Συνεχίζεται ο αγώνας των φοιτητών για το δικαίωμα στη στέγαση εν μέσω πανδημίας

Της Θεοπίστης Καπέτα

Έχοντας στο πλευρό τους την κοινωνία και κάποιες πρυτανικές αρχές, οι εστιακοί φοιτητές οργανώνονται μέσα από τους συλλόγους τους, καθώς βρίσκονται αντιμέτωποι με αμφίσημες υπουργικές αποφάσεις.

«Ήταν δύσκολες και ψυχοφθόρες οι τελευταίες μέρες, ωστόσο ο αγώνας ήταν μεγάλος και μας αφήνει μια μεγάλη παρακαταθήκη για το μέλλον. H απόφαση ουσιαστικά λέει πολλά και δεν λέει τίποτα. Όμως η φωνή μας ήταν δυνατή και έτσι θα παραμείνει», δηλώνει ο κ. Χατζηγεωργίου, εστιακός φοιτητής στην Κομοτηνή, περιγράφοντας τις προσπάθειες των φοιτητών μέχρι σήμερα για το δικαίωμά τους στη στέγαση. Ωστόσο η απόφαση του υπουργείου, που δεν δίνει οριστική λύση στο πρόβλημά τους, αφήνει ανοιχτή τη συνέχιση του αγώνα τους.

Oι κινητοποιήσεις και οι αντιδράσεις των φοιτητών οδήγησαν σε ανάκληση της απόφασης που εκδόθηκε από το υπουργείο στις 21/3 για κλείσιμο των εστιών. Στις 30/3 με νέα απόφαση το υπουργείο ανασκευάζει και αναφέρεται σε κατ’ εξαίρεση λειτουργία των εστιών για φοιτητές που έχουν επιστρέψει από το εξωτερικό και έχουν εμφανίσει ύποπτα συμπτώματα ή που έχουν παραμείνει στις εστίες για εξαιρετικούς λόγους. Ωστόσο το γεγονός ότι δεν δίνεται μόνιμη λύση δημιουργεί ανησυχίες.

Οι γενικές συνελεύσεις και ο συντονισμός των φοιτητικών συλλόγων της χώρας οργανώθηκαν ήδη από την επομένη της πρώτης απόφασης, και όπως τονίζουν πολλοί από αυτούς, δεν πρόκειται να εφησυχάσουν μέχρι την οριστική λύση του προβλήματος. Από την άλλη, οι αντιδράσεις των πρυτανικών αρχών ποικίλλουν: στην καλύτερη περίπτωση προσφέροντας μια άτυπη βοήθεια προσπαθώντας να βρουν έστω και μια προσωρινή λύση στέγασης στους φοιτητές. Στη χειρότερη, με την υιοθέτηση μιας προκλητικής στάσης έμμεσου και άμεσου εξαναγκασμού των φοιτητών, με απειλές, έγγραφες οχλήσεις, μηνύματα στα κινητά κλπ., ώστε οι τελευταίοι να εγκαταλείψουν τις εστίες.

Συγκεκριμένα, η πρυτανεία του ΕΜΠ πήρε ξεκάθαρα καταγγελτική θέση για το κλείσιμο των εστιών και έχει μιλήσει δημόσια για το ζήτημα: «Η διακοπή λειτουργίας των φοιτητικών εστιών υπό τις τρέχουσες συνθήκες πανδημίας λόγω COVID-19 προκαλεί μεγάλη ανησυχία και αναστάτωση στους εναπομείναντες διαμένοντες φοιτητές».

Στην Αθήνα, σημαντική υπήρξε η στήριξη που είχαν οι φοιτητές από τους περιοίκους, όπως περιγράφει η φοιτήτρια Λ.Π. «Οι οικότροφοι δεν είχαν πού να φάνε. Η γειτονιά όμως έφερνε κάθε μέρα τρόφιμα (ψωμί, ψάρι, κρέας κλπ.) στους φοιτητές και μαγείρευαν όλοι μαζί. Όσο για τους υπόλοιπους φοιτητές, ο καθένας βοηθούσε όσο και όπως μπορούσε, αφού πολύ απλά υπήρχε ο κοινός παρονομαστής ότι αυτή η απόφαση είναι απαράδεκτη και πετούσε κόσμο στον δρόμο. Επίσης, φάνηκε ότι για την κυβέρνηση οι εστιακοί είμαστε απλά φιλοξενούμενοι και όχι ότι η εστία είναι σπίτι μας, και ότι όποτε θέλουν μπορούν να μας πετάξουν».

