#AntiviruSolidarityThess
#covid19mutualaid
Σε συνθήκες υγειονομικής κρίσης το κράτος σχεδιάζει την κρίση του μέλλοντος…
Από την έννοια της ατομικής ευθύνης σε καιρούς covid-19, στην έννοια της ατομικής ευθύνης του «οργανωτή» των διαδηλώσεων. Κατάργηση της ελευθερίας συνάθροισης.
Μπροστά στην εξάπλωση του ιού covid-19 που απειλεί την υγεία όλων μας, το κράτος ανέλαβε ρόλο πολιορκητή επιβάλλοντας νέες απαγορεύσεις και μέτρα που ρυθμίζουν κάθε πτυχή της προσωπικής μας ζωής. Ενώ η φερόμενη ως αδιαπραγμάτευτη αξία του καθενός μας, η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας μας και η τιμή μας βρίσκονται στον πάγο, η πολιτική απόλυτου ελέγχου της κοινωνίας έχει ζεστάνει για τα καλά τις μηχανές του κράτους ως αποκλειστικού ρυθμιστή των πάντων. Όσο ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού covid -19 στον ανθρώπινο πληθυσμό εγκαθιδρύεται ως η μόνη απειλή, ακούμε συνέχεια από κυβερνητικά χείλη, την έννοια της «ατομικής ευθύνης» και της πειθαρχίας τα οποία ανάγονται πλέον στα ύψιστα αγαθά του ευσυνείδητου πολίτη. Από την άλλη, δεν ακούμε τίποτα σχετικά με το νομοσχέδιο που καταστέλλει το δικαίωμα μας στη συλλογική δράση.
Ειδικότερα το υπουργείο «προστασίας του πολίτη», ήδη γνωστό για την φιλελεύθερη πολιτική του, έχει υποβάλλει σχέδιο νόμου για τις «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις» ώστε η βουλή ανά πάρα στιγμή, εκμεταλλευόμενη ενδεχομένως την υπάρχουσα κοινωνική συγκυρία και μακριά από τα μάτια των πολλών, να το επιβάλλει ως νέα πραγματικότητα, σχετικά με την κατάργηση του δικαιώματος στις διαδηλώσεις.
Στο νομοσχέδιο εντοπίζονται νομικοί ορισμοί όπως «οργανωτής», «αστυνομικός διαμεσολαβητής», «διάλυση» συνάθροισης, «περιορισμοί» στη συνάθροιση και διακρίσεις όπως «κινούμενη» δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, «σταθερή» δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, «αυθόρμητη» και «έκτακτη» δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Ο νόμιμος ή μη χαρακτήρας της διαδήλωσης – και ως εκ τούτου η ίδια η πραγματοποίησή της – θα εξαρτάται από την υποχρέωση ύπαρξης ενός «οργανωτή»ο οποίος θα αναλαμβάνει την ατομική για άλλη μία φορά! ευθύνη πρόσκλησης της διαδήλωσης ακόμη και αυθόρμητης!, της διεξαγωγής αυτής, της προηγούμενης ενημέρωσης – μέσω ψηφιακής πλατφόρμας!- των αστυνομικών αρχών για την ταυτότητα του, τον τόπο, χρόνο και συνθήκες της διαδήλωσης, της συνεργασίας του με τις αρχές, της υποχρέωσης του να υπακούει στις αστυνομικές διαταγές και μάλιστα με τον συνεχή κίνδυνο να υπέχει ευθύνη ποινικού χαρακτήρα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης αυτού ή των συμμετεχόντων σε αυτές αλλά και αστικού χαρακτήρα, αφού θα είναι υπόχρεος αποζημίωσης τρίτων που θα επικαλούνται βλάβη ατομική ή στην ιδιοκτησία τους.
Οι αστυνομικές αρχές από την άλλη, έχουν δικαίωμα βάσει του επικείμενου νόμου, να απαγορεύουν την συνάθροιση ή να τη διαλύσουν ή να επιβάλλουν περιορισμούς θεσπίζοντας στην ουσία το δικαίωμα τους να αναμειγνύονται σ΄όλες τις πτυχές της επικείμενης διαδήλωσης (όπως για π.χ. στο δρομολόγιο, στη διάρκεια αυτής, στη σύνθεση των ατόμων) χρησιμοποιώντας για αυτό, τα πλήρως αόριστα και αφηρημένα, αλλά όχι άστοχα, κριτήρια του νόμου, της απειλής διατάραξης της δημόσιας ασφάλειας ή της απειλής διασάλευσης της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Μια ενδεχόμενη παρεμπόδιση της οδικής κυκλοφορίας συνιστά ένα παράδειγμα που ο ίδιος νόμος θεωρεί αρκετό για να δώσει το έναυσμα της απαγόρευσης. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να εκτιμήσουμε πόσο επικίνδυνο είναι για το μέλλον των διαδηλώσεων και επομένως του δικαιώματος εκάστου από εμάς να διαδηλώνουμε, η εξάρτηση αυτού από προηγούμενη στην ουσία, άδεια.
Η ιδέα δεν είναι καινούρια για τις διατυπώσεις του επικείμενου νομοσχεδίου. Αποτελεί αντιγραφή και μάλιστα σε αυστηρότερη εκδοχή, διατυπώσεων του ΝΔ 794/1971 το οποίο εξέδωσε το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου που ρύθμιζε τις δημόσιες συναθροίσεις.
