Stop War on Migrants
ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Η ΜΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
Το βράδυ της Τρίτης 8 Σεπτέμβρη μια μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Μόρια και ένα μεγάλο μέρος του κάηκε ολοσχερώς. 13.000 χιλιάδες εγκλωβισμένοι είναι από σήμερα και άστεγοι, ενώ η ζωές τους μπήκαν σε μεγάλο κίνδυνο (ευτυχώς δεν έχει βρεθεί ακόμα νεκρός). Με το ξέσπασμα της φωτιάς, οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται στους γύρω δρόμους, με την αστυνομία να τους εμποδίζει να πλησιάσουν τη Μυτιλήνη. Το έργο της αστυνομίας σπεύδει να βοηθήσει και μερίδα πολιτών, που “παίρνει το νόμο στο χέρια της”. Το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας κήρυξε το νησί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που σημαίνει στρατιωτική διαχείριση και καταστολή ενάντια στους/ις μετανάστες/ριες. Η μόνη έκτακτη ανάγκη για εμάς, πριν και μετά τη φωτιά, είναι οι ανάγκες των ανθρώπων που μένουν στα κολαστήρια-κέντρα κράτησης και η επιθυμία τους να ζήσουν ελεύθεροι, μέσα στον αστικό ιστό.
Οι αιτίες της φωτιάς παραμένουν άγνωστες. Παρόλ’ αυτά, τα κρατικά πορίσματα δεν μας αφορούν. Είμαστε μαζί με τους μετανάστες σε κάθε περίπτωση. Είτε η φωτιά μπήκε από ντόπιους φασίστες, που έχουν επιχειρήσει παρόμοιες ενέργειες στο παρελθόν. Είτε προήλθε από μερίδα των ίδιων των μεταναστών, που εξεγειρόμενοι έκαψαν την φυλακή τους. Είτε 
είναι αποτέλεσμα ατυχήματος, διόλου απίθανο αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες που επικρατούν στο εν λόγω κέντρο κράτησης. Σε όλες τις περιπτώσεις, η φωτιά ήταν αποτέλεσμα της κρατικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής που ωθεί χιλιάδες κόσμου στην απελπισία. Άνθρωποι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον, μέσα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, χωρίς καμία παροχή, αποκομμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία, στιγματισμένοι ως ανεπιθύμητοι.
Σα να μην έφταναν αυτά, τις τελευταίες μέρες τα κρούσματα covid πληθαίνουν συνεχώς μέσα στα κέντρα κράτησης και οι μετανάστες έχουν αφεθεί να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Η στάση της κυβέρνησης στο ζήτημα δηλώνει ξεκάθαρα ότι τα μέτρα προστασίας και η ιατρική περίθαλψη αφορούν μόνο τους έλληνες πολίτες, ενώ η ζωή των υπολοίπων δεν έχει καμία αξία. Έτσι, ήδη από τον Απρίλη, οι μετανάστες στα camps αντιμετωπίζονται σαν εστία μόλυνσης που πρέπει να περιοριστεί, να μην έρθει σε επαφή με τον υγιή εθνικό κορμό. Το lockdown στα camps παρατείνεται μέσα στο καλοκαίρι ενώ ταυτόχρονα μαγαζιά και ξενοδοχεία υποδέχονται τουρίστες από όλο τον κόσμο. Αντιφατικό από υγειονομική σκοπιά;
Μάλλον η αιτιά για το εγκλεισμό των ανθρώπων στα κέντρα κράτησης δεν ήταν ποτέ ένας ιός. Η αυθαίρετη παρουσίαση από κυβέρνηση και ΜΜΕ των μεταναστών ως επικίνδυνων για εμάς τους υπόλοιπους εξυπηρετεί την περαιτέρω νομιμοποίηση μιας μακροχρόνιας κρατικής 
πολιτικής. Το ελληνικό κράτος αντιμετωπίζει ουσιαστικά τους μετανάστες σαν στρατιωτική απειλή, ασκώντας καθημερινά στα σώματά τους αυθαίρετη κρατική βία έξω από κάθε όριο. Δολοφονίες, pushbacks, ξυλοδαρμοί, εξευτελιστικοί έλεγχοι, εγκλεισμοί σε κέντρα κράτησης υπό άθλιες συνθήκες, πάνε χέρι χέρι με τον κοινωνικό στιγματισμό και την περιθωριοποίηση που δικαιολογεί τέτοιες μεθόδους. Η βιαιότητα αυτή είναι η μόνη μέθοδος επιβίωσης ενός συστήματος σε κρίση από το οποίο ολοένα και περισσότερες από εμάς περισσεύουν. Που οι ανάγκες και οι επιθυμίες μας δεν χωρούν στην οικονομία του, στα πρότυπα και τον πολιτισμό του. Η νομιμοποίησή της στα σώματα των μεταναστών είναι πρόπλασμα για την επέκτασή της σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας. Από εδώ ξεκινάει και η δική μας αλληλεγγύη, καθώς πέρα από τους διαχωρισμούς βλέπουμε την κοινότητά μας με του μετανάστες.
