ΠΗΓΗ: WHO
Της Μαρίνας Γ. Μεϊντάνη
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η Βενεζουέλα έχει καταφέρει να τιθασεύσει τον Covid-19, με μικρό αριθμό κρουσμάτων και απωλειών σε ανθρώπινες ζωές και εντυπωσιακά ποσοστά ανάρρωσης. Στον αντίποδα, εφιαλτικές διαστάσεις λαμβάνει η πανδημία στις ΗΠΑ, αλλά ο Τραμπ προωθεί σχέδια επέμβασης κατά του Μαδούρο.
Αν τα στοιχεία που παρουσιάζει η κυβέρνηση της Βενεζουέλας είναι αληθινά, μιλάμε για το “θαύμα” απέναντι στην αντιμετώπιση του κορονοϊού. Ο Νικολάς Μαδούρο δίνει τη δική του εκδοχή για την επιτυχία αυτή: άμεσα αντανακλαστικά, πρόληψη με μαζικούς ελέγχους και αλληλεγγύη. Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ, που δοκιμάζονται άγρια από τον Covid-19, δημιουργούν σκηνικό επέμβασης στη χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η Βενεζουέλα κατάφερε να έχει έναν πολύ μικρό αριθμό κρουσμάτων, μονοψήφιο αριθμό θανάτων και το εντυπωσιακό 50% και πλέον ολικής ανάρρωσης των ασθενών με Covid-19. Πλούσιες χώρες της Δύσης, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ, θα ζήλευαν τα μεγέθη αυτά στην αντιμετώπιση του κορονοϊού.
Ο ίδιος ο πρόεδρος Μαδούρο σε ανοιχτή επιστολή του εξηγεί στους πολίτες των ΗΠΑ την επίτευξη αυτού του άθλου μέσα σε δύο γραμμές, τονίζοντας πως “στη Βενεζουέλα είχαμε ορισμένα πλεονεκτήματα. Λάβαμε μέτρα απομόνωσης από πολύ νωρίς. Διευρύνθηκε ο έλεγχος, με την υποστήριξη του δωρεάν δημόσιου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, με οικογενειακούς γιατρούς σε όλη τη χώρα. Βασιζόμαστε επίσης στην πολύτιμη κοινοτική οργάνωση για την προώθηση της κοινωνικής ευαισθητοποίησης και την αλληλεγγύη προς τις πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Επίσης, η αλληλεγγύη από την Κούβα, την Κίνα και τη Ρωσία, όπως και η στήριξη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μας επέτρεψαν να αποκτήσουμε τα απαραίτητα ιατρικά εφόδια, παρά τις παράνομες κυρώσεις του Ντόναλντ Τραμπ”.
Πράγματι, όπως αποδεικνύεται με χθεσινό έγγραφο του ΠΟΥ, που δίνει την εικόνα του κορονοϊού στη Λατινική Αμερική, η Βενεζουέλα βρίσκεται στην πρώτη θέση σε σχέση με τα δοκιμαστικά τεστ, έχοντας πραγματοποιήσει δύο φορές περισσότερα τεστ από τη Βραζιλία και τη Χιλή, τρεις φορές περισσότερα από το Περού και τέσσερις φορές περισσότερα από τη γειτονική Κολομβία. Όντως η κυβέρνηση αντέδρασε άμεσα. Από τις 17 Μαρτίου επέβαλε μέτρα και συνθήκες απομόνωσης, ίσως και υπό την καθοδήγηση της Κίνας, που είναι μία από τις τρεις χώρες –μαζί με τη Ρωσία και την Κούβα– που στηρίζουν την κυβέρνηση Μαδούρο.
Μπορεί ο πρόεδρος της Βενεζουέλας με χθεσινό του μήνυμα να τονίζει πως όλοι οι ασθενείς με κορονοϊό δεν θα μένουν στο σπίτι τους και όλοι θα νοσηλεύονται στα δημόσια νοσοκομεία, οι προθέσεις όμως δεν αρκούν.
Η αντιπολίτευση αμφισβητεί αυτά τα στοιχεία. Σε μια χώρα όπου η παραπληροφόρηση και τα fake news έχουν γίνει επιστήμη, κυρίως από την αντιπολίτευση, ουδείς είναι εύκολο να γνωρίζει την αλήθεια.