Στα Γιάννενα, οι πρυτανικές αρχές έχουν πάρει απόφαση για συνέχιση της λειτουργίας της φοιτητικής λέσχης και μετά τις 11 Απριλίου. Στους φοιτητές της εστίας Δόμπολης, επίσης, έχει ληφθεί πρόβλεψη ώστε η σίτιση να πραγματοποιείται κανονικά μέσω διανομής φαγητού. Με τη συντονισμένη δράση φοιτητών και τη στήριξη του πρύτανη οι φοιτητές κατάφεραν να εξασφαλίσουν τόσο τη διαμονή τους όσο και τη διατροφή τους. Μάλιστα, ο κ. Τριαντάφυλλος Αλμπάνης, πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, εξήγησε πως υπήρχε ήδη πριν την απόφαση του υπουργείου ανησυχία στις τάξεις του διδακτικού προσωπικού για τις εξελίξεις λόγω της πανδημίας: «Ήδη από πριν κινδυνέψουν να διωχθούν οι οικότροφοι φοιτητές, τα αιτήματά τους ήταν λογικά και δίκαια. Γι’ αυτό δημιουργήσαμε μια επιτροπή με έξι καθηγητές στις αρχές Φεβρουαρίου για την καλύτερη αντιμετώπιση της κατάστασης. Στείλαμε δύο επιστολές στους φοιτητές, μία στις 28 Φεβρουαρίου και μία στις 3 Μαρτίου, εξηγώντας τους ότι δεν πρόκειται να πεταχτούν έξω από τις εστίες τους, ούτε να μείνουν χωρίς φαγητό, ακόμα και κατά τη διάρκεια του Πάσχα, λόγω της έκτακτης κατάστασης που διανύουμε».

Αντίθετα, στην Κομοτηνή, ο πρύτανης κ. Πολυχρονίδης επικαλέστηκε μέχρι και την ιδιότητά του ως γιατρού, ώστε να πείσει τους φοιτητές επισημαίνοντας ότι το πιο ασφαλές θα είναι να επιστρέψουν στις οικογένειές τους, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες που μπορεί να επικρατούν σε αυτές. «Προκειμένου να αποφύγουν τις κυρώσεις πάση θυσία», φοιτητές στάλθηκαν μέχρι και σε κέντρα αστέγων, όπου οι συνθήκες ήταν άθλιες, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι φοιτητές, οι οποίοι συνέχισαν τον αγώνα να παραμείνουν οι εστίες και οι λέσχες ανοιχτές. «Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα γίνει αύριο, ωστόσο είναι ενθαρρυντικό ότι είδαμε ουσιαστική συμμετοχή στον αγώνα μας ακόμα και από άτομα που δεν είχαν ξανά βρεθεί στις συνελεύσεις», αναφέρει Ιάσωνας Χ. φοιτητής, μέλος του συλλόγου εστιακών.

Χωρίς σίτιση, χωρίς ζεστό νερό και κάποιες φορές ακόμα και χωρίς ρεύμα συνεχίζουν να παραμένουν στις εστίες και να καλούν πρυτάνεις και υπουργούς να σταματήσουν αυτή την απαράδεκτη, όπως τη χαρακτηρίζουν, πολιτική, που θέτει σε κίνδυνο την υγεία των ίδιων και της οικογένειάς τους.

Ο Γιάννης Θ., φοιτητής και μέλος του συλλόγου εστιακών Πάτρας, αναφέρει: «Είναι απαράδεκτο και απάνθρωπο. Μας πέταξαν στον δρόμο και δεν σκέφτηκαν ούτε πόσο εκτεθειμένοι είμαστε, καθώς κάθε μέρα παίρνουμε μέσα μεταφοράς (τρένο, λεωφορείο) που μπορεί να μεταφέρουν και αρρώστους προς στο νοσοκομείο του Ρίου. Τα μέσα συγκοινωνίας που πηγαίνουν στο νοσοκομείο περνούν μέσα από το πανεπιστήμιο».

Η πρύτανης του πανεπιστημίου Πάτρας και καθηγήτρια Ιατρικής κ. Β. Κυριαζοπούλου, σύμφωνα με τους φοιτητές, υπήρξε ιδιαίτερα κυνική. Όταν οι φοιτητές τής απευθύνθηκαν για να παρουσιάσουν τα αιτήματά τους, η απάντησή της περιορίστηκε στο «πρέπει να φύγετε. Δεν με νοιάζει, κι εγώ που πηγαίνω σπίτι μου κινδυνεύω». Μάλιστα, όπως καταγγέλλουν οι φοιτητές, απειλήθηκαν από την ίδια με νομικές διώξεις για ανάρμοστη συμπεριφορά.

Το επόμενο διάστημα κρίνεται κρίσιμο, καθώς λήγει η άτυπη παράταση που έχει θέσει το υπουργείο για λειτουργία των εστιών. Ωστόσο οι φοιτητές οργανώνονται και δηλώνουν αποφασισμένοι για συνέχιση του αγώνα και για συντονισμό όλων των συλλόγων της χώρας.

Μοιραστείτε το άρθρο