Οι αγώνες και οι εξεγέρσεις των μεταναστών είναι η μόνη λογική απάντηση στην βαρβαρότητα που δέχονται.
Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα η αδιαφορία δεν είναι επιλογή. Επιλέγουμε να σταθούμε δίπλα στους μετανάστες και τις μετανάστριες και να αγωνιστούμε από κοινού για τα προβλήματα μας. Σε αυτόν τον τόπο που νιώθουμε τόσο ξένοι, δεν θέλουμε να είμαστε μόνοι. Θέλουμε να ζήσουμε μαζί με τους μετανάστες στις πλατείες, στους δρόμους και στις γειτονιές, ενάντια σε κάθε ρατσιστική πολιτική.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ
ΧΑΡΤΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Shut down Moria and all detention centers NOW!
Solidarity to all people living and struggling inside greek state”s hellholes!
Papers, housing and decent living conditions for all migrants!
Protest: Tuesday, September 15, 19:00, Venizelos statue
Να κλείσει άμεσα η κόλαση της Μόριας και όλα τα κέντρα κράτησης! Αλληλεγγύη σε όσους ζουν και αγωνίζονται στα κολαστήρια του ελληνικού κράτους! Χαρτιά, σπίτια και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής για όλους τους μετανάστες!
Πορεία: Τρίτη, 15 Σεπτεμβρίου, 19:00, Άγαλμα Βενιζέλου
Συνέλευση Stop War on Migrants
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Aπό την αρχή της πανδημίας, η Μόρια, κέντρο χωρητικότητας περίπου 2.700 ανθρώπων, ήταν αποθήκη για σχεδόν 20.000 ψυχές. Σε συνθήκες απαγόρευσης κυκλοφορίας, χωρίς μέτρα προστασίας και με παντελή αδιαφορία ακόμη και για στοιχειώδη υγειονομική προστασία.
Συνεπής στην ανάλγητη πολιτική της, η κυβέρνηση πριν λίγες μέρες έκλεισε 35 άτομα που είχαν εντοπιστεί θετικά στον Covid-19 μαζί με τις οικογένειες τους και τις επαφές τους σε αποθήκη, αντί να τους μεταφέρουν σε κατάλληλα καταλύματα με πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Η κυβέρνηση δείχνει ξεκάθαρα ότι για αυτήν σημασία δεν είχαν οι ζωές των «ξένων», αλλά η μείωση των ροών και ο περιορισμός των επιπτώσεων «της μεταναστευτικής κρίσης» στις τοπικές κοινωνίες.
Γι’ αυτό, ανεξάρτητα από το πόρισμα που θα βγάλει το κράτος, το ολοσχερές κάψιμο του κολαστηρίου της Μόριας έχει ηθικούς αυτουργούς: είναι η κυβέρνηση, που συστηματικά εκθέτει τη ζωή των προσφύγων σε κίνδυνο. Είναι η διαχρονική πολιτική του ελληνικού κράτους να κάνει τον συνοριοφύλακα της Ευρώπης-φρούριο!
