκον του, αυτό που αποτελεί το θεμέλιο λίθο της υποτιθέμενης αναγκαιότητάς του. Να διαχειριστεί και να οργανώσει ανθρώπινη δύναμη και τεχνικά μέσα για να αντιμετωπίσει έναν συλλογικό κίνδυνο.

Αυτό το κράτος λοιπόν επέλεξε να απαγορεύσει τη φετινή πορεία του Πολυτεχνείου.

Μη μπορώντας να πει όχι στις ακροδεξιές φωνές που ήθελαν εκδίκηση γιατί δεν έγιναν οι παρελάσεις, δημιουργώντας φαινομενικά «από το τίποτα» μια εστία πρόκλησης προς όλο τον κόσμο του αγώνα πάνω στο πάντα ενοχλητικό συμβολικό και πολιτικό φορτίο αυτής της επετείου. Επιδιώκει το πολιτικό προβοκάρισμα, όχι μόνο πολιτικών δυνάμεων αλλά και όλης της βάσης. Είναι ένα σινιάλο πειθάρχησης, μια δοκιμή.

Το δίλημμα του να αξιολογηθεί κάθε φορά τι βαραίνει περισσότερο είναι διαρκές, σε τέτοιες ειδικά συνθήκες. Και είναι πάντα δύσκολο, κάθε επιλογή που γίνεται έχει κόστος. Έχει κόστος το κάλεσμα στην επέτειο παρά την απαγόρευση, έχει κόστος και η πειθάρχηση. Και άμεσα και μακροχρόνια κόστη. Στη συγκυρία κρίνουμε ότι η απειθαρχία στην απαγόρευση από το κράτος της φετινής πορείας του Πολυτεχνείου είναι απαραίτητη. Διότι πρέπει να αντιληφθούμε πως παρά την επίμονη προσπάθεια να μας παραπλανήσει, η απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου ελάχιστα αφορούσε υγειονομικούς λόγους. Ήταν πολιτική απόφαση με πολιτικές στοχεύσεις από τη μεριά όλου του καθεστώτος. Και το είδαμε ακόμα πιο ξεκάθαρα όταν τα ΜΑΤ μπήκαν στο Πολυτεχνείο, όταν χτυπούσαν αλληλέγγυους στα Εξάρχεια και στη ΓΑΔΑ.

Η απάντησή μας, αυτό που αρμόζει στις άμεσες ανάγκες, αλλά κι αυτό που ανταποκρίνεται καλύτερα από οτιδήποτε άλλο στο πνεύμα και την ουσία της εξέγερσης του ’73 είναι το να κατέβουμε στην πορεία στις 17/11.

Τρίτη 17 Νοέμβρη στις 14:00 στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Καλούμε τον κόσμο που θα συμμετέχει να τηρήσει όλα τα υγειονομικά μέτρα προστασίας (μάσκες, αποστάσεις κλπ).

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Ρουβίκωνας

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Η νεοφιλελεύθερη διαχείριση των Κρίσεων από την ΝΔ, μετατρέπεται πλέον ξεκάθαρα σε ακροδεξιά πολιτική.

Σε όλο τον κόσμο, οι αντιδράσεις ενάντια στην ακροδεξιά διαδέχονται η μία την άλλη: από την Αμερική και τον ξεσηκωμό ενάντια στις ρατσιστικές δολοφονίες, έως την Πολωνία, όπου οι γυναίκες βγήκαν στο δρόμο και διεκδικούν το να ορίζουν ελεύθερα το σώμα τους, ενάντια στις απαγορεύσεις των εκτρώσεων. Όλες/οι έρχονται αντιμέτωποι/ες με την καταστολή.

Και εδώ, παρά τα όσα συμβαίνουν, απαιτούν να κάτσουμε σπίτι. Ενώ αυτοί, από την 1η καραντίνα, αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, κατήργησαν το 8ώρο, επέβαλλαν εργασία τις Κυριακές, ψήφισαν τον περιβαλλοντοκτόνο νόμο κα. Ενώ, πλέον, η πολιτική τους κατέληξε σε εκατοντάδες νεκρούς στα νοσοκομεία (λόγω κόβιντ και όχι μόνο), νεκρούς στις φυλακές και χιλιάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις αστυνομικών για να περιορίζουν τις αντιδράσεις.

Μπροστά σε αυτά, έχουμε κάθε λόγο να αντιδράσουμε ΤΩΡΑ.

Επιλέγουμε την συλλογική αντίσταση και κατεβαίνουμε στον δρόμο (παίρνοντας όλα τα μέτρα αυτοπροστασίας από τον ιό).

Καλούμε στην πορεία της 17 Νοέμβρη.

Αλληλεγγύη στις/ους συλληφθέντες/ίσσες της 13 Νοέμβρη, που προσπάθησαν να κρατήσουν το Πολυτεχνείο ανοικτό.

 Ελευθεριακή Συνέλευση Βαβέλ

Αγώνας για ψωμί – υγεία – παιδεία – ελευθερία!

Συμμετέχουμε στην πορεία του Πολυτεχνείου

Η έξαρση του δεύτερου κύματος πανδημικής εξάπλωσης της νόσου covid-19 είναι εδώ, με τάση περαιτέρω αύξησης των ημερήσιων κρουσμάτων και των θανάτων, κάτι που διαψεύδει το «ελληνικό success story» του Μητσοτάκη. Πλέον, η υποτίμηση της ανάγκης ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας και στήριξης των εργαζομένων συνοδεύεται και από μια κατασταλτική αντιμετώπιση που ενοχοποιεί τους πολίτες χωρίς να θωρακίζει την κοινωνία έναντι του ιου. Αντιθέτως, εντείνει τις ταξικές ανισότητες στο εσωτερικό της, μετακυλίοντας τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις κυρίως στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα.

Η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε το χρόνο που κερδήθηκε για να κάνει τους αναγκαίους μαζικούς, μόνιμους διορισμούς στο ΕΣΥ, στην παιδεία και τις μεταφορές, ώστε να αποφευχθεί ο συνωστισμός και να υλοποιηθεί ο εντοπισμός με μαζικά τεστ, ιχνηλάτηση και η απομόνωση των περιστατικών της νόσου covid-19, να ανοίξει και να στελεχώσει νέες ΜΕΘ. Δεν έλαβε ουσιαστικά στοχευμένα μέτρα προστασίας των ευπαθών ομάδων που αποδεδειγμένα πλήττονται σοβαρότερα (σε γηροκομεία, προσφυγικά camps κλπ.). Αντίθετα, προσανατόλισε κρίσιμα κονδύλια στην Αστυνομία, τους ιδιώτες κλινικάρχες και καναλάρχες, στις πολεμικές δαπάνες για το ΝΑΤΟ, προχώρησε σε μπαλώματα διορισμών προσωρινής υποπληρωμένης εργασίας. Λαμβάνουν μόνο μέτρα που δεν κοστίζουν χρηματικά.

Ακριβώς επειδή δεν έκανε και δεν σκοπεύει να κάνει τίποτα από όλα αυτά μας πήγε ξανά σε νέο συνολικό lock down και έχει την πλήρη ευθύνη για αυτό. Δεν ήταν αναπόφευκτο, η πολιτική της διάλυσης και της υποτίμησης, ακόμα και εν μέσω πανδημίας, του ΕΣΥ το κάνει να φαίνεται «αναπόφευκτο» σε ένα φαύλο κύκλο που θα διαρκέσει πολύ. Δεν συναινούμε σε μια τέτοια επανάληψη «εκτάκτων συνθηκών» στις οποίες η ίδια η χρεοκοπία της κυβερνητικής πολιτικής θα οδηγεί διαρκώς.

Η κυβέρνηση επιμένει να θεωρεί ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας είναι πρωτίστως ζήτημα «ατομικής ευθύνης» και επιβολής περιορισμών και απαγορεύσεων, καλής αστυνόμευσης και όχι ενίσχυσης της δημόσιας υγείας, στήριξης των εργαζομένων, βελτίωσης της καθημερινότητας των πολιτών, ειδικής μέριμνας για τις ευπαθείς ομάδες. Δεν διστάζει μέσα σε αυτό το «νοσηρό» περιβάλλον να καταθέσει για ψήφιση στη Βουλή νέο πτωχευτικό κώδικα και να διακηρύσσει ότι θα προχωρήσει στην ψήφιση του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου Βρούτση που επιχειρεί να θεσμοθετήσει περαιτέρω ευελιξία των ωραρίων εργασίας και απλήρωτες υπερωρίες (ως ρεπό ή μείωση ωρών σε περίοδο μειωμένης δουλειάς), να αυξήσει το ετήσιο όριο νομίμων υπερωριών, να θεσμοθετήσει ηλεκτρονικό μητρώο σωματείων και ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα σωματεία, να αυξήσει το προσωπικό ασφαλείας σε απεργίες, να ποινικοποιήσει πρακτικές όπως η κατάληψη εργασιακών χώρων καθιστώντας μία απεργία παράνομη σε τέτοια περίπτωση κλπ.

Για αυτό, το εργατικό κίνημα δεν θα δώσει «λευκή επιταγή» στην εξουσία, ειδικά όταν αξιοποιούν κυνικά την «ευκαιρία» για να θεσπίσουν μέτρα τα οποία δεν έχουν υγειονομική στόχευση αλλά στόχευση στα εργασιακά και τα δημοκρατικά δικαιώματα, τον εργαζόμενο κόσμο και τη νεολαία. Το ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να επιμείνει περισσότερο από ποτέ στη διεκδίκηση και ικανοποίηση των αιτημάτων που αρθρώθηκαν ήδη από την πρώτη φάση της πανδημίας και να αντισταθεί σθεναρά σε οποιαδήποτε προσπάθεια να στραφούν τα τελευταία ή τυχόν άλλα «ψευτομέτρα» εναντίον του.

Αυτή τη στιγμή το κυβερνητικό κέντρο αναγνωρίζει τον κίνδυνο τα διάφορα πληττόμενα στρώματα να κλιμακώσουν και να συντονίσουν τις αντιδράσεις τους, δημιουργώντας προοπτικές σοβαρής αμφισβήτησης αυτής της πολιτικής. Η ψήφιση του νόμου για τις διαδηλώσεις και η πρόσφατη προσπάθεια υλοποίησής του, η εξαγγελία για νέο συνδικαλιστικό νόμο, τα συχνά επεισόδια καταστολής και η ακραία αντιδημοκρατική εκτροπή με την απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου (ενάντια και σε ό,τι προβλέπει το αστικό Σύνταγμά τους) δείχνουν πλέον ότι ο δρόμος που επιλέγουν είναι η ανοιχτή καταστολή των εργατικών και λαϊκών κινητοποιήσεων. Το εργατικό κίνημα δεν μπορεί να μείνει ανενεργό απέναντι σε αυτό το σχεδιασμό ειδικά σε μία στιγμή που η κυβέρνηση όχι απλώς δεν παγώνει την προώθηση αντιλαϊκών και αντεργατικών νομοθετημάτων, αλλά διακηρύσσει ότι σκοπεύει να τα ψηφίσει εντός του lock down! Για αυτό, δεν έχει καμία νομιμοποίηση να ζητά από την κοινωνία να «μείνει σπίτι» όταν προωθεί την ψήφιση τέτοιων νόμων. Σταθμίζουμε την πορεία της επιδημίας και λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα υγειονομικής προστασίας σε κάθε αναγκαία κινητοποίηση θα δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας ενάντια στην κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης.

Για αυτό εμείς δεν αντιμετωπίζουμε επετειακά την 17η Νοέμβρη και τη μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Τιμούμε τους νεκρούς αυτής της εξέγερσης, αλλά δίνουμε τη μάχη για τους νεκρούς σήμερα που καθημερινά δημιουργεί η καταστροφική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας. Δίνουμε τη μάχη για το μέλλον μας στην εργασία ενάντια στα αντεργατικά σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου, δίνουμε τη μάχη για ζωή που αξίζει να ζεις και όχι απλά για επιβίωση. Θα είμαστε στο δρόμο για τις σημερινές ανάγκες και τα δικαιώματά μας ενάντια σε κάθε προσπάθεια να επιστρέψουμε σε έναν εργασιακό μεσαίωνα.

Ο Σύλλογος Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής καλεί στη συγκέντρωση και πορεία σωματείων και φορέων στις 17/11, ώρα 15.30 στην πλ. Κλαυθμώνος.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 15:30 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Τα Πολυτεχνεία δεν «επιτρέπονται» από κάποιον για αυτό και δεν μπορούν να απαγορευτούν από κανέναν.

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ | ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ιστορικά, έναν και μοναδικό λόγο έχει το κράτος να ενδιαφερθεί για την υγεία των υπηκόων του: ότι αυτοί δουλεύουν και παράγουν τα κέρδη των αφεντικών και πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν. Όμως και αυτός ο υπολογισμός υπάγεται στους όρους κέρδους-ζημιάς. Εάν η περίθαλψη αποδεικνύεται πολύ ακριβή τότε προτιμούν να την αφήσουν να ξεπέσει στα επίπεδα που βρίσκεται σήμερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Εν μέσω τρομερής ανεργίας η παραγωγή μπορεί να συνεχιστεί με όσους και όσες παραμείνουν υγιείς χωρίς υπερβολικό κόστος. Ταυτόχρονα προκύπτουν δύο νέες ευκαιρίες για το κράτος και τα αφεντικά. Η πρώτη έχει να κάνει με την ακόμη μεγαλύτερη υποτίμηση των μισθών των «εξαρτημένων» εργαζόμενων. Όταν κόσμος πεθαίνει και μένει άνεργος, προφανώς είναι ώρα για περαιτέρω μειώσεις, έτσι η πανδημία μετατρέπεται σε rapid υγειονομικό μνημόνιο. Επιπλέον, οι εξουσιαστές δεν παύουν να «οραματίζονται». Σκεπτόμενοι ότι δεν πρέπει αυτή η χρυσή ευκαιρία να χαθεί μέσα στην πιθανή προσωρινότητα της κατάστασης σπεύδουν να νομοθετήσουν, μονιμοποιώντας τη φρίκη του δεκαώρου, της απλήρωτης εργασίας, των υποχρεωτικών υπερωριών και φυσικά της έμμεσης αλλά εντελώς αποτελεσματικής απαγόρευσης της απεργίας. Έτσι διασφαλίζεται ότι θα ενταθεί απρόσκοπτα η αναπαραγωγή της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης με ακόμη χειρότερους όρους, πέρα από το χρονικό διάστημα που θα κρατήσει η πανδημία.
Ένα ερώτημα προκύπτει πολύ ξεκάθαρο από τις εξελίξεις. Εφόσον το κράτος όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται να προστατεύσει τους υπηκόους του αποτελεσματικά, αλλά σχεδιάζει με λεπτομέρειες τον ταξικό στραγγαλισμό τους, διατρανώνοντας ταυτόχρονα τον αναλώσιμο χαρακτήρα των εργαζομένων και την περισσευούμενη ύπαρξη των ανέργων και των συνταξιούχων, τι μπορούν να κάνουν οι φτωχοί για να διασφαλίσουν ότι δεν πρόκειται να πεθάνουν σαν ζώα σε κάποια ουρά ή σε κάποια θλιβερή αίθουσα αναμονής ή σπίτι τους περιμένοντας μια βοήθεια που δεν μέλλει να έρθει; Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους, κοινή σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του κόσμου και απολύτως απαραίτητη όταν τα πράγματα φτάνουν στο μη περαιτέρω: να εξεγερθούν! Κι εδώ έρχεται να μεγαλουργήσει το βασικό σκέλος της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας. Η νομιμοποίηση της αστυνομικής παρουσίας και επέμβασης σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής, η διάλυση του κοινωνικού χώρου και η επιλεκτική απαγόρευση των σημαντικότερων τρόπων αντίστασης και διεκδίκησης των καταπιεσμένων, οι συνεχείς ανηλεείς ξυλοδαρμοί αγωνιστών χωρίς καμία αφορμή (Αθήνα, Γαλάτσι 1η Νοέμβρη, Πάτρα 7 Νοέμβρη κ.α) αποκαλύπτουν τους βαθύτερους πόθους της κρατικής προσταγής για την εφαρμογή ολοκληρωτικών πολιτικών έναντι της κοινωνικής βάσης.
Από τα τέλη του προηγούμενου μήνα στη Θεσσαλονίκη και από τις αρχές Νοέμβρη στην υπόλοιπη χώρα έχει κηρυχθεί καθολικό lock down για δεύτερη φορά. Κι αν την πρώτη φορά το κοινωνικό σώμα προβληματισμένο από την άγνωστη απειλή έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα αυτοπροστασίας, ενώ περιστέλλονταν de facto οι κοινωνικές και πολιτικές του ελευθερίες, ελπίζοντας στην κρατική συνδρομή, σήμερα αναγκάζεται να επανέλθει σε συνθήκες εγκλεισμού και ακόμη αυστηρότερου αυταρχισμού, ενώ έχει παρακολουθήσει τους προηγούμενους μήνες ένα όργιο κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος προς διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, (σκοίλ ελικίκου, κατασκευαστικές) βαρόνους των ΜΜΕ και άλλες μεγαλομανείς ηλιθιότητες (βλέπε περιπάτους). Μέσα σε αυτήν την άθλια για τους πληβείους κατάσταση, όπου οι ανεπαρκείς ΜΕΘ είναι πλήρεις με ευθύνη εξολοκλήρου δική τους έρχεται ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Μ. Χρυσοχοΐδης να ανακοινώσει την απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου. Με αυθάδικη κουτοπονηριά μάλιστα ταξινομεί την 17η Νοέμβρη πλάι στις εθνικές και θρησκευτικές παράτες της 28ης Οκτωβρίου και του Πάσχα. Όμως η 17η Νοέμβρη δεν υπάρχει για να «μας θυμίζει όσα μας ενώνουν» σαν υμνητικό τραγουδάκι του Σαββόπουλου από τα «τραπεζάκια έξω», αλλά για να ορκιζόμαστε στους νεκρούς της Χούντας ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ξανά να επιβληθεί ο κρατικός τρόμος, η αστυνομοκρατία, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η έσχατη καταπίεση και η γυμνή απανθρωπιά. Η απαγόρευση της διαδήλωσης δεν είναι μέτρο καταπολέμησης της πανδημίας, αλλά κρατική ανακοίνωση για μονομερές πάγωμα της κοινωνικής και ταξικής πάλης από την πλευρά των εργαζομένων και της νεολαίας, των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Αυτοί άλλωστε δεν πρόκειται να σταματήσουν την προώθηση των αντιδραστικών νομοσχεδίων, ήδη για τον Δεκέμβρη έχουν δρομολογήσει την ολοκληρωτική ανατροπή του εργατικού κώδικα και από εμάς θα ζητήσουν να κάτσουμε μέσα και να τους βλέπουμε να επιτίθενται στις ζωές μας χωρίς αντίπαλο.
Οι πολιτικές τους αποτελούν την πιο ξεκάθαρη αποκάλυψη της υποκρισίας τους, καθώς τολμούν να χρησιμοποιούν ως επιχείρημα της καταστολής την υγεία του κοινωνικού συνόλου. Αυτήν για την οποία εμείς είμαστε ικανοί να θυσιάσουμε τα πάντα ενώ αυτοί δεν είναι ικανοί να φροντίσουν για το παραμικρό. Η μόνη πραγματική ανανέωση εξοπλισμού που έγινε αυτό το χρονικό διάστημα δεν αφορούσε τα νοσοκομεία αλλά την αστυνομία. Νέα κράνη, νέες ασπίδες, νέα χημικά… για την αποτελεσματική εφαρμογή των πιο παλιών μεθόδων καταπίεσης: ξύλο, βασανισμοί, απαγορεύσεις. Το κράτος δεν μπορεί και δεν θέλει να προσφέρει ΟΥΤΕ ΥΓΕΙΑ ΟΥΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στους πληβείους, θέλει να δουλεύουμε χωρίς κανένα δικαίωμα και να το βουλώνουμε, ενώ διαμορφώνει συνθήκες εξαθλίωσης και κανιβαλισμού για να επιβάλλει την τρομοκρατία του. Απαγορεύει σήμερα 47 χρόνια μετά την εξέγερση την πορεία του Πολυτεχνείου, ενώ έχει ήδη ψηφίσει το γνωστό νομοσχέδιο περιστολής των διαδηλώσεων. Στο Πολυτεχνείο οι αναρχικοί θα είμαστε παρόντες, όχι εξαιτίας κάποιου ιδεοληπτικού καπρίτσιου, αλλά γιατί αν δεν διασφαλίσουμε σήμερα ότι οι καταπιεσμένοι θα μπορούν να αντιστέκονται ενάντια στους δημίους τους, τότε είμαστε ήδη νεκροί! Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ. Γνωρίζουμε ότι δεν έχετε ούτε ίχνος των ηθικών διλημμάτων όπως αυτών που πρόσφατα επικαλεστήκατε σε μια άλλη, βολική για εσάς, συνθήκη και δεν διστάζετε να αιματοκυλήσετε τους φτωχούς με τους ένστολους μπράβους σας, πολύ πιο σύντομα όμως από ότι περιμένετε οι φωνές που επιχειρείτε να φιμώσετε σήμερα θα ακουστούν πιο δυνατές μέσα από το σκοτάδι της δυστοπικής κανονικότητας σας.
Όπως δεν πολεμάμε την πανδημία μαζί με το κράτος αλλά παρά τη θέλησή του, με πυξίδα την αλληλοβοήθεια και εργαλείο τις δομές αλληλεγγύης και αντίστασης έτσι δεν περιμένουμε καμία άδεια για να τιμήσουμε τους νεκρούς μας και να διαδηλώσουμε εναντίον του. Τα Πολυτεχνεία δεν «επιτρέπονται» από κάποιον για αυτό και δεν μπορούν να απαγορευτούν από κανέναν.

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 17 | 11 | 2020, 15:30 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης της Αναρχική Πολιτικής Οργάνωσης

Τα «Πολυτεχνεία» ποτέ δε ζήτησαν άδεια. Δεν είναι νόμιμα ή παράνομα, είναι ΔΙΚΑΙΑ.