Και όλα τα παραπάνω, ενώ το ελληνικό σύνταγμα έχει αναγνωρίσει από το 1864, σήμερα δε διατυπωμένο στο άρθρο 11, το ατομικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι ως δικαίωμα που κατά ερμηνεία, δεν επιδέχεται επιφύλαξης, δηλαδή δεν επιδέχεται περιορισμούς όπως αυτούς που η νέα τάξη πραγμάτων έρχεται να επιβάλλει, δηλαδή να εξαρτάται η άσκησή του από προηγούμενη κατά τους τύπους, αναγγελία της στις αστυνομικές αρχές και έγκριση του, αλλά αντίθετα επιβάλλει στο κράτος να απέχει από οποιαδήποτε παρέμβαση του[1].
Και ενώ έχουμε ζήσει ουκ ολίγες φορές τη βίαιη και απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας στις διαδηλώσεις με σκοπό την ποινικοποίηση και την τρομοκράτηση της κοινωνίας να ζητήσει τα αυτονόητα, να διαμαρτυρηθεί, να εκφραστεί και να αναλάβει άμεση δράση απέναντι στην κρατική βία και αυθαιρεσία, ζητώντας ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Εάν η παραπάνω συνθήκη αποκτήσει τον μανδύα της νομιμότητας, πόσο μακρύτερα μπορεί να φτάσει το σκοινί του ελέγχου;
Μπορείτε να επικοινωνείτε με την ομάδα μας, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: [email protected]
ΟΜΑΔΑ «ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ – COVID-19 – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»
[1] Βλ. περις. Σ. Βλαχόπουλος –Α.Δερβιτσιώτης, Θεμελιώδη Δικαιώματα, εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, 2017, σελ. 438 ( κεφάλαιο : η ελευθερία συνάθροισης )
Συντονισμός COVID-19: Αλληλεγγύη Θεσσαλονίκης
Περισσότερες πληροφορίες στο Facebook:
https://www.facebook.com/AntiviruSolidarityThess/
PRESS RELEASE 07/05/20
During the health crisis the State prepares the future crisis.
Beginning from the concept of individual responsibility during the times of covid-19, we have arrived to the concept of the ‘’demonstration leader’s’’individual responsibility. Abolishment of the freedom of assembly.
Under the spread of the covid -19 virus which threatens our lives, the State have started to impose new restrictions and measures in order to regulate every part of our personal life.
While the alleged as unnegotiable personal valueof every human being, the free development of our personality and our honor are not respected, the policy of absolute control of our society is a priority for the State, which aims to be the sole regulator of everything.
As long as the spread of the covid – 19 virus upon the human population is being established as the only threat, we are regularly informed by Government representatives about the concepts of individual responsibility and discipline, that are now considered as the highest characteristics of a diligent citizen.
On the other hand,there is absolute silence regarding the bill which suppresses the right of collective action.More specifically, the Ministry of citizen’s protection, already known for its “libertarian’’ policies, have submitted a bill for the public outdoor gatherings, aiming at enabling the parliament to exploit the existing social situation and secretly abolish the right of demonstration, imposing this bill as the new reality. In this bill, one can find legal terms such as ‘’leader’’, ‘’police mediator’’, ΄΄dispersal of the gathering’’ ‘’restrictions on the gatherings’’ and definitions such as ‘’moving public gathering’’ ‘’stationary public gathering’’, ‘’spontaneous’’ and ‘’exceptional public outdoor gathering’’.
The legality and eventually the actual realization of the demonstration, will depend on the existence of a ‘’demonstration leader’’ who will be individually responsible for its call, even if the demonstration is a ‘’spontaneous’’ one. The ‘’demonstration leader’’ will also be responsible for its progress and the prior provision to the police authorities of his personal data and demonstration’s time, place and circumstances. This person will be also forced to cooperate with the authorities and obey to the police commands under the constant danger of his/her criminal responsibility, in case these commands are not respected by him/her or the other demonstrators. This responsibility may also be ofa civil nature as he/she will also have to compensate third parties who claim individual or property damage because of the demonstration.
On the other hand, according to the same bill the police authorities will have the right to forbid and disperse the gathering or impose restrictions, ensuring their ability to intervene into all of its stages such as its route, duration and composition. In order to achieve this, they will be able to use the completely vague and abstract provisions of the bill and more specifically those referring to the threat of public safety and socioeconomic living. A potential obstruction of road circulation is an example of what the new bill considers as an adequate reason to ban a demonstration.
One doesn’t need a lot of imagination to understand how the dependence on the prior permit on behalf of the authorities, endangers the future of demonstrations and our relative civil right.
This idea is not new and actually consists of a copy from the law 794/1971 which was issued by the dictatorship of 21st of April, in order to regulate public gatherings. In this case though, its implementation is even more strict than before.
And all the above, while the Greek constitution in its article 11 has recognised since 1864 the individual right to gathering, without any reservation and restrictions, like those which the government now tries to impose. On the contrary, it forces the State to refrain from any intervention.
One the other hand we have witnessed many times the police’s unprovoked attack against demonstrations, aiming to criminalize and terrorize society’s effort to protect fundamental rights, protest, express itself and take direct action against state violence and abuse, while fighting for freedom, justice and dignity.
In case the above-mentioned situation obtains legality, then we have to wonder how much tighter the control may become.
You can contact our team at [email protected]
Team Legal Support Covid -19 Thessaloniki Solidarity
COVID-19: Thessaloniki Solidarity
Find us on Facebook:
https://www.facebook.com/AntiviruSolidarityThess/
……………………………………………………………………………………………………….
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο Facebook: https://www.facebook.com/AntiviruSolidarityThess/
Ενώ, εδώ μπορείτε να βρείτε την πρώτη έκδοση του Οδηγού Ασφαλών Πρακτικών του Δικτύου Έμπρακτης Αλληλεγγύης και Αλληλοβοήθειας
Συντονισμός_Covid-19: Αλληλεγγύη Θεσσαλονίκης