Είναι η αδιαφορία για τα αιτήματα των ανθρώπων για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Είναι η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων αποσυμφόρησης και υγειονομικής προστασίας μεσούσης της πανδημίας και εγκλωβίζοντας τον πληθυσμό.
Είναι ο παρατεταμένος χωρικός περιορισμός και η αφόρητη καθημερινότητα των ανθρώπων, που στερούνται την ελευθερία της μετακίνησης.
Αυτό που επείγει τώρα είναι να εξασφαλιστεί αξιοπρεπής στέγη και φροντίδα υγείας, για τους χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκονται στον δρόμο. Όχι με μια άλλη Μόρια, αλλά μέσα στον αστικό ιστό -σε ξενοδοχεία, άδεια κτίρια, σπίτια.
Αυτό που επείγει είναι να κατανοήσουμε ότι και τα υπόλοιπα κέντρα κράτησης είναι φυλακές, καταστροφές εν αναμονή.
Αυτό που επείγει είναι η κοινωνία να βγει μπροστά και να βγάλει από πάνω της την ντροπή για το διαρκές έγκλημα που συντελείται στη Μόρια και παντού.
Θα συνεχίσουμε να το λέμε πάντα:
– Να κλείσουν τα κέντρα κράτησης – Δικαίωμα στο ταξίδι , δικαίωμα στη παραμονή!
– Να έρθουν τώρα όλοι/ες οι πρόσφυγες από τα νησιά στην ενδοχώρα.
– Αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης, ζωής, δουλειάς για όλους/ες.
– Παραμένουμε ενάντια στην συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και στον εγκλωβισμό των ανθρώπων- Να ανοίξουν τα σύνορα!
Η αλληλεγγύη και αντίσταση είναι η απάντηση μας!
Παρασκευή 18.00 στις Ομπρέλες της Νέας Παραλίας – Δρώμενο και Μικροφωνική
Τρίτη στις 19.00 στο Άγαλμα Βενιζέλου Πορεία αλληλεγγύης και διεκδίκησης!
Είμαστε με τους πρόσφυγες – Κοινοί Αγώνες!
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΜΟΝΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΕ
Όλοι στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης
Αθήνα: Παρασκευή 11/9, 7μμ, πλ. Βικτωρίας
Θεσσαλονίκη: Τρίτη 15/9. 7μμ Άγαλμα Βενιζέλου
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με αφορμή τα αναμενόμενα (λόγω των άθλιων συνθηκών) κρούσματα κορονοϊού στη Μόρια, αντί να πάρει έγκαιρα ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ετοίμαζε κλειστού τύπου κέντρο, δηλαδή “σύγχρονο” στρατόπεδο συγκέντρωσης. Στη Μόρια, μια δομή χωρητικότητας 3.000 ατόμων, στοίβαζε πάνω από 13.000 χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής, με ανυπαρξία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης!
Αποτέλεσμα της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ είναι το ξέσπασμα πυρκαγιάς, που έκαψε ολοσχερώς το στρατόπεδο και έβαλε σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση στέλνει για άλλη μια φορά τα ΜΑΤ, που συνεπικουρούνται από διάφορα φασιστοειδή της περιοχής. Δεν δίστασαν να πετάξουν βροχή δακρυγόνων σε παιδιά και ηλικιωμένους μέσα στην ήδη αποπνικτική ατμόσφαιρα της πυρκαγιάς! Εδώ και τρεις μέρες, πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται ξανά σχεδόν σε εμπόλεμη ζώνη και ψάχνουν απεγνωσμένα πρόσβαση σε πόσιμο νερό, αναγκάζονται να κοιμούνται στο δρόμο με τη φωτιά να μαίνεται επί 2 μερόνυχτα δίπλα τους.