Η συλλογική αυτοπροστασία και υγεία της κοινωνικής βάσης αποτελεί θεμελιώδες και αδιαπραγμάτευτο πρόταγμα κάθε επαναστατικού κινήματος. Σε καιρούς σαν τους σημερινούς, όπου η πανδημία βρίσκεται σε έξαρση, τα θετικά κρούσματα αυξάνονται ραγδαία και οι θάνατοι ανεβαίνουν ενώ οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας έχουν σχεδόν γεμίσει, αποδεικνύεται περίτρανα η αδιαφορία του κράτους για την προστασία της κοινωνίας. Διανύοντας το δεύτερο κύμα του lock down πάνω από έξι μήνες μετά την εμφάνιση του ιού, η υγειονομική κάλυψη της κοινωνίας είναι αβέβαιη και οι κινήσεις του κράτους προκλητικές και εκδικητικές. Απλώνοντας το πέπλο της αφήγησης της ατομικής ευθύνης, προσπαθεί να καλύψει τις ανεπάρκειες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας με τον συνωστισμό των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής μεταφοράς, τις ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό στην «απερισκεψία» των νεών που δεν τηρούν τις αποστάσεις. Αγνοεί επιδεικτικά την κατάσταση που είχε επιβάλλει στα σχολεία με το στοίβαγμα των μαθητών χωρίς τα αναγκαία μέτρα προστασίας, το άνοιγμα στον τουρισμό, τις εκκλησιαστικές λειτουργίες και φυσικά το οργανωμένο σχέδιο υποβάθμισης της δημόσιας υγείας τα τελευταία χρόνια, το κλείσιμο νοσοκομειακών μονάδων και τις απολύσεις εργαζομένων.

Η έναρξη της σχολικής χρονιάς έγινε χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για τους συμμετέχοντες και χωρίς καν να τηρούνται τα μέτρα που η κυβέρνηση έχει επιβάλλει σε οποιαδήποτε άλλο χώρο (αποστάσεις, αριθμός ατόμων κτλ). Το μόνο ενδιαφέρον που επέδειξε ήταν για την συμμόρφωση και πειθάρχηση των μαθητών που αγωνίστηκαν για τα αυτονόητα, την υγεία και την αξιοπρέπεια τους. Παράλληλα, το καθεστώς της τηλεκπαίδευσης επιβάλλεται εξ αρχής στα πανεπιστήμια, σταδιακά στην δευτεροβάθμια και ίσως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Ο σχεδιασμός αυτός δεν γίνεται βάσει κάποιου επιστημονικού σχεδίου για την διάδοση του ιού αλλά με γνώμονα την εξοικονόμηση πόρων, την αποφυγή των αδειών ειδικού σκοπού και την προώθηση του κρατικού σχεδιασμού. Αφ’ ενός η τηλεκπαίδευση αποτελεί οικονομική εναλλακτική και αφ’ ετέρου «εκκενώνει» τους πανεπιστημιακούς χώρους, για να ανοίξει τον δρόμο στην ολική «εξυγίανση και αποστείρωση» τους (σίγουρα όχι από το μικρόβιο του Covid – 19). Στην ίδια κατεύθυνση, οι συνθήκες διαβίωσης των φοιτητών στις εστίες, σταθερά υποβαθμισμένες, καταλήγουν και επικίνδυνες, αφού απουσιάζει η υποδομή και ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός για τα απαραίτητα μέτρα προστασίας από τη πανδημία.

Ο κοινός παρονομαστής που συνδέει μεταξύ τους όλα τα παραπάνω είναι ένας: η προστασία του κεφαλαίου, του κράτους και της επιβολής στο συλλογικό συνειδητό. Χωρίς αμφιβολία, η υγεία των κοινωνικών μελών κοστίζει και δεν επιφέρει το παραμικρό όφελος στους εξουσιαστές. Από την άλλη, η επένδυση εκατομμυρίων στα ΜΜΕ, το στρατό και την αστυνομία προστατεύει και διευρύνει την κυριαρχία τους. Οι «δωρεές» στα κανάλια ρυθμίζουν την ενημέρωση, οι μπάτσοι σε κάθε γωνία του αστικού χώρου για την προστασία της υγείας μας (χωρίς να υπάρχει η παραμικρή λογική σύνδεση της αστυνόμευσης και της υγείας) κανονικοποιούν τις συνθήκες εντατικού ελέγχου και επιτήρησης. Την ίδια στιγμή, οι απολύσεις για πολλούς εργαζομένους φαίνονται να έρχονται, η φτωχοποίηση των από τα κάτω μέσα στην πανδημία αυξάνεται εγκληματικά και σίγουρα δεν τιθασεύεται από τα ψίχουλα – ημίμετρα των επιδομάτων, ιδιαίτερα όταν η «μαύρη εργασία» αποτελεί καθεστώς για πολλούς/ες τα τελευταία χρόνια. Το δυστοπικό κλίμα που διαμορφώνεται τείνει να εγκαθιδρυθεί ως έκτακτη – μόνιμη πραγματικότητα και η μόνη δυνατότητα εκτροπής του είναι η ανατροπή Κράτους και Κεφαλαίου.

Το Πολυτεχνείου του ΄73 παραμένει επίκαιρο και υπογραμμίζει την δυνατότητα των από τα κάτω να εξεγερθούν απέναντι στους δυνάστες τους.

Μέσα σε αυτήν την συνθήκη η κυβέρνηση απαγορεύει την Διαδήλωση του Πολυτεχνείου, ακριβώς γιατί φοβάται την καταιγίδα που έρχεται και επιχειρεί να καταστείλει κάθε φωνή αντίστασης. Η εγκληματική κρατική διαχείριση της πανδημίας επιτάσσει την παρουσία μας στο δρόμο και την ένταση του αγώνα. Είναι επιθετικά προκλητική η πολιτική της κυβέρνησης που από την μια απαγορεύει την διαδήλωση του Πολυτεχνείου και στον ίδιο χρόνο εκμεταλλεύεται την καραντίνα και την «υγειονομική κρίση» για να προωθήσει το νομοθετικό έργο της, ενισχύοντας περαιτέρω τα μέσα καταστολής που διαθέτει. Οι νόμοι για την περιστολή των διαδηλώσεων, την φύση και την παιδεία πέρασαν στο διάστημα του πρώτου lock down και τώρα στην περίοδο του δεύτερου προωθείται ο νέος πτωχευτικός νόμος.

Πρόσφατα, ο Μητσοτάκης κάλεσε σε σύσκεψη τους πρυτάνεις όλων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με κεντρικό θέμα την ανομία και την εγκληματικότητα στους πανεπιστημιακούς χώρους. Κι αν οι βαρύγδουπες δηλώσεις για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και το ξέπλυμα των νενοναζί δολοφόνων μέσα από την εξίσωσή τους με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες των φοιτητών, φαντάζουν «δίκαιες ως απόρροια της κατάστασης», οφείλει να κοιτάξει προσεκτικά την διαμορφούμενη πραγματικότητα στους χώρους του πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια μαίνεται ένα οργανωμένο σχέδιο γκετοποίησης του ΑΠΘ και των πανεπιστημιακών χώρων ευρύτερα. Καθημερινά, οι χώροι του πανεπιστημίου αποτελούν πιάτσες ναρκωτικών και ανά διαστήματα κανιβαλιστικών συμπεριφορών. Αυτή η οργανωμένη επιχείρηση γίνεται με την ευγενική συνδρομή της αστυνομίας και της Πρυτανείας που μετέφεραν εξ αρχής τις πιάτσες των ναρκωτικών, τις αγνόησαν, τις συντήρησαν και τελικά απλώς τις χρησιμοποίησαν για να προωθήσουν σταδιακά το σχέδιο της εξυγίανσης των πανεπιστημιακών χώρων. Οι ναρκοπιάτσες χρησιμοποιήθηκαν αρχικά ως αφορμή για το κλείδωμα και το λοκ άουτ των πανεπιστημιακών χώρων τις νυχτερινές ώρες, την κατάργηση του Ασύλου και τελικά την ανάγκη οργανωμένης παρουσίας και παρέμβασης των μπάτσων μέσα στα πανεπιστήμια. Πρώτη φορά, οι εξαγγελίες για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, εμφανίστηκαν στις 5 Σεπτέμβρη έπειτα την σύσκεψη του πρύτανη του ΑΠΘ Παπαϊωάννου με τον Μητσοτάκη και την Κεραμέως, καταδεικνύοντας τις προθέσεις του κράτους. Όλοι αυτοί που διατυμπανίζουν δεξιά και αριστερά για το άσυλο ανομίας, τα παραβατικά στοιχεία ξεχνούν την συνεργασία του κράτους – αστυνομίας – μαφιών, τις πλάτες των μεγαλοεπιχειρηματιών βαρόνων ναρκωτικών.

Η θεσμοθέτησης της πανεπιστημιακής αστυνομίας προσθέτει το κερασάκι στην τούρτα της κατασταλτικής επίθεσης στους φοιτητικούς αγώνες, στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που αναπτύσσονται, αναφέρονται και εκκινούν από το πανεπιστημιακό Άσυλο. Η κίνηση αυτή ενέχει ένα σημαντικό συμβολισμό, την διάθεση του Κράτους να ξεμπερδεύει με τους φοιτητικούς συλλόγους, την γενικευμένη διάθεση ανυπακοής και αγωνιστικότητας των φοιτητικών κινημάτων, την ίδια την αγωνιστική παρακαταθήκη του Πολυτεχνείου του ΄73.

Οι «Νοέμβρηδες» είναι εδώ, για να θυμίζουν τους αντιφασιστικούς και αντικρατικούς αγώνες, για να γκρεμίζουν τους θρόνους των εξουσιαστών. Αυτοί μέσα στον πανικό τους έχουν δύο επιλογές, είτε να νομιμοποιούν την «επέτειο» ως δημοκρατική γιορτή συμφιλίωσης, ώστε να αποβάλλουν από πάνω κάθε έννοια αγωνιστικότητας είτε να την απαγορεύουν σε συνθήκες έντασης της κατασταλτικής επίθεσης στις κεκτημένες με αίμα Ελευθερίες. Και η Ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει σε συνθήκες που η υγεία του λαού αμφισβητείται, αγνοείται και υποβαθμίζεται.

Σήμερα, οι γεμάτες κλίνες ΜΕΘ, η περικοπή της πρόσβασης όποιου λογίζεται ως ανασφάλιστος στην υγεία, η μετακύληση του κόστους των αναγκαίων για την προστασία αναλώσιμων σε εμάς τους ίδιους δημιουργούν ένα διευρυμένο πλαίσιο ανελευθερίας. Όταν σε συνθήκες υγειονομικού κινδύνου, η υγεία δεν είναι δεδομένη για όλους/ες ανεξαιρέτως δεν είναι δυνατόν να υπάρξει Ελευθερία. Οι απρόκλητες και βίαιες επιθέσεις σε Αθήνα και Πάτρα, σε όσους πήραν την επιλογή του ανυποχώρητου αγώνα το επιβεβαιώνουν. Επιχειρείται, δηλαδή, η επιβολή της τρομοκρατίας και του φόβου σε όποιον/α σηκώνει το κεφάλι, για να σιωπά μπροστά στην κρατική αδιαφορία για την ίδια του την ζωή.

Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο κράτος και το κεφάλαιο για την διαχείριση της πανδημίας. Μπροστά στην πανδημία, την φτώχεια και την εξαθλίωση να σταθούμε ο ένας πλάι στην άλλη, με όπλα την κοινωνική αλληλοβοήθεια και την ταξική αλληλεγγύη.

Ενάντια στην Τρομοκρατία, τον Φόβο & την Υποταγή.

Έξω οι μπάτσοι από τα πανεπιστήμια.

Εν μέσω πανδημίας το Κράτος μας χτυπά, την Αλληλεγγύη να βάλουμε μπροστά.

Διαδήλωση* Τρίτη 17 Νοέμβρη, 17:00 Πολυτεχνείο

* με όλα τα μέτρα ατομικής & συλλογικής αυτοπροστασίας

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών «Quieta Movere»

17 Νοέμβρη όλοι-ες στους δρόμους ενάντια στην κρατική θανατοπολιτική

Το στοίχημα των εξεγέρσεων δεν είναι να αποτελέσουν κόσμημα στη βιτρίνα της ιστορίας αλλά επίκαιρο πρόταγμα στους αγώνες του σήμερα. Έτσι η κάθε στιγμή αγώνα ζωντανεύει για να μας θυμίζει την ευθύνη που έχουμε απέναντι στο παρόν. 47 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη αντικρατική εξέγερση του Πολυτεχνείου, καλούμαστε όλοι και όλες να σπάσουμε τον φόβο και τον τρόμο της (Νέας) Δημοκρατίας.

Εδώ και μήνες γινόμαστε μάρτυρες της αμείωτης έντασης της κρατικής θανατοπολιτικής με αφορμή τη διαχείριση της πανδημικής κρίσης. Η πανδημία δεν υπήρξε ποτέ για το κράτος το πρόβλημα αλλά η λύση σε όλα τα επίπεδα. Ένα χρόνο πρίν, οι πρώτοι μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ δώσαν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το μήνυμα της νεοφιλελεύθερης ανασυγκρότησης του κρατικού μηχανισμού. Αρκεί να θυμηθούμε τις αντίστοιχες μέρες του πολυτεχνείου με το γενικό lock out των πανεπιστημίων, την κατάργηση του ασύλου και την εισβολή του στρατού κατοχής της δημοκρατίας μέσα στην ΑΣΣΟΕ, τους ξυλοδαρμούς, τις συλλήψεις και τους βασανισμούς φοιτητών και αλληλέγγυων, τις εκκενώσεις στεκιών και καταλήψεων εν όψει της πορείας και το διάχυτο κλίμα τρομοκρατίας. Από τότε ακολούθησε ένα κρεσέντο νεοφιλελεύθερης επίθεσης στις δομές και τον κόσμο του αγώνα με εκκενώσεις καταλήψεων και δομών αντίστασης καθώς και την κανονικοποίηση της αντιτρομοκρατίας, στον κόσμο της εργασίας με νομοσχέδια που άρουν ακόμα και τα βασικά συνδικαλιστικά δικαιώματα, στους μετανάστες που ζούν ένα ασταμάτητο κυνήγι μαγισσών, στους φυλακισμένους…

Και ενώ εντείνεται η κοινωνική δυσαρέσκια, η πανδημία εμφανίζεται την καλύτερη χρονική στιγμή για να εκτονώσει την ένταση και την κοινωνική πίεση χωρίς να αναστείλει την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το κράτος καταστέλλει την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη για να επιβάλλει τον καπιταλιστικό προσανατολισμό στη διαχείριση της πανδημίας. Τα μέτρα που λαμβάνει εντείνουν τους ταξικούς διαχωρισμούς και τον αποκλεισμό ολοένα και περισσότερων κομματιών της κοινωνικής βάσης. Οι φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ασφυκτιούν απο τον υπερπληθυσμό, οι εργαζόμενες εκτίθενται καθημερινά στις εγκληματικές συνθήκες της μισθωτής σκλαβιάς (συνωστισμός στις βιομηχανικές μονάδες, κανένα μέτρο πρόληψης κ.α.), τα ποσοστά φτώχειας και εξαθλίωσης εκτοξεύονται καθημερινά ελλείψει κρατικής μέριμνας και πρόνοιας… Και όλα αυτά τη στιγμή που το ΕΣΥ υποβαθμίζεται σκόπιμα καθημερινά για την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα.

Και αυτή η επίθεση θέλουν να μην έχει αντίλογο. Απαγορεύουν την κυκλοφορία και τις συναθροίσεις, ελέγχουν και καταγράφουν τις μετακινήσεις, απαγορευούν δημόσιες διαδηλώσεις σωματείων και συνδικαλιστικών φορέων σπέρνοντας τον φόβο για την καταστολή και την ποινικοποίηση των αντιστάσεων, χτυπούν βίαια συγκεντρώσεις και πορείες όσων σπάνε το μονοπώλειο της κρατικής και μιντιακής προπαγάνδας του νέου ολοκληρωτισμού. Επιβάλλουν την κοινωνική ειρήνη διεξάγωντας τον πιο αδυσώπητο πόλεμο.

Απέναντι στη σιωπή των κοινωνικών αντιστάσεων που επιχειρεί να επιβάλλει το κράτος, απαντάει εκκωφαντικά η ίδια η ιστορική αναγκαιότητα της κοινωνικής ανατροπής. Απέναντι στον διχασμό και τις διαιρέσεις που επιβάλλει ο καπιταλισμός, απαντάει η ενότητα της ταξικής συνείδησης. Απέναντι στην τρομοκρατία που σπέρνει η εξουσία τότε, τώρα και πάντα, οι εξεγέρσεις θα είναι παρούσες για να θυμίζουν πως τίποτα δεν κερδήθηκε με προσευχές.

 Κατάληψη Terra Incognita

ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Το δικό μας πολυτεχνείο είναι το πολυτεχνείο των αγώνων, το πολυτεχνείο των νεκρών μας, 17 Νοέμβρη του 1973, του ’80 και του ’85. Το πολυτεχνείο των καταληψιών του ’95, το πολυτεχνείο των αγώνων του σήμερα, ενάντια στο φασισμό, τη φτωχοποίηση της τάξης μας, τον ατομικισμό, την πειθαρχία και την υπακοή.

Από τα πιο μικρά, μέχρι τα πιο μεγάλα, από τους διεκδικητικούς αγώνες του σήμερα μέχρι την κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, για την ελευθερία μας, για τα κεκτημένα μας και την δημόσια υγεία, ενάντια στην απαγόρευση, για όλους τους λόγους του κόσμου την Τρίτη θα είμαστε στον δρόμο. Όπως βροντοφώναξαν και οι εξεγερμένοι του Πολυτεχνείου του ’95:

“Όσο υπάρχει ανισότητα, θα υπάρχει Εξέγερση.”

ΑΜΕΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΘ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 102 συλληφθέντες από την εισβολή των μπάτσων στο ΕΜΠ και στα Εξάρχεια

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού ΑΠΘ

ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Ήδη από τον Σεπτέμβριο ήταν σαφές ότι ο φετινός χειμώνας, με το δεύτερο κύμα της πανδημίας να ξεκινάει και την οικονομική κρίση που έρχεται πίσω από αυτό, θα είναι εξαιρετικά δύσκολος.

Ίσως κάποιοι ήλπιζαν ότι η κυβέρνηση θα είχε, μέσα στους 5 μήνες από το πρώτο lockdown μέχρι σήμερα, κάνει κάποιου είδους προετοιμασία για το δεύτερο αυτό κύμα, που όλοι γνώριζαν ότι θα έρθει. Ότι θα έχει καταρτίσει πλάνο,ότι θα έχει φροντίσει για τεστ κι ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, ότι θα έχει έτοιμα μέτρα στήριξης αυτών που πλήττονται, ότι θα έχει φτιάξει ΜΕΘ, θα έχει προσλάβει υγειονομικό προσωπικό και θα έχει οργανώσει την πρωτοβάθμια υγεία, ότι θα έχει σοβαρό σχέδιο για το άνοιγμα των σχολείων με προσλήψεις εκπαιδευτικών και εύρεση κτιρίων για να αποσυμφορηθούν, ότι με κάποιο τρόπο θα έχει μπει τον κόπο να κάνει οτιδήποτε σχετικό με την προστασίας της κοινωνικής βάσης, πέραν από να της μεταθέτει όλη την ευθύνη με τη γνωστή καραμέλα της “ατομικής ευθύνης”. Αυτοί οι κάποιοι σήμερα έχουν ήδη διαψευστεί.

Αντίθετα είδαμε πακτωλό εκατομμυρίων να χαρίζεται στα ΜΜΕ, στους κολλητούς των Κέντρων Κατάρτισης με τα “σκοιλ ελικικού”, στους μεγάλους περιπάτους, κλπ. Είδαμε χιλιάδες μπάτσους και ΕΠΟΠ να προσλαμβάνονται και δισεκατομμύρια να ξοδεύονται για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Είδαμε το άνοιγμα του τουρισμού χωρίς τεστ για να μην δυσαρεστηθούν τα μεγάλα τουριστικά πρακτορεία. Είδαμε έναν χυδαίο επικοινωνιακό πόλεμο για τους συνωστισμούς στις πλατείες μαζί με την πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας για τους συνωστισμούς σε ΜΜΜ, χώρους εργασίας, σχολεία, εκκλησίες.

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αντίθετα η κυβέρνηση δεν ολιγώρησε στην ψήφιση νόμων που επιτίθενται στην κοινωνική βάση. Ο νέος πτωχευτικός κώδικας έρχεται για να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην πρώτη κατοικία, συνεχίζοντας το έργο του ΣΥΡΙΖΑ. Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο καταργεί στην πράξη το 8ωρο, διαλύει το σύστημα επίλυσης εργατικών διαφορών προς όφελος φυσικά της εργοδοσίας, διευκολύνει ακόμη περισσότερο τις απολύσεις και προωθεί τα εργοδοτικά λοκ άουτ και την απεργοσπασία προσπαθώντας να καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει από τον εργατικό συνδικαλισμό. Ο νόμος περί ρύθμισης των πορειών, που η κυβέρνηση πέρασε νωρίτερα, επίσης σε συνθήκες εξάπλωσης της πανδημίας, καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμα στη διαδήλωση, εξουσιοδοτώντας την αστυνομία να αποφασίζει ποιες πορείες θα γίνονται και με ποιους όρους.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη. Αυτό όμως δεν ισχύει πλήρως. Η κυβέρνηση έχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα κι επίσης μια τακτική για να μπορέσει να το πραγματοποιήσει. Το πρόγραμμά της είναι η περικοπή των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η αρπαγή του δημόσιου πλούτου και η ενίσχυση του κεφαλαίου. Η τακτική που ακολουθεί είναι η συσκότιση της πραγματικότητας κι η σαρωτική επικοινωνιακή επίθεση, που επιτυγχάνεται εύκολα καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ τη λιβανίζουν από το πρωί ως το βράδυ.

Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ

Όσο μεγάλη κι αν είναι η στήριξη από τα ΜΜΕ προς την κυβέρνηση αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες βδομάδες δεν είναι δυνατό να κρυφτεί. Οι δεκάδες άνθρωποι που πεθαίνουν κάθε μέρα από τον κορονοϊό, οι γεμάτες ΜΕΘ, οι σκηνές που στήνονται έξω από νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, το φάσμα της πείνας που απειλεί ένα τεράστιο ποσοστό της κοινωνίας είναι μια πραγματικότητα που δεν γίνεται να κρυφτεί πλέον από τα λαμπιόνια του Μπακογιάννη και του Ζέρβα.

Η αδυναμία απόσπασης συναίνεσης που φαίνεται στον ορίζοντα ανοίγει τον δρόμο σε ολοένα και μεγαλύτερη καταστολή για να μπορέσει να αναπαραχθεί το καθεστώς. Η δήλωση του Χρυσοχοΐδη ότι “η ΕΛ.ΑΣ. είναι το ΕΣΥ της πανδημίας” αυτό το νόημα έχει. Η κυβέρνηση πελαγωμένη βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες όσων (δεν) έκανε για τη διαχείριση της πανδημίας. Προσπαθεί να ρίξει το φταίξιμο και πάλι στους εύκολους στόχους: στους νέους που διασκεδάζουν, στους απείθαρχους που δε συμμορφώνονται με τα μέτρα, στις πλατείες, στο μάζεμα των ελιών. Όσο αυξάνεται η γελοιότητα των κυβερνητικών επιχειρημάτων αυξάνεται κι η καταστολή. Η εισβολή της αστυνομίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το κατασταλτικό όργιο που ακολούθησε στα Εξάρχεια θα είναι ο κανόνας από εδώ και στο εξής αν παραμείνουμε αδρανείς.