Κατάρρευση του υγειονομικού συστήματος
Οι συνθήκες μόνο αισιοδοξία δεν δημιουργούν για τη Βενεζουέλα. Η χώρα ασφυκτιά από τις κυρώσεις των ΗΠΑ, η οικονομία της καταρρέει, ακολουθώντας την πτώση των τιμών του πετρελαίου, στο οποίο βασίζει περισσότερο από το 90% των εξαγωγών της, και το υγειονομικό της σύστημα ακολουθεί αυτή την κατάρρευση.
Το σύστημα υγείας της Βενεζουέλας είναι στραγγαλισμένο, ως αποτέλεσμα των διαδοχικών προσαρμογών που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μαδούρο προκειμένου να διασφαλιστεί η πληρωμή του εξωτερικού χρέους. Αυτή η έλλειψη χρηματοδότησης είναι εμφανής, καθώς μόλις το 1,7% του ΑΕΠ πηγαίνει στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του τομέα καταγγέλλουν τις τραγικές ελλείψεις στα νοσοκομεία της Βενεζουέλας, όπως σαπούνι, γάντια, απολυμαντικά ή οινόπνευμα.
Σύμφωνα με την Εθνική Έρευνα για τα Νοσοκομεία, που πραγματοποιήθηκε το 2019, το 78% αυτών δεν διέθεταν νερό, ενώ το Human Rights Watch σημείωνε πως η δημόσια υγεία αντιμετωπίζει έλλειψη φαρμάκων και προμηθειών κατά 60% (“The New York Times”, 22/3).
Η εικόνα αυτή απηχεί τον οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας, αλλά και εξηγεί την άμεση κινητοποίηση της κυβέρνησης Μαδούρο, σε μια προσπάθεια να προλάβει τις επιπτώσεις της πανδημίας.
Σκηνικό επέμβασης από ΗΠΑ με πρόσχημα τη “ναρκωτρομοκρατία”
Την ώρα που ΗΠΑ και ΕΕ βρίσκονται στο επίκεντρο της πανδημίας, την ώρα που η κοινή γνώμη των δυτικών χωρών μονοπωλείται από ειδήσεις για εκατόμβες θυμάτων και βιώνει την κατάρρευση του υγειονομικού τους συστήματος, οι πολιτικές εξουσίες της Δύσης ετοιμάζονται να χτυπήσουν έναν λαό που δοκιμάζεται. Πέραν των γεωπολιτικών λόγων στο στόχαστρο των ΗΠΑ μπαίνει ο πετρελαϊκός πλούτος της χώρας και με πρόσχημα τη “ναρκωτρομοκρατία”, που ανακάλυψε πρόσφατα ο Τραμπ, δημιουργείται σκηνικό επέμβασης.
Στις 3 Απριλίου, και ενώ ο κορονοϊός θερίζει την Ευρώπη, η ΕΕ παίρνει θέση στο πλευρό των ΗΠΑ. Μπορεί ο ΟΗΕ να ζητά λόγω πανδημίας την ελάφρυνση των κυρώσεων, προκειμένου να αποφευχθεί μια ανθρωπιστική καταστροφή, η Ουάσιγκτον όμως για να προχωρήσει σε μερική άρση των κυρώσεων προς τη Βενεζουέλα θέτει προϋποθέσεις. Όχι μικρές: Ζητά τη διακοπή των σχέσεων με Κίνα, Ρωσία και Κούβα και την απομάκρυνση και των δύο(;) προέδρων – του εκλεγμένου Μαδούρο και του αυτοανακηρυχθέντος αχυρανθρώπου της, Γκουαϊδό.
Η Ουάσιγκτον έχει σκεφτεί και την επόμενη ημέρα για τη Βενεζουέλα. Τη διαδικασία δημοκρατικής μετάβασης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Μετά την απομάκρυνση Μαδούρο και Γκουαϊδό προτείνει την ανάληψη της εξουσίας μέχρι τις εκλογές από ένα διευθυντήριο πέντε ατόμων, δύο επιλογής της κυβέρνησης, δύο από την αντιπολίτευση και ο πέμπτος κοινής επιλογής. Η ΕΕ συμφωνεί με αυτό το… ίσων αποστάσεων σχέδιο.
Το σκηνικό της επέμβασης που ετοιμάζουν στήνεται με προσοχή τον τελευταίο μήνα. Πρώτα έρχεται η επικήρυξη, στις 25 Μαρτίου, του Μαδούρο και στενών συνεργατών του για “ναρκωτρομοκρατία” με 15 εκατ. δολάρια – ούτε ο Μπιν Λάντεν να ήταν.