Η τραγωδία στη Μόρια αποτελεί συνέχεια του μισάνθρωπου κυνηγητού προσφύγων στα σύνορα με τον Έβρο λίγους μήνες πριν. Η άγρια καταστολή, το ανθρωποκυνηγητό και οι στυγνές δολοφονίες προσφύγων είναι η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, των ρατσιστών ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για τη διαχείριση της «προσφυγικής κρίσης». Τα τεράστια μεταναστευτικά κύματα δεν είναι αποτέλεσμα μιας ατυχής συγκυρίας. Βασικοί υπεύθυνοι είναι οι ιμπεριαλιστές και οι κυβερνήσεις-τσιράκια τους, που αφότου έχουν βομβαρδίσει, λεηλατήσει και καταστρέψει τις χώρες προέλευσης των προσφύγων, κλείνουν τα σύνορα σε όσους αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, τους πνίγουν στο Αιγαίο, τους φυλακίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους καίνε ζωντανούς!
Μετανάστες – Ντόπιοι Εργάτες Ενωμένοι!
Η κυβέρνηση επιδιώκει για ρίξει το φταίξιμο στους ίδιους τους πρόσφυγες όπως κάνει με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς, τους ανέργους κ.ά. Με θράσος κατηγορεί αυτούς που με την πολιτική της εξαθλιώνει – και δηλώνει ότι μια ακόμα πιο ρατσιστική πολιτική απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες θα λύσει το πρόβλημα!
Αλλά και τα κροκοδείλια δάκρυα του Σύριζα δεν πείθουν κανένα. Ο εγκλωβισμός των προσφύγων στη Μόρια και στα νησιά τον βαραίνει συντριπτικά, καθώς υπέγραψε την κατάπτυση, εγκληματική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
Οι εργαζόμενοι, οι νέοι μαζί με τα ταξικά μας αδέλφια πρέπει να παλέψουμε ενάντια στην καταστολή, την περιστολή των δημοκρατικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών, τον ρατσισμό και το κυνήγι των μεταναστών και προσφύγων. Να χτυπήσουμε το κακό στην ρίζα του, προτάσσοντας ένα ισχυρό αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που θα βάλει φρένο στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που γεννούν την προσφυγιά και τον ρατσισμό, αλλά και τις μισάνθρωπες πολιτικές ΕΕ και κυβερνήσεων.
Κάτω τα χέρια από τους πρόσφυγες. Κάτω η Ευρώπη Φρούριο.
Κανένα «κλειστό κέντρο» φυλακή. Άσυλο, Στέγη, Περίθαλψη, Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης σε όλους τους πρόσφυγες. Ταξιδιωτικά έγγραφα για ελεύθερη, ασφαλή, οργανωμένη μετακίνηση.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Μαύρο & Κόκκινο
ΑΟΥΣΒΙΤΣ-ΤΡΕΜΠΛΙΝΚΑ-ΜΟΡΙΑ
ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΕΜΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ!
Την Τρίτη, στις 8 του Σεπτέμβρη ξέσπασε μεγάλη πυρκαγιά στο κέντρο κράτησης μεταναστών/μεταναστριών στη Μόρια και το μεγαλύτερο μέρος του κάηκε ολοσχερώς. Το επόμενο βράδυ με νέα πυρκαγιά ολοκληρώθηκε η καταστροφή του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Περίπου 12.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν και κατέληξαν στους δρόμους πέριξ των εγκαταστάσεων, προσπαθώντας να καταφύγουν στην πόλη της Μυτιλήνης. Οι μπάτσοι έβαλαν φραγμούς ώστε οι μετανάστ(ρι)ες να μην πλησιάσουν τον αστικό ιστό, υποβοηθούμενοι από ντόπιους φασίστες. Το νησί κηρύσσεται για μία ακόμη φορά τον τελευταίο χρόνο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης που επιχειρούνται να στηθούν από ντόπιους αλληλέγγυους χτυπιούνται και καταστέλλονται άγρια από την αστυνομία, ενώ ήδη ξεκίνησε να χτίζεται νέο κέντρο κράτησης, κλειστού τύπου, καθιστώντας για μία ακόμη φορά έκδηλο, το πλέον προφανές: η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών είναι μια διαχείριση εξόντωσης και το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της βίας είτε απέναντι στους μετανάστες είτε απέναντι στους αλληλέγγυους και σε όποιον επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι ενάντια στις δολοφονικές προσταγές του.