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Η μοναδική επίφαση που έχει το καθεστώς της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας για να χαρακτηρίζεται “δημοκρατία” είναι η σχετική ελευθερία που δίνει στην κοινωνική βάση για να οργανωθεί, να διεκδικήσει και να “ελέγξει” έστω και λίγο την αυθαιρεσία της Εξουσίας. Όταν αυτή η σχετική ελευθερία περικοπεί τότε απομένει μόνο η γυμνή αλήθεια του Κράτους: η επιβολή, ο καταναγκασμός κι η εξυπηρέτηση των καπιταλιστικών συμφερόντων εις βάρος της εργατικής τάξης και των υποτελών τάξεων. Η κοινωνική ειρήνη που επιβάλλεται δεν είναι παρά ο θρίαμβος του θανάτου που επιβάλλει η Εξουσία πάνω στην κοινωνική πλειοψηφία.

Η απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου είναι ένα αποφασιστικό βήμα του Κράτους προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό που απομένει σε εμάς είναι να μη δεχτούμε τον θάνατο. Να σπάσουμε την απαγόρευση κάνοντας με τη σειρά μας ένα αποφασιστικό βήμα προς την ανατροπή, προς την Ελευθερία. 47 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το σύνθημα “ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ” που κόσμησε τα κάγκελά του εκείνες τις μέρες παραμένει όχι μόνο ζωντανό αλλά και αναγκαίο για να μπορέσουμε να έχουμε τη ζωή που μας αξίζει. Κι επειδή όπως λέει το σύνθημα “Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό”, θα το κάνουμε προστατεύοντας εμάς και τους γύρω μας, τηρώντας αυστηρά όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Eνάντια στην εξαθλίωση των ζωών μας-Αυτοπροστασία-Αλληλεγγύη-Αλληλοβοήθεια

Η κατάσταση που έχει περιέλθει η κοινωνία εξαιτίας της πανδημίας Covid-19 πάει από το κακό στο χειρότερο. Ένας ιός που μπήκε στη ζωή μας εδώ κ αρκετούς μήνες. Ένας ιός που μας υπενθυμίζει την λάθος κατεύθυνση που πορεύεται η ανθρωπότητα. Αναμφίβολα, όσο το παράλογο καπιταλιστικό συστήμα επελαύνει, άγνωστοι ιοί και ασθένειες θα μας χτυπούν όλο και συχνότερα. Το καταστροφικό χέρι του συστήματος καίει και καταστρέφει ότι χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει φέρνοντας μας αντιμέτωπους με ένα δυστοπικό μέλλον.

Η υπερσυγκέντρωση πληθυσμών σε γιγαπόλεις που δημιουργήθηκαν σε διάστημα λίγων χρόνων για να στηρίξουν την υπερπαραγωγή άχρηστων καταναλωτικών προϊόντων, τα οποία με τη σειρά τους θα πεταχτούν σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να αντικατασταθούν από καινούρια φαντεζί σκουπίδια, δημιουργεί μια εφιαλτική κατάσταση στην Άπω Ανατολή. Μόλυνση, κολοσσιαίες παρεμβάσεις στη φύση για να υδροδοτηθούν και να ηλεκτροδοτηθούν, απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης για προλετάριους και υποπρολετάριους που στοιβάζονται ώστε να παράγουν με εξευτελιστικούς μισθούς, δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για την εξάπλωση ασθενειών.

Από την καύση σκουπιδιών σε Βόλο κ Θεσσαλονίκη και τα αιολικά πάρκα που επιχειρείται να εγκατασταθούν σε κάθε βουνοκορφή του τόπου, μέχρι τις φλόγες και την υλοτομία που καταστρέφουν τον Αμαζόνιο τον μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη, είναι πτυχές της ίδιας πολιτικής θανάτου. Το συνώνυμο του καπιταλισμού είναι ο θάνατος.

Τους μήνες που πέρασαν από το πρώτο lock down το ελληνικό κράτος δεν έκανε τίποτα το ουσιαστικό για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την ενίσχυση του συστήματος υγείας. Το νοσηλευτικό προσωπικό μειώθηκε αντί να αυξηθεί ώστε να καλυφθούν τα ήδη μεγάλα κενά και συνεχίζει να εργάζεται σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες . Όχι μόνο δεν έχουν αυξηθεί οι ΜΕΘ, αλλά ακυρώνεται το 80% των προγραμματισμένων χειρουργείων. Αντί λοιπόν να γίνει επίταξη των ιδιωτικών κλινικών όποιος πρέπει να χειρουργηθεί εξαναγκάζεται στο να αναζητήσει ιδιωτική λύση, αν φυσικά έχει την οικονομική δυνατότητα.

Eφιαλτική είναι η κατάσταση στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης – χώρους αποθήκες ψυχών, όπου χιλιάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι σε άθλιες συνθήκες προσπαθούν να επιβιώσουν. Άνθρωποι δίχως ζεστό νερό, δίχως στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας και ατομικής υγιεινής, αποστερημένοι από πρόσβαση σε περίθαλψη. Ήδη σε αυτούς τους χώρους προσμετρώνται αρκετά κρούσματα covid (βλ φυλακές Διαβατών). Ο εγκλεισμός στα κελιά της δημοκρατίας ισοδυναμεί με θανατική ποινή.

Το κράτος και τα αφεντικά μετατρέπουν την υγειονομική κρίση σε ευκαιρία ώστε να οξύνουν την επίθεση στην εργατική τάξη. Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση του 8ωρου, απλήρωτες υπερωρίες, εργάτες λάστιχο κ επίθεση στην απεργία κ στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Η επίθεση εντείνεται με την ψήφιση του πτωχευτικού κώδικα/νόμου, ενός νόμου που ανοίγει την πόρτα στην κατάσχεση της πρώτης κατοικίας και την αρπαγή του όποιου εισοδήματος. Ένας ακόμα νόμος που πλήττει τους ανέργους , τους εργαζόμενους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους αυτοαπασχολούμενους. Ο πτωχευτικός κώδικας διευκολύνει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ουσιαστικά πετάει τον κόσμο στο δρόμο χαρίζοντας τα σπίτια στους έχοντες για ένα κομμάτι ψωμί.

Το κράτος θωρακίζεται φοβούμενο την επίθεση της κοινωνίας. Εν μέσω πανδημίας γίνονται χιλιάδες προσλήψεις μπάτσων και καραβανάδων, τη στιγμή που οι ανάγκες της κοινωνίας είναι για υγειονομικό και εκπαιδευτικό προσωπικό. Μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για σχολεία και νοσοκομεία όμως βρίσκουν για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Δεν έχουν να προμηθευτούν λεωφορεία με αποτέλεσμα να στοιβάζεται ο κόσμος εν μέσω πανδημίας, τους περισσεύουν όμως για να ταΐζουν τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας ώστε να εντείνεται η νάρκωση των υπηκόων.

Η κυβέρνηση ζητάει κοινωνική ειρήνη ενώ κηρύττει πόλεμο. Η συγκυρία της πανδημίας χρησιμοποιείται ως πρόσχημα και χρυσή ευκαιρία για την επέλαση της κρατικής καταστολής απέναντι στον κόσμο του αγώνα. Επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής σε όσους αντιστέκονται, σε εργαζόμενους που διεκδικούν, σε αντιφασίστες και αντιφασίστριες που βάζουν αναχώματα στην φασιστική απειλή, εκκένωση καταλήψεων των σπιτιών της αντίστασης, διώξεις και φυλακίσεις συντρόφων/ισών με στημένα κατηγορητήρια και σκευωρίες. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι χτυπώντας τον κόσμο του αγώνα θα γλιτώσουν από την κοινωνική οργή που ξημερώνει.

Οι ακροδεξιοί διαχειριστές της εξουσίας έχουν το θράσος να μιλούν για ατομική ευθύνη. Ένα αφήγημα που το προπαγανδίζουν με επιμέλεια από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία ώστε να αποποιηθούν εκ των προτέρων κάθε πολιτική ευθύνη συνεπικουρούμενο φυσικά από την τρομουστερία που ξερνάνε τα ΜΜΕ. Δεν πείθουν κανέναν. Την ευθύνη για τους θανάτους από Covid-19 την έχουν αποκλειστικά το κράτος και τα αφεντικά.

Η συλλογική ευθύνη που έχουμε εμείς οι προλετάριοι και οι προλετάριες είναι να αντεπιτεθούμε σε αυτούς που μας κλέβουν την ζωή. Είναι η συλλογική ευθύνη να οργανωθούμε αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά. Είναι συλλογική μας ευθύνη να οργανώσουμε έναν άλλο τρόπο ζωής σε αρμονία με τη φύση, να δημιουργήσουμε ένα κόσμο πιο δίκαιο ένα κόσμο που να βασίζεται στην ισότητα, στην αλληλοβοήθεια, στην αλληλεγγύη και στην ελευθερία.

• επειδή η πανδημία έγινε το όχημα για να ισοπεδωθεί κάθε στοιχειώδης έννοια αυτοδιάθεσης
• επειδή επιχειρείται να εμπεδωθεί ο φόβος
• επειδή οι θάνατοι για την κυριαρχία ήταν και θα είναι απλή στατιστική
• επειδή δεν πρέπει να είμαστε θεατές στο έγκλημα που συντελείται εις βάρος των ανθρώπων της τάξης
• επειδή θέλει η χούντα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει
• επειδή η αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων είναι η συλλογική μας δύναμη

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ

Aναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός

Διαδήλωση 17ης Νοέμβρη

Από την αρχή του Νοέμβρη, η χώρα μπαίνει για δεύτερη φορά σε καθολικό lockdown. Οι κλίνες ΜΕΘ στα νοσοκομεία γεμίζουν, το ιατρικό προσωπικό για άλλη μια φορά είναι ανεπαρκές και εξαντλημένο. Η κοινωνία – εμφανώς προβληματισμένη και τρομοκρατημένη – κλείνεται για ακόμη μία φορά σπίτι, εναποθέτοντας τις ελπίδες της στην κυβέρνηση για την αναχαίτιση της πανδημίας. Ζούμε για δεύτερη φορά το ίδιο έργο. Όταν τον Μάρτιο επιβλήθηκε το πρώτο lockdown, η κυβέρνηση ζήτησε από τους πολίτες να μείνουν σπίτι για να προετοιμαστεί και να ενισχυθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας, έτσι ώστε να είναι έτοιμο να διαχειριστεί το δεύτερο κύμα της πανδημίας που όλοι, από τους απλούς πολίτες έως και τους επιστήμονες, ξέραμε ότι θα έρθει. Παρ´όλα αυτά το ΕΣΥ έμεινε υποστελεχωμένο, με την κυβέρνηση να τρέχει πανικόβλητη μόλις την τελευταία εβδομάδα να προσλάβει ιδιώτες γιατρούς με συμβάσεις έξι και έξι μηνών με μισθό 2000 € ακατάσχετα και αφορολόγητα, ο μισθός των νοσοκομειακών ιατρών ανέρχεται στα 1400 €. Και αυτό την ώρα που υπάρχουν τόσοι άνεργοι γιατροί να προσληφθούν στο δημόσιο.

Για να είμαστε δίκαιες, βέβαια, προσλήψεις έγιναν. Απλά όχι γιατρών. Την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος δεν έχει λεφτά για το δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά ούτε να «γεννήσει λεωφορεία» μπορεί, τα οποία άλλωστε κατά τοκυβερνητικό αφήγημα δεν αποτελούν εστίες μετάδοσης του ιού, προσλαμβάνει ακόμη 1500 ειδικούς φρουρούς χωρίς μάλιστα ΑΣΕΠ. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, μάλιστα, δηλώνει πως «σε καιρούς πανδημίας, η αστυνομία είναι το ΕΣΥ της προστασίας μας».

Φυσικά η κυβέρνηση ξέρει που να επενδύσει έτσι ώστε να προστατευτεί για τα υπόλοιπα μεγαλεπίβολα σχέδια που έχει στα σκαριά εν μέσω πανδημίας. Όσο εμείς μένουμε σπίτι, κράτος και κεφάλαιο έχουν βρει τη χρυσή ευκαρία να ψηφίσουν αντιλαϊκά νομοσχέδια, όπως ο πτωχευτικός κώδικας, βάσει του οποίου, φυσικά πρόσωπα πλέον μπορούν να κηρύξουν χρεοκοπία όπως οι επιχειρήσεις. Σε αυτή την περίπτωση, όποια περιουσία έχουν – συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης κατοικίας – ρευστοποιείται για την αποπληρωμή του χρέους και περνάει στα χέρια των τραπεζών. Ενώ βέβαια για τις επιχειρήσεις υπάρχουν εργαλεία διάσωσης του κεφαλαίου τους, άνεργοι, συνταξιούχοι, χαμηλόμισθοι θα χάνουν το σπίτι τους και θα γίνονται πλέον ενοικιαστές σε αυτό. Μετά από δώδεκα χρόνια, θα έχουν τη δυνατότητα επαναγοράς του σπιτιού τους στην τιμή που θα ορίσει η τράπεζα, χωρίς να προσμετρώνται τα ενοίκια που όλα αυτά τα χρόνια πλήρωναν. Εν μέσω, λοιπόν, της πανδημίας η κυβέρνηση επιτίθεται στο αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου στη στέγαση, προϋποθεση για μία αξιοπρεπή ζωή.

Το νομοθετικό πάρτι δεν τελειώνει, όμως, εδώ. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες αναμένεται να ψηφιστεί και το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει τη θεσμοθέτηση της απλήρωτης υπερωρίας και την κατάργηση αργίας Σαββάτου και Κυριακής μετά από συνεννόηση υπαλλήλου και εργοδότη. Παράλληλα, χτυπιέται και η συνδικαλιστική δράση μέσα από νομοθετικά παραθυράκια, τα οποία έμμεσα, αλλά αποτελεσματικά, καθιστούν την απεργία παράνομη. Οι προεκλογικές δηλώσεις του πρωθυπουργού για “οδοστρωτήρα” στα εργασιακά γίνονται πράξη και με πρόσχημα την πανδημία κορυφώνονται.

Γίνεται, λοιπόν, πολύ ξεκάθαρο για ποιους λόγους η κυβέρνηση επιλέγει να ενισχύσει το σώμα της αστυνομίας, εξοπλίζοντάς τό με καινούργιες μηχανές, ασπίδες, κράνη και χημικά. Η εργασία υποτιμάται, άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά, και όσοι βγουν αλώβητοι θα πρέπει να ξέρουν πως, αν τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι και διεκδικήσουν μια ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, όπως αυτό της οχτάωρης εργασιας που κερδήθηκε μέσα από αιματηρούς αγώνες, θα συνθλιφθούν από την κρατική καταστολή.

Αστυνομοκρατία και μία μπότα στο λαιμό όσων τολμούν να αγωνιστούν είναι το μέλλον που μας περιμένει, όταν βγούμε από το σπίτι. Το είδαμε από την αρχή της επιβολής των μέτρων, όπου οι τραμπούκοι της ΕΛΑΣ διέλυαν πορείες, συγκεντρώσεις, κόσμο που έβγαινε σε πλατείες, αλλά απεναντίας επέτρεπε τις εκδηλώσεις θρησκευτικού ενδιαφέροντος, όπως συνέβη πρόσφατα έξω από τον Άγιο Δημήτριο. Η ακραία καταστολή στο Γαλάτσι, των συναγωνιστές στην Πάτρα και με αποκορύφωμα τα τελευταία γεγονότα στο Πολυτεχνείο, όλα πλέον θυμίζουν σκοτεινές εποχές. Μπάτσοι να φωτογραφίζονται με τους συλληφθέντες, ο φασίστας νεοδημοκράτης βουλευτής Μπογδάνος να είναι παρών στην αστυνομική επιχείρηση και η αύρα να περιμένει από έξω. Να που για ακόμη μια φορά, λοιπόν, «ήταν και οι δεξιοί στο Πολυτεχνείο».

Το αφήγημα της ατομικής ευθύνης, που έχει γίνει από την αρχή της πανδημίας καραμέλα στα στόματα των κυβερνητικών εκπροσώπων και των καλοταϊσμένων χρυσοεπιδοτημένων ΜΜΕ και αναγνωρίζει ως μοναδικούς υπαίτιους για τη διασπορά του ιού κάποιους “ανυπάκουους νέους” πολίτες, συντρίβεται πάνω στην στον τοίχο της πραγματικότητας και ο θόρυβος είναι υποβαθμισμένες και χαμένες ζωές. Δεν ήμασταν εμείς αυτοί που αφήσαμε υποστελεχωμενο τόσους μήνες το ΕΣΥ χωρίς καμία ουσιαστική παρέμβαση για την έγκαιρη στελέχωσή του τόσο σε έμψυχο όσο και άψυχο υγειονομικό δυναμικό. Δεν ήμασταν εμείς αυτοί που αφήσαμε τον κόσμο να στοιβάζεται στα ΜΜΜ κατά την ταυτόχρονη μετακίνησή του από και προς τους χώρους εργασίας. Δεν ήμασταν εμείς που δίναμε υπέρογκα χρηματικά ποσά για εξοπλιστικά συστήματα, την ίδια στιγμή που κλείναμε τα μάτια μπροστά στις αόρατες υπάρξεις αυτού του κόσμου με μετανάστες και μετανάστριες να στοιβάζονται στα camps υπό άθλιες συνθήκες. Δεν ήμασταν εμείς αυτοί που αφήνουν τους κρατούμενους σε υπερπλήρεις φυλακές χωρίς τη στοιχειώδη υγειονομική φροντίδα, εντείνοντας το διαρκές «σάπισμα» των ζωών τους.

Απέναντι σε αυτή την υποτίμηση των ζωών μας, εμείς επιλέγουμε να απαντάμε πάντα συλλογικά. Δεν μπορούμε άλλο να μένουμε αμέτοχες, όσο το κράτος συνεχίσει την θανατοπολική του στις πλάτες μας. Γι αυτό το λόγο, αντιλαμβανόμενοι πλήρως τη σοβαρότητα της κατάστασης και αφουγραζόμενοι το νόημα της επετείου του Πολυτεχνείο στον πυρήνα του ως διαρκή ρήξη με την κρατική βαρβαρότητα, ήρθε η στιγμή να βγούμε στο δρόμο, διεκδικώντας μια αξιοπρεπή ζωή. Τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα προστασίας, βγαίνουμε στο δρόμο να ξαναδιεκδικήσουμε τα αυτονόητα ΨΩΜΙ, ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ενάντια στα οποία το κράτος έχει κηρύξει ολομέτωπο πόλεμο.

Να ματαιώσουμε στην πράξη τα σχέδια του κράτους για υποβάθμιση των ζωών μας.

Ενάντια στην εγκληματική κρατική διαχείριση της πανδημίας και την αστυνομοκρατία, όλοι/όλες/όλα την Τρίτη 17 Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο στη Θεσσαλονίκη.

Άμεσες προσλήψεις στο ΕΣΥ.

Δωρεάν πρόσβαση στην υγεία για ντόπιους και μετανάστες.

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

 

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν απο την επέτειο της εξέγερσης του πολυτεχνείου με το μήνυμα της να είναι πιο επικαιροποιημένο από ποτέ: Απαγόρευση της διαδήλωσης του πολυτεχνείου απο τον υπουργό Προ.Πο, αναστολή του δικαιώματος του συνέρχεσθαι επί 4 ημέρες σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια με απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, συλλήψεις αγωνιστών που μοίραζαν κείμενα για την επικείμενη πορεία, κλήσεις σε απολογία σε άτομα που δήλωσαν μέσω κοινωνικών δικτύων ότι θα συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις του πολυτεχνείου, αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια, συλλήψεις των αγωνιστ(ρι)ων στην κατάληψη του ΕΜΠ, ξύλο, προσαγωγές, κυνηγητό και δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας, κοινωνικού κανιβαλισμού και φόβου. Τι είναι όμως αυτό που φοβάται περισσότερο το κράτος;

Διανύουμε ήδη το δεύτερο κύμα έξαρσης της πανδημίας, με χιλιάδες κρούσματα και καθημερινό «ρεκόρ» στον αριθμό θανάτων. Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει προ πολλού. Γεμάτες κλίνες ΜΕΘ, υποστελεχωμένο ΕΣΥ με μεγάλο μέρος του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού να έχει νοσήσει ή να βρίσκεται σε καραντίνα και εκκλήσεις των γιατρών ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει και προχωράνε σε διαλογή ασθενών. Σε όλα αυτά το κράτος απαντά με απαγορεύσεις κυκλοφορίας, λόκνταουν, εισαγγελικές παρεμβάσεις σε γιατρούς , περαιτέρω προσλήψεις μπάτσων και ενίσχυση του εξοπλισμού τους (κράνη, χημικά, ασπίδες, οχήματα). Γιατί για την κρατική διαχείριση είναι προφανές πως αυτό που χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί ο ιός δεν είναι η ενίσχυση του συστήματος υγείας, αλλά η περαιτέρω καταστολή.

Ήδη από το πρώτο κύμα έχει γίνει σαφές πως οι ανθρώπινες ζωές θυσιάζονται με ευκολία στο βωμό του κεφαλαίου. Χρησιμοποιώντας το ιδεολόγημα της ατομικής ευθύνης το κράτος προσπάθησε να αποποιηθεί των ευθυνών του όταν αντί να στηρίξει το σύστημα υγείας, να προσλάβει ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές, να φροντίσει ώστε τα νοσοκομεία να είναι έτοιμα για το δεύτερο κύμα που ήταν δεδομένο ότι θα ερχόταν, επέλεξε να δώσει εκατομμύρια στα ΜΜΕ ώστε να μπορεί να κάνει ανενόχλητα την προπαγάνδα του και να κατασπαταλήσει δημόσιο χρήμα σε μεγάλους περιπάτους και διαπλεκόμενους επιχειρηματίες (σκοίλ ελικίκου, κατασκευαστικές) . Την ίδια ώρα επιλέγει να ανοίξει τον τουρισμό και να παρουσιάσει την Ελλάδα ως ασφαλή τουριστικό προορισμό χωρίς καν να κάνει τεστ σε τουρίστες, μιας και εταιρείες απειλούσαν οτι θα αποσύρουν τα πακέτα τους. Ταυτόχρονα, όταν άρχισε να σκάει το δεύτερο κύμα, διεξάγονταν χυδαίο επικοινωνιακό παιχνίδι στα ΜΜΕ με μπάτσους να κυνηγάνε νέους σε πλατείες την ίδια ώρα που δεν ακουγόταν κουβέντα για τους συνωστισμούς στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου οι επιβάτες ήταν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στην άλλη και τα δρομολόγια μειωμένα, τους συνωστισμούς στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία και φυσικά στις εκκλησίες.

