“Το κίνημα δεν είναι ούτε της κυβέρνησης ούτε της αντιπολίτευσης, μολονότι το κίνημα είναι ένα πεδίο ανταγωνισμού που εμπλέκονται όλες οι τάσεις της κοινωνίας. Μπορεί να ηγεμονεύει μια αντίληψη αστικο-δημοκρατικού εκσυχρονισμού, ενάντια στη διαφθορά (…)
Γίνονται εκδηλώσεις φοιτητών-εργατών με εκατοντάδες κόσμο, κοινά συντονιστικά, οι περισσότεροι καταγγέλλουν τα γραφειοκρατικά συνδικάτα, ψάχνοντας στην βάση των εργαζομένων, σε προσωπικά δίκτυα και σε πολιτικές συνελεύσεις, να βρουν τον μοχλό για να αποδομήσουν και να ξαναχτίσουν.