Τρομοκράτες ήταν, είναι και θα είναι το κράτος και το κεφάλαιο. Αυτοί τρομοκρατούν, μέσα από την καθημερινή καταπίεση των ζωών μας. Αυτοί είναι που εκμεταλλεύονται και λεηλατούν τη φύση και τις ζωές μας προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, που μας καταδικάζουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, που μας πετάνε στον δρόμο ξεπουλώντας την αυτονόητη ανάγκη για στέγαση σε funds, που μετατρέπουν τις γειτονιές μας σε απρόσιτες τουριστικές ζώνες, που κρύβουν τις διαρκώς αυξανόμενες εργατικές δολοφονίες πίσω από τη λέξη ατύχημα, που σκοτώνουν μετανάστ(ρι)ες/α και προσφυγ(ισσ)ες/α στα σύνορα, στα εργασιακά κάτεργα και τα αστυνομικά τμήματα, που καλύπτουν και αναπαράγουν την πατριαρχία και τη σεξιστική βία μοιράζοντας ανερυθρίαστα panic buttons. Εκείνοι που εξαπολύουν πολέμους στον βωμό των οικονομικών και πολιτικών τους συμφερόντων, εκείνοι που ξαναμοιράζουν τον κόσμο βάφοντας τα χέρια τους με αίμα, εκείνοι που επιτίθενται στους λαούς της Μέσης Ανατολής και ισοπεδώνουν την αντιστεκόμενη Γάζα, εκείνοι που παρακολουθούν, συμμετέχουν και διαπράττουν τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Εκείνοι που επιβεβαιώνουν τη βία ενός συστήματος ανισοτήτων, τη βία των ισχυρών.