Η κρατική διαχείριση της πανδημίας είχε κυρίως ταξική χροιά. Οι εργαζόμενες/οι δεν είχαν άλλη επιλογή απο το να είναι στοιβαγμένοι/ες χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας σε εργασιακούς χώρους, χρησιμοποιώντας ΜΜΜ που ήταν κυριολεκτικά υγειονομικές βόμβες, χωρίς ουσιαστική πρόσβαση σε τεστ, καθώς το ποσό ήταν απαγορευτικό σε ιδιωτικές κλινικές, ενώ όλοι και όλες πλέον γνωρίζουμε ποια είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία. Ακόμη, το πιο καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας μας, μεταναστ(ρι)ες και φυλακισμένοι/ες αφήνονται να πεθάνουν αβοήθητες/οι σε αποθήκες ψυχών και σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς ουσιαστική πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και χωρίς κανένα μέτρο προστασίας μέσα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

Επιπλέον, με το πρόσχημα της πανδημίας, και ενώ καλούσαν τον κόσμο να μείνει σπίτι και «ασφαλής», βρήκαν άπλετο χώρο να περάσουν μέτρα τα οποία υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν: Απαγορεύσεις διαδηλώσεων, πτωχευτικός κώδικας, πλειστηριασμοί α΄κατοικίας, αντεργατικό νομοσχέδιο (κατάργηση 8-ωρου, απλήρωτες υπερωρίες, παράνομες απεργίες),αντιπεριβαντολογικό νομοσχέδιο και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Όλα αυτά ενώ μια νέα οικονομική κρίση βρίσκεται προ των πυλών, την οποία για άλλη μια φορά οι καταπιεσμένες/οι θα κληθούν να πληρώσουν. Η καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων βρίσκονται στο στόχαστρο, ενώ η περιστολή των ελευθεριών διευρύνεται. Γνωρίζοντας πως η νέα κρίση θα γεννήσει αντιστάσεις και θα φέρει αναταραχή στην κοινωνική βάση, καθώς ακόμα και μεσαία στρώματα προλεταριοποιούνται βίαια, στόχος του κράτους και του κεφαλαίου είναι να πατάξει κάθε αντίσταση και αντίλογο και να επιτεθεί στην κοινωνική βάση. Είναι πλέον εξόφθαλμο που στοχεύουν τα μέτρα της κρατικής διαχείρισης. Με τις επιθέσεις σε καταλήψεις και κέντρα αγώνα, με τις στοχοποιήσεις αγωνιστών και αγωνιστριών, με την βίαιη καταστολή που προσπαθούν να νομιμοποιήσουν κοινωνικά με το πρόσχημα της πανδημίας, τις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων, ετοιμάζεται μια νέα δυστοπία εργασιακού μεσαίωνα, με πλήρη έλεγχο της κοινωνικής ζωής όπου κάθε αντίσταση θα καταστέλλεται βίαια χρησιμοποιώντας την υγειονομική κρίση ως δικαιολογία για να επιτύχουν αυτό που τόσα χρόνια προσπαθούν. Να θυμίσουμε μόνο ότι και προηγούμενες χρονιές, χωρίς πανδημία, είχαμε τις αντίστοιχες μέρες του πολυτεχνείου την κατάργηση του ασύλου και την εισβολή μπάτσων μέσα στα πανεπιστήμια, ξυλοδαρμούς, συλλήψεις φοιτητών και αλληλέγγυων, εκκενώσεις στεκιών κ.ο.κ

Η πανδημία εμφανίζεται την χρονική στιγμή που εντείνονται οι ταξικές αντιθέσεις και η κοινωνική δυσαρέσκεια. Το κράτος προσπαθώντας να εκτονώσει την ένταση, μεταθέτει τις ευθύνες του στην κοινωνική βάση και στον κόσμο του αγώνα. Την στιγμή που το κράτος σπέρνει την τρομοκρατία, εμείς έχουμε να απαντήσουμε πως ο δρόμος για μας θα είναι πάντα ο ίδιος. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στήνοντας ταξικά αναχώματα, δίκτυα αλληλοβοήθειας, συνεχίζουμε τους αγώνες μας στην κατεύθυνση της γενικευμένης κοινωνικής επανάστασης. Απέναντι στην φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κανιβαλισμό που προτάσσουν κράτος και κεφάλαιο, είναι χρέος μας να να φτιάξουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης ,ελευθερίας. 47 χρόνια μετά, το μήνυμα της εξέγερσης είναι πιο ζωντανό από ποτέ. Για να τελειώσουμε μια και καλή με τον ιό του κράτους και του καπιταλισμού.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

Α.Σ.Pueblo

ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΜΗΝΥΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

«Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι μονόδρομος!

Lockdown στην Χουντική Κυβέρνηση ΝΔ»

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Με το 2ο κύμα έξαρσης της πανδημίας τις τελευταίες μέρες, είναι πλέον ολοφάνερη η αποτυχία της κυβέρνησης, να αντιμετωπίσει τόσο την υγειονομική κρίση, αλλά κυρίως την οικονομική κρίση.

Είναι επικίνδυνοι, οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι και δεν μας πείθουν!

Στον υγειονομικό τομέα, η κατάσταση έχει βγεί εκτός ελέγχου, αφού όλο και περισσότεροι καθημερινά κινδυνεύουν. Αηδιαστικά επαναφέρουν το ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης» και της ανεύθυνης νεολαίας, ενώ όλο αυτό το διάστημα εγκληματικά αδιαφορούν: 1. Για την ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, που οι ίδιοι με τόσα χρόνια Μνημονίων διέλυσαν (ΜΕΘ, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού κλπ). 2. Για την αύξηση των δρομολογίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς(που αναγκαστικά χρησιμοποιούμε για την εργασία μας). 3. Για προσλήψεις εκπαιδευτικών, αφού στιβάζονται 20-25 μαθητές ανά τάξη. 4. Την εφαρμογή των μέτρων προστασίας από τους εργοδότες, μιας και στο όνομα του κέρδους πάει περίπατο η υγεία των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Ακόμη πιο επικίνδυνοι όμως είναι και στην αντιμετώπιση της τεράστιας οικονομικής κρίσης, η οποία οξύνθηκε με αφορμή την πανδημία. Τα χρέη εκτοξεύονται, τα λουκέτα το ίδιο με αποτέλεσμα φυσικά την έκρηξη της ανεργίας, με εφιαλτικά αποτελέσματα για το βιοτικό μας επίπεδο. Ταυτόχρονα, τα δήθεν μέτρα στήριξης προς τους εργαζόμενους αποτελούν ξεκάθαρη κοροιδία, μιας και έχουν «μπουκώσει» με χρήμα τους επιχειρηματίες ενώ ταυτόχρονα καταργούν δικαιώματα των εργαζομένων ενός ολόκληρου αιώνα. Η καθημερινότητά μας είναι μια ανασφάλεια και ο εφιάλτης μας είναι όχι μόνο ο κορωνοιός, αλλά περισσότερο η αντίληψη ότι η κρίση και η διαχείριση της οικονομίας από την «πανδημία των ανίκανων» θα πέσει πάνω στα κεφάλια μας.

Πανδημία και απαγορεύσεις… η μεγάλη ευκαιρία για την επίθεση στα δικαιώματά μας! Τις επόμενες μέρες, ο εργατο-κτόνος Βρούτσης και το επιτελείο του, ετοιμάζουν νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το οποίο θα νομιμοποιεί πλέον και στο όνομα του κέρδους, την ασυδοσία και τις εργατικές παρανομίες των εργοδοτών όλο το προηγούμενο διάστημα. Εδώ να σημειώσουμε πως όλα τα παρακάτω μέτρα, ειδικότερα στον κλάδο μας, εφαρμόζονται ήδη. Βρήκαν την κατάλληλη στιγμή (εν μέσω απαγορεύσεων γιατί φοβούνται την έκρηξη και τις αντιδράσεις), για να περάσουν ένα τέτοιο έκτρωμα, που θα κάνει την καθημερινότητά μας ακόμη πιο αφόρητη και εξοργιστική. Πιο συγκεκριμένα :

1. Η νομοθέτηση της 10ωρης εργασίας, μιας και «οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζόμενους έως 10 ώρες ημερησίως, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας». 2. Η «αύξηση των ωρών των νόμιμων υπερωριών», που σημαίνει πρακτικά πως ο εργοδότης και τα κέρδη του, θα ορίζουν την προσωπική μας ζωή και την υγεία μας. 3. Θα υπερισχύει η ατομική σύμβαση εργασίας, η οποία μπορεί να εμπεριέχει μισθό/όρους κάτω και από τον σημερινό πενιχρό κατώτατο. 4. Η κατάργηση του 5ήμερου και η καθιέρωση της 6ήμερης εργασίας, αφού καταργείται η Κυριακάτικη Αργία και η προσαύξησή της και για άλλους κλάδους (πέραν Εμπορίου). 5. Η διευκόλυνση των απολύσεων, αφού ο εργοδότης μπορεί, πλέον, να απαγορεύσει στον εργαζόμενο, στον οποίο έχει γίνει προειδοποίηση απόλυσης, να προσέλθει στην εργασία μέχρι και την ημερομηνία της απόλυσής του (για 1-4 μήνες). 6. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων επίλυσης εργατικών διαφορών από την Επιθεώρηση Εργασίας στον ΟΜΕΔ,γεγονός που καταργεί ουσιαστικά τις όποιες διεκδικήσεις, αφού θα είναι απαγορευτικό για την τσέπη μας και χρονοβόρο.

Ταυτόχρονα, όσον αφορά τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, δηλαδή την συλλογική μας οργάνωση και διεκδίκηση απέναντι στις αυθαιρεσίες των εργοδοτών, ουσιαστικά βάζει ταφόπλακα (απαγόρευση της απεργίας, κυβερνητικός-αστυνομικός έλεγχος των συνδικάτων, νομιμοποίηση του lockout των εργοδοτών, με ταυτόχρονη προώθηση του χαφιεδισμού και της απεργοσπασίας, ποινικοποίηση ακόμη και του βλέμματος των απεργών και όλα αυτά στο όνομα της προστασίας της ομαλής λειτουργίας των επιχειρήσεων!). Με το τερατούργημα του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, μας καταδικάζουν σε μια ζωή με μόνο σκοπό την αποπληρωμή των χρεών, ενώ χαρίζουν στις τράπεζες ακόμα και την α΄ κατοικία, την οποία με κόπο και δουλειά έχουμε αποκτήσει.

Ο Κλάδος μας αργοπεθαίνει…

Η κατάσταση στον δικό μας κλάδο είναι πολύ άσχημη. Με το άρον των άρον άνοιγμα του Τουρισμού στην πρώτη φάση της πανδημίας, διευκολύνθηκε η εκ νέου όξυνσή της αλλά και δεν αποτράπηκε η καταστροφή του κλάδου. Τα λουκέτα και οι απολύσεις είναι πλέον η πανδημία. Οι εργοδότες μας εγκληματικά αποκρύβουν τα κρούσματα συναδέλφων στους χώρους δουλειάς και απειλούν πως αν μαθευτεί η απόλυση μας περιμένει. Όλο αυτό το διάστημα είναι οι ίδιοι που δεν εφαρμόζουν ούτε ένα μέτρο προστασίας και όλα αυτά για τα μαυραγορίτικα κέρδη τους εις βάρος της υγείας μας. Τις τελευταίες εβδομάδες οι εργοδότες του κλάδου «κλαίγονται», ενώ όλα τα μνημονιακά χρόνια θησαύρισαν πάνω στις πλάτες μας. Ήρθε η ώρα να πληρώσουν αυτοί και να τα βγάλουν από τα σεντούκια και τις τράπεζες! Είναι οι πρώτοι που δεν δικαιούνται να μας κουνάν το δάχτυλο!.

Αστυνομοκρατία και τρομοκρατία… ο μόνος τρόπος για να μας «πείσουν»!

Προκλητικά και εν μέσω ημερών της επετείου για την ΕΞΕΓΕΡΣΗ και τις κατακτήσεις του Πολυτεχνείου (και όχι αστικής γιορτούλας όπως το παρουσιάζουν), κατεβάζουν στρατό από ΜΑΤ,ΔΙΑΣ,ΟΠΚΕ με αφορμή την Χουντική απαγόρευση κυκλοφορίας, που οφείλεται στην εγκληματική και ανίκανη τους διαχείριση με την έξαρση της πανδημίας. Θέλουν να πληρώσουμε για άλλη μια φορά εμείς οι εργαζόμενοι την κρίση του συστήματός τους και πως αλλιώς μπορούν να προσπαθήσουν να μας «πειθαρχήσουν»; Mε δηλώσεις του χουντο-υπουργού Χρυσοχοίδη, ότι «η Υγεία μας εξαρτάται από την ΕΛ.ΑΣ.» και «Δε θα γιορτάσουμε φέτος την επέτειο του Πολυτεχνείου, όπως δε γιορτάσαμε τη 25 Μαρτίου και την 28 Οκτωβρίου» και μια εκστρατεία καταστολής και ποινικοποίησης.

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου μας δείχνει τον δρόμο…

Οι Χουντικές απαγορεύσεις σπάνε στους δρόμους, όπως οι αγωνιστές της εξέγερσης έκαναν, χωρίς να πάρουν άδεια από τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Πρέπει να καταλάβουμε πως οι μόνοι υπεύθυνοι για το ξήλωμα των δικαιωμάτων (εν μέσω και πανδημίας!) και την έξαρσή της, είναι οι εργοδότες και η κυβέρνηση ΝΔ. Η μη πραγματοποίηση της διαδήλωσης θα δημιουργούσε ένα πολύ άσχημο προηγούμενο, που θα τους αποθράσυνε πολύ περισσότερο. Το οφείλουμε απέναντι στα παιδιά μας και στους εαυτούς μας! Με ενότητα, αποφασιστικότητα και μαχητικούς αγώνες, όπως επιβάλλει η κατάσταση, να δώσουμε ηχηρή απάντηση στα σχέδιά τους. Έτσι έγινε και η εξέγερση του Νοέμβρη, που εντέλει κέρδισε δικαιώματα που ζήσαμε μέχρι σήμερα και θέλουν να τα καταργήσουν. Το δίκιο είναι με το μέρος μας και οι φόβοι δικοί τους! ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ – ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ.

• Εδώ και τώρα μαζικές προσλήψεις ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού. Άμεση επίταξη των ιδιωτικών κλινικών χωρίς αποζημίωση, εθνικοποίηση όλης της υγείας και φαρμακοβιομηχανίας. Μαζικά τεστ για όλους.
• Κάτω ο νέος νόμος για τα εργασιακά. Να καταργηθούν όλα τα αντεργατικά μέτρα που πέρασε η κυβέρνηση την περίοδο της πανδημίας.
• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντοαπαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Αυστηρός έλεγχος στις επιχειρήσεις – Να τηρούνται τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, τα δικαιώματά μας. Σε διαφορετική περίπτωση να κλείνουν.
• Κανονικός, ολόκληρος μισθός μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση από το κράτος και τους εργοδότες. Επιδότηση ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις για όλους τους ανέργους του κλάδου. Άμεση ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών (ΣΕΠΕ-ΕΦΚΑ) και αυστηρότερα πρόστιμα στους εργοδότες.
• Έξω Ιμπεριαλιστές και Βάσεις. Όχι στους ανταγωνισμούς για ΑΟΖ & εξορύξεις, στους τυχοδιωκτισμούς της ελληνικής κυβέρνησης. Ενάντια σε πόλεμο και αστικές τάξεις: Διεθνισμός Εργατών και Λαών.
• Διαγραφή του χρέους για εξοικονομηθούν χρήματα ώστε να γίνουν όλα τα παραπάνω.Έξω από Ευρώ και ΕΕ.

Αντεπίθεση των εργαζομένων στον επισιτισμό-τουρισμό

Πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Οι εργαζόμενες/οι στην Συνεργατική ΒΙΟΜΕ καλούμε σε συγκέντρωση την Τρίτη 17/11/20 στις 15:30 στο πολυτεχνείο προς τιμή των αγωνιζομένων φοιτητών/τριών και εργαζομένων, που χάθηκαν στην εξέγερση του 1973, και για να αντισταθούμε στην σημερινή αντιλαϊκή, αντεργατική πολίτικη που ακολουθεί η εξουσία.

Καλούμε όσους/ες παραβρεθούμε, να φοράμε απαραιτήτως σωστά την μάσκα και να κρατάμε αποστάσεις τουλάχιστον 1,5m από τους/τις διπλανούς/ες.

Αγωνιστικά και αλληλέγγυα
οι εργαζόμενες-εργαζόμενοι στην Συνεργατική ΒΙΟΜΕ

Η 17Η ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Η κρατική διαχείριση της πανδημίας εκθέτει εις βάθος τα σαθρά
υποστυλώματα του εξουσιαστικού κόσμου και όπως σε κάθε περίοδο
γενικευμένης κρίσης, έτσι και τώρα, το κράτος δε φοβάται να αποκαλύψει
τη σιδηρά γροθιά σε όποιον αντιστέκεται. Χαϊδεύοντας παράλληλα τα αυτιά
των πιστών,πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης σε κάποιον υποτιθέμενο
εσωτερικό εχθρό και υπαίτιο, επιτυγχάνει και την δική του επικύρωση ως
μεσσία και με τις ευλογίες του κοινωνικού ιστού ισοπεδώνει κάθε τι το
ατίθασο. Η επιθετική πολιτική του φαίνεται πως όχι απλά δεν “λειαίνεται”
λόγω της παρούσας κατάστασης, τουναντίον βρίσκει το πιο πρόσφορο έδαφος.

Είδαμε ήδη πως με πρόφαση την τρέχουσα συγκυρία και όχι μόνο, το κράτος
χτυπάει ό,τι κινείται παρεμβατικά προς την ευημερία του, ακόμα και στο
πιο μικρομοριακό του σκέλος. Πρακτικές που θεωρούσαμε “κεκτημένες” να ανακόπτονται επιθετικά, να εκκενώνονται καταλήψεις, να
καταλαμβάνονται σημεία συγκεντρώσεων μας, να επιχειρούνται επεμβάσεις σε
συνελεύσεις, να αποκλείονται χώροι που εν γένει χρησιμοποιεί το κίνημα,
να πραγματοποιούνται πολυάριθμες συλλήψεις κ.α.π. Με πιο πρόσφατη την
καταστολή της συγκέντρωσης (με εκκένωση του χώρου του πολυτεχνείου)για
τη διασφάλιση της διεξαγωγής του τριήμερου εκδηλώσεων αλλά και τις
πορείας του Πολυτεχνείου στην Αθήνα. Η εκδικητική του πολιτική φαίνεται
να μη γνωρίζει από καθεστώτα “έκτακτης ανάγκης” (και ούτε κάτι τέτοιο
περιμέναμε), με χαρακτηριστικό παράδειγμα την μεταγωγή του Κ.Σακκά στις
φυλακές Νιγρίτας Σερρών, που μετά από πολυήμερη απεργία πείνας, το
αίτημα του για επιστροφή στις φυλακές Κορυδαλλού έγινε δεκτό.

Εμείς από πλευρά μας αναγνωρίζουμε πράγματι την ατομική μας ευθύνη
απέναντι στην ζοφερή πραγματικότητα που ο πολιτισμός της εξουσίας μας
επιβάλλει. Και αυτή δεν είναι άλλη από την προσπάθεια αντιστροφής τον
όρων της εκδίκησης και επίθεσης. Η συνεχής υπονόμευση του υπάρχοντος , η
μετωπική σύγκρουση με την κυριαρχία και η πολύμορφη αναρχική δράση είναι
το οξυγόνο του συλλογικού μας αγώνα αλλά και του ατομικού μας βιώματος.
Για αυτούς, αλλά και για όλους τους λόγους του κόσμου.

Η 17Η ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Κατάληψη 111

ΒΟΛΟΣ 17:00 ΣΤΟ ΘΟΛΟ

Κάλεσμα στη διαδήλωσης τις 17Νοέμβρη στο Βόλο. ΨΩΜΙ – ΥΓΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αν δεν παλέψουμε για εκείνο που σήμερα μοιάζει ανέφικτο θα ζήσουμε το αδιανόητο

Κάλεσμα στη διαδήλωσης τις 17ης Νοέμβρη στο Βόλο.

ΨΩΜΙ – ΥΓΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Συγκέντρωση στις 17:00 στο Θόλο (παραλιακό συγκρότημα Πανεπιστημίου Θεσσαλίας «Παπαστράτος)

Η κοινωνική πλειοψηφία βιώνει τον πιο ζοφερό εφιάλτη. Η δολοφονική διαχείριση της πανδημίας από την πλευρά της κυβέρνησης και των καπιταλιστικών κέντρων, με κριτήριο τη διάσωση της καπιταλιστικής οικονομίας και όχι της ανθρώπινης ζωής και η εργαλειοποίηση της για την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος ακραίου αυταρχισμού και παράλογων απαγορεύσεων (βλ. ολική απαγόρευση κυκλοφορίας) τείνουν να μετατρέψουν τις πόλεις σε πυρήνες παραγωγής και κατανάλωσης, χωρίς την αναγνώριση κανενός άλλου δικαιώματος. Την ίδια στιγμή ενώ απαγορεύονται τα πάντα στην κοινωνική πλειοψηφία και στοχοποιείται με τον πλέον άθλιο τρόπο η νεολαία σε κάθε της δραστηριότητα και διεκδίκηση, η καταστροφική επενδυτική δραστηριότητα κλιμακώνεται. Άναψαν οι μηχανές στα Άγραφα και σε άλλες περιοχές για το σκάψιμο των βουνών και την εγκατάσταση αιολικών. Καίνε τα καμίνια της ΑΓΕΤ και του ΤΙΤΑΝ τόνους πλαστικού και πουλάνε “εταιρική κοινωνική ευθύνη”. Τρίβει τα χέρια της η εργοδοσία με τους νέους αντεργατικούς νόμους και την ουσιαστική διάλυση των συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Η κυβέρνηση φορτωμένη όλες τις ευθύνες για την έξαρση της πανδημίας (άνοιγμα τουρισμού, καμία λήψη μέτρων για την ενίσχυση του ΕΣΥ, άνοιγμα σχολείων χωρίς μέτρα, στοίβαγμα εργαζομένων σε ΜΜΜ και μαζικούς χώρους παραγωγής κτλ), ζητάει ουσιαστικά μια μονομερή κατάπαυση της ταξικής πάλης από την πλευρά των καταπιεσμένων, εγκλωβίζοντας την κοινωνική πλειοψηφία με ένα lockdown, που απλά υποδηλώνει την ενοχή της. Το lockdown όχι απλά δε θα αμβλύνει το πρόβλημα της πανδημίας, καθώς δεν αντιμετωπίζει ούτε τους συγκεκριμένους παράγοντες μετάδοσης, ούτε ενισχύει το ΕΣΥ, αλλά θα οξύνει το σύνολο των κοινωνικών προβλημάτων για την πλειοψηφία εργαζομένων, ανέργων και νεολαίας. Η εν λόγω μεθόδευση χρησιμοποιείται ως μια φτηνή λύση εμπέδωσης των ιδεολογημάτων της «ατομικής ευθύνης», διατήρησης των καπιταλιστικών ροών και ελέγχου σε έναν πληθυσμό που υπό τον φόβο της μετάδοσης του ιού θα δεχτεί έναν αρμαγεδώνα κοινωνικών αναδιαρθρώσεων. Αυτό εξάλλου καταμαρτυρεί η προώθηση του νομοσχεδίου για την εργασία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες που έρχεται να αλώσει τα συντρίμμια των αντιλαϊκών επιθέσεων των προηγούμενων χρόνων, ο νέος πτωχευτικός κώδικας κτλ.

