Την βεβαιότητά του για την δικαστική καταδίκη της της Χρυσής Αυγής στις 7 Οκτωβρίου εξέφρασε ο δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη Θανάσης Καμπαγιάννης σε εκδήλωση που οργάνωσε η ΚΕΕΡΦΑ το απόγευμα του Σαββάτου στο ανοιχτό θεατράκι του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης, με παρόντες στο πάνελ ακόμα τον Στέλιο Νικητόπουλο, δημοσιογράφο της ΕΡΤ3 και μέλος ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ, τον Γιώργο Γιαννόπουλο εκδότη του περιοδικού ΕΝΕΚΕΝ και την Δήμητρα Κομνιανού, συντονίστρια ΚΕΕΡΦΑ Θεσσαλονίκης.
Με έναν μεστό και παθιασμένο λόγο ο Θ. Καμπαγιάννης τόνισε ότι τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο εναντίον της πολιτικής ηγεσίας του ναζιστικού μορφώματος ήταν τόσο συντριπτικά ώστε να θεωρεί ότι οι δικαστές δεν έχουν περιθώρια για διαφορετική απόφαση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η αναφορά που έκανε στην αγόρευση της Εισαγγελέως Αδαμαντίας Οικονόμου που προσπάθησε να αποδομήσει το παραπεμπτικό βούλευμα και έκανε λόγο απλώς για μεμονωμένα περιστατικά που δεν έχουν σχέση με το κόμμα και την ηγεσία του, προκαλώντας τη θυμηδία του προοδευτικού και δημοκρατικού κόσμου. Όπως εξήγησε ο Θ. Καμπαγιάννης οι εισαγγελείς έχουν κερδίσει το “προνόμιο” για τον εαυτό τους να μην υποχρεώνονται να αποτυπώσουν γραπτώς τις αγορεύσεις τους. Αντίθετα, πρόσθεσε, οι δικαστές είναι υποχρεωμένοι να καταγράφουν αναλυτικά το σκεπτικό των αποφάσεών τους και να υπογράφουν. Ο δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής υπογράμμισε ότι σε περίπτωση που δεν λάβουν υπόψιν τους τα ατράνταχτα στοιχεία που παρουσιάστηκαν και δεν καταδικάσουν την Χρυσή Αυγή, θα υπάρξει πλήρης απονομιμοποίηση της ελληνικής δικαιοσύνης. «Το έχουν καταλάβει αυτό» είπε χαρακτηριστικά ενώ για την εισαγγελέα σημείωσε ότι δεν του έκανε εντύπωση η αγόρευσή της γιατί είχε γίνει κατανοητό στη διάρκεια της δίκης από τις ερωτήσεις που υπέβαλλε και τη γενικότερη στάση της “που το πάει”. Ιδιαίτερα σημαντικό ήταν αυτό που είπε για την ανοχή που επέδειξε η κυβέρνηση Σαμαρά στις συνεχιζόμενες επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου τη Χρυσής Αυγής εκείνη την περίοδο (Αιγύπτιοι λιμενεργάτες, συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, υπαίθριες αγορές κ.α.). “Ο Παύλος θα μπορούσε να ζει σήμερα”, τόνισε εκφράζοντας μια μεγάλη και πικρή αλήθεια.
Ειδική αναφορά έκανε στην πολύπλευρη αντιφασιστική δράση που αναπτύχθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα τονίζοντας μάλιστα ότι είναι υποχρέωση και όχι απλώς δικαίωμα του κάθε πολίτη να διαδηλώνει για την απόδοση δικαιοσύνης και όχι να περιμένει παθητικά την έκδοση της απόφασης. Τόνισε επίσης τη γενναία στάση που επέδειξαν οι μάρτυρες κατηγορίας στη διάρκεια της δίκης «χωρίς να έχουν καμία προστασία» και επανέλαβε αυτό που έγινε αντιληπτό τοις πάσι: τη θρασύδειλη στάση των κατηγορούμενων εγκληματιών που «δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν ήταν εκεί». Πρόσθεσε ακόμα, προς επίρρωση των παραπάνω, ότι ενώ πριν ξεκινήσει η δίκη τα στελέχη της Χρυσής Αυγής έλεγαν ότι επιθυμούν να υπάρχει ραδιοτηλεοπτική προβολή της δίκης, όταν τέθηκε το σχετικό αίτημα υποχώρησαν, αντιλαμβανόμενοι προφανώς ότι οι άθλιες, άνανδρες και βρόμικες πρακτικές τους θα τους εξέθεταν ακόμα περισσότερο.