Από την 1η Απριλίου οι ΗΠΑ συγκεντρώνουν στρατεύματα γύρω από τη χώρα. Από θαλάσσης ενισχύουν ακόμη περισσότερο την απομόνωση, κόβοντας την επικοινωνία με την Κούβα και στα ανατολικά σύνορα με την Κολομβία συγκεντρώνουν στρατό. “Η μεγαλύτερη ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στα τελευταία 30 χρόνια” σχολιάζει ο Μαδούρο απευθυνόμενος στον λαό των ΗΠΑ, που δοκιμάζεται με χιλιάδες νεκρούς λόγω πανδημίας.
Η χώρα βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση. Ο Μαδούρο απαντά με μια ανοιχτή επιστολή προς τον αμερικανικό λαό στις 3 Απριλίου και ζητά τη δημιουργία ενός κοινού μετώπου απέναντι στην πανδημία και όχι το βύθισμα της περιοχής σε έναν αιματηρό πόλεμο. Μία ημέρα πριν το συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στέκεται στο πλευρό του Τραμπ, με Μακρόν και Τζόνσον να σπεύδουν να ενισχύσουν τις από θαλάσσης αμερικανικές δυνάμεις. Οι λαοί τους γονατίζουν απέναντι στον κορονοϊό και αυτοί σπεύδουν να γονατίσουν έναν άλλο λαό.
Οι ειδήσεις, ακόμη κι από τα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα, είναι περιορισμένες, τη στιγμή που ο λαός της Βενεζουέλας καλείται να δώσει έναν διπλό πόλεμο – απέναντι στον κορονοϊό και απέναντι σ’ αυτούς που ετοιμάζονται να αρπάξουν τον πλούτο του. Και βεβαίως ο καθημερινός αγώνας επιβίωσης να παραμένει στην πρώτη γραμμή. Πόσες αντοχές και από πού να τις αντλήσουν…
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΑΔΟΥΡΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΛΑΟ
Nicolás Maduro Moros
Πρόεδρος της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας
Προς τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής:
Για εβδομάδες, ο κόσμος έχει παραλύσει, προσπαθώντας να ελέγξει μια πανδημία που είναι αναμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε ως κοινωνία και διεθνής κοινότητα. Όπως (συμβαίνει) και με τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών, η αντιμετώπισή της είναι προτεραιότητά μας.
Ευτυχώς, στη Βενεζουέλα είχαμε ορισμένα πλεονεκτήματα. Λάβαμε μέτρα απομόνωσης από πολύ νωρίς. Διευρύνθηκε ο έλεγχος, με την υποστήριξη του δωρεάν δημόσιου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, με οικογενειακούς γιατρούς σε όλη τη χώρα. Βασιζόμαστε επίσης στην πολύτιμη κοινοτική οργάνωση για την προώθηση της κοινωνικής ευαισθητοποίησης και την αλληλεγγύη προς τις πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Επίσης, η αλληλεγγύη από Κούβα, Κίνα και Ρωσία, όπως και η στήριξη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μας επέτρεψαν να αποκτήσουμε τα απαραίτητα ιατρικά εφόδια, παρά τις παράνομες κυρώσεις του Ντόναλντ Τραμπ.
Εκφράζω την αλληλεγγύη μου, αυτή τη σημαντική ιστορική στιγμή, για τις συνέπειες της πανδημίας στις ΗΠΑ, αλλά και την απογοήτευση και τη λύπη μας, καθώς είμαι υποχρεωμένος να σας ενημερώσω ότι, ενώ ο κόσμος επικεντρώνεται στην καταπολέμηση του COVID-19, η κυβέρνηση Τραμπ, εκμεταλλευόμενη και βασιζόμενη στη γενικότερη αναστάτωση, με το πρόσχημα του πολέμου κατά των ναρκωτικών, διέταξε τη μεγαλύτερη επέμβαση αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή μας τα τελευταία 30 χρόνια. Στόχος της η Βενεζουέλα και η έναρξη ενός ατελείωτου, δαπανηρού και αιματηρού πολέμου στην περιοχή μας.