Δε θα κάτσουμε στα σπίτια μας να περιμένουν το θάνατό μας είτε από τον ιό είτε από την ανέχεια. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό. Σήμερα απαιτείται μια γενική λαϊκή κινητοποίηση που με άξονες την υγεία, το ψωμί και την ελευθερία θα επιβάλει αναγκαίες κατακτήσεις τόσο για την αντιμετώπιση της πανδημίας όσο και για τη διασφάλιση των βασικών προϋποθέσεων μιας ελεύθερης αξιοβίωτης ζωής για την κοινωνική πλειοψηφία. Αφουγκραζόμαστε απόλυτα τους κινδύνους που υπάρχουν για τη διάδοση του ιού. Η δράση μας εξάλλου πρώτο και κύριο στόχο έχει να διασφαλίσει τη δημόσια υγεία από ένα σύστημα που μας σκοτώνει με κάθε τρόπο. Εκείνοι που αδιαφόρησαν τελείως είναι η κυβέρνηση, η αστική πολιτική ζωή που συναινούσε στις αποφάσεις της και οι εκκλησιαστικοί και ακροδεξιοί κύκλοι που αναλώνονταν σε έναν επικίνδυνο ανορθολογισμό. Στα διαγγέλματα τους ξέχασαν βέβαια να μας πουν πως η συντριπτική πλειοψηφία των κρουσμάτων αφορά χώρους υπερμετάδωσης (ΜΜΜ, εργασιακοί χώροι, οίκοι ευγηρίας κτλ) και όχι ανοιχτούς χώρους. Για αυτό δεν υποστείλουμε τη σημαία των αγώνων καθώς αυτός είναι ο μόνος δρόμος να υπερασπιστούμε τη συλλογική υγεία και τα κοινωνικά δικαιώματα.

Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ανάγκη την εκδήλωση το επόμενο διάστημα πολύμορφων κινηματικών πρωτοβουλιών που θα συγκρουστούν με τους δολοφονικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης και θα τους ανατρέψουν. Αφετηρία πρέπει να είναι η μαζική κινηματική εμφάνιση στις 17 Νοέμβρη, όχι για εθιμοτυπικούς λόγους, αλλά γιατί το επιβάλει η ανάγκη των ημερών. Η ανάγκη για ζωή. Η κυβέρνηση βιάστηκε να απαγορεύσει τη διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη ακριβώς για να βάλει ταφόπλακα σε οποιαδήποτε λαϊκή κινητοποίηση διεκδικήσει να σπάσει το πλαίσιο θανατοποινιτών που μας επιβάλουν. Η απαγόρευση της κοινωνικής πάλης δε θα περάσει. Η 17 Νοέμβρη δεν είναι εθνική επέτειος για να ζητάει την άδεια από την κυβέρνηση. Είναι ημέρα αγώνα. Αγώνα για να ζήσουμε. Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε κάθε αγωνιζόμενη συλλογικότητα της πόλης και κάθε αγωνιστή, στη διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη στις 17:00 στο Θόλο (παραλιακό συγκρότημα Πανεπιστημίου Θεσσαλίας «Παπαστράτος») . Η διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη θα γίνει με κοινωνική και αγωνιστική ευθύνη. Καλούμε όλο το λαό να συμμετέχει σε αυτή τηρώντας τα μέτρα αυτοπροστασίας.

Συγκέντρωση 17/11 15:30 – Πολυτεχνείο ΑΠΘ

Το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου φέτος, έρχεται να μας θυμίσει μια σιωπηρή αλήθεια. Όσος ζόφος και να μας περιτριγυρνά, η ελπίδα είναι στις φωνές και στα χέρια μας, πως ο λαός οργανωμένος όταν θέλει, μπορεί να ανατρέπει καθεστώτα.

Η πανδημία λειτούργησε ως επιταχυντής των αντιφάσεων του καπιταλισμού. Τα μέτρα που πάρθηκαν για να μας “σώσουν” από την πανδημία, το μόνο που κατάφεραν ήταν να αναδείξουν την βαθιά ταξική και κατασταλτική φύση του κράτους. Χαρτζιλίκωμα των ΜΜΕ, αύξηση των δυνάμεων καταστολής, άνοιγμα του τουρισμού χωρίς ουσιαστικά μέτρα ελέγχου, ψήφιση νέου πτωχευτικού κώδικα, δρομολόγηση του θεσμού των “μικροχρηματοδοτήσεων” για να ενισχυθεί το καταναλωτικό μοντέλο : “χρέη-δουλειά-περισσότερα χρέη-περισσότερη δουλειά”, ενώ στις 26 Νοέμβρη αναμένεται να ψηφιστεί νέο εργασιακό νομοσχέδιο που τσακίζει εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα που κέρδισαν οι προηγούμενες εργατικές βάρδιες με το αίμα τους.

Στον αντίποδα, βλέπουμε μια σειρά μέτρων που δεν πάρθηκαν, γιατί στο δίλλημα λεφτά-ανθρώπινες ζωές, τον πρώτο και τελευταίο λόγο τον έχει πάντα το κέρδος. Έτσι ενώ μας μπόλιασαν με το αφήγημα της ατομικής ευθύνης δεν έβγαλαν ούτε άχνα για την κρατική ανευθυνότητα. Πάστωμα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (αφού σύμφωνα με τον πρωθυπουργό ο κορωνοϊός δεν χρησιμοποιεί λεωφορεία), μηδενική ενίσχυση του ΕΣΥ όταν “κερδίζαμε” χρόνο στην πρώτη καραντίνα και μετέπειτα, ΑΥΞΗΣΗ των μαθητών ανά τμήμα αντί για μείωση και πρόσληψη επιπλέον προσωπικού.

Όλος αυτός ο ξεφτιλισμός, της όποιας αξιοπρέπειας δεν μας έχουν πάρει ακόμα, έχει ανοίξει την όρεξη των αγορών, με τον οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης Moodys να αναβαθμίζει το αξιόχρεο της ελληνικής οικονομίας, ουσιαστικά δηλαδή να ενημερώνει τα διεθνή αρπακτικά του κεφαλαίου ότι το το φαί είναι έτοιμο. Την στιγμή δηλαδή που το αύριο για τους ανθρώπους της τάξης μας, γίνεται μέρα με την μέρα πιο αβέβαιο, η αγορά επιβραβεύει την προσπάθεια πλήρους καθυπόταξής μας. Επιβραβεύει την καταστολή που εντείνεται καθημερινά, το παζάρεμα για την δήθεν επίταξη του ιδιωτικού τομέα από την κυβέρνηση, τους 350 εργαζομένους του ΟΑΣΘ που είναι σε καραντίνα, τους εργαζόμενους στο δημόσιο σύστημα υγείας που κάθε μέρα παίζουν κορώνα-γράμματα το άμα θα κολλήσουν κορωνοϊό- με τα μέτρα αυτοπροστασίας τους να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα.

Το διεθνές κεφάλαιο επιβραβεύει τον ζόφο, τον ζόφο που σκιαγραφεί η συνέχιση και εντατικοποίηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, τον ζόφο της κατάργησης της 8ωρης εργασίας, της εργασιακής ανασφάλειας, των κρατικών δολοφονιών μεταναστών, των άθλιων συνθηκών κράτησης και συνωστισμού στις φυλακές. Επιβραβεύει ό,τι δεν αγγίζει της ντόπιες και διεθνείς οικονομικές ελίτ ενώ ραπίζει την τάξη μας.

Είναι την ίδια στιγμή, λοιπόν, που η δημόσια υγεία βρίσκεται στα πρόθυρα της οριστικής κατάρρευσης και που η εργατική τάξη δέχεται σκληρή επίθεση, όταν το ελληνικό κράτος μετατρέπεται όλο και πιο πολύ σε απέραντη βάση ξένων στρατιωτικών δυνάμεων, οι δημόσιες επενδύσεις στοχεύουν στην ενίσχυση του βιομηχανικού συμπλέγματος του πολέμου και της καταστολης, η πολιτική εξουσία παραμένει ταγμένη στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Η αστική εξουσία και το κράτος της, η καταπίεση, η αδικία, οι διακρίσεις, οι ανισότητες, η ανελευθερία, έχουν ιστορική συνέχεια ανεξαρτήτως πολιτειακού προσωπείου. Γι´ αυτό κι η εργατική τάξη, η νεολαία, οι καταπιεσμένοι οφείλουμε να πιάσουμε το νήμα των αγώνων του χθες και να το συνεχίσουμε μέχρι να δικαιωθούν, μέχι να εκπληρωθούν οι στόχοι των ταξικών αγώνων, των λαϊκών κινημάτων, των “Πολυτεχνείων” του παρελθόντος.

Το αντιδικτατορικό- αντικαπιταλιστικό- αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα εκείνου του Νοέμβρη που όλα έμοιαξαν, για λίγο, δυνατά, δεν έχει σβήσει. Οι φωνές των χιλιάδων εξεγερμένων τώρα ζωντανεύουν και βουίζουν στα αυτιά μας, ο φόβος που τσαλαπάτησαν γίνεται ο φόβος που θα τσαλαπατήσουμε κι εμείς. Στα μάτια μας τώρα παιρνάν σε καρέ τα πανό με τα συνθήματα “Λαέ χτύπα,” “Όλοι ενωμένοι”, “Θάνατος στο φασισμό”, “Επανάσταση λαέ” “Ελευθερία” δίπλα σε νεανικά πρόσωπα που με χαμόγελο αψηφούσαν το θάνατο. Στα χέρια μας κρατάμε σφιχτά, για να μη μας πέσουν, τα κλαδιά του δέντρου που αυτοί πότισαν με το αίμα τους στα βασανιστήρια, στις ανακρίσεις, στις εξορίες και τις φυλακές.

Οι αγώνες τους, τέκνα μιας εποχής που έχει περάσει, δεν μπορούν να επαναληφθούν, οι εξεγέρσεις δεν επαναλαμβάνονται. Όμως την ίδια στιγμή καταλαβαίνουμε σήμερα, από το ίδιο το μένος του κράτους που απαγορεύει κάθε συγκέντρωση μόνο για το 4ημερο του Πολυτεχνείου και από την πρωτοφανή τρομοκρατία που έχει επιβάλει, πως τελικά όταν ανάβαν τα τσακμάκια τους οι εξόριστοι, οι βασανισμένοι, οι δολοφονημένοι της δικτατορίας και οι εξεγερμένοι του Πολυτεχνείου και της Νομικής πως δεν ήταν για ανάψουν το τσιγάρο τους, αλλά ήταν για να ανάψουν το φιτίλι του δυναμίτη. Το φιτίλι που για 47 χρόνια σιγοέκαιγε για να φτάσει στις μέρες μας στο σημείο που θα πυροδοτήσει μια νέα κοινωνική έκρηξη με τα δικά της περιεχόμενα και τους δικούς της σκοπούς.

Το μήνυμά τους λοιπόν υπάρχει ακόμα. Υπάρχει στη ζώσα μνήμη του λαού μας, που κόντρα στην ωμή βία και τον πανικό μιας κυβέρνησης που έχει χάσει κάθε έλεγχο στον τομέα της υγείας προσπαθώντας να ισοφαρίσει την παρτίδα με άγρια καταστολή, είναι αυτός που άμεσα, αποφασιστικά, οργανωμένα καλείται να γράψει, με κόστος και με το δικό του αίμα, ένα νέο κεφάλαιο. Ένα κεφάλαιο μίας σκληρής περιόδου αγώνων που τώρα ξεκινούν και που θα κλονίσουν όχι μόνο μία παραπαίουσα κυβέρνηση που καταπατά κάθε δημοκρατικό πρόσχημα αλλά την ίδια την αστική εξουσία.

Χθες, Σημερα , και για όσο χρειαστεί:

Αγώνας για ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ,ΥΓΕΙΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, το κράτος.

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους!

Συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ Τρίτη 17/11 στις 15.30

*με αγωνιστική αυτοπειθαρχία, ταξική αλληλεγγύη, κοινωνική ενσυναίσθηση και τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας του λαού και του συστήματος υγείας.

Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Συντονισμός συλλογικοτήτων Βόλου

 

ΚΑΒΑΛΑ 17:00 ΠΛ. ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΗ, Συγκέντρωση 17 Νοέμβρη

17 ΝΟΕΜΒΡΗ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΕΤΡΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ!

ΠΑΝΔΗΜΙΑ : Ο «ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΙΚΟΣ ΚΡΙΟΣ» ΚΡΑΤΟΥΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ,  

ή

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ;

Από καταβολής του το καπιταλιστικό σύστημα οργάνωσης της οικονομίας – κοινωνίας εφεύρισκε ύπουλους τρόπους εκμετάλλευσης για οτιδήποτε παρουσιαζόταν στο διάβα της καταστροφικής επέλασής του και το αναδείκνυε ως πεδίο δράσης για παραγωγή κέρδους προς όφελος των εκμεταλλευτών – εξουσιαστών. Αυτό που ανέκαθεν υπερείχε και πάντοτε θα υπερέχει στο νου και τις αποφάσεις όσων υπηρετούν τον καπιταλισμό και τη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του (βλέπε αστικά κόμματα που νέμονται την εξουσία και διαδέχονται σ’ αυτήν το ένα το άλλο) είναι το ισοζύγιο κέρδους – ζημίας. Σε αυτούς τους δύο όρους και τον υπολογισμό τους ο παράγοντας – εργαζόμενοι όχι μόνο υποβαθμίζεται, αλλά και δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη, όπως το αποδεικνύει ξεκάθαρα η κοινωνικά ανάλγητη διαχείριση της τρέχουσας πανδημίας από τη Νέα Δημοκρατία. Ασφαλώς, το παζλ της κυβερνητικής αδιαφορίας επεκτείνεται σε όλο το κοινωνικό σύνολο, περιλαμβάνοντας ανέργους/ες, μαθητές/ριες, συνταξιούχους, κοινωνικά περιθωριοποιημένους/ες, και τους κοινωνικά αδύναμους εν συνόλω.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. μας καλεί να μην συμμετάσχουμε στις διαδηλώσεις και τις πορείες για την επέτειο του Πολυτεχνείου, προκειμένου να διαφυλαχθεί η δημόσια υγεία (όπως υποστηρίζει), την ίδια ακριβώς στιγμή που πράττει τα ελάχιστα για να την προστατεύσει. Δεν θα περίμενε κάτι άλλο κανείς από τον εκπρόσωπο του «μητσοτακισμού» στην ελληνική κοινωνία, έτσι όπως εμφανίστηκε και διαμορφώθηκε ήδη από την αρχή της δεκαετίας του 1990 από τον πρόγονο του σημερινού πρωθυπουργού. Το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής από την πρώτη μέρα της πανδημίας μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «ο σώζων εαυτόν, σωθήτω», κάτι που είναι απόλυτα συμβατό με το ιδεολογικό σύμπαν του Μητσοτάκη και των ομοίων του που έχουν κάνει παντιέρα τους την «ατομική ευθύνη».

Σαν φυσική συνέχεια των παραπάνω, ο ανεκδιήγητος υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Χρυσοχοϊδης έρχεται πριν από μερικές μέρες να εξισώσει τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου με τις εθνικιστικές – μιλιταριστικές παρελάσεις της 28^ης Οκτωβρου ή με τα νεοελληνικά γλέντια του Πάσχα. Χρησιμοποιεί δηλαδή ως πρόφαση τη δημόσια υγεία για να φιμώσει το αντιεξουσιαστικό κίνημα και όλους όσοι αντιδρούν στο ξεδίπλωμα της κοινωνικής αναλγησίας από την κυβέρνηση της Ν.Δ. .

Ολοφάνερη επιθυμία των κυβερνώντων είναι να καταστείλουν, να ξυλοκοπήσουν, να τσακίσουν και να αλυσοδέσουν κάθε αντιστασιακό νευρώνα της κοινωνίας μας ενάντια στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που προελαύνει στη χώρα με μπροστάρη τον Μητσοτάκη. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι όλα αυτά και πολλά άλλα συμβαίνουν σε απόλυτη συμπαιγνία με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τα υπόλοιπα θαυμαστά κόμματα του «δημοκρατικού τόξου», των οποίων ο αντιπολιτευτικός λόγος μοιάζει με ψιθύρους και σχεδόν ακούμε την ανάσα της ανακούφισής τους που η πανδημία του COVID-19 δε συνέπεσε με τη διακυβέρνησή τους γιατί θα αναγκαστούν να αποκαλύψουν ποιους εξυπηρετούν και ποια ιδιωτικά επιχειρηματικά «τραστ» ή λόμπυ τους ανεβάζουν στην εξουσία.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες υγειονομικής κρίσης η κυβέρνηση βάζει ταξικό πρόσημο στις συνέπειες της πανδημίας, καθώς ο εργασιακός κόσμος πλήττεται διπλά : από τη μία στοιβάζεται στα ανεπαρκή μέσα μαζικής μεταφοράς θέτοντας σε εμφανή κίνδυνο τη δημόσια υγεία και, από την άλλη, ισοπεδώνονται θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα, όπως αυτό της απεργίας, των πληρωμένων υπερωριών και της απαγόρευσης των απολύσεων. Η Ν.Δ. αδυνατεί να κρύψει ότι ο μοναδικός της στόχος είναι η διάσωση των κερδών του κεφαλαίου. Η κοινή λογική υπαγορεύει ότι αν η κυβέρνηση νοιαζόταν, θα προετοίμαζε τη χώρα μέσα στους 8 μήνες που προηγήθηκαν.

Αντιθέτως, ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του:

• αδιαφόρησαν επιδεικτικά για την επιπλέον πρόσληψη και στελέχωση του ανθρώπινου δυναμικού στον χώρο της Υγείας όλο το προηγούμενο διάστημα,
• δεν θωράκισαν το Ε.Σ.Υ. με τη δημιουργία κλινών εντατικής θεραπείας στα νοσοκομεία της χώρας σε τέτοιο βαθμό που θα κάλυπταν επαρκώς τις ανάγκες διασωλήνωσης της ασθενών με COVID-19 και, αφετέρου, δεν θα αναβάλλονταν προγραμματισμένες χειρουργικές επεμβάσεις βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων,
• επιτέθηκαν ανελέητα στο πεδίο των εργασιακών δικαιωμάτων για να υλοποιήσουν ακόμη γρηγορότερα – εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες – το όραμα τους για την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και τη δημιουργία ενός τόπου εργασιακής ζούγκλας την οποία θα λυμαίνονται τα θηρία του κέρδους και της απανθρωπιάς και οι πιο αδύναμοι οικονομικά απλώς θα υποτάσσονται στη μοίρα της εξόντωσής τους,
• φόρτωσαν τις σχολικές αίθουσες έως και 30 μαθητές / ιες, χωρίς να λάβουν κανένα μέτρο αποσυμφόρησής τους και χωρίς να σκεφτούν την πρόσληψη του απαιτούμενου αριθμού εκπαιδευτικών, ώστε να συνεχιστεί ανεμπόδιστα η άκρως σημαντική, για τη γνωστική και κοινωνική εξέλιξη των παιδιών και εφήβων, σχολική και εκπαιδευτική διαδικασία,
• γύρισαν την πλάτη στο συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας που χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς και άφησαν τους ανθρώπους να συνωστίζονται μέσα σε λεωφορεία και βαγόνια παίζοντας κορώνα – γράμματα την υγεία τους και επιπλέον αποψίλωσαν το εργατικό δυναμικό των φορέων που είναι επιφορτισμένοι με τις μεταφορές, είτε μετακινώντας ενεργούς εργαζόμενους σε βουλευτικά γραφεία της Ν.Δ., είτε μη ενισχύοντας τον στόλο των λεωφορείων,
• επέδειξαν τη μέγιστη δυνατή επιείκεια σε παπάδες και φορείς της Εκκλησίας, οι οποίοι περιφρονούσαν από την αρχή του ξεσπάσματος της επιδημίας, έως και τώρα που βρίσκεται σε έξαρση, τις υποδείξεις των επιστημόνων για αποφυγή συνωστισμού σε κλειστούς χώρους όπως είναι οι εκκλησίες, απεναντίας όμως ξυλοφόρτωσαν τους νέους που μαζεύονταν σε πλατείες βάζοντας τους μπάτσους να ολοκληρώσουν με τα γκλοπ τους τα ενδεχόμενα κενά που άφησαν τα ψέματα των μπουκωμένων με ευρώ δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων για χάρη τους.

Κορύφωση -προς το παρόν- των παραπάνω «επιτευγμάτων» της κυβέρνησης της Ν.Δ. αποτελεί η απαγόρευση των επετειακών εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο (μη φαντάζεται κανείς ότι δεν θα συμβεί το ίδιο και με τις αντικρατικές – αντιμπατσικές πορείες της 6^ης Δεκέμβρη στη μνήμη του δολοφονημένου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους Κορκονέα – Σαραλιώτη) στοχεύοντας στη κοινωνική αποχαύνωση και τη διαπραγμάτευση ανάμεσα σ’ εμάς και τον κρατικό μηχανισμό επιβολής εξουσίας ακόμη και των πιο βασικών ατομικών και κοινωνικών αυτονόητων ελευθεριών μας.

Όλοι εμείς που αντιτασσόμαστε στο τσαλαπάτημα της αξιοπρέπειας, της ανθρώπινης υπόστασης και των ελευθεριών που αυτή συνεπάγεται, οφείλουμε να είμαστε παρόντες και παρούσες την Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020 στην πλατεία Καπνεργάτη στις 17:00. Το οφείλουμε ως συνεχιστές του ιστορικού νήματος αντίστασης κατά της εξουσίας είτε αυτή ενδύεται τον μανδύα της Χούντας, είτε της Δημοκρατίας. Το οφείλουμε στους νεκρούς του Πολυτεχνείου που με τη θυσία τους φώτισαν στη συνείδησή μας τη μέγιστη δυνατή αξία ενός καταπιεζόμενου λαού και ενός αντιστεκόμενου ανθρώπου στην ηθική χρεωκοπία: ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ.