Η ίδια η ύπαρξη του κολαστηρίου της Μόριας είναι ένα κρατικό έγκλημα. Ένα έγκλημα που η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να ολοκληρώσει, βαδίζοντας πάνω στο κόκκινο χαλί που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο μέσα από την απονεύρωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων όσο και με τα δεκάδες κατασταλτικά χτυπήματα που δέχτηκαν οι καταλήψεις και οι δομές του κινήματος κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του, επιδιώκοντας την εγκαθίδρυση ένα καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης, όπου όσοι περισσεύουν θα πετιούνται στο περιθώριο. Σε κάθε περίπτωση η Μόρια έπρεπε να καεί. Η φωτιά δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μιαν απάντηση στην κρατική αντιμεταναστευτική πολιτική που στοιβάζει χιλιάδες ανθρώπους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μέσα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, όπου η ζωή λιώνει μέρα με τη μέρα.
Μέσα σε συνθήκες ολικού lock down, η κυβέρνηση καλούσε πρόσφυγες και μετανάστες να παραμείνουν στοιβαγμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε αντιστοιχία με την καμπάνια “μένουμε σπίτι” που απηύθυνε στον υπόλοιπο πληθυσμό, σε μια χυδαία και προκλητική συνδήλωση του καθεστώτος εξαίρεσης που επιβάλλει σε αυτούς τους ανθρώπους. Μετά τη λήξη της καραντίνας για το σύνολο της κοινωνίας ωστόσο, οι μετανάστες και οι μετανάστριες παρέμειναν σε καθεστώς απομόνωσης καθώς για τους ίδιους εξακολουθούσαν να ισχύουν όλοι οι περιορισμοί, ανεξάρτητα από τον αριθμό των κρουσμάτων στα κέντρα. Η φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου απουσιάζουν ακόμα και οι στοιχειώδεις υποδομές κάλυψης των βασικών αναγκών και η διαρκής καταναγκαστική απομόνωση των ανθρώπων αυτών συνιστούν ένα ξεκάθαρο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα. Και συμβαίνει εδώ, στην Ελλάδα.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν κάποιο πρωτοφανές γεγονός, αλλά μία πάγια κατάσταση στη διαχείριση της ζωής των προσφύγων και των μεταναστών τα τελευταία χρόνια. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής του καθεστώτος εξαίρεσης. Σε μέρη σαν τη Μόρια, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία, καθώς το πλέον απαξιωμένο κομμάτι του πληθυσμού, οι αόρατοι αυτής της κοινωνίας στερούνται όχι μόνο τις στοιχειώδεις παροχές και δικαιώματα, όπως αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, περίθαλψης, εκπαίδευσης ακόμα και σίτισης αλλά και το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή. Η κατάσταση αυτή, και στην Ελλάδα, αλλά και σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, είναι πλέον η θεμελιωμένη (και νομικά θεσπισμένη) διαχείριση των ανθρώπων που κρίνεται ότι περισσεύουν μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς ονόματα και τέλος δίχως ζωές προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου και της φτώχειας και πεθαίνουν, προσπαθώντας να κερδίσουν λίγη από την αξιοπρέπεια και τη ζωή που τους έχει στερήσει η βαρβαρότητα της εξουσίας είτε αυτή πετάει βόμβες είτε χτίζει κολαστήρια.
Από τη μεριά μας η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει ούτε σύνορα, ούτε χρονικά περιθώρια. Είναι διαρκής, έμπρακτη και δεν εγκλωβίζεται σε κανενός είδους διαχωρισμούς (πρόσφυγες – μετανάστες). Καμία λύση δεν μπορεί να είναι προσωρινή μιας και το πρόβλημα δεν εμφανίστηκε τώρα αλλά δημιουργείται εδώ και χρόνια από τις χώρες που διαχειρίζονται τον παγκόσμιο πλούτο. Η κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων ξένων ή ντόπιων αποτελεί το όπλο μας ενάντια στους εκμεταλλευτές. Οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε μαζί με τους μετανάστες για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. Αλληλεγγύη, κοινός αγώνας και κοινή ζωή. Αυτό τίθεται πλέον ως μια διαχωριστική γραμμή, που ορίζει τη διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους και τα καθάρματα.