Από την πλευρά του ο Σ. Νικητόπουλος μίλησε για τις πολλές φασιστικές επιθέσεις που έχουν γίνει στη χώρα εκτός από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (φόνος Ζακ Κωστόπουλου, κάψιμο κατάληψης Libertatia κ.α.) και για τη στάση του κράτους απέναντι στα φαινόμενα αυτά κάνοντας αναφορά στην προσαγωγή και απαγγελία κατηγοριών εναντίον των αντιφασιστών που έσβηναν συνθήματα οπαδών του Κασιδιάρη στον Λευκό Πύργο, καθώς επίσης και στη σύλληψη των ανθρώπων που έκαναν εργασίες αποκατάστασης στην κατάληψη της Libertatia που κάηκε από ακροδεξιά στοιχεία. Τόνισε επίσης τη σημασία που έχει στην παρούσα χρονική συγκυρία η ανάπτυξη και εκδήλωση του αντιφασιστικού κινήματος. Έκανε ειδική αναφορά αποδίδοντας «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» στη στάση της ΕΡΤ και ειδικότερα της ΠΟΣΠΕΡΤ που προκήρυσσε στάση εργασίας όταν εκφωνούνταν κάποιος λόγος από βουλευτή της Χ.Α. την περίοδο που ήταν στο Κοινοβούλιο, ώστε να μην μεταδίδεται ζωντανά.
Ο Γ. Γιαννόπουλος μίλησε για τη σημασία που έχει η ανάπτυξη αντιφασιστικών κινημάτων στη συγκρότηση της εργατικής τάξης και έκανε έναν ιστορικό παραλληλισμό της δίκης των ναζιστών της ΧΑ με τις δικαστικές “περιπέτειες” του Αδόλφου Χίτλερ στην προ ναζιστική Γερμανία της δεκαετίας του 1930 αντιπαραβάλλοντας την ευνοϊκή προς αυτόν στάση του δικαστή του στο πραξικόπημα της μπυραρίας -αργότερα έγινε γνωστό ότι ο συγκεκριμένος δικαστής ήταν φιλοναζιστής- με αυτήν του Hans Litten του δικηγόρου που εκπροσωπούσε αντιπάλους των ναζί στη Δημοκρατία της Bαϊμάρης και ο οποίος είχε εξετάσει ενδελεχώς τον Χίτλερ ως μάρτυρα σε μία δίκη της εποχής. Η εμπειρία αυτή είχε σημαδέψει τον Χίτλερ σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Litten ήταν ένας από τους πρώτους που συνελήφθησαν λίγο μετά την ανάδειξη του Χίτλερ σε καγκελάριο της Γερμανίας. Ο Litten τελικά αυτοκτόνησε στο Νταχάου μετά από χρόνια εγκλεισμού του και βασανισμού του σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η ιστορία του έχει αποτυπωθεί σε ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο “The Man Who Crossed Hitler”.
Η Δ. Κομνιανού, συντονίστρια ΚΕΕΡΦΑ Θεσσαλονίκης αναφέρθηκε στην γενικότερη οικονομική και κοινωνική κατάσταση της εποχής που συνδυάστηκε με την άνοδο των νεοναζί στην Ελλάδα, τόνισε το σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε το αντιφασιστικό κίνημα που αναπτύχθηκε και επεσήμανε τη σημασία που έχει να συνεχιστούν οι αγώνες.
Ήταν μία εκδήλωση με θετικό πρόσημο, κυρίως γιατί μετέδωσε την αισιοδοξία του Θ. Καμπαγιάννη για θετική έκβαση στην οριστική καταδίκη και εξαφάνιση του ναζιστικού γκρουπούσκουλου της Χ.Α. Παράλληλα, επισημάνθηκε από όλους τους ομιλητές αλλά και από τις τοποθετήσεις μελών του κοινού ότι ο φασισμός δεν τελειώνει με την ευκταία δικαστική καταδίκη και ότι τα αντιφασιστικά ανακλαστικά της κοινωνίας θα πρέπει να είναι ισχυρά. Το ραντεβού όλων ανανεώθηκε για τις 7 Οκτωβρίου οπότε και θα γίνουν αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και πορείες σε όλη τη χώρα ενόψει και της δικαστικής απόφασης την ίδια μέρα.
Νίκος Κασκαράς