Αναρχικές Αναρχικοί Καβάλας

 

 

ΧΑΝΙΑ 17:00 ΠΛ. ΑΓΟΡΑΣ

Πορεια 17 Νοεμβρη

ΠΟΡΕΙΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ,
18: 00 στην Πλατεία Αγοράς

Αυτοί που διαλύσαν τα νοσοκομεία βγάζουνε στους δρόμους την αστυνομία…
Να πάρουμε πίσω τους δρόμους μέσα από την αυτοοργάνωση και τον αγώνα για ψωμί, παιδεία, υγεία, ελευθερία.

Η βροχερή συνέλευση αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera, του Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας των Λαών.

ΠΑΤΡΑ 18:00 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Διαδήλωση Πολυτεχνείου

Πολυτεχνείο 2020: Στον δρόμο του Νοέμβρη να σπάσουμε τη χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου (προκήρυξη της ΟΚΔΕ)

Πολυτεχνείο 2020

Στον δρόμο του Νοέμβρη του ’73:

Να σπάσουμε τη χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου.

Να διώξουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, να σταματήσουμε την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, το τσουνάμι αντεργατικών μέτρων.

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Αθήνα: 2μμ πλ. Κλαυθμώνος | Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Πάτρα: 6μμ Παράρτημα | Γιάννενα: 6μμ Δόμπολη

47 χρόνια πριν, η εξέγερση του Πολυτεχνείου έθετε τις βάσεις για την ανατροπή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, και άνοιγε τον δρόμο για νέους μεγαλειώδεις αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα. Οι Έλληνες καπιταλιστές, υπό την πίεση αυτών των αγώνων, και φοβούμενοι την αναζωπύρωση της φλόγας της εξέγερσης, αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν στην εργατική τάξη το σύνολο σχεδόν των εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων που είχε μέχρι σήμερα.

Τα δικαιώματα αυτά προσπαθούν εδώ και πάνω από 30 χρόνια να ξηλώσουν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Σήμερα, παραμονές της επετείου της εξέγερσης, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα βρίσκονται σε πιο δεινή θέση από ποτέ.

Απροστάτευτοι οι εργαζόμενοι μπροστά στην πανδημία και τη νέα οικονομική κρίση

Η κυβέρνηση των «α(χ)ρίστων» της ΝΔ, παρά τις αλαζονικές δηλώσεις ότι κατάφερε να κρατήσει ασφαλή την ελληνική κοινωνία από την πανδημία, είναι η μόνη υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας κινδυνεύουν καθημερινά, όχι γιατί «έτσι γίνεται παντού», όπως μας λένε τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, ή γιατί δήθεν φταίει η απείθαρχη νεολαία. Αλλά γιατί το σύστημα υγείας δεν ενισχύθηκε καθόλου στο διάστημα από το πρώτο κύμα της πανδημίας. Δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση της εξάπλωσης του ιού. H κυβέρνηση δεν έδωσε λεφτά για άνοιγμα ΜΕΘ, πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, περισσότερα τεστ, πρόσληψη εκπαιδευτικών ώστε να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών στις τάξεις, πύκνωμα των συγκοινωνιών. Και δεν τα έδωσε, επειδή προτίμησε τα χορταστικά «δωράκια» σε μεγάλο κεφάλαιο, καναλάρχες, ιδιωτικές κλινικές, την αποπληρωμή του χρέους, προσλήψεις ΕΠΟΠ και αστυνομικών, εξωφρενικά εξοπλιστικά προγράμματα.

Το δεύτερο κύμα, όμως, φέρνει την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη όχι μόνο με τον υγειονομικό κίνδυνο, αλλά και μ’ αυτόν της φτώχειας και εξαθλίωσης. Η νέα κρίση, που είχε ήδη ξεκινήσει, επιταχύνθηκε ραγδαία από την πανδημία. Αν και οι προβλέψεις ανατρέπονται καθημερινά, πάντα προς το χειρότερο, όλα δείχνουν ότι έχουμε μπροστά μας την πιο μεγάλη κρίση στην ιστορία του καπιταλιστικού συστήματος. Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό. Ειδικά ο ελληνικός καπιταλισμός, ήδη σε κατάσταση μισοχρεωκοπίας, έχει χαράξει πορεία κατακόρυφης ύφεσης, που σε συνδυασμό με τα κυβερνητικά μέτρα φέρνουν εκτίναξη ελλειμμάτων, χρεών και λουκέτων, τεράστια αύξηση της ανεργίας, απώλεια εισοδημάτων, καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου. Ο εφιάλτης της κρίσης και της φτώχειας είναι ίσως μεγαλύτερος και απ’ αυτόν του κορονοϊού, αφού ήρθε για να μείνει, ειδικά όσο αυτά τα διεφθαρμένα και ανίκανα αστικά επιτελεία διαχειρίζονται την κατάσταση.

Κυβέρνηση και καπιταλιστές κάνουν την κρίση «ευκαιρία»

Δεν αντιμετωπίζουμε «όλοι μαζί» τον κορονοϊό και την κρίση, όπως μας λέει ο Μητσοτάκης στα διαγγέλματά του. Η κυβέρνηση, ακόμα περισσότερο απ’ ό,τι στο 1ο lockdown, επιτίθεται λυσσασμένα στα δικαιώματά μας. Μόλις τον τελευταίο μήνα, έχει περάσει το τερατούργημα του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, που καταδικάζει εργαζόμενους και φτωχά λαϊκά στρώματα σε μια ζωή με μόνο σκοπό την αποπληρωμή των χρεών τους, ενώ χαρίζει στις τράπεζες ακόμα και την α΄ κατοικία. Στο νέο νομοσχέδιο Βρούτση για τα εργασιακά, θεσμοθετεί επίσημα την κατάργηση του 8ώρου, το φακέλωμα των σωματείων, τη μετατροπή της απεργίας σε άπιαστο όνειρο, τη νομιμοποίηση από την πίσω πόρτα της εργοδοτική ανταπεργίας (λόκ άουτ), την επιβράβευση της ρουφιανιάς και απεργοσπασίας. Ετοιμάζει σειρά από ακόμα αντιδραστικότερα νομοσχέδια, συμπληρώνοντας τις προηγούμενες αντεργατικές ΠΝΠ, χτυπώντας παντού. Είναι μια κυβέρνηση που λειτουργεί κατά παραγγελία και εκτελεί απροκάλυπτα πλέον τις επιταγές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Η αστυνομοκρατία, καταστολή και πατριδοκαπηλία θυμίζουν 7ετία

Η απόπειρα απαγόρευσης της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου δια στόματος Χρυσοχοΐδη είναι το κερασάκι στην τούρτα της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση. Αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους και νέους, αυτοί, οι μόνοι ένοχοι για τον εκτροχιασμό της πανδημίας, να απαγορεύουν δήθεν για την ασφάλειά μας τον γιορτασμός τη σημαντικότερης στιγμής του εργατικού κινήματος στη χώρα μας τα τελευταία 50 χρόνια.

Η κρατική καταστολή είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα στην αντεργατική θύελλα. «Καρότο» δεν υπάρχει πια, αλλά μόνο «μαστίγιο». Τα σώματα ασφαλείας είναι τα μόνα που ενισχύονται, λες και ο ιός αντιμετωπίζεται με ΜΑΤ και ΔΙΑΣ. Η κυβέρνηση επανέφερε προκλητικά τη θεωρία των «δύο άκρων». Αμέσως μετά την καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας της ΧΑ, όπου εξαπέλυσε όργιο καταστολής στη μεγαλειώδη συγκέντρωση, δηλώνει ότι τώρα θα πατάξει τον «κόκκινο φασισμό». Δηλαδή τους αγωνιστές και τις οργανώσεις της αριστεράς (ειδικά της επαναστατικής), το εργατικό κίνημα, όποιον διεκδικεί.

Παράλληλα, συνεχίζει τα επικίνδυνα παιχνίδια ανταγωνισμού με τον τούρκικο καπιταλισμό. Προσπαθεί -μάταια όπως φαίνεται- να κερδίσει ξανά την εύνοια των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, να επιβεβαιωθεί ως ο πιο πρόθυμος και δεδομένος σύμμαχος της δολοφονικής συμμαχίας στη ΝΑ Ευρώπη. Καταχρεώνει τον ελληνικό λαό με νέους εξοπλισμούς, μας βάζει καθημερινά αντιμέτωπους με τον κίνδυνο «επεισοδίων» ή μιας σύγκρουσης, για να κερδίσουν Έλληνες και ξένοι καπιταλιστές από τους υδρογονάνθρακες, αυτοί που την ίδια στιγμή απαιτούν μείωση των μισθών και αρπαγή των σπιτιών μας.

Μπορούμε και πρέπει να τους ανατρέψουμε, πριν να είναι αργά

Δεν υπάρχει περιθώριο αναμονής, πίστωσης χρόνου. Όσο η κυβέρνηση επιβάλλει lockdown σε μας, τους «από κάτω», αυτή συνεχίζει και οξύνει τις επιθέσεις της εναντίον μας. Είναι πια σαφές, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η υποτιθέμενη «αντιπολίτευση», δεν ενδιαφέρονται για την προστασία της υγείας και της ζωής μας, αλλά για τη σωτηρία του χρεωκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού, ισοπεδώνοντας τα δικαιώματα μας, βάζοντας στο γύψο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Η μόνη λύση είναι να ακολουθήσουμε το κόκκινο νήμα του Νοέμβρη του ’73, για να αποτινάξουμε το ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν.

• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντοαπαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Εδώ και τώρα μαζικές προσλήψεις ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού. Άμεση επίταξη των ιδιωτικών κλινικών χωρίς αποζημίωση, εθνικοποίηση όλης της υγείας και φαρμακοβιομηχανίας. Μαζικά τεστ για όλους.
• Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για εξοπλισμούς. Διαγραφή του χρέους – Έξω από Ευρώ/ΕΕ.
• Κάτω ο νέος νόμος για τα εργασιακά. Να καταργηθούν όλα τα αντεργατικά μέτρα που πέρασε η κυβέρνηση την περίοδο της πανδημίας.
• Έξω βάσεις, ιμπεριαλιστές, ΝΑΤΟ. Πάλη ενάντια στον εθνικισμό και την απειλή του πολέμου.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης δεν θα περάσει! Όλοι στις διαδηλώσεις 17/11

Τετάρτη, 11 Νοεμβρίου, 2020

Με σημαία τον κόκκινο Νοέμβρη του 1973!

Η χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης δεν θα περάσει!

Όλοι στις διαδηλώσεις της 17ης Νοέμβρη για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Αθήνα: 2μμ πλ. Κλαυθμώνος | Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Πάτρα: 6μμ Παράρτημα | Γιάννενα: 6μμ Δόμπολη

Φέτος συμπληρώνονται 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον ταξικό αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας που ανέτρεψε τη Χούντα και έχτισε τα θεμέλια όλων των μέχρι πρότινος κοινωνικών μας κατακτήσεων. Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων, η κυβέρνηση ΝΔ ξεδιπλώνει τη νεοφιλελεύθερή της βαρβαρότητά, ξεγυμνωμένη πλέον από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, προσπαθώντας να ξηλώσει κάθε δικαίωμα και κατάκτηση που κέρδισε ο ελληνικός λαός με σκληρούς αγώνες και το αίμα του. Όλο αυτό το διάστημα δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την υγειονομική περίθαλψη της κοινωνίας, ενώ τα κρούσματα και οι νεκροί αυξάνονται, οι ΜΕΘ γεμίζουν και η οικονομία καταρρέει, χωρίς να φαίνεται κάποια λύση στον ορίζοντα που θα μας βγάλει από αυτήν την ζοφερή κατάσταση. Αντίθετα, προωθούν το δόγμα της «ατομικής ευθύνης» και φορτώνουν τις ευθύνες στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Από το προηγούμενο lockdown, εκμεταλλευόμενοι την πανδημία, περνάνε μία σειρά μέτρων που διαλύουν πλήρως την εργατική νομοθεσία. Όλο και περισσότεροι νέοι γίνονται θύματα της τεράστιας ανεργίας (η ανεργία φτάνει στο 40%), αυξάνονται κατακόρυφα οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οδηγώντας σε μία περαιτέρω φτωχοποίηση-καθίζηση του βιοτικού επιπέδου όλης της ελληνικής κοινωνίας. Η ψήφιση του νέου Πτωχευτικού κώδικα, αλλά και του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου-έκτρωμα, αποτελούν επί της ουσίας ένα νέο μνημόνιο που συμπληρώνει τις δεκάδες αντεργατικές Π.Ν.Π. Ταυτόχρονα ενισχύουν με κάθε τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο, ημέτερους στις ΔΕΚΟ, τα ΜΜΕ δίνοντας δεκάδες δις ενισχύσεις και φόρο-ελαφρύνσεις. Η υγεία-παιδεία-ασφάλιση-δικαιώματα θυσιάζονται στην αποπληρωμή των τοκογλύφων της Ε.Ε. και της «διάσωσης» του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού.

Ο νόμος Κεραμέως και η επίθεση στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση

Τα Πανεπιστήμια βρίσκονται σε μια παρόμοια διαλυτική κατάσταση. Βασικός στόχος της κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων, αποτελεί η ολοκληρωτική διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Ανίκανοι να διαχειριστούν την τεράστια οικονομική κρίση, καταργούν την δημόσια εκπαίδευση, μετατρέποντας τα Πανεπιστήμια σε «σούπερ-μάρκετ» δεξιοτήτων. Ο διαρκής αντιεκπαιδευτικός νόμος Κεραμέως που ψηφίζεται αποσπασματικά από την περασμένη χρονιά, μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στην γενίκευση των διδάκτρων, στα κλεισίματα σχολών και στα ξεπουλήματα – ιδιωτικοποιήσεις: Θεσπίστηκαν ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών και θερινών σχολείων με δίδακτρα, συνδέθηκε η αξιολόγηση με την χρηματοδότηση οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερο πετσόκομμα δαπανών, εξισώθηκαν τα πτυχία ΑΕΙ με αυτά των κολεγίων, καταργώντας ουσιαστικά το άρθρο 16 του συντάγματος. Το μεγάλο χτύπημα, όμως που συμπληρώνει όλα τα προηγούμενα, αποτελεί το νέο ν/σ Κεραμέως που θα κατέβει προς ψήφιση τους επόμενους μήνες. Μέχρι τώρα οι διατάξεις του νομοσχεδίου είναι οι εξής:

• Το 20% της χρηματοδότησης (πλέον, επιχορήγησης) που θα χορηγείται στα πανεπιστήμια θα ορίζεται μετά από αξιολόγηση με σκληρά νεοφιλελεύθερα κριτήρια που θα οδηγεί σε κατάργηση ή ιδιωτικοποίηση ιδρυμάτων: Την αναλογία φοιτητών που έχουν ξεπεράσει το ν+2 και των φοιτητών κάτω από ν+2, οι βαθμοί εισαγωγής, τον αριθμό των ξενόγλωσσων και προγραμμάτων αριστείας, το ποσοστό επαγγελματικής απορρόφησης των αποφοίτων στο αντικείμενο των σπουδών τους. κ.α.
• Αλλάζει ο τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ: Προσπαθούν να επιρρίψουν τις τεράστιες ευθύνες για την διάλυση των πανεπιστημίων στους ίδιους τους μαθητές και φοιτητές και ταυτόχρονα να αποκλείσουν από την εκπαιδευτική διαδικασία τα παιδιά των εργαζομένων. Θεσπίζεται η Βάση του 10, ενώ τα τμήματα θα καθορίζουν την βάση εισαγωγής για ένα ή και περισσότερα από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
• Θεσπίζεται «η παρουσία μάνατζερ στα πανεπιστήμια επί θεμάτων που σχετίζονται με την οικονομικά των ιδρυμάτων»: Για να μπορέσουν τα πανεπιστήμια να λειτουργήσουν σαν αγορά, πουλώντας παροχές και πανάκριβα προγράμματα σπουδών, αναζητώντας χρηματοδότηση πρέπει να αλλάξει και το πλαίσιο λειτουργίας και διοίκησης των πανεπιστημίων.
• Διαγραφές φοιτητών που ξεπερνούν το ν+2.
• Διάλυση των πτυχίων μέσω της παροχής τίτλων σπουδών (πτυχία αλά καρτ) που θα προκύπτουν από την άθροιση διαφόρων μαθημάτων από ξεχωριστά τμημάτων. Αυτοί οι τίτλοι δεν θα έχουν σαφές γνωστικό αντικείμενο και κυρίως δεν θα έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

Αυτό το «Business Plan», όπως το αποκαλεί το ίδιο το Υπουργείο, στερεώνει το Πανεπιστήμιο της Αγοράς και την εμπορευματοποίηση της παιδείας. Οι πρυτάνεις με σκοπό να «πιάσουν τους στόχους», θα προβούν σε καταστροφικές αποφάσεις (πχ. διαγραφές φοιτητών), θα ενισχύσουν το δόγμα της αριστείας και του ανταγωνισμού, θα αναγκάσουν όλο και περισσότερους φοιτητές να βάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να σπουδάσουν και τέλος οι φτωχοί ουσιαστικά δεν θα μπορούν να σπουδάζουν.

Καταστολή, τρομοκρατία και πατριδοκαπηλία που θυμίζουν την χούντα της 7ετίας

Αυτή η ολοκληρωτική επίθεση στοχεύει στην διάλυση της κοινωνίας και στο στραγγαλισμό της εργατικής τάξης. Έτσι, η κυβέρνηση θωρακίζει το σχέδιο της απέναντι σε οποιαδήποτε αντίδραση, ενεργοποιώντας και ενισχύοντας τους μηχανισμούς καταστολής της. Προσπαθούν να παγιώσουν ένα βάρβαρο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, που από την μία χτυπά αλύπητα όποιον διεκδικεί και αγωνίζεται, και από την άλλη σπέρνει την τρομοκρατία ενάντια σε εργαζομένους, φτωχούς και νεολαία. Ήδη από πέρσι έχουν ψηφιστεί μια σειρά μέτρων που χτυπάνε τις κατακτήσεις του κινήματος, τα εργαλεία και τις δομές του συλλογικού αγώνα. Καταργούν το Άσυλο και φέρουν την αστυνομία στα Πανεπιστήμια, καταργούν το δικαίωμα στην Απεργία με τη καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ενώ ταυτόχρονα σπεύδουν να καταργήσουν ουσιαστικά και τον συνδικαλισμό.

Παράλληλα ψήφισαν τον χουντικό νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων, σύμφωνα με τον οποίο πρέπει να δίνεται άδεια από την αστυνομία για την υλοποίηση μιας συγκέντρωσης – διαδήλωσης και ζητούνται τα στοιχεία των αγωνιστών. Κορωνίδα του κατασταλτικού ρεσιτάλ της Κυβέρνησης αποτελεί η ανακοίνωση για την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, έλεγχο εισόδου, κάμερες εντός των πανεπιστημίων και επιβολή πιο αυστηρών ποινών, όταν ένα αδίκημα πραγματοποιείται εντός των πανεπιστημίων, από ότι αν γίνει έξω από αυτά με στόχο την καταστολή των αγώνων και του φοιτητικού συνδικαλισμού.

Η χούντα των Α(χ)ρίστων, δεν δίστασε να προχωρήσει και στην απαγόρευση της διαδήλωσης της 17 Νοεμβρίου! Αυτή η δικτατορική απόφαση αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση. Το ταξικό μίσος που εξαπολύουν μέσα από τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς, δείχνουν το σκληρό και βάρβαρο προφίλ του «δημοκρατικού τόξου».

Ταυτόχρονα, με όλα τα παραπάνω, η ελληνική αστική τάξη δε διστάζει να προχωρήσει σε πολεμικούς σχεδιασμούς απέναντι στο τουρκικό καπιταλισμό, φέρνοντας όλο και πιο κοντά ένα «θερμό επεισόδιο». Μετατρέπει την Ελλάδα σε μία απέραντη βάση του ΝΑΤΟ, συμμαχεί με τους μεγαλύτερους δολοφόνους του πλανήτη και ξοδεύει κολοσσιαίες ποσότητες χρημάτων σε πολεμικούς εξοπλισμούς, σε φράχτες στον Έβρο, στον στρατό και στην αστυνομία. Αφού χτυπούν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα, τώρα θα μας ζητήσουν να πολεμήσουμε, να πεθάνουμε δηλαδή για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα τους κόντρα στην «τουρκική επιθετικότητα».

Καμία ανοχή, είναι επικίνδυνοι και πρέπει να τους ανατρέψουμε! Τώρα που χτυπούν όλα μας τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, η εξέγερση του πολυτεχνείου μας δείχνει τον δρόμο! Οφείλουμε να βαδίσουμε ξανά στον δρόμο του Νοέμβρη, ώστε να ανασυγκροτήσουμε το φοιτητικό κίνημα για να δώσει μια απάντηση σε όλη αυτή τη τρομοκρατία. Μέσα από συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις να χαράξουμε το δικό μας σχέδιο κόντρα στα βάρβαρα σχέδια της κυβέρνησης. Να ανασυγκροτήσουμε δυνάμεις και να ετοιμαστούμε για τα Πολυτεχνεία της γενιάς μας που θα ανατρέψουν αυτό το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα.

• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντικές απαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Κάτω η κρατική καταστολή – Υπεράσπιση του Ασύλου – Υπεράσπιση του δικαιώματος στη διαδήλωση
• Κάτω ο νέος ν. Κεραμέως – Όχι στα Δίδακτρα – Όχι στις αξιολογήσεις
• Υγειονομικά μέτρα για όλους – Ανοιχτά πανεπιστήμια
• Όχι στον πόλεμο – Έξω οι βάσεις και οι Ιμπεριαλιστές – Αλληλεγγύη των λαών και των εργατών

Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη (ΣΣΠ)

Η ανοιχτή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης στην κατάληψη Παραρτήματος αποφάσισε να κρατήσει ανοιχτό το χώρο του Παραρτήματος σε όλο το 3ήμερο του Πολυτεχνείου (15-16-17) με παρέμβαση και μικροφωνική. Επίσης, κόντρα στις κρατικές απαγορεύσεις με πρόσχημα την πανδημία, η συνέλευση αποφάσισε να καλέσει και να συμμετέχει στην πορεία που γίνεται κάθε χρόνο από το Παράρτημα, το σημείο αναφοράς της εξέγερσης και του αγώνα εδώ και 47 χρόνια στην Πάτρα, στις 6 το απόγευμα της Τρίτης 17 Νοέμβρη.

ΓΙΑΝΝΕΝΑ 18:00 ΔΟΜΠΟΛΗ

Διαδήλωση Πολυτεχνείου

Πολυτεχνείο 2020: Στον δρόμο του Νοέμβρη να σπάσουμε τη χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου (προκήρυξη της ΟΚΔΕ)

Πολυτεχνείο 2020

Στον δρόμο του Νοέμβρη του ’73:

Να σπάσουμε τη χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου.