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΑΞΙΚΑ, ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό “Μαύρο & Κόκκινο”
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Πορεία για την Μόρια και αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες
Η φωτιά ήρθε να αναδείξει για άλλη μια φορά τι σημαίνει θανατοπολιτική του κράτους. Να αναδείξει τι συμβαίνει με τους “αόρατους” αυτής της κοινωνίας. Μέχρι η εξουσία να μην μπορεί να αποφασίζει για το ποια ζωή αξίζει να βιωθεί και ποια όχι, αγώνας για έναν κόσμο με αλληλεγγύη, χωρίς φράχτες και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Καλούμε και στηρίζουμε την πορεία αλληλεγγύης την Τρίτη 15/9 στις 19:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου. Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης με τους/τις μετανάστ(ρι)ες είμαστε μαζί.
Στην Μόρια κάηκε και το τελευταίο απομηνάρι (απ)ανθρωπιάς
Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Μόρια στέκεται εδώ και χρόνια για να μας υπενθυμίσει τι σημαίνουν οι έννοιες γυμνή ύπαρξη, ο θανάτος, ο ρατσισμός, οι διακρίσεις, ο εξευτελισμός της ίδιας της ανθρώπινης ζωής και για κάποιους/ες η βαριά λέξη της ντροπής. Για την αποτυχημένη πολιτική κράτους με την ανοχή και την συνεργεία της Ε.Ε πλάι με την Τουρκία. Ένα σχέδιο αποτυχημένο από την αρχή μέχρι το τέλος με όλες τις κυβερνήσεις να στριμώχνουν χιλιάδες ανθρώπους σε νησιά και σε κέντρα κράτησης-φυλακές με τους πρόσφυγες και τις μετανάστ(ρι)ες να βρίσκονται στην μέση μαζί με τους ντόπιους πληθυσμούς. 20000 άτομα μέσα σε έναν χώρο για μόλις 3000. Χρόνια τώρα όσα κροκοδείλια δάκρυα κι αν χύσουν οι δημιουργοί και συνένοχοι στο έγκλημα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Ασυνόδευτα ανήλικα, αιτούντες άσυλο, μετανάστ(ρι)ες, οικογένειες ολόκληρες παγιδευμένες μέσα στην θανατοπολιτική του κράτους. Παγιδευμένοι στον θάνατο λόγω των συμφερόντων. Η κατάσταση με την εκδήλωση της πανδημίας υπό τον φόβο ενός κρούσματος τους βρήκε μέσα στην πλήρη αδιαφορία του κράτους για κάθε ζωή, με στήμενα παραπήγματα να φτάνουν όλο και πιο μακρυά ως εφήμερη λύση στις ελλειπείς υποδομές “φιλοξενίας” του ελληνικού κράτους. Εικόνες πλήρης γκετοποίησης με τις παραβιαστικές συμπεριφορές να γιγαντώνονται όλο και περισσότερο αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής.
Στόχος του κράτους; Ο εχθρός είναι ο ξένος. Αυτό είναι το μήνυμα κράτους και Ε.Ε και φρόντισε να γίνει κατανοητό με κάθε πιθανό τρόπο. Στήνοντας ένα ολόκληρο πολεμικό σκηνικό στα σύνορα με μόνο στόχο ανθρώπινες ζωές, αδιαφορώντας και χτυπώντας όποιον/α έχει την ιδιότητα του μετανάστη ή του πρόσφυγα, κρύβοντας τους από τα μάτια της κοινωνίας. Η πλήρης αδυναμία εύρεσης ενός σχεδιασμού διαχείρισης από πλευράς Ε.Ε και ελληνικού κράτους οδήγησε στα μονοπάτια του εκφασισμού των τοπικών κοινωνιών.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα ως Αντιεξουσιασική Κίνηση προσπαθήσαμε να σταθούμε στο πλευρό των κατατρεγμένων και χωρίς στήριξη ανθρώπων από την πρώτη στιγμή. Σταθήκαμε στην Μυτιλήνη πλάι με συντρόφους/ισσες απέναντι από τους φασίστες και ξεκινήσαμε διεθνή καμπάνια στήριξης τόσο του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒιοΜε όσο και των ανθρώπων που είχαν αφεθεί πλήρως στην τύχη τους εν μέσω πανδημίας, χωρίς ιατροφαρμακετική περίθαλψη και είδη πρώτης ανάγκης και με lock down στέλνοντας σαπούνια από το εργοστάσιο. Ως μία ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης και έμπρακτης βοήθειας.