Ως έναυσμα για αυτόν τον παραπλανητικό ελιγμό, στις 26 Μαρτίου, ο Ουίλιαμ Μπαρ, ένας αμφιλεγόμενος γενικός εισαγγελέας (ο οποίος οργάνωσε την εισβολή στον Παναμά εναντίον του Νοριέγκα το 1989 και βοήθησε στην κάλυψη των παρατυπιών του σκανδάλου Ιράν-Contras), παρουσίασε εναντίον μου και εναντίον άλλων ανώτερων αξιωματούχων της Βενεζουέλας χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο κατηγορίες περί διακίνησης ναρκωτικών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όλα αυτά παρά τις πληροφορίες του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ ότι η Βενεζουέλα δεν είναι χώρα διέλευσης (ναρκωτικών) προς τις ΗΠΑ, σε αντίθεση με τους συμμάχους της Ουάσιγκτον, Κολομβία και Ονδούρα.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Τραμπ έχει κατασκευάσει ένα προπέτασμα καπνού για να κρύψει την αποτυχία της στη διαχείριση της πανδημίας στις ΗΠΑ. Από την αρχή, ο Ντόναλντ Τραμπ υποβάθμισε (το πρόβλημα) και ήταν αρνητικός, όπως έκανε άλλωστε και με το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Σήμερα, που η κρίση επιδεινώνεται, οι ΗΠΑ, παρά τους πόρους που διαθέτουν, δεν προτίθενται να μετατρέψουν το σύστημα υγείας τους σε ένα σύστημα προτεραιότητας και ολοκληρωμένης φροντίδας για τους ανθρώπους. Παραμένει ένα σύστημα με στόχο το κέρδος για τα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα, τις ασφαλιστικές και φαρμακευτικές εταιρείες.
Στη Βενεζουέλα δεν θέλουμε μια ένοπλη σύγκρουση στην περιοχή μας. Θέλουμε μια αδελφική σχέση συνεργασίας, ανταλλαγής και σεβασμού.
Δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε στρατιωτικές απειλές, αποκλεισμούς ή την παραβίαση της εδαφικής κυριαρχίας μας, τη μη αναγνώριση της πολιτικής προόδου που έχουμε πετύχει από πέρυσι με τον ειλικρινή πολιτικό διάλογο μεταξύ της κυβέρνησής μας και της πλειοψηφίας της αντιπολίτευσης, η οποία επιθυμεί πολιτικές λύσεις και όχι πολέμους για το πετρέλαιο.
Με βάση τα παραπάνω, καλώ τους κατοίκους των Ηνωμένων Πολιτειών να τερματίσουν αυτή την τρέλα. Να συγκρατήσουν τους υπεύθυνους και να τους αναγκάσουν να εστιάσουν την προσοχή και τους πόρους τους στον επείγοντα χαρακτήρα της πανδημίας. Την ίδια στιγμή, εκτός της λήξης των στρατιωτικών απειλών, ζητώ να τερματιστούν οι παράνομες κυρώσεις και ο αποκλεισμός που περιορίζουν την πρόσβασή μας στις ανθρωπιστικές προμήθειες που είναι τόσο απαραίτητες στη χώρα μας σήμερα. Από το βάθος της καρδιάς μου, σας ζητώ να μην αφήσετε τη χώρα σας να εισέλθει σε μια ακόμη ατέρμονη σύγκρουση, σε ένα άλλο Βιετνάμ ή ένα άλλο Ιράκ. Αυτή τη φορά όμως δίπλα σας.
Δεν είμαστε τόσο διαφορετικοί όσο μπορεί να πιστεύουμε (και αυτό είναι φανερό) με αυτά που ζούμε. Είμαστε άνθρωποι που αναζητούμε μια πιο δίκαιη, ελεύθερη και συμπονετική κοινωνία. Ας μην αφήσουμε τα συμφέροντα μιας μειοψηφίας, τυφλωμένης από τη φιλοδοξία, να μας χωρίσουν.
Όπως είπε κάποτε ο Ούγκο Τσάβες, μοιραζόμαστε το ίδιο όνειρο. Το όνειρο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είναι επίσης το όνειρο της Βενεζουέλας και της επαναστατικής κυβέρνησής της. Σας προσκαλώ να αγωνιστούμε μαζί για να κάνουμε αυτό το όνειρο πραγματικότητα.
Όχι στον πόλεμο των ΗΠΑ κατά της Βενεζουέλας.
Όχι πλέον ποινικές κυρώσεις.
Θέλουμε ειρήνη.
Nicolás Maduro Moros
Καράκας, 3 Απριλίου 2020