Να διώξουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, να σταματήσουμε την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, το τσουνάμι αντεργατικών μέτρων.

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Αθήνα: 2μμ πλ. Κλαυθμώνος | Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Πάτρα: 6μμ Παράρτημα | Γιάννενα: 6μμ Δόμπολη

47 χρόνια πριν, η εξέγερση του Πολυτεχνείου έθετε τις βάσεις για την ανατροπή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, και άνοιγε τον δρόμο για νέους μεγαλειώδεις αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα. Οι Έλληνες καπιταλιστές, υπό την πίεση αυτών των αγώνων, και φοβούμενοι την αναζωπύρωση της φλόγας της εξέγερσης, αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν στην εργατική τάξη το σύνολο σχεδόν των εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων που είχε μέχρι σήμερα.

Τα δικαιώματα αυτά προσπαθούν εδώ και πάνω από 30 χρόνια να ξηλώσουν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Σήμερα, παραμονές της επετείου της εξέγερσης, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα βρίσκονται σε πιο δεινή θέση από ποτέ.

Απροστάτευτοι οι εργαζόμενοι μπροστά στην πανδημία και τη νέα οικονομική κρίση

Η κυβέρνηση των «α(χ)ρίστων» της ΝΔ, παρά τις αλαζονικές δηλώσεις ότι κατάφερε να κρατήσει ασφαλή την ελληνική κοινωνία από την πανδημία, είναι η μόνη υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας κινδυνεύουν καθημερινά, όχι γιατί «έτσι γίνεται παντού», όπως μας λένε τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, ή γιατί δήθεν φταίει η απείθαρχη νεολαία. Αλλά γιατί το σύστημα υγείας δεν ενισχύθηκε καθόλου στο διάστημα από το πρώτο κύμα της πανδημίας. Δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση της εξάπλωσης του ιού. H κυβέρνηση δεν έδωσε λεφτά για άνοιγμα ΜΕΘ, πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, περισσότερα τεστ, πρόσληψη εκπαιδευτικών ώστε να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών στις τάξεις, πύκνωμα των συγκοινωνιών. Και δεν τα έδωσε, επειδή προτίμησε τα χορταστικά «δωράκια» σε μεγάλο κεφάλαιο, καναλάρχες, ιδιωτικές κλινικές, την αποπληρωμή του χρέους, προσλήψεις ΕΠΟΠ και αστυνομικών, εξωφρενικά εξοπλιστικά προγράμματα.

Το δεύτερο κύμα, όμως, φέρνει την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη όχι μόνο με τον υγειονομικό κίνδυνο, αλλά και μ’ αυτόν της φτώχειας και εξαθλίωσης. Η νέα κρίση, που είχε ήδη ξεκινήσει, επιταχύνθηκε ραγδαία από την πανδημία. Αν και οι προβλέψεις ανατρέπονται καθημερινά, πάντα προς το χειρότερο, όλα δείχνουν ότι έχουμε μπροστά μας την πιο μεγάλη κρίση στην ιστορία του καπιταλιστικού συστήματος. Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό. Ειδικά ο ελληνικός καπιταλισμός, ήδη σε κατάσταση μισοχρεωκοπίας, έχει χαράξει πορεία κατακόρυφης ύφεσης, που σε συνδυασμό με τα κυβερνητικά μέτρα φέρνουν εκτίναξη ελλειμμάτων, χρεών και λουκέτων, τεράστια αύξηση της ανεργίας, απώλεια εισοδημάτων, καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου. Ο εφιάλτης της κρίσης και της φτώχειας είναι ίσως μεγαλύτερος και απ’ αυτόν του κορονοϊού, αφού ήρθε για να μείνει, ειδικά όσο αυτά τα διεφθαρμένα και ανίκανα αστικά επιτελεία διαχειρίζονται την κατάσταση.

Κυβέρνηση και καπιταλιστές κάνουν την κρίση «ευκαιρία»

Δεν αντιμετωπίζουμε «όλοι μαζί» τον κορονοϊό και την κρίση, όπως μας λέει ο Μητσοτάκης στα διαγγέλματά του. Η κυβέρνηση, ακόμα περισσότερο απ’ ό,τι στο 1ο lockdown, επιτίθεται λυσσασμένα στα δικαιώματά μας. Μόλις τον τελευταίο μήνα, έχει περάσει το τερατούργημα του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, που καταδικάζει εργαζόμενους και φτωχά λαϊκά στρώματα σε μια ζωή με μόνο σκοπό την αποπληρωμή των χρεών τους, ενώ χαρίζει στις τράπεζες ακόμα και την α΄ κατοικία. Στο νέο νομοσχέδιο Βρούτση για τα εργασιακά, θεσμοθετεί επίσημα την κατάργηση του 8ώρου, το φακέλωμα των σωματείων, τη μετατροπή της απεργίας σε άπιαστο όνειρο, τη νομιμοποίηση από την πίσω πόρτα της εργοδοτική ανταπεργίας (λόκ άουτ), την επιβράβευση της ρουφιανιάς και απεργοσπασίας. Ετοιμάζει σειρά από ακόμα αντιδραστικότερα νομοσχέδια, συμπληρώνοντας τις προηγούμενες αντεργατικές ΠΝΠ, χτυπώντας παντού. Είναι μια κυβέρνηση που λειτουργεί κατά παραγγελία και εκτελεί απροκάλυπτα πλέον τις επιταγές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Η αστυνομοκρατία, καταστολή και πατριδοκαπηλία θυμίζουν 7ετία

Η απόπειρα απαγόρευσης της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου δια στόματος Χρυσοχοΐδη είναι το κερασάκι στην τούρτα της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση. Αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους και νέους, αυτοί, οι μόνοι ένοχοι για τον εκτροχιασμό της πανδημίας, να απαγορεύουν δήθεν για την ασφάλειά μας τον γιορτασμός τη σημαντικότερης στιγμής του εργατικού κινήματος στη χώρα μας τα τελευταία 50 χρόνια.

Η κρατική καταστολή είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα στην αντεργατική θύελλα. «Καρότο» δεν υπάρχει πια, αλλά μόνο «μαστίγιο». Τα σώματα ασφαλείας είναι τα μόνα που ενισχύονται, λες και ο ιός αντιμετωπίζεται με ΜΑΤ και ΔΙΑΣ. Η κυβέρνηση επανέφερε προκλητικά τη θεωρία των «δύο άκρων». Αμέσως μετά την καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας της ΧΑ, όπου εξαπέλυσε όργιο καταστολής στη μεγαλειώδη συγκέντρωση, δηλώνει ότι τώρα θα πατάξει τον «κόκκινο φασισμό». Δηλαδή τους αγωνιστές και τις οργανώσεις της αριστεράς (ειδικά της επαναστατικής), το εργατικό κίνημα, όποιον διεκδικεί.

Παράλληλα, συνεχίζει τα επικίνδυνα παιχνίδια ανταγωνισμού με τον τούρκικο καπιταλισμό. Προσπαθεί -μάταια όπως φαίνεται- να κερδίσει ξανά την εύνοια των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, να επιβεβαιωθεί ως ο πιο πρόθυμος και δεδομένος σύμμαχος της δολοφονικής συμμαχίας στη ΝΑ Ευρώπη. Καταχρεώνει τον ελληνικό λαό με νέους εξοπλισμούς, μας βάζει καθημερινά αντιμέτωπους με τον κίνδυνο «επεισοδίων» ή μιας σύγκρουσης, για να κερδίσουν Έλληνες και ξένοι καπιταλιστές από τους υδρογονάνθρακες, αυτοί που την ίδια στιγμή απαιτούν μείωση των μισθών και αρπαγή των σπιτιών μας.

Μπορούμε και πρέπει να τους ανατρέψουμε, πριν να είναι αργά

Δεν υπάρχει περιθώριο αναμονής, πίστωσης χρόνου. Όσο η κυβέρνηση επιβάλλει lockdown σε μας, τους «από κάτω», αυτή συνεχίζει και οξύνει τις επιθέσεις της εναντίον μας. Είναι πια σαφές, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η υποτιθέμενη «αντιπολίτευση», δεν ενδιαφέρονται για την προστασία της υγείας και της ζωής μας, αλλά για τη σωτηρία του χρεωκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού, ισοπεδώνοντας τα δικαιώματα μας, βάζοντας στο γύψο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Η μόνη λύση είναι να ακολουθήσουμε το κόκκινο νήμα του Νοέμβρη του ’73, για να αποτινάξουμε το ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν.

• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντοαπαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Εδώ και τώρα μαζικές προσλήψεις ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού. Άμεση επίταξη των ιδιωτικών κλινικών χωρίς αποζημίωση, εθνικοποίηση όλης της υγείας και φαρμακοβιομηχανίας. Μαζικά τεστ για όλους.
• Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για εξοπλισμούς. Διαγραφή του χρέους – Έξω από Ευρώ/ΕΕ.
• Κάτω ο νέος νόμος για τα εργασιακά. Να καταργηθούν όλα τα αντεργατικά μέτρα που πέρασε η κυβέρνηση την περίοδο της πανδημίας.
• Έξω βάσεις, ιμπεριαλιστές, ΝΑΤΟ. Πάλη ενάντια στον εθνικισμό και την απειλή του πολέμου.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης δεν θα περάσει! Όλοι στις διαδηλώσεις 17/11

Τετάρτη, 11 Νοεμβρίου, 2020

Με σημαία τον κόκκινο Νοέμβρη του 1973!

Η χουντική απαγόρευση της διαδήλωσης δεν θα περάσει!

Όλοι στις διαδηλώσεις της 17ης Νοέμβρη για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου

17 Νοέμβρη όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Αθήνα: 2μμ πλ. Κλαυθμώνος | Θεσσαλονίκη: 3:30μμ Πολυτεχνείο

Πάτρα: 6μμ Παράρτημα | Γιάννενα: 6μμ Δόμπολη

Φέτος συμπληρώνονται 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον ταξικό αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας που ανέτρεψε τη Χούντα και έχτισε τα θεμέλια όλων των μέχρι πρότινος κοινωνικών μας κατακτήσεων. Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων, η κυβέρνηση ΝΔ ξεδιπλώνει τη νεοφιλελεύθερή της βαρβαρότητά, ξεγυμνωμένη πλέον από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, προσπαθώντας να ξηλώσει κάθε δικαίωμα και κατάκτηση που κέρδισε ο ελληνικός λαός με σκληρούς αγώνες και το αίμα του. Όλο αυτό το διάστημα δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την υγειονομική περίθαλψη της κοινωνίας, ενώ τα κρούσματα και οι νεκροί αυξάνονται, οι ΜΕΘ γεμίζουν και η οικονομία καταρρέει, χωρίς να φαίνεται κάποια λύση στον ορίζοντα που θα μας βγάλει από αυτήν την ζοφερή κατάσταση. Αντίθετα, προωθούν το δόγμα της «ατομικής ευθύνης» και φορτώνουν τις ευθύνες στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Από το προηγούμενο lockdown, εκμεταλλευόμενοι την πανδημία, περνάνε μία σειρά μέτρων που διαλύουν πλήρως την εργατική νομοθεσία. Όλο και περισσότεροι νέοι γίνονται θύματα της τεράστιας ανεργίας (η ανεργία φτάνει στο 40%), αυξάνονται κατακόρυφα οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οδηγώντας σε μία περαιτέρω φτωχοποίηση-καθίζηση του βιοτικού επιπέδου όλης της ελληνικής κοινωνίας. Η ψήφιση του νέου Πτωχευτικού κώδικα, αλλά και του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου-έκτρωμα, αποτελούν επί της ουσίας ένα νέο μνημόνιο που συμπληρώνει τις δεκάδες αντεργατικές Π.Ν.Π. Ταυτόχρονα ενισχύουν με κάθε τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο, ημέτερους στις ΔΕΚΟ, τα ΜΜΕ δίνοντας δεκάδες δις ενισχύσεις και φόρο-ελαφρύνσεις. Η υγεία-παιδεία-ασφάλιση-δικαιώματα θυσιάζονται στην αποπληρωμή των τοκογλύφων της Ε.Ε. και της «διάσωσης» του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού.

Ο νόμος Κεραμέως και η επίθεση στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση

Τα Πανεπιστήμια βρίσκονται σε μια παρόμοια διαλυτική κατάσταση. Βασικός στόχος της κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων, αποτελεί η ολοκληρωτική διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Ανίκανοι να διαχειριστούν την τεράστια οικονομική κρίση, καταργούν την δημόσια εκπαίδευση, μετατρέποντας τα Πανεπιστήμια σε «σούπερ-μάρκετ» δεξιοτήτων. Ο διαρκής αντιεκπαιδευτικός νόμος Κεραμέως που ψηφίζεται αποσπασματικά από την περασμένη χρονιά, μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στην γενίκευση των διδάκτρων, στα κλεισίματα σχολών και στα ξεπουλήματα – ιδιωτικοποιήσεις: Θεσπίστηκαν ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών και θερινών σχολείων με δίδακτρα, συνδέθηκε η αξιολόγηση με την χρηματοδότηση οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερο πετσόκομμα δαπανών, εξισώθηκαν τα πτυχία ΑΕΙ με αυτά των κολεγίων, καταργώντας ουσιαστικά το άρθρο 16 του συντάγματος. Το μεγάλο χτύπημα, όμως που συμπληρώνει όλα τα προηγούμενα, αποτελεί το νέο ν/σ Κεραμέως που θα κατέβει προς ψήφιση τους επόμενους μήνες. Μέχρι τώρα οι διατάξεις του νομοσχεδίου είναι οι εξής:

• Το 20% της χρηματοδότησης (πλέον, επιχορήγησης) που θα χορηγείται στα πανεπιστήμια θα ορίζεται μετά από αξιολόγηση με σκληρά νεοφιλελεύθερα κριτήρια που θα οδηγεί σε κατάργηση ή ιδιωτικοποίηση ιδρυμάτων: Την αναλογία φοιτητών που έχουν ξεπεράσει το ν+2 και των φοιτητών κάτω από ν+2, οι βαθμοί εισαγωγής, τον αριθμό των ξενόγλωσσων και προγραμμάτων αριστείας, το ποσοστό επαγγελματικής απορρόφησης των αποφοίτων στο αντικείμενο των σπουδών τους. κ.α.
• Αλλάζει ο τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ: Προσπαθούν να επιρρίψουν τις τεράστιες ευθύνες για την διάλυση των πανεπιστημίων στους ίδιους τους μαθητές και φοιτητές και ταυτόχρονα να αποκλείσουν από την εκπαιδευτική διαδικασία τα παιδιά των εργαζομένων. Θεσπίζεται η Βάση του 10, ενώ τα τμήματα θα καθορίζουν την βάση εισαγωγής για ένα ή και περισσότερα από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
• Θεσπίζεται «η παρουσία μάνατζερ στα πανεπιστήμια επί θεμάτων που σχετίζονται με την οικονομικά των ιδρυμάτων»: Για να μπορέσουν τα πανεπιστήμια να λειτουργήσουν σαν αγορά, πουλώντας παροχές και πανάκριβα προγράμματα σπουδών, αναζητώντας χρηματοδότηση πρέπει να αλλάξει και το πλαίσιο λειτουργίας και διοίκησης των πανεπιστημίων.
• Διαγραφές φοιτητών που ξεπερνούν το ν+2.
• Διάλυση των πτυχίων μέσω της παροχής τίτλων σπουδών (πτυχία αλά καρτ) που θα προκύπτουν από την άθροιση διαφόρων μαθημάτων από ξεχωριστά τμημάτων. Αυτοί οι τίτλοι δεν θα έχουν σαφές γνωστικό αντικείμενο και κυρίως δεν θα έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

Αυτό το «Business Plan», όπως το αποκαλεί το ίδιο το Υπουργείο, στερεώνει το Πανεπιστήμιο της Αγοράς και την εμπορευματοποίηση της παιδείας. Οι πρυτάνεις με σκοπό να «πιάσουν τους στόχους», θα προβούν σε καταστροφικές αποφάσεις (πχ. διαγραφές φοιτητών), θα ενισχύσουν το δόγμα της αριστείας και του ανταγωνισμού, θα αναγκάσουν όλο και περισσότερους φοιτητές να βάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να σπουδάσουν και τέλος οι φτωχοί ουσιαστικά δεν θα μπορούν να σπουδάζουν.

Καταστολή, τρομοκρατία και πατριδοκαπηλία που θυμίζουν την χούντα της 7ετίας

Αυτή η ολοκληρωτική επίθεση στοχεύει στην διάλυση της κοινωνίας και στο στραγγαλισμό της εργατικής τάξης. Έτσι, η κυβέρνηση θωρακίζει το σχέδιο της απέναντι σε οποιαδήποτε αντίδραση, ενεργοποιώντας και ενισχύοντας τους μηχανισμούς καταστολής της. Προσπαθούν να παγιώσουν ένα βάρβαρο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, που από την μία χτυπά αλύπητα όποιον διεκδικεί και αγωνίζεται, και από την άλλη σπέρνει την τρομοκρατία ενάντια σε εργαζομένους, φτωχούς και νεολαία. Ήδη από πέρσι έχουν ψηφιστεί μια σειρά μέτρων που χτυπάνε τις κατακτήσεις του κινήματος, τα εργαλεία και τις δομές του συλλογικού αγώνα. Καταργούν το Άσυλο και φέρουν την αστυνομία στα Πανεπιστήμια, καταργούν το δικαίωμα στην Απεργία με τη καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ενώ ταυτόχρονα σπεύδουν να καταργήσουν ουσιαστικά και τον συνδικαλισμό.

Παράλληλα ψήφισαν τον χουντικό νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων, σύμφωνα με τον οποίο πρέπει να δίνεται άδεια από την αστυνομία για την υλοποίηση μιας συγκέντρωσης – διαδήλωσης και ζητούνται τα στοιχεία των αγωνιστών. Κορωνίδα του κατασταλτικού ρεσιτάλ της Κυβέρνησης αποτελεί η ανακοίνωση για την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, έλεγχο εισόδου, κάμερες εντός των πανεπιστημίων και επιβολή πιο αυστηρών ποινών, όταν ένα αδίκημα πραγματοποιείται εντός των πανεπιστημίων, από ότι αν γίνει έξω από αυτά με στόχο την καταστολή των αγώνων και του φοιτητικού συνδικαλισμού.

Η χούντα των Α(χ)ρίστων, δεν δίστασε να προχωρήσει και στην απαγόρευση της διαδήλωσης της 17 Νοεμβρίου! Αυτή η δικτατορική απόφαση αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση. Το ταξικό μίσος που εξαπολύουν μέσα από τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς, δείχνουν το σκληρό και βάρβαρο προφίλ του «δημοκρατικού τόξου».

Ταυτόχρονα, με όλα τα παραπάνω, η ελληνική αστική τάξη δε διστάζει να προχωρήσει σε πολεμικούς σχεδιασμούς απέναντι στο τουρκικό καπιταλισμό, φέρνοντας όλο και πιο κοντά ένα «θερμό επεισόδιο». Μετατρέπει την Ελλάδα σε μία απέραντη βάση του ΝΑΤΟ, συμμαχεί με τους μεγαλύτερους δολοφόνους του πλανήτη και ξοδεύει κολοσσιαίες ποσότητες χρημάτων σε πολεμικούς εξοπλισμούς, σε φράχτες στον Έβρο, στον στρατό και στην αστυνομία. Αφού χτυπούν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα, τώρα θα μας ζητήσουν να πολεμήσουμε, να πεθάνουμε δηλαδή για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα τους κόντρα στην «τουρκική επιθετικότητα».

Καμία ανοχή, είναι επικίνδυνοι και πρέπει να τους ανατρέψουμε! Τώρα που χτυπούν όλα μας τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, η εξέγερση του πολυτεχνείου μας δείχνει τον δρόμο! Οφείλουμε να βαδίσουμε ξανά στον δρόμο του Νοέμβρη, ώστε να ανασυγκροτήσουμε το φοιτητικό κίνημα για να δώσει μια απάντηση σε όλη αυτή τη τρομοκρατία. Μέσα από συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις να χαράξουμε το δικό μας σχέδιο κόντρα στα βάρβαρα σχέδια της κυβέρνησης. Να ανασυγκροτήσουμε δυνάμεις και να ετοιμαστούμε για τα Πολυτεχνεία της γενιάς μας που θα ανατρέψουν αυτό το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα.

• Κάτω η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Όλοι στις διαδηλώσεις. Να ανατρέψουμε τις χουντικές απαγορεύσεις των διαδηλώσεων και της κυκλοφορίας.
• Κάτω η κρατική καταστολή – Υπεράσπιση του Ασύλου – Υπεράσπιση του δικαιώματος στη διαδήλωση
• Κάτω ο νέος ν. Κεραμέως – Όχι στα Δίδακτρα – Όχι στις αξιολογήσεις
• Υγειονομικά μέτρα για όλους – Ανοιχτά πανεπιστήμια
• Όχι στον πόλεμο – Έξω οι βάσεις και οι Ιμπεριαλιστές – Αλληλεγγύη των λαών και των εργατών

Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη (ΣΣΠ)

ΡΕΘΥΜΝΟ 18:00 ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ

Πορεία 17 Νοέμβρη

Δεν περιμέναμε τον ιό για να πεθάνουμε. Για μας ούτε πριν υπήρχε ζωή. Θάνατος είναι το κράτος και ο καπιταλισμός· είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κελιά· είναι τα 10ωρα απαξιωμένης εργασίας· είναι η κρατική διαχείριση των ζωών μας· είναι η καταστολή και η ανελευθερία· είναι η εντεινόμενη δυστοπία· είναι οι μπάτσοι και οι ρουφιάνοι τους. Η κατάσταση εξαίρεσης δεν αποτελεί έκτακτη συνθήκη. Το κράτος εφευρίσκει συνεχώς τρόπους για να επιβληθεί και να καθορίζει τις ζωές μας.

Κανένα κοινό εχθρό δεν έχουμε με το κράτος και τ’ αφεντικά. Δεν θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια των εθνικών και θρησκευτικών συμφερόντων. Δεν θα γίνουμε τα γρανάζια της εθνικής ανάπτυξης. Δεν συναινούμε στην κρατική διαχείριση του covid-19. Δεν πρόκειται μείνουμε σπίτια μας περιμένοντας τον φυσικό και πνευματικό μας θάνατο. Δεν θ’ αφήσουμε τη μνήμη των αγώνων στη λήθη που επιβάλλει η εξουσία.

Απαντάμε συλλογικά με αντίσταση, αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη.

Ενάντια σ’ όλες τις κρατικές απαγορεύσεις, στις 17 Νοέμβρη καλούμε σε πορεία στο Δημαρχείο Ρεθύμνου στις 6 μ.μ.

Αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές τα σπίτια μας θα γίνουνε μοντέρνες φυλακές.

Ατομική μας ευθύνη είναι οι συλλογικοί αγώνες για τις ζωές μας.

αντιεξουσιαστ(ρι)ες

ΑΓΡΙΝΙΝΙΟ 18:30 ΠΛ. ΔΗΜΑΔΗ

Αντιφασιστική – Αντικατασταλτική συγκέντρωση – πορεία

ΤΊΠΟΤΑ ΔΕ ΜΑΣ ΕΝΏΝΕΙ

Μετους νοσταλγούς της χούντας και τους σύγχρονους υποστηρικτές της.Με τους πληρωμένους δημοσιογράφους λακεδες της εξουσίαςΜε τις επιστημονικές αυθεντίες υπηρέτες του κράτους και του κεφαλαίουΜε τους ρασοφορους σκοταδιστές και τους τυφλωμένος ακόλουθους τους με τους δολοφόνους βασανιστές των δυνάμεων καταστολής και τους πολιτικούς προϊσταμένους τους.

ΜΑΣ ΕΝΏΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΏΝΕΣ

Με τους ανθρώπους της τάξης μας που πλήττονται από την πολυετή κρίσηΜε τους μετανάστες και τις μετανάστριες που εξεγείρονται στα κέντρα κράτησης. Με τους φυλακισμένους και τις φυλακισμένες που αγωνίζονται για αποσυμφόρηση των φυλακών και ανθρώπινες συνθήκες κράτησης με όσους/ρε δε σκύβουν το κεφάλι και αγωνίζονται για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Με τους αόρατους/ες αυτής της κοινωνίας

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Η 17Η ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Η κρατική διαχείριση της πανδημίας εκθέτει εις βάθος τα σαθρά υποστυλώματα του εξουσιαστικού κόσμου και όπως σε κάθε περίοδο γενικευμένης κρίσης, έτσι και τώρα, το κράτος δε φοβάται να αποκαλύψει τη σιδηρά γροθιά σε όποιον αντιστέκεται. Χαϊδεύοντας παράλληλα τα αυτιά των πιστών,πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης σε κάποιον υποτιθέμενο εσωτερικό εχθρό και υπαίτιο, επιτυγχάνει και την δική του επικύρωση ως μεσσία και με τις ευλογίες του κοινωνικού ιστού ισοπεδώνει κάθε τι το ατίθασο. Η επιθετική πολιτική του φαίνεται πως όχι απλά δεν “λειαίνεται”
λόγω της παρούσας κατάστασης, τουναντίον βρίσκει το πιο πρόσφορο έδαφος.

Είδαμε ήδη πως με πρόφαση την τρέχουσα συγκυρία και όχι μόνο, το κράτος χτυπάει ό,τι κινείται παρεμβατικά προς την ευημερία του, ακόμα και στο πιο μικρομοριακό του σκέλος. Πρακτικές που θεωρούσαμε “κεκτημένες” να ανακόπτονται επιθετικά, να εκκενώνονται καταλήψεις, να καταλαμβάνονται σημεία συγκεντρώσεων μας, να επιχειρούνται επεμβάσεις σε συνελεύσεις, να αποκλείονται χώροι που εν γένει χρησιμοποιεί το κίνημα, να πραγματοποιούνται πολυάριθμες συλλήψεις κ.α.π. Με πιο πρόσφατη την καταστολή της συγκέντρωσης (με εκκένωση του χώρου του πολυτεχνείου)για τη διασφάλιση της διεξαγωγής του τριήμερου εκδηλώσεων αλλά και τις
πορείας του Πολυτεχνείου στην Αθήνα. Η εκδικητική του πολιτική φαίνεται να μη γνωρίζει από καθεστώτα “έκτακτης ανάγκης” (και ούτε κάτι τέτοιο περιμέναμε), με χαρακτηριστικό παράδειγμα την μεταγωγή του Κ.Σακκά στις φυλακές Νιγρίτας Σερρών, που μετά από πολυήμερη απεργία πείνας, το αίτημα του για επιστροφή στις φυλακές Κορυδαλλού έγινε δεκτό.

Εμείς από πλευρά μας αναγνωρίζουμε πράγματι την ατομική μας ευθύνη απέναντι στην ζοφερή πραγματικότητα που ο πολιτισμός της εξουσίας μας επιβάλλει. Και αυτή δεν είναι άλλη από την προσπάθεια αντιστροφής τον όρων της εκδίκησης και επίθεσης. Η συνεχής υπονόμευση του υπάρχοντος , η μετωπική σύγκρουση με την κυριαρχία και η πολύμορφη αναρχική δράση είναι το οξυγόνο του συλλογικού μας αγώνα αλλά και του ατομικού μας βιώματος.
Για αυτούς, αλλά και για όλους τους λόγους του κόσμου.

Η 17Η ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Κατάληψη 111

Ανακοίνωση της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε, για την απαγόρευση συναθροίσεων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και η αστυνομία της.

Η κυβέρνηση των ιδεοληπτικών σοσιοπαθών ακροδεξιών κοινωνικά αγράμματων της Νέας Δημοκρατίας, με επικεφαλής τον  γελοίο πρωθυπουργό της που κάθε μέρα μέσα στη χαρά ανακαλύπτει και κάτι καινούριο από τον πραγματικό κόσμο (πότε ότι κάποιοι άνθρωποι ζουν από το μισθό τους και πότε ότι κάποιοι μπαίνουν ακόμα και σε λεωφορεία) και βαστάζο το συμπλεγματικό δυστυχισμένο ιδρυματισμένο ανθρωπάκι στο υπουργείο Αστυνομίας, ξεπέρασε ακόμα και τον πιο σκοτεινό εαυτό της σε αυταρχισμό με την απαγόρευση συναθροίσεων που κήρυξε για το τριήμερο από 15 έως 17 Νοέμβρη.

Είναι οι ίδιοι αυτοί μασκαράδες που εδώ και οκτώ μήνες δεν έχουν δώσει μισό ευρώ για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και την υγειονομική κάλυψη του πληθυσμού, μοιράζοντας λεφτά σε ιδιωτικές κλινικές, ΜΜΕ και «μεγάλους περιπάτους» ως μέρισμα στην εταιρείας τους.
Οι ίδιοι αυτοί τσαρλατάνοι που αφήνουν όλη την παραγωγή ανοιχτή, ακόμα και στις βιομηχανικές ζώνες που αποτελούν παγκόσμια την πρώτη εστία μετάδοσης του κορωνοϊού, και τους εργοδότες ελεύθερους από οποιαδήποτε υποχρέωση προστασίας των εργαζομένων, που στοιβάζουν τους ανθρώπους που πηγαίνουν στη δουλειά τους σα σαρδέλες στα μειωμένα δρομολόγια των λεωφορείων και μετά απαγορεύουν την κυκλοφορία στις 9 το βράδυ, ακόμα και στους ασθενείς, και κουνάνε το δάκτυλο στην κοινωνία.
Οι ίδιοι αυτοί λωποδύτες που απαιτούν κοινωνικό σιωπητήριο κατά τη διάρκεια της πανδημίας και την ίδια στιγμή νομοθετούν τα πιο αντιδραστικά μέτρα περιστολής των εργατικών δικαιωμάτων, νομιμοποιούν το 10ωρο, προστατεύουν με νόμο την απεργοσπασία και δέρνουν όποιον βρουν μπροστά τους.

Όλοι αυτοί οι βλαμμένοι, που έβαλαν στόχο να κερδίσουν το Νόμπελ Ιατρικής, ως οι πρώτοι στον κόσμο που αντιμετώπισαν έναν ιό με την αστυνομία, νομίζουν ότι απευθύνονται σε χάνους που δεν καταλαβαίνουν ότι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η προστασία της δημόσιας υγείας. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να εκμεταλλευθούν την υγειονομική κρίση που έχει δημιουργηθεί για να ενισχύσουν τη θέση τους μέσα στον κοινωνικό ανταγωνισμό. Για να διαλύσουν τα εργατικά δικαιώματα και να εγκαθιδρύσουν ένα μόνιμο αυταρχικό κράτος.

Ολόκληρη η πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στην πανδημία είναι ένα οργανωμένο φιάσκο, το οποίο η ακροδεξιά προσπαθεί να κρύψει κάτω από τα κλομπ και τη σκόνη των χημικών που ρίχνει η αστυνομία της.

Για όλα αυτά, η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε θεωρεί ότι έχει πρωταρχική σημασία να οργανωθεί ένα κοινωνικό τείχος απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία, που θα προστατεύει ταυτόχρονα τη δημόσια υγεία και τα κοινωνικά δικαιώματα. Για εμάς, κομβική στιγμή για αυτό αποτελούσε και αποτελεί η οργάνωση της απεργίας της 26^ης Νοέμβρη, όταν κανένας χώρος δουλειάς και κανένα λάπτοπ δεν πρέπει να ανοίξει και το κίνημα των εργαζομένων, των ανέργων και των ζωών σε αναστολή οφείλει να βροντοφωνάξει την παρουσία του με κάθε δυνατό τρόπο.

Η φασιστική έμπνευση της ακροδεξιάς κυβέρνησης να απαγορεύσει τις συναθροίσεις «τεσσάρων και ατόμων» από τις 15 έως τις 17 Νοεμβρίου, διαταγή που παραβιάζει τους ίδιους τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας τους, θέτει ωστόσο άμεσα την ανάγκη να υπάρξει απάντηση σε αυτό το αυταρχικό όργιο που στήνεται στο όνομα της δημόσιας υγείας.

Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο στις 17 Νοεμβρίου με ολιγομελές μπλοκ, το οποίο θα σπάει συμβολικά και πραγματικά την απαγόρευση, αναλαμβάνοντας συλλογικά τις συνέπειες και την ευθύνη για αυτό. Τα μέλη της οργάνωσης θα τηρούν τις αποστάσεις και θα φορούν μάσκες και από την πλευρά μας δεν καλούμε κανέναν και καμία άλλον/η να διαδηλώσει μαζί μας.

Καλούμε όλες τις οργανώσεις του μαζικού και του εργατικού κινήματος να πράξουν ανάλογα και καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες και όλη την κοινωνία να εργαστούν από σήμερα για επιτυχημένη, δημόσια και κοινωνικά αποτελεσματική απεργία στις 26 Νοεμβρίου που θα αποτελέσει την αρχή της συντριβής της θανατικής πολιτικής της κυβέρνησης ενάντια στην υγεία, τους εργαζόμενους και την εκπαίδευση.

-Προστατεύουμε τη δημόσια υγεία από τις κυβερνητικές πολιτικές του θανάτου

-Αμυνόμαστε απέναντι στην επιχείρηση εγκαθίδρυσης αστυνομικού αυταρχικού κράτους στο όνομα της πανδημίας

-Απαιτούμε άμεση διακοπή της παραγωγής σε τομείς που δεν είναι πρώτης ανάγκης, με παράλληλη απαγόρευση των απολύσεων και παροχή επιδόματος ίσου με τον μισθό σε όσους δεν δουλεύουν. Αναγκαστικά μέτρα προστασίας  των εργαζομένων που δουλεύουν με επιβάρυνση της εργοδοσίας

-Μαζικές και μόνιμες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών στη δημόσια υγεία, ενίσχυση της υποδομής των δημόσιων νοσοκομείων, άμεση και αναγκαστική επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, πλήρης υγειονομική κάλυψη του πληθυσμού

-Ακύρωση όλων των αντεργατικών νόμων της εποχής της πανδημίας

-Εκκένωση των στρατοπέδων των προσφύγων και ασφαλή μεταφορά τους σε ξενοδοχεία και άδεια σπίτια. Άμεση αποσυμφόρηση των φυλακών σε όλη τη χώρα.

-Παροχή από το κράτος όλων της υλικοτεχνικής υποδομής για να πραγματοποιείται η διαδικτυακή υποκατάσταση της εκπαίδευσης χωρίς κόστος για τα παιδιά και τους γονείς τους

-Ουσιαστική πύκνωση των δρομολογίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και εξοπλισμός με οχήματα για μεγαλύτερη αύξηση των δρομολογίων

-Συμμετοχή στη Γενική Απεργία της 26^ης Νοέμβρη με συνολικό περιεχόμενο ενάντια στις πολιτικές του κράτους και του κεφαλαίου μέσα στην πανδημία

Η κυβέρνηση των ιδεοληπτικών σοσιοπαθών ακροδεξιών κοινωνικά αγράμματων της Νέας Δημοκρατίας, με επικεφαλής τον  γελοίο πρωθυπουργό της που κάθε μέρα μέσα στη χαρά ανακαλύπτει και κάτι καινούριο από τον πραγματικό κόσμο (πότε ότι κάποιοι άνθρωποι ζουν από το μισθό τους και πότε ότι κάποιοι μπαίνουν ακόμα και σε λεωφορεία) και βαστάζο το συμπλεγματικό δυστυχισμένο ιδρυματισμένο ανθρωπάκι στο υπουργείο Αστυνομίας, ξεπέρασε ακόμα και τον πιο σκοτεινό εαυτό της σε αυταρχισμό με την απαγόρευση συναθροίσεων που κήρυξε για το τριήμερο από 15 έως 17 Νοέμβρη.

Είναι οι ίδιοι αυτοί μασκαράδες που εδώ και οκτώ μήνες δεν έχουν δώσει μισό ευρώ για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και την υγειονομική κάλυψη του πληθυσμού, μοιράζοντας λεφτά σε ιδιωτικές κλινικές, ΜΜΕ και «μεγάλους περιπάτους» ως μέρισμα στην εταιρείας τους.
Οι ίδιοι αυτοί τσαρλατάνοι που αφήνουν όλη την παραγωγή ανοιχτή, ακόμα και στις βιομηχανικές ζώνες που αποτελούν παγκόσμια την πρώτη εστία μετάδοσης του κορωνοϊού, και τους εργοδότες ελεύθερους από οποιαδήποτε υποχρέωση προστασίας των εργαζομένων, που στοιβάζουν τους ανθρώπους που πηγαίνουν στη δουλειά τους σα σαρδέλες στα μειωμένα δρομολόγια των λεωφορείων και μετά απαγορεύουν την κυκλοφορία στις 9 το βράδυ, ακόμα και στους ασθενείς, και κουνάνε το δάκτυλο στην κοινωνία.
Οι ίδιοι αυτοί λωποδύτες που απαιτούν κοινωνικό σιωπητήριο κατά τη διάρκεια της πανδημίας και την ίδια στιγμή νομοθετούν τα πιο αντιδραστικά μέτρα περιστολής των εργατικών δικαιωμάτων, νομιμοποιούν το 10ωρο, προστατεύουν με νόμο την απεργοσπασία και δέρνουν όποιον βρουν μπροστά τους.

Όλοι αυτοί οι βλαμμένοι, που έβαλαν στόχο να κερδίσουν το Νόμπελ Ιατρικής, ως οι πρώτοι στον κόσμο που αντιμετώπισαν έναν ιό με την αστυνομία, νομίζουν ότι απευθύνονται σε χάνους που δεν καταλαβαίνουν ότι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η προστασία της δημόσιας υγείας. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να εκμεταλλευθούν την υγειονομική κρίση που έχει δημιουργηθεί για να ενισχύσουν τη θέση τους μέσα στον κοινωνικό ανταγωνισμό. Για να διαλύσουν τα εργατικά δικαιώματα και να εγκαθιδρύσουν ένα μόνιμο αυταρχικό κράτος.

Ολόκληρη η πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στην πανδημία είναι ένα οργανωμένο φιάσκο, το οποίο η ακροδεξιά προσπαθεί να κρύψει κάτω από τα κλομπ και τη σκόνη των χημικών που ρίχνει η αστυνομία της.

Για όλα αυτά, η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε θεωρεί ότι έχει πρωταρχική σημασία να οργανωθεί ένα κοινωνικό τείχος απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία, που θα προστατεύει ταυτόχρονα τη δημόσια υγεία και τα κοινωνικά δικαιώματα. Για εμάς, κομβική στιγμή για αυτό αποτελούσε και αποτελεί η οργάνωση της απεργίας της 26^ης Νοέμβρη, όταν κανένας χώρος δουλειάς και κανένα λάπτοπ δεν πρέπει να ανοίξει και το κίνημα των εργαζομένων, των ανέργων και των ζωών σε αναστολή οφείλει να βροντοφωνάξει την παρουσία του με κάθε δυνατό τρόπο.

Η φασιστική έμπνευση της ακροδεξιάς κυβέρνησης να απαγορεύσει τις συναθροίσεις «τεσσάρων και ατόμων» από τις 15 έως τις 17 Νοεμβρίου, διαταγή που παραβιάζει τους ίδιους τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας τους, θέτει ωστόσο άμεσα την ανάγκη να υπάρξει απάντηση σε αυτό το αυταρχικό όργιο που στήνεται στο όνομα της δημόσιας υγείας.

Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο στις 17 Νοεμβρίου με ολιγομελές μπλοκ, το οποίο θα σπάει συμβολικά και πραγματικά την απαγόρευση, αναλαμβάνοντας συλλογικά τις συνέπειες και την ευθύνη για αυτό. Τα μέλη της οργάνωσης θα τηρούν τις αποστάσεις και θα φορούν μάσκες και από την πλευρά μας δεν καλούμε κανέναν και καμία άλλον/η να διαδηλώσει μαζί μας.

Καλούμε όλες τις οργανώσεις του μαζικού και του εργατικού κινήματος να πράξουν ανάλογα και καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες και όλη την κοινωνία να εργαστούν από σήμερα για επιτυχημένη, δημόσια και κοινωνικά αποτελεσματική απεργία στις 26 Νοεμβρίου που θα αποτελέσει την αρχή της συντριβής της θανατικής πολιτικής της κυβέρνησης ενάντια στην υγεία, τους εργαζόμενους και την εκπαίδευση.

-Προστατεύουμε τη δημόσια υγεία από τις κυβερνητικές πολιτικές του θανάτου

-Αμυνόμαστε απέναντι στην επιχείρηση εγκαθίδρυσης αστυνομικού αυταρχικού κράτους στο όνομα της πανδημίας

-Απαιτούμε άμεση διακοπή της παραγωγής σε τομείς που δεν είναι πρώτης ανάγκης, με παράλληλη απαγόρευση των απολύσεων και παροχή επιδόματος ίσου με τον μισθό σε όσους δεν δουλεύουν. Αναγκαστικά μέτρα προστασίας  των εργαζομένων που δουλεύουν με επιβάρυνση της εργοδοσίας

-Μαζικές και μόνιμες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών στη δημόσια υγεία, ενίσχυση της υποδομής των δημόσιων νοσοκομείων, άμεση και αναγκαστική επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, πλήρης υγειονομική κάλυψη του πληθυσμού

-Ακύρωση όλων των αντεργατικών νόμων της εποχής της πανδημίας

-Εκκένωση των στρατοπέδων των προσφύγων και ασφαλή μεταφορά τους σε ξενοδοχεία και άδεια σπίτια. Άμεση αποσυμφόρηση των φυλακών σε όλη τη χώρα.

-Παροχή από το κράτος όλων της υλικοτεχνικής υποδομής για να πραγματοποιείται η διαδικτυακή υποκατάσταση της εκπαίδευσης χωρίς κόστος για τα παιδιά και τους γονείς τους

-Ουσιαστική πύκνωση των δρομολογίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και εξοπλισμός με οχήματα για μεγαλύτερη αύξηση των δρομολογίων

-Συμμετοχή στη Γενική Απεργία της 26^ης Νοέμβρη με συνολικό περιεχόμενο ενάντια στις πολιτικές του κράτους και του κεφαλαίου μέσα στην πανδημία

Κάτω τα χέρια από τις δημοκρατικές μας ελευθερίες!

Πανικόβλητη η κυβέρνηση της ΝΔ από την κατάρρευση της αυταρχικής της πολιτικής προχωράει σε απαγόρευση των συγκεντρώσεων σε όλη την χώρα με απόφαση του αρχηγού της αστυνομίας! Μέτρο που πάρθηκε δυο φορές έως τώρα στις 21/4/67 και στις 17/11/73 από την Χούντα των συνταγματαρχών.
Τώρα αποδεικνύεται πόσο πρόσχημα είναι η πανδημία… Ο πραγματικός στόχος είναι να τρομοκρατήσουν το κίνημα και την Αριστερά, όπως φαίνεται και από το απαράδεκτο αντεργατικό νομοσχέδιο που ετοιμάζουν.
Δεν θα περάσουν! «Διοργανωτής» των εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου είναι η φτώχεια, η κατάρρευση της Υγείας, η απειλή του πολέμου και του φασισμού. Αλλά είναι και οι εκατοντάδες φορείς του εργατικού – λαϊκού κινήματος, οι οργανώσεις της μαχόμενης Αριστεράς.
Οι εκδηλώσεις και η πορεία του Πολυτεχνείου θα γίνουν όπως έχουν ανακοινωθεί και προγραμματιστεί!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α

Αναμετάδοση πορείας 17 Νοέμβρη

ραδιόφωνο: 1431 AM, 97,3 FM
internet: www.1431am.org

Πρόγραμμα εκπομπών 12-17 Νοεμβρίου

Το πρόγραμμα εκπομπών του ελεύθερου κοινωνικού ραδιοφώνου 1431AM για τις επόμενες μέρες. Για έκτακτες εκπομπές ή αλλαγές θα υπάρξουν νεότερες δημοσιεύσεις.

Πέμπτη 12/11

• 16:00 – Ζώνη Αντιπληροφόρησης

Παρασκευή 13/11

• 21:30 – Εκδήλωση ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης (Ηχογραφημένη – κατάληψη 111 – 24/05/17)

Σάββατο 14/11

• 15:00 – Από τη δημοκρατία στην ελευθερία – Crimethinc (Η.Π.Α.) (Ηχογραφημένη – Κενό Δίκτυο @ στέκι στο Βιολογικό – 25/9/18)
• 18:00 – Όταν η κοκκινοσκουφίτσα έφαγε τον λύκο
• 21:30 – Post-punk/Synth/Dark/Electro Set

Κυριακή 15/11

• 13:00 – Θεματική εκπομπή: Σεξ εργασία σε καιρό πανδημίας
• 21:30 – Ψυχιατρική και ΛΟΑΤΚΙΑ+ βίωμα (Ηχογραφημένη – HerPride @ 3ο Αυτοοργανωμένο Pride Θεσσαλονίκης – 16/6/19)

Δευτέρα 16/11

• 14:00 – Παρουσίαση μπροσούρας: Πόλη και δημόσιος χώρος (Ηχογραφημένη – Ανοιχτή συνέλευση δυτικών συνοικιών @ πρώην στρατόπεδο Π.Μελά – 1/12/19)
• 22:00 – Yeah!1! – #2#

Τρίτη 17/11

• 12:00 – Τα ραδιόφωνα της εξέγερσης
• 17:00 – Αναμετάδοση πορείας 17 Νοέμβρη