Το κράτος προσπαθεί για άλλη μια φορά να αποποιηθεί κάθε ευθύνη για την μεγαλύτερη ντροπή της ιστορίας του 21ου αιώνα που είχε στηθεί στην περιοχή της Μόριας. Στοχεύοντας πάλι τις ζωές που δεν αξίζει να βιωθούν συμφώνα με τις επιταγές του. Οι ερωτήσεις για το πως άρχισε η φωτιά απλά πέφτουν στο κένο σε σχέση με την πραγματική, τραγική κατάσταση εντός του camp που το κράτος διαφημίζει ως φιλοξενία. Με κρούσματα κορωνοιού μόνοι, μόνες χωρίς γιατρό αφημένοι και αφημένες στην μοίρα τους σε lockdown.
Η φωτιά ήρθε να αναδείξει για άλλη μια φορά τι σημαίνει θανατοπολιτική του κράτους. Να αναδείξει τι συμβαίνει με τους “αόρατους” αυτής της κοινωνίας. Μέχρι η εξουσία να μην μπορεί να αποφασίζει για το ποια ζωή αξίζει να βιωθεί και ποια όχι, αγώνας για έναν κόσμο με αλληλεγγύη, χωρίς φράχτες και στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Καλούμε και στηρίζουμε την πορεία αλληλεγγύης την Τρίτη 15/9 στις 19:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου. Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης με τους/τις μετανάστ(ρι)ες είμαστε μαζί.
Ε.Ε. ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΡΑΧΤΕΣ
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Σχολείο
Διαδήλωση αλληλεγγύης στους/στις μετανάστ(ρι)ες
Πριν από μια εβδομάδα, είδαμε το κολαστήριο της Μόριας στη Λέσβο να καίγεται. Και παρόλο που ένα camp προσφύγων και μεταναστών ακόμα και με τέτοιες άθλιες συνθήκες διαβίωσης, ήταν ένα κατάλυμα για αυτούς και μια σανίδα επιβίωσης, ήταν επίσης το μόνο φράγμα στην οργή: οργή για την ξενοφοβική πολιτική του κράτους, για τις φασιστικές επιθέσεις της αστυνομίας στους ανθρώπους αυτούς, για την αντιμετώπισή τους εν μέσω υγειονομικής κρίσης ως μολυσματικών αντικειμένων. Και αυτή η οργή είναι το όπλο διεκδίκησης μιας νέας ζωής, απέναντι στις νέες υποσχέσεις για κλειστές δομές, με τις κατασταλτικές δυνάμεις να πολλαπλασιάζονται στο νησί, στον βαθύτερο εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας με αυτόκλητους ένοπλους φασίστες στους δρόμους και την Ευρώπη να αγνοεί επιδεικτικά τις ευθύνες που της αναλογούν κρατώντας τα σύνορα κλειστά.
Η αλληλεγγύη μας πρέπει να είναι η μόνη απάντηση, για να μην αφήσουμε τους κατατρεγμένους ανθρώπους βορά στη νέα δολοφονική πραγματικότητα, προτού θρηνήσουμε περισσοτερους νεκρούς.
ΟΥΤΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΟΥΤΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ
ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ/ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ
Στηρίζουμε τη διαδήλωση αλληλεγγύης στους/στις μετανάστες/στριες, Τρίτη 15/9 στις 19:00 στο Αγ. Βενιζέλου
Σχολείο – ελεύθερος κοινωνικός χώρος για τη μάθηση της ελευθερίας
